Tuesday, December 1, 2020

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತಾರು.....

ಸಂಗಾತ ಸಾಯುಜ್ಯ.....

ನನ್ನಾಸೆ ಕಾಳಿಂದೀ -
ನಿನ್ನ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆ ಮಿಡಿತದಲಿ ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆ ಮೊನೆ ಬರೆದ ನಿನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆಗಳ ಮಿಥುನ ಚಿತ್ರವಿದೆ...
ಮೈಯ್ಯ ಏರಿಳಿವಿನ ನಸುಗತ್ತಲ ಸುಳಿಗಳಲಿ ಈಸುಬಿದ್ದ ಬೆರಳ ಕುಂಚ ಅರಳಿಸಿದ ಹುಚ್ಚು ಮೋಹದ ಮದರಂಗಿ ರಂಗಿನ ಕಲೆಯಿದೆ...
ಇಂದೂ ಅವನೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಇನ್ನಿನಿತು ಆಸ್ಥೆಯಿಂದ ತಿದ್ದಿ ತಿದ್ದಿ ಬರೆಯಲೇ...
ಮೈಯ್ಯಾರೆ ತಳಿಬಿದ್ದು ತುಟಿಯ ತೇವವ ತೀಡಿ ಎದೆಯ ಜಾಡಿಯಲಿ ಹೊಸತೇ ಅನ್ನಿಸೋ ಹಸಿ ಬಿಸಿ ಬಣ್ಣ ತುಂಬಲೇ...
ಈ ಕಾರ್ತೀಕದ ತಿಳಿ ತಂಪು ಮಧ್ಯಾಹ್ನಗಳಲಿ ಅಲ್ಯಾರೋ ತುಂಟ ಕವಿ ಚಕ್ರಪಡಿ ಹಾಕಿ ಕುಳಿತು ಪದಗಳಲಿ ಕೊರೆದ ಶೃಂಗಾರ ಶಿಲ್ಪಗಳನು ನಾನಿಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಚೂಪು ಹಸಿವಿನ ಬೆಚ್ಚಾನೆ ಬೆತ್ತಲೆ ಮೈ ಓಣಿಗಳಲಿ ಹಂಗಂಗೇ ಕಡೆದು ನಿಲ್ಲಿಸಲೇ...
ಸಹಕರಿಸಬಾರದೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತದೇ ಮಧುರ ಸಮರ್ಪಣೆಗೆ - ತೆರೆದ ಮಾಗಿಯ ಬಾಗಿಲಲಿ ರತಿಗೆ ರಸಿಕನ ಬಾಗಿನಕೆ...
#ಮಿಳನ_ಸುರೆಯ_ಸಂಭ್ರಾಂತಿ...
♡♤♥♤♡

