Sunday, December 31, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ನಾಕು.....

ಆಯುಷ್ಯ ರೇಖೆ.....

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ,
ನೆಲೆಗೊಂಡದ್ದು ಬಂಧವಾದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಅದರ ಪರಿಚಾರಕ - ಒಡನಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಸಲಿಗೆಯ ಸವಿ ಸಾಂಗತ್ಯವೇ...
ಬೆಸಗೊಂಡದ್ದು ಸಂಬಂಧವಾದರೆ ಹಕ್ಕು ಅದರ ಮಾಲೀಕ - ಒಡನಾಟವೆಲ್ಲಾ ಖಡ್ಡಾಯ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯೇ...
____ ಪ್ರೀತಿ ಅಥಿತಿ ಕಲಾವಿದ ಆದ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾತ್ರ ಇಲ್ಲದಿರಲಿ...
&&&

ಕೆಲವು ನೇಹಗಳೇ ಹಾಗೆ -
ಏನೆಲ್ಲವ ಕೇಳಬಹುದು, ಎಲ್ಲವನೂ ಹೇಳ್ಕೋಬಹುದು - ದೇವರ ಸಂತೀಗೆ ಮಾತಾಡಿದಂಗೆ...
ಯಾವ್ದಕ್ಕೂ ಮಾರುತ್ತರ ಬರ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ, ಹಾಂ ಹೂಂ ಕೂಡಾ ಅನ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ; ಆದ್ರೂ ಹರವಿಕೊಂಡ ಮನಸು ತಂತಾನೇ ಹಗೂರ ಹಗೂರ...
___ ಎದೇನ ಗುಡಿ ಮಾಡಿದವರು/ಮಾಡಿಕೊಂಡವರು...
&&&

ಪ್ರೇಮದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಪಾವಿತ್ರ್ಯದ ಜಂಭವೂ ಬೇಡ, ಮಾಲಿನ್ಯದ ಆರೋಪವೂ ಬೇಡ...
ಪ್ರೇಮದ ಭಾವ, ಅನುಭವ, ಅನುಭಾವ ಎಲ್ಲವೂ ಪ್ರೇಮಿಯ ಆವರಿಸಿಯೇ ಗುರುತಾದುದೇ ಆದರೂ ಪ್ರೇಮವೆಂಬುದು ಬರೀ ಪ್ರೇಮಿಯಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಿಯ ಅಪಸವ್ಯಗಳನೆಲ್ಲ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಿಯ ತಬ್ಬಿ ಪ್ರೇಮವ ತಾಕುವಾಗ ಬೆವರಿದ್ದು ಪ್ರೇಮಿ, ಸುಖವ ಕಡೆದು ಜಡವ ನೀಗಿಕೊಂಡದ್ದು ಪ್ರೇಮ...
ದಡವ ತಬ್ಬಿಯೇ ಹರಿದರೂ ನದಿಯೆಂದರೆ ದಡವಲ್ಲ ಮತ್ತು ನದಿ ದಡದ ಹಕ್ಕೂ ಅಲ್ಲ...
ದಡವ ಮೀರಿಯೂ ನದಿಗೆ ಹರಿವಿದೆ ಅಥವಾ ತನ್ನ ಹರಿವಿಗೆ ಬೇಕಾದ ದಡವ ನದಿಯೇ ಕಂಡುಕೊಂಡೀತು, ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡೀತು...
ಆದರೆ, ನದಿ ಬತ್ತಿದರೆ ದಡ ದಡವಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿ ದಡಕೆ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಇಲ್ಲ...
ಅಂತೆಯೇ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಬಾಳಿಸಿ ಹಾಯುವ ನಿರಂತರ ಹರಿವು...
ಅಂಥ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಯ ಜಹಗೀರೆಂದು ಬಗೆಯುವುದಕ್ಕೆ, ಪ್ರೇಮಿಯ ಮಡಿ ಮೈಲಿಗೆಗಳನೆಲ್ಲ ಪ್ರೇಮದ ಸೂತಕದಂಗೆ ಬಳಸಲು ಹೊರಡುವುದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ... 
____ ಆರಾಧನೆ ಅವಧೂತ ನಡಿಗೆಯಾಗಲಿ...
&&&

ಮನವು ಬರೀ ಭಾವೋದ್ವೇಗದ ಅಂಕೆಯಲಿರುವಾಗ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಯಾವುದೇ ಬಂಧ ಅಥವಾ ಬಂಧಕ್ಕೆ ಬದುಕನೊಪ್ಪಿಸುವ ಗೊತ್ತುವಳಿಗೆ ನಿಜದಲ್ಲೊಂದು ಗಟ್ಟಿ ನೆಲೆ ಇರುವುದು ಅಪರೂಪ...
ಹಾಗೆಂದೇ ಸಮತೂಕದ 'ಭಾವ ವೈಭವ'ದ ಸಾಂದ್ರತೆಗೆ ಕಾಯದೇ ಅಂಟಿಕೊಂಡ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ ಓತಪ್ರೋತ ನಲಿದಾಡುವ 'ಶಬ್ಧ ವೈಭವ' ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಸವಕಲಾಗುತ್ತ ಹೋಗಿ ಒಂದು ಬದಿ ಕೊರಕಲಾಗೋದು, ಅನುಬಂಧ ನರಳೋದು...
ಆಮೇಲೆ,
ಒಡನಾಡಿಯ ತಪ್ಪಾ? ಒಳನಾಡಿಯ ತಪ್ಪಾ? ನಡೆವಾಗ ಎಡವಿದ್ದಾ? ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತದ್ದಾ? ಮನದ ಮೂಸೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಅಯೋಮಯ... 
ಗಾಯ ಆದದ್ದೆಲ್ಲಿ; ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಲೆ ಕಾಣ್ತಾ ಇಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಉರಿ ಉರಿ ಹುಳಿ ತೇಗು...
ಪ್ರಶ್ನಿಸೋದು ಯಾರನ್ನ? ಸಮರ್ಥನೆಗಳು ಎರಡೂ ಕಡೆ ಇದ್ದಾವು...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
ಬಂಧಕ್ಕಿಟ್ಟ ಹೆಸರು ಹಿಡಿದು ಇದರ ಹಣೇಬರವೇ ಇಷ್ಟು ಅಂತ ಹಳಹಳಿಸಬೇಕಷ್ಟೆ...
ತನ್ನ ವರವೂ ಶಾಪವಾದದ್ದನ್ನ, ಶಾಪವನೂ ವರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡವರನ್ನ ಕಂಡಿರುವ ದೇವರೂ ಬಂಧಗಳ ಸೋಲು, ಗೆಲುವಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡಲು ಸೋತಾನು...
ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಗುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಾವೋದ್ವೇಗದ ಭಾರದ ನಡುವಿನ ಸಣ್ಣ ಎಳೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂಧ, ಸಂಬಂಧಗಳ ನೇಯಿರೋ ಅಂತ ಹೇಳುವವರ್ಯಾರು ಎನ್ನಂಥವರಿಗೆ.......
____ ನನ್ನ ನಾ ಕಾಣುವುದೆಂತು ಅವಸರದ ಭ್ರಾಂತಿಗೆ...
&&&

ಕತ್ತಲ ಭಯಕ್ಕೆ ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ ದೀಪದ ಬುಡದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿನ ಅಲರ್ಜಿಗೆ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೂತ ನಾನೇ ಕಂಡಂತಾಗಿ ಬೆಚ್ಚುತ್ತೇನೆ - ದಾರಿ ಕಾಣುವಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಬೆರಗೇ ಹೌದಾದರೂ, ನಾನೂ ಬಯಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕೇ ಭಯವೂ ಹೌದು...
ಬೆಳಕೇ ನೀನಾಗಿ ಹೊಯ್ದಾಡುವಾಗ ನೆರಳು ಕದಡಿ ನಿನ್ನ ಸೇರಿದಂತ ಸುಳ್ಳೇ ಸಮಾಧಾನ ಹೊಂದುತ್ತೇನೆ - ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಿನಗೆ ಅಪಾಯವಿಲ್ಲದ ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಭ್ರಮೆಗಳು ಸುಖವೂ(ವೇ) ಹೌದು...
____ ಎದೆಗಣ್ಣು ತುಳುಕುವಾಗೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಇಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು ಮನುಷ್ಯನಾದಂತೆ ಭಾಸ...
&&&

ಒಂದು ಹೇಮಂತದ ಚೆಲುವು - ನೂರು ವಸಂತಗಳ ಕನಸು - 'ಪಾಪಿ ಚಿರಾಯು' ಎಂಬೋ ಹುಚ್ಚು ಭರವಸೆ...
____ ಆಯುಷ್ಯ ರೇಖೆ...


ಹಿಮದ ಹಾಡಿನ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುವ ಹೊತ್ತಲಿ ನನಗೆ ನಾನೇ ಸಿಕ್ಕಂತಿದೆ...
____ ಹಗಲುವೇಷ...
&&&

ಜಗತ್ತು ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗೋಗಿದೆ - ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೆಲ್ಸ ಇಲ್ಲ...!
ಅಥವಾ,
ನಾ ಖಾಲಿ ಬಿದ್ದಿರೋದಕ್ಕೆ ಜಗತ್ತು ಬ್ಯುಸಿ ಅಂತ ಅನಿಸ್ತಿರೋದಾ...!?
ಇನ್ನೂ ಮಜಾ ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಮಾಡೋಕೆ ಕೆಲ್ಸಾನೂ ಇಲ್ಲ, ಕೊಡೋಕೆ ಟೈಮೂ ಇಲ್ಲ ನನ್ನತ್ರ... 😜
____ ರಾಜಾಶ್ರಯ ಇಲ್ಲದ ಕುಂಭಕರ್ಣ...
&&&

ಒಂದ್ರುಪಾಯಿ ಕಲಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ, ಗಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ (ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸಿಗದವುಗಳನು ಲೆಕ್ಕವಿಟ್ಟಿಲ್ಲ - ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲಾ ಇರಬಹುದು, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ) ಮುದಿ ಗಣಿಕೆಯಂಗೆ ಹಳೆಯ ವೈಭವವನೇ(?) ಜಗಿದು ಜಗಿದು ಉಗಿಯುತ್ತಾ, ಆಗೀಗ ಚೂರು ಚೂರು ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿನ ಕನಸುಗಳಂಥ ಖುಷಿಗಳನಿತ್ತು ಸರಸರನೆ ಕಳೆದೇ ಹೋದ "ಕುಂಭಕರ್ಣ" ವರ್ಷ...
____ ಎರ್ಡು ಸಾವಿದಿಪ್ಪತ್ಮೂರು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ಮೂರು.....

ಕಾರ್ತೀಕದ ಛಳಿಯ ಕಾವಿಗೆ...

ತುಂಬಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಚಂದ ಇದ್ಬಿಟ್ರೆ ನೀ ಚಂದ ಅನ್ನೋಕೂ ಪದಗಳ ಉಸಿರು ಉಗ್ಗತ್ತೆ...
ವತ್ಸಾ,
ನಿನ್ನ ರಸಿಕತೆಯದೇನು ಬಂತು ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆ...
___ ಇವಳೇ, ಒಂಚೂರು ಸಲಿಗೆ ಕೊಡು...
&&&

ಸೂರ್ಯ ಕೂಡಾ ಮೋಡವ ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದ ಈ ಛಳಿಯ ಮಧ್ಯಾಹ್ನಗಳಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ನಿನ್ನ ಮೆದ್ದು(ದು) ಹೊದ್ದು ಮಲಗಲಾದರೆ......
___ ಸಣ್ಣ ಆಸೆ - ಕಳ್ಳ ನಿದ್ದೆ...
&&&

ಕೇಳೇ -
ನಿಶೆಯೊಂದು ರಸಮಯವಾಗಲು ಹದವಾದ ನಶೆಯೊಂದು ಬೇಕು...
ಮದಿರೆಯಂಥ ನೀನು ಅಥವಾ ಮದಿರೆಯೊಳು ನೀನು ನನಗೆಂದೇ ಸಿಗಬೇಕು...
___ ಕಾರ್ತೀಕದ ಛಳಿಯ ಕಾವಿಗೆ...
&&&

ಯೇ ಇವ್ನೇ -
ಇಷ್ಟಪಟ್ಟ ಗಂಡು ಮೈ ಘಮ ನೆನಪಾದರೆ ಸ್ನಾನದ ಮನೇಲಿ ಒಂದು ಅಮಲು ಮೂಡುತ್ತಲ್ಲ, ನಂಗೆ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬೆತ್ತಲು ಇನ್ನಷ್ಟು ಇಷ್ಟವಾಗತ್ತಲ್ಲ; ಅಂಥ ಗಾಢ ಕಂಪಿನ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಹಿತಗಳನು ಹೇಗೆ ದಾಟಿಸಲಿ ನಿಂಗೆ...
ಮತ್ತೆ ಸಿಗೋ ಅಂತಲೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹೇಳಲೂ ಬಾರದೇ ಹಸಿ(ದ)ಗಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸೋತು ನಿಲ್ಲುವ ಮೂಗಿ ನಾ ನಿನ್ನೆದುರು...
ಈ ಮೋಹ‌ ಮತ್ತು ಮೋಹದುತ್ಥಾನದ ಸುಖ ಎಷ್ಟು ಮೆತ್ತಗಾಗಿಸತ್ತೆ ನೋಡು ಮೈಮನವ...
ಬಂದು ಹೋಗೋ ರಸಿಕನೇ ಕನಸಂತಾದರೂ - ಕಾದ ಮೈಯ್ಯ ಕಾಯಿಸದೇ ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡು ನಿತ್ಯ ವಸಂತದ ಯೌವನಕಾದರೂ...
ಈ ಕನ್ನೆ ಎದೆಗಣ್ಣ ಆಸೆ, ಸ್ವಪ್ನ ಸರಸಿಯಲಿ ಬಿಡುಬೀಸು ಈಸು ಬಿದ್ದ ಮಾಯ್ಕಾರ ನೀನು - ಹಾದಿ ಮರೆಯದಿರೋ ಮನಸಿಜನೇ...
___ ಹೇಳೋಕೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಗತ್ತೆ - ಆದ್ರೂ, ಹೇಳ್ಕೊಂಡು ನಾಚ್ಕೋತೇನೆ...
&&&

ಓಯ್ -
ಚಪ್ಪರಿಸಿ ಸವಿಯುವ ಈ ತುಟಿಗಳಲೇನೂ ನಿಜದಲ್ಲಿ ಜೇನಿದ್ದಂತಿಲ್ಲ (ನಮ್‌ ನಮ್ಮ ಉಸಿರಿಗಂಟಿದ ಸಿಗರೇಟಿನದೋ, ಈರುಳ್ಳಿಯದೋ ಘಮವೇ ಬರೋದು); ಆದ್ರೆ ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ ಒತ್ತುವ ಹೊತ್ತು ಮುಚ್ಚಿದ ಕಂಗಳಲಿ ಎದೆಯಿಂದ ಎದೆ ತಾಕುವ ತಾದಾತ್ಮ್ಯವಿದೆಯಲ್ಲ ಅದು ಮೈಮನದ ತುಂಬಾ ಜೇನ್ಭಾವವ ತುಳುಕಿಸುವ ಮೋದವಿದೆ ನೋಡು, ಅದನೇ ಕವಿ ಕೋವಿದರು ಅಧರ ಮಧು ಅಂದಿರಬೇಕು ಅಲ್ವೇನೋ...
ಆ ಕ್ಷಣ ಕಣ ಕಣ ನೀ ನನ್ನದೆನ್ನುವ ಆ ನವಿರಿಗೆ ನವಿಲಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತುಟಿ ತೆರೆದು ಸೋಲುತ್ತೇನೆ - ಬರೀ ಆಸೆಯಷ್ಟೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ತುಟಿ ಪಪ್ಪಿಯಲಿ ಆಸ್ಥೆ ಇರಲಾರದು ಅಂತಲೇ ನಂಬುತ್ತೇನೆ...
ಉನ್ಮಾದ ಇಳಿದ ಮೇಲೂ ದೂರ ಸರಿಯದ ಮೈ, ಕುಚ್ಚು ತಟ್ಟುವ ಕೈ, ಲಾಲಿ ಹಾಡುವ ಉಸಿರು, ಅಲೆ ಬಡಿದು ಸುಸ್ತಾದ ದಂಡೆಯ ಮೇಲೆ ಮರಿ ಏಡಿ ಓಡಾಡಿ ಹಸೆ ಬರೆದ ಹಾಗೆ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಗಳ ಎಳೆದು ತೀಡಿ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ಪುಳಕದ ಅಲೆ ಬೀರುವ ನಿನ್ನ ಒರಟು ಪಾದಗಳು; ಓಹ್!! ನೀ ಮೀಸೆ ಅಡಿಯ ಬಿಗುಮಾನದಲ್ಲಿ ಗಂಟಿಕ್ಕಿಕೊಂಡ ಭಾವಗಳು ನನ್ನೀ ತುಟಿಯ ತೇವದ ಘಮಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಚಂದ ಮಾತಾಡುತ್ತವೆ ಮಾರಾಯಾ...
ಗಂಡಸು ಕಳೆದು ಗೆಳೆಯ ಸಿಕ್ಕುವ ನಂದ್‌ನಂದೇ ಆದ ಅಂಥ ಚೊಕ್ಕ ಘಳಿಗೆಗೆಂದೇ ಮಧುರ ಪಾಪದ ಮುಂದಿನ ಆ ಮನದ ಮೂರ್ತಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೈದೆರೆದು ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತೇನೆ - ಬರಿಯ ಮೈಯ್ಯಾದರೆ ಸೊಕ್ಕಿಳಿದ ಮೇಲೆ ಹೆಣ್ಣ ತಬ್ಬುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದ ಅರಿತಿದ್ದೇನೆ...
__ಪ್ರೇಮವ ಹೇಳದವನ ಆರ್ದ್ರ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೇಶರತ್ ಒಪ್ಪಿದ್ದೇನೆ...
&&&

ಮೋಹದಪ್ಪಿಗೆ - ಆ ಸಣ್ಣ ಒಪ್ಪಿಗೆ........
ಥೂ, ನಾಚ್ಕೆ ಇಲ್ದೋನೆ ಅಂತಂದು ಸುಳ್ಳೇ ನಾಚುತ್ತಾ, ನೀನು ಮೂತಿ ತಿರುವಿ, ತೋಳ ಚಿವುಟಿದ ನೋವು ಹಿತವಾಗಿ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಪಿಸಿ....... 
ಧಮನಿ ದಾರಿಯಲಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತ ಕಳ್ಳ ಆಸೆಗಳೆಲ್ಲ ಧಿಗ್ಗನೆದ್ದು ಮೈಮುರಿದು......
ಬೊಗಸೆ ಬೊಗಸೆ ಗಾಳಿ ಕುಡಿದರೂ ಆರದ ನಾಭಿಗೊರಳ ದಾಹದೋಂಕಾರ........
ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ.....
ಎಳೆ ಎಳೆ ನಿನ್ನುಸಿರ ಘಮ, ಒಂದು ಒಂದೊಂದು ತುಟಿಯ ಅಮೃತ ಧಾರೆ, ಮೀಟಿ ನರ ನರ ಬೀಗಿ ಬೀಗಿ ಹಿತಾಘಾತ ನಗಾರಿ, ಮೇಘಸ್ಪೋಟಕೆ ಉನ್ಮತ್ತ ತಯಾರಿ........
.....ಉಫ್......
ಇರುಳಲ್ಲ ಇದು ಹಗಲು - ನಿದಿರೆಗಲ್ಲ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದ್ದು........
ಉಹೂಂ, ಕನಸಲ್ಲ ಇದು - ಆಸೆ ಬಿಗಿದೆರಡು ಹರೆಯ ಕೊರೆದ ಕಲ್ಪನೆಯ ಕೂಡು ಕರಡು ತಿದ್ದುಪಡಿ.....
ಬಳ್ಳಿ ಬೆಡಗಿನ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ ಮೈತುಂಬಾ ಕಂದು ಕಂದು ಕಲೆಗಳು.......
(ನನ್ನ ನಾನಿನ್ನೂ ನೋಡಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ....)
_____ ಇದೆಲ್ಲಕೂ ಮುಂಚೆ,
ಮಧುರ ಪಾಪ ಸಮ್ಮೋಹಿತ ನನ್ನ ನೂರು ಪೋಲಿ ಗೋಗರೆತ - ನಿನ್ನದೊಂದು ನಡು ಕೊಂಕಿನ ತುಂಟ ಆಹ್ವಾನ.........
&&&

ಚಂದ ಮೋಹವೇ -
ಒಂದು ದಿನ, ಒಂದು ಪ್ರಹರ, ತನ್ನ ತಾ ಮರೆತು ಮೈಮನಸು ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಕುಣಿದು, ತಣಿದರೆ ಆ ಅದರ ಸವಿ ಕಂಪು, ಕಂಪನಗಳ ತೀವ್ರತೆ ಎಷ್ಟಿರತ್ತೆ ಗೊತ್ತಾ ಮರುಳೇ - ಮುಂದಿನ ನಾಕಾರು ದಿನವಾದರೂ ಅದೇ ಉನ್ಮತ್ತ ಅಮಲು ಈ ಮೈಮನದ ಧಮನಿಗಳಲಿ ಅಲೆ ಅಲೆ ತುಯ್ಯುತ್ತಾ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೇರಿ; ಕನಸು, ರಸಕಾವ್ಯ, ಆಸೆಮೋಡ, ಸುಖಭಾವ ಬೆವರ ಮಳೆ...
ತಿಥಿ, ವಾರಗಳ ಲೆಕ್ಕವೆಲ್ಲ ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿಟ್ಟು ಮರಳಿ ಮರಳಿ ತೋಳ ಬಿರುಸಲ್ಲಿ ಹೊರಳುತಿರುವ ಬಾ ಇಲ್ಲಿ - ನಶೆಯಿಳಿಯದಂಗೆ ಕಾಲ ಕಳೆದು ಹೋಗಲಿ; ಕಾಲಿನಿಕ್ಕಳದಾಳದಲ್ಲಿ, ಸುರತ ಸುಖದೊಡ್ಡೋಲಗದಲ್ಲಿ...

____ ನಿನ್ನ ಕೂಡಿ, ಕೊಂಡಾಟವಾಡಿ...
&&&

ಇರುಳೆಂದರೇ ಸುಖದ ಛಾಯೆ...

ಒಳಗಿಂದ ಉಕ್ಕುವ ಭಾರಗಳನೆಲ್ಲ ಇಳುಕಿ ನಿಟ್ಟುಸಿರಾಗಬಲ್ಲ ಕತ್ತಲ ಗೂಡೆಂದರೆ ಸುಖದ ಪ್ರತಿಮೆಯೇ...

ಎದೆ ಕೀಲುಗಳ ಮುರಿವ ನೋವ ಗಂಟು, ಹೊಕ್ಕುಳ ಸುಳಿಯ ಆಸೆ ಹಸಿವಿನ ಸುಳಿ ಎಲ್ಲಾ ಸರಾಗ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹರಿದು ಹಗುರಾಗಿ ಸುಶಾಂತ ನಿದ್ದೆಯ ಜೋಲಿ ತೂಗುವ ನಿಶೆಯ ಹಾಡೆಂದರೆ ಬದುಕೋ ನಶೆಯ ಸುಖದ ನೆರಳೇ...

____ ನಾನಳಿವ, ನಾನರಳುವ ಕತ್ತಲೆಂಬ ವಿಚಿತ್ರ ಆಲಾಪ...


*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Wednesday, November 15, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೆರ್ಡು.....

ಬದುಕು ಬಗೆಹರಿಯದ ಹಾಸ್ಯವು..... ಕೇಳು - ವಿದಾಯ ಅಪರಿಚಿತವೇನಲ್ಲ; ವಿರಹವೇನೂ ವಿಯೋಗವೂ ಅಲ್ಲ... ಹಾಗೂ - ಗೆದ್ದ ಹಮ್ಮಿಲ್ಲದಲ್ಲಿ, ಗೆಲ್ಲೋ ದಮ್ಮಿಲ್ಲದಲ್ಲಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ಕಳಕೊಂಡೇನೆಂಬ ಭಯ ಕೂಡಾ ಇರಲಾರದಲ್ಲ... ಇಷ್ಟೇ - ಅಸಂಗತ ಹುಡುಕಾ(ಗಾ)ಟಗಳಲಿ, ನಾನು ನಾನಾಗಿರದ ಹೊತ್ತಿನ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಂಗೇ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲ... ಕಾರಣ - ನಿರುತ್ತರಗಳ ಹುಡುಕಾ(ಗಾ)ಟದ ಹುಚ್ಚಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತನಾಗಿ ಕಳೆದೋಗುವುದು ಇವನಿಗೆ ಹೊಸತೇನಲ್ಲ... ಹಾಗಂತ - ಹೊಸ ಹುಡುಕಾಟ ಅಂದ್ರೆ ಈಗಿರುವುದರ ಮರೆತೇನೆಂತಲ್ಲ; ನೆನಪುಗಳಲೇ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ, ಮತ್ತೇನಲ್ಲ... ____ ವಿಕ್ಷಿಪ್ತಾತ್ಮ... &&& ಇಲ್ಕೇಳು -

ದಾರಿ ಕವಲಾದದ್ದೂ ಅಷ್ಟು ನೋಯಿಸಲ್ಲ... ಜೀವ ಅಷ್ಟು ದೂರ ದಾರಿಯಲಿದ್ದದ್ದೂ ಅಂಥಾ ಏನೂ ನೋವೆನಿಸಲ್ಲ... ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದ (?) 'ಭಾವ' ಎಷ್ಟು ದೂರಾಗಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿಬಿಡತ್ತೆ ನೋಡು, ಅದು ಬಲು ಹಿಂಸೆ ಹಿಂಸೆ... ___ ವಿದಾಯ - ವಿರಹ - ವಿರಾಗ... &&& ಇರು ನಾಳೆ ಮಾತಾಡ್ತೀನಿ, ಈಗ ಚೂರು ಬ್ಯುಸಿ, ಹಾಗಂದು ಎದ್ದು ಬಂದಿರ್ತೇನೆ ತುಂಬಾ ಸಲ; ಜಗದ ಭಾರವೆಲ್ಲಾ ನನ್ಮೇಲೇ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ - ತಪ್ಪೇನಿಲ್ಲ... ಖೇದ ಅಂದ್ರೆ ಆ ನಾಳೆ ಬರೋದೇ ಇಲ್ಲ - ಕಾರಣ, ನಾಳೆಗೂ ನಾಳೆ ಒಂದಿದ್ಯಲ್ಲ, ಅದರ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬ್ಯುಸಿ... ಒಂದಿನ ನೀ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ದೂರ ಹೋಗ್ಬಿಟ್ಟೆ ನೋಡು, ನಾ ಬಂದು ಮಾತಾಡಿಸಲಾಗದ ಊರಿಗೆ; ಎಲ್ರೂ ಹೋಗ್ಬೇಕಾದದ್ದೇ ನಿಜ... ಆದ್ರೆ, ಈಗ ತುಂಬಾನೇ ಫ್ರೀ ಆಗ್ಬಿಟ್ಟೆ, ಕೆಲಸವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ; ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ, ಎಚ್ರಕ್ಕೂ, ನಿದ್ದೇಲೂ ನಿಂದೇ ಮಾತೇ ಮಾತು - ನೆನಪು ಹಲುಬಿದಷ್ಟು ಬದುಕ್ಯಾಕೆ ಮಾತಾಗಲ್ಲ ಹೇಳು...!! ನಿನ್ನ ಬದುಕಿನ ಹಾಡನು ಆಲಿಸದಲೇ ಸಾವಿನ ಸೂತಕದ ಭಾಷಣಕ್ಕೆ ನಿಂತ ಬೇಕೂಫ ನಾನು - ನಾಳೆ ನನ್ನ ಸಾವಲ್ಲಿ ವಿದಾಯದ ನಾಕು ನುಡಿಗೆ ಒಂದು ತಲೆಯನ್ನಾದರೂ ಗಳಿಸ್ಕೊಂಡೇನಾ... ___ ನಿನ್ನ ಪಾಲಿಂದು ಕೊಡೋದನ್ನ ಮರೆತದ್ದು ಕಾಡೋದೇನಿದ್ರೂ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದು ನಂಗೆ ಬರ್ತಿದ್ದದ್ದು ನಿಂತೋದಾಗ್ಲೇ ನೋಡು... &&& "......" ಎಂದು ಕಾಡುವ ಹಾಡು ನೀನು, ಎನಗೆ ಒಲಿಯದ ರಾಗವೂ... "......" ಕನ್ನಡಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಕಣ್ಣ ಹನಿ, ಬದುಕು ಬಗೆಹರಿಯದ ಹಾಸ್ಯವು... &&& ಕಣ್ಣಾಳದ ತೇವ ಮತ್ತು ಮೊಗ ಬಿರಿವ ಬಿಚ್ಚು ನಗು, ಎರಡೂ ಸಾವಿನ ಮನೆಯ ಮಗುವ ಕೇಕೆಯಂಥ ವಿಚಿತ್ರ ವಿನೋದದ ಗಾಢ ಸಂಯೋಜನೆ... ____ ಬೆರಣಿಯೊಳಗಣ ಬೆಂಕಿ... &&& ಅಲ್ವೇ - ಕದ್ದು ಮೆದ್ದ ಸುಖೀ ಖುಷಿಗಳ ಖುದ್ದು ಅರುಹುವಾಗ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮರೆಯುತ್ತೇವೆ ಅಥವಾ ಏನೆಲ್ಲ ಮರೆತಿದ್ದರೆಷ್ಟು ಚಂದ ಅನ್ಕೋತೇವೆ - ಕೊನೆಗೆ ಜಾಣ ಪದ ಜೋಡಣೆಯಲಿ ಯಾವೆಲ್ಲಾ ಹುಳುಕುಗಳ ಅಡಗಿಸಿ ನಗುತ್ತೇವೆ... ನಮ್ಮ ಬಗೆಗಿನ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಎರಡೂ ಒಂಥರಾ ಕಳ್ಳ ನೆಂಟನ ಹಾಗೆ ನೋಡು - ನಂಬಿದ್ರೆ ಕಷ್ಟ, ಆರೋಪಿಸಿದ್ರೆ ಅವಮಾನ... ಪೋಣಿಸಹೋದರೆ ಸುಳ್ಳು ಇಬ್ಬನಿಯಷ್ಟು ಹಗುರ ಮತ್ತದರ ಒಡಲ ತುಂಬಾ ನಾ ತುಂಬಿದ್ದೇ ಬಣ್ಣ - ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೇಳುತ್ತಾ ಸತ್ಯದ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ಬೆಳಕಿನ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತದು ಬರೀ ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪಿನ ಭಾರ... ಇದುವರೆಗೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನಾಡಿದ್ಯಾವುದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವ ಹೇಳಿಯೂ ಹೇಳದಂತೆ ಪದಗಳ ನುಂಗಿದ್ದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ... ____ ಆತ್ಮಪತ್ರ... &&& ಎದೆಯಲಿಷ್ಟು ನೋವು ಮಿಜಿಗುಡುತಿರಬೇಕು... ಕನಸು ಹೊತ್ತಿದ ಕಮಟು ಉಸಿರಿಗಂಟಿರಬೇಕು... ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ಮಾಗುವುದು, ಮಾಗಿ ಬೀಗುವುದು, ಬೀಗಿ ಬಿಗುವಳಿದು ಬಾಗುವುದು... ಆಹಾ!! ಅಲ್ಲಿ ನಗುವೆಷ್ಟು ಚಂದ ಚಂಽಽದ... ನಿನ್ನ ನೆನಪಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಗುತ್ತೇನೆ ಅಥವಾ ನಗುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನೀ ತಬ್ಬಿದಂತೆನಿಸುತ್ತೆ... ____ ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ನಗುವೋ ಅಷ್ಟೇ ಗಟ್ಟಿ ಮೌನ... &&&

ನಿನ್ನ ಮರೆಯಲು ಹೋಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತೆ - ನಿನ್ನ ಹೊರತು... ಸೂತಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬವಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಕಳಿಸಿ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದವನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಸೂತಕ ಕಳೆದೇ ಇಲ್ಲ... 'ಜೀವ ತಣ್ಣಗಿರಲೀ' ಅಂತ ಯಾರೇ ಹರಸಿದರೂ ಸಣ್ಣಗೆ ಭಯವಾಗುತ್ತೆ ಈಗೀಗ - ಕೊನೇಯ ಸಲ ತಾಕಿದ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ತಂಪಿನ್ನೂ ಕಂಪಿಸುತಲೇ ಇದೆ ಎದೆಯೊಳಗೆ... ___ ತಂಪು ಹೊತ್ತಿನ ಉರಿ ಉರಿ ನೆನಪು ನೀನು - ಆ ನೆನಪಿನುರಿ ಒಲೆಯ ಮೇಲೇ ಜೀವದಗುಳಿಯಿಟ್ಟು ಬೇಯಿಸಿಕೊಂಡ ನಗೆಗೆ ಹಬ್ಬದಡುಗೇ ಅನ್ನಬೇಕು ನಾನಿನ್ನು... *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೊಂದು.....

ತುಂಬಿ ಹರಿದಷ್ಟೂ ಶುದ್ಧ..... ಹಬ್ಬ ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟೇ - ಇರುವಿಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯನು ಅಷ್ಟಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ಕೊಂಡುಂಬುವುದು... ___ ನಾನು, ನೀನು, ಅವರಿವರು... &&& ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಬೇಲಿ ಹೂವು, ಬೇಲಿಯಿಲ್ಲದ ಬಯಲ ಚಿಟ್ಟೆ, ಹಂಚಿಕೊಂಡು ನೆಂಚಿಕೊಂಡು ಎದೆಯ ಪಾಕವಾ; ಬನವೆಲ್ಲ ಹೂ ಬಳ್ಳಿ - ಒಲವ ಪರಿಕ್ರಮ... 💞 ಎದೆಯಿಂದ ಎದೆಗೆ ನಗೆಯ ಬೆಳಕು... ☺️ ಬೆಳಕಿಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಸವರಿ ಹಬ್ಬವಾಗಿಸುವುದು... 🪔 ಅನುದಿನವೂ ಅನುಭಾವದ ಮಮತೆ ದೀಪಾವಳಿ... 🎇 ಪ್ರೀತಿ ಶುಭಾಶಯ... 🤝 &&& ನಗೆ ಮಂಗಳವೇ - ಹಳೇ ಹಪ್ಪು ಭಾವಗಳೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಒಪ್ಪಗೊಂಡು ಕುಪ್ಪಳಿಸುತ್ತವೆ ನಿನ್ನ ರುದಯದ ಹಾಡು ಎನ್ನ ಎದೆ ಗೋಡೆಯ ಮುತ್ತುವಾಗ... ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ತಬ್ಬು ಬಾ ಒಮ್ಮೆ - ಹೆಸರಾಗಲಿ ಬೆಳಕು ತಬ್ಬಲಿಯ ತಬ್ಬುವ ಹೆಮ್ಮೆ... ___ 'ದೊ(ದ)ಡ್ಡ' ಹೃದಯದವನ ಪುಟಾಣಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... &&&

ಕಲ್ಲು ಕಣಿವೆಯ ನೀರೂ - ನೀರ ಒಡಲಿನ ಕೆಸರೂ - ಕೆಸರನುಂಡು ಅರಳುವಾ ಹೂವೂ - ನಂಟು, ಗಂಟುಗಳನೆಲ್ಲ ಬಿಡಿಸಿ ತೋರುವ ಬೆಳಕೂ - ಅರಿವಿನೆಳೆ ಎಳೆ ಪ್ರೀತಿ... 💞 ~~ ಪ್ರೀತಿಸುವುದನಿನಿತು ಕಲಿಸು ಪ್ರೀತಿಯನಿನಿತು ಗುಣಿಸು ಗುಣಿಸಿ ಗುಣಿಸಿ ಇನಿತಿನಿತು ಪ್ರೀತಿಯನೇ ಉಣಿಸು "ಪ್ರೀತಿಯೇ ಯೆಲ್ಲವೂ ಅಲ್ಲ ಆದರೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿರದೇ ಯಾವುದಕೂ ರುಚಿ ಇಲ್ಲ;" ಯೆಂಬ ಭಾವದಿ ಮನವ ಭಾ/ಬಾಗಿಸು ನೆನಪು, ಕನಸೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಆಗಿಸು... 💞 ____ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... ~~ ನೂರು ಕಥೆಗಳ ಒಂದೇ ಉಸಿರು; ಪ್ರೀತಿ ಅದರ ಹೆಸರು... 💞🕊️ &&& ಕಾಲಿಗೆಡವಿದ ಕಲ್ಲ ಮೇಲಿನ ಕೋಪ ಕರಗಿ ಹೋಗತ್ತೆ - ಬೀಳದಂಗೆ ಹಿಡಿದ ಕೈಯ್ಯ ಭರವಸೆಯ ತಂಪು ಪಸೆಯಲ್ಲಿ... ಕಲ್ಲನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟು ಮುಂದೆ ಸಾಗ್ತೇವೆ ಹಿಡಿದ ಕೈಯ್ಯ ನಗೆಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ.... ಯಾವ ತಿರುವಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆಯೂ ಸಿಗಲಿ - ಬದುಕು ಬಂಧ ಬೆಸೆದು ಕರುಣಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿ, ಖುಷಿಗಳೆಲ್ಲ ಚಂದ ಚಂದವೇ... ಅಂಥದೊಂದೊಂದು ಹೆಗಲೂ ಹಾದಿ ಬೆಳಗೋ ಬೆಳಕು... ____ ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿ ನಮನ... 💞 &&& ಬಹುಶಃ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಲ ಮಿಲನ ಅನ್ನೋದು ಗಂಡಸಿಗೆ ಅವನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತಣಿಸೋ ಸುಖದ ಕ್ರಿಯೆ - ಅದಕೆಂದೇ ಪ್ರತೀ ಸಲ ಗೆಲ್ತೇನೆ ಅನ್ನೋ ವೀರಾವೇಶದಲ್ಲೇ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ತಾನೆ... ಆದ್ರೆ, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಮಿಲನ ತನು ಮನ ಸಮತೂಕದಲ್ಲಿ ಅರಳಿಕೊಂಡು ಹಗುರಾಗೋ ಪ್ರೀತಿ - ಹಾಗೆಂದೇ ಗೆದ್ದೇ ಅಂದು ಗೆಲ್ಲಿಸ್ತಾಳೆ, ಇಲ್ಲಾ ಸೋಲಿಸಿದ್ದನ್ನ ತೋರಗೊಡದೇ ಗೆಲ್ತಾಳೆ... ಇಲ್ಕೇಳು, ಆಟ ಮುಗಿದ್ಮೇಲೆ, ಬಿಗಿದ ತೋಳ್ಗಳು ಬೆವರಿಗೆ ಜಾರುವಾಗ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಎಳೆದು ಸೆಳೆದು ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ಮುದ್ದಿಸೋ ಹೆಣ್ಣ ಕಣ್ಣಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಮುಳುಗು; ಗೆಲುವೆಂದರೇನೆಂದು ಅರಿವಾಗತ್ತೆ ಅಥವಾ ಸೋಲುವ ಸುಖದ ಆಪ್ತ ಪರಿಚಯ ಮೈದುಂಬುತ್ತೆ... ಕಾಮ ಅಂದ್ರೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಕಣೋ - ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ ಎರಡೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ತಣೀಬೇಕು... ಪ್ರೀತಿಯ ಸಮಪಾಕದಲ್ಲಿ ಅವ್ಳು ಒಡಲು, ಅವ್ನು ಹೆಗ್ಲು... ___ ಕೇಳಸ್ಕೊ ವತ್ಸಾ, ಕಥೆಯಾಗದ ಪಾತ್ರಗಳ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಸತ್ಯಗಳು ಎಚ್ರ ತಪ್ಪಿ ಮಲ್ಗಿರ್ತಾವೆ... &&& ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಮೂಲ ಬಣ್ಣ ಯಾವ್ದು ಅಂತ ಕೇಳಿದಲ್ಲಿ "ಪ್ರೀತಿ" ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಉತ್ತರ... "ಪ್ರೀತಿ" ಬಣ್ಣವಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರೆ "ಪ್ರೀತಿಗಿಂತ ಚಂದ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ" ಅನ್ನೋದು ಪ್ರೀತಿಯ ಎತ್ತರ... ____ ತುಂಬಿ ಹರಿದಷ್ಟೂ ಶುದ್ಧ... *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Tuesday, September 26, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತು.....

ಬದುಕೇ ನಾನು ನದಿಯಂಥವನು.....


ಅವಳ ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಗುಮ್ಮನೂ ಅವಳ ಆಜ್ಞಾವರ್ತಿ ಸೇವಕ...

ಹುಡುಗೀ - ಈಡೇರದೇ ಉಳಿದ ನಿನ್ನ ಆಸೆಗಳು ನನ್ನ ಸೋಲಿನಂತೆ ಕಾಡುತ್ತವೆ... ಶಪಿಸಿಬಿಡು - ನನ್ನಲ್ಲೇ ಹಾಗೇ ಉಳಿದು ಹೋಗುವ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳು ನನ್ನ ಚಿತೆಯಲ್ಲೇ ಬೆಂದು ಹೋಗಲಿ... .........ಸಾವಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದರೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ... ಬರಗೆಟ್ಟ ಬದುಕಿಗೆ ನಿದ್ದೆಗೂ ಬರವೇ... ಉಫ್.... ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ದೂರವೋ.... ಅದೆಷ್ಟು ನಾಳೆಗಳೋ.... ___ ಮೌನ ಸದ್ಗತಿ... &&&

ಸತ್ರೆ - ನಮ್ದೇ ಬೊಜ್ಜಕ್ಕೂ ನಮ್ಗೆ ಊಟ ಅಂದ್ರೆ ಕಾಕೆ ಪಿಂಡ ಅಷ್ಟೇಯಾ... ಬದ್ಕು ದುಡಸ್ಕ್ಯಂಡಂಗೆ ನೆಮ್ದಿಂದ ದುಡ್ದು ಸಾಯವು - ಸುಖ ಅಂದ್ರೆ ಅದಷ್ಟೇಯಾ ವತ್ಸಾ... &&&

ಬದುಕೇ - ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಗಳ ಕಣ ಕಣವನೂ ಒಡಗೂಡಿ ಒಡನಾಡಿ ಬಾಚಿ ಬಾಚಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಮಧುರ ನೆನಪುಗಳೇ ವಿದಾಯದ/ವಿಯೋಗದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಕಾರೆಯ ಮುಳ್ಳಂತೆ ಚುಚ್ಚುತ್ತವೆ... ಜೀವಿಸಿದ ಅದಮ್ಯ ಖುಷಿಯೂ ನೆನಪಾಗಿ ಪಲ್ಲಟವಾಗುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ದಟ್ಟ ಕಟ್ಟುಸಿರು - ಅಲ್ಲೂ ತುಟಿಯು ನಗಬಹುದು/ನಗುತ್ತದೆ ಎದೆಯ ಗಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿದ್ದರೆ... ____ ನೆನಪುಗಳ ಹಾಜರಿಯ ಒಂದು ಮುಖ.... &&&

ನಗಲು ಇರುವ ನೂರು ಕಾರಣಗಳನೂ ನಿನ್ನ ಒಂದು ನೆನಪಿನ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿಯೇ ಅಳಿಸಿ ಉಸಿರನು ತಲ್ಲಣಿಸುತ್ತದಲ್ಲ... ಏನ ಹೆಸರಿಡಲಿ ಆ ಸೋಲಿಗೆ(?)... ___ ಎದೆಯ ಕಾವು...


ಸಾಕಿನ್ನು .......ಈ ನೋವುಗಳೂ ಹಳತಾಗಿ ಹೋದವು... &&&


ಗುರುವಿನ ಋಣ ದೊಡ್ಡದು... ಕರುಳಿಂದ ಈ ಜೀವಾತ್ಮಗೆ ಉಸಿರ ತುಂಬಿ, ಕರುಳ ದಾರದಲೇ ತೊಟ್ಟಿಲ ಕಟ್ಟಿ ಬದುಕ ತೂಗಿದ ಅಮ್ಮ... ಕಾಲನೆಡವಿ ಬೀಳಿಸಿ, ಕೈನೀಡಿ ಮೇಲೆತ್ತಿ, ಚಂಚಲತೆಯಲಿ ಉಸಿರ ಕಾಡಿ ಕಾಡಿ ಕಡೆದು ರೂಪಿಸಿದ ಬದುಕು... ಅನವರತ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ ಆಡುತ್ತಾ, ಕದ್ದು ಬಳಿ ಬಂದು ಉಸಿರ ಮುಟ್ಟಿ ಬದುಕ ಗೆರೆಯಿಂದ ನಮ್ಮನು ಆಚೆ ಹಾಕುವ ಸಾವು... ಅರಿವೇ ಗುರುವೆಂದರು; ನನ್ನ ಅರಿವೆಂದರೆ - ಅಮ್ಮ, ಬದುಕು ಮತ್ತು ಸಾವು... ____ ಗುರುವೇ ನಮಃ &&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ - ಅವರಿವರಂತೆ ನಾನು ಸಂಕುಚಿತ ಕುಹಕಗಳ ಕೊಳಕನ್ನು ಯೋಚಿಸಲಾರೆ, ಯೋಜಿಸಲಾರೆ ನಿಜ... ಹಾಗಂತ, ಅಗತ್ಯವಾದಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ಅವರವರ ಯೋಚನೆಯ ಮಟ್ಟದ ಧಾಟಿಯಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲಲ್ಲೇ ತಿರುಮಂತ್ರ ಕೊಡಲಾರೆ ಎಂದರ್ಥವಲ್ಲ... ಮಾತಿಗೆ ಮಾತು ಕೊಡಲೇಬೇಕು ಎಂದೇನಲ್ಲ; ಆದರೆ, ನನ್ನ ಮೌನದೊಳಗಣ ಸಾವಧಾನ ಅವರ ಸಣ್ತನದ ಮಾತಿನ ಬುಧ್ಯಾಪೂರ್ವಕ ಇರಿತಕ್ಕೆ 'ನಾನೇ ಸರಿ ಇಲ್ವೇನೋ' ಅನ್ಕೊಂಡು ಕುಗ್ಗಿ ಕದಡಿ ಹೋಗಬಾರದಲ್ಲ... ನನ್ನೊಳಗೇ ನಾ ಇಳಿದು ಹೋಗುವುದಕಿಂತ, ತಿರುಗಿ ಆಡಿ ಸೋಲುವುದಾದರೂ ಸಮಾಧಾನವೇ ನನಗೆ... ____ ಕಚ್ಚುವ ಇರಾದೆಯಿಲ್ಲ; ಹಂಗೇನೇ, ಬುಸುಗುಡದೆಯೂ ಇರುವಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆತನವೂ ಇಲ್ಲ... &&&

ನಾ ನಂಬಿದ್ದು ಸತ್ಯವೇ ಇರಬಹುದು, 'ಆದ್ರೆ ನಂಬಿದ ಸತ್ಯದಿಂದ ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇನು, ಸತ್ಯಾನ ನಂಬಿ ಏನು ಸುಖ ಕಂಡೆ' ಎನ್ನುವ ಅಂತರಂಗದ ಆರ್ತನಾದ ಹುಟ್ಟದಂತೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ದುಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದು ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ವಾಸ್ತವಿಕ ಕಠೋರತೆಗೆ ಮನಸಿನ ಹಸಿತನವ ಸಾಯಗೊಡದಂತೆ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದು ತುಂಬಾನೇ ದಾರ್ಷ್ಟ್ಯವ ಬೇಡುವ ಕೆಲಸ... ____ ಗೆಲುವು ಬೇಡ, ಸೋಲದಂತೆ ನನ್ನ ನಾ ಕಾಯ್ದುಕೊಂಬುವುದು ಎಂದಿನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... &&&


"ಸಾವು ಕಾಣದೇ ಬದುಕು ಗಟ್ಟಿಯಾಗುವುದೆಂತು..."

"ಸಾವೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಬರೀ ದೇಹದ್ದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲವಲ್ಲ..."

