ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹನ್ನೆರಡು.....

'ಮೌನ' ಮಣ್ಣು.....

ವತ್ಸಾ -
ಆಡಿದ ಮಾತಿನ ಹಿಂದಿನ ಔಚಿತ್ಯ‌ವನ್ನು 'ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ' ಗ್ರಹಿಸದೇ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ಅಥವಾ ಗ್ರಹಿಸದಿರುವಂತೆ ಮುಖ ತಿರುವಿ ನೀಡುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಸುಶಾಂತ ಮೌನವೇ ನಿನ್ನ ಉತ್ತರವಾಗಲಿ...
___ ಸುಸ್ತು...
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ನದಿ ಸದಾ ಧುಮ್ಮಿಕ್ತಾನೇ ಇರೋಕಾಗಲ್ಲ, ಸಮಾಧಾನದಲ್ಲಿ ಹರಿದರೂ ಅದು ನದಿಯೇ;
ಆದರೆ ಪಾತ್ರ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ...
ಬತ್ತಿದರೆ ನದಿ ಅನ್ಸೊಲ್ಲ...
ಬದುಕು, ಜೀವ, ಭಾವ, ಬಂಧ, ಸಂಬಂಧ ಯಾವುದಾದ್ರೂ ಅಷ್ಟೇ; 
ತೀವ್ರತೆಯ ಏರಿಳಿತಗಳ ಒಪ್ಪಿದ ತುಂಬಿದ ಹರಿವಿರಬೇಕು ಚಂದ ಅನ್ಸೋಕೆ...
ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಬಣ್ಣ ಕಾಣದ ಬರೀ ಹೆಸರು ಸುಖ ಅನ್ಸಲ್ಲ...
___ ಹೇಳ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಇದು ನನ್ನ ಹೇಳಿಕೆ...
&&&

ವತ್ಸಾ -
"ಸತ್ತ ಭಾವಗಳ ಹೂತ ನೆಲದಲ್ಲೇ ಭರವಸೆಯ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಬೇಕು..."
ಆಗ, 
ಬಯಲ ಭಯಕ್ಕೆ ಭದ್ರತೆಯ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಅಲ್ಲವಾ ಸುತ್ತ ಗೋಡೆಗಳ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡದ್ದು...
ಈಗ, 
ಬೆಳಕಿನ ಕಿಡಿ ಸೋಕಬೇಕೆಂದರೆ ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಹಾಗೂ ಬಾಗಿಲುಗಳನೂ ನಾನೇ ಕೊರೆಯಬೇಕು...
ಆನು ಆತುಕೊಂಡ ಅಥವಾ ಎನ್ನ ಅಮರಿಕೊಂಡ ಈ ಬದುಕಿನ ಬಾಧ್ಯತೆ ಏನಿದ್ದರೂ ಎನ್ನದೇ ಅಲ್ಲವಾ - ಭಾವದ್ದಿರಲೀ, ಜೀವದ್ದಿರಲಿ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
"ನಾನುಳಿಯಬೇಕೂ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಭರವಸೆ ನಾನೇ ಆಗಬೇಕು..."
____ ಕನಸು ಗುರಿಯಾದರೆ, ಭರವಸೆ ದಾರಿ, ಗೆಲ್ಲುವ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
&&&

'ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ' ಅನ್ನೋದು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ ಅಂತಾದಾಗ, ವರ್ತಮಾನದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಭೂತವ ನೋಡೋದು, ಭವಿಷ್ಯವ ಕನಸುವುದು ಎಷ್ಟು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಅನ್ಸಲ್ವಾ...
ಹಂಗಿದ್ದಾಗ ಈ ಘಳಿಗೆಯ ಗಾಳಿ ಗುಂಜನದಂಥಾ ಅಳು, ನಗು, ಖಾಲಿತನಗಳಿಗಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಬಾಧ್ಯತೆ ಅಲ್ಲವಾ...
____ ಜೀವಿಸಿಬಿಡಬೇಕು ಜೀವ ಹೋಪಂಗೆ ಈ ಇಡೀ ಕ್ಷಣದ ತುಂಡು ತುಂಡು ಭಾವಗಳ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನನು, ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನನೂ...
&&&

ನಗಬೇಕು ನಗುವಂತೆ 
ಎದುರು ನೆರೆದಿಹ ಸಂತೆ... 
ನಗಬೇಕು ಮಗುವಂತೆ
ಎದೆಯಲೇ ಅಳಿವಂತೆ ಎದೆಯ ಚಿಂತೆ...
ನಾನಳಿದು ನಗಬೇಕು
ನಾನುಳಿವ ನಗು ಬೇಕು
ನಗುವನೇ ಹಾಸಬೇಕು
ನನ್ಹೆಸರ ಅಂತೆ ಕಂತೆ...
___ ನಗುವೆಂಬ ನಲ್ಮೆ ನೆಲೆ - ಆತ್ಮದಾ ಶಕ್ತಿ ಸೆಲೆ...
&&&

'ಮೌನ' ಹೂವಿನಂತ ಕಮ್ಮನೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ - ಪರಕ್ಕೂ, ವಿರೋಧಕ್ಕೂ...
'ಮೌನ' ಸಾವಿನಂತ ತಣ್ಣನೆ ಪ್ರತಿರೋಧ - ಇಹಕ್ಕೂ, ಪರಕ್ಕೂ...
____ 'ಮೌನ' ಮಣ್ಣು...
&&&

ಇಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಹಾದಿಯ ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಾಣಬೇಕು...
ಇಲ್ಲಿನಾ ಗದ್ದಲಕೆ ಅಲ್ಲಿನ ಮೌನ ಮದ್ದಾಗುವುದ ತಿಳಿಯಬೇಕು...
___ ಎತ್ತರವೆಂಬೋ ಭಯ ಮತ್ತು ಒಳಗಣ್ಣಿನ ಬೆರಗು...
&&&

ಪರಿಚಿತವೋ, ಅಪರಿಚಿತವೋ ಅನವರತ ಹಾಯಲೇಬೇಕಾದ ಈ ಹಾದಿಯ ನಿತ್ಯದ ಅಂಬಲಿ - ಚಿಟಿಕೆ ಬೇವು, ಚಮಚ ಬೆಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅದಲೀ ಬದಲೀ...
ಬೇವಿಗೆ ಮುಖ ಹಿಂಡಿ, ಬೆಲ್ಲವ ಚಪ್ಪರಿಸಿ, ಮಗು ನಗೆಯ ನಕ್ಕು ಆರದಂತೆ ಕಾಯಬೇಕು ಬದುಕ ಕಾವಲಿ...
ನಿನ್ನೆ - ಬೀಜ ಬೇರು, ಇಂದು - ಹೊಸತು ಚಿಗುರು, ನಾಳೆ - ತೊನೆಯುವ ಫಲ; ಹೊಸತೇ ಹರುಷಕೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಕನಸು, ನೆನಹಿನ ನೆಪ ತುಂಬಿ ಬರಲಿ...
ಹಬ್ಬ ನಗೆಯ ಮಗುವಾಗಲಿ - ಹಬ್ಬ ಆತ್ಮದಾ ನಗುವಾಗಲಿ...
___ ಯುಗಾದಿ...
----22.03=2023
&&&

ಹಿತ್ತಲ ಬಾಗಿಲ ಸೆರಗಿನ ಬೆಳಕಿನ ನದರಿನಾಚೆ ಅಯಾಚಿತವಾಗಿ ಉದುರಿದ
ನಿನ್ನ ಒಂದು ಕಣ್ಣ ಹನಿ,
ನೂರು ಭಾವಗಳು ಒಡ್ಡೊಡ್ಡಾಗಿ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ
ಒಂದು ಶೀತಲ ಕವಿತೆ...
____ ಯಾರ ಓದಿಗೂ ಸಿಗದೇ ಉ(ಅ)ಳಿದವೋ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕವಿತೆಗಳು...
----21.03.2023
&&&

ಕತ್ತಲ ಕರುಳನು ಬಗೆದರೆ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ಸಂಸಾರ ಬೆಳಕ ಬೀದಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಊರ ನಾಲಿಗೆ ತುಂಬಾ ಅಡಾಪಡಾ ಸುದ್ದಿಗಳ ಸುಗ್ರಾಸ ಭೋಜನ...
____ ಮುಖವಾಡವ ಪ್ರೀತಿಸಲು ಇರುವ ನೂರು ಕಾರಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು...
&&&

ಬೆತ್ತಲನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಬೆಳಕನ್ನು ಬಯಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನಗೆಯ ಬಾಗಿನ ಕೊಟ್ಟು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟ ಅನಾಮಧೇಯ ಫಕೀರ ನಾನು...
___ ಕತ್ತಲು ನನ್ನ ಅಗದೀ ಸರಳ ಪರಿಚಯ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹನ್ನೊಂದು.....

ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯ ಕಾವ್ಯ...

'ನಾನು' ಅಂಬುದು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ...
'ನಾನು ಮಾತ್ರ' ಅಂದರೆ ಅಹಂಕಾರ...
 ___ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಣಯ...
&&&

ಮೋಹದುತ್ತುಂಗದಲೆನ್ನ ತುಟಿಯ ಒಡೆದ ಹುಡುಗಿ 'ನೀನು ಪಪ್ಪಿ ಕೊಟ್ಟೇ ಇಲ್ಲಾ' ಅಂತ ಮೂಗು ಮುರಿದು ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗುವಾಗ ಸಂಜೆಯೊಂದು ಬೆರಗಿನಿಂದ ಇರುಳ ಸೆರಗಲಡಗಿತು...
ಅವಳ ತೋಳಲ್ಲಿ ಬೇಶರತ್ ಸೋತವನನ್ನು ಎದೆ ಕಣಿವೆಯಲಿ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳೇ ಸಂತವಿಸುತ್ತಾ, ನೀ ಗಟ್ಟಿ ತಬ್ಬದೇ ದಿನವೆಷ್ಟಾಯಿತು 'ನಿಂಗೆ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಇಲ್ಲಾ' ಅಂದವಳು ಕುರುಳ ಬಗೆದು, ಬೆವೆತ ಹೆಗಲು ಕಚ್ಚುವಾಗ ಇರುಳು ಕೊರಳ ತಬ್ಬಿ ಹಿತವಾಗಿ ಆಕಳಿಸಿತು...
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯ ಕಾವ್ಯ...
&&&

ಕೊಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು, ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು...
ಪಡೆದು ಪಡೆದು ಖಾಲಿಯಾದೆ, ಖೂನಿಯಾದೆ...
____ ಪ್ರೀತಿ ವೃತ್ತಾಂತ...
&&&

ಉಸಿರ ಗೂಡಿನ ಪ್ರೀತಿಯೇ -
'ನನ್ನೇ ನಾನು' ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಒಮ್ಮೆ,
'ನನ್ನೊಳಗೇ ನನ್ನ' ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಒಮ್ಮೆ,
'ನಾನು ನಾನು' ಎಂದುಕೊಂಡು ಒಮ್ಮೆ,
ಕೈಬೀಸಿಕೊಂಡು ಬಿಡುಬೀಸಾಗಿ ಹಾಯುತ್ತೇನೆ ಈ ತಿಕ್ಕಲು ಬದುಕಿನ ಕತ್ತಲ ಹಾದಿಯ...
___ "ನೀನಿರುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ........"
&&&

ಆ ತುಟಿಗಳು ಮೀಸೆಯಂಚನು ತೀಡಿ ಈ ತುಟಿಗಳ ಹಸಿವ ಕೆಣಕುವ ಮೋದ...
ಉಸಿರಿಂದ ಉಸಿರ ಉಜ್ಜಿ ಆ ಬಿಸಿಯಲ್ಲಿ ಮೈ ಖಾಯಿಸಿಕೊಳುವ ಚಂದ...
ತುಟಿಗಳು ತುಟಿಗಳ ಮುತ್ತುವ ಈ ಮುತ್ತಿನಲ್ಲೇನಿಷ್ಟು ಮತ್ತು, ಮೈಮರೆತು ಮೈತುಂಬ ಮುತ್ತು ಬಿತ್ತುವ ಉನ್ಮತ್ತಿಯ ಕರಾಮತ್ತು...
ಮುತ್ತು ಬಿತ್ತಿದ ಒದ್ದೆ ತುಟಿಗಳಲಿ ಶರಧಿ ಸೇರುವ ಸರಿ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ನದಿಯ ಮುಖಕೆ ಮೆತ್ತಿದ ಚಿಟಿಕೆ ಉಪ್ಪಿನ ರುಚಿಯ ಗಮ್ಮತ್ತೇ ಗಮ್ಮತ್ತು... 
ಮುತ್ತೆಂದರೆ ಸಾನುರಾಗ ನಾಂದಿ - ಪ್ರಣಯ ನಾವೆಯ ಸಾಗರಕಿಳಿಸುವ ಸಂಕಲ್ಪ ಹೋಮ...
ಮತ್ತಲ್ಲದೇ,
ಈ ಮುತ್ತು ಮತ್ತದರ ಮತ್ತು - ಜೀವ ಹಿಂಡುವ ಹಸಿವಿಗೂ, ಉಂಡು ತೇಗಿದ ತೃಪ್ತಿಗೂ ಪ್ರೀತಿ ಒತ್ತುವ ಆಪ್ತ ಮುದ್ರೆ...
____ ಮೋಹದ ಮೇನೆಯ ತುಟಿಗಳಿಂದ ತುಟಿಗಳಿಗೆ...
&&&