ಉಸಿರ ಕಡೆವ ಚೆಲುವ ಕಡಲೇ -
ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಲೂ ತೋಳ ಬಿಗಿಯಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲೇ ಮಗ್ಗಲು ಬದಲಿಸಿ ಹೊರಳುವಾಗಿನ ನಿನ್ನ ಕಾಲಂದುಗೆಯ ಕಿಣಿ ಕಿಣಿ ಕಾವಳದ ನಿಶ್ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಊರಾಚೆಯ ಪ್ರೇಮ ದೇವಳದ ಮುಂಬಾಗಿಲ ಪುಟ್ಟ ಘಂಟೆ ದನಿಯಂತೆ ಕೇಳಿಸಿ ಮೈಮನವ ಪುಳಕದಲಿ ಬಾಗಿಸುತ್ತದೆ...
ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಸೋರುವ ತುಂಡು ಚಂದಮನ ಮಂದ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಮೀಯುತಿರೋ ದೇವ ಬಿಡಿಸಿದ ಆ ಮೂಗಿನಂಚಿನ ಮಚ್ಚೆಗೂ, ಅಪ್ಪ ತೊಡಿಸಿದ ಮೂಗುತಿಗೂ ಹೊಳಪಿನಲಿ ಜಿದ್ದಾಜಿದ್ದಿ...
ನಿದ್ದೆಯೊಡನೆ ಠೂ ಬಿಟ್ಟು ನಿನ್ನಂದದ ಮೈಸಿರಿಯ ಸೊಬಗಿನೂರಲಿ ಕಳೆದೋಗುವ ನನ್ನ ರಸಿಕ ಕಂಗಳು...
ನಿನ್ನಾ ತುಟಿ ದಂಡೆಯ ತೇವಕೊಂದು ನವಿರು ಒಗರು ಕಂಪಿದೆಯಲ್ಲ - ನಿದ್ದೆಯಲೂ ಬಿರಿದಿರೋ ಎಸಳು ತುಟಿಗಳಿಗೆ ಮುತ್ತಿನಲಂಕಾರ ಮಾಡ ಹೋದರೆ ಉಸಿರ ಬಿಸಿಯ ಸೇರಿ ನೆತ್ತಿಗೇರುವ ಆಸೆ ಭಾರದ ಮೂಲ ಅದೇ...
ಘಮದ ಗಾರುಡಿಗೆ ಅಯಾಚಿತವಾಗಿ ಗಂಡು ತೋಳ ಸೆರೆ ಬಿರುಸಾದರೆ, ಬಿಗಿದ ಹೆಣ್ಣು ಬೆತ್ತಲೆದೆ ಮುಂದಿನ ಕವಿತೆ ಕಟ್ಟುತ್ತದೆ...
ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲಾ ಹೊಚ್ಚ ಹೊಸದಾಗಿ ಮೊದಲಾಗುತ್ತದೆ - ಅಪಾದಮಸ್ತಕ ಸಾನುರಾಗದ ಕಾಳ್ಗಿಚ್ಚು...
ಉಬ್ಬೆಗಟ್ಟಿದ ಮೋಡಗಳೆರಡು ಮುದ್ದಿಗಿಳಿದಂಗೆ -
ಜಿಹ್ವೆಯ ಒರಟು ಮೈಯಿಂದ, ಕೆರಳು ಮೊನೆಯಿಂದ ಹಸಿದ ಹಸಿ ಜೀವಾಂಗಗಳ ಸೇವಿಸಿ ಸ್ವರ್ಗ ಸೃಜಿಸುವ ಪ್ರಣಯ ಕೂಟಕೆ ನಾಭಿಚಕ್ರ ಮಿಡಿದು ನಶೆಯೇರಿ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ...
ಇರುಳ ಯಾವ ಝಾವವೋ ಹೊರಳಿ -
ಸುಖದ ಊಟೆಯೊಡೆದ ನಿನ್ನ ಬೆಮರ ಕಂಪಿನೊಡಲಿಗೂ, ನೀ ಮುಡಿದು ಹೆರಳಿನೊಡನೆ ಹೊಸಕಿಹೋದ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಘಮಲಿಗೂ ಜುಗಲ್ಬಂದಿಯ ಮಧುರ ಕದನ...
ಮತ್ತಾಗ ಸಂಪನ್ನ ಹಗುರತೆಯಲಿ,
ದೇಹವನೊಂದನೇ ಅಲ್ಲ ಮನವನೂ ಬೆರೆಸಿ ನಿನ್ನೊಡನೆ ಕೂಡಿಯಾಡೋ ಆಮೋದದ ಈ ಸಜ್ಜೆಮನೆಯೇ ನಿಜ ಸ್ವರ್ಗ ಕಣೋ ಅಂತಂದು, ಪ್ರಮತ್ತ ಕಂಗಳಲಿ ಉತ್ಕರ್ಷ ತೃಪ್ತಿಯನುಲಿದು, ಹೆಗಲು ಕಚ್ಚಿ ಗುರುತುಳಿಸಿ, ಭಾವಸಮಾಧಿಗಿಳಿವ ನಿನ್ನ ಮೋಹೋನ್ಮಾದದ ಪ್ರತಿ ಬೇಟವೂ ನಾಳಿನ ಮೇಳಕೆ ಮೈಮನಸನು ಮತ್ತೆ ಕನಸಲ್ಲಿ ಈಗಿಂದಲೇ ಹುರಿಗಟ್ಟಿಸುತ್ತದೆ...
#ಕಾಮನೋಕುಳಿಯಲಿ_ಮೈಮನಕಂಟಿದ_ಬಣ್ಣಗಳೆಷ್ಟೋ...
♡♤♥♤♡

ವ್ರತದಲ್ಲಿದೀನಿ ದೂರ ನಿಲ್ಲು ಅಂದ್ಲು...
ಅಲ್ಲೇ ನಿಲ್ಲೆಂದರೂ ಆಗಷ್ಟೇ ಮಿಂದ ಹೆಣ್ಣು ಮೈಯಿಂದ ಹೊಮ್ಮುತಿದ್ದ ಒದ್ದೆ ಘಮಕೆ ನಾಭಿಯಲ್ಲಿ ಅಲೆ ಒಡೆಯುವುದು ನಿಂತೀತೇ...
ವ್ರತ ಕೆಡಿಸದೇ ಸಾಯೋಕೆ ಮನಸಿಲ್ವೇ ಅಂದೆ...
ಬೆಳ್ಬೆಳಗ್ಗೆ ಸಾಯೋ ಮಾತಾಡಿದ್ರೆ ಕಚ್ಬಿಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಸಿಟ್ಟಿಂದ ಪರಚೋಕೆ ಬಂದ್ಲು...
ವ್ರತ ಬೆವರಾಗಿ, ಸಿಟ್ಟು ಮುದ್ದಾಗಿ, ಪ್ರೇಮಾಲಾಪದ ತಾರಕದೊಂದಿಗೆ ಬೆಚ್ಚಾನೆ ಹಗಲುದಿಸಿತು...
ಮತ್ತೀಗ ನನ್ನಿಂದ ನೀರೆರೆಸಿಕೊಂಡ ಅವಳದು ಝಾವದ ಎರಡನೇ ಸ್ನಾನ ಹಾಗೂ ತಪ್ಪು ಕಾಣಿಕೆಗೆ ಇಷ್ಟದೇವಗೆ ತುಪ್ಪದ ದೀಪ...
#ಹುಣ್ಣಿಮೆ_ಕಡಲ_ಉಲ್ಲಾಸ_ಅವಳು...
♡♤♥♤♡