___ಉಸಿರು ಬಿಸಿಯಿದೆ - ಬದ್ಕಿದೀನಂತೆ...

&&&


ನಿನ್ನ ಗೆಲ್ಲುವ ಹಠವಿಲ್ಲ... ಹಾಗೇ, ನಿನ್ನ ಒಳಗೊಳ್ಳುವ ಅಸೀಮ ಖುಷಿಯ ತುಡಿತಕ್ಕೇನೂ ಬರವಿಲ್ಲ... ಎದೆಯ ನೋವು ಎಷ್ಟೇ ಎಡಗಣ್ಸಿದ್ರೂ ರಸಿಕ ಕಣ್ಣಿನ ತೇವ ಬತ್ತುವುದಿಲ್ಲ... ___ ಬದುಕೇ ನಾನು ನದಿಯಂಥವನು... &&&

ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ನೂಪುರವನೆತ್ತಿ 

ಎದೆಯ ಕಾವ್ಯ ಕರಡಿಗೆಯಲಿಟ್ಟು 

ಕುಣಿ ಕುಣಿಸಿ ನಲಿವ ನನ್ನೀ ಹುಚ್ಚು ನಶೆಗೆ 

ನಿನ್ನ ಅಕಾರಣದ ಅನನ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಹೊಣೆ...

____ ಭಂಡ ಭರಮನೂಳಿಗದ ಬದುಕೇ...


*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹತ್ತೊಂಭತ್ತು.....

ಪರಿಕ್ರಮ..... 'ಎನ್ನೆದೆಯ ಒದೆಯುವ ಕನಸಲ್ಲಿ ನೀನೂ ಇರಬಹುದು ನಿನ್ನ ಆಸೆ ಸೆರಗ ನೆರಳಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಇರಬಹುದು...' ____ ಪ್ರೀತಿ... 'ಆ ತೀರದಾ ತೀರದ ನಗು ನಂದೇ ಅದರ ಅಧರ ಆಳಿಕೆ ನಿಂದ್‌ನಿಂದೇ...' ____ ನೀನು ದಡವ ತೊಳೆವ ಅಲೆ ಮತ್ತು ಮಳೆ... 'ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಮಿಡಿತದ ಗುರುತೊಂದು ಉಳಿಯಲಿ ನಾ ನಡೆದ/ವ ಎಲ್ಲ ಹಾದಿಯ ಎಡ ಬಲಗಳಲಿ...' ____ ಒಲವೇ... 'ನೆನಪು ಕಾಡು ಮೊಲ್ಲೆಯ ಘಮ ನೆನಕೆಗಳ ರುಚಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೆಗಳ ಗುರುತು...' ___ ನಿನ್ನ ಒಂದೆಳೆ ನಗು... 'ನನ್ನೊಳಿಲ್ಲದ ನಾನು ಸಿಗಬಹುದೇ ಹೊಸ ನಾಳೆಗಳಲಾದರೂ ಸೋತವನ ಎತ್ತಿ ನಡೆಸಬಹುದೇ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮುಗುಳ ಬೆರಳು...' ____ ನೀನು - ಅಶ್ವತ್ಥದ ನೆರಳು... &&& ಅಗೋ - ಊರ ಹೊರಗಿನ ಆಲದ ಬಿಳಲು ನಡುವೆ ಮೈಯ್ಯರಳಿದ್ದು ಗೊಲ್ಲನ ಕೊಳಲು ಪಿಳ್ಳಂಗೋವಿಯ ಸೋಕಿದ ತುಟಿ ಕಳ್ಳ ಗೋಪನದು ರಂಧ್ರಗಳ ಮೀಟಿದ ಉಸಿರು ಒಲವಾಂಬುಧಿ ಗೋಪಿಯದು ಕೇರಿ ಎದೆ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಅನುರಾಗದ ಸರಿಗಮಪದನಿ... ___ ರಾಧಾಮಾಧವರಾಗ - ಕೊಳಲು ಮತ್ತು ಕಾವ್ಯ... &&& ಶಂಖದೆದೆಯ ಭೋರ್ಗರೆತ ಮತ್ತು ಒಂದು ಹನಿ ಕಣ್ಣೀರು... ಎಲ್ಲಾ ತೊರೆಗಳೂ ನೇರ ಸಾಗರ ಸೇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ... ____ಪ್ರೀತಿ... &&& ವತ್ಸಾ - ತನ್ನ ಒಡಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ 'ಜೀವಂತವಿರುವ' ಯಾವುದನ್ನೂ ನದಿ ತೇಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮುಳುಗಿಸಿ ಮುಂಬರಿಯುವುದು ಅದರ ಸಹಜ ಗುಣ ಸ್ವಭಾವ... ಅಷ್ಟಾಗಿಯೂ ತೇಲಬೇಕೆಂದರೆ ನೀರ ಹರಿವಿನ ಮಟ್ಟುಗಳನು ಪಳಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನ ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದ ನೀನು ಈಜು ಕಲಿಯಬೇಕು ಇಲ್ಲಾ ಕೈಚೆಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ತೆರಬೇಕು... ______ 'ಈ ಬದುಕು, ಇಲ್ಲಿ ನೀನು ಅರಸುವ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾನಾ ರೂಪಗಳು' ಇವೆಲ್ಲಾ ಆ ನದಿಯ ಉಪಮೆಗಳೇ ಅಲ್ವಾ...!! &&& ಈ ಘಳಿಗೆಯೂ ನನ್ನದೇ, ಈ ಕ್ಷಣದ ಕಣ ಕಣ ಅರಳುವಂಥಾ ನಗುವೂ ನನ್ನದೇ, ಇದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೇಕೆಂಬ ಮಧುರ ಸ್ವಾರ್ಥವೂ ನನ್ನದೇ... ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮನದುಂಬಿ ನಕ್ಕ ಈ ಹೊತ್ತಿನ ಇದ್ಯಾವುದನ್ನೂ ಒಂದೇ ಒಂದು ಪ್ರತಿಯೂ ಯಥಾವತ್ತು ನಕಲು ಮಾಡಿ ಇಲ್ಲಿಂದ ಅಲ್ಲಿಗೂ ಅಂಟಿಸಿ ಹಿಗ್ಗಲಾಗದ ಅಸಹಾಯ ನಾನು... ಅಂತಾಗಿಯೇ, ಇವೆಲ್ಲವನೂ ನೆನಪುಗಳಾಗಿ ಹಿಡಿಹಿಡಿಯಾಗಿ ಕೂಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿಟ್ಟುಸಿರಾಗುತ್ತೇನೆ... ಮತ್ತೂ, ಇಷ್ಟುದ್ದ ಬದುಕಿನಲಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾ ಮೆಚ್ಚತಕ್ಕ ಅಂಶ ಒಂದೆಂದರೆ ನಕ್ಕು ನಗಿಸಿದ ಘಳಿಗೆಗಳನೂ ಆಗೀಗ ನೆನೆದು ತುಸುವಾದರೂ ಮತ್ತೆ ನಸು ನಗಬಲ್ಲೆ ಎಂಬುದಷ್ಟೇ... ಕಾರ್ಯ ಕಾರಣ ತೀವ್ರತೆಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾದರೂ ಎಂದಿಗೂ ಎಲ್ಲ ಮೊಗದ ಚಂದ ಕಳೆ ನಗುವೇ ಅಲ್ಲವೇ... ____ ನಗುವಾಗು - ನಗುವಲ್ಲಿ ಮಗುವಾಗು... &&& ಕೇಳಿಲ್ಲಿ - 'ಐ ಲವ್ ಯೂ' ಅಂತ ಪ್ರೀತಿನ ಹೇಳಿಬಿಡೋದು ಸುಲಭವೇ ಏನೋ; ಮತ್ತದು ಶ್ರುತಿ, ಲಯ, ತಾಳಗಳಾಚೆಯೂ ಎದೆಯಲಿ ಹಿತ ಮಿಡಿವ ಮಹಾ ಮಧುರ ಆಲಾಪವೂ ಹೌದೇನೋ... ಆದರೆ, ಹೇಳಿದ್ದನ್ನ ಬದುಕಿಡೀ ಕಾಲು ಕಾಲಿಗೆ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿದು ಸಾಬೀತು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕಾದ ಜರೂರತ್ತಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಬೀಳುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದಷ್ಟು ಸರಾಗ ಸುರಳೀತವಲ್ಲ ಅನ್ಸತ್ತೆ ನೋಡು... ____ ತೋಳಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಬೀಜ ಎದೆಯ ಕಾವಲ್ಲಿ ಓಟೆ ಒಡೆದು ಅಂತಃಕರಣದ ಸಸಿಯಾಗಿ ಬಾಳು ಮಾಗುವುದು ಒಂದಿಡೀ ಜನುಮದ ಒತ್ತೆಯ ಬೇಡುವ ಪರಿಕ್ರಮವೇನೋ... &&& ಅಕಾರಣ ಭಯ ಮತ್ತು ಸಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿ ಎರಡೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿಡುವ/ಬಂಧಿಸಿಡುವ ಪ್ರಬಲ ಸಾಧನಗಳು... ___ ಸಂಬಂಧ ಮತ್ತು ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಷಯಗಳು... &&& ನೋವನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಜಗವ ತೊರೆದು ಕಾಡಿಗೋಡಿದ್ದು - ಮೌನ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿತು...

ಹೋದ ಹಾದಿಯಲೇ ಹೊರಳಿ ಬಂದದ್ದು - ಹಸಿವಿಗೆ ಭಿಕ್ಷಾಂದೇಹಿ - ಜೋಳಿಗೆ ಖಾಲಿ ಬಿದ್ದದ್ದಿಲ್ಲ - ಕಾಯಕ್ಕಿಲ್ಲದ ಬೆಲೆ ಕಾಷಾಯಕ್ಕೆ... ತುಂಬಿದ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಯುದ್ಧ ಯಾಕೆ ಬೇಕು - 'ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ನಶ್ವರ' ಅಂದದ್ದು... ಅಂತರ್ಯುದ್ಧ ಗೆದ್ದಿದ್ದೇ ಆದರೆ, ನಶ್ವರತೆ ಹೃದ್ಯಸ್ತವಾಗಿದ್ದರೆ ಮರಳಿ ಯಾಕೆ ಬಂದೆ? ಕೇಳಿಲ್ಲ ಯಾರೂ - ಬದಲಿಗೆ ಜ್ಞಾನಿ ಅಂದು ಶರಣೂ ಅಂದರು... ಲೋಕ ಹಿತ - ಅದಕ್ಕೆ ಪೀಠ - ಪೀಠದ ಘನತೆಗೆ (?) ಪಾದ ಪೂಜೆ, ದಕ್ಷಿಣೆ... ಜನಕ್ಕೆ ನೋವು, ಹಸಿವು - ನಂಗೆ ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಹಮ್ಮು - ಮಾತಿನ ಮಾರಾಟ... ನಾನು ಬೇಡಿದರೆ ಭಿಕ್ಷೆ - ಅವರೇ ನೀಡಿದರೆ ಗುರು ದಕ್ಷಿಣೆ... ಹಸಿವು, ಕಾಮ ನೀಗಿದ ಮೇಲೆ ಜನಕ್ಕೆ ಅಭಿಮಾನ, ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಪ್ರಶ್ನೆ - ನಾನು ಪ್ರವಚನಗಳ ಹೆಣೆಯುತ್ತೇನೆ - ಮತ್ತು ಜಗತ್ತು ತನ್ನಿಷ್ಟದಂತೆ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ... ___ಉದರ ನಿಮಿತ್ತಂ... ___ಅರ್ಜುನ ಸನ್ಯಾಸಿ... --- ವಿವರ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಸಾಲುಗಳು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನೆಂಟು.....

ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಪಾಕ.....

ಹರಿವ ಪ್ರೀತಿಯೇ -

ಬದುಕು ಬೆನ್ನೆಲುಬನ್ನೇ ಮುರಿದು ನಗುವಾಗ, ಮಾತು ಮೌನಗಳೆಲ್ಲ ಸೋತ ಅಸಹಾಯ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕತ್ತಲ ತಬ್ಬಿ ಕೂತು ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತೇನೆ...

ಬೆಳಕೇ -

ಅಂಗಳದ ಕಿಬ್ಳಿಯಲಿ ನಿನಗೆಂದೇ ಒಂದು ಕೀಲಿಕೈ ಇಡುವ ಜಾಗವ ಮರೆಯಬಾರದು ನೀನು ಎಂದು ಒಳಗೇ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತೇನೆ...

ಸುರಸಿಂಧುವೇ -

ಎನ್ನೊಡನೆ ಆನೇ ಠೂ ಬಿಟ್ಟು ನಡೆವಾಗಲೆಲ್ಲ ಕರೆದು ಕಣ್ಣ ಹನಿಯ ಕರೆಯ ತೊಳೆದು ಸಂತವಿಸುವ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲ ಬಿಸುಪಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಗೆಲ್ಲುವ ಬಲವ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ...

___ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ, ನನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಯ ತಂಗುದಾಣ ನಿನ್ನ ಹೆಗಲು...

&&&

ಭವದ ರಗಳೆಗಳ ಸಂತೆಯಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದವರನು 

ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ ಹುಡುಕಿ ಕರೆದು ಒಳಮನೆಗೆ 

ಇನಿತು ಪ್ರೀತಿಯ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು...

ಆದರೋ,

ಭಾವದ ಬುರುಡೆಗಳಲಿ ಬಳಗದಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಂಡು

ಬುಧ್ಯಾಪೂರ್ವಕ ಹಿತ್ಲಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕೂತವರನು 

ತಿರುಗಿ ಒಳ ಕರೆವುದು ಹೇಗೆ...? 

ಕರೆದರೂ ಕೂಡುವರೇ ಹಾಗೇ...?

___ ಕಳೆದೂ ಉಳಿದವರು ಮತ್ತು ಉಳಿದಂತೇ ಅಳಿದವರು...

&&&

.....ನೇಹವೇ -

ನಾನೇ ಅರ್ಥವಾಗದ ನನಗೆ 

ನೀನು ಅರ್ಥವಾಗುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ...?!

ಬದುಕಿದರೆ ಸಾಕಲ್ಲ -

ಸದಾ ಅರ್ಥ, ಅನರ್ಥ, ಅಪಾರಾರ್ಥಗಳ ಆಚೆಯೇ ನಿಂತು ನಗುವ ಪ್ರೀತಿ ಸಾರ್ಥವಾಗುವ ಹಾಗೆ...

ಕೂಡಿಕೊಳಲಿ, ಆಡಿಕೊಂಡಿರಲಿ -

ನಾನು ನೀನೆಂಬ ರಮ್ಯತೆ, 

ನಾನು ನೀನಾಗುವ ರಮ್ಯತೆ, 

ನೀನು ನಾನಾಗುವ ರಮ್ಯತೆ,

ನೀ ನಿನಗೂ ಸಿಗುವ ರಮ್ಯತೆ,

ನಾ ನನ್ನಲ್ಲೂ ಉಳಿವ ರಮ್ಯತೆ...

ಇರಲಿರಲಿ ಬಿಡು,

ಪ್ರೀತಿ ಅಂಬೋ ಮಧುರ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಅಮಲು ಕಾಲಕೂ ಇಳಿಯದಂತೆ ಹೀಗೇ...

____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ...

&&&

ಫೋಟೋದಲ್ಲಿನ ನಗು

ಮತ್ತು

ನಗುವಿನ ಫೋಟೋ

ಎಷ್ಟೊಂದು ಬೇರೆ ಬೇರೆ...

___ ಎದೆಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಹೇಳುವ ಸತ್ಯ...

&&&

ಹರಿದ ದೋತರ - ಪಟ್ಟೆ ಪೀತಾಂಬರ

ಮುಟಿಗೆ ಅವಲಕ್ಕಿ - ಪ್ರೀತಿ ಫಲಾಹಾರ

ರಾಜ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಗೆಳೆತನದ ಮೆರವಣಿಗೆ... 