ಹೇ ಬಲು ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಹುಡುಗೀ -
ನೀ ತೊಟ್ಟ ಗೆಜ್ಜೆಯಿಂದ ಕಳಚಿಬಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಗಿಲಕಿ - ಉಸಿರು ನೀಡಿದೆ ನನ್ನ ಉಸಿರ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಕನಸೊಂದನು ಹುಡುಕಿ...
ಪ್ರೀತಿಯಿಟ್ಟು ಕೂಸ ಕಾಯಲು ನಿನ್ನೆದೆಯ ಕಾವು ಬೇಕಿದೆ - ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕನ್ನಡಿಯಲೊಮ್ಮೆ ನನಗೆ ನಾನೇ ಸಿಗಬೇಕಿದೆ...
ಬಾ
ನಿನ್ನಾ ಪಾದಕಂಟಿದ ಸಂಜೆ ಮಳೆಯ ಹಣ್ಣು ಹನಿಗಳು ಎನ್ನ ಎದೆಯ ನೆನೆಸಲಿ...
ನಿನ್ನೊದ್ದೆ ಕೊರಳು ಈ ಬಿಸಿ ತುಟಿಗಳ ಪೋಲಿ ಪೋಲಿ ಮಾತ ಕದಿಯಲಿ...
ಗೆಜ್ಜೆ ನುಡಿವ ಲಜ್ಜೆಯಲ್ಲಿ ಒಡಲು ಅರಳಲಿ... 
ಲಾಲಿಗಾಗಿ ಜೋಲಿ ಕಟ್ಟೋ ಕರುಳ ಹಂಬಲು ಮಡಿಲ ತುಂಬಲಿ...
ಕನಸು ಕನಸು ತೋಳ ತಬ್ಬಿ ಪ್ರೇಮವಾಗಲಿ...
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ - ಬೆಳ್ಳಿ ಹೆಜ್ಜೆ...
&&&

ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ -
ಬಿರು ಬೇಸಿಗೆಯ ಮಟ ಮಟ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ದಾಹವನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೆಣಕುತ್ತವೆ ಆ ನಿನ್ನ ಒದ್ದೊದ್ದೆ ಕಂದು ತುಟಿಗಳು...
ಮಳ್ಳ ನಾನು ಉಸಿರ ವೇಗ ನೀಗಲು ಅರಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತದೇ ನಿನ್ನ ಪುಟ್ ಪುಟಾಣಿ ಎದೆ ಕಣಿವೆಯ ತೆಳು ನೆರಳು...
ನಿನ್ನ ಸಂಗಾತವ ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ ಅರಳಿ ಮಿಡಿವ ನಡು ನಾಡಿಗಳ ಝೇಂಕಾರ, ಹೂಂಕಾರಗಳಿಗೆ ಶರಣಾಗಿ ಜಗ ಮರೆಯಲು...
ಸಹಚಾರಿಯಾಗು ಬೆಸೆದು ಹೊಸೆವ ಮೈಯ್ಯ ತಿರುವುಗಳಿಂದ ಸುರಿವ ಬೆವರ ಮಳೆಯಲಿ ಬೇಸಿಗೆಯ ತೀರಗಳ ಸುಖದ ಜಾಡು ಮೀಯಲು...
ಕಡು ಮೋಹದಲ್ಲಿ ಬೆರೆತು ಮಾತು ಮರೆಯುವ ಮೈಮನದ ಮಧುರ ರೋಮಾಂಚದಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲವಾ ಜೀವರಾಗಗಳ ಯೌವನದ ವೈಭವ ಇರುವುದು...
ಅಡಿಮುಡಿಯೆಲ್ಲ ಸಿಡಿದು ಕಡಲಂತೆ ಮೊರೆವ ಆಸೆ, ನದಿಯ ಬಾಹುಗಳ ಸೆಳೆದು ಬಳಸಿ ಕರಗಿ ಕಡಲಾಗಿ ಮೊರೆವ ಆಸೆ ಎದೆತುಂಬಿ ಬಲಿಯುವುದು...
____ ಸಜ್ಜೆಮನೆಯ ವಸಂತೋತ್ಸವ ನೀನೇ ಹುಡುಗೀ...
&&&

ಸದಾ ತಕರಾರು ಅವಳದ್ದು: 
ನಾ ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ನಿಂಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳ್ತೇನೆ, ಆದ್ರೆ ನೀನು ಮಾತ್ರ ಒಮ್ಮೆಯೂ 'ನಾನೂ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೇನೆ' ಅಂತ ಬಾಯ್ಮಾತಿಗೂ ಹೇಳಲ್ವಲ್ಲೋ, ಎಷ್ಟು ಕಾಯ್ತಿರ್ತೀನಿ ಗೊತ್ತಾ ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ನಿಂಗೆ 'ಐ ಲವ್ಯೂ' ಅನ್ನೋವಾಗ್ಲೂ...
ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕು ಎಳೆದು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ತೇನೆ, ಎದೆಯಲಿ ಎದೆ ಇಂಗುವ ಹಾಗೆ...
ಅಷ್ಟೇ,
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಗದ್ದಕೆ ಹಲ್ಲೂರಿಸಿ ಒದ್ದೆ ಗಂಟಲಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪಿಸುನುಡಿಯುತಾಳೆ "ರಾಶಿ ರಾಶಿ ಲವ್ಯೂ ಲವ್ಯೂ ಲವ್ಯೂ ಕಣೋ ಪಾಪೀ..."
____ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳದೆ ಇರುವುದು ಹೇಗೆ - ಕೇಳಿಸ್ತಿಲ್ಲಾsss ಅನ್ನುವ ಹುಸಿ ಕೋಪವ ಮುದ್ದಿಸದೇ ಇಪ್ಪೂದಾದರೂ ಹೆಂಗೆ...
&&&

ತಿಳಿ ಬೆಳದಿಂಗಳು ಸುರಿವಾಗ ಅಂಗಳದ ಪ್ರಖರ ದೀಪಕ್ಕೆ ಹನಿಗಂಗಳ ಶಾಪ...
___ ಕಾಡು ವಿರಹಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು...