ಅನುಗಾಲದ ಅನುರಾಗವೇ -
ಆಡಾಡುತ್ತಲೇ ನಿದ್ದೆಹೋದ ಮಗು ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಆಟಿಕೆಯ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡಂತೆ ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಸವರಿ, ತುಟಿಯ ತೇವದ ನವಿರು ಘಮವುಣಿಸಿ, ಎದೆ ಬಿರುಸಿನ ಕುರುಳಲಿ ಸುಳಿವ ಪ್ರೇಮಗಂಧವ ಆಖೈರು ಹೀರುವಾಂಗೆ ಮುಸುಮುಸು ಅವುಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಗಾಳಿಗೇನು ಕೆಲಸ ಎಂಬಂತೆ ತೋಳ್ಚಾಚಿ ಬೆನ್ನ ಬಳಸಿ ಇನ್ನಿಷ್ಟು ಗಾಢ ನಿದ್ದೆಯ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವ ಬೆತ್ತಲೆ ಬೆಂಕಿ ನೀನು...
ಉಸಿರ ಮರ್ಮರದ ಧುಸುಮುಸು ಶಬ್ದವೂ ಆಪ್ಯಾಯ ಗಾರುಡಿಯೇ ಆಳ್ಕೆ ಉನ್ಮಾದ ಉಮ್ಮಳಿಸಲು, ಅಂತೆಯೇ ಆತ್ಮ ಸಂವಾದ ಮೇಳೈಸಲು...
ನಡುರಾತ್ರಿಯ ನಿಡುಗಾಲದ ಅರೆ ಖಬರಿನ ವಿಲಾಸಕೆ ಎನ್ನ ರಟ್ಟೆ ತಿರುವು, ಏರುಗಳಲಿ ನಿನ್ನಾ ಓಲೆ, ಮೂಗುತಿಗಳ ರಕ್ತಗೆಂಪು ಗೀರುಗೀರು ಭಿತ್ತಿಚಿತ್ರಾವಳಿ - ತಿಂದ ಖಾರದ ರುಚಿ ಉರಿವ ತುಟಿಯಲುಳಿದಂತೆ; ಗಾಳಿ ಸೋಕಿದಾಗೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಪುಳಕ...
ನನ್ನ ಹರೆಯವ ಹಾಡಂತೆ ಹಾಯ್ದು ಕಾಯ್ದ ಕರುಳು ಹಾಗೂ ನಾಭಿಚಕ್ರದ ಬಿಸಿ ಸ್ವಪ್ನಗಳೆಲ್ಲ ಹಂಗಂಗೇ ಎದೆ ಮೇಲೆ ಒರಗಿ ಮೂಗುಜ್ಜಿ ಅರಳುತಿರುವಂತ ಭಾವೋನ್ಮೇಷ ಘಳಿಗೆಗಳವು...
ಮಿಳನ ಮೇಳದ ಎಳೆ ಗೆಲ್ಲುಗಳಂಥ ಇಂಥವಿಷ್ಟು ಆಪ್ತ ಸುಖಹಾಸ ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಿನ ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ತಿಳಿ ಎಚ್ಚರದ ಸೌಂದರ್ಯ...
#ರಜನೀಗಂಧ...
#ಮತ್ತೆ_ಮತ್ತದೇ_ಇರುಳಿಗೆ_ಕಾಯುತ್ತಾ_ಕನವರಿಸುತ್ತಾ...
♡♤♥♤♡

ನಂಗೆ ಸಿಟ್ಟು ತರ್ಸಿ ಸಾಯ್ಬೇಡಾ ಅಂದ್ಲು ಕಣ್ಣ ಗೋಳದಲಿ ಉರಿ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು...
ನಿನ್ನ ಸನ್ನಿಧಾನದಲಿ ಸಾವೂ ಸಮ್ಮತವೇ ಅಂದೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲವಳ ಕಣ್ಮುಗಿಲ ತುಂಬಿಕೊಂಡು...
ಬುದ್ದೂ ಥರಾ ಏನೇನೋ ಹಲುಬ್ತಾ ಕೂರ್ಬೇಡ ಸುಮ್ನೆ ಬಾಯ್ಮುಚ್ಚು ಅಂತ ಬೈದ್ಲು ಗಂಗೆಯ ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಂಡು...
ಈಗ ಮಾತಿಲ್ಲ ಕಥೆಯಿಲ್ಲ ಅವಳೊಡನೆ - ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ ಬೆಸೆದು, ನಾಲಿಗೆಯ ಹೊಸೆದು ಬರೀ ಬಾಯ್ಮುಚ್ಚುವಾಟ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು...
#ಬಲು_ವಿಧೇಯ_ಪೋಲಿ_ನಾನು...
♡♤♥♤♡