____ ಸೇವಿಸುವುದಾದರೆ ನೇಹವನೇ ಸೇವಿಸು - ಕರಿಯನ ಜಠರವ ತಂಪಾಗಿಸಿದ ಕುಚೇಲನ ಹೆಗಲ ಚೀಲ ಬರಿದಾಗದಿರಲಿ...

&&&

ನೇಹವೆಂದರೆ, 

ನನ್ನೊಳಗೆ ನನ್ನ ಕಾಯುವ ನಿನ್ನ ಎದೆಯ ಹಾಡು - ಎದೆಯೆದೆಯ ಅಮೂರ್ತ ಭಾವಂಗಳ ಕುಶಲ ಸಂವಾದದ ಜಾಡು...

ಗೆಳೆತನದ ಒಡಲ ಒಸಗೆಯ ನೋಡು - ಅದು, ಆಡಾಡುತ್ತಾ ನಗೆಯು ಬಗೆ ಬಗೆಯಲಿ ಅರಳುವ ಮಳೆಯ ಕಾಡು...

___ ಸ್ನೇಹವದು ಕುಶಾಲಿನ ಕರುಣೆಯಲ್ಲ, ಕಣ್ಣ ಹನಿಯ ಕು(ಕ)ಡಿವ ಗಟ್ಟಿ ಹೆಗಲು...

&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -

ಹೊಸತೇ ಲೋಕಗಳ ಪರಿಚಯಿಸಿದ್ದು ನೀನು ಅಥವಾ ಅದೇ ಲೋಕದೊಳಿದ್ದೂ ನಾ ಅದುವರೆಗೂ ಗಮನಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲದ ಲೋಕ ವ್ಯಾಪಾರಗಳ ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸಿದ್ದು ನೀನು...

ಹೌದು, 

ಮನದ ಭೂಮಿಕೆಯಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಭ್ರಮೆಗಳ ಪರದೆ ಹರಿದದ್ದೂ ಹೌದು, ಜೊತೆಗೊಂದಿಷ್ಟು ಹೊಸಾ ಸರ್ಕಸ್ಸಿನ ಅಂಗಡಿ ತೆರೆದದ್ದೂ ಹೌದು...

ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ಕಣ್ತೆರೆದು ಅಷ್ಟು ದೂರ ನಡೆದೆನಲ್ಲ, ಈಗ ಇವೆಲ್ಲ ಅರಿವಿನ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಬಂದೆನಾದ್ದರಿಂದ ನೀನು ಕೂಡಾ ನಂಗೆ ಅದೇ ಲೋಕ ಪಾಕದಲಿ ತೆವಳೋ ಸಾಮಾನ್ಯ ಹುಳದಂಗೇ ಕಂಡರೆ ತಪ್ಪು ಯಾರದ್ದು...!?

ಅಪರಿಚಿತ ಹಾದಿಯಲಿ ಎದುರು ಬದುರು ವಿನಿಮಯಗೊಂಡ ನಗು ಪರಿಚಯದ ಬೀದಿಗೆ ಏಕಮುಖವಾಗಿ ಹೊರಳದೇ, ಅಪರಿಚಿತ ಗಂಧವ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡೇ ಹಾಗೇ ದಾಟಿ ಹೋದರೇ ಚಂದವಿತ್ತೇನೋ ಅನ್ಸತ್ತೆ ನೋಡೀಗ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ...!!

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆಗಿ ಬೆಳೆದೆನಾ ಅಥವಾ ಕಳೆದು ಹೋದೆನಾ ಎಂಬುದೇ ಭಾವಲೋಕದ ಮುಗಿಯದ ಗೊಂದಲ ಆಗಿರುವಾಗ -

"ಈ ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಕ್ರಮದ ಧೀಕ್ಷೆಯಲಿ ಮೈಮನದ ವಸನಗಳನೆಲ್ಲ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಕಳಚಿದ್ದು ನಾಚಿಕೆ ಅನ್ನಿಸದಂಗೆ, ಬೆತ್ತಲಾದದ್ದು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಬೆತ್ತಲಾದದ್ದು ಎಂಬ ಎತ್ತರವ ತಾಕಿ, ನಾನೂ ಅಳಿದು ನೀನೂ ಅಳಿದು ಉಳಿದದ್ದು ಪ್ರೇಮ ಎಂಬಂತೆ ಬದುಕ ಆಳುವುದು ಹೇಗೆ ಹೇಳು..."

____ ಬಂಧ ಅನುಬಂಧ ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಪಾಕ...

&&&

ಕಸದ ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ಕಸವನ್ನೇ ಹಾಕಬೇಕಲ್ಲ....

___ ರದ್ದಿಸುದ್ದಿ...

ನೂರು ಕಾಲ ಜೊತೆಗಿದ್ದೂ ಸಲಿಗೆಯೇ ಬೆಳೆಯದಿದ್ದರೂ ನೋವಿಲ್ಲ - ಅಲ್ಪ ಕಾಲದಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋಗ್ತಾನೆ, ಬಿದ್ದಿರ್ತಾನ್ಬಿಡು ಅನ್ನೋ ಸದರ ಹುಟ್ಟಿಬಿಟ್ಟರೆ ಮಾತ್ರ ಬಲು ಹಿಂಸೆ...

____ಬಂಧ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನೇಳು.....

ಮೋಹಿಯ ಕನಸಿನ ಬುಟ್ಟಿ.....

ಅವಳು : ಇರ್ಲಿ ಬಿಡು, ಕೆಲವಾದರೂ ಗಾಯದ ಕಲೆ ಇರ್ಬೇಕು, ಚಂದ್ರನ ಮೈಯ್ಮೇಲಿನ ಮೊಲದ ಚಿತ್ರದ ಹಾಗೆ; ಆಗ್ಲೇ ಬನದ ಹುಣ್ಮೆ ಚಂದ ಅನ್ಸೋದು...
ಅವನು : ಛಿ ಚೀ!!! ನಾನು ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಯಾರ ಮೈಯ್ಮೇಲೂ ಕಲೆಗಳನ್ನ ಉಳಿಸಿ(ಸೊ)ಲ್ಲಪ್ಪಾ - ಬೆತ್ತಲ ಬೆಳಕಿನ ಮೈಗಂಟಿದ ಕತ್ತಲ ಮಚ್ಚೆಗೂ ತುಟಿಯಷ್ಟನೇ ತೀಡುವ ಮೃದು ಜೀವಿ ನಾನು... 🙈
____ ಮಂಗನ ಕೈಲಿನ ಮಾಣಿಕ್ಯದಂತೆ ಪೋಲಿಯ ನಾಲಿಗೆಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಘನ ಗಂಭೀರ ಮಾತೂ... 😜
&&&

