ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರ್ತೊಂಭತ್ತಾರು.....

ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ ಸಭೆಯ ಕೊನೆಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು.....

ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಚೆಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಮುಡಿಯ ಹೂವುಗಳು...
ಕರುಳ ಕಡೆದು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ತುಳುಕೋ ಆ ಅದೇ ನೆನಪುಗಳು...

ಊರೆಲ್ಲಾ ಮಲಗಿದ ಮೇಲೆ ಹಾದಿ ಸೃವಿಸುವ ಮೌನದಲಿ ನಿನ್ನ ಹುಡುತ್ತೇನೆ ಅಥವಾ ಹುಡುಕದೆಯೂ ನಿನ್ನೇ ಕಾಣುತ್ತೇನೆ
ಮತ್ತು
ಎದೆಯಿಂದ ಉಕ್ಕುವ ಬಿಕ್ಕಿನ ಹನಿಗಳ ಗಂಟಲಲ್ಲೇ ಒಣ ಹಾಕುತ್ತೇನೆ...

ಅಡುಗೆ ಬರತ್ತೆ ನಂಗೆ ಆದ್ರೂ ಸಣ್ಣ ಹಸಿವಿಗೂ ನೀನೇ ಯಾಕೆ ನೆನಪಾಗಬೇಕು...!!!

ನಿನ್ನ ದೇವರ ಧಿಕ್ಕರಿಸಬಲ್ಲೆ - ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಂಕೆಯ ಭಯ, ಅಭಯವ ನೀನಿಲ್ಲದೂರಲ್ಲೂ ಮೀರಲಾಗದು ನೋಡು...

ಎಂಥದ್ದೇ ಪಾಡಿನಲ್ಲೂ ಜಗದೆದುರು ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡದವಳು - ಯಮನೆದುರು ಅಷ್ಟು ಸರಾಗ ಉಸಿರು ಚೆಲ್ಲಿದ್ದು ಹೇಗೆ...?!

ನಿನ್ನ ಸೆರಗಿನ ನೆರಳಲಿದ್ದ ತಂಪು ಖುಷಿಯನಷ್ಟೇ ನೆನೆನೆನೆದು ನಗುವೆನೆಂದು ಕಣ್ಮುಚ್ಚುತ್ತೇನೆ - ಆದರೇನು ಮಾಡಲಿ ಎದೆಯ ರೆಪ್ಪೆಯೊಳಗಿನ ನಿನ್ನ ಚಿತೆಯ ಬಿಸಿ ಆರಿಯೇ ಇಲ್ಲ...

ಭಾವದ ಗುಡಿಯ ಅಧಿದೇವತೆ‌ಯೇ -
ನೆನಪುಗಳ ಗುಡುಗುಡಿ‌ಯ ಸೇದಿ ಸೇದಿ ಕರುಳ ತಂತುಗಳ ಬೆಚ್ಚಗಿಟ್ಟುಕೊಂಬವನ ಕಾಡಂಚಿನ ಕನವರಿಕೆ‌ಗಳಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುವ ಅನಿರ್ವಚನೀಯ ನಿರ್ವಚನ ನೀನು...
😞😞😞

ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ, ಬಿರುಕು ಎದೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುತ್ತನಿಟ್ಟ ಕೈಗಳಲೆಲ್ಲ ಅಮ್ಮನೇ ಅಮ್ಮ...
_____ ಆಯಿಯಂದಿರ ದಿನವಂತೆ... 💞😘🥰
😞😞😞

ಬಿಸಿ ಉಸಿರನು ನುಂಗಿದ ಸಾವು ಎಷ್ಟು ತಣ್ಣಗಿದೆ...
😞😞😞

ಎದೆಯ ಒದ್ದ ನೋವನೆಲ್ಲ ಸುಖಿಸಿ ಸುಖಿಸಿ ಕೊಂದದ್ದಾಯಿತು...
ಜೊತಗೇ 'ನಾನೂ' ಸತ್ತುದಾಯಿತು...
ಅಷ್ಟಾಗಿಯೂ/ಅಷ್ಟಾದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೂ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರಬಹುದಾದ ತುಂಡು ನಗುವಿಗೂ ಸುಂಕ ಕೇಳಬೇಡ ಬದುಕೇ - ನಿನ್ನ ಉರಿ ಉರಿ ಬಣ್ಣದ ಬೆಳಕಿಗೆ ಸೋತು ರೆಕ್ಕೆಯ ಅಡವಿಟ್ಟವ ನಾನು...
___ ಹಾವು ಹೆಡೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಕಪ್ಪೆಗೆ ನೆರಳ ನೀಡಿದಂತೆ ಈ ಸಾ(ನೋ)ವು ಬದುಕಿನ ಆಟ...
😞😞😞

ಶ್ರೀ
ಅರ್ಥಾರ್ಥಗಳನಾಚೆ ದೂಡಿ ಅಂತರಂಗದಾ ನಗೆಯೊಂದನೇ ಕಾಣೋ - ಈ ಬದುಕಿದು ಯಮನ ಸ್ವಾರ್ಥದಾ ಬಿಸಿ ಊಟ ಕಣೋ...
ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾತುಗಳು ಮರೆತೇ ಹೋಗಿವೆ...
ಕೊನೇಲಿ ಉಳಿಸಿ ಹೋದ ಈ ಮೌನ ಕೊರೆಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ...
____ ಸಾವು..‌.

ಕೊನೆ ಕೊನೆಯ ದಿನಗಳ ಮತ್ತು ಕೊನೆ ಕೊನೆಯ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನೆನಪುಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು...
_____ ಕನಸು ಹುಟ್ಟದ ಖಾಲಿಯಲ್ಲಿ...

ಮಹಾ ವಾಚಾಳಿಯ ಎದೆಯ ದನಿಯನ್ನೂ ಕ್ರುದ್ಧ ಮೌನ ಮುಕ್ಕುತ್ತದೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ - ಹಾಗೆಂದೇ ಬದುಕಿದು ರುದ್ರ ರಮಣೀಯ...
____ ನನಗೆ ನನ್ನದೇ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ...

ಇನ್ನೂ ಸಾಯದೇ ಇರುವ ಹಸಿ ಸುಳ್ಳು 'ನಾನು...'
ನನ್ನ ನೆರಳಲ್ಲಿ ನೀನೆಂಬ ಸತ್ಯ ಭಾಗಶಃ ಬದುಕಿರುವುದಷ್ಟೇ...
____ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ ಸಭೆಯ ಕೊನೆಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು...