Sunday, August 25, 2013

ಗೊಂಚಲು - ಎಂಬತ್ತು ಮೇಲೆರಡು.....

ಅಲ್ಲಿ ಮಿಂದು - ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ನೆನೆದು.....

ಖುಷಿಗಳ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದು ನಾ ನಡೆವ ದಾರಿಯುದ್ದಕೂ ಸುರಿದಿಟ್ಟು ನಗುವ ಬದುಕ ಕರುಣೆಗೆ ಶರಣು...
ಕಣ್ಣು ಹಾಯದ ತೀರದವರೆಗೂ ಉದ್ದಕೂ ಮೈಚಾಚಿ ಬಿದ್ದಿದೆ ಖುಷಿ ಖುಷಿ ಹಸುರಿನ ದಾರಿ...
ನಾ ನಡೆದಷ್ಟೂ - ನಾ ತುಂಬಿಕೊಂಡಷ್ಟೂ ನನ್ನದೇ...

ಕಾವೇರಮ್ಮನ ತವರೂರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಪಾದಕ್ಕೆ ಹಣೆಯ ತಾಕಿಸಿ - ಅವಳ ಮಡಿಲ ಕಂಪಿಗೆ ಮೂಗರಳಿಸಿ - ತುಂತುರು ಮಳೆಯ ತಂಪಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ - ಜಲಲ ಧಾರೆಯ ಗಾನದ ಇಂಪಿಗೆ ಕಿವಿಯಾಗಿ - ಹಸಿರ ಸೊಂಪಿಗೆ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ - ಮಂಜು ಹನಿಗಳಲಿ ಮಿಂದು - ಮೋಡಕೆ ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿ ಬಂದ ಮನಸೀಗ ಹಗುರ ಹಗುರ...

ತಾಯಿ ಕಾವೇರಿಯ ತವರು - ಕಾಫಿ ನಾಡು - ಕೊಡವ ಸೀಮೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಿಡೀ ದಿನ ಅಲೆದು ಬಂದ ಖುಷಿ ನನ್ನದು...
ನನ್ನ ಖುಷಿಯ ನಿಮಗೂ ಹಂಚುವ ಬಯಕೆ ಕೂಡ ನನ್ನದೇ...
ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸೆರೆಯಾಗಿ ನಗುತಿರುವ ಆ ಊರ ಸೊಬಗ ಇಲ್ಲಿಷ್ಟು ನೀಡಿದ್ದೇನೆ... 
ನೋಡಿ ಸವಿಯುವ ಖುಷಿ ನಿಮ್ಮದಾಗಲಿ... :)

ಫೊಟೋ ತೆಗೀತೀರಾ....

ದಾರಿಯ ಸೊಬಗು...

ನಮ್ಮೊಳಗು ಬೆಳಗಲಿ...

ಚಿಗುರು...

ಇರ್ಪು ಜಲಪಾತದ ಸೊಬಗು...

ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಈ ಬಂಡೆ ಪಿಸುನುಡಿದ ಸಾಲುಗಳ ನಾನಿಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾರೆ...

ಏನ ಹೇಳಲಿ....

ಹಾಲ ಹೊಳೆಯಾ...

ಇರ್ಪು...

ಇರ್ಪು ಜಲಧಾರೆಯ ಸೊಬಗು...

ನೆನೆದ ತಿರುವು...

ಮಂಜು ಮಂಜು ದಾರಿ...

ಮರವ ತಬ್ಬಿದ ಹೂವ ಚೆಲುವು...

ಮೋಡಕು - ವಸುಧೆಗೂ ಒಲವು...

ಮೋಡವ ಚುಂಬಿಸುವಾಸೆ...

ನಾವು ಮೋಡಕಿಂತ ಎತ್ತರ - ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಳಗಿಳಿಯೋಣ ಕೈಗೇ ತಾಕೀತು...