ಜೀವಾ ಭಾವಗಳೆಲ್ಲ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಮೃತ ಕಾಲದ ಮನದ ಏಕಾಕಿತನತವನೂ ಆತ್ಮ ಭರ್ತ್ಸನೆಯಲ್ಲಿ ನೀಗಿಕೊಂಡು ನಗಲೂಬಹುದು - ಹಣೇಬರದ ಹೊಣೆ ಹೊರಿಸಿ... 
ಉಬ್ಬೆಗಟ್ಟಿದ ಮೋಡದಂಥಾ ಜೀವಂತ ದೇಹದ್ದೇ ನೋಡು, ನಿನ್ನ ಒಪ್ಪಿಗೆಯ ಹಾದಿಯ ಕಾದು ಕೂಡದೇ ಈ ಕರಡಿ ಕಾವು ಕಳೆಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ...
ಕನಸಿನಂಬುಧಿಯ ಅಂಬಿಗಳೇ -
ಅರುಣೋದಯದ ಮಗ್ಗುಲಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಪ್ರಹರ ತೋಳ ಹಾಯಿಯಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಆ ತೀರಕೆ ಸೇರಿಸೇ...
ನಿನ್ನ ಹಾಯುವ ಸುಖದ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಮೈಸೋತು ಮುಳುಗಿ ಸಾವೇ ಬಂದರೂ ಉಳಿದೀತು ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಋಣವೇ...
#ಸಂಗಾತ_ಸಾಯುಜ್ಯ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೈದು.....

ಭಾವದಾನ.....

ಒಂದು -
'ನಾನು' 'ನೀನು' ನಡೆವ ಅವರು ತೋರಿದ, ಒಪ್ಪಮಾಡಿದ ರಾಜಮಾರ್ಗ - ಅಧಿಕಾರದ ಆರತಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿದ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಸ್ಥಾಪಿತ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ - ಒಣ ಪಾವಿತ್ರ್ಯದ ತೂಕ...
ಇನ್ನೊಂದು -
'ನಾವು' ತೆರೆದುಕೊಂಡ 'ನಾವೇ' ಕೊರೆದ ಹಳ್ಳದಿಣ್ಣೆಯ ಕಾಲುಹಾದಿ - ಸಂವೇದನೆಯ ಕಿರು ಹಣತೆಯೆದುರು ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಸಹಜೋಲ್ಲಾಸದ ಆಪ್ತತೆಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ - ಪ್ರಕೃತಿ ಪ್ರೇಮದ ಪಾಕ...
ಇಲ್ಲಿ -
ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಆಯ್ಕೆ, ಕಾಣ್ಕೆಯ ನಮಗೆ ಕೊಡಬಹುದಾ ನೋಡಿ ಅಥವಾ ಗಂಟು ಪಾವಿತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಹಜ ಪ್ರಣಯ ಎರಡೂ ಸಮತೂಗುವ ಬೆಳಕ ಬೆಳೆಯಬಹುದಾ ಜೋಡಿ...
#ಸಂನ್ಯಾಸಿಯ_ಕಿವಿ_ತುಂಬಾ_ಸಂಸಾರದ_ಚಟ್ಟು...
➧➥➦➤

ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಬಂಧ ಸಂಬಂಧಗಳ ಎದುರು ನಮ್ಮ ಸಿಟ್ಟು, ಅಸಹನೆ, ಬೇಸರ, ವಿರಾಗಗಳನೆಲ್ಲ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದಷ್ಟು ಸರಾಗವಾಗಿ ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಸಹಜ ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮ, ಕಾಮದ ಭಾವಗಳ ಬಿಚ್ಚಿಡಲಾಗದ ರಹಸ್ಯ ಏನು...!?
ಕಡಿಯುವುದು ಸಲೀಸು - ಬೆಸೆಯುವುದೇ ಬಲು ದುಬಾರಿ ಸಾಹಸ...
#ಭಾವದಾನ...
➧➥➦➤

ನಾಲಿಗೆಯ ಬಿಗಿದರೆ ಶಬ್ದವನಷ್ಟೇ ತಡೆಯಬಹುದು...
ಮಾತು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕೆಂದರೆ ಎದೆಯ ಗಂಟಲನೇ ಕಟ್ಟಬೇಕು...
#ಕೇಳಿಸ್ತಾ...
➧➥➦➤

"ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ನಡೆಯಬಹುದು - ಬೆಳಕಿನದೇ ಭಯ..."
➧➥➦➤

"ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕತ್ತಲ ಕುಡಿಯಹೋದೆ - ಒಳಗಿನ ಬೆಳಕು ಕಣ್ಬಿಟ್ಟಿತು..."
➧➥➦➤

ಹರಿವು ದಕ್ಕುವುದೊಂದು ಕಾಲ - ಹರಿದು ಹೋಗುವುದು ಒಂದು ಕಾಲ...
ಅದೇ ದಾರಿ - ಅದೇ ದಾಳ - ಅಲ್ಲೇ ಉರುಳಿದ್ದು, ಅರಳಿದ್ದು ಈ ಬದುಕ ಗಾಳ...
ಉಳಿದದ್ದು...?