ಬೆಳದಿಂಗಳು ಎದೆಯ ಕಚ್ಚಿ ಗಾಯ ಮಾಡುತಿದೆ...
ತಾರೆಗಳು ಹೊಕ್ಕುಳ ಸುತ್ತಾ ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ಕಣ್ಣ ಚಮೆಯ ಆಡಿಸುತಿವೆ...
ಬಿಸಿಲ ದಿನಗಳ ಮಂದ ಗಾಳಿಯಲಿ ಆಸೆಗೆ ತಿಳಿಯಾಗಿ ಬೆವೆತ ಹೆಣ್ಮಯ್ಯ ಕಂಪು...
ತೊಟ್ಟು ಕಳಚಿದ ಎಲೆಗಳಿಂದೆ ಸೆರಗು ಸರಿಯುವ ಸದ್ದು...
ದಣಪೆಯಾಚೆ ನೆಲವ ತುಳಿವ ನೆನಪು, ಕನಸಿನ ಭಾರ ಭಾರ ಗಂಡು ಹೆಜ್ಜೆಗಳಲಿ ಪ್ರಣಯದಾತುರ...
___ ಕಾಡು ಸರಸವ ಹಾಡೋ ವಿರಹಕ್ಕೆ ನಿನ್ನದೇ ಹೆಸರು...

ಮೊದಲ ಮಳೆಯ ಮಿಂದ ಕಾಲಂದುಗೆಯಿಂದ ಮಂದ್ರ ಜಲತರಂಗ...
ಚಾಯ್‌ನ ಬಿಸಿ ಹಸಿ ತುಟಿಯ ಸೋಕಿ ಕರುಳ ಝೇಂಕಾರ...
ಮೃದ್ಗಂಧ ಉಸಿರ ಕಡೆದು ನಾಭಿ ಶೃಂಗಾರ...
ಮೇಘ ಮಲ್ಹಾರ ಕಿವಿಯ ತುಂಬಿ ಹೃದಯ ಮಂದಾರ...
ಮಳೆ ತೊಳೆದ ನೀಲ ಬಯಲ ಬೆಳುದಿಂಗಳು ಕಣ್ಣ ಕೊಳದಲಾಡಿ ಮೈಮನ ಮತ್ತ ಭೃಮರ...
ಬೈರಾಗೀ,
ಕಾಲ ಮೈಮರೆಯಲು ಇಲ್ಲೀಗ ನಿನ್ನಿರುವಿಕೆಯೊಂದೇ ಬಾಕಿ...
___ ಕಾಡು ಹೂವನು ಕಾಡೋ ವಿರಹಕ್ಕೆ ನಿನದೊಂದೇ ಹೆಸರು...
&&&

ನಿನ್ನಿಂದ ನಿನ್ನ ಕದಿಯಲೆಂದೇ ಬರೆಯಲೆಳಸುವ ನಾನು ನನ್ನಿಂದ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನನ್ನನೇ ಹೊಸದೆಂಬಂತೆ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ತೇನೆ...
ಪದಗಳ ಬಡಿವಾರದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡವಳಂತೆ ಕಣ್ಬೆರೆಸಿ ನನ್ನನೇ ಓದುವ ನೀನು ನಿನ್ನ ಕಂಡುಕೊಂಡು ಎದೆ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀಯ...
___ ಎಂಥ ಚಂದ ನೋಡು ಈ ಬದುಕಿನ ಸಂಕಲನ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹತ್ತು.....

ಉಪ್ಪುಪ್ಪು ತುಟಿಯ ಅಲಂಪಿನ ನಗು.....

ಹೇಯ್ -
ಎದೆಯ ಆಪ್ತ ಭಾವಾವೇಗವ ಸರಾಗ ಹರವಿಡಬಲ್ಲ ಈ ಮುಕ್ತತೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಮಾರಾಯ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ...
ಅಲ್ವೇ -
ನಿರಾಳವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಸಲುಗೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದಕ್ಕೇ ಅಲ್ಲವಾ ಯಮುನೆ ಸೆರಗಿನ ಜೀವಜಾಲಕೆಲ್ಲ ಕರಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊಳಲಾಗಿ ಪ್ರಿಯನಾದದ್ದು ಎದೆಯ ಕನಸೊಂದಿಗೆ...
___ ಸಖ ಸಖೀ ಸಾಂಗತ್ಯವೆಂಬ ಆತ್ಮದ ತಂಪು ಕಂಪು...
&&&

"ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸೋತು, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸೋತು, ಪ್ರೀತಿ ಸೋಲದಂತೆ ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು; ಆದರೆ - ಗೆಳೆಯನಾಗಿ, ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿ, ಗಂಡನಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಗೆಲ್ಲಬಹುದಾಗಿದ್ದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಗಂಡಸಾಗಲು ಹೋಗಿ ಸೋತದ್ದಲ್ಲವಾ ನೀನೂ..."
ನೆನಪಿದ್ಯಾ, 
ಸಮಾಧಾನಕರ ಬಹುಮಾನ ಅಂತ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ರು ಶಾಲೇಲಿ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ; ಹಾಗೆ ನಿನ್ನ ಸೋಲನ್ನೂ ಗೆಲುವಿನಂತೆ ಬಣ್ಣಿಸ್ತೇನೆ ನಾನು ನನ್ನ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ...
ಯಾಕ್ಹೇಳು, 
ನೀನು ಸೋತೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನಾನು ನನ್ನ ಆಯ್ಕೆಯ ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಂಗಲ್ಲವಾ; ನಿನ್ನ ಅಹಂಕಾರವ ಮುರಿವ ಹಂಬಲಕ್ಕಿಂತ 'ನನ್ನ ಆಯ್ಕೆ' ಎನ್ನುವ ನನ್ನ ಅಹಂ ಅನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹುಚ್ಚು ದೊಡ್ಡದಿರತ್ತೆ ನೋಡೂ...
ಮನವ ಅಡವಿಟ್ಟು ಎದೆಯ ಅಂತರಾಳವ ಗೆಲ್ಲಬೇಕಾದವನು ಮೈಯ್ಯ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟು ಸೋತು ಬಳಲಿ ಎದೆಯ ಉಬ್ಬಿನ ಮೇಲೆ ಬುಸುಗುಡುತ್ತಾ ಮಲಗಿರುವಾಗ ಕತ್ತಲು ಸಂತೈಸಬೇಕಿದ್ದದ್ದು ನಿನ್ನನ್ನಾ ಅಥವಾ ನನ್ನನ್ನಾ...?
ಕೆಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಬಾರದೇನೋ, ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಲೇಬಾರದೇನೋ; ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಉಸಿರೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ...!?
___ ಕಥೆಯಾಗದೇ ಉಳಿದ ಪಾತ್ರಗಳ ಕಣ್ಣ ಮೌನ ಮಾತಾಡುತ್ತದೆ...
&&&

ಮಡಿವಂತರ, ಸಭ್ಯರಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡವರ ಬದುಕಿನ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಅಂದ್ರೆ "ಪ್ರೇಮವಾಗುವುದು..."
____ ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನು ಪ್ರೇಮವೆಂದು ಅಂಟಿಕೊಂಡವರು...
&&&

ಮಾತುಗಳ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು, ಮೌನ ದೈವೀಕ ಅಂತಂದು, ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಆಟ ಕಲಿತು, ಕತ್ತಲಲ್ಲಷ್ಟೇ ಪ್ರೇಮವ(?) ಸುಲಿದು ತಿಂದು ಸುಭಗರೆಂದು ಹುಳ್ಳನೆ ನಗೆ ನಕ್ಕರು...
ಹುಟ್ಟಾ ಪೋಲಿ ನಾನು, ಬಯಲ ಬೆತ್ತಲಿಗೆ ಮರುಳಾದ ಮೋಹಿ, ದಂಡೆಗೂ/ಬಂಡೆಗೂ ಎದೆನುಡಿಗಳ ತೇವ ಮೆತ್ತುವ ಅಲೆಗಳ ಹೋರಿನ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನದು, ಮಾತೇ ನನ್ನ ಬಂಡವಾಳ, ಮಾತೇ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಸುಖದ ಸೀಯಾಳ...
___ ಮಾತಿನ ಗಂಟಲು ಬಿಗಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮೌನದ ಮೂಗು ಹಿಡೀಬೇಕನ್ನಿಸುತ್ತೆ...
&&&

"ನಾನೇ(ನು)" ನನ್ನ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣ - ನಿನ್ನೊಳಗೆ...
&&&

ಕೂಸೇ -
ಜಗಕೆ ಬೆನ್ನಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನೊಡನಾಡಬಹುದು ಹರಿವಾಗಿ - ಪ್ರಕೃತಿ/ಪ್ರೇಮ...
ಸುಲಭಸಾಧ್ಯವಲ್ಲ ಜಗವ ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ರಾಮನ ಹಿಂದೆ ನಡೆವುದು - ವಿರಕ್ತಿ/ಆದರ್ಶ...
___ ಗುಣಗಳು ಮಾತಾಡುತ್ತವೆ, ಗುಣವೇ ಬಯಲು, ಗುಣವೇ ನೆರಳು...
&&&

ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬದುಕಿಲ್ಲಿಲ್ಲ
ಸಾಯಕ್ಕೆ ಕಸುವೂ ಇಲ್ಲ
ಮಸಣದ ಬಾಗ್ಲಲ್ಲಿ ಹಲ್ಕಿಸ್ಕೊಂಡ್ ಕುಂತಿದ್ದೆ...
ಭಿಕ್ಷೆ ಹಾಕಿ ಶಿವಾ!!
ಬದ್ಕೋಕಾದ್ರೂ ಸೈ, ಸಾವಿಂದಾದ್ರೂ ಸೈ...
___ ಮನ್ಶಂ(ನ್ಸಿಂ)ಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಹಸ್ವು...
&&&

ವತ್ಸಾ -
ಕಥೆ(ಗಾಗಿ) ಓದಬೇಡ, ಓದುವುದಾದರೆ ಕಥೆಯೊಳಗಣ ಬದುಕನ್ನ ಆಲಿಸು, ಆಗಷ್ಟೇ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲರ ಬದುಕಿನೆಡೆಗೆ ಸಂವೇದನೆಯಿಂದ ಸಂವಾದಿಸುವುದು ಎದೆಯ ಧರೆ... 
ಮತ್ತೂ
'ಬದುಕಿನ' ಬಗ್ಗೆ ಜಗದ ಜನರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನೆಂದೂ ಕೇಳಬೇಡ - ಪ್ರೀತಿಯಷ್ಟನ್ನೇ ಹೀರಿಕೋ; ಸಿಕ್ಕರೆ, ಸಿಕ್ಕಷ್ಟು ಮನಸಾರೆ...
ಒಳಿತನ್ನೇ ಹಾಯುವುದಾಗ ನಿನ್ನ ಮನದ ಆರೋಗ್ಯ ಧಾರೆ...
____ ಪರರ ಭಾರಕ್ಕೆ ಎದೆ ತುಂಬಿ ಹೆಗಲು ಹಗುರ ಹಗೂರ... 
&&&

ವತ್ಸಾ,
ಭಯ ಕೊಲ್ಲದ ಹಾಗೆ, ಭಯ ಕಾಯುವ ತೆರದಿ ಬದುಕನೀಸಲು ಬೇಕು...
ಬದುಕಿನ ಚಂದವ ಚಂದ ಸವಿಯಲು ಎದೆಯ ಸಹಜ ಭಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಸೋಲಿಸದ ಹಾಗೆ ಭಯವ ಪಳಗಿಸಬೇಕು...
___ ಜೀವ ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿಗೆ...
&&&

