ಸುಮ್ಮನೇ ಒಂದಿಷ್ಟು.....
(ಮನದ ಸುಸ್ತು ಅಕ್ಷರವಾಗಿ ಕರಗಿ...)
ಕಳೆಯಬೇಕಿದೆ ಸುಸ್ತು - ಇಳಿಸಿ ಮನದ ಭಾರ...
ನಿನ್ನೆ ಯಾವ ಯಾವುದೋ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಪ್ರೀತಿ ಇಂದು ಅವವೇ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಹೆಳವಾಗಿ ಕೂತಾಗ ಮನಸು ಸೂತಕದ ಬಡ ಜೋಪಡಿ...
ತುಂಬಾನೇ ಭಾರ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಣ - ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗಲು ಶಿವನೇ ಆಗಬೇಕೇನೋ...
ನಿಷ್ಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲವ್ಯಾವುದು..??
ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ ನನ್ನೊಳಗೆ - ಬಂಡೆ ಶಿಲ್ಪವಾಗೋದಷ್ಟು ಸುಲಭವಿಲ್ಲ...
ಆದರೂ....
***
ಈ ಸಂಜೆ ಮಳೆಯೇ ಹೀಗೆ - ಅರ್ಥವೇ ಆಗದ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೌನದ ಹಾಗೆ...
ಗೆಜ್ಜೆ ದನಿಯಲ್ಲಿನ ಒಲವು ಸೆಳೆಯುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲೇ ಮಂದಹಾಸದ ಹಿಂದಿನ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ಭಿಮ್ಮನೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ...
ಕರುಳ ಕೊರೆಯುವ ನೆನಪೂ, ಅವಳೆಡೆಗಿನ ಬೆಚ್ಚನೆ ಕನಸೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ ಬೇಯುತ್ತಾ ಎದೆಯ ಕುಲುಮೆಯಲಿ ದಟ್ಟ ಹೊಗೆಯಾಡುತ್ತದೆ...
ಕನಸಿನೋಲಗದ ಸದ್ದು, ಕರುಳಿನಳುವಿನ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ಎರಡರ ಮೇಲಾಟದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣ ಕೊಳದ ಕಟ್ಟೆ ಒಡೆಯುತ್ತದೆ...
ಈ ಸಂಜೆ ಮಳೆಯೇ ಹೀಗೆ - ಮಸಣ ಕಟ್ಟೆಯೊಂದಿಗಿನ ಮರುಳನ ಬಡಬಡಿಕೆಯ ಹಾಗೆ.........
***
ಹೇಗೆಲ್ಲ ಅರಳಿ, ಊರೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿದು, ದಕ್ಷಿಣ ಮೂಲೆಯ ಮೂರು ಮತ್ತಾರಡಿಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಮುಗುಮ್ಮಾಗಿ ಮಲಗಿ ಸ್ಥಾವರವೆನಿಸೋ ಬದುಕು ಜಂಗಮ ಪಾತಳಿ - ನಾ ಹರಿದ ಜೋಳಿಗೆಯ ಜೋಗಿ - ನಡೆವುದೊಂದೆ ಕಾಯಕ - ದಾರಿ ಕರೆದಲ್ಲಿಗೆ, ಕರೆದಾಗ, ಕರೆದಂತೆ...
***
ಮತ್ತೇನಿಲ್ಲ -
ಇದ್ದಿರಬಹುದಾದ ಮನಸಿನ ಕಿಂಚಿತ್ ಒಳ್ಳೇತನ ಕೂಡ ಇರುಳ ಸಾಂಗತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಗಹಿಸಲಾಗದ ತೊಡೆ ನಡುವಿನ ಉನ್ಮಾದದಲ್ಲಿ ಸೋರಿ ಹೋಗುವಾಗ ಸೂಳೆ ಮನೆಯ ಪಾವಿತ್ರ್ಯದ ಅರಿವಾಗುತ್ತೆ...