ಬ್ರಹ್ಮಗಿರಿಯ ನೆತ್ತಿಯಿಂದ ಕಂಡ ಕಾವೇರಮ್ಮನ ತವರು ಮನೆ...

ಕಾವೇರಮ್ಮನಿಗೆ ಮಳೆಯ ಅಭ್ಯಂಜನ...

ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ - ನಿನ್ನ ನೆನಪಾದ ನನ್ನ ಮನದಂತೆ...

ಅಬ್ಬೆಯ ಸೊಬಗು...

ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕೋ ಅಬ್ಬೆ...

ಅವನ ತೆಕ್ಕೆಯ ಕಡೆಗೆ ಜೋರು ಜೋರು ನಡಿಗೆ...

ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ...

ಮತ್ತೆ ಅಬ್ಬೆ...

ಮರಗಳ ಮರೆಯಿಂದ ಅಬ್ಬೆ...

ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದೆ ಬುದ್ದನಿರುವನಂತೆ...
ದರ್ಶನವಾಗಲು - ತೆರೆಯಬೇಕು ನೀ
 ನಿನ್ನೊಳಗಣ  ಬಾಗಿಲು...

ಬಾರಿಸಬೇಕು ಅರಿವಿನ ಘಂಟೆಯ...

Tuesday, August 13, 2013

ಗೊಂಚಲು - ಎಂಬತ್ತು ಮತ್ತೊಂದು.....

ಸೋತ ಮನದ ಮಾತು.....

ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲಾ ಮೌನದೆ ಸುಖದಲಿರುವಾಗ
ಮಾತಿನ ಭಿಕ್ಷೆಗೆ ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ – ನಾನು ಮನಸು...
ಭಿಕ್ಷೆಯೇನೋ ದಕ್ಕೀತು
ಅಷ್ಟೋ ಇಷ್ಟೋ,
ಇಲ್ಲ
ಪಾತ್ರೆಯೂ ತುಂಬೀತು
ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ...
ಸಾವಿನ ಮನೇಲಿ
ದಾನ ಹೇರಳವಂತೆ...
ಆದರೂ
ಒಂದಿನಿತೂ ತಣಿಯದೀ ನನ್ನ ಕೆಟ್ಟ ಹಸಿವು...
ಕಾರಣವಿಷ್ಟೇ
‘ಮಾತು’ ನನ್ನ ‘ಅನ್ನ’
‘ಪಾತ್ರೆ’ ತುಂಬ ‘ಮೌನ...'

Wednesday, August 7, 2013

ಗೊಂಚಲು - ಹತ್ತು X ಎಂಟು.....

ಆಗಾಗ ಹಾಡುವ ಮನಸು.....
(ಹಾಡೆಂದರೆ ನಲಿವು - ಹಾಡೆಂದರೆ ನೋವು - ಹಾಡೆಂದರೆ ಉನ್ಮಾದದುಯ್ಯಾಲೆ...)

