ಗೊಂಚಲು - ನೂರಾ ಅರವತ್ತರ ಮೇಲಾರು.....

ಮನದ ಖಜಾನೆಯಿಂದ.....
(ಹೀಗೆ ಬಂದು ಹಾಗೆ ಹೋಗುವ ಸಂಚಾರಿ ಭಾವಗಳು...)

ಇರುಳು ಮತ್ತು ನೆನಪುಗಳು ಸಂಭಾಷಣೆಗಿಳಿಯುತ್ತವೆ...
ಹನಿಗಳ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ದಿಂಬು ಕಣ್ಣುಗಳ ಸಮಾಧಾನಿಸುತ್ತೆ...
ನೋವ ಕರಗಿಸಿಕೊಂಡು ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಹಗುರಾದ ಮನಸು ಹಾಗೂ ಕನಸ ಸಲಹಿಕೊಂಡು ಒಂಚೂರು ಉಸಿರೆಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ತಾವು ಸಿಕ್ಕ ಪ್ರಜ್ಞೆ; ಎರಡರ ನಡುವೆಯ ಅನುಸಂಧಾನದಿಂದ ಮುಂಬೆಳಗಿಗೆ ದಕ್ಕಿದ ಕೊಡುಗೆ - ಅರೆಬರೆ ಪ್ರಶಾಂತ ನಗು...
ನಗುವೆಂದರೆ ಕನಸಿನ ಗೆಲುವಿನ ಭರವಸೆ...
ಬದುಕ ಗೆಲುವೆಂದರೆ ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲವಾ - ಹಗಲು, ಇರುಳಿನ ಸಮನ್ವಯ...
!!!
ದೇವನಾಗುವ ಬಯಕೆ - 
ಮೈಯ ತುಂಬ ರಕ್ಕಸ ರಕ್ತ - 
ಕೊನೇ ಪಕ್ಷ ಮನುಷ್ಯನೂ ಆಗಲು ಬಿಡದ ವ್ಯಾರ್ಘ ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳು - 
ಎಂಥ ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟಿದ್ದರೂ ವಕೃ ದೃಷ್ಟಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಾಂಬುದೆಲ್ಲ ಬೆತ್ತಲೆಯೇ -
ಕೊಚ್ಚೆಯೇ ತೀರ್ಥ ಪ್ರಸಾದ ಹಂದಿ ಬದುಕಿಗೆ...
!!!
ನಗುವನುಳಿಸದ ನೆನಪುಗಳು - 
ಬೇರು ಸತ್ತ ಕನಸುಗಳು - 
ಬತ್ತಿದ ಕಣ್ಣ ಕೊಳ - 
ಭಾವಕ್ಕೆ ವೈಧವ್ಯ - 
ಮನಸಿಗೆ ಮಗು ಸತ್ತ ಸೂತಕ...
!!!
ಈ ಎದೆಯ ಗ್ರಹಿಕೆಯನೇ ಆ ಎದೆಗೂ ದಾಟಿಸಲಾರದ ಮಾತು - 
ನಗೆಹೊನಲ ಬಿತ್ತದ ಮಾತು - 
ಬಂಧ ಬೆಸೆಯದ ಮಾತು - 
ಭಾವ ಸ್ರವಿಸದ ಒಣ ಒಣ ಮಾತು ನನ್ನದು...
ಎದೆ ಎದೆಗಳ ನಡುವ ಬಯಲಿಗೆ ಕೋಟೆ ಕಟ್ಟುವ ಮೌನ - 
ಕರುಳ ಕೊರೆಯುವ ಮೌನ - 
ನಗುವಿಗೂ ಲೆಕ್ಕವಿಡುವ ಮೌನ - 
ಕಣ್ಣ ಹನಿಯನುಳಿದು ಮತ್ತೇನೂ ಬೆಳೆಯದ ಹಸಿ ಮೌನ ನನ್ನದು...
ಮಂತ್ರವಾಗದ ಮಾತು ಎಷ್ಟು ಹುಟ್ಟಿದರೇನು...
ಧ್ಯಾನವಾಗದ ಮೌನವ ಕಾಲವೂ ಧರಿಸಿದರೇನು...
ಫಲವಿಲ್ಲ ಜೀವಿತಕೆ...
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ತಿಳಿದೂ ಹುಂಬ ದಡ್ಡ ನಾನು -
ಮಾತೆಂದರೆ ಜೀವಂತಿಕೆ, ಮೌನ ಮರಣ ನನಗೆ...
!!!
ಬೀದಿ ಬದಿಯ ಅನಾಥ ಕೂಸಿನಂತೆ ಹಳಸಿದನ್ನದಂಥ ನೆನಪುಗಳು, ಬಿಸಿ ತುಪ್ಪದಂತಹ ಕನಸುಗಳನುಂಡು ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಂಡು ಹೆಣಗಾಟದ ನಗು ಬೀರುತ್ತಾ ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ಬಯಲ ಪೈರು - ಬದುಕು...
ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆಂದರೆ ಹಾಗೆ ನುಗ್ಗುವ ಎಂದೂ ಹಿಂಗದ ಹಸಿವಿನ ಪುಂಡು ಪೋಕರಿ ದನ - ಸಾವು...
"ಸಾವಿನ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಬದುಕಿನ ಶಕ್ತಿ - ಬದುಕಿನ ನಗು ಸಾವಿನ ಸೌಂದರ್ಯ..."
!!!
ಎಲ್ಲರ ಬದುಕಿಗೂ ಅರಿವಿನ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಆತ್ಮದ ಹಸಿವು ನೀಗೋ ಕೃಷ್ಣನಂಥ ''ಗುರು''ವು ''ಗೆಳೆಯ''ನಾಗಿ ದಕ್ಕಲಿ... 
!!!
ಮನಸೆಂಬ ತುಂಟಾಟದ ಮಗು ಕಳೆದೋಗಿದೆ ಭಾವದ ಹಸಿವಿಲ್ಲದವರ ಸಂತೆ ಬೀದಿಯ ಯಾವುದೋ ಕಿರು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ...
ಅದರ ಆರ್ತ ಕೀರಲು ಕೂಗಿಗೆ ದಾರಿಯೂ ಕಿವುಡು...
ಮಾತು ಸತ್ತ ಮನೆಯ ಅಂಗಳದಿಂದಲೇ ಹೊರಟಂತಿದೆ ಕುರುಡು ಮೌನದ ಅಡ್ಡ ಪಲ್ಲಕಿ ಉತ್ಸವ...
ಸಾವಿರ ಗಾವುದ ಹೆಜ್ಜೆ ಸವೆದ ಮೇಲೂ ಸಾವು ಅನಾಥವೇ...
ನಿಂತುದಾದರೆ ಕಣ್ದುಂಬಿ ಘೋರಿಯೆದುರು, ಬಾಕಿ ಉಳಿದ ಕರುಳ ಕುಂಡಲಿಯೊಳಗಣ ಮಾತುಗಳ ಕವಿತೆಗಳು ಕಿವಿ ಸುಟ್ಟಾವು... 

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)