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಮಯವೊಂದು ಬರುತ್ತೆ - ಕಾಯಬೇಕಂತಾರೆ...
ಕಾಲನೋಲಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನೀನೂ ಸಿಗಬಹುದೇ...!!
ಕಾಯಬೇಕಿಲ್ಲ - ಸಾಯು ಕಾಲ ತಪ್ಪಿರೂ ನೋಯು ಕಾಲ ತಪ್ಪಲ್ಲ ಅಂತಾರೆ...
ಹಾಗಂತ ನೋವ ದಾಟಿದಂಗೆ ಸಾವನು ದಾಟಲಾದೀತೆ - ಎಲ್ಲರನೂ ಒಂದು ಸಮಯ ಕೊಲ್ಲುತ್ತೆ...
ನಿನ್ನ ನೆರಳೂ ಸೋಕದೇ ಕಾಲನಂಬಿಗೆ ನನ್ನ ಬಲಿ ಬೀಳಬಹುದೇ...
#ಕಾಯುತ್ತಲೇ_ಇದ್ದೇನೆ...
➧➥➦➤

ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ವಿಕಸನ ಅಂದ್ರೆ ಹಿರಿತನದ ಎದೆ ಬಿಳಲ ಕೈಬಿಡದ ಮಗುತನ...
#ಪ್ರಜ್ಞೆ_ಮತ್ತು_ಮನದ_ಗಟ್ಟಿ_ಗೆಳೆತನ...
➧➥➦➤

ಜೊತೆಯಿದ್ದೇ ದೂರ ನಿಲ್ಲುವುದನು ಕಲಿಸು - ಸಾವಿನ ಹಾಗೆ...
ಸಾವು ಹದ ತಪ್ಪಿ ಬದುಕ ತಬ್ಬಿದರೂ, ಅವಸರಿಸಿ ಬದುಕಿಗೆ ಝಾಡಿಸಿ ಒದ್ದರೂ ಅಕಾಲ ಮುಕ್ತಿಯೇ(?) ಜೀವಿಗೆ...
ಪ್ರೀತಿಯೂ ಹಾಗೇ...
#ಕೊಟ್ಟೂ_ಬಾಕಿಯೇ_ಉಳಿಯಬೇಕು...
➧➥➦➤

ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಸ್ವಾರ್ಥಗಳಲೇ ಜೀವಂತ ನಾವುಗಳು...
ದೇವನಿಗೂ ಭಕ್ತಿಯ ಬಯಕೆ ಬಳಿದವರು...
#ನಾನು_ನೀನೆಂಬ_ನೂರು_ನಾಮಾವಳಿ...
➧➥➦➤

ಕಣ್ಣ ಮೊನೆಯಿಂದ ಸುರಿವ ನೋವ ಹನಿ, ಕಿವಿಯ ತಿರುವಿನಿಂದ ಇಳಿವ ಸುಖದ ಬೆವರು ಎರಡನೂ ಕುಡಿದು, ಎರಡಕೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಜಿಡ್ಡು ಜಿಡ್ಡಾದ ಚಿತ್ತಾರದ ಮೌನ...
#ಉಪಧಾನ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ನಾಕು.....

ರತಿರಸದಬ್ಬಿಯಲಿ ಆತ್ಮವ ತೊಳೆದು.....

"ಕಾರ್ತೀಕದ ಛಳಿಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಮೈದುಂಬಿ ಉರಿವ ಹಣತೆ ನಿನ್ನ ವಿರಹ..."
ಪ್ರತಿ ಉಶ್ವಾಸದಲ್ಲೂ ನರನಾಡೀ ಮಿಡಿತಗಳ ಮಿಡುಕಾಡಿಸೋ ಸುಳಿಗಾಳಿ ಮೈಗಂಟಿದ ನೆನಪ ಹರಳೆಣ್ಣೆ ಘಮ...
ಈ ಥಂಡಿ ಥಂಡಿ ರಾತ್ರಿಗಳ ತೋಳ ಹಸಿವನು ನಿನ್ನ ಹುರಿ ಹುರಿ ಮಾಂಸಖಂಡಗಳಷ್ಟೇ ನೀಗಿಸಬಲ್ಲವೋ ಜೋಗೀ...
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದರೆ ಸಾಕು,
ಸರಸದ ಸರಸಿಯಲಿ ಕಾಲಾಡಿಸುತ್ತಾ ಕಾಲನ ಹಾಯಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿನ ಗುಟ್ಟನು ಬಿಡಿಬಿಡಿಸಿ ತೋರುವ ಕನಸಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ.‌..
ಚುಚ್ಚುವ ಕಣ್ಣುಜ್ಜಿ ಮಗ್ಗುಲಾದರೆ,
ಬೆಳುದಿಂಗಳ ಹಾಸಿದ ತಾರಸಿಯ ಅಂಚನು ಬೆತ್ತಾಲೆ ಬಾಳೆಗಂಬಗಳಿಂದ ಸಿಂಗರಿಸುವಾಗ ಊಟೆಯೊಡೆವ ಬೆವರ ಹನಿ ಹನಿಗಳಲಿ ತಾರೆಗಳ ಮುಖ ಹೊಳೆದಂತ ಸ್ವಪ್ನ ಚಿತ್ರಗಳು ನಡುರಾತ್ರಿಯ ಬಿಸಿ ನಡುಕವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ...
ಅಬ್ಬೋ,
ಮಾಗಿಯ ಬಾಗಿಲಲಿ ವಿರಹದ ಹುಯಿಲು ಎಷ್ಟು ತೀವ್ರವೋ ದೊರೆಯೇ...
#ಬಂದುಬಿಡು_ನಾಭಿಕಡಲ_ಮೊರೆತಕ್ಕೆ_ನೀನಿರದ_ಸಜ್ಜೆಮನೆ_ದಿಕ್ಕೆಡುತ್ತದೆ...
⇭⇱⇲⇭

