ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರ್ಮೂವತ್ಮೂರು.....

ಕಳಚಿ ಹೋದದ್ದು ಉಸಿರ ನಾವೆಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಹಾಯಿ.....
(ಕತ್ತಲನು ಪ್ರೀತಿಸುವವನ ಎದೆಯಲೀಗ ಇರುಳೆಂದರೆ ಯಮ ಭೀತಿ...)

"ಸೂರ್ಯ ಕುಂಡೆಗ್ ಬಡದ್ರೂ ಬಿದ್ಕಂಡ್ ಇದ್ದಾ ಇನ್ನೂವಾ, ಆಳ್ಶಾ ಪಾಂಡು, ಎದ್ಕ ಬ್ಯಾಗ, ಎಷ್ಟ್ ಕೆಲ್ಸಿದ್ದು ನೆನ್ಪಿದ್ದಾ..." ಆಯಿ ಇಲ್ಲೇ ಹಸೆ ಅಂಚಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಬೈಯ್ದು ಎಬ್ಬಿಸ್ತಿದ್ದ ಹಸಿ ಹಸಿ ನೆನಪು - ಅಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಬೆಳಗು... 🤱
⚡⚡⚡

ಇದು ನಿನ್ನ ಸಾವಿನ ವಾಸನೆ ಅಂಟಿದ ಸೂತಕದ ತಿಂಗಳು...
ನೀ ಎದ್ದು ಹೋದ ತಿಥಿಗೆ ಎಡೆ ಇಟ್ಟು ಉದ್ದಂಡ ಬೀಳುತ್ತೇನೆ - ಕೋಗಿಲೆ ಮರಿಗೂ ತುತ್ತನಿತ್ತ ಕಾಕೆಯೆದುರು ಬಲಿ ಬಾಳೆಯನಿಟ್ಟು 'ಹೋ' ಕರೆಯುವಾಗ ಎದೆ ಕನಲಿದರೆ ನೀನೆಲ್ಲೋ ತೇಗಿದಂತೆನಿಸಿ ನಿಟ್ಟುಸಿರು...
ಮರೆತು ಮುನ್ನಡೆಯುವ ವ್ಯರ್ಥಾಲಾಪವ ಕೈಬಿಟ್ಟು, ಜೊತೆ ಬರುವ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ಶರಣಾಗಿ, ಅಳಲರಿಯದವನ ಅಳಲಿಗೆ ಪದಗಳು ಪಾಚಿ(ತಿ)ಗಟ್ಟುತ್ತವೆ...
ಹೆಕ್ಕಿಕೊಂಡು ಪೂಸಿಕೊಂಡ ನೂರು ಘಮಗಳನೂ ಮೀರಿ ನಿಲುವ ಬೆರಳಿಗಂಟಿದ ಮೃತ್ಯು ಗಂಧ ನಿತ್ಯ ಅನ್ನದಗುಳ ಗುಂಟ ಕರುಳ ಸೇರಿ ಜೀವನ್ಮೋಹಕ್ಕಿಷ್ಟು ಕೊಳ್ಳಿ ಇಡುತ್ತದೆ...
ನಾನಿಲ್ಲಿಂದ ನೂರು ಬಾರಿ ನಿನ್ನ ಕೂಗಿದರೂ ಸಿಗದ ಸಮಾಧಾನ ನೀನಲ್ಲಿಂದ ನನ್ನ ಸುಮ್ಮನೇ ಕರೆದರೂ ಸಿಗಬಹುದು - ಕರೆದು ಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ...
___ ಬರಿಗಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಎದೆಯ ಗಾಯ ಬಲು ಹಿಂಸೆ ಕೊಡುತ್ತೆ ಕಣೇ...
⚡⚡⚡

ಉಸಿರೇ ಇರಿದಂತೆ ಕೊರಳ
ನೆನಪು ಕಾಡುವುದು ಇರುಳ...!!
ಗುರುತೇ ಇರದ ತಾರೆಗಳಾ
ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಕರೆದರೆ ಮರುಳಾ...!!
ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೇ ಜೀವ ಕೈಕೊಡವಿ ಎದ್ದು ಹೋದದ್ದು ಖರೆಯಾ...!!
ರಕ್ತ ಚಲಿಸಿದಂಗೇ ಭಾವ ಈಗಿದ್ದು ಈಗಿಲ್ಲದಂಗೆ ಎದೆಯ ಗುದ್ದುವುದು ಸರಿಯಾ...!!
____ ನೀನು ನೀನಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದು ನಿಂಗ್ಯಾಕೆ ಆ ಹೊತ್ತು ನೆನಪಾಗಲಿಲ್ಲ...!!
⚡⚡⚡

ಈ ಬದುಕೇ ಪುಟಾಣಿ ವೃತ್ತ ಅಂದುಕೊಂಡರೆ -
ದಿನಗಳ ಎಣಿಸಿ ಸಾವಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದಾಗ, ಬರೀ ಶಾಂತಿಯನೇ/ಶಾಂತಿಯನಷ್ಟೇ ತುಂಬಿಕೊಡುವ ನಿನ್ನ ದಿವ್ಯ ಮಡಿಲು ಎನಗೊಲಿದ ಕಾಲವದೆಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕದ್ದು ಮಾರಾಯ್ತೀ...
___ ಎಷ್ಟೇ ಉಂಡರೂ ಇಂಗದ ಹಸಿವು - ನಿನ್ನ ನಿಶಾಂತ ಒಲವು...
⚡⚡⚡

ಕೇಳೇ -
ಚಿತ್ರಗುಪ್ತ ನನ್ನನ್ನು ಮರೆತದ್ದು ಹೇಗೆ ಅಥವಾ ನಾನು ಸಾವನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿದ್ದಾ ಹೇಗೆ - ಅಂತೂ ಬದುಕು ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ...!!
___ ನೀ ನಡೆದ ದಾರಿಯಲಿ ಹಿಂದೆ ಬರದಿರಲು ನನ್ನದದೆಂತ ರಗಳೆ ನೋಡು...
⚡⚡⚡

ಭಾವ ಬತ್ತಿದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ
ಸಾವಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಾ 
ಸಾವಿನಂಥ ಇರುಳ ಹಾಯುತ್ತಾ
ನಾಳಿನ ಯುದ್ಧಕೆ ಹಿಡಿಕೆ ಒಡೆದ ಉಸಿರ ಕತ್ತಿಯ ಮಸೆಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ...
___ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೂ(ಗೇ) ಕನಸ ಹೆಣೆಯುತ್ತಾ ಕಾಲವ ದಾಟಿದ ಒಡಲೇ - ನೀನಿಲ್ಲದ ನಾನೊಂದು ಬೇವರ್ಸಿ ಕವಿತೆ...
⚡⚡⚡

ಸಾವಿನ ಮೌನ ಮಾತಾಡಿದಷ್ಟೂ ಬದುಕಿನ ನಾಲಿಗೆ ತಡವರಿಸುತ್ತೆ...
___ ಏನೆಂದು ಸಂತೈಸುವುದು ಯಾರದೇ ನಾಳೆಗಳಾ...
⚡⚡⚡

ನೀನಿಲ್ಲ ಎಂಬ ವಾಸ್ತವದ ಖಾಲಿತನದ್ದೊಂದು ದಡೆಯಾದರೆ - ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಅಕ್ಷಯ ಭಾವಗಳದ್ದೊಂದು ತೂಕ...
ಜಗದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಾಚುವ ಹಾಗೆ ನಿತ್ಯ ನೈಮಿತ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ಹಾಗೆ ಹಾಗೇ ಇವೆ, ಯಾವಾಗೂ ಇರತ್ತೆ ಕೂಡಾ - ಭಾವದೆಳೆ ಸೀಳಿ ನಿರುಕಿಸಿ ನೋಡಿದರೆ ದೊಡ್ಡ ನಗುವಿನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಜೀವಂತಿಕೆಯೂ ಇಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ...
ಚೆನ್ನಾಗಿದೀಯಾ ಎಂಬ ಅಕ್ಕರೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ 'ಎಂದಿನಂತೆ ಅದ್ಭುತ' ಎಂಬುದು ಒಣ ಒಣ ಸಿದ್ಧ ಉತ್ತರ - ಎಂದಿನಂತೆ...
ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ನಿಶ್ಯಕ್ತಿ, ನಿರಾಸಕ್ತಿಗಳಲಿ ಒಡಲ ಭಾವಾಗ್ನಿ ನಂದಿಹೋಗುತ್ತಾ ಹಗಲೂ, ಇರುಳೂ ನಿಸ್ಸಾರ ಮರುಳು...
___ ಇತ್ತಿತ್ಲಾಗೆ...
⚡⚡⚡

ಧೋ ಸುರಿವ ಮಳೆ, ಭೋರಿಡುವ ಅಲೆ, ಒಂಟಿ ಪಥಿಕನ ಕಣಕು ಮೌನ, ಎಲ್ಲವನೂ ತನ್ನೆದೆ ಮೇಲೆ ಆಡಲು ಬಿಟ್ಟು ಧ್ಯಾನಕೆ ಕೂತ ದಂಡೆ...
ನೂರು ದೂರಗಳ ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಒಂದು ಅಣಕು ಸಂಜೆ; ನನಗೆ ನಾನು ಸಿಗುವವನಿದ್ದೆ - ಪಾದ ತೊಳೆದ ಅಲೆ, ನೆತ್ತಿ ಮೀಯಿಸಿದ ಮಳೆ, ಊರಿ ನಿಂತ ಹೆಜ್ಜೆಯಡಿಯ ಮರಳು ಎಲ್ಲಾ ಶರಧಿ ಒಡಲಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋದವು...
____ ಉಳಿದ ರೂಹೆಂದರೆ ನಿನ್ನ ನೆನಹು...
⚡⚡⚡

ಮುಳ್ಳು ಹಾದಿಯಲಿ ಮುಂದಾಗಿ ನಡೆದು ಕಾಡಂತೆ ಪೊರೆದವಳು ಮೊದಲಾಗಿ ಕಾಡಿನಿಷ್ಟು ಗಿಡ, ಗರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಸುಡು ಮಣ್ಣಾಗಿ ಮಲಗಿ ದಿನವೆಷ್ಟಾತು...
ತಾರೀಖುಗಳ ಮರೆವಿನ ಹಳೇ ರೋಗಿ ನಾನು, ಈ ತಿಥಿಯ ಮರೆಯಲು ಹೆಣಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...
___ 07/02/1948 - 07/07/2022

ಆಯಿ ಜೊತೆಯ ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯ ಚಾರಣ...

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರ್ಮೂವತ್ತೆರ್ಡು.....

ಸೃಷ್ಟಿ, ದೃಷ್ಟಿ ಕಾವ್ಯ.....

ನಡೆ ನುಡಿಯ ಬೆಳಕಾದ ದಾರಿಯೊಂದನು ದೇವನೆನ್ನುವುದಾದರೆ, ಪಯಣ ಗುಡಿಯ ಕಡೆಗೆ... 
ರಣ ಕುಣಿವ ಬದುಕ ಹಾದಿಗೂ ಇಷ್ಟು ಪ್ರೇಮ ಪೇಯವ ಹಂಚುವನಾದರೆ, ನಡಿಗೆ ದೇವನ ಕಡೆಗೆ...
___ ಶಬ್ದಕೆ ನಿಲುಕದ ಶಾಲೀನತೆ...

ಪುಟ್ಟ ದೇವತೆ: 'ಶಾರ್ವಿ...' 😍
ಗೆಳತಿ ಶ್ಯಾಮಲಾ ರವಿರಾಜ್ ಮಗಳು...

ಇದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು ದೇವರು ಹೀಗೆ;
ಆಡುವ ಕೂಸಿನ ಮಡಿಲಲಿ ಆಯಿಯ ನಗುವು ಆಟಿಕೆಯಾದ ಹಾಗೆ,
ಮುಗುದೆ ಮಗುವಿನ ಪ್ರೀತಿ ತಾಯೊಡಲ ನಿತ್ಯ ಸಂಭ್ರಮವಾದ ಹಾಗೆ,
ಜಗದ ಜಂಜಡದ / ಜಗಮಗದ ನಡುವೆಯೂ ಹಸುಳೆ ಕಂದನ ನಗುವು ಮನ ಸೆಳೆದು ಜಗವ ಮರೆಸುವ ಹಾಗೆ...
____ ಜೀವಂತ ದೈವೀಕತೆ...
&&&

ನನಗೋ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಭ್ಯಾಸವೇ ಇಲ್ಲ - ಯೋಗ್ಯತೆಯ ಅಸಲಿಯತ್ತು...
ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ದರ್ದಂತೂ ನಿನಗಿಲ್ಲ - ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ಪ್ರಶ್ನೆ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ ಏನು ಉಳಿಯಿತು, ಏನು ಉಳಿದೀತು - ನಾಳೆಗೆ...
ಭಾವವ ಕಲುಷಿತಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂಧವ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲಾದೀತಾ...!!
____ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಸೊಗಡು... 
&&&

