Wednesday, February 7, 2024

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತಾರು.....

ಇದು ನಿನ್ನ ತಿಂಗಳು.....
(
ನೀ ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಮರೆಯಬಹುದೇ - ತೊರೆದದ್ದು ಹೇಗೆ ನೀನು...?!)

ನನ್ನ ಸಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಬದುಕ ಎಷ್ಟು ಸುಟ್ಟಿತ್ತೋ - ನಿನ್ನ ಸಾವೀಗ ನನ್ನ ಸುಡುತಿದೆ....
ನೀನೀಗ ಪಂಚಭೂತಗಳಿಗೆ ಅನ್ನವಾದವಳು - ತರ್ಪಣ ಬಿಟ್ಟವನು ನಾನೇ...
ಪಂಚಭೂತಗಳನೇ ಬಳಸಿ ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕುತಿರುವುದು - ಉಸಿರಿತ್ತು ಹೋದವಳು ನೀನೇ...
ಅದೇ ಹಳೆಯ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಹಾಡು ಗುನುಗಿದಂತೆ, ಅದೇ ಉರಿ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕನಸ ನೇಯುವಂತೆ ಬದುಕ ಹೊಸೆಯುತ್ತೇನೆ ನಾನು - ಮತ್ತದನು ಕಲಿಸಿದ್ದು ನೀನು...
ಸುಡುಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮೊಗೆ ಬಳ್ಳಿಗೆ ಭರಪೂರ ಫಲ ಅಂತ ನಂಬಿದವಳು ನೀನು - ಸುಟ್ಟ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟೋ ನಗುವಿಗೆ ಒಂಟಿ ಸಲಗದ ಅಬ್ಬರ ಎಂಬುದ ನಿನ್ನಲ್ಲೆ/ನಿನ್ನಿಂದಲೆ ಕಂಡವನು ನಾನು...
ನೆನಪನ್ನು ಜೀವಂತವಿಟ್ಟು ನಗುವ ಎನ್ನ ನೋಡಿ ನಗಬೇಡ ನೀನು...
ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಶುಭಕೋರಿ ಸಾವನು ಮರೆಯಬಹುದಾ!! ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಲೊಲ್ಲೆ ನಾನು...
ಹಾಗೋ ಹೀಗೋ ಒಂದಿನ ನಿನ್ನನ್ನೂ ಮರೀತೇನೆ - ನನ್ನೇ ಮರೆತ ಮಾರ್ನೇ ದಿನ; ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಈ ಎಲ್ಲಾ ದಿನ, ನಿನ್ನದೇ ದಿನ......
____ ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಶುಭವೇ, ನಿನಗೆ ಶುಭಾಶಯ...

ನೀ ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಮರೆಯಬಹುದೇ...?!

ಸಾವಿತ್ರೀ -
'ಕಪ್ಪು' ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಕಾವ್ಯ ಕನ್ನಿಕೆ ಅಂತೇನೋ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೆದು ಬೀಗುತ್ತಿದ್ದವನಿಗೆ; 
'ಕಾಗೆ'ಯೊಂದು ಪ್ರಿಯವೆನಿಸಲು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಲಿ ತರ್ಪಣದ ಎಡೆಯಿಟ್ಟು  ಹೋಯ್ ಕರೆಯಬೇಕಾಯ್ತು...
ಮಾತಿಗೆ ಮೊದಲು ಉಂಡ್ಯಾ ಅಂತ ಕೇಳಿ, ಸರೀಮಾಡಿ ಹೊತ್ತೊತ್ತಿಂಗೆ ಊಟ ಆಸ್ರು ಮಾಡು ಅಂತ್ಹೇಳಿ ಮಾತು ಮುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಕರುಳ ತಳಮಳಕೆ ಉಡಾಫೆಯ ಮಾರುತ್ತರವೇ ಇತ್ತು ಸದಾ ಎನ್ನದು ಆಗ...
ಕಾಕ ರಾಜ ಬಲಿ ಬಾಳೆಯ ಕುಕ್ಕಿದರೆ ನಿನಗೆ ವರುಷದ ಊಟವಾಯ್ತು ಅಂತ ಸುಳ್ಳೇ ಹಗುರಾಗ್ತೇನೆ ಈಗ...
ಒಂದು ಘಳಿಗೆ ನಿಂತು ಸಾಗಲು ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿಲ್ಲ, ನೂರು ಕನಸ ಗೆದ್ದು ಬೀಗಲು ನಿನ್ನ ಹೆಗಲಿಲ್ಲ - ಆಗಸದ ಬೀದಿಯಲಿ ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ತಾರೆಯ ಹುಡುಕಲು ಇರುಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯ್ತೇನೆ...
ನೀನೋ ಇದ್ದಾಗ ಬದುಕಿ ತೋರಿದ್ದರದ್ದು ಒಂದು ದಡೆಯಾದರೆ, ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ಕರುಣಿಸುತಿರುವ ಬದುಕಿನ ಕಾಣ್ಕೆಯದ್ದೇ ಇನ್ನೊಂದು ದಡೆ...
___ ಬೆನ್ನಾದ ಮೇಲೂ ಮಡಿಲ ನಗುವಾಗಿಯೇ ನೆನಪಾಗ್ತೀಯ ನೋಡು ನೀನು, ಜೀವಂತವಿದ್ದೇನೆ ಅನ್ನಿಸುವುದೇ ಆಗ ನನಗೆ ನಾನು...

ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಈ ಬದುಕಿಗೊಂದು ಉದ್ದೇಶವೇ ಇಲ್ಲ ಅಂದು ಊರೆಲ್ಲ ಹಲುಬಿದವನು ಅಂದು...
ನೀನೆದ್ದು ಹೋಗಿ ವರುಷ ಕಳೆವ ಹೊತ್ತಿಗೆ - ಉದ್ದೇಶವಿಲ್ಲದ ಈ ಬದುಕು ಇಷ್ಟು ಹಗುರ ಹೇಗಾಯ್ತು...!!!
ತರಗೆಲೆಯ ನಿಶ್ಚಿಂತೆ ಮತ್ತು ಬೀಡಾಡಿ ದನದ ಉನ್ಮತ್ತ ಸೊಕ್ಕಿನಲಿ ಅಂಡಲೆಯುತಿದ್ದೇನೆ...
____ ನಾನೆಂಬ ನನ್ನ ತಣ್ಣನೆ ಮನದ ಸುಡು ಸುಡು ಕ್ರೌರ್ಯ...

ಸುಖ ಮರಣವಂತೆ ನಿನ್ನದು - ನೆಮ್ಮದಿ...
ನೆಮ್ಮದಿ ಮರಳದಂತೆ ನನ್ನದು - ಸುಖ...
ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಬೇಡ, ನೀ ನಂಗೆ ಅಳುವುದ ಕಲಿಸಿಲ್ಲ...
ಆದರೂ,
ನಿಜ ನಗುವೀಗ ಪಟದೊಳಗಿನ ಸ್ಥಿರ ಚಿತ್ರ ನಿನ್ನದು; ನನ್ನದೂ...

ತೊರೆದದ್ದು ಹೇಗೆ ನೀನು...?!
ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದು ಬರೆದು ಮುಗಿಯದೇ ಸೋಲುವಂಗೆ ನೀ ಬದುಕಿದ್ದು ಮತ್ತು ಎರಡು ಮಾತು ಬರೆಯಲೂ ಸೋಲುವಷ್ಟು ನಾ ನಿನ್ನ ಅರಿತದ್ದು, ಮರೆತದ್ದು...
___ ಸಾವು ನಿನ್ನೊಬ್ಬಳದೇನಾ - ಮತ್ತೀಗ ನಾನು ಬದುಕಿದ್ದೀನಾ...?!


ನಡು ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿನ ನಿನ್ನ ಪಟದ ನಗುವ ಕಾಣುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಹುಟ್ಟನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ...
ಮತ್ತು
ಮೊದಲ ತುತ್ತು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ಪಟವ ನೋಡುತ್ತೇನೆ...
ಋಣ ತೀರುವುದಿಲ್ಲ - ಉಸಿರಿದು ನೀನಿಟ್ಟ ಅಗುಳು...
___ ಇದು ನಿನ್ನ ತಿಂಗಳು - ನೀ ನನ್ನ ನಿತ್ಯದ ತಿಂಗಳು....

ಹಂಗೇನೇ ನಿಂಗೂ ನೆನಪಿರಲಿ - ಒಂದೊಮ್ಮೆ ನೀನಿಲ್ಲಿ ಬದುಕಿದ್ದವಳು, ಕನಸುಗಳ ನೆಟ್ಟಿದ್ದವಳು, ನೆನಪುಗಳ ಎದೆಗಿಟ್ಟು ಕನಸಾಗಿ ಹೋದವಳು... 
ಕನಸಿಗಾದರೂ ಬಂದು ಹೋಗುತಿರು ಮಾರಾಯ್ತೀ - ಸುಮಾರು ಜಗಳ ಹಂಗೇ ಉಳಿದೋಗಿದೆ...
ಹಕ್ಕಿ ನರಸಣ್ಣನ ತಾಳೆಗರಿಯ ನಡುವೆ ನಮಗಾಗಿ ಶುಭ ಶಕುನದ ಹಾಡಿರಬಹುದು - ಕೇಳುವುದು ಬಾಕಿ ಇದೆ...
ಹೂವ ಕಾಯುವ ಮುಳ್ಳು ಚುಚ್ಚಿದರೆ ಪಾಪವಿಲ್ಲ - ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಗಾಯಗಳು ಮಾಯಬಾರದು ಕಣೇ - ಎದೆಯ ಚುಚ್ಚಿದ ಮುಳ್ಳು ನಿನ್ನ ಸಾವಾದರೆ, ಕಣ್ಣ ತುಂಬಿದ ಹನಿ ಹನಿಯೂ ಬದುಕು ನಂಗೆ - ಮರೆತೆಂದೂ ಹೋಗದಿರು, ನಿನ್ನ ಇರುವಿಕೆಯ ರೂಹನೆಂದೂ ಅಳಿಸದಿರು...
ಗೊತ್ತು, ಹುಟ್ಟನ್ನು ನೆನೆದರೆ ಸಾವೇನೂ ಸುಳ್ಳಾಗಲ್ಲ; ಆದರೂ ಜೀವಂತ ಭಾವಗಳ ನೆನಪು ನಗುತಲೇ ಇರುವಲ್ಲಿ ಸಾವಿಗೆ ಅಂಥ ದೊಡ್ಡಸ್ತಿಕೆಯೂ ಉಳಿದಿಲ್ಲ...
ಸಾವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಹುಟ್ಟಿನ ನೆನಪಿಗೆ ಶುಭಕೋರುತ್ತೇನೆ ನಿಂಗೆ...
ಹುಟ್ದಬ್ಬದ್‌ ಪೀತಿ ಪೀತಿ ಪೀತಿ ಶುಭಾಶಯ ಶಣ್ಣೀ... 💕
ಲವ್ಯೂ ಕೂಸೇ... 😘😘
&&&

ಅಮಾವಾಸ್ಯೆಯ ಇರುಳ ಹಾದೀಲಿ ಚಂದಿರನೂ ಕುರುಡು ಅಂದೆ, ಎಡವಿದ ಕಾಲ್ಬೆರಳಿಗೆ ಉಸಿರ ಊದುತ್ತಾ...
ಯೆದೆಯಾರ ನಗುತಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನೀನೇ, ನಿನಗೆ ನೀನೇ ಬೆಳಕು ಅಂದಿತೊಂದು ಪುಟಾಣಿ ನಕ್ಷತ್ರ...

ಇಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದೋದ ಜೀವಗಳೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ತಾರೆಗಳಾಗ್ತಾರಂತೆ - ನನ್ನ ಮಾತಾಡಿಸಿದ ಮಿಣುಕು ಆಕಾಶ ದೀಪವದು ನೀನೇ ಇರಬಹುದಾ...!!
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತ್ಸುವಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಪ್ರೀತೀನ ತೋರ್ಸುವಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಲಲ್ಲ ಪ್ರೀತೀನ ನಿಭಾಯಿಸುವಲ್ಲಿ ಸೋತದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚು ನಾನು, ವಾಸ್ತವವ ಬದುಕುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ - ಆದ್ರೆ, ಸೋತು ಬರುವ ಮಗುವಿನೆಡೆಗೆ ಮಮಕಾರ ಹೆಚ್ಚಂತೆ ತಾಯ್ಮಡಿಲಿಗೆ...
ನಾ ಮಾತಾಡಿ ಕಳೆದದ್ದನ್ನ ನೀ ಬಾಳಿ ಬದುಕಿ ಬೆಳೆದೆ...
ನಂಗೆ ನೀನೊಂದು ಬೆರಗು ಮತ್ತೆ ಬೆಳಕು ಯಾವಾಗ್ಲೂ...
ಎದೆ ಸಂದೂಕದಲಿ ಮಡಚಿಟ್ಕಂಡ ನೆನ್ಪುಗಳು ಲಡ್ಡಾಗಲ್ಲ - ಅಳುವಾಗ, ನಗ್ವಾಗ ಎಲ್ಲಾ ಅದನೇ ನೆಚ್ಕ್ಯಂಡು, ಹಂಚ್ಕ್ಯಂಡು ಸಮಾಧಾನ ಪಡೋದಷ್ಟೇ ನನ್ ಲಭ್ಯತೆ ಇಂದು ಮತ್ತು ಇನ್ಮುಂದೂ...

