ಅದೆಲ್ಲವೂ ಆಗಿಯೂ
ಏನೂ ಆಗದಂತಿರುವ
ಅವಳು
ಅಪ್ಪಟ ಕವಿತೆ...
#ಕಪ್ಪುಹುಡುಗಿ_ಹಸಿದಿಂಗಳಕವಿತೆ...
///***\\\
ಕಳೆದೋದ ಹಳೆಯ ಕನಸೇ -
ನೀನಿಲ್ಲದೂರಲ್ಲಿ ಎನ್ನೆದೆಯ ಗದ್ದಲಕೆ ಎನ್ನದೇ ಕಿವಿಯೂ ಕೆಪ್ಪು...
ಇಂಚಿಂಚಾಗಿ ಸಂಚಿನಂತೆ ಮೌನದ (?) ಮಗ್ಗುಲಿಗೆ ಜಾರುವ ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಹಾದಿ...
ಗಾಳಿ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಕರುಳ ಕೆಣಕೋ ಮಲ್ಲಿಗೆ ನಕ್ಕ ಹೆರಳ ಸ್ಪರ್ಶದ ಘಮ...
ಎದೆಯ ಕುಹರದ ನೆನಹುಗಳ ಬಿಸಿಗೆ ಕಣ್ಣ ಗುಡ್ಡೆ ಕರಗಿ ಇಳಿದಿಳಿದು ಹನಿಗಳ ಹೋಮ...
ಮಧುಶಾಲೆಯ ಮುಂದೆಯೇ ಉದ್ಯಾನವನ - ಉಯ್ಯಾಲೆ ಜೀಕುವ ಚಿಣ್ಣರ ಕೇಕೆಯಲೆಲ್ಲ ನೀನೇ ನಕ್ಕಂತೆ - ಆಗೆಲ್ಲ ಜಠರ ಸುಡುವ ಮಧುವೂ ಲಿಂಬು ಪಾನಕದಂತೆ...
ಹಾದಿ ತುಂಬಾ ಯಾರದೋ ಅಣತಿಗೆ ಬೆಳಕ ಸುರಿವಂತಿರುವ ಮಂಕು ಮಂಕು ಬೀದಿ ದೀಪ - ಬೆಳದಿಂಗಳ ಶವ ಯಾತ್ರೆ...
ಕಡಲ ಗರ್ಭದ ಮೌನ ಅಲೆಯಾಗಿ ಬಂದು ದಡದ ಬಂಡೆಯ ಮಾತಾಡಿಸಿದಂತೆ ಮಧು ಬಟ್ಟಲ ತುಂಬಿದ ಕಣ್ಣ ಹನಿ ನಿನ್ನಿಷ್ಟದ ಹಾಡು ಗುನುಗುತ್ತೆ...
ನಡುಗೋ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ಎಡವಿದ್ದು ಹಾದಿ ಬದಿ ಗುರುತಿಲ್ಲದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಯಾರೋ ಕಂದನ ಒಂಟಿ ಬೂಟು - ಅದು ನನ್ನ ಬದುಕಿನಂತೆ, ನನ್ನ ಹಗಲಿನ ದೊಡ್ಡ ನಗುವಿನಂತೆ...
ರೇಖೆ: ದೀಪು = ಸುಮತಿ ದೀಪ ಹೆಗ್ಡೆ... |
#ನನ್ನ ಮೌನವೆಂದರೆ ನಿನ್ನ ಸಾವನೊಪ್ಪದ ಮನದ ನಶೆ...
No comments:
Post a Comment