ಅವಳ ಹಸಿ ದೇಹದ ಮೇಲಿನ ನೀಲಿ ನೀಲಿ ಕಲೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಅವಳ ತೊಡೆಗಳ ಬಿರುಸಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಶೌರ್ಯದ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಳಕೊಂಡವರು ಉಳಿಸಿ ಹೋದ ಕ್ರೌರ್ಯದ ಗುರುತುಗಳಂತೆ ಕಾಣಿಸಿದರೆ ನಾನು ಅರಸಿಕನೆನಿಸಿಕೊಂಡೇನಲ್ಲವಾ...
ಆ ಕಲೆಗಳಂತೆಯೇ ಅವಳ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳು ಕೂಡಾ ನೀಲಿಯಾಗಿ ಹರಳುಗಟ್ಟಿದಂತಿದೆ...
ಅವಳ ಅವುಡುಗಚ್ಚಿದ ಸ್ಪರ್ಷದ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಆ ಸನ್ಯಾಸಿ ಕೂಡಾ ಮುಕ್ತ ಮುಕ್ತ...
ಇಷ್ಟಾದರೂ ಅವಳ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಹಸಿವು ಇಂಗೀತಾ...
ಅವಳಲ್ಲವೆ ನಿಜದ ವಿರಕ್ತ...
***
ಹೇ ಅಮ್ಮನಂಥ ಸ್ನೇಹವೇ -
ನೀ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಇರುಳ ಗರ್ಭದಲ್ಲಡಗಿ ಕೂತು ಕೆನ್ನೆ ತೋಯಿಸಿಕೊಂಡು ಕರುಳ ಸಂತೈಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗೊಮ್ಮೆಯೂ ಮಡಿಲಾಗದೆ ಹೋದ ನಾನೆಂಬೋ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಉಸಿರ ಮರೆತ ಜಡ ದೇಹದೆದುರಲ್ಲಿ ಬಿಕ್ಕಳಿಸುವ ಹಕ್ಕಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಯದು.....
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
(ಮನದ ಸುಸ್ತು ಅಕ್ಷರವಾಗಿ ಕರಗಿ...)
ಕಳೆಯಬೇಕಿದೆ ಸುಸ್ತು - ಇಳಿಸಿ ಮನದ ಭಾರ...
ನಿನ್ನೆ ಯಾವ ಯಾವುದೋ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಪ್ರೀತಿ ಇಂದು ಅವವೇ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಹೆಳವಾಗಿ ಕೂತಾಗ ಮನಸು ಸೂತಕದ ಬಡ ಜೋಪಡಿ...
ತುಂಬಾನೇ ಭಾರ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಣ - ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗಲು ಶಿವನೇ ಆಗಬೇಕೇನೋ...
ನಿಷ್ಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲವ್ಯಾವುದು..??
ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ ನನ್ನೊಳಗೆ - ಬಂಡೆ ಶಿಲ್ಪವಾಗೋದಷ್ಟು ಸುಲಭವಿಲ್ಲ...
ಆದರೂ....
***
ಈ ಸಂಜೆ ಮಳೆಯೇ ಹೀಗೆ - ಅರ್ಥವೇ ಆಗದ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೌನದ ಹಾಗೆ...
ಗೆಜ್ಜೆ ದನಿಯಲ್ಲಿನ ಒಲವು ಸೆಳೆಯುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲೇ ಮಂದಹಾಸದ ಹಿಂದಿನ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ಭಿಮ್ಮನೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ...
ಕರುಳ ಕೊರೆಯುವ ನೆನಪೂ, ಅವಳೆಡೆಗಿನ ಬೆಚ್ಚನೆ ಕನಸೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ ಬೇಯುತ್ತಾ ಎದೆಯ ಕುಲುಮೆಯಲಿ ದಟ್ಟ ಹೊಗೆಯಾಡುತ್ತದೆ...
ಕನಸಿನೋಲಗದ ಸದ್ದು, ಕರುಳಿನಳುವಿನ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ಎರಡರ ಮೇಲಾಟದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣ ಕೊಳದ ಕಟ್ಟೆ ಒಡೆಯುತ್ತದೆ...
ಈ ಸಂಜೆ ಮಳೆಯೇ ಹೀಗೆ - ಮಸಣ ಕಟ್ಟೆಯೊಂದಿಗಿನ ಮರುಳನ ಬಡಬಡಿಕೆಯ ಹಾಗೆ.........