ಎದೆ ಗೋಡೆ ಚಿತ್ರ ಆಗಿ, ಭಾವದಾಕಾಶದ್ ನಕ್ಷತ್ರ ಆಗಿ, ಏನೋ ಒಂದು ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ನೆನಪಾಗ್ತಾ, ನನ್ನನ್ನ ಜೀವಂತ ಇಡು ಅಷ್ಟೇ...
ಜಗಳಾಡಿ ಹಗುರಾಗೋಕೆ ನೀನಿಲ್ಲದ ಈ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಕಣ್ತುಂಬೋಕೆ ಅದೊಂದೇ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
____ ಆಯೀ, ನಿನ್ನ ಬದುಕ ಗೆಲ್ಲುವ ಹಠಗಳ ಯಾದಿಯ ಅವುಡುಗಚ್ಚಿನ ಮೌನದ ಸಾಲುಗಳಷ್ಟಿನ್ನು ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ದಿಂಬಿನಡಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಯಾವ ಬಾಲಗ್ರಹ ಪೀಡೆಯೂ ಎನ್ನೆದೆಯ ಕಾಡದ ಹಾಗೆ...
&&&

ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಹಣೆಬರವ ಹಳಿದು ನೋವ ಗೆಲ್ಲುವುದೇ ಖರೆಯಾದರೆ...
ನಿನ್ನ ಆರೋಪಿಸಿ ನೆನಪುಗಳಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗುವಂತಿದ್ದುದಾದರೆ...
___ ನಾನು ನನ್ನೊಂದಿಗಿರುವುದು ಇಷ್ಟು ಕಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ ಬಿಡು...

 *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Thursday, January 25, 2024

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೈದು.....

ಅಪರಂಪಾರ ಅನುಭಾವ ಸನ್ನಿಧಿ.....
(ಅಕ್ಷರದ ಆರತಿಗೆ ಹದಿಮೂರು ತುಂಬಿದ ಹಬ್ಬ...)

ಎದೆಯ ಭಾವಗಳನೆಲ್ಲ ಮರಣೋತ್ತರ ಪರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ ತುಂಡು ತುಂಡಾಗಿಸಿ ಬರೆಯುತ್ತ ಬರೆಯುತ್ತ ಆಯುಷ್ಯರೇಖೆಯ ಹದಿಮೂರು ಕವಲುಗಳನು ದಾಟಿಬಿಟ್ಟೆ...!!
ಆಸೆ - ಉಸಿರಳಿವ ಮುನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಹೆಸರ ಕೂಗಲಿ ಬೆಳಕು...
ಕಂಡದ್ದು, ಉಂಡದ್ದೆಲ್ಲ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯಾಗಿ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಕುಂತದ್ದು ಎಷ್ಟೋ; ಕರಗಿ ಅಕ್ಷರವಾದದ್ದು ಮಾತ್ರ ಇಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು...
ಆ ಇಷ್ಟನ್ನೇ ಅಷ್ಟು ಅಕ್ಕರದಿಂದ ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಿ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ನಿಮಗಿದೋ ಪ್ರೀತಿ ನಮನ...
___ ಭಾವಗಳ ಗೊಂಚಲು - ನೂರು ಮರುಳ ಮಾತುಗಳ ಗುಚ್ಛ.....
🎊🎈🎉🎊

ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತು, 
ಮೂರು ದಾರಿ ಕೂಡುವ ಕಾಡಂಚಿನ ಬಯಲ ಕವಲು, 
ಅವರು "ಮೌನ" ಅದೆಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಬಲು ಗಂಭೀರದಲಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು - 
ನಿಮ್ಮ "ಮಾತು" ಅದೇನು ಚಂದ, ಎಷ್ಟು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಅಂತಂದು ನಾನವರ ಅಭಿನಂದಿಸಿದೆ...
ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ
ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮಸಣದ ಏರಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಜೀರುಂಡೆಯೊಂದು ಕಿರುಚಿ ಕಿರುಚಿ, 
ಮೌನವ ಒಡೆದೆ ಅಂತ ಬೀಗಿ ಬೀಗಿ, 
ಹೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದು ಸತ್ತೇ ಹೋಯಿತು...
ಇಂತಿಪ್ಪಲ್ಲಿ
ಮೋಡ - ಬೆಳಕು ಜಗಳಾಡಿ, 
ಗಾಳಿಯ ಮೈಕಂಪಿಸಿ, 
ತರಗೆಲೆ ಮಗ್ಗುಲ ಬದಲಿಸಿ, 
ಘನ ಘೋರ ರಣ ಗಂಭೀರ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅಕಾಲ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ...
ಧ್ಯಾನ ಮೌನಗಳೆಲ್ಲ ಮಗುವಂಗೆ ನಗುವಾಗಿ ಮಾತಾಗಿ,
ಬಿಡಿ ಬಿಡಿಯ ಹೂವೆಲ್ಲ ಅವಳ ಕೈಕುಲುಕಿ ಮಾಲೆಯಾಗಿ...
ಏನೆಲ್ಲ ಅರಿವಾಗಿಯೂ,
ಅರಿವಿನ ತೊರೆಯಾಗಿಯೂ,
ಈ ಬದ್ಕು ಎಷ್ಟು ಸಂಕೀರ್ಣ ಪರಿಕ್ರಮ ಅಲ್ವಾ...!!
ಇಲ್ಲಿ ಇದಮಿತ್ಥಂ ಅನ್ನೋ ವೃತ್ತ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ...!!
&&&

ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಮನೆ ಮನ್ಸು ಎರ್ಡೂ ದೂರವೇ ಇದ್ರೂ 'ಸಂಬಂಧ' ಬದುಕಿಯೇ ಇರತ್ತೆ; ಕಾರಣ ಭಾವವಿಲ್ಲದೆಯೂ ಸಂಬಂಧಕ್ಕೊಂದು ಹೆಸರಿರತ್ತೆ...
ಆದ್ರೆ,
ಸಂಬಂಧವೇ ಆಗ್ಲೀ, ಭಾವ ಬಂಧವೇ ಆಗ್ಲೀ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಒಂದಿನಿತು ನೆನಪುಗಳನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡಬೇಕು ಅಂತಾದ್ರೆ ಮನೆಯಲ್ಲದಿದ್ರೆ ಹೋಗ್ಲಿ ಮನಸುಗಳೊಡನೆ ಆದ್ರೂ ಒಂದು ನಿರಂತರ ಸಂವಹನ ಇರಲೇಬೇಕು...
___ ಜಗಳಕ್ಕಾದ್ರೂ ಜೊತೆಯಾಗುವ ಬಾ...
&&&

ಎದೆ ಗೂಡ ಬಾಗಿಲಲೇ ಮಲಗಿರುವ ಮೌನದುಡಿಯಲಿನ ನೂರು ನೂರಾರು ಭಾವ ಶಲಾಖೆಗಳ ಚಂದ ಭಾಷೆ, ಭಾಷ್ಯ - ಒಂದು ಉತ್ಕಂಠ ಜೋಕುಮಾರ ನಗು...
____ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ತೆರೆದಿಟ್ಟಂತೆ ಇಟ್ಟು ತಣ್ಣಗೆ ಮುಚ್ಚಿಹಾಕಬಹುದು.....
&&&

ಕೇಳು ಇಲ್ಲಿ -
ಗಾಯ ಮಾಯ್ದ ಮೇಲೂ ಕಲೆ ಉಳೀತು ಹೆಚ್ಚನ್ಸಲ... 
ಹಂಗೇಳಿ ಕಲೆ ಗಾಯ ಅಲ್ಲ - ಗಾಯದ್ ನೆನ್ಪು ಅಷ್ಟೇಯಾ... 
ಹಂಗಾಯಿ ಕಲೆನ ಸವ್ರೀರೆ ನೆನ್ಪಿನ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬರ್ಲಕ್ಕು - ಬಿಟ್ರೆ ನೇರ ನೋವಂತೂ ಇರ್ತ್ಲೆ ಅಲ್ದಾ...!! 
ಅದ್ಕೇ ನಿನ್ನೇದ್ ಕಲೆ ಕಂಡಾಗ ಬಿಂದಾಸ್ ನಕ್ಬಿಡವು - ನಗು, ಒಂಥರಾ ಮನೆ ಮದ್ದಿದ್ದಂಗೆ...
ಅಷ್ಟಾದ್ಮೇಲೂ ಎದೆ ತನ್ನ ನೋವನ್ನ ತೊಳ್ದು ಕಣ್ಣಿಂದ ಹೊರ್ಗಾಕವು ಅಂದ್ಕಂಡ್ರೆ ಅತ್ಬಿಡು, ತೊಂದ್ರಿಲ್ಲೆ - ಆದ್ರೆ, ಯಾರೂ ನಗ್ದೇ ಹೋದಾಂಗೆ ಅಳವು... 
ಅಷ್ಟೇಯಾ...
ನನ್ನೊಡನೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಆಗುಗಳ ಸಂತಿಗೂ ಎನ್ಕೆ ಲೇವಾದೇವಿ ಇದ್ದೇ ಇದ್ದು - ನಾ ಒಪ್ಲೀ ಬಿಡ್ಲೀ... 
ಹಂಗಿಪ್ಪಾಗ ಎಲ್ಲಾ ದಿನಾನೂ ಚಂದಾನೇಯಾ - ಚಂದಾಮಾಡಿ ನೋಡ್ಲೆ ಎನ್ಗಿಷ್ಟು ತಯಾರಿ ಬೇಕು...
ಅಷ್ಟೇಯಾ...
___ ನಗು ನನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ...
&&&

ಇನ್ನೂ ನೋವಿದ್ಯಾ...?
ಕೇಳ್ಬೇಡ... 
ಕೇಳಿದ್ರೆ ನೋವು ಹೆಚ್ಚಾಗತ್ತಾ...?
ತುಂಬಾ ನೋವಾಗತ್ತೆ... 
ಹೂಂ...
ಒಣಗ್ತಿದ್ದ ಗಾಯಾನ ಮತ್ತೆ ಕೆರ್ದಂಗಾಗತ್ತೆ...
ಎಲ್ಲೋ ಮಲಗಿಸಿ ಮರ್ತಿದ್ದ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿ ಪುಟುಪುಟು ಎದ್ಬಂದು ಮತ್ತೆ ತಬ್ಬಿದಂಗಾಗತ್ತೆ...
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕಾಳಜಿ ಮಾಡೋದು ತಪ್ಪಾ ಹಂಗಿದ್ರೆ...?
ಉಹೂಂ...
ಮತ್ತೆ...?
ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಗು ನಮ್ಮನ್ನ ಬೆಚ್ಚಗಿಡತ್ತೆ...
ನೋವು...?
ನೋವು ನಮ್ಮನ್ನ ಅಂಟಿಸಿಡತ್ತೆ...
ಭಯ ನಂಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ...
ನಗು ನಗುವನ್ನ ಸೇರದ್ರೆ ಅಂಥದ್ದೇನೂ ವಿಶೇಷ ಘಟಿಸಲ್ಲ - ಒಂದಿಷ್ಟು ಖುಷಿ ಖುಷಿ ಗದ್ಲ ಅಷ್ಟೇ...
ನಗು ನೋವಿನ ಕೈ ಕುಲುಕುತ್ತೆ ನೋಡು - ಅಲ್ಲಿಗೆ, ನಗುವಿಗೆ ನೋವಂಟಿದ್ರೂ, ನೋವಿಗೆ ನಗುವಿನ ಹುಡಿ ಕಚ್ಕೊಂಡ್ರೂ ಏನೋ ಒಂದು ವಿಶೇಷವೇ; ಒಂದನ್ನೊಂದು ಎದೆಗೆಳ್ಕೊಂಡು, ಬಳ್ಕೊಂಡು, ಕಳ್ಕೊಂಡು, ಎಲ್ಲಾ ಏನೋ ಒಂದು ವಿಶೇಷವೇ...
ವಿಶೇಷ ಹೊಮ್ಮಿದ್ರೆ ಒಳ್ಳೇದೇ ಅಲ್ವಾ...?
ವಿಶೇಷ ಅಂದ್ರೆ, ಶೇಷ ಉಳೀದಂಗೆ ನೋವು ಅಳ್ದು ಹೋದ್ರೆ ಚಂದವೇ; ಆದ್ರೆ ಹಂಗಾಗ್ದೇ ನಗು ಕಳ್ದೋಗ್ಬಿಟ್ರೆ ಏನ್ಗತಿ...!!
ಯಾಕಿಷ್ಟು ಋಣಾತ್ಮಕ...?
ಗೊತ್ತಾ, ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನಂಗಾಗಿ ಮಿಡಿಯಬಹುದಾದ ಒಂದು ಧನಾತ್ಮಕ ಎದೆ ಗೂಡಿದೆ ಅನ್ನೋ ಭಾವ ಭರವಸೆ ಕೊಡೋ ಶಕ್ತಿ ಅಂತಿಂಥದಲ್ಲ; ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಅದರ ಋಣ ದೊಡ್ದು...
ಮತ್ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ...?
ಆದ್ರೆ, ಗೂಡನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಾಡ್ಕೊಳೋಕೆ ಹೋಗಿ ಆ ನಗೆ‌ಗೂಡಿನ ಕೋಳು ಮುರದ್ರೆ ಆಮೇಲೆ ಈ ನೋವನ್ನ ಭರಿಸೋಕೆ ಆಸರೆಯಾದ್ರೂ ಯಾವ್ದಿರತ್ತೆ ಹೇಳು; ಗೊತ್ತಲ್ಲ, ಕೋಳಿ ಚಿನ್ನದ ಮೊಟ್ಟೆ ಇಡೋ ಕಥೆ...
ಭಯ ನಂಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ...
ನೀ ಅಲ್ಲಿ ನಗ್ತಾ ಇರು - ಬದುಕು ಮೈದುಂಬೀತು...
ನಾ ಇಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಾನದ(ದಿ) ಉಸಿರು ಬಿಡ್ತೀನಿ - ನೋವು ಬೆಳಕನುಡಿಸೀತು...
ಬರ್ಲಾ...?
ಹೊರಡ್ತೀನಿ...
____ಬದುಕು ಸಾವನು ಮಾತಾಡಿಸೋ ಜೀವಂತ ದೃಶ್ಯ ಕಾವ್ಯ ಹೀಗೇ ಇದ್ದೀತು...
&&&

ಮೊನ್ನೆ ಆ 
ಚಿತ್ರ ಸಂತೆಯ ಸಾಲು ದೀಪಗಳಲಿ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕಿದೆ ನಾನು...
ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ನೂರಾರು ತೆರೆದ ಅಂಗಡಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನೀನೂ ಕುಂತಿರಬಹುದೇನೋ ಎಂಬಾಸೆ - ನೀ ಬಿಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಚಿತ್ರವ ಮಾರಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು...
ಜಂಗುಳಿಯ ನಡುವೆ ‌ಅಚಾನಕ್ಕು ಎಂಬಂತೆ, ಅಪರಿಚಿತ ಜೋಗುಳದ ಭೇಟಿಯಂತೆ, ನಿನ್ನ ಕಂಡು ನನ್ನ ಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು ನಂಗೆ...
ಕಾಣಬೇಕಿತ್ತು ಹಂಗೇ - ನನ್ನ 'ನಾನು' ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರದಲಿ ಹೇಗೆ ಕಾಣಬಹುದೆಂದು...
____ ಸಿಗಲಿ(ಕ್ಕಿ)ಲ್ಲ ಬಿಡು ನೀನು ಮತ್ತು ನನಗೆ ನಾನೂ...

