Friday, September 19, 2025

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರರ್ವತ್ತೊಂಭತ್ತು.....

ಬದು(ಕಿನ)ಕೆಂಬ ಸರಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ.....

ಕೊಟ್ಟದ್ದು ನೆನಪಾಗುವಂಥ ಅಥವಾ ನೆನಪು ಮಾಡುವಂಥ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಪಡೆದದ್ದು ಮರೆತು ಹೋಗುವಂಥಾ ರೋಗ ಎರಡೂ ಬರಬಾರದು ಶ್ರೀ...
ಅದು ಪ್ರೀತಿಯಾದರೂ ಸರಿ, ನಗದಾದರೂ ಅಷ್ಟೇ...
___ ರುದಯದ ಮುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿನ ಮಾನ...
&&&

ಇಲ್ಕೇಳೋ -
ರೋಗದ್ದಷ್ಟು, ಮದ್ದಿಂದಿಷ್ಟು ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಯೆದೆ ನಲುಗಿ, ಕಾಲು ಸೋತು ಹೆಣ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗುತಿರುವ ಭಾರ / ಭಾವ ಬದುಕ ಹೆಗಲಿಗೆ...
___ ರೋಗಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಬಾರದು - ನಮಗೆ ಪ್ರೀತಿ ರೋಗ ಆಗಲೂಬಾರದು...

ಶ್ರೀ,
...... ಸಾವಿನ ನೋವಿಗಿಂತ ದಿನಾ ನೋವಿನಲಿ ಸಾಯುವುದು ಅಸಹನೀಯವೆನಿಸುತ್ತಲ್ಲವಾ...
ಹೆಣದ ವಜ್ಜೆಯಾದರೋ ಅವರಿವರ ನಾಕು ಹೆಗಲಿಗೆ ಹಂಚಿಹೋಗತ್ತೆ - ನೋವಿನ ಹೊರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮದೇ ಬದುಕಿನ ಹೆಗಲು ಹರಿಯಬೇಕು...
____ ನುಂಗಲಾರದ ಉಗುಳಲಾರದ ಭಾರ ಭಾರ ಕಟ್ಟುಸಿರು...
&&&

ಶ್ರೀ, ಕೇಳೋ ಇಲ್ಲೀ - 
ಬರೀ ಇಪ್ಪತ್ತು ಮತ್ತೊಂದು ದಿನದ ನಿರಂತರತೆ ಸಾಕಂತೆ ನಾವು ಮಾಡೋ ಕ್ರಿಯೆಯೊಂದು ನಮ್ಮ ನಿತ್ಯವಿಧಿಯಾಗಿ ರೂಢಿಗತಗೊಳ್ಳೋಕೆ...
ನಿಶ್ಯಬ್ದದಲಿ ತಣ್ಣಗೆ ಬಂಧವೊಂದನು ಕೊಲ್ಲೋದೂ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾ ಹಂಗಾರೆ...
ಮಾರನೇದಿನವೇನು ಕರೆದು ಮಾತಾಡಬಾರದು ಅಂತೇನಿಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಮಾತು ಅಷ್ಟು ಸರಾಗ ಹುಟ್ಟಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ...
ಎಳೆದು ಜೋಡಿಸಿದ ದಾರದಲ್ಲಿ ಗಂಟೊಂದು ಹಂಗೇ ಉಳೀತದಲ್ಲ...
___ ಬಲು ಕಠಿಣ ಕಣೋ ನಿರ್ವಾತದ ಶಾಸನ...
&&&