ನೆಂದು ಬಂದವನ ವದ್ದೆ ಮೈ ವರೆಸುತ್ತಾ ವರೆಸುತ್ತಾ ಒಳಗಿಂದ ವದ್ದೆಯಾಗುವ ಅವಳ ಹರೆಯದ ನಾಚಿಕೆಯ ನೋಡಾ...
___ ರಸಿಕ ಹರೆಯದಲ್ಲಿ ಮನವೂ ತೊಯ್ಯುವ ಮಳೆ ಎಷ್ಟು ಚಂಽಽದ ಚಂಽಽದ...
~~~
ಮಳೆಯ ಸಂಜೆಗಳಲಿ ಬೀದಿಯ ಆ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಗುವ ಮುನ್ನ ಕೊಡೆಯ ಮರೆಯಿಂದಲೇ ತಿರುಗಿ ನೋಡುವ ಅವಳು ಎಂಥಾ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಬೆರಗು...
____ ಬಿಸಿ ಹರೆಯದ ಚಂಚಲ ಚಂದಕ್ಕೆ ಹರೆಯವೇ ಸಾಟಿ...
~~~
ಕೇಳಿಸ್ತಾ -
ಗುಡ್ಗುಮ್ಮ, ಮಿಂಚುಳ್ಳಿ ಹಿಮ್ಮೇಳ‌ದ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಮಳೆ ನೆಲವ ತಾಕಿ ಹೊಮ್ಮೋ ಗಾನ ಸುಧೆ - ನಿನ್ನ ಘಮದ ನೆನಪಿನ ಗುಣುಗಿಗೆ ಧೋಽಽಧೋಽ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತ...
ಜಪ್ಪಿ ಹೊಡೀತಿದೆ ಕಣೇ ಮಳೆ; ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ತಂಪಾದ ಗುದ್ದಾಟ ಬೇರೆ...
ಇಲ್ಲಿರಬೇಕಿತ್ತೀಗ ನೀನು - ನಿನ್ನ ಸುಳ್ಳೇ ಭಯ, ನನ್ನ ಕಳ್ಳ ಆಸೆ ಕೂಡಿಯಾಡಿ ಬೆವರುವ ಒದ್ದೊದ್ದೆ ಇರುಳೊಂದು ಅರಳಬಹುದಿತ್ತು...
____ ಬಿರುಸು ಹರೆಯಕ್ಕೆ ಹಸಿ ಹರೆಯವ ಬೆರೆಯುವ ಕಿರು ಕನಸೂ ಎಷ್ಟು ಚಂಽಽದ ಚಂಽಽದ...
~~~
ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರೂ ಅಲ್ಲೇ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುವ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕಚಗುಳಿಯ ಮಾಟ, ಮಾತಿಗೆ ಮಾತಿನ ಮುತ್ತು ಪೋಣಿಸಿ ಆಸೆ ಕೆಣಕುವ ಆಟ...
ಅವಳು ಗುರಾಯಿಸುವುದು 'ಥೂ, ಪೋಲಿ ಬಸವ' ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ಕೂಡಾ ಅದನೇ ಹಾಗೆ ಹಾಗೇ...
____ ಶ್ರಾವಣದ ಮಳೆಯಂಥ ಮನಸಿನ ಈ ತುಂಟ ಆಸೆ ಹೋರಿನ ಹರೆಯ ಎಷ್ಟು ಚಂಽಽದ ಚಂಽಽದ...
&&&

ತಂಗಾಳಿಯ ತೆರೆಯೊಂದು ನಿನ್ನಂತೇ ತಲೆ ಸವರಿ - ಕಳೆದಿರುಳ ಕಚಗುಳಿಯೆಲ್ಲ ಹಂಗೇನೆ ಹಸಿಯಾಗಿ ಬೆಳಗಾನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕನಸ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು...🌱
&&&

ಕಪ್ಪು ಕಮಲಾಕ್ಷೀ,
ಕಣ್ತಣಿಸಿ ಕತ್ತಲ ಮೆರೆಸುವ ಆ ನೂರು ಅಲಂಕಾರಗಳ 'ಸೌಂದರ್ಯ'ದ್ದೊಂದು ದಡೆಯಾದರೆ, ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ಬೆಳಕ ಮೈಮರೆಸುವ ಉದ್ದಾಮ ನಗ್ನತೆಯೇ ಅಲಂಕಾರವಾದ ಹೆಣ್ತನದ 'ಚಂದ'ದ ತೂಕವೇ ಬೇರೆ...
ನೀನೋ ಚಂದ ಚಂದ...
ನಾ ಸೋತಲ್ಲೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಯಸೀ ಬಯಸಿ ಸೋಲುತ್ತೇನೆ, ಕಾರಣ - ನಿನ್ನ ನಾಚಿಕೆಯ ವಜನು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ತನದ ಗಂಧ...
ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು ನನ್ನ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದ ಹಕ್ಕು ಕಣೋಲೇ ಎಂದು ಹಠ ಹೂಡುವ ಹುಡುಗೀ -
ನಿನ್ನ ಬೆತ್ತಲೆ ಬೆನ್ನ ಎನ್ನೆದೆ ರೋಮಕಂಟಿಸಿ, ಹಕ್ಕಿಗೊರಳಾಗಿ ಉಸಿರಿಗೆ ಉಸಿರ ಬೆಂಕಿ ಸೋಕಿಸಿ, ಕತ್ತಿನ ಇಳಿವಿನಾಳದ ಕತ್ತಲಲಿ ನೆರಳು ಕರಡಿ ಹೋಗಲನುವಾಗುವಂತೆ ಬಳಸಿ ಬೆಳೆಯುವ ನನ್ನ ಬಯಕೆ ಬೆರಳ ಆಟಕೆ ಅರಳಿ, ಕೆರಳಿ, ಹೊರಳಿ ಇರುಳ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ತುಸು ಬಿಸಿಯನೂಡಬಾರದೇ...
___ ಹಣತೆ ಉರಿವ ಯಾಮಿನಿ ಮತ್ತು ಸವಿ ಸುಖ ಗೋಷ್ಠಿ...
&&&

ಭಯವಾಗುತ್ತೆ -
ನೀನೇ ಈ ಬದುಕಿನ ಕೊನೇಯ ಮೋಹವಾಗಿಹೋದರೆ...!!!
___ ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಛಾಯೆ...

ಮೋಹಿ ಎದೆಯ ನೂರು ನೂರು ನುರಿ ನುರಿ ದಾಹದ ಕಥೆಯ ಕೇಳಬಲ್ಲೆಯಾ, ಕೇಳಿಯೂ ಕೂಡಬಲ್ಲೆಯಾ...!!
___ ಬೇಲಿ ಅಸಹನೆ - ಬಯಲು ಭಯ...

ಪದ ಪಾದಗಳಲಿ ಮೋಹವ ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ
ಹರಿದೆಸೆದ ಹಾಳೆಗಳ ಮೈಯ್ಯ ಗೀರುಗಳಲಿ
ಕಳೆದೋಯಿತೇ ನಿನ್ನೆದೆಯ ತಲುಪೋ ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಕಾಲು ಹಾದಿ...
___ ನಿಶಾಚರೀ ಒಲುಮೆ...

ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ಕಾಡುವ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಮೋಹದ ಬಿಸಿಗೆ ಷರತ್ತುಬದ್ಧ ಬಂಧಿ ನಾನು...
___ ಮಳೆಯ ಸಂಜೆಯಲಿ ಬೆವರ ಗಂಧ(ಮಿಂದ) ಕಾವ್ಯ...

ತಂಪಾಗಿ ನಿನ್ನ ತಬ್ಬಿ
ತಾಳ ತಪ್ಪಲಿ ಮನಸು
ಅರಳಿ ಬೆರಳಲಿ ಕನಸು...
___ ಅಖಂಡವಾಗಿ ನಿನ್ನ ಮೋಹಿಪ ಮಹಾ ಮಧುರ ಚಟಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದವನು...

ನಾರಾದರೂ ಆಗಬೇಕು ನಾನು
ಹೂಗಳ ಗಂಧವಿಷ್ಟು ಅಂಟೀತು ಎದೆಯ ಗೋಡೆಗೆ...
___ ಮೋಹಿಯ ಕನಸಿನ ಬುಟ್ಟಿ...

ಕ್ರುದ್ಧ ನೋವು
ಸ್ಥಬ್ದ ಕಾಲ...
ಮತ್ತೆ ಹರಿವ ನೀಲಿ
ನಿನ್ನ ಮೋಹ ಜಾಲ...
____ ನೀನೆಂಬೋ ನಗೆಯ ಕೀಲಿಕೈ...

"ನೀನೆಂದರೆ ಎದೆಯಾಳದ ಉರಿ ಮೌನವೂ..."
___ ಆತ್ಮಸ್ಥ ಸನ್ನಿಧಿ...
&&&

ಮೈಮುರಿವ ತುಂಬು ಹೆಣ್ಹರೆಯದ ನೂರು ಬಣ್ಣ ಕಲೆಸಿದ ಸ್ವಪ್ನ ಸರಸಿಯಲಿ ಬಿಡುಬೀಸು ಈಸು ಬಿದ್ದು ಬಿಡದೆ ಕಾಡುವ ಜೋಗೀ...
ಒಪ್ಪಿಸಿಕೋ - ನಿನಗಿದೋ ಆಸೆಗಣ್ಣಲಿ ಕರೆವ ಈ ಹೆಣ್ತನದ ನಗೆ ಹೂವ ಮೊಗ್ಗಿನ ಬಾಗಿನ...
ನಿಜದಲೊಮ್ಮೆ ಹೆಣ್ಣೆದೆಯ ಬಿಗಿ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣಾಗು ಬಾರೋ...
____ ಹಾದಿ ಮರೆಯದಿರೋ ಮನಸಿಜನೇ...

ನಿನ್ನ ಉಸಿರ ಘಮದ ಎಳೆಯೊಂದನು ಹೆಗಲೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಕೆಂಡ ಸಂಪಿಗೆ ಅರಳೋ ಬೀದಿಯಲಿ ಜಂಭದಿಂಧ ಅಲೆಯುವ ಅಮಲಿನೆದೆಯ ಫಕೀರ ನಾನು...
ನಿನ್ನ ಮೈಗಂ(ಅಂ)ಧದ ಜೀವಂತಿಕೆಯಲಿ ಈ ಜೀವ ಹೋಗಲಿ...
____ ಜೇನೆದೆಯ ಸುಖ ಮರಣ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Tuesday, August 1, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನಾರು.....

ಚಾಳೀಸಿನ ವಿಭ್ರಮ.....

ಯಾವುದಿಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಖರ...?
ಒಂಟಿತನದ ಉರಿ ಬೇಗೆಯೋ...?
ಅಥವಾ
ಕಡು ಶೀತಲ ಖಾಲಿತನವೋ...?
___ ಬಿಟ್ಟ ಸ್ಥಳಗಳ ತುಂಬಾ ತುಂಬಿಕೊಳಲು ಅವಳಿಲ್ಲ...

'ಹುಟ್ದಬ್ಬವಾ ನಿಂದು, ಎರ್ಡು ಕಾಳು ಶಕ್ರೆ ಆರೂ ತಿನ್ನು' ಅಂತಂದು ಖುಷಿಪಡಲು ಅವಳಿಲ್ಲ...
'ನಗು' ನನ್ನ ಗುರುತಾಗಬೇಕು ಅಂತನ್ನಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅವಳ ಸೆರಗಿನ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಂಡವನು ನಾನು...
ಒಳಗೊಂದು ತುಂಡು ಸಂಭ್ರಮದ ಹಸಿವೂ ಇಲ್ಲ ಈಗ...
ಮತ್ತು 
ಬಳಿದುಳಿದ ಕಾಯ ಕಾಮನೆಗಳಿಗೆ ಚಾಳೀಸಿನ ವಿಭ್ರಮ...
____ ನಾಕು ದಶಕ ದಾಟಿ...

ಶೋಕಗೀತೆಯ ಕೊನೇಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ಡಾಟಿಟ್ಟು ಒಂದು ನಗೆಯ ಮೊಹರಿಟ್ಟರೆ ಅದು ನಾನು ಮತ್ತು ನಾ ನನ್ನ ಹುಟ್ಟನ್ನು ಬದುಕಾಗಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವುದು ಹಂಗೇನೇ...
____ ಅವಳಿಲ್ಲದ ಕಾಲಕ್ಕೆ...

ನನ್ನ ಕಾಯುವ, ಕಾಯುವಂತೆ ಕಾಡುವ ಆ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಣ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿನ ಅವಳ ನಗು ಮಾಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ...
ಮಾತಿನ್ನು ಸಾಕೂ ಎಂದು ಮೌನವ ತಬ್ಬಿದ ಅವಳ ಕೂಗಿ ಕೂಗಿ ನನ್ನ ನೂರು ವಟವಟಗಳ ಅವಳಿಗೆ ದಾಟಿಸುವಲ್ಲಿ ನಾನು ಸೋಲುವುದೂ ಇಲ್ಲ... 
ಅವಳಿತ್ತ ಉಸಿರು ಅವಳ ಹಿತವಾಗಿ ನೆನೆಯುತ್ತ ಅವಳನಿಲ್ಲೇ ಹುಡುಕುವುದು ಹುಚ್ಚಾದರೆ ಆ ಹುಚ್ಚಲ್ಲಿ ಏಸು ಹಿತವಿದೆಯೋ ಅದನು ನನ್ನಂತ ಹುಚ್ಚನೇ ಬಲ್ಲ...
_____ ಭಾವ ಬೇಗುದಿಗಳ ಸಂಸ್ಥಾನ ಬೀದಿಯಲಿ ನೆಲ ನೆಲೆಯ ಅರಸಿ ಅಲೇಯೋ ತಬ್ಬಲಿ...


ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದು ವಯಸ್ಸೊಂದೇ – ಹೆಚ್ಚಾದಷ್ಟೂ ಕಳೆದು ಖಾಲಿಯಾಗುವುದೂ ವಯಸ್ಸೊಂದೇ...

ಇಷ್ಟಾಗಿಯೂ -
ನೀ ಹಾಯುವ ಹಾದಿ ಬದಿಯಲಿ ನಿನಗೆಂದೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಅರವಟಿಗೆಗಳಿವೆ, ನಮ್ಮ ಎದೆ ಅಂಗಳದಲಿ ನಿನ್ನ ಇರುವಿಕೆ ಚಂದವಿದೆ, ಜೊತೆಗಿರು ಮಾರಾಯಾ ಅಂದು ಆಗ್ರಹಿಸುವ ನಿಮ್ಮಗಳ ಹಾರೈಕೆಗಳಲಿ "ಹಗಲಾಗುವವರೆಗೆ ಇರುಳ ಭಯ ಕಾಡದ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಕಾಯುವ ಪುಟ್ಟ ದೀಪವೊಂದು ಉರಿಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ..." 
ಸೂತಕದ ಮನೆ ಅಂಗಳದಲೂ ಸಂಕ್ರಮಣದ ಹಗಲು, ವಸಂತದ ಚಿಗುರು ಅರಳುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ನೋಡೀ...
ಇರಬಹುದು,
ನನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಅವಳ ಹಬ್ಬ - ಅವಳಿಲ್ಲದ ಊರಲ್ಲೂ; ಅವಳನೇ ನೆನಪಿಸುವ, ಅವಳಂಗೇ ಹಾರೈಸುವ ನನ್ನದೆಂಬೀ ಭಾವ ಬಂಧಗಳಲಿ...
ಪ್ರೀತಿ ಕಾಯಲಿ ಅನವರತ - ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ವಿಶ್ವರೂಪಗಳಲಿ...
_____ ಧನ್ಯವಾದ... 

ಗೂಡಲ್ಲಿ ಅವಳಿದ್ದ ಕಾಲಕ್ಕೆ…


&&&

ಮಸಣ ಕಾಯುವವನ ಕೈಯ್ಯ ಕುಡಿಕೆಯ ಹುಳಿ ಹೆಂಡದಲಿ ಉಸಿರು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿರುವ ಒಂದು ಮಧುರ ಪ್ರೇಮದ ಕಥೆ...
ಹುಟ್ಟುತಲೇ ಸತ್ತ ಕರುವ ನೆಕ್ಕಿ ನೆಕ್ಕಿ ಅಳುತ ನಿಂತ ತುಂಬು ಹಾಲ್ಗೆಚ್ಚಲ ದನದ ಕರುಣ ಕಥೆ...
ಹಿರಿತಲೆಯ ಸೂತಕದ ಮನೆಯ ಹೊಸ್ತಿಲಲಿ ತಾಳಕ್ಕಿ ಬಡಿದು ಕುಣಿವ ಎಳೆ ಮಗುವ ಮುದ್ದು ನಗುವ ಕಥೆ...
ವೃದ್ಧರ ಗೂಡಿನ ಅಜ್ಜಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊರಳುವ ಕಳೆದೋದ ಮಗು ಮುಗ್ಧ ಮನಸಿನ ಸುಂದರ ಬದುಕಿನ ಹುಡುಕಾಟದ ಕಥೆ...
ವೈದ್ಯರ ಕೈಗಿಟ್ಟ ತನ್ನ ಹೃದಯ ನಾಡಿ ನೋವ ನುಡಿಯದಿರಲೀ ಎಂದು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೈಮುಗಿವ ರೋಗಿಯ ದೈನೇಸಿ ಕಥೆ...
ಯಾವ ಹುತ್ತದಲಿ ಯಾವ ಹಾವೋ, ಯಾವ ದೇವ ದರ್ಶನದಲಿ ಕಾವ ಹಾರೈಕೆಯೋ, ಅರಿವಿನಾಚೆಯ ಹರಿವಿಗೆ ಸರತಿಯಲಿ ನಿಂತ ಭಕ್ತರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಕಥೆ...
ಸೋಂಬೇರಿಯ ಎದುರಲ್ಲಿ ನಿದ್ದಂಡಿಯಾಗಿ ಮೂಗು ಮುಚ್ಕೊಂಡು ಕನಸ ಜಪಕ್ಕೆ ಕೂತ ಮತ್ತು ದಂಡಿಯಾಗಿ ದುಡಿವವನ ಕೆಸರು ಕೈಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸ್ಕೊಂಡು ಶರವೇಗದಿ ಓಡುವ ಕಳ್ಳ ಕಾಲನ ಕಥೆ...
ಎದೆ ಹಾಲನುಣಿಸದೇ ಹೆಗಲ ತಬ್ಬಿ ತಾಯಾದ ಗೆಳೆತನದ ಕಥೆ...
ಜೊತೆ ಬೆಳೆದೂ ಜೊತೆ ಬೆರೆಯಲಾಗದೇ ಬದಲು ದಾರಿಯಾಗಿ ಬಡಿದಾಡುವ ಮತ್ಸರದ ಕಥೆ...
ಪರಲೋಕದ ಪಿತೃಗಳ ಬಂಟ ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡ ಕಾಕೆಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ವಸಂತದ ಮಧುರ ಹಾಡಿನ ಕೋಗಿಲೆಯ ಮೊಟ್ಟೆ ಮರಿಯಾಗಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಬೆಳೆಯುವ ವಿಪರ್ಯಾಸದ ಕಥೆ...
ಗುಬ್ಬಿ ಎಂಜಲಿನ ಪ್ರೀತಿ, ತುತ್ತು ಎತ್ತಿಟ್ಟ ಅಕ್ಕರೆ, ಎಳೆ ಕನಸುಗಳ ಛವಿ ಬಿಡಿಸುವ ಹಂಡೆ ಒಲೆಯ ಹೊಗೆ, ಬಡಿದು ಬಾಗಿಸುವ ವಿಚಿತ್ರ ಹಗೆ, ಅಲ್ಲಿಂದಿಲ್ಲಿಗೆ ಹಾದಿಯಲಿ ಬೆನ್ನೇರಿ ಬಂದ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಭಾವ ಅಭಾವಗಳ ಬಗೆಹರಿಯದ ಬೇತಾಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಕಥೆ...
ಬದುಕೆಂಬೋ ಕಡಲು ನಿತ್ಯವೂ ಎದೆ ದಂಡೆಗೆ ತಂದೆಸೆವ ಹತ್ತಾರು ಕತ್ತಲು, ಬೆಳಕಿನಂಥ ತರಹೇವಾರಿ ಹಸಿ ಬಿಸಿ ಕಥೆಗಳಲಿ ಒಂದನಾದರೂ ಚೆಂದವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕು ನಾ ನಿನಗೆ...
ನಾ ಮುಗಿದರೂ ಹೇಳಿ ಮುಗಿಯದಷ್ಟು ಕಥೆಗಳಿವೆ ನೋಡು...
ಆದರೋ, 
ಕಥೆ ಹೇಳಲು ಹೋಗಿ ಕಥೆಯೇ ಆಗಿ ಕಥೆ ಕರಗಿ ಹೋಗಿ ಖಾಲಿ ಆಗುವ ನಾನು ಪದಗಳಲಿ ಆತ್ಮವ ತುಂಬಿ ಕೊಡಲಾಗದ ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸೋಲನೊಪ್ಪಿ ಮೌನವಹಿಸುತ್ತೇನೆ ನನ್ನೊಳಗೇ...