ಕುಂಚ ಸೌಜನ್ಯ: ಅಮರ್

ಎದೆಯ ಬೊಗಸೇಲಿ ತುತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ನನ್ನ ನೆನೆಯುವವರೆಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಆಪ್ತರೇ...
___ ಅಪರಂಪಾರ ಅನುಭಾವ ಸನ್ನಿಧಿ...

 
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Sunday, December 31, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ನಾಕು.....

ಆಯುಷ್ಯ ರೇಖೆ.....

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ,
ನೆಲೆಗೊಂಡದ್ದು ಬಂಧವಾದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಅದರ ಪರಿಚಾರಕ - ಒಡನಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಸಲಿಗೆಯ ಸವಿ ಸಾಂಗತ್ಯವೇ...
ಬೆಸಗೊಂಡದ್ದು ಸಂಬಂಧವಾದರೆ ಹಕ್ಕು ಅದರ ಮಾಲೀಕ - ಒಡನಾಟವೆಲ್ಲಾ ಖಡ್ಡಾಯ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯೇ...
____ ಪ್ರೀತಿ ಅಥಿತಿ ಕಲಾವಿದ ಆದ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾತ್ರ ಇಲ್ಲದಿರಲಿ...
&&&

ಕೆಲವು ನೇಹಗಳೇ ಹಾಗೆ -
ಏನೆಲ್ಲವ ಕೇಳಬಹುದು, ಎಲ್ಲವನೂ ಹೇಳ್ಕೋಬಹುದು - ದೇವರ ಸಂತೀಗೆ ಮಾತಾಡಿದಂಗೆ...
ಯಾವ್ದಕ್ಕೂ ಮಾರುತ್ತರ ಬರ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ, ಹಾಂ ಹೂಂ ಕೂಡಾ ಅನ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ; ಆದ್ರೂ ಹರವಿಕೊಂಡ ಮನಸು ತಂತಾನೇ ಹಗೂರ ಹಗೂರ...
___ ಎದೇನ ಗುಡಿ ಮಾಡಿದವರು/ಮಾಡಿಕೊಂಡವರು...
&&&

ಪ್ರೇಮದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಪಾವಿತ್ರ್ಯದ ಜಂಭವೂ ಬೇಡ, ಮಾಲಿನ್ಯದ ಆರೋಪವೂ ಬೇಡ...
ಪ್ರೇಮದ ಭಾವ, ಅನುಭವ, ಅನುಭಾವ ಎಲ್ಲವೂ ಪ್ರೇಮಿಯ ಆವರಿಸಿಯೇ ಗುರುತಾದುದೇ ಆದರೂ ಪ್ರೇಮವೆಂಬುದು ಬರೀ ಪ್ರೇಮಿಯಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಿಯ ಅಪಸವ್ಯಗಳನೆಲ್ಲ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಿಯ ತಬ್ಬಿ ಪ್ರೇಮವ ತಾಕುವಾಗ ಬೆವರಿದ್ದು ಪ್ರೇಮಿ, ಸುಖವ ಕಡೆದು ಜಡವ ನೀಗಿಕೊಂಡದ್ದು ಪ್ರೇಮ...
ದಡವ ತಬ್ಬಿಯೇ ಹರಿದರೂ ನದಿಯೆಂದರೆ ದಡವಲ್ಲ ಮತ್ತು ನದಿ ದಡದ ಹಕ್ಕೂ ಅಲ್ಲ...
ದಡವ ಮೀರಿಯೂ ನದಿಗೆ ಹರಿವಿದೆ ಅಥವಾ ತನ್ನ ಹರಿವಿಗೆ ಬೇಕಾದ ದಡವ ನದಿಯೇ ಕಂಡುಕೊಂಡೀತು, ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡೀತು...
ಆದರೆ, ನದಿ ಬತ್ತಿದರೆ ದಡ ದಡವಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿ ದಡಕೆ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಇಲ್ಲ...
ಅಂತೆಯೇ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಬಾಳಿಸಿ ಹಾಯುವ ನಿರಂತರ ಹರಿವು...
ಅಂಥ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಯ ಜಹಗೀರೆಂದು ಬಗೆಯುವುದಕ್ಕೆ, ಪ್ರೇಮಿಯ ಮಡಿ ಮೈಲಿಗೆಗಳನೆಲ್ಲ ಪ್ರೇಮದ ಸೂತಕದಂಗೆ ಬಳಸಲು ಹೊರಡುವುದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ... 
____ ಆರಾಧನೆ ಅವಧೂತ ನಡಿಗೆಯಾಗಲಿ...
&&&

ಮನವು ಬರೀ ಭಾವೋದ್ವೇಗದ ಅಂಕೆಯಲಿರುವಾಗ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಯಾವುದೇ ಬಂಧ ಅಥವಾ ಬಂಧಕ್ಕೆ ಬದುಕನೊಪ್ಪಿಸುವ ಗೊತ್ತುವಳಿಗೆ ನಿಜದಲ್ಲೊಂದು ಗಟ್ಟಿ ನೆಲೆ ಇರುವುದು ಅಪರೂಪ...
ಹಾಗೆಂದೇ ಸಮತೂಕದ 'ಭಾವ ವೈಭವ'ದ ಸಾಂದ್ರತೆಗೆ ಕಾಯದೇ ಅಂಟಿಕೊಂಡ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ ಓತಪ್ರೋತ ನಲಿದಾಡುವ 'ಶಬ್ಧ ವೈಭವ' ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಸವಕಲಾಗುತ್ತ ಹೋಗಿ ಒಂದು ಬದಿ ಕೊರಕಲಾಗೋದು, ಅನುಬಂಧ ನರಳೋದು...
ಆಮೇಲೆ,
ಒಡನಾಡಿಯ ತಪ್ಪಾ? ಒಳನಾಡಿಯ ತಪ್ಪಾ? ನಡೆವಾಗ ಎಡವಿದ್ದಾ? ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತದ್ದಾ? ಮನದ ಮೂಸೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಅಯೋಮಯ... 
ಗಾಯ ಆದದ್ದೆಲ್ಲಿ; ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಲೆ ಕಾಣ್ತಾ ಇಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಉರಿ ಉರಿ ಹುಳಿ ತೇಗು...
ಪ್ರಶ್ನಿಸೋದು ಯಾರನ್ನ? ಸಮರ್ಥನೆಗಳು ಎರಡೂ ಕಡೆ ಇದ್ದಾವು...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
ಬಂಧಕ್ಕಿಟ್ಟ ಹೆಸರು ಹಿಡಿದು ಇದರ ಹಣೇಬರವೇ ಇಷ್ಟು ಅಂತ ಹಳಹಳಿಸಬೇಕಷ್ಟೆ...
ತನ್ನ ವರವೂ ಶಾಪವಾದದ್ದನ್ನ, ಶಾಪವನೂ ವರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡವರನ್ನ ಕಂಡಿರುವ ದೇವರೂ ಬಂಧಗಳ ಸೋಲು, ಗೆಲುವಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡಲು ಸೋತಾನು...
ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಗುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಾವೋದ್ವೇಗದ ಭಾರದ ನಡುವಿನ ಸಣ್ಣ ಎಳೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂಧ, ಸಂಬಂಧಗಳ ನೇಯಿರೋ ಅಂತ ಹೇಳುವವರ್ಯಾರು ಎನ್ನಂಥವರಿಗೆ.......
____ ನನ್ನ ನಾ ಕಾಣುವುದೆಂತು ಅವಸರದ ಭ್ರಾಂತಿಗೆ...
&&&

ಕತ್ತಲ ಭಯಕ್ಕೆ ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ ದೀಪದ ಬುಡದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿನ ಅಲರ್ಜಿಗೆ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೂತ ನಾನೇ ಕಂಡಂತಾಗಿ ಬೆಚ್ಚುತ್ತೇನೆ - ದಾರಿ ಕಾಣುವಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಬೆರಗೇ ಹೌದಾದರೂ, ನಾನೂ ಬಯಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕೇ ಭಯವೂ ಹೌದು...
ಬೆಳಕೇ ನೀನಾಗಿ ಹೊಯ್ದಾಡುವಾಗ ನೆರಳು ಕದಡಿ ನಿನ್ನ ಸೇರಿದಂತ ಸುಳ್ಳೇ ಸಮಾಧಾನ ಹೊಂದುತ್ತೇನೆ - ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಿನಗೆ ಅಪಾಯವಿಲ್ಲದ ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಭ್ರಮೆಗಳು ಸುಖವೂ(ವೇ) ಹೌದು...
____ ಎದೆಗಣ್ಣು ತುಳುಕುವಾಗೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಇಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು ಮನುಷ್ಯನಾದಂತೆ ಭಾಸ...
&&&

ಒಂದು ಹೇಮಂತದ ಚೆಲುವು - ನೂರು ವಸಂತಗಳ ಕನಸು - 'ಪಾಪಿ ಚಿರಾಯು' ಎಂಬೋ ಹುಚ್ಚು ಭರವಸೆ...
____ ಆಯುಷ್ಯ ರೇಖೆ...


ಹಿಮದ ಹಾಡಿನ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುವ ಹೊತ್ತಲಿ ನನಗೆ ನಾನೇ ಸಿಕ್ಕಂತಿದೆ...
____ ಹಗಲುವೇಷ...
&&&

ಜಗತ್ತು ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗೋಗಿದೆ - ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೆಲ್ಸ ಇಲ್ಲ...!
ಅಥವಾ,
ನಾ ಖಾಲಿ ಬಿದ್ದಿರೋದಕ್ಕೆ ಜಗತ್ತು ಬ್ಯುಸಿ ಅಂತ ಅನಿಸ್ತಿರೋದಾ...!?
ಇನ್ನೂ ಮಜಾ ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಮಾಡೋಕೆ ಕೆಲ್ಸಾನೂ ಇಲ್ಲ, ಕೊಡೋಕೆ ಟೈಮೂ ಇಲ್ಲ ನನ್ನತ್ರ... 😜
____ ರಾಜಾಶ್ರಯ ಇಲ್ಲದ ಕುಂಭಕರ್ಣ...
&&&

ಒಂದ್ರುಪಾಯಿ ಕಲಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ, ಗಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ (ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸಿಗದವುಗಳನು ಲೆಕ್ಕವಿಟ್ಟಿಲ್ಲ - ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲಾ ಇರಬಹುದು, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ) ಮುದಿ ಗಣಿಕೆಯಂಗೆ ಹಳೆಯ ವೈಭವವನೇ(?) ಜಗಿದು ಜಗಿದು ಉಗಿಯುತ್ತಾ, ಆಗೀಗ ಚೂರು ಚೂರು ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿನ ಕನಸುಗಳಂಥ ಖುಷಿಗಳನಿತ್ತು ಸರಸರನೆ ಕಳೆದೇ ಹೋದ "ಕುಂಭಕರ್ಣ" ವರ್ಷ...
____ ಎರ್ಡು ಸಾವಿದಿಪ್ಪತ್ಮೂರು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ಮೂರು.....

ಕಾರ್ತೀಕದ ಛಳಿಯ ಕಾವಿಗೆ...

ತುಂಬಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಚಂದ ಇದ್ಬಿಟ್ರೆ ನೀ ಚಂದ ಅನ್ನೋಕೂ ಪದಗಳ ಉಸಿರು ಉಗ್ಗತ್ತೆ...
ವತ್ಸಾ,
ನಿನ್ನ ರಸಿಕತೆಯದೇನು ಬಂತು ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆ...
___ ಇವಳೇ, ಒಂಚೂರು ಸಲಿಗೆ ಕೊಡು...
&&&

ಸೂರ್ಯ ಕೂಡಾ ಮೋಡವ ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದ ಈ ಛಳಿಯ ಮಧ್ಯಾಹ್ನಗಳಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ನಿನ್ನ ಮೆದ್ದು(ದು) ಹೊದ್ದು ಮಲಗಲಾದರೆ......
___ ಸಣ್ಣ ಆಸೆ - ಕಳ್ಳ ನಿದ್ದೆ...
&&&

ಕೇಳೇ -
ನಿಶೆಯೊಂದು ರಸಮಯವಾಗಲು ಹದವಾದ ನಶೆಯೊಂದು ಬೇಕು...
ಮದಿರೆಯಂಥ ನೀನು ಅಥವಾ ಮದಿರೆಯೊಳು ನೀನು ನನಗೆಂದೇ ಸಿಗಬೇಕು...
___ ಕಾರ್ತೀಕದ ಛಳಿಯ ಕಾವಿಗೆ...
&&&

ಯೇ ಇವ್ನೇ -
ಇಷ್ಟಪಟ್ಟ ಗಂಡು ಮೈ ಘಮ ನೆನಪಾದರೆ ಸ್ನಾನದ ಮನೇಲಿ ಒಂದು ಅಮಲು ಮೂಡುತ್ತಲ್ಲ, ನಂಗೆ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬೆತ್ತಲು ಇನ್ನಷ್ಟು ಇಷ್ಟವಾಗತ್ತಲ್ಲ; ಅಂಥ ಗಾಢ ಕಂಪಿನ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಹಿತಗಳನು ಹೇಗೆ ದಾಟಿಸಲಿ ನಿಂಗೆ...
ಮತ್ತೆ ಸಿಗೋ ಅಂತಲೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹೇಳಲೂ ಬಾರದೇ ಹಸಿ(ದ)ಗಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸೋತು ನಿಲ್ಲುವ ಮೂಗಿ ನಾ ನಿನ್ನೆದುರು...
ಈ ಮೋಹ‌ ಮತ್ತು ಮೋಹದುತ್ಥಾನದ ಸುಖ ಎಷ್ಟು ಮೆತ್ತಗಾಗಿಸತ್ತೆ ನೋಡು ಮೈಮನವ...
ಬಂದು ಹೋಗೋ ರಸಿಕನೇ ಕನಸಂತಾದರೂ - ಕಾದ ಮೈಯ್ಯ ಕಾಯಿಸದೇ ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡು ನಿತ್ಯ ವಸಂತದ ಯೌವನಕಾದರೂ...
ಈ ಕನ್ನೆ ಎದೆಗಣ್ಣ ಆಸೆ, ಸ್ವಪ್ನ ಸರಸಿಯಲಿ ಬಿಡುಬೀಸು ಈಸು ಬಿದ್ದ ಮಾಯ್ಕಾರ ನೀನು - ಹಾದಿ ಮರೆಯದಿರೋ ಮನಸಿಜನೇ...
___ ಹೇಳೋಕೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಗತ್ತೆ - ಆದ್ರೂ, ಹೇಳ್ಕೊಂಡು ನಾಚ್ಕೋತೇನೆ...
&&&

ಓಯ್ -
ಚಪ್ಪರಿಸಿ ಸವಿಯುವ ಈ ತುಟಿಗಳಲೇನೂ ನಿಜದಲ್ಲಿ ಜೇನಿದ್ದಂತಿಲ್ಲ (ನಮ್‌ ನಮ್ಮ ಉಸಿರಿಗಂಟಿದ ಸಿಗರೇಟಿನದೋ, ಈರುಳ್ಳಿಯದೋ ಘಮವೇ ಬರೋದು); ಆದ್ರೆ ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ ಒತ್ತುವ ಹೊತ್ತು ಮುಚ್ಚಿದ ಕಂಗಳಲಿ ಎದೆಯಿಂದ ಎದೆ ತಾಕುವ ತಾದಾತ್ಮ್ಯವಿದೆಯಲ್ಲ ಅದು ಮೈಮನದ ತುಂಬಾ ಜೇನ್ಭಾವವ ತುಳುಕಿಸುವ ಮೋದವಿದೆ ನೋಡು, ಅದನೇ ಕವಿ ಕೋವಿದರು ಅಧರ ಮಧು ಅಂದಿರಬೇಕು ಅಲ್ವೇನೋ...
ಆ ಕ್ಷಣ ಕಣ ಕಣ ನೀ ನನ್ನದೆನ್ನುವ ಆ ನವಿರಿಗೆ ನವಿಲಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತುಟಿ ತೆರೆದು ಸೋಲುತ್ತೇನೆ - ಬರೀ ಆಸೆಯಷ್ಟೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ತುಟಿ ಪಪ್ಪಿಯಲಿ ಆಸ್ಥೆ ಇರಲಾರದು ಅಂತಲೇ ನಂಬುತ್ತೇನೆ...
ಉನ್ಮಾದ ಇಳಿದ ಮೇಲೂ ದೂರ ಸರಿಯದ ಮೈ, ಕುಚ್ಚು ತಟ್ಟುವ ಕೈ, ಲಾಲಿ ಹಾಡುವ ಉಸಿರು, ಅಲೆ ಬಡಿದು ಸುಸ್ತಾದ ದಂಡೆಯ ಮೇಲೆ ಮರಿ ಏಡಿ ಓಡಾಡಿ ಹಸೆ ಬರೆದ ಹಾಗೆ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಗಳ ಎಳೆದು ತೀಡಿ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ಪುಳಕದ ಅಲೆ ಬೀರುವ ನಿನ್ನ ಒರಟು ಪಾದಗಳು; ಓಹ್!! ನೀ ಮೀಸೆ ಅಡಿಯ ಬಿಗುಮಾನದಲ್ಲಿ ಗಂಟಿಕ್ಕಿಕೊಂಡ ಭಾವಗಳು ನನ್ನೀ ತುಟಿಯ ತೇವದ ಘಮಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಚಂದ ಮಾತಾಡುತ್ತವೆ ಮಾರಾಯಾ...
ಗಂಡಸು ಕಳೆದು ಗೆಳೆಯ ಸಿಕ್ಕುವ ನಂದ್‌ನಂದೇ ಆದ ಅಂಥ ಚೊಕ್ಕ ಘಳಿಗೆಗೆಂದೇ ಮಧುರ ಪಾಪದ ಮುಂದಿನ ಆ ಮನದ ಮೂರ್ತಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೈದೆರೆದು ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತೇನೆ - ಬರಿಯ ಮೈಯ್ಯಾದರೆ ಸೊಕ್ಕಿಳಿದ ಮೇಲೆ ಹೆಣ್ಣ ತಬ್ಬುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದ ಅರಿತಿದ್ದೇನೆ...
__ಪ್ರೇಮವ ಹೇಳದವನ ಆರ್ದ್ರ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೇಶರತ್ ಒಪ್ಪಿದ್ದೇನೆ...
&&&

ಮೋಹದಪ್ಪಿಗೆ - ಆ ಸಣ್ಣ ಒಪ್ಪಿಗೆ........
ಥೂ, ನಾಚ್ಕೆ ಇಲ್ದೋನೆ ಅಂತಂದು ಸುಳ್ಳೇ ನಾಚುತ್ತಾ, ನೀನು ಮೂತಿ ತಿರುವಿ, ತೋಳ ಚಿವುಟಿದ ನೋವು ಹಿತವಾಗಿ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಪಿಸಿ....... 
ಧಮನಿ ದಾರಿಯಲಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತ ಕಳ್ಳ ಆಸೆಗಳೆಲ್ಲ ಧಿಗ್ಗನೆದ್ದು ಮೈಮುರಿದು......
ಬೊಗಸೆ ಬೊಗಸೆ ಗಾಳಿ ಕುಡಿದರೂ ಆರದ ನಾಭಿಗೊರಳ ದಾಹದೋಂಕಾರ........
ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ.....
ಎಳೆ ಎಳೆ ನಿನ್ನುಸಿರ ಘಮ, ಒಂದು ಒಂದೊಂದು ತುಟಿಯ ಅಮೃತ ಧಾರೆ, ಮೀಟಿ ನರ ನರ ಬೀಗಿ ಬೀಗಿ ಹಿತಾಘಾತ ನಗಾರಿ, ಮೇಘಸ್ಪೋಟಕೆ ಉನ್ಮತ್ತ ತಯಾರಿ........
.....ಉಫ್......
ಇರುಳಲ್ಲ ಇದು ಹಗಲು - ನಿದಿರೆಗಲ್ಲ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದ್ದು........
ಉಹೂಂ, ಕನಸಲ್ಲ ಇದು - ಆಸೆ ಬಿಗಿದೆರಡು ಹರೆಯ ಕೊರೆದ ಕಲ್ಪನೆಯ ಕೂಡು ಕರಡು ತಿದ್ದುಪಡಿ.....
ಬಳ್ಳಿ ಬೆಡಗಿನ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ ಮೈತುಂಬಾ ಕಂದು ಕಂದು ಕಲೆಗಳು.......
(ನನ್ನ ನಾನಿನ್ನೂ ನೋಡಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ....)
_____ ಇದೆಲ್ಲಕೂ ಮುಂಚೆ,
ಮಧುರ ಪಾಪ ಸಮ್ಮೋಹಿತ ನನ್ನ ನೂರು ಪೋಲಿ ಗೋಗರೆತ - ನಿನ್ನದೊಂದು ನಡು ಕೊಂಕಿನ ತುಂಟ ಆಹ್ವಾನ.........
&&&

ಚಂದ ಮೋಹವೇ -
ಒಂದು ದಿನ, ಒಂದು ಪ್ರಹರ, ತನ್ನ ತಾ ಮರೆತು ಮೈಮನಸು ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಕುಣಿದು, ತಣಿದರೆ ಆ ಅದರ ಸವಿ ಕಂಪು, ಕಂಪನಗಳ ತೀವ್ರತೆ ಎಷ್ಟಿರತ್ತೆ ಗೊತ್ತಾ ಮರುಳೇ - ಮುಂದಿನ ನಾಕಾರು ದಿನವಾದರೂ ಅದೇ ಉನ್ಮತ್ತ ಅಮಲು ಈ ಮೈಮನದ ಧಮನಿಗಳಲಿ ಅಲೆ ಅಲೆ ತುಯ್ಯುತ್ತಾ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೇರಿ; ಕನಸು, ರಸಕಾವ್ಯ, ಆಸೆಮೋಡ, ಸುಖಭಾವ ಬೆವರ ಮಳೆ...
ತಿಥಿ, ವಾರಗಳ ಲೆಕ್ಕವೆಲ್ಲ ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿಟ್ಟು ಮರಳಿ ಮರಳಿ ತೋಳ ಬಿರುಸಲ್ಲಿ ಹೊರಳುತಿರುವ ಬಾ ಇಲ್ಲಿ - ನಶೆಯಿಳಿಯದಂಗೆ ಕಾಲ ಕಳೆದು ಹೋಗಲಿ; ಕಾಲಿನಿಕ್ಕಳದಾಳದಲ್ಲಿ, ಸುರತ ಸುಖದೊಡ್ಡೋಲಗದಲ್ಲಿ...

____ ನಿನ್ನ ಕೂಡಿ, ಕೊಂಡಾಟವಾಡಿ...
&&&

ಇರುಳೆಂದರೇ ಸುಖದ ಛಾಯೆ...

ಒಳಗಿಂದ ಉಕ್ಕುವ ಭಾರಗಳನೆಲ್ಲ ಇಳುಕಿ ನಿಟ್ಟುಸಿರಾಗಬಲ್ಲ ಕತ್ತಲ ಗೂಡೆಂದರೆ ಸುಖದ ಪ್ರತಿಮೆಯೇ...

ಎದೆ ಕೀಲುಗಳ ಮುರಿವ ನೋವ ಗಂಟು, ಹೊಕ್ಕುಳ ಸುಳಿಯ ಆಸೆ ಹಸಿವಿನ ಸುಳಿ ಎಲ್ಲಾ ಸರಾಗ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹರಿದು ಹಗುರಾಗಿ ಸುಶಾಂತ ನಿದ್ದೆಯ ಜೋಲಿ ತೂಗುವ ನಿಶೆಯ ಹಾಡೆಂದರೆ ಬದುಕೋ ನಶೆಯ ಸುಖದ ನೆರಳೇ...

____ ನಾನಳಿವ, ನಾನರಳುವ ಕತ್ತಲೆಂಬ ವಿಚಿತ್ರ ಆಲಾಪ...


*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Wednesday, November 15, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೆರ್ಡು.....

ಬದುಕು ಬಗೆಹರಿಯದ ಹಾಸ್ಯವು..... ಕೇಳು - ವಿದಾಯ ಅಪರಿಚಿತವೇನಲ್ಲ; ವಿರಹವೇನೂ ವಿಯೋಗವೂ ಅಲ್ಲ... ಹಾಗೂ - ಗೆದ್ದ ಹಮ್ಮಿಲ್ಲದಲ್ಲಿ, ಗೆಲ್ಲೋ ದಮ್ಮಿಲ್ಲದಲ್ಲಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ಕಳಕೊಂಡೇನೆಂಬ ಭಯ ಕೂಡಾ ಇರಲಾರದಲ್ಲ... ಇಷ್ಟೇ - ಅಸಂಗತ ಹುಡುಕಾ(ಗಾ)ಟಗಳಲಿ, ನಾನು ನಾನಾಗಿರದ ಹೊತ್ತಿನ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಂಗೇ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲ... ಕಾರಣ - ನಿರುತ್ತರಗಳ ಹುಡುಕಾ(ಗಾ)ಟದ ಹುಚ್ಚಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತನಾಗಿ ಕಳೆದೋಗುವುದು ಇವನಿಗೆ ಹೊಸತೇನಲ್ಲ... ಹಾಗಂತ - ಹೊಸ ಹುಡುಕಾಟ ಅಂದ್ರೆ ಈಗಿರುವುದರ ಮರೆತೇನೆಂತಲ್ಲ; ನೆನಪುಗಳಲೇ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ, ಮತ್ತೇನಲ್ಲ... ____ ವಿಕ್ಷಿಪ್ತಾತ್ಮ... &&& ಇಲ್ಕೇಳು -