ಭಾಷೆ - ಭಾಷ್ಯಗಳ ಮೀರಿದ ಭಾವ ಪ್ರೀತಿ...
ಅಂಥ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೂ ಮೀರಿದ್ದು ಬದುಕು...
ಆ ಬದುಕನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲೆನಾದರೆ ಅದಕಿಂತ ಧನ್ಯತೆ ಇನ್ನೇನಿದೆ...
ಆ ದಿಕ್ಕಿನೆಡೆಗೆ ಇರಲಿ ನನ್ನಯ ನಡಿಗೆ...
***
ಯಾವುದೋ ಅವ್ಯಕ್ತ ಖುಷಿಯೊಂದು ಕರುಳ ತಾಕಿ ಬದುಕ ತಬ್ಬಿದ ಮಧುರ ಭಾವ ನನ್ನನಾಳುವಾಗ...
ನಲಿವಿನಲೆಗಳಲಿ ತೇಲುತಿರುವಾಗ...
ಈ ಬದುಕೆನಿತು ಸುಂದರ ಎನುತ ನಗೆಯ ಹಾಡ ಗುನುಗುತಿದೆ ಮನಸು...
***
ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ ಕೊಲ್ಲುವ ಅಸಹಾಯಕತೆಗೆ ಮಾತಿನ ರೂಪ ಕೊಡುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮನಸು ವಿಚಿತ್ರ ಹಿಂಸೆಯಲ್ಲಿ ಒದ್ದಾಡುತ್ತೆ...
ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಜೀವ ಇಲ್ಲದ ದೊಡ್ಡ ನಗು...
ನಂಗೆ ನಾನೇ ಅಪರಿಚಿತನಂತೆ ಕಂಡು ಮತ್ತಷ್ಟು ಕಂಗಾಲಾಗ್ತೇನೆ...
***
ಸಾವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಅಳದ ಮನಸು...
ಚಂದದ ಕನಸೊಂದ ಚಿಗುರೊಡೆಸಬಹುದಾದ ಹಾಡ ಕೇಳುತ್ತಲೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಳುತ್ತಿರುತ್ತದೆ..
ಈ ಮನದ ವಿಚಿತ್ರ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೇನೆನ್ನಲಿ...
***
ಸದಾ ಕಾಡುವ ಭಾವ ಇದು -
ನನ್ನ ನೋವ ಆಸ್ತೆಯಿಂದ ಆಲಿಸೋ ನೀವ್ಯಾರೂ ನಿಮ್ಮ ನೋವ ನಂಗೆ ಕೇಳಿಸಿಲ್ಲ...
ನಿಮ್ಮ ನೋವ ದನಿಯ ಕೊಂದು, ಪರರ ನೋವಿಗೆ ಕಿವಿ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನವಾಗೋ ಹಿರಿದು ಮನಸಿನ ನಿಮ್ಮಂತಾಗಲು ನಾನು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಜನ್ಮ ಉರುಳಬೇಕಾದೀತೇನೋ...:( 
***
ಒಂದು ಮುಗುಳ್ನಗು - ಒಂದೇ ಒಂದು ನಿಷ್ಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತು - ಆಗೊಂದು ಆತ್ಮೀಯ ಆಲಿಂಗನ - ಖಾಲಿ ಹಣೆಗೊಂದು ಸ್ನೇಹಪೂರ್ವಕ ಪಪ್ಪಿ....

ಸಾಕು...
ಬದುಕುವಾಸೆಗೆ ನೂರಾನೆ ಬಲದ ಭರವಸೇನ ದಯಪಾಲಿಸಿಬಿಡುತ್ತವೆ...
ಸಾವಿರ ನೋವುಗಳ ಸೈನಿಕರ ದಂಡಿಗೆದುರಾಗಿಯೂ ಎದೆಕೊಟ್ಟು ಯುದ್ಧ ಸಾರಬಲ್ಲ ಸ್ಥೈರ್ಯ ದಕ್ಕಿಬಿಡುತ್ತೆ...
ಅಂಥ ಪರಿ ಪ್ರೀತೀನ ಹಂಚೋರ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಕೂಡ ಸಹನೀಯವೇ...
ಸ್ನೇಹದೊಡಲುಗಳ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಶರಣು...
***
ಆ ಒನಪು, ವೈಯಾರ - ಭಾನ ಮಳೆ ಮುತ್ತಲಿ ಮಿಂದ ಭುವಿಯೊಡಲ ಸಿಂಗಾರವ ಸವಿಯುತ್ತಾ - ಹೊಸ ಬೆಳಕ ಬೆರಳ ಹಿಡಿದು - ಹೊಸ ಕನಸುಗಳ ಸಂತೆಯಲಿ - ಹೊಸ ನಲಿವನರಸುತಲಿ - ಅಲೆವ ತುಡಿತದ ಮನಸ ಹೊತ್ತು ನಗುತಿರೋ ಒಂದು ಮುಂಜಾನೆಗೆ ಸಾವಿರ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಿನ ರಂಗಿದೆ....:)
***
ಅವಳು ಕೂತಿದ್ದ ಸೀಟಿನ ಹಿಂದಿನ ಸೀಟಲ್ಲಿ ಕೂತಿರೋ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಅವಳ ಕಿವಿಯ ಝುಮಕಿಯ ರೋಮಾಂಚಕ ಓಲಾಟ...;)
ಅಂದಕೆ ಬೆರಗಾಗಿ ಬೆಚ್ಚಗಾದ ಮನಸಿಗೆ ಸಂಜೆ ಸೂರ್ಯನ ರಂಗು...:)
ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟರೆ ಅವಳು; ಅವಳ ಹೆಣ್ಣಾಸೆಗೂ ರಂಗು ಬಂದು ಬದುಕು ಒಲವ ಇಬ್ಬನಿಯಲಿ ಮಿಂದೀತೆಂಬುದು ಈಗಷ್ಟೆ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಹಾಳಾಗ್ತಾ ಇರೋ ಹುಚ್ಚು ಮನಸಿನ ದುರಾಸೆ...:)

