Sunday, November 3, 2019

ಗೊಂಚಲು - ಮೂರು ನೂರಾ ಹದಿಮೂರು.....

ಶೃಂಗಾರ ಎಂಬೋ ದಿವ್ಯ ಧ್ಯಾನ.....

ಉರಿ ಉರಿ ಉಸಿರುಸಿರ ರುದ್ರ ವೇಗಕೆ
ನಡುವ ಸನಿಹ ಸುಳಿವ ಕೈಯ ಸುಳಿ ಚಿತ್ರಕೆ
ನರ ನಾಡೀ ಕುದಿ ರಕುತದ ಅಗ್ನಿ ಪರುಷಕೆ
ನಡುಗೋ ಎದೆಯ ಉನ್ಮತ್ತ ನಗಾರಿ ನಾದಕೆ
ಮರಮರಳಿ ಮೈಮರೆವ ರತಿ ಮದನ ಕದನಕೆ...
ಛಳಿ ಧೋ ಮಳೆಯಂತೆ ಸುರಿವ ಸರಿ ಇರುಳ ಕಡು ಮೋಹದ ಈ ಜಾಲಕೆ
ನಿನ್ನಿರವೇ ಅಗ್ಗಿಷ್ಟಿಕೆ...
*** ಚಾದರಕಂಟಿದ ಬೆವರು ಕಳ್ಳ ನಗೆಯಲ್ಲಿ ಪಿಸುನುಡಿವ ಕಥೆಗೆ ನಿನ್ನದೇ ಹೆಸರು...
⟲⟳⟴➤

"ಕೊರಳ ಕೆಳಗಣ ಸಣ್ಣ ಬಯಲಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಉಸಿರ ಕಿಡಿ, ತುಟಿಯ ತೇವ ಕೂಡಿ ಬರೆವ ಹೆಸರ ಹಸೆ ಅದರಾಚೆಯ ಗಿರಿ ಶೃಂಗವ ಮೈದುಂಬಿ ಶೃಂಗರಿಸುತ್ತೆ ಕಣೋ ಕನಸಿನಲೆಮಾರಿ ಜೋಗಯ್ಯಾss" ಹಾಗಂತ ಅದ್ಯಾವತ್ತೋ ಇರುಳಿಗೂ ಅರ್ಧಪಾದ ಮುನ್ನ ಬೆಳದಿಂಗಳ ತಬ್ಬಲು ಸಿಂಗರಗೊಳ್ಳೋ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲಿ ಸಾಗರದಲೆಗಳು ಕಿನಾರೆಯ ತೀಡುವಾಗ, ನೆಂದ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಗೆಜ್ಜೆಯಿಂದ ಗೀರುತ್ತಾ ನೀ ಕಿವಿಯಲಿ ಬಿಸಿ ಉಸಿರ ತುಂಬಿ ಉಸುರಿದ ಮಾರ್ದವತೆ ಅನುಕ್ಷಣದ ನಶೆಯಾಗಿ ನನ್ನ ಕರುಳ ಸೇರಿಬಿಟ್ಟಿದೆ...
ಹೀಗ್ಹೀಗೆ ಬೆಮರ ಅತ್ತರು ಪೂಸಿಕೊಂಡ ನೀನೆಂಬ ನೆನಪ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಅರಳಿ ಸರಿ ಇರುಳ ಕೊರಳ ಬಳಸುವಲ್ಲಿ‌...
ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯೊಳಗೆಲ್ಲೋ ಇರುವೆ ಸಾಲು ಸರಿದಂಗೆ - ಕಿವಿಯ ತಿರುವಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿ ಬಳ್ಳಿ ಹಬ್ಬಿದಂಗೆ - ಉಸಿರ ಸಂವಾದಿಯಾಗಿ ರಕುತದ ಹರಿವು ದಿಕ್ಕುದೆಶೆ ತಪ್ಪಿದಂಗೆ...
ಹೊದ್ದ ರಜಾಯಿಯಡಿಗೀಗಿಲ್ಲಿ ಬೆಳಕನುಟ್ಟು ನೆಣೆಬಿದ್ದ ನೀನೆ ನೀನು‌‌‌‌...
ನಿನ್ನ ತೋಳ ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ ಬಂಧಿ ಪರಮ ಹುಚ್ಚ ನಾನು...
#ಶೃಂಗಾರ_ಎಂಬೋ_ದಿವ್ಯ_ಧ್ಯಾನ...
⟲⟳⟴➤

