ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರಿಪ್ಪತ್ತಾರು.....

ಮೂಕ ಮುಖವಾಡಗಳು.....  

ವಾಸ್ತವ ಎಷ್ಟು ನಿಚ್ಚಳ ಗೊತ್ತಾ...
ಆದ್ರೂ ಕನಸಿಗೆ ಬಣ್ಣದ್ ಬಟ್ಟೆ ತೊಡಿಸಿಯೇ ಕಣ್ಣಂಗಳಕ್ ಆಡಕ್ಕೆ ಬಿಡತ್ತಲ್ಲಾ ಬೋಳೆ ಮನ್ಸೂ...
ಬೆತ್ಲು ಅಂದ್ರೆ ಪ್ರಾಣ ಪ್ರೀತಿ ಜೀವಕ್ಕೆ - ಆದ್ರೆ ಭಯ ನೋಡು; ತೋಳು ತೋಳು ತಳುಕಿನಲ್ಲೇ ಕಾಲ ನಿಂತೋಗ್ಬಿಟ್ರೆ...
ಹೆಗಲ ಮೇಲಿನ ಸ್ವಯಂಕೃತ ಪ್ರಭಾವಳಿಗಳ ಹೆಣ ಕೊಳೀಬಾರ್ದು; ಹಂಗಾಗೇ ಕತ್ತಲಿಗೂ ಶಾಲು ಹೊದೆಸ್ತೀನಿ ಮಹಾ ಮಾನವಂತ (?) - ಸತ್ರೂ ಆರೋಪಿಸಿಕೊಂಡ ಸುಳ್ಳು ಸಭ್ಯತೆಗೆ ಧಕ್ಕೆ ಬರ್ಬಾರ್ದು ಅಲ್ವಾ...
#ಬಟ್ಟೆಯೆಂಬ_ಹೆಣಗಾಟ...
#ಮೂಕ_ಮುಖವಾಡಗಳು...
↜↺↻↜

"ಕಾವಿಲ್ಲದೇ ಕಾವ್ಯವಾ...."
↜↺↻↜

ಚಂದದ ಭಾಷೆಯ ಕಲಿಯಬೇಕಿದೆ - ಸತ್ಯವನ್ನೂ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣವಾಗಿ ಹೇಳುವಂತ ಭಾಷೆ, ಕಿವಿ ಸುಡದ ಹಾಗೆ ನುಡಿಯುವಂತ ಭಾಷೆ...
ಗದ್ದಲವಾಗಬಾರದು - ತಣ್ಣಗೆ ಕೊರೆಯಬೇಕು...
ಹುಟ್ಟಿಯೇ ತೀರುವ ಹಡಾಹುಡಿಯ ಭಾವಗಳ ಬಚ್ಚಿಡಲೋಸುಗ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲ ಕೋಲಿಯೊಂದು ಇರಲೇಬೇಕು - ಜಗದ ಬಯಲಲ್ಲಿ ಅದಕೆ ಸಿಹಿಯಾಗುವುದಷ್ಟನ್ನೇ ಹರವಬೇಕು ಅಥವಾ ಸಿಹಿಯಾಗುವಂತೆ ಕಲೆಸಿ ಹರವಬೇಕು...
ಜಾಣನಾಗಬೇಕು - "ಮಾತು ಬಲ್ಲ" ಜಾಣನಾಗಬೇಕು...
ನಂಗೆ ಜಗದ ಜಂಗುಳಿಯಲಿ ಜಾಗ ಬೇಕೆಂದರೆ ಜಗದ ಅಭಿರುಚಿಯಂತೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾನಲ್ಲದ ನನ್ನ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸಬೇಕು...
ಮೀರಲಾದೀತು ಹೇಗೆ ಸುತ್ತಿ ಬರುವ ಎಲ್ಲ ವೃತ್ತಗಳ ಪೂರಾ ಪೂರಾ.‌..
ಹೆಂಗಾರಾ ಆಗ್ಲಿ ಚೆಂದದ ಭಾಷೆ ಕಲೀಲೇಬೇಕು...
#ನಾನು...
↜↺↻↜

ಯಾವ ರೋಗವೋ ಕಾಣೆ - ತೀವ್ರವಲ್ಲದ್ದ್ಯಾವುದೂ ರುಚಿಸುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ ಈಗೀಗ ಈ ಎದೆಗೆ...
ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಭೇಟಿ ಸಾಧ್ಯವಾ ಹೇಳು...?
ಸುಮ್ಮನೆ ಬೆರಳುಗಳ ನಡುವಿನ ಖಾಲಿಯಲಿ ನುಸುಳಿ ಕಚಗುಳಿಯಿಟ್ಟು ಜಾರಿ ಹೋಗುವ ಅಲೆಗಳ ಸನ್ನಿಧಿಯಲಿ - ಎದೆಯ ಮೌನವ ಮೌನದಲೆ ಒಡೆವ ಗಾಢ ಹಸಿರಿನಡಿಯ ಕತ್ತಲ ಸೀಮೆಯಲಿ...
#ಉಸಿರೇ...
↜↺↻↜