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

Sunday, August 4, 2013

ಗೊಂಚಲು - ಎಪ್ಪತ್ತು ಮತ್ತು ಒಂಭತ್ತು.....

ಮೌನದ ಮಾತು.....

ಮಧುರ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚೊಂದು ಮೂಡಿತ್ತು ನಂಗೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ - ಮೌನ ನಂಗಿಷ್ಟ ಕಣೋ ಅಂತ ನೀನಂದಾಗ...
ಯಾಕ್ ಗೊತ್ತಾ,
ಸಂತೆಯ ನಡುವೆ ಎಲ್ಲರೂ ಖುಷಿಯೂರಿನ ತುಂಡರಸರೇ..
ನಿನ್ನ ಗಾಢ ಮೌನದಲ್ಲಿಯೂ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಗುವಿದೆಯಾ..!!
ಮೌನದಲೂ ನಗುವಿರೋದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವೇ ಆದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೀ ಬದುಕು ಭವ್ಯವೇ ಸರಿ...
ಸಾಧಿಸಬೇಕಿದೆ ಮೌನದಲೂ ನಗುವ ನಾನೂನು...

***

ಮೌನವೆಂದರೆ - ಹಲವಾರು ಭಾವಗಳ ಮೂಟೆ ಕಟ್ಟಿ ಮನಸ ಒಳಗಿಟ್ಟು ಅದರ ಸುತ್ತ ಒಂದು ಕಿಂಡಿಯನೂ ಇಡದೇ ನಾವೇ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಗೋಡೆ... ಭಾವ ಝರಿಗೆ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಅಣೆಕಟ್ಟು...
ಮೌನವೆಂದರೆ - ಧ್ಯಾನವೂ ಹೌದಂತೆ... ಕೈವಲ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ದಾರಿ... ಇದರ ಆಸೆ ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ನಂಗಿಲ್ಲ...
ಮೌನವೆಂದರೆ - ಸಾವು ಕೂಡ... ವಿನಾಕಾರಣದ ಮೌನದಿಂದಾಗಿಯೇ ಅದೆಷ್ಟೋ ಮಧುರ ಬಂಧಗಳು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಸತ್ತದ್ದ ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ...
ಅಂತೆಯೇ ಮೌನವೆಂದರೆ - ಅದಮ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯೂ ಆಗಬಹುದಂತೆ... ಹೌದೋ ಅಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ... ಆದರೂ ಎಂಥ ಮೌನದ ಅಣೆಕಟ್ಟೂ ಪ್ರೀತಿ ಜಲದ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಒಡೆದು ಮಾತಾಗಿ ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕೀತು ಎಂಬುದನ್ನ ನಂಬುತ್ತೇನೆ...
ಆ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದಲೇ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ - ನಿನ್ನ ಮನದ ಬಾಗಿಲೆದುರು ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಹಣತೆಯ ಹಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡು...
ನನ್ನುಸಿರ ಹಣತೆ ಆರುವ ಮುನ್ನ ನಕ್ಕು ಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ ಮೌನವ ಮಾತಾಗಿಸಿ...
ಓ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ....;)