'ಅಧರ'ಸೋಮ ರಸ ಸಾರ
'ಬಗಲ' ಗಂಧ ಗಾಳ
ಶೃತಿ ಸುಭಗ 'ವಕ್ಷ' ತಂಬೂರ ತಾಳ
ಮೃಗ'ನಾಭೀ' ಚಕ್ರಸುಳಿ ಸಿಡಿ
ನಟನ ನಾಟ್ಯ ನೂಪುರ ಲಯ ಮಹೋನ್ನತ 'ಕಟಿತಟ' ಮಂದ್ರ ತಾರಕ ತುಡಿತ
ಧವಲ 'ಊರು' ಬಂಧ
ಕಾಮ ಕಸ್ತೂರಿ 'ಊರು ಸೂರು' ಸೂರೆ
ಮಯೂರ 'ಮಿಳನ...'
ಸುಮ್ಮನೇ ಮೈಮುರಿದು
ಬೇಶರತ್ ಮೈಯ್ಯೊಡ್ಡಿ
ಮನತೆರೆದು ಮಿಡಿದು ಮೀಯುತಿರಬೇಕು
ಧಾರೆ ಸುರಿವ ಮದ ಮತ್ತ ನವಯೌವನ
ಮೋಹಕ ಮೋಹಾ ಮಾಯದ ತೋಳಲ್ಲಿ...
#ಸುಖ_ಸಂಜೀವಿನಿ...
⇭⇱⇲⇭

ಇರುಳುಗಪ್ಪಿನ ಕೂಸೇ -
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಸೆಳೆದು ಹೃದಯ ಪಾತ್ರೆಯ ಭಾವರಸಗಳ ಗೊಡಗುಡುವಂತೆ ಒಗ್ಗಿಸೋ ಅದಮ್ಯ ಹೆಣ್ತನದ ತುಂಟ ಚೆಲುವು - ನೀನು...
ಆ ಮೋಹಕತೆಗೆ ಬೇಶರತ್ ಶರಣಾದ ಸಂಭ್ರಾಂತ ತುಡುಗು ಬೋಳೇ ಹೈದ - ನಾನು...
ಕನಸಿನೂರ ಆಳಲು ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಜಂಟಿ ಒಪ್ಪಂದ - ಮರುಳು ಮೋಹ...
ಸಾಕ್ಷಿಗೆ ರುಜು ಹಾಕಿದ್ದು ಅನುರಾಗಿಗಳ ಪರಮಾಪ್ತ - ತಾರೆಗಳೂರಿನ ಮುಕಾದಮ ಚಂದಿರ...
ಜಗದ ಹಂಗು ತೊರೆದು, ಅಲೆ ತೊಳೆದ ಮರಳ ತೀರದಲಿ ಅಸಾಧ್ಯ ರಸಿಕ ಲಹರಿಯ ಗಿರಿಯನೇರಿ, ಕಾಮನ ಒಲೆಯ ಹೂಡಿ, ಹರೆಯದ ಹಸಿವ ನೀಗಿಕೊಂಡು, ಅಪಾದಮಸ್ತಕ ಸುಖದ ಬೆಂಕಿಯ ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಪರವಶತೆಯ ಬೆಳುದಿಂಗಳಿರುಳು...
ಈ ಒಂಟಿ ರಾತ್ರಿಗಳಲಿ ಇಂಥ ಸುಖದ ನೆನಪು, ಕನಸುಗಳನು ನಿಷೇಧಿಸಬೇಕು ನೋಡು...
ಅಂಗೈಯ್ಯ ಸ್ವೇದ ಕಾವ್ಯವೇ -
ನೀನು ಅಂಗಾಲ ತುಳಿದು, ಅನಂಗನ ಸೆಳೆದು, ಬೆರಳ ಬೆಸೆದು ದಾಟಿಸಿದ ಸಂಜೆಗಳ ಆಸೆ ಬಿಸಿಯೇ ನನ್ನ ಇರುಳ ಮಂಚದ ಶೃಂಗಾರ ಸಿಂಗಾರ...
ಹಸಿ ಬೆವರ ಅಂಟಿಸಿಕೊಂಡ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮುದುರುಗಳ ಮಳ್ಳು ನಗೆಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಕೂಡಲು ಬಿಡದ ಹಟ್ಟಾಕಟ್ಟಾ ಹರೆಯದ ಹಪಾಪೋಲಿ ಉನ್ಮಾದೀ ನಶೆಯ ಹೊಸದೇ ಕನಸುಗಳು...
ನಿನ್ನ ಮೈಯ್ಯ ಬಿಸಿಯಲ್ಲಿ ಛಳಿ ಕಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಸ್ವಪ್ನ ಸುರತದ ಹಗೂರ ಸುಸ್ತಿಗೆ ಹಿತವಾದ ನಿದ್ದೆ...
#ನಿನ್ನಿಂದ...
#ನನ್ನಿರುಳ_ಹಸಿ_ಬಿಸಿ_ಬಣ್ಣ_ನೀನು...
⇭⇱⇲⇭