ದಾರಿ ಕವಲಾದದ್ದೂ ಅಷ್ಟು ನೋಯಿಸಲ್ಲ... ಜೀವ ಅಷ್ಟು ದೂರ ದಾರಿಯಲಿದ್ದದ್ದೂ ಅಂಥಾ ಏನೂ ನೋವೆನಿಸಲ್ಲ... ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದ (?) 'ಭಾವ' ಎಷ್ಟು ದೂರಾಗಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿಬಿಡತ್ತೆ ನೋಡು, ಅದು ಬಲು ಹಿಂಸೆ ಹಿಂಸೆ... ___ ವಿದಾಯ - ವಿರಹ - ವಿರಾಗ... &&& ಇರು ನಾಳೆ ಮಾತಾಡ್ತೀನಿ, ಈಗ ಚೂರು ಬ್ಯುಸಿ, ಹಾಗಂದು ಎದ್ದು ಬಂದಿರ್ತೇನೆ ತುಂಬಾ ಸಲ; ಜಗದ ಭಾರವೆಲ್ಲಾ ನನ್ಮೇಲೇ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ - ತಪ್ಪೇನಿಲ್ಲ... ಖೇದ ಅಂದ್ರೆ ಆ ನಾಳೆ ಬರೋದೇ ಇಲ್ಲ - ಕಾರಣ, ನಾಳೆಗೂ ನಾಳೆ ಒಂದಿದ್ಯಲ್ಲ, ಅದರ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬ್ಯುಸಿ... ಒಂದಿನ ನೀ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ದೂರ ಹೋಗ್ಬಿಟ್ಟೆ ನೋಡು, ನಾ ಬಂದು ಮಾತಾಡಿಸಲಾಗದ ಊರಿಗೆ; ಎಲ್ರೂ ಹೋಗ್ಬೇಕಾದದ್ದೇ ನಿಜ... ಆದ್ರೆ, ಈಗ ತುಂಬಾನೇ ಫ್ರೀ ಆಗ್ಬಿಟ್ಟೆ, ಕೆಲಸವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ; ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ, ಎಚ್ರಕ್ಕೂ, ನಿದ್ದೇಲೂ ನಿಂದೇ ಮಾತೇ ಮಾತು - ನೆನಪು ಹಲುಬಿದಷ್ಟು ಬದುಕ್ಯಾಕೆ ಮಾತಾಗಲ್ಲ ಹೇಳು...!! ನಿನ್ನ ಬದುಕಿನ ಹಾಡನು ಆಲಿಸದಲೇ ಸಾವಿನ ಸೂತಕದ ಭಾಷಣಕ್ಕೆ ನಿಂತ ಬೇಕೂಫ ನಾನು - ನಾಳೆ ನನ್ನ ಸಾವಲ್ಲಿ ವಿದಾಯದ ನಾಕು ನುಡಿಗೆ ಒಂದು ತಲೆಯನ್ನಾದರೂ ಗಳಿಸ್ಕೊಂಡೇನಾ... ___ ನಿನ್ನ ಪಾಲಿಂದು ಕೊಡೋದನ್ನ ಮರೆತದ್ದು ಕಾಡೋದೇನಿದ್ರೂ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದು ನಂಗೆ ಬರ್ತಿದ್ದದ್ದು ನಿಂತೋದಾಗ್ಲೇ ನೋಡು... &&& "......" ಎಂದು ಕಾಡುವ ಹಾಡು ನೀನು, ಎನಗೆ ಒಲಿಯದ ರಾಗವೂ... "......" ಕನ್ನಡಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಕಣ್ಣ ಹನಿ, ಬದುಕು ಬಗೆಹರಿಯದ ಹಾಸ್ಯವು... &&& ಕಣ್ಣಾಳದ ತೇವ ಮತ್ತು ಮೊಗ ಬಿರಿವ ಬಿಚ್ಚು ನಗು, ಎರಡೂ ಸಾವಿನ ಮನೆಯ ಮಗುವ ಕೇಕೆಯಂಥ ವಿಚಿತ್ರ ವಿನೋದದ ಗಾಢ ಸಂಯೋಜನೆ... ____ ಬೆರಣಿಯೊಳಗಣ ಬೆಂಕಿ... &&& ಅಲ್ವೇ - ಕದ್ದು ಮೆದ್ದ ಸುಖೀ ಖುಷಿಗಳ ಖುದ್ದು ಅರುಹುವಾಗ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮರೆಯುತ್ತೇವೆ ಅಥವಾ ಏನೆಲ್ಲ ಮರೆತಿದ್ದರೆಷ್ಟು ಚಂದ ಅನ್ಕೋತೇವೆ - ಕೊನೆಗೆ ಜಾಣ ಪದ ಜೋಡಣೆಯಲಿ ಯಾವೆಲ್ಲಾ ಹುಳುಕುಗಳ ಅಡಗಿಸಿ ನಗುತ್ತೇವೆ... ನಮ್ಮ ಬಗೆಗಿನ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಎರಡೂ ಒಂಥರಾ ಕಳ್ಳ ನೆಂಟನ ಹಾಗೆ ನೋಡು - ನಂಬಿದ್ರೆ ಕಷ್ಟ, ಆರೋಪಿಸಿದ್ರೆ ಅವಮಾನ... ಪೋಣಿಸಹೋದರೆ ಸುಳ್ಳು ಇಬ್ಬನಿಯಷ್ಟು ಹಗುರ ಮತ್ತದರ ಒಡಲ ತುಂಬಾ ನಾ ತುಂಬಿದ್ದೇ ಬಣ್ಣ - ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೇಳುತ್ತಾ ಸತ್ಯದ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ಬೆಳಕಿನ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತದು ಬರೀ ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪಿನ ಭಾರ... ಇದುವರೆಗೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನಾಡಿದ್ಯಾವುದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವ ಹೇಳಿಯೂ ಹೇಳದಂತೆ ಪದಗಳ ನುಂಗಿದ್ದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ... ____ ಆತ್ಮಪತ್ರ... &&& ಎದೆಯಲಿಷ್ಟು ನೋವು ಮಿಜಿಗುಡುತಿರಬೇಕು... ಕನಸು ಹೊತ್ತಿದ ಕಮಟು ಉಸಿರಿಗಂಟಿರಬೇಕು... ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ಮಾಗುವುದು, ಮಾಗಿ ಬೀಗುವುದು, ಬೀಗಿ ಬಿಗುವಳಿದು ಬಾಗುವುದು... ಆಹಾ!! ಅಲ್ಲಿ ನಗುವೆಷ್ಟು ಚಂದ ಚಂಽಽದ... ನಿನ್ನ ನೆನಪಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಗುತ್ತೇನೆ ಅಥವಾ ನಗುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನೀ ತಬ್ಬಿದಂತೆನಿಸುತ್ತೆ... ____ ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ನಗುವೋ ಅಷ್ಟೇ ಗಟ್ಟಿ ಮೌನ... &&&

ನಿನ್ನ ಮರೆಯಲು ಹೋಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತೆ - ನಿನ್ನ ಹೊರತು... ಸೂತಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬವಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಕಳಿಸಿ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದವನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಸೂತಕ ಕಳೆದೇ ಇಲ್ಲ... 'ಜೀವ ತಣ್ಣಗಿರಲೀ' ಅಂತ ಯಾರೇ ಹರಸಿದರೂ ಸಣ್ಣಗೆ ಭಯವಾಗುತ್ತೆ ಈಗೀಗ - ಕೊನೇಯ ಸಲ ತಾಕಿದ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ತಂಪಿನ್ನೂ ಕಂಪಿಸುತಲೇ ಇದೆ ಎದೆಯೊಳಗೆ... ___ ತಂಪು ಹೊತ್ತಿನ ಉರಿ ಉರಿ ನೆನಪು ನೀನು - ಆ ನೆನಪಿನುರಿ ಒಲೆಯ ಮೇಲೇ ಜೀವದಗುಳಿಯಿಟ್ಟು ಬೇಯಿಸಿಕೊಂಡ ನಗೆಗೆ ಹಬ್ಬದಡುಗೇ ಅನ್ನಬೇಕು ನಾನಿನ್ನು... *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತೊಂದು.....

ತುಂಬಿ ಹರಿದಷ್ಟೂ ಶುದ್ಧ..... ಹಬ್ಬ ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟೇ - ಇರುವಿಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯನು ಅಷ್ಟಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ಕೊಂಡುಂಬುವುದು... ___ ನಾನು, ನೀನು, ಅವರಿವರು... &&& ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಬೇಲಿ ಹೂವು, ಬೇಲಿಯಿಲ್ಲದ ಬಯಲ ಚಿಟ್ಟೆ, ಹಂಚಿಕೊಂಡು ನೆಂಚಿಕೊಂಡು ಎದೆಯ ಪಾಕವಾ; ಬನವೆಲ್ಲ ಹೂ ಬಳ್ಳಿ - ಒಲವ ಪರಿಕ್ರಮ... 💞 ಎದೆಯಿಂದ ಎದೆಗೆ ನಗೆಯ ಬೆಳಕು... ☺️ ಬೆಳಕಿಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಸವರಿ ಹಬ್ಬವಾಗಿಸುವುದು... 🪔 ಅನುದಿನವೂ ಅನುಭಾವದ ಮಮತೆ ದೀಪಾವಳಿ... 🎇 ಪ್ರೀತಿ ಶುಭಾಶಯ... 🤝 &&& ನಗೆ ಮಂಗಳವೇ - ಹಳೇ ಹಪ್ಪು ಭಾವಗಳೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಒಪ್ಪಗೊಂಡು ಕುಪ್ಪಳಿಸುತ್ತವೆ ನಿನ್ನ ರುದಯದ ಹಾಡು ಎನ್ನ ಎದೆ ಗೋಡೆಯ ಮುತ್ತುವಾಗ... ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ತಬ್ಬು ಬಾ ಒಮ್ಮೆ - ಹೆಸರಾಗಲಿ ಬೆಳಕು ತಬ್ಬಲಿಯ ತಬ್ಬುವ ಹೆಮ್ಮೆ... ___ 'ದೊ(ದ)ಡ್ಡ' ಹೃದಯದವನ ಪುಟಾಣಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... &&&

ಕಲ್ಲು ಕಣಿವೆಯ ನೀರೂ - ನೀರ ಒಡಲಿನ ಕೆಸರೂ - ಕೆಸರನುಂಡು ಅರಳುವಾ ಹೂವೂ - ನಂಟು, ಗಂಟುಗಳನೆಲ್ಲ ಬಿಡಿಸಿ ತೋರುವ ಬೆಳಕೂ - ಅರಿವಿನೆಳೆ ಎಳೆ ಪ್ರೀತಿ... 💞 ~~ ಪ್ರೀತಿಸುವುದನಿನಿತು ಕಲಿಸು ಪ್ರೀತಿಯನಿನಿತು ಗುಣಿಸು ಗುಣಿಸಿ ಗುಣಿಸಿ ಇನಿತಿನಿತು ಪ್ರೀತಿಯನೇ ಉಣಿಸು "ಪ್ರೀತಿಯೇ ಯೆಲ್ಲವೂ ಅಲ್ಲ ಆದರೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿರದೇ ಯಾವುದಕೂ ರುಚಿ ಇಲ್ಲ;" ಯೆಂಬ ಭಾವದಿ ಮನವ ಭಾ/ಬಾಗಿಸು ನೆನಪು, ಕನಸೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಆಗಿಸು... 💞 ____ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... ~~ ನೂರು ಕಥೆಗಳ ಒಂದೇ ಉಸಿರು; ಪ್ರೀತಿ ಅದರ ಹೆಸರು... 💞🕊️ &&& ಕಾಲಿಗೆಡವಿದ ಕಲ್ಲ ಮೇಲಿನ ಕೋಪ ಕರಗಿ ಹೋಗತ್ತೆ - ಬೀಳದಂಗೆ ಹಿಡಿದ ಕೈಯ್ಯ ಭರವಸೆಯ ತಂಪು ಪಸೆಯಲ್ಲಿ... ಕಲ್ಲನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟು ಮುಂದೆ ಸಾಗ್ತೇವೆ ಹಿಡಿದ ಕೈಯ್ಯ ನಗೆಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ.... ಯಾವ ತಿರುವಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆಯೂ ಸಿಗಲಿ - ಬದುಕು ಬಂಧ ಬೆಸೆದು ಕರುಣಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿ, ಖುಷಿಗಳೆಲ್ಲ ಚಂದ ಚಂದವೇ... ಅಂಥದೊಂದೊಂದು ಹೆಗಲೂ ಹಾದಿ ಬೆಳಗೋ ಬೆಳಕು... ____ ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿ ನಮನ... 💞 &&& ಬಹುಶಃ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಲ ಮಿಲನ ಅನ್ನೋದು ಗಂಡಸಿಗೆ ಅವನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತಣಿಸೋ ಸುಖದ ಕ್ರಿಯೆ - ಅದಕೆಂದೇ ಪ್ರತೀ ಸಲ ಗೆಲ್ತೇನೆ ಅನ್ನೋ ವೀರಾವೇಶದಲ್ಲೇ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ತಾನೆ... ಆದ್ರೆ, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಮಿಲನ ತನು ಮನ ಸಮತೂಕದಲ್ಲಿ ಅರಳಿಕೊಂಡು ಹಗುರಾಗೋ ಪ್ರೀತಿ - ಹಾಗೆಂದೇ ಗೆದ್ದೇ ಅಂದು ಗೆಲ್ಲಿಸ್ತಾಳೆ, ಇಲ್ಲಾ ಸೋಲಿಸಿದ್ದನ್ನ ತೋರಗೊಡದೇ ಗೆಲ್ತಾಳೆ... ಇಲ್ಕೇಳು, ಆಟ ಮುಗಿದ್ಮೇಲೆ, ಬಿಗಿದ ತೋಳ್ಗಳು ಬೆವರಿಗೆ ಜಾರುವಾಗ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಎಳೆದು ಸೆಳೆದು ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ಮುದ್ದಿಸೋ ಹೆಣ್ಣ ಕಣ್ಣಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಮುಳುಗು; ಗೆಲುವೆಂದರೇನೆಂದು ಅರಿವಾಗತ್ತೆ ಅಥವಾ ಸೋಲುವ ಸುಖದ ಆಪ್ತ ಪರಿಚಯ ಮೈದುಂಬುತ್ತೆ... ಕಾಮ ಅಂದ್ರೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಕಣೋ - ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ ಎರಡೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ತಣೀಬೇಕು... ಪ್ರೀತಿಯ ಸಮಪಾಕದಲ್ಲಿ ಅವ್ಳು ಒಡಲು, ಅವ್ನು ಹೆಗ್ಲು... ___ ಕೇಳಸ್ಕೊ ವತ್ಸಾ, ಕಥೆಯಾಗದ ಪಾತ್ರಗಳ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಸತ್ಯಗಳು ಎಚ್ರ ತಪ್ಪಿ ಮಲ್ಗಿರ್ತಾವೆ... &&& ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಮೂಲ ಬಣ್ಣ ಯಾವ್ದು ಅಂತ ಕೇಳಿದಲ್ಲಿ "ಪ್ರೀತಿ" ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಉತ್ತರ... "ಪ್ರೀತಿ" ಬಣ್ಣವಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರೆ "ಪ್ರೀತಿಗಿಂತ ಚಂದ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ" ಅನ್ನೋದು ಪ್ರೀತಿಯ ಎತ್ತರ... ____ ತುಂಬಿ ಹರಿದಷ್ಟೂ ಶುದ್ಧ... *** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Tuesday, September 26, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತು.....