ಹುಡುಕುವವರಿಗಾಗಿ (ಅಭ್ಯಾಸ ಬಲದಿಂದ ಅಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯ ದೆಸೆಯಿಂದ) ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಸಂತೆ ಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದೆ - ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ ಸತ್ತೇ ಹೋದಂತಾದೆ...
ಚೋದ್ಯ ನೋಡಿ - ಪ್ರೀತಿಯ ಪಸೆಯೇ ಇಲ್ಲದವನೂ ತನಗಾಗಿ ಹುಡುಕುವುದು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೇ...
ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದ ಮೇಲೆ, ಪ್ರೀತಿಗಲ್ಲದ ಮೇಲೆ, ಏಳು ಸಾಗರ ದಾಟಿ, ನೂರು ಕೋಟಲೆಗಳ ಕೋಟೆಯ ಕುಟ್ಟಿ, ಕೂಡಿದ ರಾಜಕುವರಿಯ ಹಸಿ ಎದೆಯಲಿ ಏನ ಬಿತ್ತಬಹುದು...
ಎದೆಯೊಲವ ಗೆಲ್ಲದಲೇ ಗೆದ್ದೆನೆಂದವ ಗೆದ್ದುದಾದರು ಏನನು...? ಎಷ್ಟನ್ನು...??
ನಾನೆಂದರಿಲ್ಲಿ 'ನಾನು' ಅಷ್ಟೇ ಆಗದೇ ಪ್ರೀತಿ ಹುಡುಕುವ ಮುನ್ನ ನನ್ನಲಿ ತುಸುವಾದರೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೆಳೆದುಕೊಂಡರೆ ಚೆನ್ನವೇನೋ...
____ ಹುಡುಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಾಟ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ...
&&&

ಕ್ಷಮಿಸಿ -
ಮಾತಿಲ್ಲದೇ ಬದುಕೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಸುಮ್ಮನುಳಿಯದೇ ವಟವಟ ಹಲುಬಾಟದ ಮಾತಿನ ಪ್ರಾಣಿ ನಾನು...
ಅಂತಿಪ್ಪಲ್ಲಿ,
ಯಾವುದೇ ಕಡು ನೋವಿನೆದುರು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಸಮಾಧಾನದ ಬಿಡಿ ಮಾತೂ ಹುಟ್ಟದ ಬೇವರ್ಸಿಯಾಗ್ತೇನೆ...
ಆಗೆಲ್ಲ ಎಷ್ಟು ಕೆಟ್ಟ ಅಥವಾ ದುರ್ಬಲ ಮಾತುಗಾರ ನಾನು ಎಂಬುದು ಅರಿವಾಗುತ್ತೆ...
___ ಶ್ರಾದ್ಧದ ತಾರೀಖೂ ನೆನಪಾಗದಂತ ಮರೆವಿನ ವರವೊಂದು ಜರೂರು ಬೇಕಿತ್ತು...
&&&

ಸಂಜೆಯ ನಿಶಾಂತತೆಯಲಿ ಎನ್ನೆದೆಯ ಭಾವಗಳ ಎನಗೇ ಒಡೆದು ತೋರುವ ಹಾಂಗೆ ನೀ ನಿರುಮ್ಮಳವಾಗಿ ಮಾತಿಗಿಳಿಯುವಾಗ...
ಚಪ್ಪಲಿಗಂಟಿದ ಉಪ್ಪುಪ್ಪು ಮರಳಲ್ಲಿ ಸಾಗರವ ಹುಡುಕುವ ನಾನೆಂಬ ಮರುಳ, ಹೊಕ್ಕುಳ ಬಳ್ಳಿ ಕೊರಳ ಸುತ್ತಿದಂಗೆ ಒಳಗೊಳಗೇ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತೇನೆ...
ಮನ್ಸಿನ್ ಗ್ಯಾಲರಿಗೆ ರೋದನೆಗಳಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟು ಪಿರೂತಿನಾ... ?!! ಅಂತ ನೀ ಕೇಳಿದ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಸಮಜಾಯಿಷಿಯ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಮುಂದಿನ ಇರುಳ ಹಾಯುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಹಗಲಾದ ಮೇಲೂ ಕತ್ತಲಲ್ಲೇ ಉಳಿದು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ...
ನಿನಗೆ ಕೊಡಬಹುದಾದ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನನು ಕಡು ಮೌನಕ್ಕೆ ದೂಡಿಬಿಟ್ಟರೇ ಎಂಬ ಭಯದಲ್ಲಿ ಮಾತು ಮರೆಯು(ಸು)ತ್ತೇನೆ...
ಕೊಡಲು ನಿಂತಾಗ ಮರೆತು ಬಂದದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ - ಮಳೆಯ ಮೀಯಲು ಬಂದರೆ ರಣ ಬಿಸಿಲು ಮೈಮುರಿದಂತೆ ಕನಲುತ್ತೇನೆ...
ಸಾವು ನೋವಿನ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲೂ ಹುಟ್ಟದ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧ ಮೌನದ ಸುಳಿಯೊಂದು ಬೆಳೆದು ನಿಂತುಬಿಡುತ್ತದೆ ನಿನ್ನೆಯ ಆಪ್ತ ನಗುವೊಂದು ಇಂದೀಗ ಅಪರಿಚಿತ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ನೋಟವ ಎಸೆಯುವಾಗ...
______‌ಬಗೆಹರಿಯಲಾರದ/ಬರೆಯಬಾರದ ಕವಿತೆ...
&&&

ನಾಕು ದಶಕ ಅವಳ ಮಡಿಲಲೇ ಆಡಿ ಬೆಳೆದೆ, ಉಳಿದೆ - ಒಂದಿಷ್ಟೂ, ಒಂದು ಗುಟುಕಿನಷ್ಟೂ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ, ಎಂದೂ ಬತ್ತದ ಅವಳೆದೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಸರಿತೆ...
ಅವಳೆಂದರೆ ತನ್ನೊಳಗೇ, ಎದೆ ಗೂಡ ಮೂಲೆ ಒಲೆಯಲೇ ಸ್ವಯಂ ಉರಿದು ಹೋದ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ "ಕವಿತೆ..."
ಮೆಲುಕುಗಳಲಿ ನಾನೀಗವಳನು ಮತ್ತೆ ಓದಬೇಕು - ನಾ ಈಗ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದಿಯೂ ನೆನಪಷ್ಟೇ ಆದ ಅವಳಿಗೆ ಏನಾಗಬೇಕು...
____ ಆಯೀ ಎಂಬ ಸೃಷ್ಟಿ, ದೃಷ್ಟಿ ಕಾವ್ಯ...
&&&

ಇಲ್ಕೇಳು -
ನಾನೇ ಸತ್ತರೆ ಊರಿಗೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಹತ್ತಿರದ ನಾಕಾರು ಮನಸುಗಳಿಗೆ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿಯಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿವೆ ಈ ಹೊತ್ತು...
ಆದರೆ,
ನಾನಲ್ಲದೇ ಸತ್ತದ್ದು ನನ್ನೊಳಗಿನ ಭಾವಗಳು, ಮತ್ತವುಗಳ ದೀಪ್ತಿಯಾದರೆ ಅದನ್ನು ನಾನೇ ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳಬೇಕು ನೋಡು - ಅಪದ್ಧ ಮಾತಾಡಿ, ಇಲ್ಲಾ ರುದ್ರ ಮೌನದಿಂದ...
ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೆ ಏನೂ ಎಂಬ ನೂರು ಖಡಕ್ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ, ಮಾರುತ್ತರ ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥನೆಗಳು ಕಟ್ಟಿ ಕೊಡದ ಭಾವ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಆತ್ಮೀಕ ಸ್ಪಂದನೆ ಹಾಗೂ ಹೆಗಲಾಗುವ ಸಾವಧಾನದ ಒಡನಾಟ ಎತ್ತಿ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತದಲ್ಲ - ಇದನರಿಯದೇ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣದನೆಲ್ಲ ಕಡೆಗಣಿಸಿ ದೊಡ್ಡದೇನನ್ನೋ ಬಯಸುವ ನನ್ನ ಮನದ ಬೋಳೆತನ, ಏನದಕ್ಕೆ ಹೆಸರು...!
ಎಷ್ಟು ದುರ್ಬಲನಾಗಿದ್ದೇನೆ - ಹೆಗಲು ತಬ್ಬಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ಕೈಕುಲುಕಿ ಶಿಷ್ಟಾಚಾರದ ನಗು ತೇಲಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ...
ಒಂದು ಹಾಯ್, ಒಂದೇ ಒಂದು ಮುಗುಳ್ನಗು, ಮಿಡಿದು ಕೊಡುವ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟನ್ನೆಲ್ಲ ದಾಟಿಸಿಬಿಡಬಲ್ಲದು, ನನಗೂ ತುಂಬಿಕೊಡಬಲ್ಲದು - ನಾನಾದರೋ ಇವನೆಲ್ಲ ಬುಧ್ಯಾಪೂರ್ವಕ ಮರೆತು, ಎದುರಿರುವ ನಿನ್ನ ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ಆಗಸಕೆ ಮುಖಮಾಡಿ ನನ್ನವರು ಎಲ್ಲೀ ಎಂದಳುತ್ತೇನೆ...
ನನಗೇ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಸಮಯವಿಲ್ಲ, ನಿನಗೆಲ್ಲಿಂದ ಕೊಡಲೀ ಎಂಬಂತ ನನ್ನದೇ ಆಲಸ್ಯ, ಅಹಮಿಕೆಗಳನೆಲ್ಲ ಮೂಟೆ ಕಟ್ಟಿ ಮೂಲೇಲಿಟ್ಟು ಮರೆಯಬೇಕಿತ್ತು; ಬದಲಿಗೆ, ನಿಭಾಯಿಸಲರಿಯದೇ ನನಗೂ ಕಾಣದ ಹಾಗೆ ನಾನೇ ಹುಗ್ಶಿಟ್ಟು, ಎಂಥ ಮಧುರ ನೇಹವಿ(ತ್ತೆ)ತ್ತು, ಅವರಿವರ ಅಡುಂಬೋಲಗಳ ನಡುವೆ ಕದ್ದು ಹೋಯಿತೂ ಅಥವಾ ಯಾರ್ಯಾರೋ ನಿನ್ನಂಥವರು ಅವರವರ ಆಸೆಯಂತೆ ಮೆದ್ದು ಹೋದರೂ ಎಂದು ಹಳಹಳಿಸುತ್ತೇನೆ...
ಇನ್ನಾದರೂ,
ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಏನೂ ಅರಿವಿಲ್ಲದ ನಾನು ಅಳಿದು ಹೋಗಬೇಕು, ನಾನಾಗಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ನಿನಗೆ ಸಿಗಬೇಕು...
___ ಪ್ರೀತಿ ಅನುರೋಧ...
&&&

ನೀರಿಲ್ಲದ ಊರಲ್ಲಿ ಹೂವರಳೋ ಹೊನಲಿಗಿನ್ನೂ ಬರವಿಲ್ಲ...
ಈ ಶಹರದ ಏನೇನೋ ಅವಸರಗಳ ಸಪೂರ ಸಂಜೆಗಳಲಿ ಒಂಥರಾ ಸಂತಸ ಮತ್ತು ಅದೇನೋ ಅಮೂರ್ತ ಸಂಕಟ...
___ ಬಿಸಿಲ ಋತುವಿನ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬೀದಿಯ ಬೀಡಾಡಿ ಪಥಿಕನ ಹೊಂಗೆ ಸಂಗ...

ಈ ಪರಿ ಅಪರಂಪಾರ ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಜಗತ್ತು ಕೂಡ ಒಂದೇ ಒಂದು ಒಂಟಿ ಪ್ರಾಣಿಯ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಸಂಜೆಗಳ ಬೋಳು ಬೋಳು ಭಾವಗಳಿಗೆ ಎಂಟಾಣೆ ಜೀವ ತುಂಬಲೂ ಸೋಲುತ್ತದಲ್ಲ - ಏನೀ ಬರಡು ಬದುಕಿನ ಹಿಕಮತ್ತು...
____ ಹಿಡಿದ ಬೆರಳ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡ ನಿನ್ನೆಗಳ ಬಿಡುತ್ತಾ ಸಾಗುವ ಹಾದಿ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಬಿಗಿ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರ್ಮೂವತ್ತೊಂದು.....

ನೀನಿರು ಸಾಕು.....

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ದೇಹದ ವಾಂಛೆಗಾಗಿ ಪ್ರೇಮಾಲಾಪಗಳ ಸುಳಿಗಳನು ದಾಳವಾಗಿ ಉರುಳಿಸುವುದಕಿಂತ (ಕೊನೆಕೊನೆಗೆ ನೆನಪೂ ಹೇವರಿಕೆ); ಮೈಯ್ಯ ಬಿಗಿ, ಬಿಸಿ, ಬೆವರಿನಮಲಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮವ ಹುಡುಕುವುದೇ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಧುವೆನಿಸುತ್ತೆ (ಕಡೇಪಕ್ಷ ಕನಸೂ, ಕಸುವೂ ಆಪ್ತತೆಯ ಕಡೆಗೆ)...
___ ನನ್ನ ಸಮರ್ಥನೆಗಳೆಲ್ಲ ಇಂಥವೇ...
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ಕಾಡಂಚಿನ ಕಲ್ಲಿಗೆ ಬಣ್ಣದ ಬೆಡಗಿತ್ತ ನವಿಲುಗರಿಯ ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದೆ - ನೆನಪುಗಳ ಕಾಯುತ್ತಾ ಬತ್ತಿದ ಕಣ್ಣು...
ಯಮುನೆಯ ಕಣಕು ನೀರ ಸೆರಗಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಂಡು ನಿಟ್ಟುಸಿರಲಿ ಬಿರಿದ ಗೋಪಿಯೆದೆಯ ಗಾಯ - ಕನಸುಗಳ ಕೆಣಕುತ್ತಾ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ಬಿತ್ತಿದ ಕಾವ್ಯ... 
ನೀನು ಪ್ರೀತಿಯ ನೂರು ನೂರಾರು ಭಾಷ್ಯಗಳ ಸುಮ್ಮನೆ ಬದುಕಿದ ಕವಿ...
ನಾನೋ ನನ್ನನೇ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಿನಗೊಲಿದು ಕೂತ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜೀವಿ...
____ ಪಯಣ ನಗುವಿನ ಕಡೆಗೆ - ಅದು ನಿನ್ನ ಸೇರುವ ತವಕ...
&&&

ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟಪಡುವಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದು ಹೋಗೋದು, ಇಷ್ಟದ ತಂತು ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಕಡಿದು ಹೋಗೋದನ್ನ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋದು ತುಂಬಾನೇ ಕಷ್ಟ; ಅದಕೇ ಸಾವೆಂದರೆ ಅಷ್ಟು ಭಯ ಜೀವಕ್ಕೆ...
ಬದುಕಿ ಉಳಿದರಲ್ಲವಾ ಬದುಕು ಉಳಿಯುವುದು - ಜೀವವಾಗಲೀ, ಭಾವವಾಗಲೀ...
ನಮ್ಮ ಸಾವಿಗೆ ನಾವೇ ಸಾಕ್ಷಿ ಆಗಬಾರದು...
___ ಇರು ಉಸಿರೇ...
&&&

ನೀನು ನೆನಪಾದ ನೆಲದಲ್ಲಿ
ಅವಳು ಕನಸಾದ ಬಾನಡಿಗೆ
ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಿರುವ ಮೋಸ
ಯಾವ ಬಾಕಿಯ ಬಾಬತ್ತು...
ಇದೆಲ್ಲಾ 
ಸಾವಿನ ಸೊಕ್ಕಿನ ಸೋಲಾ...?
ಬಾಳಿನ ಬೋಳೇತನದ ಗೆಲುವಾ...??
ಏನಿದೆಂತ ಸಾಬೀತಿನ ಕಸರತ್ತು...
___ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿಲ್ಲದವನು ಜೀವಿಸಲಾಗುವುದು ನಿಜವಾ...!!?
&&&

ಜೊತೆ ಬರ್ತೀಯಾ...?
ಕಣಿ ಕೇಳೋದೇನದ್ರಲ್ಲಿ, ಹೊರಡೋಣ ನಡಿ ಅಂತ್ಹೇಳು...
ಎಲ್ಗೆ ಅಂತ ಕೇಳ್ಲೇ ಇಲ್ಲ...?!
ಎಲ್ಗಾದ್ರೇನು, ನೀನಿದೀಯಲ್ಲ ಮತ್ತೇನು...
ಆದ್ರೂಽಽ...?!
ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿನಗಿರಬಹುದೇನೋ ಅನುಮಾನ, ನನ್ನದೇನಿದ್ದರೂ ಅನುಭಾವದ ಅಭಿಮಾನ...
ಅರ್ಹನಾ...?!!
ನೋಡೂ, ನಿನ್ನ ಇರುವಿಕೆಯೇ ನನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿರುವಾಗ ಬೇರೆ ಮಾನದಂಡಗಳ ಮಾತೇನಲ್ಲಿ...
ಎಷ್ಟು ಚಂದ...!!!
ಭಾವಭಾವದ ಅನುಸಂಧಾನದಲ್ಲಿ, ಜೀವಾಜೀವದ ಸಂಗಮಾನಂದದಲ್ಲಿ, ಪ್ರೀತಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯದೇ ಉಪಾಸನೆ...
____ ನೀನಿರು ಸಾಕು...
&&&

ಕೇಳಿದೆ, ಯಾಕಿಷ್ಟು ಚಂದ ನೀನು...?
ನನ್ನ ಚಂದವೆಂದರೆ ನಿನ್ನ ಕಂಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಭಾವ ತುಂಬಿದ ಬಣ್ಣ ಅದು ಅಂದಳು...
ನಗೆಯ ನೂರು ಬಣ್ಣಗಳನು ಮೊಗೆದು ಮೊಗೆದು ನಿಂದ್ ನಿಂದೇ ಇದೆಲ್ಲಾ ಅಂತಂದು ಎನ್ನೆದೆಗೆ ಸುರಿವ ಪ್ರೀತಿ ಕಿಡಿ ಅವಳು...
___ ಸೋತು ಬೀಗಿದ ಖುಷಿ ನಂದೀಗ...
&&&

ನಂಗೆ ಕೊಡುವ ಮನಸು ತೀವ್ರವಿದ್ದಾಗ ನಿನ್ನ ಕೇಳುವುದು, ನಿನ್ನೇ ಕೇಳುವುದೂ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ - ಅದಂತೂ ಬಲು ಚೆಂದ...
ನಂಗೆ ಕೊಡುವ ಅರ್ಹತೆ ಹೋಗಲಿ ಯೋಚನೆಯೂ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದಾಗ ನಿನ್ನ ಆಗ್ರಹಿಸುವ, ನಿನ್ನೇ ಆಗ್ರಹಿಸಿ ಆರೋಪಿಸುವ ನನ್ನ ರೀತಿ - ಅದೂ, ಅದನ ಏನಂತ ಕರೆಯುವುದು...
____ 'ನಾನು' - ನಾನೆಂಬ ಬರೀ ಖಾಲಿ ಕರಡಿಗೆಯೊಳಗಣ ಒಂಟಿ ಕಲ್ಲಂತ ನಾನು...
&&&

ಸಾಕು ಬಿಡು, ನೀನಿದೀಯಲ್ಲ ಜೊತೆಗೆ; ಈ ಬದುಕಿಗೆ ಬೇಕಷ್ಟಾಯ್ತು...
ನೀನಿದೀಯ ಅನ್ನುವ ಭಾವ ದಿವ್ಯವೇ ನೂರು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳ ಫಲದಷ್ಟಾಯಿತು...
___ ಪ್ರೀತಿ ಭರವಸೆ...
&&&

ಶ್ರೀ -
"ನಿನ್ನ ಅನುಭವವೇ ನಿನಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಗಲಿ" - ನೋವನ್ನು ನುರಿದು ನಗುವಾಗಿಸಿಕೊಂಬಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ನಗುವಿಂದ ದುಗುಣ ನಗುವನೇ ದುಡಿದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ...
"ನಿನ್ನ ಮೇಲೇ ನಿನಗಿನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯಾಗಲಿ" - ನಿನ್ನನರಿಯದೇ ನಿನ್ನನಲ್ಲಗಳೆದು ಇಲ್ಲವಾಗುವವರ ಎದುರಲ್ಲಿ ಹಾಂಗೇ ಏಕಾಂಗಿ ನಿಂತು ನಿನ್ನ ನೀ ತೋರಬೇಕಾದ ಖಾಲಿ ಅಂಕದಲ್ಲಿ...
____ ಭಾವ - ಬಂಧ - ಬಾಳ್ಮೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರ್ಮೂವತ್ತು.....

ಸುಪ್ತ ಸ್ವರಗಳಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಗುಪ್ತಗಾಮಿನಿ.....

ನನಗೆಂದೇ ನೀ ಇಟ್ಟ ಹೆಸರು ನನಗಷ್ಟೇ ಕೇಳಬೇಕು - ಹಾಂಗೆ, ಇನಿ ದನಿಯಲಿ ನನ್ನ ಕಿವಿಯಲಷ್ಟೇ ನೀನದರ ಕೂಗಬೇಕು; ಅವಳ ಎಂದಿನ ಶರತ್ತು...
ಕಿವಿಯಲುಸುರಿದ ಹೆಸರಿಗಂಟಿದ ಬಿಸಿ ಉಸಿರಿನುರಿಗೆ - ಮೈತುಂಬಾ ಮುಳ್ಳೆದ್ದ ಹಿತಾಘಾತದ ನವಿರಿನ ವಿಭ್ರಾಂತಿಯ ಮೆಲ್ಲುವಾಸೆ ಅವಳ ಶರತ್ತಿನ ಹಿಂದಣ ಹಕೀಕತ್ತು... 
ಎನ್ನ ಹಲ್ಲಿನ ಒರಟು ಓಲೈಕೆಗೆ ಬಿರ್ರನೆ ಬಿಸಿಯೇರಿ ಕೆಂಪಾದ ಕಿವಿಯ ಶಂಖವ ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಬಿದಿಗೆ ಚಂದ್ರನ ಗುರುತು - ಇಲ್ಲಿಂದ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ತೊನೆವ ಆಸೆ ಅಲೆಗಳಿಗೆ ಬಿರಿದು ಬಿಗಿದ ಅವಳ ಎದೆಯಂಚು...
ಬೆರಳ ಬೆಸುಗೆಗೆ, ತೋಳ ತೆಕ್ಕೆಗೆ, ನೂರು ನಖರೆಗಳ ಸಂಚು ಮಧುರ ಪಾಪದ ಕಾವ್ಯಕೆ...
___ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆಯೊಂದರ ಆರಂಭದ ರೋಮಾಂಚನ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯದ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ನಡುವಿನ ಆಹಾಕಾರದ ಮುಸ್ಸಂಜೆಗಳು ಹೆಂಗೆಲ್ಲಾ ಕೂಡುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಕಾಡುತ್ತವೆ...
&&&

ಕಣ್ಣಲಿ ಕಣ್ಣ ಹುಗಿದು, ಹೆಣ್ಣುಸಿರು ಬಳ್ಳಿಯ ಹಾಗೆ ಗಂಡೆದೆಯ ಹಬ್ಬುವುದು ಪ್ರೀತಿಯ ಬೊಗಸೆಯಲಿ ಅವಲಕ್ಕಿ ಬೆಲ್ಲದ ಪ್ರಸಾದ ಅಂತೇನೋ ಗುಣುಗಿದೆ, ಎಳಸು ಪೋಲಿಯ ಫಿಲ್ಮೀ ರಾಗದಲಿ...
ಪರಮ ಪೋಲಿಯ ಪವಿತ್ರ ನುಡಿಗಳಿಗೆ ಸುಳ್ಳೇ ಸೋಲದವಳಂತೆ ಗುರಾಯ್ಸಿ, ಏಯ್! ಸುಮ್ನಿರೋ ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸ್ಬೇಡ ಅಂತ ಗದರ್ತಾಳೆ...
ಈಗಷ್ಟೇ ನಿನ್ನ ಊರು ಏರಿಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಳಿಕೊಂಡಿದೀನ್ಕಣೇ, ಮಧುರ ಪಾಪದ ಹಾದೀಲಿ ತಪ್ಪು ಒಪ್ಪು ಯಾವುದೇ ಅಂತ ಕೆಣಕ್ತೇನೆ...
ಥೂ, ಸುಮ್ನೇ ಬಾಯ್ಮುಚ್ಚು ಅಂತಾಳೆ...
ಆಹಾ!! ಇರುಳು ಮೈಯ್ಯ ಬಳಸಿ ಹೆಗಲ ಕಚ್ಚುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿ "ಬಾಯ್ಮುಚ್ಚೂ" ಅಂತ ಬೈಯ್ಯೋದು ರಸಿಕನೆದೆಗೆ ಎಂಥಾ ಚಂದ ಆಹ್ವಾನ...
____ ಉಫ್!!! ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ಸುಖವಾಗಿ ಕೊಲ್ಲುವ ನೂರು ನಖರೆಗಳ‌ ಅವಳಿಂದಲೆ ಕಲೀಬೇಕು...
&&&

ನಟ್ಟ ನಡು ರಾತ್ರಿ ಕಡು ನಿದ್ದೆಯಲವಳ ಬೆಚ್ಚನುಸಿರು ಎನ್ನೆದೆಯ ಹಬ್ಬುವಾಗ, ಬೆಳುದಿಂಗಳು ಪಾರಿಜಾತವ ತಾಕುವಂಗೆ ಅವಳ ಹಣೆ ಬಯಲ ಮುದ್ದಿಸಿದೆ - ಇರುಳ ಸೆರಗಿನ ಮರೆಯಲಿ ತುಳುಕುವ ಕಂಗಳು ಮುಚ್ಚಿರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಮಾತಾಗಲಾರದೆ ಕನಲುತ್ತ ಕೂತಿದ್ದ ಎನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಯೊಳಗಣ ಗುಟ್ಟು ಗುಟ್ಟಿನ ಪಾಪಿ ಪಿಂಡಗಳಿಷ್ಟು ಬಿಡುಗಡೆಯ ನಗು ಬೀರಿದವು...
ಪಾಪದ ಹುಡುಗಿ, ತೋಳ ವರಸೆ ಸಡಿಲವಾಯ್ತಾ ಎಂಬಂತೆ ನಿದ್ದೆ ಮರುಳಲೇ ಇನ್ನೂ ಬಿಗಿ ತಬ್ಬಿ, ಹಿಡಿ ಮೈಯ್ಯಾಗೆನ್ನ ತೆಕ್ಕೆಯಲಿ ಹುದುಗಿ, ಅವಳ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಊರಿಗೆ ನನ್ನನೂ ಕರೆವಳು...
ಹೇಳದೆ ಕಾಣದೆ ಕಾಡುವ ನೋವಿಗೆ ನೇಹದಲಿ ನೆಳಲಾಗಿ ಅನ್ಯೋನ್ಯದಲಿ ಬೆನ್ನು ತೀಡುತಾ ಯಾರ ಹಾಡನು ಇಲ್ಲಿ ಯಾರು ಹಾಡುವುದು - ಯಾರ ನೆನಪನು ಕಡೆದು, ಯಾರ ನಾಳೆಯ ಯಾರು ಕೂಡುವುದು...
ಕತ್ತಲ ಗರ್ಭದಲಿ ಕಾರುಣ್ಯ ಕರುಳ ಸಂತೈಸುವಾಗ ಕಾಂಬ ಕನಸಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸುಂಕವಿಲ್ಲ...
____ "ಸುಪ್ತ ಸ್ವರಗಳಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಗುಪ್ತಗಾಮಿನಿ..."
&&&