ಏನೋ -
ಯಾಕೆ ಯಾರೂ ನಿನ್ನೊಡನೆ ಹೆಚ್ಚು ದಿನ ಜೊತೆಗಿರಲಾರರು...?
ನನ್ನ ಹೊರತು ನಂಗೆ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಬೇರ್ಯಾರೂ ಕಾಣರು - ಬದಲಾಯಿಸಲು ಹೊರಡುವವಗೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟಾದರೂ ಬದಲಾಗಲೂ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕಿತ್ತು...
ಹಂಗಂತ ನೀನು ಅಷ್ಟೊಂದು ಕೆಟ್ಟವನೆಂದೇನೂ ಅನ್ನಿಸಲ್ವಲ್ಲ - ಒಂದು ಚಂದ ಒಡನಾಟವೇ...!
ಕೆಟ್ಟವನಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಒಳ್ಳೆಯವನೂ ಅಂದಂಗಲ್ವಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟವನಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕೆ ಸಮಾನಾರ್ಥಕ ಪ್ರಮಾಣ ಪತ್ರವೂ ಅಲ್ಲ; (ಅಷ್ಟೇನೂ) ಕೆಟ್ಟವನಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ - ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ನಾನು ಒಂಥರಾ ಬದುಕಿನೊಂದು ಹಾದಿಯ ಮಧುರ(?) ಅವಘಡ...
ಏನೋಪಾ, ನಿನ್ನ ಭಾಷೆಯೇ ತಿಳಿಯಲ್ಲ...
ಹೂಂ, ಅದೇ ಸಮಸ್ಯೆ; 'ಭಾಷೆ'ಯಿಲ್ಲದವನು - ಅವರಿವರು ಕೇಳಲು ಬಯಸುವ ಮಾತನು ನಂಗೆ ಹೇಳೋಕೇ ಬರಲ್ಲ, ಯೆದೆಯಲಿಲ್ಲದ ಮಾತು ನಾಲಿಗೆಗೆ ಹೊಳೆಯೋದೇ / ಹೊರಳೋದೇ ಇಲ್ಲ; ಮತ್ತೆ ಅವರೆದೆಗಿಳಿವ ಪದಗಳಲಿ ಬದುಕ ಭಾವಗಳ ಬಿಡಿಸಿ ಅವರೆದುರು ಹರವಲು ನಂಗೆ ತಿಳಿಯೋದೇ ಇಲ್ಲ...
ಅಯ್ಯೋ ಸುಮ್ನಿರು ಮಾರಾಯ...
...........................
___ ಎನ್ನ ಹೊರತು ಅನ್ಯರ(ರಿ)ಲ್ಲ - ನನ್ನ ಕೊಲ್ವವರು, ಹಾಂಗೇ ಯೆನ್ನ ಕಾಯ್ವವರೂ...
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
"ಸಾವಿನಂಥಾ ಗಾಢ ನಿದ್ದೆ
ಮತ್ತು 
ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲೇ ಸಮಾಧಾನದ ಸಾವು..."
ಆಹಾ...!! 
ಎರಡೂ ಎಂಥ ಚಂದ ಕನವರಿಕೆಗಳು...
___ ಪಡೆದು ಬಂದಿರಬೇಕು ಬಿಡು...
&&&

ನಗುತಿರು ವತ್ಸಾ -
ಅಪ್ರತಿಮ ಸೌಂದರ್ಯ ಅಂದರೆ ಕಾದಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ಗಟ್ಟಿ ಎದೆಯ ಯೌವನ ಅಲ್ವೇನೋ...
ಜಗಜಟ್ಟಿ ಯೌವನವೆಂದರೆ ಸಾವು ನೋವಿನಲೂ ಸೋಲರಿಯದ ಮುಕ್ತ ನಗು ಕಣೋ...
ಗಟ್ಟಿ ನಗು, ಜಟ್ಟಿ ಗುಂಡಿಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಸಲಹಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಬದುಕಿನ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದ ಕಣ ಕಣವನೂ ಆಸೆಯಿಂದ ಅದಿದ್ದಂಗೇ ಅರ್ದು ಕುಡಿಯೋ ಅಮಲಿಗೆ ಬೇರೆಯದೇ ಎತ್ತರ ನೋಡು ಮರೀ...
____ ಬದು(ಕಿನ)ಕೆಂಬ ಸರಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ...
&&&


ವತ್ಸಾ -
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ, ಸಂಪರ್ಕದ ದಾರಿಗಳೇ ಇಲ್ಲದ ಊರಿಗೆ ಮೇಘವೂ ದೂತನಾಗಿ, ಹಕ್ಕಿಯೂ ಅಂಚೆಕಾರನಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತು ಮನಸುಗಳ ಸೇರುತ್ತಿತ್ತಂತೆ ಆಗ; ಸುಳ್ಳಲ್ಲ, ಕಾಡುವ ಕಾಡು ಕೀಟಗಳೂ ಕಾಲನ ಗತಿ ಸೂಚಕಗಳಾಗುವಲ್ಲಿ ಸಂವಹನಕ್ಕೆ ನೂರು ಹಾದಿ - ಚಂದಕೆ ಒಡನಾಡುವ ಒಲವಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೇ...
ಕೂತಲ್ಲೇ ಕೂತು ಕೈಯ್ಯಲ್ಲೇ ಜಗದ ಆಳ ಅಗಲ ಅಳೆವ ಸಾಧನವಿದ್ದೇನು ಸಾಧನೆ - ಸಣ್ಣ ಕಾಳಜಿ, ಹಿಡಿಯಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ, ಹೋಗಲಿ ಒಂದು ಮಾತು ಶುಭದ 'ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದನೆ'ಗೆ ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಭಾವಗಳ ಬರಡು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರೀ 'ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ'ಗಳಲ್ಲೇ ಮನಸನ್ನು ಒಣ ಹಾಕುವಲ್ಲಿ ಓಡುವ ಸಮಯ ಒಂದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಖರೆಯಲ್ಲ ಎಂಬಂತಾ ಸುಲಭ ಸಬೂಬು ಇಲ್ಲೀಗ - ಬಿಡು, ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಒಡನಾಡಲು ಒಲವಿರಬೇಕಷ್ಟೇ...
___ ಪ್ರೀತಿಸುವುದನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲರಿಯದವರ ಕಾಲ...!!
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನೆರೆದ ನನ್ನವರ ಸಂತೆಯಲ್ಲೂ "ಗೆಳೆತನ" ಎಂಬುವ ಸಾದಾ ಶಬ್ದವೊಂದು ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ದರೂ ನಿನ್ನ ಮೊಗವೇ ಕಣ್ಣ ತುಂಬುವಾಗ ಇಲ್ಲಿಯದೆಲ್ಲಾ, ಈ ಬಂಧ ಬಾಂಧವ್ಯವೆಲ್ಲಾ ನಶ್ವರ ಎಂಬೋ ಮಾತಿಗ್ಯಾವ ಕಾರಣವೂ ಇಲ್ಲ...
'ಸಾವೊಂದೇ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯ' ಎಂದು ಹಲುಬುತ್ತಾ ನಿರಾಶನಾಗಿ ನಿಂತವನಿಗೆ 'ಬದುಕೂ ಮಿಥ್ಯಾ ನಗೆಯೇನಲ್ಲ' ಎಂಬುವುದನು ನಗುತ್ತಾ ಹೆಗಲು ತಬ್ಬಿ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿದ ಗಟ್ಟಿ ಹೆಗಲಿಗೆ "ಗೆಣೆತನ" ಯೆಂದಲ್ಲದೇ ಬೇರೇನೂ ಹೆಸರಿಲ್ಲ...
____ ಈ ಬದುಕೆಷ್ಟು ಚಂದ ಚಂದ - ನಿನ್ನ ಮಡಿಲ ಸಾಂಗತ್ಯದಿಂದ; ಕುಚೇಲನೆದೆಯ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ - ಕೃಷ್ಣನೊಡಲ‌ ಸಖ್ಯ...
&&&