ನಾನು 'ನಡು'ಪಂಥೀಯ...
"ಹಾಗೊಂದು ನಶೆಯಿಲ್ಲದ ಬದುಕೂ ಬದುಕೇ..‌‌..!!!"
ಇವಳೇ -
ಹೆದೆಯೇರಿದ ಎದೆ ಬಿಲ್ಲನು ಮುಚ್ಚಿದ ಹೆರಳ ಜೊಂಪೆ ಜೊಂಪೆ ಬಿಳಲುಗಳು ಕಣ್ಣ ಕಾಣ್ಕೆಯ ಕೆಣಕುತ್ತವೆ...
ಒಂದೇ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಧೋsss ಸುರಿಯುತಿರೋ ಮಳೆಗೆ ಇರುಳ ಗೂಡು ತೋಯ್ದು ತೊಪ್ಪೆಯಾಗಿದೆ...
ಸೆಜ್ಜೆವನೆಯ ಬಾಗಿಲ ವಾಡೆಯಲಿ ಛಳಿಯ ಮಿಂಚು ಸಿಡಿದು ಅಪಾದಮಸ್ತಕ ಆಸೆ ಸೆಳಕು...
ನಗೆ ಬೆಳುದಿಂಗಳ ಅಮಲುಗಣ್ಣ ಕರೆಯಲಿ ಉನ್ಮಾದವ ತುಳುಕಿಸಿ, ತೋಳ ಬಿಗಿ ಬಂಧಕೆ ನೀ ಬಂದು - ಗಾಳಿ ರಥದಲಿ ಮದನ ಒಳಮನೆಗೆ ಅಡಿಯಿಟ್ಟು - ನಡು ನಡುಗಿ, ಎದೆ ಬಿರಿದರಳಿ, ರತಿಯೊಡಲ ಬೆಂಕಿ ಉಸಿರು ನರನಾಡಿ ಸಿಡಿದು...
ಆಹ್...!!
ಹೆಣ್ಣೆದೆ ಗಂಡೆದೆಯ ಕೂಡಿ ತೀಡಿ ಕೊಂಡಾಟವಾಡಿ ಬೆನ್ನಿಗಿಳಿದ ಬೆವರೇ ಯಾಮಿನೀ ಸಿಂಗಾರವಲ್ಲವೇ...
ಹೌದು -
ಸೋತವರೇ ಎಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ - ಸರಸದ ಸರಸಿಯಲಿ ಮೀಯುವಲ್ಲಿ...
ಕತ್ತಲ ಕೋಣೆಗೆ ಬೆತ್ತಲೆ ಬೆಳಕು...
ಹಾಂ....
ಸೋಲೊಂದೇ ಗೆಲುವು ಇಲ್ಲಿ - ಸೋತವರೇ ಎಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ - ಮಧುರ ಪಾಪದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ...
ಸೋತೂ ಸೋಲೆನಿಸದ, ಸೋಲೂ ಸೋಲಲ್ಲದ ಮೈಮನ ಕುಣಿವ ಪ್ರಣಯ ಪಯಣದಾಟದಲಿ...
#ಸುಖದ_ದಿಬ್ಬಣ...
#ಮಳೆ_ಇರುಳ_ಮದನೋತ್ಸವ...
⟲⟳⟴➤

ಅಮಾವಾಸ್ಯೆಯ ಕಾರಿರುಳಲ್ಲೂ ಬೆಳದಿಂಗಳ ತಬ್ಬಿ ಮಲಗಿದ್ದೇನೆ...
ಏನಿಲ್ಲ, ಕನಸಲ್ಲವಳು ಮೈಯ್ಯಾರೆ ಅರಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ...
#ಸ್ವಪ್ನದೂಟ...
⟲⟳⟴➤

ಕಣ್ಣ ಚಮೆಯಿಂದ ಕೆನ್ನೆಗುಳಿಯ ತೀಡಿ,
ತುಟಿಯ ತೀರಗಳ ತುಟಿಯಲೆ ಬೆಸೆದು,
ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ನಾಲಿಗೆಗೆ ಸ್ವರ್ಗ ತಂತುವ ದಾಟಿಸಿ...