ಯೇ ಗೂಬೆ -
ಕವಿಯ ಶೃಂಗಾರ ಕಾವ್ಯದ ವ್ಯಾಕರಣ ಅರ್ಥವಾಗಬೇಕಿಲ್ಲ ನಮಗೆ - ಮೈಯ್ಯರಳುವ ಸಮೀಕರಣ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಅರ್ಥಾರ್ಥಗಳ‌ ಕೇಳದೇ ಆವರಿಸಿ ಆಸ್ವಾದಿಸುವ ಬೆಚ್ಚ ಬೆರಗೊಂದೇ ಸಾಕು ಸ್ವರ್ಗದ ಆ ಹಾದಿಗೆ...
___ ತುಟಿ ಕಟಿ ಸಂಕ್ರಮಣ...
&&&

ಬೆಲ್ಲದ ಕೆಸರಿನ ಹುಳಿ ಹೆಂಡದಂತವಳೇ -
ಪ್ರೇಮವ ಕೂಡಿ ಪ್ರೇಮವೇ ಆದೇನೆಂಬ ಖಯಾಲಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮವ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟೆ...
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮೊನೆಯಲ್ಲಿನ ವಿಸ್ತಾರದಲ್ಲಿನ ಕಾವು, ಆ ತುಟಿ ಕೊಂಕಿನ ಆಳದಲ್ಲಿನ ಆಸೆಯ ತೇವ ಈ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ ಜಂಗಮನನು ಪ್ರೇಮಿಯಾಗುವಲ್ಲಿಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿತು...
ನಾನೀಗ ಒಂದೇ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಅಲ್ಪತೃಪ್ತ ಹಾಗೂ ಪರಮ ಸಂತೃಪ್ತ...
___ ನಿನ್ನ ಮಿಡಿಯುವ, ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಮಿಡಿಯುವ ಈ ಅಮಲೆಂದೂ ಇಳಿಯದಿರಲಿ...
&&&

ಇವಳೇ -
ಏಕಾಂತದ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ ಶರಂಪರ ಜಗಳಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಸಿಕ್ಕು ಬಾ - ಸಿಕ್ಕು ಬಿಡಿಸುವಂಥ ಪ್ರೀತಿ ಇನ್ನೂ ಬಾಕಿ ಇದ್ದರೆ...
ಪರಚಾಡಿ ಮೌನದ ಬೆವರಿಳಿಸು ಬಾ - ಎದೆಯಿಂದ ಕಳೆದು ಹೋದ ನಗುವೊಂದು ತುಟಿಯ ಮುತ್ತಲ್ಲಿ ನಮಗಾಗಿ ಕಾಯುತಿದೆ...
____ ಸಮ್ಮೋಹ ಸಂಧಾನ...
&&&

ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ -
ನಾನು ನಾನು ಅನ್ನುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ ಕಥೆಗಳನೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ವಟಗುಡುವ ನಾನು ಮತ್ತು ಇದು ಹೊಸತೆನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಕಿವಿಯಾಗಿ ಹಾಮ್ ಹೂಮ್ ಅನ್ನುತ್ತಾ ನಿದ್ದೆಹೋಗುವ ನೀನು...
ಒಂದು ಇನ್ನೊಂದು ಅನ್ನುತಲೇ ನೂರು ಮುದ್ದು ಕದಿಯುವ ನೀನು ಮತ್ತು ಒಲ್ಲೆನೆಂಬ ಒಣ ಜಂಬ ತೋರಿದಂಗೆ ಕಾಯಿಸಿ ಸತಾಯಿಸಿ ಸೆಳೆದು ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ಮುತ್ತು ಮಳೆಯಾಗುವ ನಾನು...
ಕತ್ತಲ ಕಮರಿಯಲೂ ಬದುಕು ಜೀವಂತವಾಗೋದು ಇಂಥ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಚಂದ ಚೆಂದ ಕೊಡುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರೀತಿಯಲೇ ಇರಬಹುದಾ........!!
____ ಅಂಗಳದೆದೆ ಮೇಲೆ ಉರುಳುರುಳಿ ನಗತಾವೆ ನಂದಬಟ್ಟಲು...
&&&

ನಿನ್ನ ಕೂಡುವ ನೆನಹೂ ಛಳಿಯನೇ ಹಾಸಿ ಹೊದ್ದು ಕೂತ‌ ಈ ಹೊತ್ತಲಿ...
ಅಗೋ ಆ ಗೂಡಲಿ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲಿ ಕಳೆದೋಗಬೇಕು...
___ ನಂಗೆ ನಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಿಗಬೇಕು...
&&&

ಅಗೋ ಆ ಹಸಿರು ಛಾವಣಿಯ ಹಳದಿ ಮೈಯ್ಯ ಮನೆಯೊಳಗಿನ ಛಳಿ ಛಳಿ ಇರುಳ ಮಗ್ಗುಲಲಿ ನಾನೆಂಬ ನಿನ್ನ ಹುಸಿ ಮುನಿಸಿನಂಥ ಜೀವವೊಂದು ಛಳಿ ಕಾಯಿಸಲು ನಿನ್ನ ಹಸಿ ಬಿಸಿ ಕನಸಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ... 
___ ಕನಸಲೂ ನಿನ್ನ ಬಿಸಿ ಉಸಿರ ಮೀಯಬೇಕು...
&&&

ಇಗೋ ಈ ಛಳಿಯ ಮೈಗೆ ಬಿಸಿ ಉಸಿರ ಶಾಖ ಕುಡಿವ ಕಮ್ಮನೆ ಬಯಕೆಯಾಗುವಾಗ -
ಎದೆಯ ಮೋಹದಿಂದ ಮೈಲಿಗಳಾಚೆಯ ಅಷ್ಟು ದೂರ ನಿಲ್ಲುವುದೂ ಕಷ್ಟ...
ಎದೆಗೆದೆ ಅವುಚಿದ ಮೋಹದ ತೋಳಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೇ ಸಾಕೆಂದು ಅಷ್ಟಕ್ಕೇ ನಿಲ್ಲುವುದೂ ಕಷ್ಟ...
____ ಇಷ್ಟಕೂಟದ ಅವಸರದ ಆಟ ಮತ್ತು ಸಾವಧಾನದ ಸವಿ ಕಾಟ...
&&&

ಚಂದಿರ ಸುಟ್ಟ ಎದೆಯ ಗಾಯಕ್ಕೆ ಮದ್ದು ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು... 
ನಿನ್ನಾ ತುಟಿ ಕಟಿಯ ತೇವ ಪೋಲಿ ಪಾಪಿಯ ವಿರಹದುರಿಯ ಪೊರೆಯ ತೊಳೆಯಲಿ...
ಸವಿ ಪಾಪದ ಸುಖ ನಿದ್ದೆ...
ನನ್ನದೀ ಮನ ಮೆರೆವ ಎಚ್ಚರ ಮತ್ತು ಮೈಮರೆವ ನಿದ್ದೆ ಎರಡೂ ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲೇ ಇರಲಿ...
ಸುಖ ಮತ್ತಾ ಮತ್ತಿನ ಸುಸ್ತು ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನವೇ ಬಳಸು ತೋಳಿಂದ ನನ್ನೆದೆಯ ಹಾಯಲಿ, ತೀವ್ರದಲಿ ಕಾಡಿ ಕೂಡಿ ಕಾಯಲಿ...
ಸವಿ ಪಾಪದ ಸುಖ ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಗುವ ನನ್ನ ಅಧರಗಳಲಿ ನಿನ್ನ ತುಟಿ ಕಟಿಯ ತೇವ ಅಮರು...
ನಿನ್ನ ಆಳ್ಕೆಯ/ಯೇ ಸ್ವರ್ಗ...
ಶುಭರಾತ್ರಿ... 🙈😍

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :) 

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೊಂಭತ್ತು .....

ಬೆಳಗೆಂಬ ಕನ್ನಡಿಗೆ ಹೇಳಿದ ರೆಕ್ಕೆ ದನಿಯ ಹಾಯ್..... 🕊️

ಇರುಳು ಬಿತ್ತಿದ ಕನಸಿಗೂ ಉಸಿರ ಶಕ್ತಿಯ ಸುರಿವ ಬೆಳಕು - ಬೆಳಗು...
ಶುಭದಿನ... 🎍 
🎍🎍🎍 

ಹೂವಿನ ಕೆನ್ನೆ ತಟ್ಟಿ ದುಂಬಿ ಹೇಳಿದ ಸುಪ್ರಭಾತ - ಬೆಳಕಿನ ಕರುಳ ಕರುಣೆಯ ಹಾಡು...
ಊರ ಉಸಿರ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ ಗಂಧ ಹರಡಲಿ...
ಶುಭದಿನ... 🌻🦋
🎍🎍🎍

ನನ್ನ ಕನಸಿಗೆ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಶಕ್ತಿಯ ಸುರಿದು ನಗೆಯ ಹರಸುವ ಅಮ್ಮನಂಥಾ ಆಪ್ತ ಬೆಳಗು...
ಶುಭದಿನ ಸ್ನೇಹವೇ... 🫂
🎍🎍🎍

ಆಕಳಿಕೆ ಮೆತ್ತಿದ ಆಳ್ಸಿ ಬೆಳಗು... 😴🥱
ಶುಭದಿನ... 🍬
🎍🎍🎍

ಕಾಲನ ಚದುರಂಗದಲಿ ಒಂದು ನಡೆ ನಗುವಿನೆಡೆಗೆ - ಉಸಿರಿನ ಮುನ್ನಡೆಯಂತೆ ಮತ್ತೆ ಬೆಳಗಾಯಿತು...
ಶುಭದಿನ... 🪻🍬
🎍🎍🎍

ಎಲ್ಲಾ ಸೋಲು, ನೋವಿನುರಿಯ ಮರೆಸುವ ದುಡಿದುಣ್ಣುವ ಕಾಯಕ ಭಾವ ಬೆಳಕು - ಬೆಳಗು...
ಶುಭದಿನ... 👷
🎍🎍🎍

ಎನಗೂ, ನಿನಗೂ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ
ಉಚಿತ ಖಚಿತ ಈ 'ಬೆಳಗು' ... 🥳
ಶುಭದಿನ... 🪻
🎍🎍🎍

ವಸುಧೇ -
ಧ್ಯಾನಿ ನಾನು - ನಿನ್ನೆತ್ತರದ ಚೆಲುವು ಈ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಭಾವಕಾವ್ಯದ ಹಾಡಾಗುವಾಗ... 😍
ನಿನ್ನಿಂದ - ಶಬ್ದ ಸೋಲುವ ಎದೆಯ ಹಾಡು...
ಚಿಟ್ಟೆ ತುಟಿಗಂಟಿದ ಹೂವೆದೆಯ ನಾಚಿಕೆಯ ರಂಗು, ಗುಂಗು... 💞
_____ ಕಳೆದೂ ಉಳಿದ ನಿನ್ನೆ... 🥰
🎍🎍🎍

ಭ್ರಮರದ ಕರುಳಿನಾಳದ ಜೇನ ಹಸಿವು - ಕನಸು ಮೈದುಂಬಿ ಅರಳೋ ಹೂವು...
ಹೂ ಹಕ್ಕಿ ಸಲ್ಲಾಪ ಬೆಳಗು...
ಬೆಳಗೆಂಬ ಬೆಳಕಿನ ಹೊಸ ಸಂಭಾಷಣೆ... 🫂🪻🦋🐾
🎍🎍🎍

ಹಗಲೆಂದರೆ ಹಾಗೆ ಸಾಗುವ ನಗುವಿನೂರ ಹಾದಿಯ ಸಣ್ಣ ಕವಲಿಗೂ ಭರವಸೆ ಎಂತಲೇ ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಹರಸಿದ ಬೆಳಕೇ ಬೆಳಕು... 🪻🦋
ಬೆಳಗೆಂಬ ಕನಸ ಹಾದಿಯ ದೊಂದಿ... 🦋
🎍🎍🎍

ಇರುಳು ಕಾವು ಕೊಟ್ಟ ಕನಸಿಗೆ ಹಗಲು ರೆಕ್ಕೆ ಕೊಡಬಹುದು... 🌱
ಹಗಲೆಂಬ ಬೆಳಕಿನೊಲುಮೆಯ ಓಲಗ... 🦋
🎍🎍🎍

ಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಯೊಂದು ಹೊಸಿಲ ತುಳಿದಂತೆ ಬೆಳಕ ಕೋಲೊಂದು ಒಳತೂರಿ ಬೆಳಗಾಯಿತು... 🧚
ಶುಭ ನುಡಿಯಲಿ ಬೆಳಕಿನ ಬಿಳಲು... 🌱
🎍🎍🎍

ಕತ್ತಲ ಹುಡಿಗಳನೆಲ್ಲ ಗುಡಿಸಿ ಮೂಲೆಗೊತ್ತಿ ಬೆಳಗು ರಾಜ್ಯಭಾರ ಮಾಡುವ ಹೊತ್ತು...
ಬೆಳಕಾಗಲಿ ಎದೆಯ ಮನೆ... 
ಬೆಳಗೆಂಬೋ ಬೆಳಕಿನ ಗರಡಿಮನೆ... 😊
🎍🎍🎍

ಶುಭವೆಂದರೆ ನಿನ್ನ ನಗು ಮತ್ತು ಆ ನಗೆ ಮಿಂಚಿನ ಬೆಳಗು... 😊
ಬೆಳಗೊಂದು ಕನಸಿನ ಕವಿತೆ...🪻🪶
🎍🎍🎍

ಮುಂಬೆಳಗಿನ ಕನಸ ಮೈತುಂಬಾ ನಾನೇ ಬರೆದ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು...
ನಿದ್ದೆ ಇಳಿಯದ ತೇಲುಗಣ್ಣಿನ ಬೆಳಗು - ಸವಿಸುಖದಿ ಮೈಮುರಿವ ಹಿತವಾದ ಎಚ್ಚರ...
ಶುಭದಿನವೇ ಇದು... 😊
🎍🎍🎍

ನೆಲಕೆ ಬಿದ್ದ ಬೆಳಕ ಹುಡಿಯೆಲ್ಲ ಹಸಿರಾಗಿ ಕುಡಿಯೊಡೆವ ಚೆಲುವು... ಬೆಳಗಾಯಿತು... 🪻🌳
ಬೆಳಗೆಂದರೆ ಒಡಲಾಗ್ನಿಗೆ ಬೆಳಕಿನ ಅಲಂಕಾರ... 🌦️
🎍🎍🎍

ಶುಭಕೆಂದೇ ತೆರೆದ ಬಾಗಿಲು - ಬೆಳಗು... 🍬💐
ಬೆಳಗೆಂಬ ಒಲವ ದೀಪ... 🌱
🎍🎍🎍

ಕಾಡು ಕೋಳಿ ಬೆಳಗಿನ ಶಕುನ ಹೇಳುತಿದೆ - ಕೇಳು ಎದ್ದೇಳು... 🐥
ಬೆಳಕು ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿದು ಶುಭವ ಹಾಡಲಿ... 🌤️
🎍🎍🎍

ಹಗಲಾಯಿತು - ಎದ್ದು ಕನಸ ತೇರಿಗೆ ಹೆಗಲು ಕೊಡಿ... 🫀🧚🧞
ಬೆಳಗೆಂಬ ಬೆಳಕಿನುತ್ಸವ... 🎉


*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೆಂಟು.....

