ಗೊಂಚಲು - ಒಂದು ನೂರಾ ಎಪ್ಪತ್ತು ಮತ್ತೈದು.....

ಅದದೇ ಬಿಡಿ ಬಿಡಿ ಭಾವಗಳು.....

ಇಂದು ಸಂಜೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸುರಿದ ತುಂತುರಿನ ಪರಿಣಾಮ ಹರೆಯದೂರಿನ ಎದೆ ಕಾಲುವೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಸಿ ಬಿಸಿ ಕನಸುಗಳ ಒಳ ಹರಿವು ದಿಢೀರ್ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪೋಲಿ ಪಲ್ಲಂಗಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲ - ನೇಗಿಲ ಪೂಜೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ  ಚುರುಕು ಮೂಡಿರುವದರಿಂದ ಬೆವರಿನ ಪ್ರವಾಹ ಎದುರಿಸಲು ಕೋಣೆಗಳು ಸಜ್ಜಾಗುವಂತೆ ಪಡ್ಡೆಗಳ ಹವಾಮಾನ ಅಡ್ಡೆ ಸೂಚಿಸಿದೆ...
<3 <3 <3
ಮಳೆ ಹನಿದ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ ಅವಳ ನೇಹದ ನೆನಹಿನಾಟ ವಿಪರೀತ...
ಎನ್ನ ಹೃದಯದ ಒದ್ದೆ ಭಾವಗಳ ಗದ್ದೆಯಂಚಲಿ ಮಳೆಯ ರಾಗಕೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಘಲಿರಿನ ಶ್ರುತಿ ಸೇರಿಸಿ ನಲಿವ ಅವಳ ಕೊರಳ ಕೊಂಕಿನ ಬಿಗುಮಾನಕೆ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಮತ್ಸರದ ಹಾಡು...
ಜಗುಲಿ ಕಟ್ಟೆಯ ಪಡುವಣ ಮೂಲೇಲಿ ಗೋಡೆಗಾತು ಕೂತು ಎನ್ನೆದೆಯ  ಲಗಾಮಿಲ್ಲದ ಒಲವ ಕನವರಿಕೆಗಳ ಮಾತಿನ ಕೇಳಿಯನಾಲಿಸಿ ಮೆಲ್ಲುತಿರೋ ಆಯಿಯ ರಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಾಗಲೇ ತೊಟ್ಟಿಲ ತೂಗೋ ಮಧುರ ಚಡಪಡಿಕೆ...
ಅಷ್ಟಲ್ಲದೇ ಕನ್ನಡಕ ಮೇಲೇರಿಸಿಕೊಂಡು ನಾ ತನ್ನ ಮಡಿಲ ಅಂಬೆಗಾಲಿನ ಕೂಸಾಗಿದ್ದಾಗ ನನಗೆ ತೊಡಿಸಿದ್ದ ಕಂಚುಕವ ಕಪಾಟಿನ ಯಾವ ಖಾನೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆಂದು ನೆನಪ ನೇವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ...
ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ ಅವಳು - ಕಪ್ಪು ಮೋಡದ ತುಂಡು - ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಚಾವಡಿಯ ಭರವಸೆಯ ಮೇಲ್ಛಾವಣಿಗವಳು ನಕ್ಷತ್ರ ಮಾಲೆಯಾಗುತಾಳೆ - ಆಯಿಯ ಕನಸುಗಳ ಹಿತ್ತಲಿನ ತೊಂಡೆ ಚಪ್ಪರದ ಬೇರಿಗೆ ಜೀವ ಜಲವಾಗಿ ಸುರಿಯುತಾಳೆ...
ಹೌದು, ಮಳೆ ಹನಿದ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ ಅವಳ ನೇಹದ ನೆನಹಿನಾಟ ವಿಪರೀತ...❤❤
<3 <3 <3
ಭುವಿಯೊಡಲ ಬೆವರ ಕಂಪಿಗೆ ಆಗಸ ಮತ್ತೇರಿ ಸುರಿಯುತಿದೆ...
ನೆನಪುಗಳು ಹಸಿವಿನಂತೆ ಬಿಟ್ಟೂ ಬಿಡದಂಗೆ ಮರಮರಳಿ ಹಾಡುತ್ತವೆ...
ನಾಭಿ ಮೂಲದಲ್ಲಿ ಮಡಿ ಮರೆತ ರಣ ಹಸಿವು...
ಕನಸಿನ ಹಕ್ಕಿಯ ರೆಕ್ಕೆಯ ತಬ್ಬಿ ಹಸಿ ಮೈಯ ಅವಳು ಬಿಸಿಯೇರಿ ನಗುತಾಳೆ...