***
ಹೇಗೆಲ್ಲ ಅರಳಿ, ಊರೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿದು, ದಕ್ಷಿಣ ಮೂಲೆಯ ಮೂರು ಮತ್ತಾರಡಿಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಮುಗುಮ್ಮಾಗಿ ಮಲಗಿ ಸ್ಥಾವರವೆನಿಸೋ ಬದುಕು ಜಂಗಮ ಪಾತಳಿ - ನಾ ಹರಿದ ಜೋಳಿಗೆಯ ಜೋಗಿ - ನಡೆವುದೊಂದೆ ಕಾಯಕ - ದಾರಿ ಕರೆದಲ್ಲಿಗೆ, ಕರೆದಾಗ, ಕರೆದಂತೆ...
***
ಮತ್ತೇನಿಲ್ಲ -
ಇದ್ದಿರಬಹುದಾದ ಮನಸಿನ ಕಿಂಚಿತ್ ಒಳ್ಳೇತನ ಕೂಡ ಇರುಳ ಸಾಂಗತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಗಹಿಸಲಾಗದ ತೊಡೆ ನಡುವಿನ ಉನ್ಮಾದದಲ್ಲಿ ಸೋರಿ ಹೋಗುವಾಗ ಸೂಳೆ ಮನೆಯ ಪಾವಿತ್ರ್ಯದ ಅರಿವಾಗುತ್ತೆ...
ಅವಳ ಹಸಿ ದೇಹದ ಮೇಲಿನ ನೀಲಿ ನೀಲಿ ಕಲೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಅವಳ ತೊಡೆಗಳ ಬಿರುಸಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಶೌರ್ಯದ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಳಕೊಂಡವರು ಉಳಿಸಿ ಹೋದ ಕ್ರೌರ್ಯದ ಗುರುತುಗಳಂತೆ ಕಾಣಿಸಿದರೆ ನಾನು ಅರಸಿಕನೆನಿಸಿಕೊಂಡೇನಲ್ಲವಾ...
ಆ ಕಲೆಗಳಂತೆಯೇ ಅವಳ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳು ಕೂಡಾ ನೀಲಿಯಾಗಿ ಹರಳುಗಟ್ಟಿದಂತಿದೆ...
ಅವಳ ಅವುಡುಗಚ್ಚಿದ ಸ್ಪರ್ಷದ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಆ ಸನ್ಯಾಸಿ ಕೂಡಾ ಮುಕ್ತ ಮುಕ್ತ...
ಇಷ್ಟಾದರೂ ಅವಳ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಹಸಿವು ಇಂಗೀತಾ...
ಅವಳಲ್ಲವೆ ನಿಜದ ವಿರಕ್ತ...
***
ಹೇ ಅಮ್ಮನಂಥ ಸ್ನೇಹವೇ -
ನೀ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಇರುಳ ಗರ್ಭದಲ್ಲಡಗಿ ಕೂತು ಕೆನ್ನೆ ತೋಯಿಸಿಕೊಂಡು ಕರುಳ ಸಂತೈಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗೊಮ್ಮೆಯೂ ಮಡಿಲಾಗದೆ ಹೋದ ನಾನೆಂಬೋ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಉಸಿರ ಮರೆತ ಜಡ ದೇಹದೆದುರಲ್ಲಿ ಬಿಕ್ಕಳಿಸುವ ಹಕ್ಕಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಯದು.....
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
ಮನದ ಸುಸ್ತು ಅಕ್ಷರವಾಗಿ ಕರಗಿ.. !!!
ReplyDeleteಎಂಥಾ ಉಪಶೀರ್ಷಿಕೆ ಮಾರಾಯ !! >> ದಕ್ಷಿಣ ಮೂಲೆಯ ಮೂರು ಮತ್ತಾರಡಿಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಮುಗುಮ್ಮಾಗಿ ಮಲಗಿ ಸ್ಥಾವರವೆನಿಸೋ ಬದುಕು ಜಂಗಮ ಪಾತಳಿ <<.. ಸಖತ್ತಾಗಿದ್ದೋ ಭಾವಗಳ ಸಾಲು :-)