ಬೆಳಕಿನ ಮಣಿಗಳ ಮಂಗಳ ಮಡಿಲು..... 🌱

ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ಮಡಿಯಾದ ಹಗಲು, ಶುಭವನ್ನೇ ನುಡಿದು ಉಡಿ ತುಂಬುವಾಗ... 🌱
ನಗೆಯಾಗಿ ಹೊಮ್ಮಲಿ ಕನಸು...
ಶುಭದಿನ... 🍬
🌱🌱🌱

ಎದೆ ಬಾಗಿಲ ತುಳಿದ ಕರುಣ ಬೆಳಕು ಶುಭದ ಶಕುನವ ಹಾಡಲಿ... 🌱
ಶುಭದಿನ... 🍬
🌱🌱🌱

ಅಬ್ಬೊಲೆಯ ಬೂದಿಯಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಲಗಿದ್ದ ಪಾಂಡು ಕುನ್ನಿಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಬೈಯ್ಯುತ್ತಲೇ ಹೊಸ ಹಗಲಿಗೆ ಮುಡಿ ಕಟ್ಟುತ್ತಾಳೆ ಅಬ್ಬೆ...
ಮಮತೆ ಮಡಿಲ ತುಂಬಾ ಕಾರುಣ್ಯದ ಬೆಳಕು... 
ಶುಭದಿನ...🍬
🌱🌱🌱

ನೂರು ಅನುಭಾವಗಳ ಪುಟ್ಪುಟಾಣಿ ದಂಡೆ ಕಟ್ಟುವ ನಾರು ಬೆಳಗು... 💐
ಬೆಳಕಿನ ಮಣಿಗಳ ಮಂಗಳ ಮಡಿಲು... 🫂
🌱🌱🌱

ಮಗುವಿನ ಮೈತೊಳೆದು, ಒಪ್ಪಮಾಡಿ ಅಲಂಕರಿಸಿ, ದೃಷ್ಟಿ ಬೊಟ್ಟಿಟ್ಟು ನಟಿಗೆ ಮುರಿದು, ಕುಂಡೆಯ ತಾಡಿಸಿ ಮಂದಹಾಸವ ಬೀರಿ, ಆಡಲು ಬಿಡುವ ಮುದ್ದು ಅಮ್ಮನಂತೆಯೇ ಈ ಹಗಲು - ಕನಸುಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೆ...
ಶುಭದಿನ... 🦋
🌱🌱🌱

ಸರಸರ ಓಡಾಡಿ ಕತ್ತಲನು ಗುಡಿಸುತ್ತಾ ಸುತ್ತೆಲ್ಲಾ ಜಗಕೂ ಎಚ್ಚರವ ತುಂಬುವ ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಯಜಮಾನಿ ಈ ಬೆಳಗು... 🌤️
🌱🌱🌱

ಹಗಲಾಯಿತು... 
ನಗೆಯ ಹೆಗಲೇರಲಿ ಬೆಳಕು... 🤡
🌱🌱🌱

ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಎದುರು ಬದುರಾದ ಬೆಳಕೂ, ಕನಸೂ ಹೆಗಲು ಹೆಗಲನು ಬಳಸಿ ಮೋದದಿ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಒಂದೇ ಹಾದಿಯ ಹಿಡಿದವಂತೆ... 
ಆಹಾ!! ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯು ಫಲಿಸಿ, ಎಂಥ ಅನುಭಾವ ಅಂಥ ಬೆಳಗು...
ಬೆಳಗೆಂಬ ಅಭಿರಕ್ಷೆ... ❤‍🩹
🌱🌱🌱

ಹೊಸಿಲನಲಂಕರಿಸಿದ ಬೆಳಕಿನ ಕಿಡಿಗಳ ರಂಗೋಲಿ - ಹೊಸತೇ ಇದು ಈ ಬೆಳಗು... 🌾
ಬೆಳಕುಂಡು ಬೆಳೆಯಲಿ ಕನಸು... 🌱
🌱🌱🌱

ಬೆಳಗೆಂಬುದು ತೊಳೆದಿಟ್ಟ ಅಚ್ಚರಿಗಳ ಸಂತೆ ಮಾಳ... 🦋🌄🐚
🌱🌱🌱

ಬೆಳಗು ಬೆಳಕ ಬಿತ್ತುವಾಗ ರುದಯ ಕೊರಳೆತ್ತಿ ಹಾಡಲಿ ಪ್ರೇಮವ... 🤝🫂
🌱🌱🌱

ಬೆಳಗೆಂದರೆ ಖುಷಿಯ ಕುರುಹಾಗಿ ಬೇಕಂತಲೇ ಕರೆದು ಎರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ನಿನ್ನ ನವಿರು ನೆನಪು... 🍬
ಬೆಳಗೆಂಬ ಜೀವಪ್ರೀತಿಯ ಸಾರಥಿ... 🌱
🌱🌱🌱

ಕಣ್ಣುಜ್ಜಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಕುಳಿತ ಹೊಸತೆನಿಸೋ ನಗುವಿಗೆ ಹಳೇ ಪರಿಚಯವೆಂಬಂತೆ ಹಾಯ್ ಅಂಬೋ ಉದಯ ರಾಗ ಬೆಳಗು... 🤝🫶🏼🫂
ಒಂದು ಮರುಹುಟ್ಟಿನಂತಾ ನಗು ಬೆಳಗು... ☺️
🌱🌱🌱

ಬೆಳಗೆಂಬೀ ಶುಭದ ಬೆಳಕಿನ ಸೌಂದರ್ಯ ಸಿರಿ ಜಾಲ - ಎದೆಗಿಳಿದಷ್ಟೂ ನನ್ನದು... 🌱🦋
ಹೊಳೆ ಹೊಳೆದು ಸೋನೆ ಸುರಿವ ಬೆಚ್ಚ ಬೆರಗಿನ ಬೆಳಕ ಮಳೆ... 🍬🌱
🌱🌱🌱

ಅಷ್ಟು ಇಂಪಿನ ರಾಗಾಲಾಪ...!! 
ಗೋಪಿ ಹಕ್ಕಿಯ ಮುಂಬೆಳಗಿನ ಕುಕಿಲದು ಶುಭದ ಸಂಯೋಜನೆಯೇ ಇರಬೇಕು... 🌱
ಶುಭದಿನ... 🍬
🌱🌱🌱

ಆಕಳಿಸುವ ಆಲಸಿ ಮೈಮನಸಿಗೆ ಬೆಳಕೆಂದರೆ ಹಿತ್ತಲ ಮದ್ದು... 🌱
ಬೆಳಗಾಯಿತು... 🍬

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೇಳು.....

ಬೆಳಗೆಂಬ ಶುಭಾರಂಭ..... 🍬

ಎದೆಯ ಭಾವದಲಿ ಆಪ್ತತೆಯ ಬೆಳಕ ನೆಟ್ಟವರ ಶುಭ ನುಡಿಯೊಂದು ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗಲಿ ನೆತ್ತಿ ಸವರಿದರೆ, ದಿನಕೆಲ್ಲ ಮಿಗುವಂತೆ ನಗೆಯು ಬೊಗಸೆ ತುಂಬಿದಾಂಗೆ, ಪ್ರೀತಿ ಹೆಗಲನೇರಿದಾಂಗೆ... 🍬
ಶುಭದಿನ... 🤝
🦜🦜🦜

ಅದೇ ನಗುವಿನ ಹೊಸ ಪರಿಚಯ - ಇನ್ನೊಂದು ಬೆಳಗು... 🤝🫂
🦜🦜🦜

ಬೆಳಗೆಂದರೆ, ಹೂ ದುಂಬಿಗಳ ಒಲವ ನಿತ್ಯ ಜೀವೋತ್ಸವಕೆ ಮುಫತ್ತಾಗಿ ಬೆಳಕಿನ ವಿನ್ಯಾಸದ ಬಲ, ಬೆಂಬಲವನೀವ ದಿವ್ಯ ರಸಿಕತೆ...🌾🦋
ಶುಭದಿನ... 🫂
🦜🦜🦜

ಬರುವ ಬೆಳಗನ್ನು ನಂಬಿ ಇರುಳ ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದ್ದ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಜೀವಭಾವಗಳನೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲ ತಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿ ಎಬ್ಬಿಸುವ ನಂಬಿಕೆಯ ಬಂಟ ಬೆಳಕಿನ ಅಗಾಧ ಕರುಣೆಗೆ ಯಾವ ಹೋಲಿಕೆ...
ಬೆಳಗನ್ನು ಕಾಣದೇ ಇರುಳಲ್ಲೇ ಉಸಿರು ಕರಗಿ ಹೋದವರ ಬೆಳಕು ಬೇರೆಯೇ ಇದ್ದೀತು...
ಶುಭದಿನ... 🤝🍬
🦜🦜🦜

ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾನರಳಲೆಂದು ಊರೆಲ್ಲಾ ಬೆಳಕ ಬಿತ್ತಿದ ಬೆಳಗು... 🍬🌱
ನೀ ಕಂಡೆ, ನಗು ಮೂಡಿತು, ಇನಿತು ನೇಹ ಸೊಬಗು... 🤝
🦜🦜🦜

ಹೂ ಹಾದಿಯ ಎದೆ ಮೇಲೆ ಪಾದಚಾರಿಯ ಕನಸ ಗುರುತು... 
ಬೆರಗು - ಬೆಮರು - ಹೂ ಹಗಲು... 🥀🪻
ಬಣ್ಣ ಬೆಡಗಿನ ಬೆಳಗು... 🌈
🦜🦜🦜

ಬೆಳಗಾಯಿತು... 
ಬೆಳಕಾಗಬಹುದು... 
ತೆಗೆದೇ ಇಡುವುದೊಳಿತು ಎದೆಯ ಬಾಗಿಲು... 🌈
🦜🦜🦜

ಇರುಳ ಬಣ್ಣಗಳನೆಲ್ಲ ನಿದ್ದೆಯಲೇ ಕರಗಿಸಿ ಹೊಸತೇ ಬಣ್ಣಗಳ ಕಣ್ಣಲಿ ತುಂಬುವ ಬೆಳಗೊಂದು ಬೆರಗಿನ ಕವಿತೆ...
ಶುಭದಿನ... 🌈🎉
🦜🦜🦜

ಬೆಳಗೆಂದರೆ ಬೆಳಕು ನುಡಿವ ಶುಭ ಶಕುನ ಕೂಜನ... 🦜
🦜🦜🦜

ಅಂಗಳದ ತುಳಸಿಯ ಹಾದು ಜಗುಲಿಯ ಧೂಳ ತುಳಿದು ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲನಡಿಯಿಡುವ ಕೊರವಂಜಿ ಹಗಲು...
ಶುಭವ ಹಾಡಿ ನಗೆಯ ಹರಸಲೀ ಬೆಳಕಿನ ಕೊರಳು...
ಶುಭದಿನ... 🧚
🦜🦜🦜

ಬೇರು ಬಿಡುವ ಬಿಸುಪಿಗೂ, ಹೂವರಳುವ ಸದ್ದಿಗೂ, ಬೆಳಕಿಳಿಯುವ ಪ್ರೀತಿ ಹಗಲು...
ಶುಭದಿನ... 🌱🌻🌤️
🦜🦜🦜

ಕಾಡು ಹಕ್ಕಿಯ ಗೂಡಿಗಿಣುಕಿ ರೆಕ್ಕೆ ಸವರುವ ಬೆಳಕಿನೆದೆಯಲಿ ಭಾಷ್ಯವಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿ ಕನಕ...
ಶುಭ ಸುಪ್ರಭಾತ... 🤗
🦜🦜🦜

ಹಾದಿಯ ಮೈಗಾಯಗಳನೆಲ್ಲ ತೊಳೆದೊಮ್ಮೆ
ಚೂರು ಭರವಸೆಯ ಮುಲಾಮು ಬಳಿದು
ಹೊಸ ಹೆಣಗಾಟಕಣಿಗೊಳಿಸಲು ಉದ್ದಕೂ ಇನಿತಿನಿತಾಗಿ ಬೆಳಕು ಹರಡಿತು - ಬೆಳಗಾಯಿತು...
🦜🦜🦜

ಚಿಗುರು ಕನಸಿಗೆ ಅಮೃತವೆ ಆಗಿ ಇಳೆಯನೆಲ್ಲ ಸರಸರನೆ ಹರಡಿಕೊಳುವ ಕಾವು ಬೆಳಕು - ಬೆಳಗಾಯಿತು... 🌱
🦜🦜🦜

ಶುಭದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳ ಕಿರು ಪರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ ಮತ್ತೆ ಬೆಳಗಾಯಿತು...
ಶುಭದಿನ... 🥀
🦜🦜🦜

ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದ ಬೆಳಕೆಂಬ ಕೊರವಂಜಿ ಶುಭದ ಕಣಿ ಹೇಳಲಿ...
ಶುಭದಿನ... 🧚
🦜🦜🦜

ಶುಭವ ಬಯಸಿ ಶುಭವನೇ ಹೊಂದುವ ಶುದ್ಧ ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕಿನುತ್ಸವ ಬೆಳಗು... 🍬🪻
🦜🦜🦜

ಎದೆಯ ನಗೆಯ ಸೆಳಕೊಂದು ಬೆಳಕ ಮೀಯಲಿ - ಹಗಲು ಶುಭವ ಹಾಡಲಿ... 
ಶುಭದಿನ... 🍬
🦜🦜🦜

ಆಕಳಿಸಿ ಎದ್ದ ಕನಸ ಕರುಳಿನ ಕನವರಿಕೆ...
ಶುಭದಿನ... 🦋

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತಾರು.....