ಸಜೀವ ಕೆಂಡದಂತವಳೇ -

"ರತಿರಾಗದ ಚರಮ ಚರಣದ ಸುಖದ ನಿಬ್ಬೆರಗಿಗೆ ನಿನ್ನದೇ ಹೆಸರು..."
ಮುಂಗಾರಿನಬ್ಬರ ಮುಗಿವ ಹೊತ್ತಿನ ಐನಾತಿ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆಂದು ಈ ಒದ್ದೊದ್ದೆ ಗಂಡು ಮೈ ಸಣ್ಣಗೆ ಗಡಗಡಗುಡುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಉರಿ ಉರಿ ಮೈಯ್ಯ ಮೋಹಾಗ್ನಿಯ ನುರಿ ನುರಿ ಬಯಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಒದ್ದೆ ಮುದ್ದೆಯಾಗಿಸಿ ಕಾಡುತ್ತದೆ ಜೀವನಾಡಿಗಳ...
ಹನಿಯ ವಜ್ಜೆಯ ಹೊತ್ತು ತಂಪೆರೆದು ಹೊಯ್ಲಿಡುವ ಸುಳಿ ಗಾಳಿಯ ಇರುಳ ಬಾಗಿಲಲಿ ನಿನ್ನುಸಿರ ಬೆಂಕಿ ಬಳ್ಳಿ ತೋಳ್ಗಳಲಿ ತೋಯ್ವ, ಕೊರಡು ಮೈಯ್ಯ ಹಸಿವ ಮೀಯಿಸೋ, ಬಿಸಿ ನೀರ ಬುಗ್ಗೆಯ ಕೊಂಡಾಟದ ರತಿ ರಮ್ಯ ಮಜ್ಜನವೆಂದರೆ ಸ್ವರ್ಗ ಸೀಮೆಯ ಹಬ್ಬವಲ್ಲದೇ ಇನ್ನೇನು...
ಕಾಮನೊಲುಮೆಯ ರಸಿಕ ರುಚಿ, ಅಭಿರುಚಿಯ ಬಿಡಿಸಿ ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳ್ತಾವೆ ಬಯಸಿ ಬಯಸಿ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡ ಮೈಯ್ಯ ಬಯಲ ತುಂಬಾ ಚಿತ್ತಾರದಂಗೆ ಉಳಿದು ಕಾಡುವ ಸುಖದ ಘಾತಗಳು, ಗಾಯಗಳು, ಅಪರಾತಪರಾ ಗೀರುಗಳು...
ಉಸಿರ ನಾಳಗಳ ದಿಬ್ಬಗಳಿಗಂಟಿ ಉಶ್ವಾಸ ನಿಶ್ವಾಸಗಳಲಿ ಅಲೆಅಲೆಯಾಗಿ ತುಯ್ಯುತ ಉಳಿದೇ ಹೋಗುವ, ಉಲಿದುಲಿದು ಕಾಡುವ ಕಮ್ಮಗಿನ ಬೆಮರ ಘಮಲು...
"ಮೊದಲಿನ ಉನ್ಮತ್ತ ರಸಿಕ ಅಗೆತದ್ದು ಒಂದು ದಡೆಯಾದರೆ, ನಡುವಿನಬ್ಬರ ಇಳಿದ ಆಮೇಲಿನ ಶಾಂತ ಸಲ್ಲಾಪದ್ದೇ ಇನ್ನೊಂದು ಆಳ..."
ಆ ಸಂತೃಪ್ತ ಸಂಯೋಗದ ನೆನಹೂ ಕೂಡ ಎಷ್ಟು ಸಮೃದ್ಧ ಹಾಗೂ ಭಾವೋನ್ಮತ್ತ...
ಹೇಮಂತದ ಸನಿಹದಲಿ ಮಂಚದ ಮನೆಯ ಕನ್ನಡಿಯ ಕಣ್ಣ ತುಂಬಾ ನಾಚಿಕೆ ಕಳಚಿದ ಪೋಲಿ ಚಿತ್ರವೇ...
#ಕದ_ತೆರೆದ_ಜೋಡಿ_ಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ_ಕಲೆ_ಒಳ್ಳೆಯದು...
⇭⇱⇲⇭