ಬೆತ್ತಲೆ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಬೆರಳುಗಳ ಅವಸರ...
ಮೋಡದ ಸೆರಗು ಸರಿದು ಬೆಳುದಿಂಗಳು ಬಯಲಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ವಸನಗಳ ಕತ್ತಲಿಂದ ಅವಳು ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಅರಳುವ ಪರಿಗೆ ಕಣ್ಣ ಕುಂಡದಿಂದ ಉಸಿರ ಜಾಲಕ್ಕೆ ಅಗ್ನಿ ಸ್ಪರ್ಶ...

ನಾಲಿಗೆ ಮೊನೆಯು ತುಂಬು ಎದೆಗೊಂಚಲ ಶೃಂಗಗಳ ತೀಡುವಲ್ಲಿ,
ಊಟೆವೊಡೆವ ಮೊದಮೊದಲ ಸ್ವೇದಬಿಂದುಗಳಿಗೆ ಕಂಕುಳು ಘಂಮ್ಮೆಂದು ನಾಸಿಕವರಳಿ...

ತುಂಬು ಎದೆಗುಂಭಗಳು ಒರಟು ಮರ್ಧನಕೆ ಹಿತದಿ ನರಳುವಾಗ,
ಹೊಕ್ಕುಳ ತೀರದಲಿ ಉಸಿರು ಸರಸಕಿಳಿದರೆ,
ಬುಗಬುಗನೆ ಊರು ದಿನ್ನೆಗಳು ಉರಿದು,
ಕಾಲ್ಕಣಿವೆ ತೇವದಲಿ ಗಂಡು ನಾಲಿಗೆಯ ಪಾರುಪಥ್ಯಕೆ ನಾಕ ಬೆವರುವುದು ಸುಖದ ಆಹಾಕಾರದಲಿ...

ಹೆಣ್ಣು ಸರಸಿಯಲಿ ಉನ್ಮತ್ತ ಆಸೆ ಝರಿ ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ,
ನೇಗಿಲು ನೆಲ ಹೂಳಲು ದನಿ ತೆರೆದು ಕರೆವ ಕೊರಳು...
ಆಹಾ ಸುಖ ಪ್ರಮೋದವೇ...
#ಸ್ವರ್ಗ_ಕಾಲಿನಿಕ್ಕಳದ_ಬಂಧಿ‌‌‌...
⟲⟳⟴➤