ಇದು ನಿನ್ನ ತಿಂಗಳು.....
(ನೀ ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಮರೆಯಬಹುದೇ - ತೊರೆದದ್ದು ಹೇಗೆ ನೀನು...?!)

ನನ್ನ ಸಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಬದುಕ ಎಷ್ಟು ಸುಟ್ಟಿತ್ತೋ - ನಿನ್ನ ಸಾವೀಗ ನನ್ನ ಸುಡುತಿದೆ....
ನೀನೀಗ ಪಂಚಭೂತಗಳಿಗೆ ಅನ್ನವಾದವಳು - ತರ್ಪಣ ಬಿಟ್ಟವನು ನಾನೇ...
ಪಂಚಭೂತಗಳನೇ ಬಳಸಿ ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕುತಿರುವುದು - ಉಸಿರಿತ್ತು ಹೋದವಳು ನೀನೇ...
ಅದೇ ಹಳೆಯ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಹಾಡು ಗುನುಗಿದಂತೆ, ಅದೇ ಉರಿ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕನಸ ನೇಯುವಂತೆ ಬದುಕ ಹೊಸೆಯುತ್ತೇನೆ ನಾನು - ಮತ್ತದನು ಕಲಿಸಿದ್ದು ನೀನು...
ಸುಡುಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮೊಗೆ ಬಳ್ಳಿಗೆ ಭರಪೂರ ಫಲ ಅಂತ ನಂಬಿದವಳು ನೀನು - ಸುಟ್ಟ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟೋ ನಗುವಿಗೆ ಒಂಟಿ ಸಲಗದ ಅಬ್ಬರ ಎಂಬುದ ನಿನ್ನಲ್ಲೆ/ನಿನ್ನಿಂದಲೆ ಕಂಡವನು ನಾನು...
ನೆನಪನ್ನು ಜೀವಂತವಿಟ್ಟು ನಗುವ ಎನ್ನ ನೋಡಿ ನಗಬೇಡ ನೀನು...
ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಶುಭಕೋರಿ ಸಾವನು ಮರೆಯಬಹುದಾ!! ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಲೊಲ್ಲೆ ನಾನು...
ಹಾಗೋ ಹೀಗೋ ಒಂದಿನ ನಿನ್ನನ್ನೂ ಮರೀತೇನೆ - ನನ್ನೇ ಮರೆತ ಮಾರ್ನೇ ದಿನ; ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಈ ಎಲ್ಲಾ ದಿನ, ನಿನ್ನದೇ ದಿನ......
____ ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಶುಭವೇ, ನಿನಗೆ ಶುಭಾಶಯ...

ನೀ ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಮರೆಯಬಹುದೇ...?!

ಸಾವಿತ್ರೀ -
'ಕಪ್ಪು' ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಕಾವ್ಯ ಕನ್ನಿಕೆ ಅಂತೇನೋ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೆದು ಬೀಗುತ್ತಿದ್ದವನಿಗೆ; 
'ಕಾಗೆ'ಯೊಂದು ಪ್ರಿಯವೆನಿಸಲು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಲಿ ತರ್ಪಣದ ಎಡೆಯಿಟ್ಟು  ಹೋಯ್ ಕರೆಯಬೇಕಾಯ್ತು...
ಮಾತಿಗೆ ಮೊದಲು ಉಂಡ್ಯಾ ಅಂತ ಕೇಳಿ, ಸರೀಮಾಡಿ ಹೊತ್ತೊತ್ತಿಂಗೆ ಊಟ ಆಸ್ರು ಮಾಡು ಅಂತ್ಹೇಳಿ ಮಾತು ಮುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಕರುಳ ತಳಮಳಕೆ ಉಡಾಫೆಯ ಮಾರುತ್ತರವೇ ಇತ್ತು ಸದಾ ಎನ್ನದು ಆಗ...
ಕಾಕ ರಾಜ ಬಲಿ ಬಾಳೆಯ ಕುಕ್ಕಿದರೆ ನಿನಗೆ ವರುಷದ ಊಟವಾಯ್ತು ಅಂತ ಸುಳ್ಳೇ ಹಗುರಾಗ್ತೇನೆ ಈಗ...
ಒಂದು ಘಳಿಗೆ ನಿಂತು ಸಾಗಲು ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿಲ್ಲ, ನೂರು ಕನಸ ಗೆದ್ದು ಬೀಗಲು ನಿನ್ನ ಹೆಗಲಿಲ್ಲ - ಆಗಸದ ಬೀದಿಯಲಿ ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ತಾರೆಯ ಹುಡುಕಲು ಇರುಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯ್ತೇನೆ...
ನೀನೋ ಇದ್ದಾಗ ಬದುಕಿ ತೋರಿದ್ದರದ್ದು ಒಂದು ದಡೆಯಾದರೆ, ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ಕರುಣಿಸುತಿರುವ ಬದುಕಿನ ಕಾಣ್ಕೆಯದ್ದೇ ಇನ್ನೊಂದು ದಡೆ...
___ ಬೆನ್ನಾದ ಮೇಲೂ ಮಡಿಲ ನಗುವಾಗಿಯೇ ನೆನಪಾಗ್ತೀಯ ನೋಡು ನೀನು, ಜೀವಂತವಿದ್ದೇನೆ ಅನ್ನಿಸುವುದೇ ಆಗ ನನಗೆ ನಾನು...

ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಈ ಬದುಕಿಗೊಂದು ಉದ್ದೇಶವೇ ಇಲ್ಲ ಅಂದು ಊರೆಲ್ಲ ಹಲುಬಿದವನು ಅಂದು...
ನೀನೆದ್ದು ಹೋಗಿ ವರುಷ ಕಳೆವ ಹೊತ್ತಿಗೆ - ಉದ್ದೇಶವಿಲ್ಲದ ಈ ಬದುಕು ಇಷ್ಟು ಹಗುರ ಹೇಗಾಯ್ತು...!!!
ತರಗೆಲೆಯ ನಿಶ್ಚಿಂತೆ ಮತ್ತು ಬೀಡಾಡಿ ದನದ ಉನ್ಮತ್ತ ಸೊಕ್ಕಿನಲಿ ಅಂಡಲೆಯುತಿದ್ದೇನೆ...
____ ನಾನೆಂಬ ನನ್ನ ತಣ್ಣನೆ ಮನದ ಸುಡು ಸುಡು ಕ್ರೌರ್ಯ...

ಸುಖ ಮರಣವಂತೆ ನಿನ್ನದು - ನೆಮ್ಮದಿ...
ನೆಮ್ಮದಿ ಮರಳದಂತೆ ನನ್ನದು - ಸುಖ...
ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಬೇಡ, ನೀ ನಂಗೆ ಅಳುವುದ ಕಲಿಸಿಲ್ಲ...
ಆದರೂ,
ನಿಜ ನಗುವೀಗ ಪಟದೊಳಗಿನ ಸ್ಥಿರ ಚಿತ್ರ ನಿನ್ನದು; ನನ್ನದೂ...

ತೊರೆದದ್ದು ಹೇಗೆ ನೀನು...?!

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದು ಬರೆದು ಮುಗಿಯದೇ ಸೋಲುವಂಗೆ ನೀ ಬದುಕಿದ್ದು ಮತ್ತು ಎರಡು ಮಾತು ಬರೆಯಲೂ ಸೋಲುವಷ್ಟು ನಾ ನಿನ್ನ ಅರಿತದ್ದು, ಮರೆತದ್ದು...
___ ಸಾವು ನಿನ್ನೊಬ್ಬಳದೇನಾ - ಮತ್ತೀಗ ನಾನು ಬದುಕಿದ್ದೀನಾ...?!

ನಡು ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿನ ನಿನ್ನ ಪಟದ ನಗುವ ಕಾಣುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಹುಟ್ಟನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ...
ಮತ್ತು
ಮೊದಲ ತುತ್ತು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ಪಟವ ನೋಡುತ್ತೇನೆ...
ಋಣ ತೀರುವುದಿಲ್ಲ - ಉಸಿರಿದು ನೀನಿಟ್ಟ ಅಗುಳು...
___ ಇದು ನಿನ್ನ ತಿಂಗಳು - ನೀ ನನ್ನ ನಿತ್ಯದ ತಿಂಗಳು....

ಹಂಗೇನೇ ನಿಂಗೂ ನೆನಪಿರಲಿ - ಒಂದೊಮ್ಮೆ ನೀನಿಲ್ಲಿ ಬದುಕಿದ್ದವಳು, ಕನಸುಗಳ ನೆಟ್ಟಿದ್ದವಳು, ನೆನಪುಗಳ ಎದೆಗಿಟ್ಟು ಕನಸಾಗಿ ಹೋದವಳು... 

ಕನಸಿಗಾದರೂ ಬಂದು ಹೋಗುತಿರು ಮಾರಾಯ್ತೀ - ಸುಮಾರು ಜಗಳ ಹಂಗೇ ಉಳಿದೋಗಿದೆ...

ಹಕ್ಕಿ ನರಸಣ್ಣನ ತಾಳೆಗರಿಯ ನಡುವೆ ನಮಗಾಗಿ ಶುಭ ಶಕುನದ ಹಾಡಿರಬಹುದು - ಕೇಳುವುದು ಬಾಕಿ ಇದೆ...

ಹೂವ ಕಾಯುವ ಮುಳ್ಳು ಚುಚ್ಚಿದರೆ ಪಾಪವಿಲ್ಲ - ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಗಾಯಗಳು ಮಾಯಬಾರದು ಕಣೇ - ಎದೆಯ ಚುಚ್ಚಿದ ಮುಳ್ಳು ನಿನ್ನ ಸಾವಾದರೆ, ಕಣ್ಣ ತುಂಬಿದ ಹನಿ ಹನಿಯೂ ಬದುಕು ನಂಗೆ - ಮರೆತೆಂದೂ ಹೋಗದಿರು, ನಿನ್ನ ಇರುವಿಕೆಯ ರೂಹನೆಂದೂ ಅಳಿಸದಿರು...

ಗೊತ್ತು, ಹುಟ್ಟನ್ನು ನೆನೆದರೆ ಸಾವೇನೂ ಸುಳ್ಳಾಗಲ್ಲ; ಆದರೂ ಜೀವಂತ ಭಾವಗಳ ನೆನಪು ನಗುತಲೇ ಇರುವಲ್ಲಿ ಸಾವಿಗೆ ಅಂಥ ದೊಡ್ಡಸ್ತಿಕೆಯೂ ಉಳಿದಿಲ್ಲ...

ಸಾವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಹುಟ್ಟಿನ ನೆನಪಿಗೆ ಶುಭಕೋರುತ್ತೇನೆ ನಿಂಗೆ...