***

ಒಲವೇ -
ನೀ ಇರುವಂತೆಯೇ ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹವ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮೌನವನೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಾಯ್ತು...
ಆದರೂ ಮನದ ಮೂಲೆಯಲೊಂದು ಪುಟ್ಟ ನಿರೀಕ್ಷೆ : ಎಂದಿಗಾದರೂ - ನನ್ನೀ ಉಸಿರು ಮೌನವ ಅಪ್ಪುವುದರೊಳಗಾದರೂ - ನಿನ್ನ ಮೌನದ ಮೂಸೆಯೊಳಗೆ ಹುದುಗಿರೋ ನೋವೆಲ್ಲ ಕರಗಿ ಹಿತವಾದ ನಗುವೊಂದು ಈ ಬದುಕನಪ್ಪಿ ಮಾತಾಡಿಸೀತು...ನನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯೆಂಬುದು ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಕೂಡ...

Thursday, August 1, 2013

ಗೊಂಚಲು - ಎಂಟು ಸೇರಿಸಿ ಎಪ್ಪತ್ತು..........

ಹೊಸ ವಸಂತದ ಮೊದಲ ಬೆಳಗು.....

ಕೆಲವು ಸಲ ಬದುಕು ನಮ್ಮನ್ನ ತೀರಾ ತೀರಾ ಬರಿದು ಮಾಡಿದಾಗ ಏನ್ ಮಾಡೋದು ಹೇಳು ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಗೆಳತಿಗೆ : ಸುಮ್ಮನೇ ನಕ್ಕು ಬಿಡೋದು ಅಷ್ಟೇ; ದಕ್ಕಿದಾಗ ದಕ್ಕಿದಷ್ಟನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ - ಇಲ್ಲಿ ಬರಿದಾಗಿ ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳೋ ಸುಳ್ಳು ಸುಳ್ಳೇ ಭರವಸೆಯೊಂದಿಗೆ...ಹಾಗಂತ ಹೇಳಿದ್ದೆ.

ಸಾಯಲು ಬಿಡದ ನಲಿವು - ನಗುವ ಕೊಲ್ಲೋ ನೋವುಗಳು - ಶಾಯಿ ಮುಗಿದ ಪೆನ್ನಲ್ಲಿ ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ ಬರೆಯಲೆತ್ನಿಸೋ ನಾಕು ಸಾಲಿನಂಥ ನಿನ್ನೆ ಮತ್ತು ನಾಳೆಗಳ ನಡುವಿನ ಇಂದೆಂಬ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ಜೀಕೋ ಪೊಳ್ಳು ಭರವಸೆಗಳ ಭಂಡ ಬಾಳು...

ನೋವ ಕಣ್ಣಿರು, ನಲಿವ ಪನ್ನೀರ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಬೆರೆಸಿ ಮಾಡಿದ ಪಾನಕದಂತದ್ದು ಈ ಬದುಕು...
ಬೆರೆಸುವಾತನಿಗೆ ಹದ ತಪ್ಪಿತೇನೋ ಪಾನಕದ ರುಚಿ ಇಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು ಹದಗೆಟ್ಟಿದೆ...

ಕಳೆದ ವರ್ಷಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಭಯ ಬೀಳುವ; ಇಷ್ಟು ಕಾಲ ಬಾಳಿಯೂ ತೃಪ್ತವಾಗದೇ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಾಲ ಬದುಕುಳಿವ ಬಯಕೆ ತುಂಬಿದ ದುರಾಸೆಯ ಮನಸು...