ಅರ್ರೇ ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಿದ್ದೇನೆ...!!!
ನೀರೆಂದರೆ ವಿಪರೀತ ಭೀತಿಯ ಪ್ರಾಣಿಯೊಬ್ಬ ಜಲರಾಶಿಯ ಆಳಕಿಳಿದು ತರಹೇವಾರಿ ಗಾತ್ರದ, ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಮೀನುಗಳನು ಮಾತಾಡಿಸಿ ಬಂದ ಕಥೆಯು...
ನೆನಪಿನ ಕೋಶವ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಉಪ್ಪುಪ್ಪು ತುಟಿಯ ಅಲಂಪಿನ ನಗು...
ಈ ಬದುಕು ಕರುಣಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮತ್ತು ಈ ಬದುಕನು ಕರುಣಿಸಿದ ಅವಳಿಗೆ ನೂರು ನೂರು ನಮನ...
@ ನೇತ್ರಾಣಿ ದ್ವೀಪ_ಮುರುಡೇಶ್ವರ_ಕರ್ನಾಟಕ...
***ವಿಡಿಯೋ‌ದಲ್ಲಿ ಮೀನುಗಳನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲಾಗಿದೆ... 😉🫢

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಒಂಭತ್ತು.....

ದೇವನಿಗೂ ಲಾಲಿ ಹಾಡುವ ಮಡಿಲು.....

ನಿನ್ನ ನೋವಿಗೆಂದೂ ಅತ್ತಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಸಾವಿನಲ್ಲೂ ಅಳಲಿಲ್ಲ
ಅಳಲರಿಯದೇ ನಗು ಕಳೆದುಕೊಂಡವನ
ಹರಿದ ಕರುಳ ಅಳಲು ನಿನ್ನನೀಗ ತಲುಪುತ್ತಿಲ್ಲ...
ಯಾರ ಹಳಿಯಲೀ
ಎದೆಯಲಿ ದೇವರ ಹೆಣ ಮಲಗಿದಲ್ಲಿ...
____ ಸುಸ್ತು...
&&&

ಕೇಳು -
ಅಷ್ಟುದ್ದ ಹಗಲು ಒಂದೇ ಒಂದಾದರೂ ಸವಿ ನುಡಿಯ ಮಿಡಿಯಬೇಡವೇ; ಈ ಸಂಜೆ ಹಾಗೂ ಅದರಾಚೆಯ ಇರುಳು ಸಹನೀಯವೆನಿಸಲು...
ಹೇಳು -
ಎಷ್ಟು ಸುಟ್ಟು ಹದ ಮಾಡಿದರೆ ಎನ್ನೀ ಎದೆಯ ಹಾಳಿಯ...
ಅಷ್ಟು ಬೆಳೆಯಬಹುದು ಇಲ್ಲಿ ನಿನ್ನಂತೆ ನಗೆಯ ಮೊಗೆಯ...
ಕೊನೆಗೆ -
ನಿನ್ನ ಚಿತೆಯ ಉರಿ ಮೌನಕೆ ತಾಕಿ ಸುಟ್ಟ ಎನ್ನೆದೆಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳನು ಸಂತವಿಸುವ ಮಮತೆಯ ಋಣ ಭಾರ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳದ್ದೇ...
ನೀ ನೆನಪಾಗಿ ಹೋದದ್ದು ಕರುಳ ಕೊಯ್ವಾಗ, ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕೊರಳ ಹಾಡಾಗಬೇಕು...
ನಿನ್ನವನು ನಾ - ನೀ ಕೊಟ್ಟ ನಗೆಯ ನಿನ್ನಂತೆ, ಮಣ್ಣಂತೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಟ್ಟು ಕಾಯಬೇಕು...
____ ಆಯೀ...
&&&

ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆಯವರೆಗೂ,
ಅಮ್ಮನ ದಿನವೆಂದರೆ ಅವಳ ಕಾಲೆಳೆದು ಕೆಣಕುವ, ಅವಳ ಕಾಡಿ ಅವಳದೇ ವರಸೆಯ ಹುಸಿ ಮುನಿಸಿನ ಜೊತೆ ಆಡುವ, ಅವಳ ಭಯಗಳನ್ನು ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ, ನಗುತ್ತಾ ಅವಳ ನಗಿಸುವ ನನ್ನ ದಿನವಾಗಿತ್ತು...
ಇನ್ನೀಗ,
'ಅಮ್ಮನ ದಿನ' ಅನ್ನುವ ಮಾತು ಬೇರೆಯದೇ ಅರ್ಥ ಧ್ವನಿಸುತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮನದ ಸಾಧು ಭಾವವೊಂದು ಸಣ್ಣಗೆ ತಲ್ಲಣಿಸುತ್ತೆ...
ಕವಳದಲ್ಲಿನ ಹದ ತಪ್ಪಿದ ಸುಣ್ಣ ನಾಲಿಗೆಯ ಸುಟ್ಟಂತೆ ನೆನಪೆಲ್ಲ ಏರುಪೇರಾಗಿ ಎದೆಯ ಪೇಳಿ ಮಗುಚಿ ಬೀಳತ್ತೆ...
ಮತ್ತಿದು ನಾನಿಲ್ಲದ ಅವಳ ದಿನ...
____ ಆಯೀssss
&&&

ನೋವುಗಳ ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ನಗಲು ಕಲಿಸಿದವಳೇ -
ಈ ಬದುಕಿನ ಜಾದೂ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ನಗೆಯಲ್ಲಿದೆ...
ಈ ಬೇವರ್ಸಿ ಬದುಕನ್ನು ನಡುರಾತ್ರಿ ನಡುರಸ್ತೇಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನಾ ಕೇಳುವ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ಅಸಡ್ಡಾಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೂ ಚಿತ್ತುಕಾಟಿಲ್ಲದ ಒಂದು ಉತ್ತರ - ನೆತ್ತಿ ಕಾಯುವ ಆ ನಿನ್ನಾ ನಗೆಯ ಕಾರುಣ್ಯದಲ್ಲಿದೆ...
ನೀನಿಲ್ಲದ ಊರಲ್ಲೂ ನನ್ನಾ ಹೆಸರಿನ ಉಸಿರಿನ್ನೂ ಇದೆ -
ಕಾರಣ,
ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ನೀ ಕಲಿಸಿದ ಆ ನಗುವ ಬಗೆಯ ಪಾಠ ಇನ್ನೂ ಎದೆಯಲ್ಲಿದೆ...
____ ಜೋಲಿಯಲಿ ಅಳುವ ಮಗುವ ಜಗವಾಳುವ ಅರಸುವಾಗಿಸಿ, ದೇವನಿಗೂ ಲಾಲಿ ಹಾಡುವ ಮಡಿಲೇ...
&&&