"ಎದೆಯ ಚಿಪ್ಪನು ಒಡೆದೆ - ನವಿಲ್ಗರಿಯ ಮರಿ ನಕ್ಕಿತು...
ರೂಹನುಳಿಸದ ಮರಳ ಮೇಲೆ ಹೂ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಹಾಡು - ಅವಳ ಪ್ರೀತಿ..."
ಅಲೆಗಳ ಸೀಳುವ ಗಲಿಬಿಲಿಯಲ್ಲಿ ಅಯಾಚಿತವಾಗವಳ ಮುಂಗೈ ಹಿಡಿದೆ - ಧುಮುಗುಡುತ್ತಿದ್ದ ಯಾವುದೋ ಮಳ್ಳು ಜಗಳ ಹುಸಿ ಕೋಪದ ಮಗ್ಗುಲಾಗಿ ಹೊರಳಿತು...
ನಾಲ್ಗೆ ಮೇಲೆ ಮಚ್ಚೆ ಇದೆ ನಂಗೆ, ಬೈದ್ರೆ ಒಳ್ಳೇದಾಗಲ್ಲ ಅನ್ನುತ್ತಾ ತುಟಿ ಕೊಂಕಿಸಿ ಹತ್ತಿರ ಸರಿದಳು...
ನಿನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯ ಕಳ್ಳ ಶಾಪವಾದರೂ ನಿಜವಾಗಲಿ - ಈ ಜಡ ಪಕೀರನ ಸಂಜೆಗಳಿಗೊಂದು ವಿರಹವಾದರೂ ಜೊತೆಯಾಗಲಿ ಅಂದು ಕಣ್ಮಿಟುಕಿಸಿದೆ...
ಅಲೆಗಳ ಕೆಣಕುವ ಸಣ್ಣ ಮೌನ...
ಕಾಡುಗತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಬೇಕು - ಬಟಾಬಯಲ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಹೋಗಬೇಕು - ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಕು - ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಿ ನಗೆಯ ಪಾದದ ಪ್ರೀತಿ ಧೂಳಾಗಬೇಕು; ಮರಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಬರೆಯುತ್ತ ನಿದ್ದೆಯಂತ ನಶೆಯಲ್ಲಿ ಗುಣುಗಿದಳು...
ಮಿಂದು ಬಂದವಳ ಮುಂಗುರಿಳಿಂದ ಇಳಿದ ಹನಿ ಕಳೆದು ಹೋದ ಅದೇ ಗಿರಿ ಕಣಿವೆಯ ಕತ್ತಲಲ್ಲೇ ನಾನೂ ಉಸಿರ ಚೆಲ್ಲಬೇಕು ಅಂದೆ...
ಪಾಪೀsss ಅಂತ ಬೈದು ಸೆರಗೆಳೆದುಕೊಂಡವಳ ಕೆನ್ನೆಗುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಜೆ ಸೂರ್ಯ...
ಪಾಪಿಯೆದೆಯ ಕವಿತೆಯ ಒರತೆಯೂ ನೀನೇ ಕಣೇ; ಇರುಳ ಗಲಿಬಿಲಿಗಳಿಗೂ ನಿನ್ನದೇ ಹೆಸರಿಡಬೇಕು ನಾನು - ನೀ ನಕ್ಕ ನಗುವಲ್ಲಿ ಈ ನಸೀಬುಗೆಟ್ಟವನ ಹಡಬೆ ಕನಸೊಂದು ಉಸಿರು ಜೀಕಲು ಹೆಣಗುತ್ತದೆ ನಿರಂತರ, ಬೇಲಿಗಳ ಮುರಿದು ಬಯಲಿಗೆ ಬಾ ಅಂತಂದು ಕಂಗಳಾಳಕಿಳಿಯುತ್ತೇನೆ...
ಉಸಿರು ಬಿಗಿ ಹಿಡಿದು ನೀರಿನಾಳಕೆ ನುಸುಳಿ ಮೀನ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಹುಡುಕೋ ಹುಚ್ಚು - ಅವಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹುಡುಕುವ ಆಟ...
ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಕೋಟೆ - ಅವಳೆದೆಯ ಮೇಲಿನ ಚಿತ್ರ...
ಕಾಡ ಮಗ್ಗುಲಿನ ಮನೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಅಂದ ಗಂಧದ ಶರವ ಹೂಡಿ ಮನವ ಬಂಧಿಸಿದ ಅಪರಿಚಿತ ಹೂವಿಗೆ ಅವಳ ಹೆಸರಿಟ್ಟು ನಗುತ್ತೇನೆ - ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಇಲ್ಲದ ಕವಿತೆ ನಾನು ಅನ್ನುತ್ತಾಳೆ...
"ಒಳಹೊರಗರಳುವ ಅಂದವೇ ಪ್ರೇಮ..."
ಕಾಡು ಈಗ ಅವಳ ಮನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹಂಬಲದ ಗೂಡು...
ನಾನೆಂದರಿಲ್ಲಿ ನಿಜ ಗಾಂಧರ್ವಳ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗೋ ಮುರುಕು ತೇರು...
#ಅವಳೆಂಬ_ಹುಚ್ಚು_ಸ್ವಪ್ನ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

No comments:

Post a Comment