ವತ್ಸಾ -
ಆರೆಂಟು ನೂರು ಸುಧೀರ್ಘ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಭರತ ಭೂಖಂಡವನ್ನು ಆಳಿದ್ದಲ್ಲ ಮಹಮ್ಮದೀಯರ ಗೆಲುವು - ಧರ್ಮ, ದೇವಾಲಯಗಳ ಭಗ್ನ ಮಾಡುವ ನೆವದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿನ ಜ್ಞಾನ ಶಾಖೆಗಳ ಮೂಲವನ್ನು ಸುಟ್ಟುರಿಸಿದ್ದು...
ಇನ್ನೂರು ವರ್ಷಗಳು ದೇಶವ ಶಾಸಿಸಿದ್ದಲ್ಲ ಬ್ರಿಟೀಷರ ಸಾಧನೆ - ಆಧುನಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳಿಗಾಗಿಯೂ ಮಿಗುವಷ್ಟು ಗುಲಾಮಿತನವ ನಮ್ಮ ತಲೆಗೆ ತುಂಬಿ ಹೋದದ್ದು...
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನೀನು ಲಘುವಾಗದ ಹಾಂಗೆ ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ಪರಿಚಯಿಸುವ/ಕಾಯ್ದುಕೊಡುವ ಆತ್ಮ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯದ ಗುರುವಿನ ಗುಲಾಮನಾಗು ಅಂದರು ದಾಸರು - ನಾವಿಲ್ಲಿ ನನ್ನತನದ 'ಗುರು'ವೊಂದನುಳಿದು ಉಳಿದೆಲ್ಲಕೂ ಗುಲಾಮರಾದಂತೆ ಅಂಡಲೆಯುತಿದ್ದೇವೆ ಅನ್ಸತ್ತೆ - ಅನುಶಾಸನವಿಲ್ಲದ ಶಾಸನ, ಶಿಕ್ಷಣ...
ಗುರುವು ಪೂರ್ಣಿಮೆಯಂಥ ಬೆಳಕಿನ ಭಾವವಾಗಬೇಕಿತ್ತಲ್ಲವಾ - ಗುರುಪೂರ್ಣಿಮೆ ದಿನಾಚರಣೆಯಷ್ಟೇ ಆಗಿದೆ ಅನ್ಸಲ್ವಾ...!!
___ ಶುಭಾಶಯವು ನಿನಗೆ...
೧೦-೦೭-೨೦೨೫
&&&

ಹೇಳೋ -
ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯ ಸಂಭ್ರಮ ಮತ್ತು ಕೊನೇಯ ಮಿಲನದ ತೀವ್ರತೆ ಅಥವಾ ವಿಷಾದ - ಎರಡರಲ್ಲಿ ಯಾವುದರ ಘಮ ಹೆಚ್ಚು ಗಾಢ ಅಂಟುತ್ತದೆ ನೆನಪ ಕೋಶಕ್ಕೆ / ಬದುಕ ಪಾಶಕ್ಕೆ...!?
ಹುಟ್ಟು/ಬದುಕು ಮತ್ತು ಸಾವು ಸೇರುವ ಅತಿಸೂಕ್ಷ್ಮ ಬಿಂದು ಯಾವುದು...!??
___ ಕೇಳಬಾರದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕರೆ ಉಳಿಗಾಲವಿಲ್ಲ ನಗೆಯ ಕಂದೀಲಿಗೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

No comments:

Post a Comment