ಹುಟ್ದಬ್ಬದ್‌ ಪೀತಿ ಪೀತಿ ಪೀತಿ ಶುಭಾಶಯ ಶಣ್ಣೀ... 💕

ಲವ್ಯೂ ಕೂಸೇ... 😘😘

&&&

ಅಮಾವಾಸ್ಯೆಯ ಇರುಳ ಹಾದೀಲಿ ಚಂದಿರನೂ ಕುರುಡು ಅಂದೆ, ಎಡವಿದ ಕಾಲ್ಬೆರಳಿಗೆ ಉಸಿರ ಊದುತ್ತಾ...
ಯೆದೆಯಾರ ನಗುತಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನೀನೇ, ನಿನಗೆ ನೀನೇ ಬೆಳಕು ಅಂದಿತೊಂದು ಪುಟಾಣಿ ನಕ್ಷತ್ರ...
ಇಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದೋದ ಜೀವಗಳೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ತಾರೆಗಳಾಗ್ತಾರಂತೆ - ನನ್ನ ಮಾತಾಡಿಸಿದ ಮಿಣುಕು ಆಕಾಶ ದೀಪವದು ನೀನೇ ಇರಬಹುದಾ...!!
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತ್ಸುವಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಪ್ರೀತೀನ ತೋರ್ಸುವಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಲಲ್ಲ ಪ್ರೀತೀನ ನಿಭಾಯಿಸುವಲ್ಲಿ ಸೋತದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚು ನಾನು, ವಾಸ್ತವವ ಬದುಕುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ - ಆದ್ರೆ, ಸೋತು ಬರುವ ಮಗುವಿನೆಡೆಗೆ ಮಮಕಾರ ಹೆಚ್ಚಂತೆ ತಾಯ್ಮಡಿಲಿಗೆ...
ನಾ ಮಾತಾಡಿ ಕಳೆದದ್ದನ್ನ ನೀ ಬಾಳಿ ಬದುಕಿ ಬೆಳೆದೆ...
ನಂಗೆ ನೀನೊಂದು ಬೆರಗು ಮತ್ತೆ ಬೆಳಕು ಯಾವಾಗ್ಲೂ...
ಎದೆ ಸಂದೂಕದಲಿ ಮಡಚಿಟ್ಕಂಡ ನೆನ್ಪುಗಳು ಲಡ್ಡಾಗಲ್ಲ - ಅಳುವಾಗ, ನಗ್ವಾಗ ಎಲ್ಲಾ ಅದನೇ ನೆಚ್ಕ್ಯಂಡು, ಹಂಚ್ಕ್ಯಂಡು ಸಮಾಧಾನ ಪಡೋದಷ್ಟೇ ನನ್ ಲಭ್ಯತೆ ಇಂದು ಮತ್ತು ಇನ್ಮುಂದೂ...
ಎದೆ ಗೋಡೆ ಚಿತ್ರ ಆಗಿ, ಭಾವದಾಕಾಶದ್ ನಕ್ಷತ್ರ ಆಗಿ, ಏನೋ ಒಂದು ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ನೆನಪಾಗ್ತಾ, ನನ್ನನ್ನ ಜೀವಂತ ಇಡು ಅಷ್ಟೇ...
ಜಗಳಾಡಿ ಹಗುರಾಗೋಕೆ ನೀನಿಲ್ಲದ ಈ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಕಣ್ತುಂಬೋಕೆ ಅದೊಂದೇ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
____ ಆಯೀ, ನಿನ್ನ ಬದುಕ ಗೆಲ್ಲುವ ಹಠಗಳ ಯಾದಿಯ ಅವುಡುಗಚ್ಚಿನ ಮೌನದ ಸಾಲುಗಳಷ್ಟಿನ್ನು ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ದಿಂಬಿನಡಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಯಾವ ಬಾಲಗ್ರಹ ಪೀಡೆಯೂ ಎನ್ನೆದೆಯ ಕಾಡದ ಹಾಗೆ...
&&&

ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಹಣೆಬರವ ಹಳಿದು ನೋವ ಗೆಲ್ಲುವುದೇ ಖರೆಯಾದರೆ...
ನಿನ್ನ ಆರೋಪಿಸಿ ನೆನಪುಗಳಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗುವಂತಿದ್ದುದಾದರೆ...
___ ನಾನು ನನ್ನೊಂದಿಗಿರುವುದು ಇಷ್ಟು ಕಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ ಬಿಡು...

 *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೈದು.....

ಅಪರಂಪಾರ ಅನುಭಾವ ಸನ್ನಿಧಿ.....
(ಅಕ್ಷರದ ಆರತಿಗೆ ಹದಿಮೂರು ತುಂಬಿದ ಹಬ್ಬ...)

ಎದೆಯ ಭಾವಗಳನೆಲ್ಲ ಮರಣೋತ್ತರ ಪರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ ತುಂಡು ತುಂಡಾಗಿಸಿ ಬರೆಯುತ್ತ ಬರೆಯುತ್ತ ಆಯುಷ್ಯರೇಖೆಯ ಹದಿಮೂರು ಕವಲುಗಳನು ದಾಟಿಬಿಟ್ಟೆ...!!
ಆಸೆ - ಉಸಿರಳಿವ ಮುನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಹೆಸರ ಕೂಗಲಿ ಬೆಳಕು...
ಕಂಡದ್ದು, ಉಂಡದ್ದೆಲ್ಲ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯಾಗಿ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಕುಂತದ್ದು ಎಷ್ಟೋ; ಕರಗಿ ಅಕ್ಷರವಾದದ್ದು ಮಾತ್ರ ಇಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು...
ಆ ಇಷ್ಟನ್ನೇ ಅಷ್ಟು ಅಕ್ಕರದಿಂದ ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಿ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ನಿಮಗಿದೋ ಪ್ರೀತಿ ನಮನ...
___ ಭಾವಗಳ ಗೊಂಚಲು - ನೂರು ಮರುಳ ಮಾತುಗಳ ಗುಚ್ಛ.....
🎊🎈🎉🎊

ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತು, 
ಮೂರು ದಾರಿ ಕೂಡುವ ಕಾಡಂಚಿನ ಬಯಲ ಕವಲು, 
ಅವರು "ಮೌನ" ಅದೆಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಬಲು ಗಂಭೀರದಲಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು - 
ನಿಮ್ಮ "ಮಾತು" ಅದೇನು ಚಂದ, ಎಷ್ಟು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಅಂತಂದು ನಾನವರ ಅಭಿನಂದಿಸಿದೆ...
ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ
ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮಸಣದ ಏರಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಜೀರುಂಡೆಯೊಂದು ಕಿರುಚಿ ಕಿರುಚಿ, 
ಮೌನವ ಒಡೆದೆ ಅಂತ ಬೀಗಿ ಬೀಗಿ, 
ಹೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದು ಸತ್ತೇ ಹೋಯಿತು...
ಇಂತಿಪ್ಪಲ್ಲಿ
ಮೋಡ - ಬೆಳಕು ಜಗಳಾಡಿ, 
ಗಾಳಿಯ ಮೈಕಂಪಿಸಿ, 
ತರಗೆಲೆ ಮಗ್ಗುಲ ಬದಲಿಸಿ, 
ಘನ ಘೋರ ರಣ ಗಂಭೀರ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅಕಾಲ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ...
ಧ್ಯಾನ ಮೌನಗಳೆಲ್ಲ ಮಗುವಂಗೆ ನಗುವಾಗಿ ಮಾತಾಗಿ,
ಬಿಡಿ ಬಿಡಿಯ ಹೂವೆಲ್ಲ ಅವಳ ಕೈಕುಲುಕಿ ಮಾಲೆಯಾಗಿ...
ಏನೆಲ್ಲ ಅರಿವಾಗಿಯೂ,
ಅರಿವಿನ ತೊರೆಯಾಗಿಯೂ,
ಈ ಬದ್ಕು ಎಷ್ಟು ಸಂಕೀರ್ಣ ಪರಿಕ್ರಮ ಅಲ್ವಾ...!!
ಇಲ್ಲಿ ಇದಮಿತ್ಥಂ ಅನ್ನೋ ವೃತ್ತ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ...!!
&&&

ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಮನೆ ಮನ್ಸು ಎರ್ಡೂ ದೂರವೇ ಇದ್ರೂ 'ಸಂಬಂಧ' ಬದುಕಿಯೇ ಇರತ್ತೆ; ಕಾರಣ ಭಾವವಿಲ್ಲದೆಯೂ ಸಂಬಂಧಕ್ಕೊಂದು ಹೆಸರಿರತ್ತೆ...
ಆದ್ರೆ,
ಸಂಬಂಧವೇ ಆಗ್ಲೀ, ಭಾವ ಬಂಧವೇ ಆಗ್ಲೀ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಒಂದಿನಿತು ನೆನಪುಗಳನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡಬೇಕು ಅಂತಾದ್ರೆ ಮನೆಯಲ್ಲದಿದ್ರೆ ಹೋಗ್ಲಿ ಮನಸುಗಳೊಡನೆ ಆದ್ರೂ ಒಂದು ನಿರಂತರ ಸಂವಹನ ಇರಲೇಬೇಕು...
___ ಜಗಳಕ್ಕಾದ್ರೂ ಜೊತೆಯಾಗುವ ಬಾ...
&&&

ಎದೆ ಗೂಡ ಬಾಗಿಲಲೇ ಮಲಗಿರುವ ಮೌನದುಡಿಯಲಿನ ನೂರು ನೂರಾರು ಭಾವ ಶಲಾಖೆಗಳ ಚಂದ ಭಾಷೆ, ಭಾಷ್ಯ - ಒಂದು ಉತ್ಕಂಠ ಜೋಕುಮಾರ ನಗು...
____ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ತೆರೆದಿಟ್ಟಂತೆ ಇಟ್ಟು ತಣ್ಣಗೆ ಮುಚ್ಚಿಹಾಕಬಹುದು.....
&&&

ಕೇಳು ಇಲ್ಲಿ -
ಗಾಯ ಮಾಯ್ದ ಮೇಲೂ ಕಲೆ ಉಳೀತು ಹೆಚ್ಚನ್ಸಲ... 
ಹಂಗೇಳಿ ಕಲೆ ಗಾಯ ಅಲ್ಲ - ಗಾಯದ್ ನೆನ್ಪು ಅಷ್ಟೇಯಾ... 
ಹಂಗಾಯಿ ಕಲೆನ ಸವ್ರೀರೆ ನೆನ್ಪಿನ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬರ್ಲಕ್ಕು - ಬಿಟ್ರೆ ನೇರ ನೋವಂತೂ ಇರ್ತ್ಲೆ ಅಲ್ದಾ...!! 
ಅದ್ಕೇ ನಿನ್ನೇದ್ ಕಲೆ ಕಂಡಾಗ ಬಿಂದಾಸ್ ನಕ್ಬಿಡವು - ನಗು, ಒಂಥರಾ ಮನೆ ಮದ್ದಿದ್ದಂಗೆ...
ಅಷ್ಟಾದ್ಮೇಲೂ ಎದೆ ತನ್ನ ನೋವನ್ನ ತೊಳ್ದು ಕಣ್ಣಿಂದ ಹೊರ್ಗಾಕವು ಅಂದ್ಕಂಡ್ರೆ ಅತ್ಬಿಡು, ತೊಂದ್ರಿಲ್ಲೆ - ಆದ್ರೆ, ಯಾರೂ ನಗ್ದೇ ಹೋದಾಂಗೆ ಅಳವು... 
ಅಷ್ಟೇಯಾ...
ನನ್ನೊಡನೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಆಗುಗಳ ಸಂತಿಗೂ ಎನ್ಕೆ ಲೇವಾದೇವಿ ಇದ್ದೇ ಇದ್ದು - ನಾ ಒಪ್ಲೀ ಬಿಡ್ಲೀ... 
ಹಂಗಿಪ್ಪಾಗ ಎಲ್ಲಾ ದಿನಾನೂ ಚಂದಾನೇಯಾ - ಚಂದಾಮಾಡಿ ನೋಡ್ಲೆ ಎನ್ಗಿಷ್ಟು ತಯಾರಿ ಬೇಕು...
ಅಷ್ಟೇಯಾ...
___ ನಗು ನನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ...
&&&

ಇನ್ನೂ ನೋವಿದ್ಯಾ...?
ಕೇಳ್ಬೇಡ... 
ಕೇಳಿದ್ರೆ ನೋವು ಹೆಚ್ಚಾಗತ್ತಾ...?
ತುಂಬಾ ನೋವಾಗತ್ತೆ... 
ಹೂಂ...
ಒಣಗ್ತಿದ್ದ ಗಾಯಾನ ಮತ್ತೆ ಕೆರ್ದಂಗಾಗತ್ತೆ...
ಎಲ್ಲೋ ಮಲಗಿಸಿ ಮರ್ತಿದ್ದ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿ ಪುಟುಪುಟು ಎದ್ಬಂದು ಮತ್ತೆ ತಬ್ಬಿದಂಗಾಗತ್ತೆ...
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕಾಳಜಿ ಮಾಡೋದು ತಪ್ಪಾ ಹಂಗಿದ್ರೆ...?
ಉಹೂಂ...
ಮತ್ತೆ...?
ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಗು ನಮ್ಮನ್ನ ಬೆಚ್ಚಗಿಡತ್ತೆ...
ನೋವು...?
ನೋವು ನಮ್ಮನ್ನ ಅಂಟಿಸಿಡತ್ತೆ...
ಭಯ ನಂಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ...
ನಗು ನಗುವನ್ನ ಸೇರದ್ರೆ ಅಂಥದ್ದೇನೂ ವಿಶೇಷ ಘಟಿಸಲ್ಲ - ಒಂದಿಷ್ಟು ಖುಷಿ ಖುಷಿ ಗದ್ಲ ಅಷ್ಟೇ...
ನಗು ನೋವಿನ ಕೈ ಕುಲುಕುತ್ತೆ ನೋಡು - ಅಲ್ಲಿಗೆ, ನಗುವಿಗೆ ನೋವಂಟಿದ್ರೂ, ನೋವಿಗೆ ನಗುವಿನ ಹುಡಿ ಕಚ್ಕೊಂಡ್ರೂ ಏನೋ ಒಂದು ವಿಶೇಷವೇ; ಒಂದನ್ನೊಂದು ಎದೆಗೆಳ್ಕೊಂಡು, ಬಳ್ಕೊಂಡು, ಕಳ್ಕೊಂಡು, ಎಲ್ಲಾ ಏನೋ ಒಂದು ವಿಶೇಷವೇ...
ವಿಶೇಷ ಹೊಮ್ಮಿದ್ರೆ ಒಳ್ಳೇದೇ ಅಲ್ವಾ...?
ವಿಶೇಷ ಅಂದ್ರೆ, ಶೇಷ ಉಳೀದಂಗೆ ನೋವು ಅಳ್ದು ಹೋದ್ರೆ ಚಂದವೇ; ಆದ್ರೆ ಹಂಗಾಗ್ದೇ ನಗು ಕಳ್ದೋಗ್ಬಿಟ್ರೆ ಏನ್ಗತಿ...!!
ಯಾಕಿಷ್ಟು ಋಣಾತ್ಮಕ...?
ಗೊತ್ತಾ, ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನಂಗಾಗಿ ಮಿಡಿಯಬಹುದಾದ ಒಂದು ಧನಾತ್ಮಕ ಎದೆ ಗೂಡಿದೆ ಅನ್ನೋ ಭಾವ ಭರವಸೆ ಕೊಡೋ ಶಕ್ತಿ ಅಂತಿಂಥದಲ್ಲ; ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಅದರ ಋಣ ದೊಡ್ದು...
ಮತ್ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ...?
ಆದ್ರೆ, ಗೂಡನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಾಡ್ಕೊಳೋಕೆ ಹೋಗಿ ಆ ನಗೆ‌ಗೂಡಿನ ಕೋಳು ಮುರದ್ರೆ ಆಮೇಲೆ ಈ ನೋವನ್ನ ಭರಿಸೋಕೆ ಆಸರೆಯಾದ್ರೂ ಯಾವ್ದಿರತ್ತೆ ಹೇಳು; ಗೊತ್ತಲ್ಲ, ಕೋಳಿ ಚಿನ್ನದ ಮೊಟ್ಟೆ ಇಡೋ ಕಥೆ...
ಭಯ ನಂಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ...
ನೀ ಅಲ್ಲಿ ನಗ್ತಾ ಇರು - ಬದುಕು ಮೈದುಂಬೀತು...
ನಾ ಇಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಾನದ(ದಿ) ಉಸಿರು ಬಿಡ್ತೀನಿ - ನೋವು ಬೆಳಕನುಡಿಸೀತು...
ಬರ್ಲಾ...?
ಹೊರಡ್ತೀನಿ...
____ಬದುಕು ಸಾವನು ಮಾತಾಡಿಸೋ ಜೀವಂತ ದೃಶ್ಯ ಕಾವ್ಯ ಹೀಗೇ ಇದ್ದೀತು...
&&&