ಎಳೆಯ ನಗುವೊಂದು ಬಿಸಿಲ ಹಾದಿಯಲಿ ಕನಸ ನೆಡಬಹುದು...
ಕನಸು ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿದ್ದು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ - ಬೇರು ಅದರದ್ದು ಎದೆಯಲ್ಲಿ...
ಕಾಣೋ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸಾಸಿರ ಬಣ್ಣ - ಮಿಡಿವ ರುದಯದಲದರ ಜೀವಕಣ...
ಎದೆಯ ಸಗ್ಗದ ಹಾಡು ನೀನು - ಆ ಕನಸ ಬಣ್ಣ ಜೇನು...
ನಗೆಯ ಹರಸಿ ನಿನ್ನ ಹಾದಿಗೆ - ಬೆಳಕ ತುಂಬಿಕೊಂಡೆ ನನ್ನೆದೆ ಬೀದಿಗೆ...
ಚಿಗುರು ಪಾದ - ನೆರಳ ಬೆರಗು - ಬಾಳಂತಿ ಬೆಳಕು - ಕನಸು ಕಂದ...
#ಸುಗ್ಗಿ_ಬಾಗಿಲ_ಹೋಳಿ...
↜↺↻↜

ಬೊಗಸೆಯಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟೆನಾ (?) - ಸಾಗರವಾಗಿ ತುಂಬಿ ತೊನೆದು ತೋಯಿಸಿತು...
#ಹೆಣ್ಮನದ_ಪ್ರೀತಿ...
↜↺↻↜

ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೂ, ಯಾವುದೂ ಇಡಿ ಇಡಿಯಾಗಿ ದಕ್ಕುವುದಿಲ್ಲ...
ಆಪಸ್ನಾತೀಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಹಿಡಿಹಿಡಿ ತುತ್ತುಗಳಲಿ ರಕ್ಕಸ ಹಸಿವು ನೀಗುವುದಿಲ್ಲ...
#ಜಗ_ಬಯಸೋ_ನಾನು_ನನ್ನೊಳಗೇ_ಇಲ್ಲ...
↜↺↻↜

ಬೆಳುದಿಂಗಳನೇ ಮೆದ್ದು, ಹಾಸಿ, ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದ ಮಲೆ ಸಾಲಿನ ಅನಿರ್ವಚನೀಯ ಪ್ರಶಾಂತಿ - ತೋಟದಂಚಿನ ಕೊಳದ ದಡದಲಿ ಏನೋ ವಟಗುಡುವ ಏಡಿ - ಹಿಂಡು ಮೋಹಿನಿಯರ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆ ದನಿಯ ಅನುಕರಿಸೋ ಜೇಡ - ಶರಂಪರ ಜಗಳವೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಅರಚಾಡೋ ಮಿಲನಾಕಾಂಕ್ಷೀ ಜೋಡಿ ಬೆಕ್ಕುಗಳು - ಸುಳ್ಳೇ ಗುರ್ರ್ ಅಂದು, ಕತ್ತು ಕುಣಿಸಿ ಪಟಪಟ ಸದ್ದಿನಿಂದ ತನ್ನ ಎಚ್ರವನು ಘೋಷಿಸೋ ಕಾವಲು ಬಂಟ ಪಾಂಡು ಕುನ್ನಿ - ನಾಚಿಕೆಯ ಗೂಡಿಂದ ಕಣ್ತೆರೆದು ಅರಳುವ ಪಾರಿಜಾತದ ಯೌವನ - ಕಿವಿಯ ಚಾಮರ ಬೀಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹಗಲು ಉಂಡ ಹುಲ್ಲನ್ನು ಮಲಗಿ ಮೆಲುಕು ಮಾಡೋ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯ ಕೂಸುಗಳು - ಛಳಿ ಸುರಿದು ತಬ್ಬುವ ಹನಿ ಹನಿ ಇಬ್ಬನಿ - ಅಮ್ಮನ ರೆಕ್ಕೆ ಅಡಿಯಲ್ಲೇ ಕನಸ ಹೆಕ್ಕಿ ಮೈಮುರಿಯೋ ಅಜ್ಞಾತ ಹಕ್ಕಿ ಮರಿ - ರಾತ್ರಿ ರಾಣಿಗೂ, ಸೂಜಿ ಮಲ್ಲಿಗೆಗೂ ಗಾಳಿಗೆ ಗಂಧ ಸವರುವ ಜಿದ್ದಾಜಿದ್ದಿ - ಅಂಗಳದಂಚಲಿ ದಿವ್ಯ ಮೌನವೊಂದು ಅಪ್ಪಟ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಆವರಿಸಿ ಅಪಾದಮಸ್ತಕ ನಶೆ ತುಂಬುವ ತುರೀಯ ಕ್ಷಣ, ಆ ನಿಶಾಂತ ಘಳಿಗೆ ಕವಿ ಪ್ರೇಮಿಯಾಗುವ ಹಾದಿಯ ಶುರುವಾತು...
#ತುಂಡು_ಸ್ವರ್ಗ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)