ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೆರ್ಡು.....

ಬದುಕು ಬಗೆಹರಿಯದ ಹಾಸ್ಯವು..... ಕೇಳು - ವಿದಾಯ ಅಪರಿಚಿತವೇನಲ್ಲ; ವಿರಹವೇನೂ ವಿಯೋಗವೂ ಅಲ್ಲ... ಹಾಗೂ - ಗೆದ್ದ ಹಮ್ಮಿಲ್ಲದಲ್ಲಿ, ಗೆಲ್ಲೋ ದಮ್ಮಿಲ್ಲದಲ್ಲಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ಕಳಕೊಂಡೇನೆಂಬ ಭಯ ಕೂಡಾ ಇರಲಾರದಲ್ಲ... ಇಷ್ಟೇ - ಅಸಂಗತ ಹುಡುಕಾ(ಗಾ)ಟಗಳಲಿ, ನಾನು ನಾನಾಗಿರದ ಹೊತ್ತಿನ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಂಗೇ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲ... ಕಾರಣ - ನಿರುತ್ತರಗಳ ಹುಡುಕಾ(ಗಾ)ಟದ ಹುಚ್ಚಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತನಾಗಿ ಕಳೆದೋಗುವುದು ಇವನಿಗೆ ಹೊಸತೇನಲ್ಲ... ಹಾಗಂತ - ಹೊಸ ಹುಡುಕಾಟ ಅಂದ್ರೆ ಈಗಿರುವುದರ ಮರೆತೇನೆಂತಲ್ಲ; ನೆನಪುಗಳಲೇ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ, ಮತ್ತೇನಲ್ಲ... ____ ವಿಕ್ಷಿಪ್ತಾತ್ಮ... &&& ಇಲ್ಕೇಳು -

ದಾರಿ ಕವಲಾದದ್ದೂ ಅಷ್ಟು ನೋಯಿಸಲ್ಲ... ಜೀವ ಅಷ್ಟು ದೂರ ದಾರಿಯಲಿದ್ದದ್ದೂ ಅಂಥಾ ಏನೂ ನೋವೆನಿಸಲ್ಲ... ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದ (?) 'ಭಾವ' ಎಷ್ಟು ದೂರಾಗಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿಬಿಡತ್ತೆ ನೋಡು, ಅದು ಬಲು ಹಿಂಸೆ ಹಿಂಸೆ... ___ ವಿದಾಯ - ವಿರಹ - ವಿರಾಗ... &&& ಇರು ನಾಳೆ ಮಾತಾಡ್ತೀನಿ, ಈಗ ಚೂರು ಬ್ಯುಸಿ, ಹಾಗಂದು ಎದ್ದು ಬಂದಿರ್ತೇನೆ ತುಂಬಾ ಸಲ; ಜಗದ ಭಾರವೆಲ್ಲಾ ನನ್ಮೇಲೇ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ - ತಪ್ಪೇನಿಲ್ಲ... ಖೇದ ಅಂದ್ರೆ ಆ ನಾಳೆ ಬರೋದೇ ಇಲ್ಲ - ಕಾರಣ, ನಾಳೆಗೂ ನಾಳೆ ಒಂದಿದ್ಯಲ್ಲ, ಅದರ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬ್ಯುಸಿ... ಒಂದಿನ ನೀ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ದೂರ ಹೋಗ್ಬಿಟ್ಟೆ ನೋಡು, ನಾ ಬಂದು ಮಾತಾಡಿಸಲಾಗದ ಊರಿಗೆ; ಎಲ್ರೂ ಹೋಗ್ಬೇಕಾದದ್ದೇ ನಿಜ... ಆದ್ರೆ, ಈಗ ತುಂಬಾನೇ ಫ್ರೀ ಆಗ್ಬಿಟ್ಟೆ, ಕೆಲಸವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ; ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ, ಎಚ್ರಕ್ಕೂ, ನಿದ್ದೇಲೂ ನಿಂದೇ ಮಾತೇ ಮಾತು - ನೆನಪು ಹಲುಬಿದಷ್ಟು ಬದುಕ್ಯಾಕೆ ಮಾತಾಗಲ್ಲ ಹೇಳು...!! ನಿನ್ನ ಬದುಕಿನ ಹಾಡನು ಆಲಿಸದಲೇ ಸಾವಿನ ಸೂತಕದ ಭಾಷಣಕ್ಕೆ ನಿಂತ ಬೇಕೂಫ ನಾನು - ನಾಳೆ ನನ್ನ ಸಾವಲ್ಲಿ ವಿದಾಯದ ನಾಕು ನುಡಿಗೆ ಒಂದು ತಲೆಯನ್ನಾದರೂ ಗಳಿಸ್ಕೊಂಡೇನಾ... ___ ನಿನ್ನ ಪಾಲಿಂದು ಕೊಡೋದನ್ನ ಮರೆತದ್ದು ಕಾಡೋದೇನಿದ್ರೂ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದು ನಂಗೆ ಬರ್ತಿದ್ದದ್ದು ನಿಂತೋದಾಗ್ಲೇ ನೋಡು... &&& "......" ಎಂದು ಕಾಡುವ ಹಾಡು ನೀನು, ಎನಗೆ ಒಲಿಯದ ರಾಗವೂ... "......" ಕನ್ನಡಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಕಣ್ಣ ಹನಿ, ಬದುಕು ಬಗೆಹರಿಯದ ಹಾಸ್ಯವು... &&& ಕಣ್ಣಾಳದ ತೇವ ಮತ್ತು ಮೊಗ ಬಿರಿವ ಬಿಚ್ಚು ನಗು, ಎರಡೂ ಸಾವಿನ ಮನೆಯ ಮಗುವ ಕೇಕೆಯಂಥ ವಿಚಿತ್ರ ವಿನೋದದ ಗಾಢ ಸಂಯೋಜನೆ... ____ ಬೆರಣಿಯೊಳಗಣ ಬೆಂಕಿ... &&& ಅಲ್ವೇ - ಕದ್ದು ಮೆದ್ದ ಸುಖೀ ಖುಷಿಗಳ ಖುದ್ದು ಅರುಹುವಾಗ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮರೆಯುತ್ತೇವೆ ಅಥವಾ ಏನೆಲ್ಲ ಮರೆತಿದ್ದರೆಷ್ಟು ಚಂದ ಅನ್ಕೋತೇವೆ - ಕೊನೆಗೆ ಜಾಣ ಪದ ಜೋಡಣೆಯಲಿ ಯಾವೆಲ್ಲಾ ಹುಳುಕುಗಳ ಅಡಗಿಸಿ ನಗುತ್ತೇವೆ... ನಮ್ಮ ಬಗೆಗಿನ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಎರಡೂ ಒಂಥರಾ ಕಳ್ಳ ನೆಂಟನ ಹಾಗೆ ನೋಡು - ನಂಬಿದ್ರೆ ಕಷ್ಟ, ಆರೋಪಿಸಿದ್ರೆ ಅವಮಾನ... ಪೋಣಿಸಹೋದರೆ ಸುಳ್ಳು ಇಬ್ಬನಿಯಷ್ಟು ಹಗುರ ಮತ್ತದರ ಒಡಲ ತುಂಬಾ ನಾ ತುಂಬಿದ್ದೇ ಬಣ್ಣ - ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೇಳುತ್ತಾ ಸತ್ಯದ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ಬೆಳಕಿನ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತದು ಬರೀ ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪಿನ ಭಾರ... ಇದುವರೆಗೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನಾಡಿದ್ಯಾವುದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವ ಹೇಳಿಯೂ ಹೇಳದಂತೆ ಪದಗಳ ನುಂಗಿದ್ದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ... ____ ಆತ್ಮಪತ್ರ... &&& ಎದೆಯಲಿಷ್ಟು ನೋವು ಮಿಜಿಗುಡುತಿರಬೇಕು... ಕನಸು ಹೊತ್ತಿದ ಕಮಟು ಉಸಿರಿಗಂಟಿರಬೇಕು... ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ಮಾಗುವುದು, ಮಾಗಿ ಬೀಗುವುದು, ಬೀಗಿ ಬಿಗುವಳಿದು ಬಾಗುವುದು... ಆಹಾ!! ಅಲ್ಲಿ ನಗುವೆಷ್ಟು ಚಂದ ಚಂಽಽದ... ನಿನ್ನ ನೆನಪಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಗುತ್ತೇನೆ ಅಥವಾ ನಗುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನೀ ತಬ್ಬಿದಂತೆನಿಸುತ್ತೆ... ____ ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ನಗುವೋ ಅಷ್ಟೇ ಗಟ್ಟಿ ಮೌನ... &&&

ನಿನ್ನ ಮರೆಯಲು ಹೋಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತೆ - ನಿನ್ನ ಹೊರತು... ಸೂತಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬವಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಕಳಿಸಿ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದವನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಸೂತಕ ಕಳೆದೇ ಇಲ್ಲ... 'ಜೀವ ತಣ್ಣಗಿರಲೀ' ಅಂತ ಯಾರೇ ಹರಸಿದರೂ ಸಣ್ಣಗೆ ಭಯವಾಗುತ್ತೆ ಈಗೀಗ - ಕೊನೇಯ ಸಲ ತಾಕಿದ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ತಂಪಿನ್ನೂ ಕಂಪಿಸುತಲೇ ಇದೆ ಎದೆಯೊಳಗೆ... ___ ತಂಪು ಹೊತ್ತಿನ ಉರಿ ಉರಿ ನೆನಪು ನೀನು - ಆ ನೆನಪಿನುರಿ ಒಲೆಯ ಮೇಲೇ ಜೀವದಗುಳಿಯಿಟ್ಟು ಬೇಯಿಸಿಕೊಂಡ ನಗೆಗೆ ಹಬ್ಬದಡುಗೇ ಅನ್ನಬೇಕು ನಾನಿನ್ನು... *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೊಂದು.....