ಮೊನ್ನೆ ಆ 
ಚಿತ್ರ ಸಂತೆಯ ಸಾಲು ದೀಪಗಳಲಿ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕಿದೆ ನಾನು...
ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ನೂರಾರು ತೆರೆದ ಅಂಗಡಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನೀನೂ ಕುಂತಿರಬಹುದೇನೋ ಎಂಬಾಸೆ - ನೀ ಬಿಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಚಿತ್ರವ ಮಾರಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು...
ಜಂಗುಳಿಯ ನಡುವೆ ‌ಅಚಾನಕ್ಕು ಎಂಬಂತೆ, ಅಪರಿಚಿತ ಜೋಗುಳದ ಭೇಟಿಯಂತೆ, ನಿನ್ನ ಕಂಡು ನನ್ನ ಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು ನಂಗೆ...
ಕಾಣಬೇಕಿತ್ತು ಹಂಗೇ - ನನ್ನ 'ನಾನು' ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರದಲಿ ಹೇಗೆ ಕಾಣಬಹುದೆಂದು...
____ ಸಿಗಲಿ(ಕ್ಕಿ)ಲ್ಲ ಬಿಡು ನೀನು ಮತ್ತು ನನಗೆ ನಾನೂ...

ಕುಂಚ ಸೌಜನ್ಯ: ಅಮರ್

ಎದೆಯ ಬೊಗಸೇಲಿ ತುತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ನನ್ನ ನೆನೆಯುವವರೆಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಆಪ್ತರೇ...
___ ಅಪರಂಪಾರ ಅನುಭಾವ ಸನ್ನಿಧಿ...

 *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ನಾಕು.....

ಆಯುಷ್ಯ ರೇಖೆ.....

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ,
ನೆಲೆಗೊಂಡದ್ದು ಬಂಧವಾದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಅದರ ಪರಿಚಾರಕ - ಒಡನಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಸಲಿಗೆಯ ಸವಿ ಸಾಂಗತ್ಯವೇ...
ಬೆಸಗೊಂಡದ್ದು ಸಂಬಂಧವಾದರೆ ಹಕ್ಕು ಅದರ ಮಾಲೀಕ - ಒಡನಾಟವೆಲ್ಲಾ ಖಡ್ಡಾಯ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯೇ...
____ ಪ್ರೀತಿ ಅಥಿತಿ ಕಲಾವಿದ ಆದ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾತ್ರ ಇಲ್ಲದಿರಲಿ...
&&&

ಕೆಲವು ನೇಹಗಳೇ ಹಾಗೆ -
ಏನೆಲ್ಲವ ಕೇಳಬಹುದು, ಎಲ್ಲವನೂ ಹೇಳ್ಕೋಬಹುದು - ದೇವರ ಸಂತೀಗೆ ಮಾತಾಡಿದಂಗೆ...
ಯಾವ್ದಕ್ಕೂ ಮಾರುತ್ತರ ಬರ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ, ಹಾಂ ಹೂಂ ಕೂಡಾ ಅನ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ; ಆದ್ರೂ ಹರವಿಕೊಂಡ ಮನಸು ತಂತಾನೇ ಹಗೂರ ಹಗೂರ...
___ ಎದೇನ ಗುಡಿ ಮಾಡಿದವರು/ಮಾಡಿಕೊಂಡವರು...
&&&

ಪ್ರೇಮದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಪಾವಿತ್ರ್ಯದ ಜಂಭವೂ ಬೇಡ, ಮಾಲಿನ್ಯದ ಆರೋಪವೂ ಬೇಡ...
ಪ್ರೇಮದ ಭಾವ, ಅನುಭವ, ಅನುಭಾವ ಎಲ್ಲವೂ ಪ್ರೇಮಿಯ ಆವರಿಸಿಯೇ ಗುರುತಾದುದೇ ಆದರೂ ಪ್ರೇಮವೆಂಬುದು ಬರೀ ಪ್ರೇಮಿಯಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಿಯ ಅಪಸವ್ಯಗಳನೆಲ್ಲ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಿಯ ತಬ್ಬಿ ಪ್ರೇಮವ ತಾಕುವಾಗ ಬೆವರಿದ್ದು ಪ್ರೇಮಿ, ಸುಖವ ಕಡೆದು ಜಡವ ನೀಗಿಕೊಂಡದ್ದು ಪ್ರೇಮ...
ದಡವ ತಬ್ಬಿಯೇ ಹರಿದರೂ ನದಿಯೆಂದರೆ ದಡವಲ್ಲ ಮತ್ತು ನದಿ ದಡದ ಹಕ್ಕೂ ಅಲ್ಲ...
ದಡವ ಮೀರಿಯೂ ನದಿಗೆ ಹರಿವಿದೆ ಅಥವಾ ತನ್ನ ಹರಿವಿಗೆ ಬೇಕಾದ ದಡವ ನದಿಯೇ ಕಂಡುಕೊಂಡೀತು, ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡೀತು...
ಆದರೆ, ನದಿ ಬತ್ತಿದರೆ ದಡ ದಡವಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿ ದಡಕೆ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಇಲ್ಲ...
ಅಂತೆಯೇ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಬಾಳಿಸಿ ಹಾಯುವ ನಿರಂತರ ಹರಿವು...
ಅಂಥ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಯ ಜಹಗೀರೆಂದು ಬಗೆಯುವುದಕ್ಕೆ, ಪ್ರೇಮಿಯ ಮಡಿ ಮೈಲಿಗೆಗಳನೆಲ್ಲ ಪ್ರೇಮದ ಸೂತಕದಂಗೆ ಬಳಸಲು ಹೊರಡುವುದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ... 
____ ಆರಾಧನೆ ಅವಧೂತ ನಡಿಗೆಯಾಗಲಿ...
&&&

ಮನವು ಬರೀ ಭಾವೋದ್ವೇಗದ ಅಂಕೆಯಲಿರುವಾಗ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಯಾವುದೇ ಬಂಧ ಅಥವಾ ಬಂಧಕ್ಕೆ ಬದುಕನೊಪ್ಪಿಸುವ ಗೊತ್ತುವಳಿಗೆ ನಿಜದಲ್ಲೊಂದು ಗಟ್ಟಿ ನೆಲೆ ಇರುವುದು ಅಪರೂಪ...
ಹಾಗೆಂದೇ ಸಮತೂಕದ 'ಭಾವ ವೈಭವ'ದ ಸಾಂದ್ರತೆಗೆ ಕಾಯದೇ ಅಂಟಿಕೊಂಡ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ ಓತಪ್ರೋತ ನಲಿದಾಡುವ 'ಶಬ್ಧ ವೈಭವ' ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಸವಕಲಾಗುತ್ತ ಹೋಗಿ ಒಂದು ಬದಿ ಕೊರಕಲಾಗೋದು, ಅನುಬಂಧ ನರಳೋದು...
ಆಮೇಲೆ,
ಒಡನಾಡಿಯ ತಪ್ಪಾ? ಒಳನಾಡಿಯ ತಪ್ಪಾ? ನಡೆವಾಗ ಎಡವಿದ್ದಾ? ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತದ್ದಾ? ಮನದ ಮೂಸೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಅಯೋಮಯ... 
ಗಾಯ ಆದದ್ದೆಲ್ಲಿ; ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಲೆ ಕಾಣ್ತಾ ಇಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಉರಿ ಉರಿ ಹುಳಿ ತೇಗು...
ಪ್ರಶ್ನಿಸೋದು ಯಾರನ್ನ? ಸಮರ್ಥನೆಗಳು ಎರಡೂ ಕಡೆ ಇದ್ದಾವು...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
ಬಂಧಕ್ಕಿಟ್ಟ ಹೆಸರು ಹಿಡಿದು ಇದರ ಹಣೇಬರವೇ ಇಷ್ಟು ಅಂತ ಹಳಹಳಿಸಬೇಕಷ್ಟೆ...
ತನ್ನ ವರವೂ ಶಾಪವಾದದ್ದನ್ನ, ಶಾಪವನೂ ವರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡವರನ್ನ ಕಂಡಿರುವ ದೇವರೂ ಬಂಧಗಳ ಸೋಲು, ಗೆಲುವಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡಲು ಸೋತಾನು...
ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಗುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಾವೋದ್ವೇಗದ ಭಾರದ ನಡುವಿನ ಸಣ್ಣ ಎಳೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂಧ, ಸಂಬಂಧಗಳ ನೇಯಿರೋ ಅಂತ ಹೇಳುವವರ್ಯಾರು ಎನ್ನಂಥವರಿಗೆ.......
____ ನನ್ನ ನಾ ಕಾಣುವುದೆಂತು ಅವಸರದ ಭ್ರಾಂತಿಗೆ...
&&&

ಕತ್ತಲ ಭಯಕ್ಕೆ ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ ದೀಪದ ಬುಡದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿನ ಅಲರ್ಜಿಗೆ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೂತ ನಾನೇ ಕಂಡಂತಾಗಿ ಬೆಚ್ಚುತ್ತೇನೆ - ದಾರಿ ಕಾಣುವಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಬೆರಗೇ ಹೌದಾದರೂ, ನಾನೂ ಬಯಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕೇ ಭಯವೂ ಹೌದು...
ಬೆಳಕೇ ನೀನಾಗಿ ಹೊಯ್ದಾಡುವಾಗ ನೆರಳು ಕದಡಿ ನಿನ್ನ ಸೇರಿದಂತ ಸುಳ್ಳೇ ಸಮಾಧಾನ ಹೊಂದುತ್ತೇನೆ - ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಿನಗೆ ಅಪಾಯವಿಲ್ಲದ ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಭ್ರಮೆಗಳು ಸುಖವೂ(ವೇ) ಹೌದು...
____ ಎದೆಗಣ್ಣು ತುಳುಕುವಾಗೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಇಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು ಮನುಷ್ಯನಾದಂತೆ ಭಾಸ...
&&&

ಒಂದು ಹೇಮಂತದ ಚೆಲುವು - ನೂರು ವಸಂತಗಳ ಕನಸು - 'ಪಾಪಿ ಚಿರಾಯು' ಎಂಬೋ ಹುಚ್ಚು ಭರವಸೆ...
____ ಆಯುಷ್ಯ ರೇಖೆ...

ಹಿಮದ ಹಾಡಿನ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುವ ಹೊತ್ತಲಿ ನನಗೆ ನಾನೇ ಸಿಕ್ಕಂತಿದೆ...
____ ಹಗಲುವೇಷ...
&&&

ಜಗತ್ತು ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗೋಗಿದೆ - ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೆಲ್ಸ ಇಲ್ಲ...!
ಅಥವಾ,
ನಾ ಖಾಲಿ ಬಿದ್ದಿರೋದಕ್ಕೆ ಜಗತ್ತು ಬ್ಯುಸಿ ಅಂತ ಅನಿಸ್ತಿರೋದಾ...!?
ಇನ್ನೂ ಮಜಾ ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಮಾಡೋಕೆ ಕೆಲ್ಸಾನೂ ಇಲ್ಲ, ಕೊಡೋಕೆ ಟೈಮೂ ಇಲ್ಲ ನನ್ನತ್ರ... 😜
____ ರಾಜಾಶ್ರಯ ಇಲ್ಲದ ಕುಂಭಕರ್ಣ...
&&&

ಒಂದ್ರುಪಾಯಿ ಕಲಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ, ಗಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ (ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸಿಗದವುಗಳನು ಲೆಕ್ಕವಿಟ್ಟಿಲ್ಲ - ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲಾ ಇರಬಹುದು, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ) ಮುದಿ ಗಣಿಕೆಯಂಗೆ ಹಳೆಯ ವೈಭವವನೇ(?) ಜಗಿದು ಜಗಿದು ಉಗಿಯುತ್ತಾ, ಆಗೀಗ ಚೂರು ಚೂರು ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿನ ಕನಸುಗಳಂಥ ಖುಷಿಗಳನಿತ್ತು ಸರಸರನೆ ಕಳೆದೇ ಹೋದ "ಕುಂಭಕರ್ಣ" ವರ್ಷ...

____ ಎರ್ಡು ಸಾವಿರದಿಪ್ಪತ್ಮೂರು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)