ಚಂದ ನಗಬಹುದು ಯಾವ ನೋವೂ ಕಾಣದ ಹಾಗೆ...
ಆದ್ರೆ
ಮರೆಯುವುದು ಹೇಗೇ ಎದೆಯ ನೋವು ಕಾಡದ ಹಾಗೆ...
ಮತ್ತು
ನಡೆಯುವುದು ಹೇಗೆ ಕರುಳ ನೋವು ಎಡವದ ಹಾಗೆ...
___ ಜೀವದ ನೆರಳು ತಪ್ಲಕ್ಕು, ಹಂಗೇಳಿ ಭಾವದ ಬೇರು ಸಾಯ್ತ್ಲೆ ಅಲ್ದಾ....
&&&

ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾ ಬರೆದದ್ದಲ್ಲ,
ನಾ ಬರೆದದ್ದೆಲ್ಲದರಾಚೆ ಅವಳು ಬದುಕಿದ್ದು - ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕ...
ನಾ ಓದಿದ್ದಲ್ಲ,
ನನ್ನ ಓದಿನ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಅವಳ ನಗು - ಅದು ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕ...
ಪುಸ್ತಕದ ದಿನವಂತೆ - ಸಣ್ಣ ಅಪರಾಧೀ ಭಾವದಲ್ಲೇ ಅವಳ ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ, ನಮಿಸುತ್ತೇನೆ ಹಾಗೇ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮುದ್ದಿಸುತ್ತೇನೆ...
___ ಆಯೀ ಎಂಬ ಕರುಳ ಗ್ರಂಥ...
___ 23.04.2023
&&&

ಆಯಿ -
ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಇದ್ದನೋ, ಎಂತಕ್ಕೋ ನೀ ಯಾವಾಗ್ನಂಗೆ ಇದ್ದಂಗಿಲ್ಲೆ ಅಂತಿದ್ದಳು ಫೋನೆತ್ತಿದರೆ ಮಾತಿಗೂ ಮುನ್ನವೇ; ದನಿಯಾಗಿ ಹೊಮ್ಮದ ನನ್ನೆದೆಯ ಕಳ್ಮಳವೊಂದು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕೂತ ಅವಳಿಗೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದುದಾದರೂ ಹೇಗೆ...!!!
ಈಗಲೂ ಕೇಳುತ್ತಿರಬಹುದಾ...?
ಫೋನಾಯಿಸಿ ಕೇಳೋಣವೆಂದರೆ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಪ್ರದೇಶದ ಹೊರಗಿದ್ದೇನೆ...
ನಾ ತಲೆಗೂದಲು ಕತ್ತರಿಸೋಕೆ ನಾಕು ದಿನ ತಡವಾದರೆ ಈಗ್ಲೂ ಅವಳು ಬೈದಂತೆ ಭಾಸವಾಗತ್ತೆ - ಒಂದೊಂದೇ ಬಿಳಿ ಕೂದಲನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಕಿತ್ತು ತಾನು ಮುದಿಯಾದದ್ದನ್ನು ಮರೆಮಾಚಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು ಮಹಾ ಸೌಂದರ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಮಳ್ಳು ಹುಡುಗಿ...
ಖರ್ಚು ಮಾಡದೇ ಹುಗ್ಶಿ ಇಡ್ತಿದ್ದ ಹೊಸಾ ಹೊಸಾ ನೋಟುಗಳ ಪುಡಿಗಾಸಿನ ಗಂಟಲ್ಲಿ ಅವಳದದ್ಯಾವ ಕನಸು ಮರಿ ಹಾಕುವುದಿತ್ತೋ - ಕಾವು ಕೊಡಲು ಪುರ್ಸೊತ್ತಿಲ್ಲದವಳಂತೆ ಸುಮ್ಮನೆದ್ದು ಹೊರಟೇ ಹೋದಳು ಕೂಸುಮರಿ...!!
ಅವಳ ಮನಸನ್ನು ಅವಳ ಕರುಳು ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತದೆ/ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ...
ಹೊಕ್ಳ ಬಳ್ಳಿ ಕತ್ತರಿಸಿದ್ದು ನನ್ನ ನಾನಾಗಲು ಬಿಡಲಷ್ಟೇ...
ರುದಯದ ಚೂರೊಂದು ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿರಬಹುದಾ...?!
ನನ್ನ ಹೆತ್ತು ತನ್ನ ಮರೆತು, ನನ್ನ ಹಾರಲು ಬಿಟ್ಟು ಅವಳು ಬಾನಾದದ್ದಲ್ಲವಾ ಅವಳ ಮಮತೆ ಅಂದರೆ...
____ ನೆನಪಲ್ಲ ಅವಳು ನಿರಂತರ ನೆರಳು - ಉಸಿರ ನಾವೆಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಹಾಯಿ ಅವಳು...
&&&