ತುಂಬಿ ಹರಿದಷ್ಟೂ ಶುದ್ಧ..... ಹಬ್ಬ ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟೇ - ಇರುವಿಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯನು ಅಷ್ಟಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ಕೊಂಡುಂಬುವುದು... ___ ನಾನು, ನೀನು, ಅವರಿವರು... &&& ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಬೇಲಿ ಹೂವು, ಬೇಲಿಯಿಲ್ಲದ ಬಯಲ ಚಿಟ್ಟೆ, ಹಂಚಿಕೊಂಡು ನೆಂಚಿಕೊಂಡು ಎದೆಯ ಪಾಕವಾ; ಬನವೆಲ್ಲ ಹೂ ಬಳ್ಳಿ - ಒಲವ ಪರಿಕ್ರಮ... 💞 ಎದೆಯಿಂದ ಎದೆಗೆ ನಗೆಯ ಬೆಳಕು... ☺️ ಬೆಳಕಿಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಸವರಿ ಹಬ್ಬವಾಗಿಸುವುದು... 🪔 ಅನುದಿನವೂ ಅನುಭಾವದ ಮಮತೆ ದೀಪಾವಳಿ... 🎇 ಪ್ರೀತಿ ಶುಭಾಶಯ... 🤝 &&& ನಗೆ ಮಂಗಳವೇ - ಹಳೇ ಹಪ್ಪು ಭಾವಗಳೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಒಪ್ಪಗೊಂಡು ಕುಪ್ಪಳಿಸುತ್ತವೆ ನಿನ್ನ ರುದಯದ ಹಾಡು ಎನ್ನ ಎದೆ ಗೋಡೆಯ ಮುತ್ತುವಾಗ... ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ತಬ್ಬು ಬಾ ಒಮ್ಮೆ - ಹೆಸರಾಗಲಿ ಬೆಳಕು ತಬ್ಬಲಿಯ ತಬ್ಬುವ ಹೆಮ್ಮೆ... ___ 'ದೊ(ದ)ಡ್ಡ' ಹೃದಯದವನ ಪುಟಾಣಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... &&&

ಕಲ್ಲು ಕಣಿವೆಯ ನೀರೂ - ನೀರ ಒಡಲಿನ ಕೆಸರೂ - ಕೆಸರನುಂಡು ಅರಳುವಾ ಹೂವೂ - ನಂಟು, ಗಂಟುಗಳನೆಲ್ಲ ಬಿಡಿಸಿ ತೋರುವ ಬೆಳಕೂ - ಅರಿವಿನೆಳೆ ಎಳೆ ಪ್ರೀತಿ... 💞 ~~ ಪ್ರೀತಿಸುವುದನಿನಿತು ಕಲಿಸು ಪ್ರೀತಿಯನಿನಿತು ಗುಣಿಸು ಗುಣಿಸಿ ಗುಣಿಸಿ ಇನಿತಿನಿತು ಪ್ರೀತಿಯನೇ ಉಣಿಸು "ಪ್ರೀತಿಯೇ ಯೆಲ್ಲವೂ ಅಲ್ಲ ಆದರೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿರದೇ ಯಾವುದಕೂ ರುಚಿ ಇಲ್ಲ;" ಯೆಂಬ ಭಾವದಿ ಮನವ ಭಾ/ಬಾಗಿಸು ನೆನಪು, ಕನಸೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಆಗಿಸು... 💞 ____ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... ~~ ನೂರು ಕಥೆಗಳ ಒಂದೇ ಉಸಿರು; ಪ್ರೀತಿ ಅದರ ಹೆಸರು... 💞🕊️ &&& ಕಾಲಿಗೆಡವಿದ ಕಲ್ಲ ಮೇಲಿನ ಕೋಪ ಕರಗಿ ಹೋಗತ್ತೆ - ಬೀಳದಂಗೆ ಹಿಡಿದ ಕೈಯ್ಯ ಭರವಸೆಯ ತಂಪು ಪಸೆಯಲ್ಲಿ... ಕಲ್ಲನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟು ಮುಂದೆ ಸಾಗ್ತೇವೆ ಹಿಡಿದ ಕೈಯ್ಯ ನಗೆಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ.... ಯಾವ ತಿರುವಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆಯೂ ಸಿಗಲಿ - ಬದುಕು ಬಂಧ ಬೆಸೆದು ಕರುಣಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿ, ಖುಷಿಗಳೆಲ್ಲ ಚಂದ ಚಂದವೇ... ಅಂಥದೊಂದೊಂದು ಹೆಗಲೂ ಹಾದಿ ಬೆಳಗೋ ಬೆಳಕು... ____ ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿ ನಮನ... 💞 &&& ಬಹುಶಃ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಲ ಮಿಲನ ಅನ್ನೋದು ಗಂಡಸಿಗೆ ಅವನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತಣಿಸೋ ಸುಖದ ಕ್ರಿಯೆ - ಅದಕೆಂದೇ ಪ್ರತೀ ಸಲ ಗೆಲ್ತೇನೆ ಅನ್ನೋ ವೀರಾವೇಶದಲ್ಲೇ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ತಾನೆ... ಆದ್ರೆ, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಮಿಲನ ತನು ಮನ ಸಮತೂಕದಲ್ಲಿ ಅರಳಿಕೊಂಡು ಹಗುರಾಗೋ ಪ್ರೀತಿ - ಹಾಗೆಂದೇ ಗೆದ್ದೇ ಅಂದು ಗೆಲ್ಲಿಸ್ತಾಳೆ, ಇಲ್ಲಾ ಸೋಲಿಸಿದ್ದನ್ನ ತೋರಗೊಡದೇ ಗೆಲ್ತಾಳೆ... ಇಲ್ಕೇಳು, ಆಟ ಮುಗಿದ್ಮೇಲೆ, ಬಿಗಿದ ತೋಳ್ಗಳು ಬೆವರಿಗೆ ಜಾರುವಾಗ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಎಳೆದು ಸೆಳೆದು ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ಮುದ್ದಿಸೋ ಹೆಣ್ಣ ಕಣ್ಣಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಮುಳುಗು; ಗೆಲುವೆಂದರೇನೆಂದು ಅರಿವಾಗತ್ತೆ ಅಥವಾ ಸೋಲುವ ಸುಖದ ಆಪ್ತ ಪರಿಚಯ ಮೈದುಂಬುತ್ತೆ... ಕಾಮ ಅಂದ್ರೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಕಣೋ - ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ ಎರಡೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ತಣೀಬೇಕು... ಪ್ರೀತಿಯ ಸಮಪಾಕದಲ್ಲಿ ಅವ್ಳು ಒಡಲು, ಅವ್ನು ಹೆಗ್ಲು... ___ ಕೇಳಸ್ಕೊ ವತ್ಸಾ, ಕಥೆಯಾಗದ ಪಾತ್ರಗಳ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಸತ್ಯಗಳು ಎಚ್ರ ತಪ್ಪಿ ಮಲ್ಗಿರ್ತಾವೆ... &&& ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಮೂಲ ಬಣ್ಣ ಯಾವ್ದು ಅಂತ ಕೇಳಿದಲ್ಲಿ "ಪ್ರೀತಿ" ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಉತ್ತರ... "ಪ್ರೀತಿ" ಬಣ್ಣವಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರೆ "ಪ್ರೀತಿಗಿಂತ ಚಂದ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ" ಅನ್ನೋದು ಪ್ರೀತಿಯ ಎತ್ತರ... ____ ತುಂಬಿ ಹರಿದಷ್ಟೂ ಶುದ್ಧ... *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)