ಬೆಂಕಿಯ ಹಣೆಗಿಟ್ಟು, ಪ್ರಳಯವ ಮುಡಿಗಟ್ಟಿ, ಬೆಳಕ ಮುಡಿದು, ವಿಷವ ಗಂಟಲಲೇ ತಡೆದು, ತೊಡೆ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಲಹುತ್ತಾ, ಸ್ಮಶಾನ ಕಾಯುವ ಬೋಳೆ ಭೀರುಗಳು ಎಷ್ಟಿಲ್ಲ ಹೇಳು ಇಲ್ಲಿ - ಪಿಳ್ಳಂಗೋವಿಯನೂದಿ ದನಗಳ ಮೇಯಿಸಿ, ಶಂಖನಾದದಲಿ ಕುದುರೆಗಳ ಕುಣಿಸಿ, ನುಡಿ ನೀಡಿ ಬದುಕ ಯುದ್ಧವ ಗೆದ್ದು, ಗೆಲ್ಲಿಸಿದ ಮೇರುಗಳು ನಮ್ಮ ನಡುವೆಯೇ ಎಷ್ಟೊಂದಿಲ್ಲ ಹೇಳು...
ಹೌದು ಬಿಡು,
"ಕಥೆಯಾದವರು, ಒಳಗೆ ಕಥೆಗಳಿದ್ದವರೇ ಎಲ್ಲಾ - ಆದರೆಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ಕಥೆಗಾರರಾಗಬೇಕಿಲ್ಲ..."
___ ಶಾಯಿ ಖಾಲಿಯಾದ ಕಿಲುಬು ಲೇಖನಿ...

Wednesday, July 19, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನೈದು.....

ಘೋರಿ ಮೇಲಿನ ತುಳಸೀ ಗಿಡ.....

ಈ ಬದುಕೊಂದು ಉತ್ಕಟ ವಿಫಲ ಪ್ರೇಮ...
&&&

ಬೆನ್ನಾದ ನಿನ್ನ ಹಾದಿಯೆಡೆಗೆ ತದೇಕ ಕಣ್ಣ ದೀಪ...
ನೆನಪ ತೈಲ ಧಾರೆ - ಎದೆ ಧಗಧಗಿಸೋ ಅಗ್ನಿ ಕುಂಡ...
___ ಕನಸೇ ಕ್ಷಣವೊಂದಕಾದರೂ ಮಧುರ ಕಾವ್ಯವಾಗು - ಸಾವು ನಗೆಯ ಮೀಯಲೀ...
&&&

ನಾ ಕರೆವ ಹಾದಿಯಲಿ ನೂರು ಕಾರಣ ಕೂ(ನೀ)ಡಿ ನೀ ಸುಳಿಯದೇ ಹೋದರೆ ಸೋಲು ನಂದೇ ಇರಬಹುದು...
ನೀ ಕೂಡುವಷ್ಟು ನಾ ಕಾಡಿಲ್ಲದಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ನಾ ಕಾಡಿದ್ದು ನೀ ಕೂಡಲಾಗದಷ್ಟಿರಬಹುದು...
___ ಬಿಡು ನೆನಪಿಡಬೇಕಾದ ಸೋಲು ನಂದೇ ಇರಬಹುದು...
&&&

ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಸುಸ್ತಾಗಿ ಕಣ್ಣು ನೀರಾಯ್ತು...
ನೋವ ಹುಣ್ಣು ಹಣ್ಣಾಗಿ ಒಳಗೇ ಒಡೆದೋಯ್ತು...
___ ಜೊತೆಗಿರು...
&&&

ಬರೆಸಿಕೊಂಡ ಒಂದು ಕಥೆಯ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಬರೆಯಲಾರದ ನೂರು ವ್ಯಥೆಗಳ ಹುರುಳಿದೆ...
___ ನಗು...

ನೆರಳು ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ಬಂದಿದೆ ಎಂದರೆ ಬೆಳಕು ನಿನ್ನ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿದೆ  ಅಂತಲೇ ಅರ್ಥ...
____ ಸುಖ - ದುಃಖ....
&&&

ಹಾರಲಾರದ ಎತ್ತರಕೆ
ಹಾಯಲಾಗದ ಆಳಕೆ
ಕಣ್ಣ ಶರದ ಸೇತುವೆ...
___ ಎದೆಗಡಲಲಿ ಭರ್ತಿ ಉಬ್ಬರ...

ಕೇಳಸ್ಕೊಳ್ಳೋನು ಮೂಗ
ಹೇಳ್ತಾ ಹೋಗೋನು ಕಿವುಡ
ನಡುವೆ ನಿರಂತರ ಕುರುಡು ಸಂವಾದ
ಕಣ್ಣೀರಿಂದೂ ಪನ್ನೀರಿಂದೂ ಬಣ್ಣ ಒಂದೇ...
____ (ನನ್ನ) ಬದುಕು - ಪ್ರೇಮ - ಆಧ್ಯಾತ್ಮ...
&&&

ತುಂಬಾ ತುಂಬಾ ಖಯಾಲಿಯಿಂದ ಮಾತಾಡ್ತೇನೆ - ಮೊದಮೊದಲು ಚಂದ ಅನ್ಸಿದ್ರೂ ಬರ್ತಾ ಬರ್ತಾ ಇವನಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯವಧಾನವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಅರಿವಿನಂತೆ/ಅರಿವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಅರಿವು ನನ್ನ ತಾಕುವಾಗ ಮಾತು ತಡವರಿಸತ್ತೆ ಅಥವಾ ನಿಷ್ಠುರವಾಗತ್ತೆ...
ನಾಲಿಗೆಗಿಂತ ಕಿವಿ ಚುರುಕಿರಬೇಕಿತ್ತು...

ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ನಾಡಿ ಹಿಡಿದು ಮನಸಿನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತೇನೆ - ಪ್ರತಿ ಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳ ಹಿಂದಿನ ವಾಸ್ತವದ ಬಿಸಿಗೆ ಭಾವಗಳ ಬೇರು ಘಾಸಿಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನಸು ನೋಯಿಸಿದ ಪಾಪಕ್ಕೆ ನಡುವಿನ ಮಾತು ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಸಾಯುತ್ತದೆ...
ಮಾತು ರುಚಿಸಲು ಮನಸಿಗೇ ಜೈ ಅನ್ನಬೇಕಿರುತ್ತೆ...

ಮೌನದ ಭಯಕ್ಕೆ ಚೂರೂ ಕಸರುಳಿಯದಂತೆ ಬಯಲಾಗುತ್ತೇನೇ - ವಾಚಾಳಿಯ ಪರಿಚಯ 'ಸುಲಭ' ಮತ್ತು ಇದಿಷ್ಟೇ ಅನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೆರಗಳಿದ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕೂ ರೇಜಿಗೆಯೇ... 
ಬೇಲಿ ಹಾವು ಮತ್ತು ಬಯಲ ಖಾಲಿ...
____ ನಾ ಕಂಡಂತೆ ನನ್ನೆಡೆಗಿನ ನಿಮ್ಮಾ ತೀವ್ರತೆ ಅಳಿಯಲು ನನ್ನೊಳಗಿನ ಇಂಥ ನಾನೇ ಕಾರಣ... 
(ನೀವು ಕಂಡಂತೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇಂಥವು ಇನ್ನೆಷ್ಟಿವೆಯೋ)
&&&

ಹೆಣಕ್ಕೆ ಹೊತ್ತಿಸಿದ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರು ನಂದಿಸುವುದಿಲ್ಲ...
ಹೆಣದ ಬೆಂಕಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ನಿಂದಿಸುವುದೂ ಇಲ್ಲ...
ಆದರೂ,
ಆ ಕ್ಷಣ ಎದೆ ಉರಿಬಿದ್ದು ಕಣ್ಣು ಝರಿಯಾದರೆ ಅಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬದುಕು ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಫಲಿಸೀತು - ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾ ಸಾಯದೇ ಉಳಿದೇನು...
____ ಘೋರಿ ಮೇಲಿನ ತುಳಸೀ ಗಿಡ...
&&&

ಸಾವು ಗೋಡೆ ಕಟ್ಟಿ 'ಗೆದ್ದೆ' ಅಂದರೆ, 
ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ರ ಬರೆದು 'ಅವಕಾಶ' ಅಂದೆ...
'ನಾ ನಂಬಿದ್ದಲ್ಲವಾ ನನ್ನ ಗೆಲುವು...'
ಬಯಲಿಗೆ ಹೂಡಿದ ಬಾಣ ಶೂನ್ಯವ ಸೇರಿ ಮುಕ್ತ...
___ ನನಗೆ ನಾನು ನನ್ನ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ನನ್ನ ಬದುಕು...
*** ಅರ್ಥ ಗಿರ್ಥ ಕೇಳಬೇಡಿ...
&&&

ಮಾನವಂತೆ, ಧ್ಯಾನವಂತೆ, ಯಾವುದೋ ಗಳಿಕೆ, ಇನ್ಯಾವುದೋ ಸಾಧನೆ ಎಂತೆಲ್ಲ ಉದ್ಧರಿಸಿ; ಬದುಕಿಗೆ ಒಂದು ಗುರಿ ಇರ್ಬೇಕು, ಗುರಿ ಇರೋದು ಬಾಳಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಬಹಳಾ ಮುಖ್ಯ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳ್ತಿರ್ತೇವೆ...
ಆದರೆ,
ಪ್ರತಿ ಹುಟ್ಟೂ ಸಾವನ್ನೇ ತನ್ನ ಅಂತಿಮ ನೆಲೆಯಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೇ ಜನ್ಮ ತಳೆದಿರುವಾಗ, ಇವೆಲ್ಲಾ ಉಪಚಾರಗಳ, ಪ್ರಭಾವಳಿಗಳ ಹಡಾಹುಡಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಬದುಕಿನ ಹಾದಿಯ ಮಗ್ಗಲುಗಳ ಹೂ ಮುಳ್ಳುಗಳಷ್ಟೇ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಗ್ರಹಿಸೋಕೆ ಮರೆತಿರ್ತೇವೆ...
ನಾವಾಡೋ ಈ ಗುರಿಗಳೆಲ್ಲಾ ನಿಜದಲ್ಲಿ ಗುರಿಗಳಲ್ಲ, ನಮಗೆ ನಾವೇ ಒಪ್ಪ ಅಂದುಕೊಂಡು ಬೀಗಲು ನಾವೇ ನಮ್ಮ ಮುಡಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡ ಗರಿಗಳಷ್ಟೇ ಅನ್ನಿಸಲ್ಲವಾ...
ಈ ಗುರಿ ಮತ್ತು ಗರಿಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಅರಿವಾದರೆ ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿನ ಮಡುವಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಾವೊಂದಿಷ್ಟು ವಿನೀತರಾಗಿರಬಹುದೇನೋಪಾ...
ನಿಲ್ದಾಣಗಳೆಲ್ಲಾ ನಲ್ದಾಣಗಳಾಗಬಹುದೇನೋ ಅಲ್ವಾ...
____ ಬಿಟ್ಟಿ ಬೋಧನೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನಾಕು.....

'ನಾನು' ನನಗಾಗಿ.....

ಕಾಯುವುದು ಮತ್ತು ಕಾದು ಕಾದು, ಕಾಯುತ್ತಲೇ ಸಾಯುವುದು...
___ 'ನಾನು' ನನಗಾಗಿ...
&&&

"ಸುತ್ತಣ ಜಗತ್ತು ಏನನ್ನತ್ತೆ ಎಂಬ ಕಿಂಚಿತ್ ಚಿಂತೆಯೂ ಸುಳಿಯದೇ ನಿಸೂರಾಗಿ ಒಡನಾಡಬಲ್ಲ ಸ್ನೇಹ ನೀನೂ, ಅಂಥದೊಂದು ಸುಭದ್ರ ಭಾವ ನೀನನಗೆ" ಅಂತಂದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಯಾರು ಯಾರಿಗೇ ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿದರೂ ಒಂದು ಖುಷಿ, ಒಂದು ಬೆರಗಿನ ಮಂದಹಾಸ ಅರಳುತ್ತೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ಆ ನೇಹಿ ಜೀವಗಳೆಡೆಗೆ...
ಅಂತದೊಂದು ಭಾವ ಬೆಸುಗೆ ಕೂಡಿಕೊಳಲು ಆ ಮನದ ಮೂಸೆಯಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದ ಕಸುವಿರಬೇಕು...
___ಗೆಳೆತನವೆಂದರೆ ಸುಲಲಿತ ಸಲುಗೆಯ ಸಂವಹನ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ ಎನಗೆ...
&&&

'ನೀನಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ಇಷ್ಟ' ಅನ್ನೋದು ಒಂದು ಚೆಂದನೆಯ ನವಿರು ಭಾವ - ಕೊಳಲನ್ನು ನವಿಲ್ಗರಿ ಸಿಂಗರಿಸಿದ ಹಾಂಗೆ...

ಇಷ್ಟ ಅನ್ನೋ ಮಾತು, ಮೌನ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮುಚ್ಚಟೆ ಅನ್ಸೋದು ನೀನಿಷ್ಟ ಅಂದವರ ಕಣ್ಣ ಭಾಷೆ ನನ್ನ ಎದೆಯದೇ ಭಾವವಾಗಿದ್ದಾಗ - ನೇಹವೆಂಬೋ ಪ್ರಾಮಾ (ಪ್ರಯಾ)ಣಿಕ ಪಾತ್ರ...

ಈ ಇಷ್ಟ ಅಂಬೋ ಮಧುರ ಭಾವದ ಕಂಪು ಇಷ್ಟವಷ್ಟೇ ಆಗಿ ಆಗೀಗ ಮೃದುವಾಗಿ ಎದೆಯ ತೀಡುತಿರಲಿ - ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
&&&

ಎನ್ನೆದೆಯ ಹೆಗ್ಗಾಲಿಗೆ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುವುದು ನೀ ಬಿಡದೆ ಭೋರ್ಗರೆವಲ್ಲಿ, ಒಲವ ಮಳೆ ಕಾಲದಲಿ...
___  ಎದೆಯ ಎದೆ ತಬ್ಬಿ ಹಬ್ಬಲಿ ಹಿಂಗೇ ಇಂಗುತಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಗಂಗೆ...

ಪಟ ಸೌಜನ್ಯ: ವಿನಾಯಕ ಭಟ್ಟ ಬೋಳಪಾಲ
ನೀ ಮೈದುಂಬಿ ಧೋss ಸುರಿವಾಗ ನಾ ಎದೆನೆರೆದು ಬಿಗುಮಾನದಲಿ ಬಿಡಿಬಿಡಿಯಾಗಿ ಅರಳಿ ಮತ್ತೆ ಲಜ್ಜೆ ಕಳೆದು ಅಣುರೇಣು ಅರಳರಳಿ ನೆನೆನೆನೆದು - ಹರಿವು ಸಗ್ಗ ಸೊಬಗಿನ ಸವಿ ಸಂಗಮ...
___ ಮಳೆದುಂಬಿ ಮೈತುಂಬಿ ಇಂಗುವೊಲು ಹೂ ಗರಿಕೆ ವಸುಧೆ ಒಡಲಿನ ಕಂಪು...
&&&

ಮಲೆನಾಡ ಮಳೆ ಎದೆ ತುಳಿಯುವಾಗ ಎದೆಗೇರಲು 'ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು' ಅಂತ ಬರೆದುಕೊಂಡೆ...
ನಾನಾss! ಅಂತ ರೋಮಾಂಚವ ನಟಿಸಿ ಕಣ್ಮಿಟುಕಿಸಿದಳು...
___ ನಿದ್ದೆಗೂ ಮುನ್ನವೇ ಸ್ವಪ್ನ ಸ್ಖಲನ...
&&&

ಮಳೆ ಹಬ್ಬಿ ಹಸಿರೊಡೆದ ಇಳೆ...
ನಡು ತಬ್ಬಿ ಬೆವರೊಡೆಯಲು ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು...
___ ಆಷಾಢದ ಬಾಗಿಲು...
&&&

ಕನಸಿನ ನವಿಲುಗರಿ ಮರಿ ಹಾಕಲು ಮಡಿಲಾಗಬಹುದು ಬಾನು...
ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿಯಾದರೂ ಅದೇ ಹಾದಿಯಲಿ ಮತ್ತೆ ಬರಬಹುದು ನೀನು...
ಪ್ರಣಯದ ಪಯಣಕೆ ಬೆರಳು ಬೆಸೆಯಲು ತುಟಿ ಬಿರಿಯಬಹುದು ನಾನು ನೀನು...
___ ಬತ್ತದಿರಲಿ ಭರವಸೆಯ ಬಣ್ಣದ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿದು ಕಾಯುತ್ತ ನಿಂತವನ ಎದೆ ಜೇನು...

ಈ ಮಾಣಿ ಹೇಳುವ ಕಥೆಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿಂದಲೇ ಶುರುವಾಗಿ ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಿ ನೆನೆನೆನೆದು ಮುಗಿಯುತ್ತವೆ...
ಮತ್ತು
ತಾರುಣ್ಯವನ್ನು ಹೀಗೂ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು; ನಗೆಯ ರುಚಿಯ ಹೀಗೂ ನೆಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು...
&&&

ಆದರೆ,
ಅಂತರಂಗಕೆ ಎಲ್ಲರಲೂ ಕೃಷ್ಣ ಸಖ್ಯವೇ ಕಳ್ಳ ಬಯಕೆ...
ಬಹಿರಂಗಕೆ ಮಾತ್ರ ರಾಮ ಸಂಗವೇ ಸಾಧು ಬಳಕೆ...
___ ಲೋಕಾಚಾರ...
&&&

ನನಗಾಗಿ ನಂಗೆ ಬದುಕಿಡೀ ಬಿದ್ದಿದೆ...
ನಿನಗಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಎತ್ತಿ ಕೊಡಬಲ್ಲೆ...? ಅಲ್ಲಲ್ಲ ನಮಗಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಎತ್ತಿಡಬಲ್ಲೆ...?
ಪ್ರಶ್ನೆ ಸಣ್ಣ ಕಂಗಾಲಿನ ಗೊಂದಲವನ್ನೆಬ್ಬಿಸತ್ತೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ...
ಕಾರಣ,
ನಾನು ಪೂರಾ ಪೂರಾ ನಾನಾಗಿ ನಿನ್ನೊಂದಿಗಿರಬಲ್ಲೆನಾ...? ನಿನಗಾದರೂ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾ...? ಇಂಥವೇ ಸುಮಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿವೆ ಒಳಗೆ...
'ನನಗೆ' ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು 'ನಮಗೆ' ಸಿಗುವುದಷ್ಟು ಸುಲಭವಾ...?! ಸಮಯವಾಗಲೀ, ಭಾವಾವೇಗವಾಗಲೀ, ಬದುಕೇ ಆಗಲೀ...
ಹಾಗೆ ಸಿಗದೇ ಹೋಪಲ್ಲಿ ಆಪ್ತ ಪರಿಚಯದ ಬೆನ್ನಿಗೂ ಅಪರಿಚಿತತೆಯ ನೆರಳೊಂದು ಅಂಟಿಕೊಂಡೇ ಸಾಯುತ್ತದಲ್ಲ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
ನಾನೂ ನೀನೂ ನಾವಾಗುವ ಕನಸು ಸುಡುಗಾಡು ಸಿದ್ಧನ ಕಳ್ಳು ಕಾವ್ಯ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲವಾ...
ಮತ್ತೆ ಈ ತುಡಿತ ಮಿಡಿತಗಳೆಲ್ಲಾ ಶುದ್ಧ ಸುಳ್ಳಾ ಅಂದರೆ; ಉಹೂ, ಹಾಗೂ ಅನ್ಸಲ್ಲ...