ಬದುಕೇ ನಾನು ನದಿಯಂಥವನು.....


ಅವಳ ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಗುಮ್ಮನೂ ಅವಳ ಆಜ್ಞಾವರ್ತಿ ಸೇವಕ...

ಹುಡುಗೀ - ಈಡೇರದೇ ಉಳಿದ ನಿನ್ನ ಆಸೆಗಳು ನನ್ನ ಸೋಲಿನಂತೆ ಕಾಡುತ್ತವೆ... ಶಪಿಸಿಬಿಡು - ನನ್ನಲ್ಲೇ ಹಾಗೇ ಉಳಿದು ಹೋಗುವ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳು ನನ್ನ ಚಿತೆಯಲ್ಲೇ ಬೆಂದು ಹೋಗಲಿ... .........ಸಾವಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದರೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ... ಬರಗೆಟ್ಟ ಬದುಕಿಗೆ ನಿದ್ದೆಗೂ ಬರವೇ... ಉಫ್.... ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ದೂರವೋ.... ಅದೆಷ್ಟು ನಾಳೆಗಳೋ.... ___ ಮೌನ ಸದ್ಗತಿ... &&&

ಸತ್ರೆ - ನಮ್ದೇ ಬೊಜ್ಜಕ್ಕೂ ನಮ್ಗೆ ಊಟ ಅಂದ್ರೆ ಕಾಕೆ ಪಿಂಡ ಅಷ್ಟೇಯಾ... ಬದ್ಕು ದುಡಸ್ಕ್ಯಂಡಂಗೆ ನೆಮ್ದಿಂದ ದುಡ್ದು ಸಾಯವು - ಸುಖ ಅಂದ್ರೆ ಅದಷ್ಟೇಯಾ ವತ್ಸಾ... &&&

ಬದುಕೇ - ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಗಳ ಕಣ ಕಣವನೂ ಒಡಗೂಡಿ ಒಡನಾಡಿ ಬಾಚಿ ಬಾಚಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಮಧುರ ನೆನಪುಗಳೇ ವಿದಾಯದ/ವಿಯೋಗದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಕಾರೆಯ ಮುಳ್ಳಂತೆ ಚುಚ್ಚುತ್ತವೆ... ಜೀವಿಸಿದ ಅದಮ್ಯ ಖುಷಿಯೂ ನೆನಪಾಗಿ ಪಲ್ಲಟವಾಗುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ದಟ್ಟ ಕಟ್ಟುಸಿರು - ಅಲ್ಲೂ ತುಟಿಯು ನಗಬಹುದು/ನಗುತ್ತದೆ ಎದೆಯ ಗಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿದ್ದರೆ... ____ ನೆನಪುಗಳ ಹಾಜರಿಯ ಒಂದು ಮುಖ.... &&&

ನಗಲು ಇರುವ ನೂರು ಕಾರಣಗಳನೂ ನಿನ್ನ ಒಂದು ನೆನಪಿನ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿಯೇ ಅಳಿಸಿ ಉಸಿರನು ತಲ್ಲಣಿಸುತ್ತದಲ್ಲ... ಏನ ಹೆಸರಿಡಲಿ ಆ ಸೋಲಿಗೆ(?)... ___ ಎದೆಯ ಕಾವು...


ಸಾಕಿನ್ನು .......ಈ ನೋವುಗಳೂ ಹಳತಾಗಿ ಹೋದವು... &&&


ಗುರುವಿನ ಋಣ ದೊಡ್ಡದು... ಕರುಳಿಂದ ಈ ಜೀವಾತ್ಮಗೆ ಉಸಿರ ತುಂಬಿ, ಕರುಳ ದಾರದಲೇ ತೊಟ್ಟಿಲ ಕಟ್ಟಿ ಬದುಕ ತೂಗಿದ ಅಮ್ಮ... ಕಾಲನೆಡವಿ ಬೀಳಿಸಿ, ಕೈನೀಡಿ ಮೇಲೆತ್ತಿ, ಚಂಚಲತೆಯಲಿ ಉಸಿರ ಕಾಡಿ ಕಾಡಿ ಕಡೆದು ರೂಪಿಸಿದ ಬದುಕು... ಅನವರತ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ ಆಡುತ್ತಾ, ಕದ್ದು ಬಳಿ ಬಂದು ಉಸಿರ ಮುಟ್ಟಿ ಬದುಕ ಗೆರೆಯಿಂದ ನಮ್ಮನು ಆಚೆ ಹಾಕುವ ಸಾವು... ಅರಿವೇ ಗುರುವೆಂದರು; ನನ್ನ ಅರಿವೆಂದರೆ - ಅಮ್ಮ, ಬದುಕು ಮತ್ತು ಸಾವು... ____ ಗುರುವೇ ನಮಃ &&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ - ಅವರಿವರಂತೆ ನಾನು ಸಂಕುಚಿತ ಕುಹಕಗಳ ಕೊಳಕನ್ನು ಯೋಚಿಸಲಾರೆ, ಯೋಜಿಸಲಾರೆ ನಿಜ... ಹಾಗಂತ, ಅಗತ್ಯವಾದಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ಅವರವರ ಯೋಚನೆಯ ಮಟ್ಟದ ಧಾಟಿಯಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲಲ್ಲೇ ತಿರುಮಂತ್ರ ಕೊಡಲಾರೆ ಎಂದರ್ಥವಲ್ಲ... ಮಾತಿಗೆ ಮಾತು ಕೊಡಲೇಬೇಕು ಎಂದೇನಲ್ಲ; ಆದರೆ, ನನ್ನ ಮೌನದೊಳಗಣ ಸಾವಧಾನ ಅವರ ಸಣ್ತನದ ಮಾತಿನ ಬುಧ್ಯಾಪೂರ್ವಕ ಇರಿತಕ್ಕೆ 'ನಾನೇ ಸರಿ ಇಲ್ವೇನೋ' ಅನ್ಕೊಂಡು ಕುಗ್ಗಿ ಕದಡಿ ಹೋಗಬಾರದಲ್ಲ... ನನ್ನೊಳಗೇ ನಾ ಇಳಿದು ಹೋಗುವುದಕಿಂತ, ತಿರುಗಿ ಆಡಿ ಸೋಲುವುದಾದರೂ ಸಮಾಧಾನವೇ ನನಗೆ... ____ ಕಚ್ಚುವ ಇರಾದೆಯಿಲ್ಲ; ಹಂಗೇನೇ, ಬುಸುಗುಡದೆಯೂ ಇರುವಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆತನವೂ ಇಲ್ಲ... &&&

ನಾ ನಂಬಿದ್ದು ಸತ್ಯವೇ ಇರಬಹುದು, 'ಆದ್ರೆ ನಂಬಿದ ಸತ್ಯದಿಂದ ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇನು, ಸತ್ಯಾನ ನಂಬಿ ಏನು ಸುಖ ಕಂಡೆ' ಎನ್ನುವ ಅಂತರಂಗದ ಆರ್ತನಾದ ಹುಟ್ಟದಂತೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ದುಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದು ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ವಾಸ್ತವಿಕ ಕಠೋರತೆಗೆ ಮನಸಿನ ಹಸಿತನವ ಸಾಯಗೊಡದಂತೆ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದು ತುಂಬಾನೇ ದಾರ್ಷ್ಟ್ಯವ ಬೇಡುವ ಕೆಲಸ... ____ ಗೆಲುವು ಬೇಡ, ಸೋಲದಂತೆ ನನ್ನ ನಾ ಕಾಯ್ದುಕೊಂಬುವುದು ಎಂದಿನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ... &&&


"ಸಾವು ಕಾಣದೇ ಬದುಕು ಗಟ್ಟಿಯಾಗುವುದೆಂತು..."

"ಸಾವೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಬರೀ ದೇಹದ್ದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲವಲ್ಲ..."

___ಉಸಿರು ಬಿಸಿಯಿದೆ - ಬದ್ಕಿದೀನಂತೆ...

&&&


ನಿನ್ನ ಗೆಲ್ಲುವ ಹಠವಿಲ್ಲ... ಹಾಗೇ, ನಿನ್ನ ಒಳಗೊಳ್ಳುವ ಅಸೀಮ ಖುಷಿಯ ತುಡಿತಕ್ಕೇನೂ ಬರವಿಲ್ಲ... ಎದೆಯ ನೋವು ಎಷ್ಟೇ ಎಡಗಣ್ಸಿದ್ರೂ ರಸಿಕ ಕಣ್ಣಿನ ತೇವ ಬತ್ತುವುದಿಲ್ಲ... ___ ಬದುಕೇ ನಾನು ನದಿಯಂಥವನು... &&&

ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ನೂಪುರವನೆತ್ತಿ 

ಎದೆಯ ಕಾವ್ಯ ಕರಡಿಗೆಯಲಿಟ್ಟು 

ಕುಣಿ ಕುಣಿಸಿ ನಲಿವ ನನ್ನೀ ಹುಚ್ಚು ನಶೆಗೆ 

ನಿನ್ನ ಅಕಾರಣದ ಅನನ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಹೊಣೆ...

____ ಭಂಡ ಭರಮನೂಳಿಗದ ಬದುಕೇ...


*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹತ್ತೊಂಭತ್ತು.....