ಹೇ ಬೆಳಕ ಸವತಿಯಂಥವಳೇ,
ನೂರು ಅಲಂಕಾರಗಳ ನಿವಾಳಿಸಿ ಎಸೆವ ಕತ್ತಲಿಗೆ ಕಾಮನ ನೂರು ಬಣ್ಣಗಳ ತುಂಬಿಕೊಡುವ ನಿನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಬೆತ್ತಾಲೆ ಬೆಡಗು... 
ನೀನೆನ್ನ ಎದೆಯ ತಬ್ಬಿದ ಬೆಳಕ ತೋಳು...
ಮೈಯ ನಾಳಗಳಲೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ನಶೆ ತುಂಬಿ ಜೋಲಿ ತೂಗುವ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳಲಿ ಅನೂಹ್ಯ ಚೆಲುವ ಬಾಚಿಕೊಳುವ ಚಂಚಲ ಬೆರಗು...
ನೀನೆಂದರೆ ನಿದ್ದೆಯನೂ ಹಬ್ಬಿದ ಬೆವರ ಬಳ್ಳಿ...
ಇಲ್ಲೀಗ ನಾವು ನಮ್ಮ ಬೆತ್ತಲೆಯ ಜೊನ್ನ ಕೇರಿಯ ಓಣಿ ಓಣಿಯ ಹೊಕ್ಕು ಆತ್ಮವ ಹೆಕ್ಕಿ ತರುವ ಪರಮಾಪ್ತ ಪಯಣದಲಿ, ಬರಿದಾಗುತ್ತಾ ತುಂಬಿಕೊಂಡು - ತುಂಬಿಕೊಂಡಷ್ಟೂ ಹಗುರಾಗಿ - ಇರುಳ ತೊಟ್ಟಿಲ ತೂಗೋ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಸುಖದ ಸೋಬಾನೆ...
ಸ್ವರ್ಗಾಂತ ಸೀಮೆಯ ತುಳಿದು ಕರುಳ ತುಂಬಾ ನನ್ನ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ನೀನು ಕಣ್ಣ ತೀರ್ಥದಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳುವಾಗ, ಅದೇ ಮೈಮರೆವಿನ ಜೊಂಪಿನಲಿ ನಿನ್ನ ಮೈತುಂಬ ಹೊದ್ದು ಹೆರಳ ಧೂಪವ ಹೀರುತ್ತಾ ತೋಳ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವ ನಾನು ಹೇಮಂತದ ಹೊಳೆ...
ಎರಡಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ಆಳು - ಅದ್ವೈತವಾಗಿ ಹೆಣೆದಾಗ ಜೀವಭಾವ ಬಿಳಲು...
ಉಸಿರ ಅಬ್ಬರ ಕಳೆದು, ಬೆವರು ಬೆವರ ಸೇರಿ ಆರಿ, ಘಳಿಗೆ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮೈಯ್ಯ ಹೆಣಿಗೆ ಕಳಚಿ ಮಗ್ಗುಲಾಗಿ, ನಿನ್ನ ಕಿವಿಯೋಲೆ ನನ್ನ ತೋಳಿಗೆ ಹಚ್ಚೆ ಬರೆವಾಗ, ಉಸಿರ ಶೃತಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಒಂದೇ ಲಯದಲ್ಲಿ ಕೊಳದ ಅಲೆಯಂತೆ ತುಯ್ಯುವ ನಿನ್ನೆದೆ ತಂಬೂರಿಯ ನಾ ಮಂದ್ರದಲಿ ಮೀಟುತ್ತಾ, ನನ್ನ ಕಣಕಾಲು ನಿನ್ನ ಕಾಲಂದುಗೆ ಹಲಗೆ ಬಳಪಗಳಾಗಿ ಕಚಗುಳಿಯ ಚಿತ್ರಲೋಕ ತೆರೆಯುತ್ತಾ, ನಿದ್ದೆಯ ಶಪಿಸುವ ಕಂಗಳಲಿ ಒಬ್ಬರನೊಬ್ಬರು ಕುಡಿಯುತ್ತಾ, ಎದೆಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಬಾಕಿ ಉಳಿದ ಮಾತು ಮೌನಗಳ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮೆಲ್ಲುತ್ತಾ ಕತ್ತಲ ಹಾಯುವುದೂ ಏನು ಸೊಗಸು...
ಲಯವಾಗಿ, ಗುರುವಾಗಿ ಅರಳುವ ಮಧುಮಂಚದ ಆಜೀವ ಪರಿಮಳಕೆ ನೀನೇ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ, ನಾನು ಆಖ್ಯಾನ...
ಕಾಯಲಿ ಪ್ರತಿ ಇರುಳನೂ ನಮ್ಮ ನಮಗೆ ಬಸಿದುಕೊಡೋ ಇಂಥ ನೂರು ಸವಿ ಸೋಲು...
#ಮೈಯ್ಯ_ಕಿಬ್ಬಿಗಳಲಿಳಿವ_ರತಿರಸದಬ್ಬಿಯಲಿ_ಆತ್ಮವ_ತೊಳೆದು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)