ಕಳೆದು ಹೋದ ಖುಷಿಗಳ, ಹೀಗೇ ಬದುಕಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡು ಹೇಗೆ ಹೇಗೋ ಬದುಕಿಬಿಟ್ಟ ನಿನ್ನೆಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಬೇಸರವನ್ನು ಬರುವ ನಾಳೆಗಳು ಬರೀ ನಗೆಯನೇ ಹೊತ್ತು ತಂದಾವೆಂಬ ಕನಸಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲೆತ್ನಿಸುತ್ತಾ...

ರಾತ್ರಿಯ ಸ್ವಪ್ನದಲಿ ಕಣ್ಣ ಮಿಟುಕಿಸಿ ಕಚಗುಳಿ ಇಡುವ ನನ್ನೊಲವ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ ಹಗಲಲ್ಲಿ ನನಸಾಗಿ ಬದುಕ ಬೆಳಕಾಗಿ ನಗಲಾರಳು ಎಂಬುದು ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಿದ್ದರೂ ಆ ಬೆಳದಿಂಗಳ ನಗುವಿಗಾಗಿ ಮನದ ಕದದ ಬೀಗವ ಕಿತ್ತಿಟ್ಟು ಕೂತು ಕಾಯುತ್ತಾ...

ಪಡಕೊಂಡದ್ದೆಲ್ಲ ಕೊಟ್ಟವರ ಕರುಣೆಯ ಕರುಳ ಹಿರಿಮೆಯಿಂದ ದಕ್ಕಿದ್ದು - ಕಳಕೊಂಡದ್ದು ಮಾತ್ರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವಯಂಕೃತ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಮನಸಿಗೆ ಅರಿವಿದ್ದರೂ ಎಲ್ಲಾ ನಾನೇ ಎಂಬ ಹುರುಳಿಲ್ಲದ ಕೊಬ್ಬಿನಿಂದ ಬೀಗುತ್ತಾ...

ಕಳೆದುಕೊಂಡದ್ದು,
ಪಡೆದುಕೊಂಡದ್ದು,
ಕಳೆದುಕೊಂಡೂ ಪಡೆದುಕೊಂಡೆನೆಂಬ ಭಾವ ಮೂಡಿಸಿದ್ದು,
ಪಡೆದುಕೊಂಡೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡಂತೆ ಭಾಸವಾಗಿದ್ದು,
ಅರ್ಧ ದಕ್ಕಿದ್ದು,
ಬಾಕಿ ಉಳಿದದ್ದು,
ಆಸೆ - ನಿರಾಸೆಗಳ ಸಂಕಲನ - ವ್ಯವಕಲನಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿ,
ಮುಗಿದ ನಿನ್ನೆ - ಕಾಣದ ನಾಳೆಗಳ ಗುಂಗಲ್ಲಿ ಇರುವ ಇಂದನ್ನು ಮರೆಯುತ್ತಾ,
ಯಾವ ಕಾರಣದಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆನೋ - ಅವವೇ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಅದರಿಂದ ದೂರ ಓಡುತ್ತಾ,
ಕಳೆದು ಹೋದ - ಅಂತೆಯೇ ಕಳೆದು ಹೋಗಬಹುದಾದ ಬದುಕ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡಲಾಗದೇ ಬೆರಗಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ...
ನಿಟ್ಟುಸಿರೊಂದಿಗೆ ಕರಗಿ ಹೋಯಿತು ಒಂದಷ್ಟು ಕಾಲ...