ನಾನು ನನ್ನ ಹುಡುಕುವ, ನೀನು ನಿನ್ನ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಪಡಿಪಾಟಲಿನ ಆ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಎದೆಗಾತು ಕೆಲ ಘಳಿಗೆಗಳ ಮಾಧುರ್ಯವ ಹೀರುತ್ತೀವಲ್ಲ ಅದಷ್ಟೇ ನೇಹವೆಂದರೂ, ಪ್ರೇಮವೆಂದರೂ, ಪ್ರಣಯಾಗ್ನಿ ಹೋಮವೆಂದರೂ ಅಂತನ್ನಿಸತ್ತೆ...
ಅದರಾಚೆ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾಡು ನನ್ನದು, ನಿನ್ನ ಗೂಡು ನಿನ್ನದು...
'ನಾನು' + 'ನಾನು' = 'ನಾನು' ಮಾತ್ರ... 'ನಾವಲ್ಲ...'
____ ನಗೇಂತ ಚೂರು ಸಮಯ ಕೊಡು, ನಮಗೇ ಅಂತ ಕಾಲನ ಜೋಳಿಗೆಯಲಿಷ್ಟು ಕಾಲವ ಕೂಡಿಡೂ ಅಂದವರೆಲ್ಲಾ ಕಾಯುತ್ತಲೇ ಕಳೆದು ಹೋದರು...
***ಅರ್ಥ ಗಿರ್ಥ ಕೇಳಬೇಡಿ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದಿಮೂರು.....

ಸ್ಮಶಾನ ಭಸ್ಮ.....

07.02.1948 - 07.07.2022
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನಗಾಗಿ...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನಂತೆ ನಾ ನಡೆಯಲು ಕಿವಿ ಹಿಂಡುವ ಕಾಳಜಿ ಕಳೆದೋಗಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನ ನಗೆಯ ನಂಗೆ ಎತ್ತಿ ಕೊಡುವ ಮಡಿಲಿಗೆ ಮುಪ್ಪು ಬರಲೇಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನಮ್ಮ ಮುಗಿಯದ ಸಲುಗೆಯ ಜಗಳ ಮುಗಿಯಲೇಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನಗೆ ಅನಾಥ ಭಾವ ಕಾಡದಂತೆ ಕಾಯುವ ನಿನ್ನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ನೀ ಮರೆಯಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನೆದೆಯ/ಕಣ್ಣಂಕೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ನಿಲ್ಲಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಬಾಕಿಗಳೆಲ್ಲ ಚುಕ್ತಾ ಆಗುವವರೆಗಾದರೂ ಜೊತೆಗಿರುವ ಸಾವಧಾನ ನಿನಗಿರಬೇಕಿತ್ತು...
ಆದರೆ,
ಈ ಬದುಕಿಗಿರುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ಉದ್ದೇಶವೂ ಒಂದಾಣೆ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಅಳಿದುಹೋಯಿತು...
ನಿಜಕೆಂದರೆ ಆ ರಾತ್ರಿ ನನ್ನ ಸಾವಾಯಿತು...
___ ಎದೆಗಣ್ಣು ಬತ್ತಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ವರುಷ ಒಂದಾಯಿತು...

ದಿನಾಂಕಗಳ ಸಾರಾಸಗಟಾಗಿ ಮರೆವ ನಾನು ಮರೆಯಲಾಗದೇ ಹೆಣಗುತಿರುವ ಈ ತೇದಿ...
ಮುಗಿಲು ಮುರಿದು ಬಿದ್ದ ಆ ರಾತ್ರಿ - ಅಳಲರಿಯದವನ ಕಣ್ಣ ತೊಳೆಯಲು ಭರ್ತಿ ಮಳೆಯಿತ್ತು...
ಮಗನೆಂದು ಕರೆವ ಕೊರಳು ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಪ್ರದೇಶದ ಹೊರ ಹೋಗಿಯಾಯಿತು...
____ ಕರುಳ ಕಣ್ಣು ಬತ್ತಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ವರುಷ ಒಂದಾಯಿತು...

ಕೆಂಡ ಹಬ್ಬಲಿಗೆ ದಂಡೆಯ ಮೋಟು ಮುಡಿಗೆ ಮುಡಿದು ಮೆಲ್ಲ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಆ ನಗೆಯ ಹಗುರ ನೆನಪಾಗುವಾಗ, ಪಟಕೆ ಸಿಂಗರಿಸುವ ತುಳಸೀ ಪತ್ರದ ಮಾಲೆಯ ಭಾರಕೆ ನನ್ನ ಮೈ ನಡುಗಿದರೆ ನಿನ್ನ ಯಾವ ದೇವರ ಹಳಿಯಲಿ...
ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಆಡಿಕೊಂಡು ನಕ್ಕು ನಗಿಸಿದ ನೆನಪೆಲ್ಲ ಈಗ ಕನ್ನಡಿಯ ಮುಂದಿನ ಹಳಹಳಿಕೆಯಾಗಿ ಕಾಡುವಾಗ, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಇಣುಕೋ ಬಿಳಿಗೂದಲ ಕಿತ್ತೆಸೆದು ಮಳ್ಳ ನಗೆಯ ಮೆಲ್ಲದಂತೆ ನನ್ನ ನಾ ಹೇಗೆ ತಡೆಯಲಿ...
ಈಗ ನಭದ ನಕ್ಷತ್ರ ಮಾಲೆಯ ನಕ್ಷೆಯಲಿ ನೀನೂ ಒಂದು ನಕ್ಷತ್ರವೇ ಅಂತೆ - ಅಂತೆ, ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಸಮಾಧಾನದ ಕಥೆ...
____ ನೆನಪ ಹೊಳೆಯ ರಭಸದಲಿ ಕನಸ ಕಣ್ಣು ಬತ್ತಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ವರುಷ ಒಂದಾಯಿತು...
&&&

ಅವ್ಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಾಲ ಇರಕಾಯ್ತೂ ಅನ್ನೋ ಆಶೆಯ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಗಿ ಸುಖಕ್ಕೆ ಬಿತ್ತು ಅನ್ನೋ ಸತ್ಯ ಕಟುವಾಗಿ ಕಾಡ್ತು...
ನಾನಿಲ್ಲಿ ಅಳಿದುಳಿದ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಸಾಕ್ಷಿ - ಅವಳ ಸಾವು ಕಾಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಅವಳ ಪುಣ್ಯ ಕಾಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ...
____ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಸ್ಮಶಾನ ಭಸ್ಮ...

ಆಯಿ ಎಂಬ ಅಂತಃಕರಣದ ಆಲಂಬನಕೆ ತರ್ಪಣ ಬಿಡುವಾಗ ರಾಕ್ಷಸನ ಎದೆಯಲ್ಲೂ ಸಣ್ಣ ಅಳುವಿನುಮ್ಮಳಿಕೆ...
ನನಗೀಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹಿಡಿತವಿಲ್ಲ - ಕಾರಣ ಅವಳೀಗ ಬೆನ್ನಿಗಿಲ್ಲ...
___ ಶ್ರಾದ್ಧ...

ಒಂದು ಸಾವಿನ ಸುತ್ತ ಅದಕಂಟಿದ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಜೀವ ತಂತುಗಳು ಕಡಿದುಹೋಗುತ್ತವಲ್ಲ...!!!
ಜೊತೆಗೆ ನೆನಪ ಉಪ್ಪು ಸವರಿದ ಗಾಯದ ಉರಿಯೊಂದು ದಿನಗಳನೆಣಿಸುತ್ತಾ ಉಳಿದೇ ಹೋಗುತ್ತದಲ್ಲ...
____ ಭಾವ, ಬಂಧ, ಬದುಕು...
&&&

ಭಯವಾಗುತ್ತದೆ -
ಒಂದೇ ಒಂದು ಫಾಲ್ತು ಉದ್ದೇಶವೂ ಇಲ್ಲದ ಬದುಕು...
ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಕಳೆದು ಹೋಗುತಿರುವ ಜೀವಾಭಾವದ ತೀವ್ರತೆಯ ಸೆಳಕು...
ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಭಯ ಕಾಡುತ್ತದೆ -
ಕಸುವಿಲ್ಲದ ಬಿಸಿ ಹಸಿವಿನ ನನ್ನ ನಾನು ನೋಡಿಕೊಂಡಷ್ಟೂ...
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಪೊಳ್ಳನು ನಾ ಕಂಡುಕೊಂಡಷ್ಟೂ...
ಭಯವಷ್ಟೇ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ - 
ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಕಣ್ಣ ಗೋಳ ಉರಿಯುವಾಗ... 
ಅನಾಥ ಕೂಸಿನ ಧುನಿಯ ದನಿಯ ಸೋಲಿನ ನಿತ್ರಾಣಕೆ ಪದ ಕುಸಿಯುವಾಗ... 
..........ಭಯವಾಗುತ್ತದೆ........

Thursday, June 15, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹನ್ನೆರಡು.....

'ಮೌನ' ಮಣ್ಣು.....

ವತ್ಸಾ -
ಆಡಿದ ಮಾತಿನ ಹಿಂದಿನ ಔಚಿತ್ಯ‌ವನ್ನು 'ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ' ಗ್ರಹಿಸದೇ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ಅಥವಾ ಗ್ರಹಿಸದಿರುವಂತೆ ಮುಖ ತಿರುವಿ ನೀಡುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಸುಶಾಂತ ಮೌನವೇ ನಿನ್ನ ಉತ್ತರವಾಗಲಿ...
___ ಸುಸ್ತು...
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ನದಿ ಸದಾ ಧುಮ್ಮಿಕ್ತಾನೇ ಇರೋಕಾಗಲ್ಲ, ಸಮಾಧಾನದಲ್ಲಿ ಹರಿದರೂ ಅದು ನದಿಯೇ;
ಆದರೆ ಪಾತ್ರ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ...
ಬತ್ತಿದರೆ ನದಿ ಅನ್ಸೊಲ್ಲ...
ಬದುಕು, ಜೀವ, ಭಾವ, ಬಂಧ, ಸಂಬಂಧ ಯಾವುದಾದ್ರೂ ಅಷ್ಟೇ; 
ತೀವ್ರತೆಯ ಏರಿಳಿತಗಳ ಒಪ್ಪಿದ ತುಂಬಿದ ಹರಿವಿರಬೇಕು ಚಂದ ಅನ್ಸೋಕೆ...
ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಬಣ್ಣ ಕಾಣದ ಬರೀ ಹೆಸರು ಸುಖ ಅನ್ಸಲ್ಲ...
___ ಹೇಳ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಇದು ನನ್ನ ಹೇಳಿಕೆ...
&&&

ವತ್ಸಾ -
"ಸತ್ತ ಭಾವಗಳ ಹೂತ ನೆಲದಲ್ಲೇ ಭರವಸೆಯ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಬೇಕು..."
ಆಗ, 
ಬಯಲ ಭಯಕ್ಕೆ ಭದ್ರತೆಯ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಅಲ್ಲವಾ ಸುತ್ತ ಗೋಡೆಗಳ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡದ್ದು...
ಈಗ, 
ಬೆಳಕಿನ ಕಿಡಿ ಸೋಕಬೇಕೆಂದರೆ ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಹಾಗೂ ಬಾಗಿಲುಗಳನೂ ನಾನೇ ಕೊರೆಯಬೇಕು...
ಆನು ಆತುಕೊಂಡ ಅಥವಾ ಎನ್ನ ಅಮರಿಕೊಂಡ ಈ ಬದುಕಿನ ಬಾಧ್ಯತೆ ಏನಿದ್ದರೂ ಎನ್ನದೇ ಅಲ್ಲವಾ - ಭಾವದ್ದಿರಲೀ, ಜೀವದ್ದಿರಲಿ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
"ನಾನುಳಿಯಬೇಕೂ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಭರವಸೆ ನಾನೇ ಆಗಬೇಕು..."
____ ಕನಸು ಗುರಿಯಾದರೆ, ಭರವಸೆ ದಾರಿ, ಗೆಲ್ಲುವ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
&&&

'ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ' ಅನ್ನೋದು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ ಅಂತಾದಾಗ, ವರ್ತಮಾನದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಭೂತವ ನೋಡೋದು, ಭವಿಷ್ಯವ ಕನಸುವುದು ಎಷ್ಟು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಅನ್ಸಲ್ವಾ...
ಹಂಗಿದ್ದಾಗ ಈ ಘಳಿಗೆಯ ಗಾಳಿ ಗುಂಜನದಂಥಾ ಅಳು, ನಗು, ಖಾಲಿತನಗಳಿಗಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಬಾಧ್ಯತೆ ಅಲ್ಲವಾ...
____ ಜೀವಿಸಿಬಿಡಬೇಕು ಜೀವ ಹೋಪಂಗೆ ಈ ಇಡೀ ಕ್ಷಣದ ತುಂಡು ತುಂಡು ಭಾವಗಳ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನನು, ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನನೂ...
&&&

ನಗಬೇಕು ನಗುವಂತೆ 
ಎದುರು ನೆರೆದಿಹ ಸಂತೆ... 
ನಗಬೇಕು ಮಗುವಂತೆ
ಎದೆಯಲೇ ಅಳಿವಂತೆ ಎದೆಯ ಚಿಂತೆ...
ನಾನಳಿದು ನಗಬೇಕು
ನಾನುಳಿವ ನಗು ಬೇಕು
ನಗುವನೇ ಹಾಸಬೇಕು
ನನ್ಹೆಸರ ಅಂತೆ ಕಂತೆ...
___ ನಗುವೆಂಬ ನಲ್ಮೆ ನೆಲೆ - ಆತ್ಮದಾ ಶಕ್ತಿ ಸೆಲೆ...
&&&

'ಮೌನ' ಹೂವಿನಂತ ಕಮ್ಮನೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ - ಪರಕ್ಕೂ, ವಿರೋಧಕ್ಕೂ...
'ಮೌನ' ಸಾವಿನಂತ ತಣ್ಣನೆ ಪ್ರತಿರೋಧ - ಇಹಕ್ಕೂ, ಪರಕ್ಕೂ...
____ 'ಮೌನ' ಮಣ್ಣು...
&&&

ಇಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಹಾದಿಯ ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಾಣಬೇಕು...
ಇಲ್ಲಿನಾ ಗದ್ದಲಕೆ ಅಲ್ಲಿನ ಮೌನ ಮದ್ದಾಗುವುದ ತಿಳಿಯಬೇಕು...
___ ಎತ್ತರವೆಂಬೋ ಭಯ ಮತ್ತು ಒಳಗಣ್ಣಿನ ಬೆರಗು...
&&&

ಪರಿಚಿತವೋ, ಅಪರಿಚಿತವೋ ಅನವರತ ಹಾಯಲೇಬೇಕಾದ ಈ ಹಾದಿಯ ನಿತ್ಯದ ಅಂಬಲಿ - ಚಿಟಿಕೆ ಬೇವು, ಚಮಚ ಬೆಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅದಲೀ ಬದಲೀ...
ಬೇವಿಗೆ ಮುಖ ಹಿಂಡಿ, ಬೆಲ್ಲವ ಚಪ್ಪರಿಸಿ, ಮಗು ನಗೆಯ ನಕ್ಕು ಆರದಂತೆ ಕಾಯಬೇಕು ಬದುಕ ಕಾವಲಿ...
ನಿನ್ನೆ - ಬೀಜ ಬೇರು, ಇಂದು - ಹೊಸತು ಚಿಗುರು, ನಾಳೆ - ತೊನೆಯುವ ಫಲ; ಹೊಸತೇ ಹರುಷಕೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಕನಸು, ನೆನಹಿನ ನೆಪ ತುಂಬಿ ಬರಲಿ...
ಹಬ್ಬ ನಗೆಯ ಮಗುವಾಗಲಿ - ಹಬ್ಬ ಆತ್ಮದಾ ನಗುವಾಗಲಿ...
___ ಯುಗಾದಿ...
----22.03=2023
&&&

ಹಿತ್ತಲ ಬಾಗಿಲ ಸೆರಗಿನ ಬೆಳಕಿನ ನದರಿನಾಚೆ ಅಯಾಚಿತವಾಗಿ ಉದುರಿದ
ನಿನ್ನ ಒಂದು ಕಣ್ಣ ಹನಿ,
ನೂರು ಭಾವಗಳು ಒಡ್ಡೊಡ್ಡಾಗಿ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ
ಒಂದು ಶೀತಲ ಕವಿತೆ...
____ ಯಾರ ಓದಿಗೂ ಸಿಗದೇ ಉ(ಅ)ಳಿದವೋ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕವಿತೆಗಳು...
----21.03.2023
&&&

ಕತ್ತಲ ಕರುಳನು ಬಗೆದರೆ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ಸಂಸಾರ ಬೆಳಕ ಬೀದಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಊರ ನಾಲಿಗೆ ತುಂಬಾ ಅಡಾಪಡಾ ಸುದ್ದಿಗಳ ಸುಗ್ರಾಸ ಭೋಜನ...
____ ಮುಖವಾಡವ ಪ್ರೀತಿಸಲು ಇರುವ ನೂರು ಕಾರಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು...
&&&

ಬೆತ್ತಲನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಬೆಳಕನ್ನು ಬಯಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನಗೆಯ ಬಾಗಿನ ಕೊಟ್ಟು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟ ಅನಾಮಧೇಯ ಫಕೀರ ನಾನು...
___ ಕತ್ತಲು ನನ್ನ ಅಗದೀ ಸರಳ ಪರಿಚಯ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)