ಕೇಳ್ತಿದ್ದಾ -
ಇಬ್ಬರೂ ಮಾಡಿದ ದಿನದಿನದ ಜಗಳ (ಕಾಳಜಿ ವ್ಯಕ್ತವಾದದ್ದೇ ಹಾಗಲ್ಲವಾ),
ನಿನ್ನ ದೇವರ ಶಪಿಸಿ ನೀ ಹಾಕಿದ ಕಣ್ಣೀರು (ನನ್ನ ನದರಿನಾಚೆ ನೀ ಹಗುರಾದ ಹಾದಿಯಲ್ಲವಾ),
ನಿನ್ನಿಂದ ಬೈಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಅದದೇ ತಪ್ಪುಗಳು (ಹೊತ್ಹೊತ್ತಿಂಗೆ ಸರೀ ಊಟ ಮಾಡು, ಮೊಬೈಲ್ ನೋಡಿದ್ಸಾಕು ಮನ್ಕ್ಯಾ),
ನಿನ್ನ ಮುದಿ ಮುಡಿಗಂಟು ಬಿಚ್ಚಿ ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಮತ್ತು ಬಡ್ದೇಬಿಡ್ತೆ ಇಂದು ನಿನ್ನ ಅಂತ ಅಟ್ಟಿಸ್ಕ್ಯಂಡು ಬರ್ತಿದ್ದ ನೀನು (ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲೂ ನಗಲು ನಿನಗಿರುವ ನನ್ನೊಡನೆಯ ಏಕೈಕ ನೆನಪು),
ಎಮ್ಮೆ ತುಪ್ಪದ ಮೇಲಿನ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ (ಗಂಟಲ ಬಿಸಿ ತುಪ್ಪ ನನಗೀಗ)
ಇವೇ ಇಂಥವೇ ನೆನಪುಗಳು - ಹೊತ್ತಿಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...
ಸಾವಿಗಂಟಿದ ಸಂಭಾಷಣೆಯಲ್ಲೇ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಯ ರುಚಿ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಎರಡು ಹುಂಬ ರುದಯಗಳ ಹಡಾಹುಡಿ ಬಿಡು ಅದೆಲ್ಲ...
'ಆಯೀ ಮಿಸ್ ಯೂ' ಅಂತಂದು ರೂಢಿಯಿಲ್ಲ, ಹಾಗಂದರೇನೆಂದು ನಿನ್ಗೆ ಅರ್ಥವೂ ಆಗಲ್ಲ - ನೆನಪಿಗೊಮ್ಮೆ ಎದೆ ಮುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ನಗುತ್ತೇನೆ, ನಿನಗೆ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದ ನಂಗೆ ಒಳಿತಾಗುವ ಭಾವ ಬವಣೆಗಳಲಿ ಈ ಇಂದನ್ನು ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳಲು ಹೆಣಗುತ್ತೇನೆ...
ಅಷ್ಟೇ...
ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಕೊನೇಯ ಪಪ್ಪಿ - ತುಟಿಯ ಸುಟ್ಟು ಅಂಟಿಯೇ ಉಳಿದ ಸಾವಿನ ತಂಪು - ಮಸಣ ಮೌನಕ್ಕೆ ಮರಗಟ್ಟಿದ ಬದುಕು ಭಾವ...
____ ಯಮನ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಮರೆವಿನ ಔಷಧಿ ಇದ್ದಾ - ಅಲ್ಲಾದ್ರೂ ನಿಂಗೆ ಸುಖ ಅನಸ್ತಿದ್ದಾ...!?
&&&

"ಮೌನವ ಕಲಿಸದೇ 'ನಿಂತ' ಮಾತು ಅವಳು..."
ಮಸಣ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಲಾಡಿಸುತ್ತಾ ಕೂತ ರೌರವ ನಿಶ್ಯಬ್ದದಂಥಾ ಖಾಲಿತನವೊಂದನು ಎದೆಯ ಪೀಠದಲಿ ಕೂರಿಸಿ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗುತ್ತೇನೆ ದಿನ ಸಂಜೆ...
ಎದೆಯ ಭಾಷೆಗೆ ಅಲಂಕಾರ‌ಗಳೆಲ್ಲಿ...
ರುದಯದ ಭಾವ ಬೇಗುದಿಯ ವಜನು ಅರಿಯಲು ವಿದಾಯದ/ವಿಯೋಗದ ಕಣ್ಣ ಹನಿಯ ಕುಡಿಯಬೇಕು...
'ಬಿಸಿ ಉಸಿರನು ನುಂಗಿದ ಸಾವು ಎಷ್ಟು ತಣ್ಣಗಿದೆ...'
ಹನಿಯೊಡೆದ ಕಂಗಳಲಿ ನೆನಪುಗಳ ಚಿತ್ರಗಳೆಲ್ಲ ಮಸಿಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ಕೂತಿವೆ; ಅಂತರಂಗದ ಉಯಿಲು ಕಂಬನಿಯ ಬಣ್ಣವಾಗಿ ಕತ್ತಲೊಂದೇ ಸತ್ಯವೇನೋ ಅಂದಂತೆ...
___ ಸಾವೂ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಾಗುತ್ತದೆ...
&&&

ಜಗಳ ಮುಗಿದ್ಮೇಲೆ 'ಬೇಕೈತ್ತಾ ಇದು ನಮ್ಗೆ' ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ ಒಂದ್ಸಲ ಆಯೀನ...
ಆಯಿ ಆಗ 'ನೋಡೂ ನೀ ಬೈದ್ರೂ ಮಗ ಬೈದದ್ದು, ಬೈಸ್ಕ್ಯಂಡ್ರೂ ಮಗಂಗೆ ಬೈದದ್ದು', ಹಂಗಾಯಿ ಇಲ್ಲಿ ಸಿಟ್ಟಿಂಗೂ, ನೋವಿಂಗೂ ಆಯುಷ್ಯ ಇಲ್ಲೆ ಅಂದಿತ್ತು...
ಕೆಲವು ಬಾಂಧವ್ಯ‌ಗಳು ಹಂಗಿದ್ರೇ ಚಂದವೇನೋ ಅನಸ್ತು, ಎಲ್ಲಾ ಔಪಚಾರಿಕತೆಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಪಕ್ವ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ...
ಒಪ್ತೇನೆ -
ಆಗೀಗ ಮುದ್ದಾದ ಸಂವಹನಕ್ಕೆ ಮುದ್ದಾಗಿ ಥ್ಯಾಂಕೀಈಈಈ ಅಂದು ತಬ್ಬಿ, ಸ್ವಾರೀಈಈ ಸ್ಮೈಲ್ ಪೀಈಈಶ್ ಅಂದು ಗದ್ದ ಹಿಡಿದು ತುಂಟ ನಗೆಯೊಂದ ಬಿತ್ತಿಕೊಳುವುದು ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಪಾಕದ ಮುದ್ಮುದ್ದು ಕ್ಷಣಗಳೂ ಹೌದು...
ಆದಾಗ್ಯೂ -
ಶುದ್ಧಾನುಶುದ್ಧ ಬೇಷರತ್ತಾದ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ (Pure Unconditional) ಈ 'ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಅಥವಾ ಸದರವಾಗಿ ಕಂಡದ್ದು (Taken For Granted)' ಅನ್ನೋ ಭಾವಕ್ಕೆ ಅಂಥ ಬೆಲೆಯೇನೂ ಇರ್ತ್ಲೆ ಅನಸ್ತು ನಂಗಂತೂ...
____ ಆಯಿ ಕಲಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿ ಪಾಠ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)