ಆದರೂ ಏನ್ ಗೊತ್ತಾ -
ಇಂತೆಲ್ಲ ಉಪದ್ವ್ಯಾಪಿತನಗಳಿಂದಾಗಿಯೇ ಏನೋ ಈ ಬದುಕ ಮೇಲೆ ತುಂಬಾ ಅಂದ್ರೆ ತುಂಬಾನೇ ಪ್ರೀತಿ ಮೂಡಿಬಿಡುತ್ತೆ...
ಒಂಥರಾssss ಒಲವು - ಅಪರಿಮಿತ ವ್ಯಾಮೋಹ...
ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಆಗಾಗ, ಬದುಕನ್ನು ಅದಿರುವಂತೆಯೇ - ಮೊದಲಿರುಳ ಉನ್ಮಾದದಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಆವರಿಸಿದಂತೆಯೇ - ಹಸಿ ಹಸಿಯಾಗಿ ಹಾಗೆ ಹಾಗೇ ಆವರಿಸಿ, ಆಲಂಗಿಸಿ, ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಾ - ಅಳಿವಿನಳುಕು ಕೂಡ ಕಾಡದಂತೆ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾ - ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಲೇ - ಮತ್ತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಮುಗಿದು ಹೋಗಬೇಕು...
ಒಳಕೋಣೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವಾಗಿನ ತುಡಿತ, ಮಿಡಿತಗಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದು ಹೋಗುವಾಗಲೂ ಇರುವಂತೆ ಮನಸನ್ನು ಅಣಿಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...
ಹುಟ್ಟಿನಲ್ಲಿನ ಖುಷಿಯನ್ನೇ ಸಾವಿನಲ್ಲೂ ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾದೀತಾ ನನ್ನಿಂದ ಅನ್ನೋದು ಸದಾ ಕಾಡೋ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಡಾಲರ್ ಪ್ರಶ್ನೆ... :)

ಹಾಂ! ಹೇಳೋಕೆ ಮರೆತಿದ್ದೆ - ಇಂದಿನ ವಿಶೇಷ ಏನು ಗೊತ್ತಾ :
ಈಗೊಂದಿಷ್ಟು ಸಂವತ್ಸರಗಳ ಹಿಂದೆ ಇಂಥದೇ ಒಂದು ಆಗಸ್ಟ್ ತಿಂಗಳ ಮೊದಲ ದಿನದ ಮುಂಬೆಳಗಿನಲ್ಲಿ ಈ ಬದುಕಿನೊಂದಿಗೆ ಬಂಧ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡು - ಅಳುವ ಮುದ್ರೆಯ ಮೂಲಕ ಚಿತ್ರಗುಪ್ತನ ಖಾತೆ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಹಾಜರಿ ಹಾಕಿದ್ದೆ...:)

ನೋವು ಕಾಡಲಿ ಬೇಸರವೇನಿಲ್ಲ - ಜೊತೆಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ನಲಿವೂ ಉಲಿಯಲಿ - ನಗುವಿನಾಸೆಯಲಿ ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕ ಹಾಡೊಂದು ಮೂಡಲಿ...
ಜಾರದಿರಲಿ ಕಣ್ಣ ಹನಿಯು ನೋವ ಬಾಧೆಗೆ - ಹನಿಯುತಿರಲಿ ಸದಾ ಕಣ್ಣು ನಲಿವ ಸೋನೆಗೆ...
ನೋವಲೂ ನಗಬಲ್ಲ - ನಗುವಲ್ಲಿ ನಾನೆಂಬ ಅಹಂನಿಂದ ಬೀಗದಿರಬಲ್ಲ - ನನ್ನ ನಾನೇ ಸಲಹಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ಒಂಚೂರು ಚೈತನ್ಯ ನನ್ನೊಳಗನ್ನು ತುಂಬಿ ನನ್ನ ಬಾಕಿ ಇರುವ ದಿನಗಳ ಬೆಳಗಲಿ...
ಹಾಗಂತ ನಂಗೆ ನಾನೇ ಶುಭಕೋರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...:) :)
ಒಂದಿಷ್ಟು ನಗುವ ಉಸಿರಾಡುವ ಬಯಕೆಯ ನಾಳೆಗಳ ಹಾಜರಿಗೆ ನಿಮ್ಮದೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾರೈಕೆಯಿರಲಿ...:) :) :)