ಪರಿಕ್ರಮ..... 'ಎನ್ನೆದೆಯ ಒದೆಯುವ ಕನಸಲ್ಲಿ ನೀನೂ ಇರಬಹುದು ನಿನ್ನ ಆಸೆ ಸೆರಗ ನೆರಳಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಇರಬಹುದು...' ____ ಪ್ರೀತಿ... 'ಆ ತೀರದಾ ತೀರದ ನಗು ನಂದೇ ಅದರ ಅಧರ ಆಳಿಕೆ ನಿಂದ್‌ನಿಂದೇ...' ____ ನೀನು ದಡವ ತೊಳೆವ ಅಲೆ ಮತ್ತು ಮಳೆ... 'ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಮಿಡಿತದ ಗುರುತೊಂದು ಉಳಿಯಲಿ ನಾ ನಡೆದ/ವ ಎಲ್ಲ ಹಾದಿಯ ಎಡ ಬಲಗಳಲಿ...' ____ ಒಲವೇ... 'ನೆನಪು ಕಾಡು ಮೊಲ್ಲೆಯ ಘಮ ನೆನಕೆಗಳ ರುಚಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೆಗಳ ಗುರುತು...' ___ ನಿನ್ನ ಒಂದೆಳೆ ನಗು... 'ನನ್ನೊಳಿಲ್ಲದ ನಾನು ಸಿಗಬಹುದೇ ಹೊಸ ನಾಳೆಗಳಲಾದರೂ ಸೋತವನ ಎತ್ತಿ ನಡೆಸಬಹುದೇ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮುಗುಳ ಬೆರಳು...' ____ ನೀನು - ಅಶ್ವತ್ಥದ ನೆರಳು... &&& ಅಗೋ - ಊರ ಹೊರಗಿನ ಆಲದ ಬಿಳಲು ನಡುವೆ ಮೈಯ್ಯರಳಿದ್ದು ಗೊಲ್ಲನ ಕೊಳಲು ಪಿಳ್ಳಂಗೋವಿಯ ಸೋಕಿದ ತುಟಿ ಕಳ್ಳ ಗೋಪನದು ರಂಧ್ರಗಳ ಮೀಟಿದ ಉಸಿರು ಒಲವಾಂಬುಧಿ ಗೋಪಿಯದು ಕೇರಿ ಎದೆ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಅನುರಾಗದ ಸರಿಗಮಪದನಿ... ___ ರಾಧಾಮಾಧವರಾಗ - ಕೊಳಲು ಮತ್ತು ಕಾವ್ಯ... &&& ಶಂಖದೆದೆಯ ಭೋರ್ಗರೆತ ಮತ್ತು ಒಂದು ಹನಿ ಕಣ್ಣೀರು... ಎಲ್ಲಾ ತೊರೆಗಳೂ ನೇರ ಸಾಗರ ಸೇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ... ____ಪ್ರೀತಿ... &&& ವತ್ಸಾ - ತನ್ನ ಒಡಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ 'ಜೀವಂತವಿರುವ' ಯಾವುದನ್ನೂ ನದಿ ತೇಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮುಳುಗಿಸಿ ಮುಂಬರಿಯುವುದು ಅದರ ಸಹಜ ಗುಣ ಸ್ವಭಾವ... ಅಷ್ಟಾಗಿಯೂ ತೇಲಬೇಕೆಂದರೆ ನೀರ ಹರಿವಿನ ಮಟ್ಟುಗಳನು ಪಳಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನ ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದ ನೀನು ಈಜು ಕಲಿಯಬೇಕು ಇಲ್ಲಾ ಕೈಚೆಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ತೆರಬೇಕು... ______ 'ಈ ಬದುಕು, ಇಲ್ಲಿ ನೀನು ಅರಸುವ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾನಾ ರೂಪಗಳು' ಇವೆಲ್ಲಾ ಆ ನದಿಯ ಉಪಮೆಗಳೇ ಅಲ್ವಾ...!! &&& ಈ ಘಳಿಗೆಯೂ ನನ್ನದೇ, ಈ ಕ್ಷಣದ ಕಣ ಕಣ ಅರಳುವಂಥಾ ನಗುವೂ ನನ್ನದೇ, ಇದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೇಕೆಂಬ ಮಧುರ ಸ್ವಾರ್ಥವೂ ನನ್ನದೇ... ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮನದುಂಬಿ ನಕ್ಕ ಈ ಹೊತ್ತಿನ ಇದ್ಯಾವುದನ್ನೂ ಒಂದೇ ಒಂದು ಪ್ರತಿಯೂ ಯಥಾವತ್ತು ನಕಲು ಮಾಡಿ ಇಲ್ಲಿಂದ ಅಲ್ಲಿಗೂ ಅಂಟಿಸಿ ಹಿಗ್ಗಲಾಗದ ಅಸಹಾಯ ನಾನು... ಅಂತಾಗಿಯೇ, ಇವೆಲ್ಲವನೂ ನೆನಪುಗಳಾಗಿ ಹಿಡಿಹಿಡಿಯಾಗಿ ಕೂಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿಟ್ಟುಸಿರಾಗುತ್ತೇನೆ... ಮತ್ತೂ, ಇಷ್ಟುದ್ದ ಬದುಕಿನಲಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾ ಮೆಚ್ಚತಕ್ಕ ಅಂಶ ಒಂದೆಂದರೆ ನಕ್ಕು ನಗಿಸಿದ ಘಳಿಗೆಗಳನೂ ಆಗೀಗ ನೆನೆದು ತುಸುವಾದರೂ ಮತ್ತೆ ನಸು ನಗಬಲ್ಲೆ ಎಂಬುದಷ್ಟೇ... ಕಾರ್ಯ ಕಾರಣ ತೀವ್ರತೆಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾದರೂ ಎಂದಿಗೂ ಎಲ್ಲ ಮೊಗದ ಚಂದ ಕಳೆ ನಗುವೇ ಅಲ್ಲವೇ... ____ ನಗುವಾಗು - ನಗುವಲ್ಲಿ ಮಗುವಾಗು... &&& ಕೇಳಿಲ್ಲಿ - 'ಐ ಲವ್ ಯೂ' ಅಂತ ಪ್ರೀತಿನ ಹೇಳಿಬಿಡೋದು ಸುಲಭವೇ ಏನೋ; ಮತ್ತದು ಶ್ರುತಿ, ಲಯ, ತಾಳಗಳಾಚೆಯೂ ಎದೆಯಲಿ ಹಿತ ಮಿಡಿವ ಮಹಾ ಮಧುರ ಆಲಾಪವೂ ಹೌದೇನೋ... ಆದರೆ, ಹೇಳಿದ್ದನ್ನ ಬದುಕಿಡೀ ಕಾಲು ಕಾಲಿಗೆ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿದು ಸಾಬೀತು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕಾದ ಜರೂರತ್ತಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಬೀಳುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದಷ್ಟು ಸರಾಗ ಸುರಳೀತವಲ್ಲ ಅನ್ಸತ್ತೆ ನೋಡು... ____ ತೋಳಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಬೀಜ ಎದೆಯ ಕಾವಲ್ಲಿ ಓಟೆ ಒಡೆದು ಅಂತಃಕರಣದ ಸಸಿಯಾಗಿ ಬಾಳು ಮಾಗುವುದು ಒಂದಿಡೀ ಜನುಮದ ಒತ್ತೆಯ ಬೇಡುವ ಪರಿಕ್ರಮವೇನೋ... &&& ಅಕಾರಣ ಭಯ ಮತ್ತು ಸಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿ ಎರಡೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿಡುವ/ಬಂಧಿಸಿಡುವ ಪ್ರಬಲ ಸಾಧನಗಳು... ___ ಸಂಬಂಧ ಮತ್ತು ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಷಯಗಳು... &&& ನೋವನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಜಗವ ತೊರೆದು ಕಾಡಿಗೋಡಿದ್ದು - ಮೌನ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿತು...

ಹೋದ ಹಾದಿಯಲೇ ಹೊರಳಿ ಬಂದದ್ದು - ಹಸಿವಿಗೆ ಭಿಕ್ಷಾಂದೇಹಿ - ಜೋಳಿಗೆ ಖಾಲಿ ಬಿದ್ದದ್ದಿಲ್ಲ - ಕಾಯಕ್ಕಿಲ್ಲದ ಬೆಲೆ ಕಾಷಾಯಕ್ಕೆ... ತುಂಬಿದ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಯುದ್ಧ ಯಾಕೆ ಬೇಕು - 'ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ನಶ್ವರ' ಅಂದದ್ದು... ಅಂತರ್ಯುದ್ಧ ಗೆದ್ದಿದ್ದೇ ಆದರೆ, ನಶ್ವರತೆ ಹೃದ್ಯಸ್ತವಾಗಿದ್ದರೆ ಮರಳಿ ಯಾಕೆ ಬಂದೆ? ಕೇಳಿಲ್ಲ ಯಾರೂ - ಬದಲಿಗೆ ಜ್ಞಾನಿ ಅಂದು ಶರಣೂ ಅಂದರು... ಲೋಕ ಹಿತ - ಅದಕ್ಕೆ ಪೀಠ - ಪೀಠದ ಘನತೆಗೆ (?) ಪಾದ ಪೂಜೆ, ದಕ್ಷಿಣೆ... ಜನಕ್ಕೆ ನೋವು, ಹಸಿವು - ನಂಗೆ ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಹಮ್ಮು - ಮಾತಿನ ಮಾರಾಟ... ನಾನು ಬೇಡಿದರೆ ಭಿಕ್ಷೆ - ಅವರೇ ನೀಡಿದರೆ ಗುರು ದಕ್ಷಿಣೆ... ಹಸಿವು, ಕಾಮ ನೀಗಿದ ಮೇಲೆ ಜನಕ್ಕೆ ಅಭಿಮಾನ, ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಪ್ರಶ್ನೆ - ನಾನು ಪ್ರವಚನಗಳ ಹೆಣೆಯುತ್ತೇನೆ - ಮತ್ತು ಜಗತ್ತು ತನ್ನಿಷ್ಟದಂತೆ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ... ___ಉದರ ನಿಮಿತ್ತಂ... ___ಅರ್ಜುನ ಸನ್ಯಾಸಿ... --- ವಿವರ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಸಾಲುಗಳು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನೆಂಟು.....

ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಪಾಕ.....

ಹರಿವ ಪ್ರೀತಿಯೇ -

ಬದುಕು ಬೆನ್ನೆಲುಬನ್ನೇ ಮುರಿದು ನಗುವಾಗ, ಮಾತು ಮೌನಗಳೆಲ್ಲ ಸೋತ ಅಸಹಾಯ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕತ್ತಲ ತಬ್ಬಿ ಕೂತು ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತೇನೆ...

ಬೆಳಕೇ -

ಅಂಗಳದ ಕಿಬ್ಳಿಯಲಿ ನಿನಗೆಂದೇ ಒಂದು ಕೀಲಿಕೈ ಇಡುವ ಜಾಗವ ಮರೆಯಬಾರದು ನೀನು ಎಂದು ಒಳಗೇ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತೇನೆ...

ಸುರಸಿಂಧುವೇ -

ಎನ್ನೊಡನೆ ಆನೇ ಠೂ ಬಿಟ್ಟು ನಡೆವಾಗಲೆಲ್ಲ ಕರೆದು ಕಣ್ಣ ಹನಿಯ ಕರೆಯ ತೊಳೆದು ಸಂತವಿಸುವ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲ ಬಿಸುಪಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಗೆಲ್ಲುವ ಬಲವ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ...

___ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ, ನನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಯ ತಂಗುದಾಣ ನಿನ್ನ ಹೆಗಲು...

&&&

ಭವದ ರಗಳೆಗಳ ಸಂತೆಯಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದವರನು 

ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ ಹುಡುಕಿ ಕರೆದು ಒಳಮನೆಗೆ 

ಇನಿತು ಪ್ರೀತಿಯ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು...

ಆದರೋ,

ಭಾವದ ಬುರುಡೆಗಳಲಿ ಬಳಗದಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಂಡು

ಬುಧ್ಯಾಪೂರ್ವಕ ಹಿತ್ಲಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕೂತವರನು 

ತಿರುಗಿ ಒಳ ಕರೆವುದು ಹೇಗೆ...? 

ಕರೆದರೂ ಕೂಡುವರೇ ಹಾಗೇ...?

___ ಕಳೆದೂ ಉಳಿದವರು ಮತ್ತು ಉಳಿದಂತೇ ಅಳಿದವರು...

&&&

.....ನೇಹವೇ -

ನಾನೇ ಅರ್ಥವಾಗದ ನನಗೆ 

ನೀನು ಅರ್ಥವಾಗುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ...?!

ಬದುಕಿದರೆ ಸಾಕಲ್ಲ -

ಸದಾ ಅರ್ಥ, ಅನರ್ಥ, ಅಪಾರಾರ್ಥಗಳ ಆಚೆಯೇ ನಿಂತು ನಗುವ ಪ್ರೀತಿ ಸಾರ್ಥವಾಗುವ ಹಾಗೆ...

ಕೂಡಿಕೊಳಲಿ, ಆಡಿಕೊಂಡಿರಲಿ -

ನಾನು ನೀನೆಂಬ ರಮ್ಯತೆ, 

ನಾನು ನೀನಾಗುವ ರಮ್ಯತೆ, 

ನೀನು ನಾನಾಗುವ ರಮ್ಯತೆ,

ನೀ ನಿನಗೂ ಸಿಗುವ ರಮ್ಯತೆ,

ನಾ ನನ್ನಲ್ಲೂ ಉಳಿವ ರಮ್ಯತೆ...

ಇರಲಿರಲಿ ಬಿಡು,

ಪ್ರೀತಿ ಅಂಬೋ ಮಧುರ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಅಮಲು ಕಾಲಕೂ ಇಳಿಯದಂತೆ ಹೀಗೇ...

____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ...

&&&

ಫೋಟೋದಲ್ಲಿನ ನಗು

ಮತ್ತು

ನಗುವಿನ ಫೋಟೋ

ಎಷ್ಟೊಂದು ಬೇರೆ ಬೇರೆ...

___ ಎದೆಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಹೇಳುವ ಸತ್ಯ...

&&&

ಹರಿದ ದೋತರ - ಪಟ್ಟೆ ಪೀತಾಂಬರ

ಮುಟಿಗೆ ಅವಲಕ್ಕಿ - ಪ್ರೀತಿ ಫಲಾಹಾರ

ರಾಜ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಗೆಳೆತನದ ಮೆರವಣಿಗೆ... 

____ ಸೇವಿಸುವುದಾದರೆ ನೇಹವನೇ ಸೇವಿಸು - ಕರಿಯನ ಜಠರವ ತಂಪಾಗಿಸಿದ ಕುಚೇಲನ ಹೆಗಲ ಚೀಲ ಬರಿದಾಗದಿರಲಿ...

&&&

ನೇಹವೆಂದರೆ, 

ನನ್ನೊಳಗೆ ನನ್ನ ಕಾಯುವ ನಿನ್ನ ಎದೆಯ ಹಾಡು - ಎದೆಯೆದೆಯ ಅಮೂರ್ತ ಭಾವಂಗಳ ಕುಶಲ ಸಂವಾದದ ಜಾಡು...

ಗೆಳೆತನದ ಒಡಲ ಒಸಗೆಯ ನೋಡು - ಅದು, ಆಡಾಡುತ್ತಾ ನಗೆಯು ಬಗೆ ಬಗೆಯಲಿ ಅರಳುವ ಮಳೆಯ ಕಾಡು...

___ ಸ್ನೇಹವದು ಕುಶಾಲಿನ ಕರುಣೆಯಲ್ಲ, ಕಣ್ಣ ಹನಿಯ ಕು(ಕ)ಡಿವ ಗಟ್ಟಿ ಹೆಗಲು...

&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -

ಹೊಸತೇ ಲೋಕಗಳ ಪರಿಚಯಿಸಿದ್ದು ನೀನು ಅಥವಾ ಅದೇ ಲೋಕದೊಳಿದ್ದೂ ನಾ ಅದುವರೆಗೂ ಗಮನಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲದ ಲೋಕ ವ್ಯಾಪಾರಗಳ ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸಿದ್ದು ನೀನು...

ಹೌದು, 

ಮನದ ಭೂಮಿಕೆಯಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಭ್ರಮೆಗಳ ಪರದೆ ಹರಿದದ್ದೂ ಹೌದು, ಜೊತೆಗೊಂದಿಷ್ಟು ಹೊಸಾ ಸರ್ಕಸ್ಸಿನ ಅಂಗಡಿ ತೆರೆದದ್ದೂ ಹೌದು...

ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ಕಣ್ತೆರೆದು ಅಷ್ಟು ದೂರ ನಡೆದೆನಲ್ಲ, ಈಗ ಇವೆಲ್ಲ ಅರಿವಿನ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಬಂದೆನಾದ್ದರಿಂದ ನೀನು ಕೂಡಾ ನಂಗೆ ಅದೇ ಲೋಕ ಪಾಕದಲಿ ತೆವಳೋ ಸಾಮಾನ್ಯ ಹುಳದಂಗೇ ಕಂಡರೆ ತಪ್ಪು ಯಾರದ್ದು...!?

ಅಪರಿಚಿತ ಹಾದಿಯಲಿ ಎದುರು ಬದುರು ವಿನಿಮಯಗೊಂಡ ನಗು ಪರಿಚಯದ ಬೀದಿಗೆ ಏಕಮುಖವಾಗಿ ಹೊರಳದೇ, ಅಪರಿಚಿತ ಗಂಧವ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡೇ ಹಾಗೇ ದಾಟಿ ಹೋದರೇ ಚಂದವಿತ್ತೇನೋ ಅನ್ಸತ್ತೆ ನೋಡೀಗ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ...!!

