ಗೊಂಚಲು - ಮೂವತ್ತು + ಒಂದು.....

ಕತ್ತಲು.....

ಅಂದೂ -
ಮನೆಯ ತಾರಸಿಯ ಮೇಲೆ ಹೀಗೆಯೇ ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ...
ಆಗೆಲ್ಲ -
ನಿಶೆ ಬೆಳಕ ನುಂಗುವ ಮುನ್ನಿನ ಸಂಜೆಗತ್ತಲ ನನ್ನ ಮೌನಕ್ಕೆ ಎಂಥದೋ ಸೊಗಸಿತ್ತು...
ಬಾನಾಡಿಗಳ ಬಳಗ ಸೇರಿ ಬಾನೆತ್ತರ ಹಾರುತಿತ್ತು ಬಯಕೆ ತುಂಬಿದ ಮನ...
ಗೂಡು ಸೇರುವ ಮುನ್ನ ಕಿರುಚಾಡುತಿದ್ದ ಕಾಗೆ ಕೂಡ ನನ್ನ ಮೌನ ಮುರಿಯುವ ಕೀಟಲೆಯ ಮಿತ್ರನಂತೆ ಕಾಣುತಿತ್ತು...
ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುತ್ತಾ ನೂರಾರು ಬದುಕುಗಳ ಒಡಲಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ದೂರ ತೀರ ಯಾನ ಹೊರಟ ಲೋಹದ ಹಕ್ಕಿ ಬೆರಗು ಮೂಡಿಸ್ತಿತ್ತು...
ನಿದ್ದೆ ಬರಿಸುವ ಕತ್ತಲಿಗೂ ಯಾವುದೋ ಅಪರಿಚಿತತೆಯ ಸೊಗಡಿನ ಸೊಬಗಿತ್ತು...


ಕಾರಣ -
ಅಂದು ಮೊದಲಾಗಿ ನಕ್ಕಿದ್ದಳು
ನೋಡಿ ನನ್ನೆಡೆಗೆ...
ಎನ್ನ ಮನದಿ ಒಲವ ನವಿಲು ಗರಿಬಿಚ್ಚಿತ್ತು...
ಆ ನಗೆ ಬೆಳದಿಂಗಳಲಿ ನನ್ನ ಬದುಕ ಕತ್ತಲೆಲ್ಲ ಕರಗಿ ಹೋದೀತು,
ಆ ಕಣ್ಣ ನಗೆಯ ಪನ್ನೀರಲಿ ಬರಡಾದ ಎನ್ನ ಎದೆಯ ನೆಲ ತುಸು ನೆಂದು ಮಿದುವಾದೀತು,
ಮಿದುವಾದ ಎದೆ ನೆಲದಿಂದ ಹೊಸ ಜೀವೋನ್ಮಾದದ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಗಂಧ ಹೊಮ್ಮೀತು,
ಬದುಕ ಬಳ್ಳಿಯಲಿ ಹೊಸ ಮೊಗ್ಗು ಅರಳೀತು...
ಹೀಗೇ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟೋ, ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ಆಸೆ ತುಂಬಿದ ಭಾವೋನ್ಮಾದ...
ಏಕಾಂತ ಸೀಮೆಯನೇರಿ ಮೌನ ಗಾನ...
ಹಾರು ಹಕ್ಕಿಯ ರೆಕ್ಕೆಯಲಿ, 
ಜೀವ ಸೆಲೆ ಬತ್ತಿದ ಮೇಲೂ ಹಕ್ಕಿಗೆ ತಾವು ಕೊಡುವ ಬೋಳು ಮರದ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ, 
ಹಸಿರ ಸಿರಿಯಲಿ, 
ಖಾಲಿ ಬಾನ ಬಯಲಲ್ಲಿ,  
ಕೊನೆಗೆ ನಿರ್ಜೀವ ಕಟ್ಟಡದಲಿ ಕೂಡ,  
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನೋಟ ಹರಿದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಖುಷಿಯ ಒಲವಿನ ಬಣ್ಣ...

           ~ * ~ & ~ * ~

ಇಂದೂ -

ಅದೇ ಮನೆಯ ಅದೇ ತಾರಸಿಯ ಮೇಲೆ ಅಂದಿನಂತೆಯೇ ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...

ಎದುರಿನ ಇಪ್ಪತ್ತಂತಸ್ತಿನ ಕಟ್ಟಡದಾಚೆ ಸೂರ್ಯ ಮೆಲ್ಲಗೆ ತಲೆ ಮರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ...

ಸುತ್ತಲೂ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಜೀವ ತಳೆಯುತಿರುವ ಕತ್ತಲು..

ಇಷ್ಟಿಷ್ಟಾಗಿ ಸಂಜೆಯೊಂದು ಸಾಯುತ್ತಿದೆ...

ನನ್ನೊಳಗೆ ಸಾವಿನಂಥ ಮೌನ...

ಹಾಡುವ ಕೋಗಿಲೆ ದನಿಯೂ ಕರ್ಕಶ...

ಸುಡುವ ಬೆಳದಿಂಗಳು...

ಕಾರಣ -

ನನ್ನ ನಾಳೆಗಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯದೇ ಕಳೆದು ಹೋದ ಅವಳು

ಮತ್ತು

ಕಳೆದು ಹೋಗದೇ ಕಾಡುವ ಅವಳ ನೆನಪುಗಳು...

 ~ * ~ & ~ * ~

ಮೊನ್ನೆ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಳು...

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ನೀರ ಅಲೆ...

ಕಾರಣ ಗೊತ್ತಾಗಿಲ್ಲ...

ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದ ಖುಷಿಗಾ..?

ತನ್ನ ಕಳಕೊಂಡ ಮೇಲೂ ಬದುಕಿರುವನಲ್ಲಾ ಎಂಬ ನೋವಿಗಾ..??

ಹಾಂ -

ಅವಳೆಂದರೆ - 

"ನಿನ್ನೆ ನಾನು ಕಂಡಿದ್ದ ನಾಳೆಗಳೆಡೆಗಿನ ಕನಸುಗಳು....."

^### %%% ###^

'ಗಲ್ಫ ಕನ್ನಡಿಗ' ಈ - ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ 08-06-2012 ರಂದು ಪ್ರಕಟಿತ

http://www.gulfkannadiga.com/news-67374.html