ಮೊನ್ನೆ ತಾನೆ ಹೆಗಲ ಹಳೆಯ ಗಾಯದ ಮೇಲೆ ಮೂರುವರೆ ಮಾಸದ ಮುದ್ದು ಮಗಳು ಉಚ್ಚೆ ಹೊಯ್ದದ್ದು ಮತ್ತಿಲ್ಲಿಯೂ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ...
ಮುಂದಿನ ದಶಮಿಗೆ ಮನೆ ತುಂಬುವ ಮಗಳಿಗೆಂದೇ ಹೊಸ ಲಾಲಿಯೊಂದಕೆ ಪದ ಕಟ್ಟಬೇಕು...
ಅರೆ ಇದೇನೀಗ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆ - ಚಿನ್ನಿಗೆ ಹಾಲುಣಿಸುತ್ತ ಅವಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಪುಳಕದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನೆನೆದಿರಬೇಕು...
ಅಲ್ಲವೇ - ಸಂಜೆಯೊಂದು ಇರುಳಿಗೆ ದಾಟುವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ವಿರಹಿ ಪಥಿಕನಿಗೆ ಸೋಬಾನೆಯಂತೆ ದನಿತೆರೆದು ಜಿಟಿಗುಡುವ ಮಳೆಯೊಂದು ಮಧುರ ಶಾಪ...
<3 <3 <3
ಕತ್ತಲೆಂದರೂ ಬೆಳಕೆಂದರೂ ದೀಪದ ಗರ್ಭದ ಕುಡಿಗಳೇ...
ತೆರೆದಿಟ್ಟರೆ ಬಾಗಿಲ, ಹಚ್ಚಿಟ್ಟರೆ ಹಣತೆಯ ಬಯಲು ಆಲಯವೆಲ್ಲ ಬೆಳಕೇ ಬೆಳಕು...
ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ಕೂತ ಬಾಗಿಲ ವಾಡೆಯ ಮೂಲೆಯ ಸಂದಿನಿಂದ ಬೆಳಕ ಕುಡಿಯೊಂದು ಒಳ ಸೇರಲಿ - ಕತ್ತಲ ಕೋಟೆಯ ಒಡಲಿಗೂ ಬೆಳಕ ನಂಜೇರಲಿ...
ದೀಪವೆಂದರೆ ಅರಿವು - ಅರಿವೆಂದರೆ ಆತ್ಮದೆಚ್ಚರ...
ಹಬ್ಬವೆಂದರೆ ನಗು - ನಗುವೆಂದರೆ ಒಲವ ಆರೈಕೆಯ ಅಕ್ಕರದ ಕೂಸು ಕಂದಮ್ಮ...
ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಹಬ್ಬವಾಗಲಿ - ಪ್ರತಿ ಘಳಿಗೆಯೂ ನಗೆಯ ಹಡೆಯಲಿ...
ಶುಭಾಶಯಗಳು...❤
<3 <3 <3
ಹೇ ಆತ್ಮದುರಿಯೇ -
ನಿನ್ನೂರಿನೆಡೆಗೆ ಹೊರಳುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವ ಬೇಸರಕೂ ತಾವಿಲ್ಲ...
ಆ ಅಸೀಮ ದೂರ, ಸವೆಸಬೇಕಾದ ಒಂಟಿ ಹೆಜ್ಜೆ, ಇಕ್ಕೆಲದ ನಾಲಗೆಯ ಕುಹಕಗಳು, ನಿನ್ನೆಯ ಜಗಳದ ಮುನಿಸು, ಅರ್ಥವಾಗದೆ ಹೋದ ನಿನ್ನದದ್ಯಾವುದೋ ನಡೆಯ ಕಂಗಾಲು, ಉಹುಂ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಅಲ್ಲಿ ನೆರಳಿಲ್ಲ - ಅವೆಲ್ಲವೂ ನನ್ನಂತರಂಗದ ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹದೆಡೆಗಿನ ತುಡಿತದ ತೀವ್ರತೆಯ, ನಿಷ್ಠೆ, ನಿಯತ್ತಿನ ಬಿರುಸಿಗೆ ಆಪೋಶನವಾಗುತ್ತವೆ...
ಸಾಗರನೆಡೆಗಣ ಅದಮ್ಯ, ಅಪರಿಮಿತ ಅಥವಾ ಪರ್ಯಾಯವಿಲ್ಲದ ಸೆಳೆತದ ಉತ್ಕಟತೆಯೇ ಅಲ್ಲವಾ ನದಿಯ ಹರಿವಿನ ಮೂಲ ಶಕ್ತಿ...??
ನಾ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟಾಗಿದೆ - ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನೀ ತೋಳ್ದೆರೆದು ಕಾಯ್ದಿರುವ ಸುದ್ದಿ ಈ ಜಿಟಿ ಮಳೆ, ತಂಪು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಡಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಕರೆಯುತ್ತಿದೆ...❤

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)