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆಗಿ ಬೆಳೆದೆನಾ ಅಥವಾ ಕಳೆದು ಹೋದೆನಾ ಎಂಬುದೇ ಭಾವಲೋಕದ ಮುಗಿಯದ ಗೊಂದಲ ಆಗಿರುವಾಗ -

"ಈ ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಕ್ರಮದ ಧೀಕ್ಷೆಯಲಿ ಮೈಮನದ ವಸನಗಳನೆಲ್ಲ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಕಳಚಿದ್ದು ನಾಚಿಕೆ ಅನ್ನಿಸದಂಗೆ, ಬೆತ್ತಲಾದದ್ದು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಬೆತ್ತಲಾದದ್ದು ಎಂಬ ಎತ್ತರವ ತಾಕಿ, ನಾನೂ ಅಳಿದು ನೀನೂ ಅಳಿದು ಉಳಿದದ್ದು ಪ್ರೇಮ ಎಂಬಂತೆ ಬದುಕ ಆಳುವುದು ಹೇಗೆ ಹೇಳು..."

____ ಬಂಧ ಅನುಬಂಧ ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಪಾಕ...

&&&

ಕಸದ ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ಕಸವನ್ನೇ ಹಾಕಬೇಕಲ್ಲ....

___ ರದ್ದಿಸುದ್ದಿ...

ನೂರು ಕಾಲ ಜೊತೆಗಿದ್ದೂ ಸಲಿಗೆಯೇ ಬೆಳೆಯದಿದ್ದರೂ ನೋವಿಲ್ಲ - ಅಲ್ಪ ಕಾಲದಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋಗ್ತಾನೆ, ಬಿದ್ದಿರ್ತಾನ್ಬಿಡು ಅನ್ನೋ ಸದರ ಹುಟ್ಟಿಬಿಟ್ಟರೆ ಮಾತ್ರ ಬಲು ಹಿಂಸೆ...

____ಬಂಧ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನೇಳು.....

ಮೋಹಿಯ ಕನಸಿನ ಬುಟ್ಟಿ.....

ಅವಳು : ಇರ್ಲಿ ಬಿಡು, ಕೆಲವಾದರೂ ಗಾಯದ ಕಲೆ ಇರ್ಬೇಕು, ಚಂದ್ರನ ಮೈಯ್ಮೇಲಿನ ಮೊಲದ ಚಿತ್ರದ ಹಾಗೆ; ಆಗ್ಲೇ ಬನದ ಹುಣ್ಮೆ ಚಂದ ಅನ್ಸೋದು...
ಅವನು : ಛಿ ಚೀ!!! ನಾನು ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಯಾರ ಮೈಯ್ಮೇಲೂ ಕಲೆಗಳನ್ನ ಉಳಿಸಿ(ಸೊ)ಲ್ಲಪ್ಪಾ - ಬೆತ್ತಲ ಬೆಳಕಿನ ಮೈಗಂಟಿದ ಕತ್ತಲ ಮಚ್ಚೆಗೂ ತುಟಿಯಷ್ಟನೇ ತೀಡುವ ಮೃದು ಜೀವಿ ನಾನು... 🙈
____ ಮಂಗನ ಕೈಲಿನ ಮಾಣಿಕ್ಯದಂತೆ ಪೋಲಿಯ ನಾಲಿಗೆಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಘನ ಗಂಭೀರ ಮಾತೂ... 😜
&&&

ನೆಂದು ಬಂದವನ ವದ್ದೆ ಮೈ ವರೆಸುತ್ತಾ ವರೆಸುತ್ತಾ ಒಳಗಿಂದ ವದ್ದೆಯಾಗುವ ಅವಳ ಹರೆಯದ ನಾಚಿಕೆಯ ನೋಡಾ...
___ ರಸಿಕ ಹರೆಯದಲ್ಲಿ ಮನವೂ ತೊಯ್ಯುವ ಮಳೆ ಎಷ್ಟು ಚಂಽಽದ ಚಂಽಽದ...
~~~
ಮಳೆಯ ಸಂಜೆಗಳಲಿ ಬೀದಿಯ ಆ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಗುವ ಮುನ್ನ ಕೊಡೆಯ ಮರೆಯಿಂದಲೇ ತಿರುಗಿ ನೋಡುವ ಅವಳು ಎಂಥಾ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಬೆರಗು...
____ ಬಿಸಿ ಹರೆಯದ ಚಂಚಲ ಚಂದಕ್ಕೆ ಹರೆಯವೇ ಸಾಟಿ...
~~~
ಕೇಳಿಸ್ತಾ -
ಗುಡ್ಗುಮ್ಮ, ಮಿಂಚುಳ್ಳಿ ಹಿಮ್ಮೇಳ‌ದ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಮಳೆ ನೆಲವ ತಾಕಿ ಹೊಮ್ಮೋ ಗಾನ ಸುಧೆ - ನಿನ್ನ ಘಮದ ನೆನಪಿನ ಗುಣುಗಿಗೆ ಧೋಽಽಧೋಽ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತ...
ಜಪ್ಪಿ ಹೊಡೀತಿದೆ ಕಣೇ ಮಳೆ; ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ತಂಪಾದ ಗುದ್ದಾಟ ಬೇರೆ...
ಇಲ್ಲಿರಬೇಕಿತ್ತೀಗ ನೀನು - ನಿನ್ನ ಸುಳ್ಳೇ ಭಯ, ನನ್ನ ಕಳ್ಳ ಆಸೆ ಕೂಡಿಯಾಡಿ ಬೆವರುವ ಒದ್ದೊದ್ದೆ ಇರುಳೊಂದು ಅರಳಬಹುದಿತ್ತು...
____ ಬಿರುಸು ಹರೆಯಕ್ಕೆ ಹಸಿ ಹರೆಯವ ಬೆರೆಯುವ ಕಿರು ಕನಸೂ ಎಷ್ಟು ಚಂಽಽದ ಚಂಽಽದ...
~~~
ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರೂ ಅಲ್ಲೇ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುವ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕಚಗುಳಿಯ ಮಾಟ, ಮಾತಿಗೆ ಮಾತಿನ ಮುತ್ತು ಪೋಣಿಸಿ ಆಸೆ ಕೆಣಕುವ ಆಟ...
ಅವಳು ಗುರಾಯಿಸುವುದು 'ಥೂ, ಪೋಲಿ ಬಸವ' ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ಕೂಡಾ ಅದನೇ ಹಾಗೆ ಹಾಗೇ...
____ ಶ್ರಾವಣದ ಮಳೆಯಂಥ ಮನಸಿನ ಈ ತುಂಟ ಆಸೆ ಹೋರಿನ ಹರೆಯ ಎಷ್ಟು ಚಂಽಽದ ಚಂಽಽದ...
&&&

ತಂಗಾಳಿಯ ತೆರೆಯೊಂದು ನಿನ್ನಂತೇ ತಲೆ ಸವರಿ - ಕಳೆದಿರುಳ ಕಚಗುಳಿಯೆಲ್ಲ ಹಂಗೇನೆ ಹಸಿಯಾಗಿ ಬೆಳಗಾನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕನಸ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು...🌱
&&&

ಕಪ್ಪು ಕಮಲಾಕ್ಷೀ,
ಕಣ್ತಣಿಸಿ ಕತ್ತಲ ಮೆರೆಸುವ ಆ ನೂರು ಅಲಂಕಾರಗಳ 'ಸೌಂದರ್ಯ'ದ್ದೊಂದು ದಡೆಯಾದರೆ, ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ಬೆಳಕ ಮೈಮರೆಸುವ ಉದ್ದಾಮ ನಗ್ನತೆಯೇ ಅಲಂಕಾರವಾದ ಹೆಣ್ತನದ 'ಚಂದ'ದ ತೂಕವೇ ಬೇರೆ...
ನೀನೋ ಚಂದ ಚಂದ...
ನಾ ಸೋತಲ್ಲೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಯಸೀ ಬಯಸಿ ಸೋಲುತ್ತೇನೆ, ಕಾರಣ - ನಿನ್ನ ನಾಚಿಕೆಯ ವಜನು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ತನದ ಗಂಧ...
ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು ನನ್ನ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದ ಹಕ್ಕು ಕಣೋಲೇ ಎಂದು ಹಠ ಹೂಡುವ ಹುಡುಗೀ -
ನಿನ್ನ ಬೆತ್ತಲೆ ಬೆನ್ನ ಎನ್ನೆದೆ ರೋಮಕಂಟಿಸಿ, ಹಕ್ಕಿಗೊರಳಾಗಿ ಉಸಿರಿಗೆ ಉಸಿರ ಬೆಂಕಿ ಸೋಕಿಸಿ, ಕತ್ತಿನ ಇಳಿವಿನಾಳದ ಕತ್ತಲಲಿ ನೆರಳು ಕರಡಿ ಹೋಗಲನುವಾಗುವಂತೆ ಬಳಸಿ ಬೆಳೆಯುವ ನನ್ನ ಬಯಕೆ ಬೆರಳ ಆಟಕೆ ಅರಳಿ, ಕೆರಳಿ, ಹೊರಳಿ ಇರುಳ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ತುಸು ಬಿಸಿಯನೂಡಬಾರದೇ...
___ ಹಣತೆ ಉರಿವ ಯಾಮಿನಿ ಮತ್ತು ಸವಿ ಸುಖ ಗೋಷ್ಠಿ...
&&&

ಭಯವಾಗುತ್ತೆ -
ನೀನೇ ಈ ಬದುಕಿನ ಕೊನೇಯ ಮೋಹವಾಗಿಹೋದರೆ...!!!
___ ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಛಾಯೆ...

ಮೋಹಿ ಎದೆಯ ನೂರು ನೂರು ನುರಿ ನುರಿ ದಾಹದ ಕಥೆಯ ಕೇಳಬಲ್ಲೆಯಾ, ಕೇಳಿಯೂ ಕೂಡಬಲ್ಲೆಯಾ...!!
___ ಬೇಲಿ ಅಸಹನೆ - ಬಯಲು ಭಯ...

ಪದ ಪಾದಗಳಲಿ ಮೋಹವ ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ
ಹರಿದೆಸೆದ ಹಾಳೆಗಳ ಮೈಯ್ಯ ಗೀರುಗಳಲಿ
ಕಳೆದೋಯಿತೇ ನಿನ್ನೆದೆಯ ತಲುಪೋ ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಕಾಲು ಹಾದಿ...
___ ನಿಶಾಚರೀ ಒಲುಮೆ...

ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ಕಾಡುವ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಮೋಹದ ಬಿಸಿಗೆ ಷರತ್ತುಬದ್ಧ ಬಂಧಿ ನಾನು...
___ ಮಳೆಯ ಸಂಜೆಯಲಿ ಬೆವರ ಗಂಧ(ಮಿಂದ) ಕಾವ್ಯ...

ತಂಪಾಗಿ ನಿನ್ನ ತಬ್ಬಿ
ತಾಳ ತಪ್ಪಲಿ ಮನಸು
ಅರಳಿ ಬೆರಳಲಿ ಕನಸು...
___ ಅಖಂಡವಾಗಿ ನಿನ್ನ ಮೋಹಿಪ ಮಹಾ ಮಧುರ ಚಟಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದವನು...

ನಾರಾದರೂ ಆಗಬೇಕು ನಾನು
ಹೂಗಳ ಗಂಧವಿಷ್ಟು ಅಂಟೀತು ಎದೆಯ ಗೋಡೆಗೆ...
___ ಮೋಹಿಯ ಕನಸಿನ ಬುಟ್ಟಿ...

ಕ್ರುದ್ಧ ನೋವು
ಸ್ಥಬ್ದ ಕಾಲ...
ಮತ್ತೆ ಹರಿವ ನೀಲಿ
ನಿನ್ನ ಮೋಹ ಜಾಲ...
____ ನೀನೆಂಬೋ ನಗೆಯ ಕೀಲಿಕೈ...

"ನೀನೆಂದರೆ ಎದೆಯಾಳದ ಉರಿ ಮೌನವೂ..."
___ ಆತ್ಮಸ್ಥ ಸನ್ನಿಧಿ...
&&&

ಮೈಮುರಿವ ತುಂಬು ಹೆಣ್ಹರೆಯದ ನೂರು ಬಣ್ಣ ಕಲೆಸಿದ ಸ್ವಪ್ನ ಸರಸಿಯಲಿ ಬಿಡುಬೀಸು ಈಸು ಬಿದ್ದು ಬಿಡದೆ ಕಾಡುವ ಜೋಗೀ...
ಒಪ್ಪಿಸಿಕೋ - ನಿನಗಿದೋ ಆಸೆಗಣ್ಣಲಿ ಕರೆವ ಈ ಹೆಣ್ತನದ ನಗೆ ಹೂವ ಮೊಗ್ಗಿನ ಬಾಗಿನ...
ನಿಜದಲೊಮ್ಮೆ ಹೆಣ್ಣೆದೆಯ ಬಿಗಿ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣಾಗು ಬಾರೋ...
____ ಹಾದಿ ಮರೆಯದಿರೋ ಮನಸಿಜನೇ...

ನಿನ್ನ ಉಸಿರ ಘಮದ ಎಳೆಯೊಂದನು ಹೆಗಲೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಕೆಂಡ ಸಂಪಿಗೆ ಅರಳೋ ಬೀದಿಯಲಿ ಜಂಭದಿಂಧ ಅಲೆಯುವ ಅಮಲಿನೆದೆಯ ಫಕೀರ ನಾನು...
ನಿನ್ನ ಮೈಗಂ(ಅಂ)ಧದ ಜೀವಂತಿಕೆಯಲಿ ಈ ಜೀವ ಹೋಗಲಿ...
____ ಜೇನೆದೆಯ ಸುಖ ಮರಣ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)