Saturday, December 1, 2018

ಗೊಂಚಲು - ಎರಡ್ನೂರೆಂಬತ್ತರಮೇಲ್ಮೂರು.....

ಇದೀಗ.....  

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಏನೇನೆಲ್ಲ ಖುಷಿ ಖುಷಿಯ ನಶೆಯ ಬಣ್ಣಗಳ ಬರಗಿ ತಂದು ಕೀಲಿಸಿ ಕೀಲಿಸಿ ತುಂಬಿದರೂ ಎದೆ ಗರ್ಭದಾಳದ ಸಾವಿನಂತ ಖಾಲಿತನ ಮಿಸುಕಾಡದೆ ಹಾಗ್ಹಾಗೇ ಉಳಿದೇ ಹೋಗುತ್ತದೆ...
#ಮಸಣಕ್ಕೆ_ಬೇಲಿ_ಹಾಕಿ_ಸಾವಿಗೆ_ಕಾಯುವುದು...
↰↲↳↱↝↜↰↲↳↱

ಭರವಸೆಯ ಪಸೆ ಆರದಿರಲೆಂದು ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ ಸೂತಕದ ಮನೆಯ ತಲೆ ಬಾಗಿಲ ಹಣತೆಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಸುರಿಯುವ ತುಂಬು ತೋಳಿನ ಕಸುವನೂ ಗಡಗೆಡಿಸುತ್ತದೆ ಹೆಗಲಿಗೆ ಗಟ್ಟಿ ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡ ಸಾವಿನ ಕರಕಲು ವಾಸನೆ...
#ಎಲ್ಲ_ನೆನಪಾಗುತಿದೆ...

ಬದುಕು ಮುನಿಸಿಕೊಂಡಲ್ಲಿ ಸಾವು ಅತೀ ಕರುಣೆ ತೋರಬಾರದು...
#ಕೊಳೆತದ್ದೆಲ್ಲ_ದುರ್ನಾತವೇ...

ಹುಟ್ಟಿಯೇ ಇಲ್ಲದ್ದನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಪುರುಡು ಧಾವಂತ ನೀ ಬದುಕೇ...
#ಅಸ್ತಿತ್ವ...

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಸುಳಿದು ಅಲ್ಲೇ ಬಂದು ನಿಲುವ ನೆನಹು - ವಾಚಾಳಿಯ ಗಂಟಲ ಹುಣ್ಣು...
#ನಿನ್ನೆ...

ಸತ್ತವನ ಎದೆಯ ಬದುಕಿರುವ ಕನಸು - ಆ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
#ನಾಳೆ...

ನನ್ನ ಪಾತ್ರವಿಲ್ಲಿ ಖಾಲಿ ಗೋಡೆಯ ಚಿತ್ರವಷ್ಟೇ...
#ಇದೀಗ...
↰↲↳↱↝↜↰↲↳↱

ಸಾವಕಾಶದಿ ಸಾಯುತಿರೋ ಸಹನೆ ಹಾಗೂ ಹೆಣೆದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಕೊಂಡಿಗಳೆಲ್ಲ ಒಂದಾನ್ಕೆ ಲಡ್ಡಾಗಿ ತುಂಡು ತುಂಡಾಗುತಿರುವಂತ ವಿಲೋಮ ಭಾವ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಗೆ ಎದೆಯ ಹೊಸ್ತಿಲು ಕಿರಿದಾಗುತ್ತಾಗುತ್ತಾ ಅದರ ಹಾದಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಒರಟೊರಟು - ಒಳಗೆಲ್ಲಾ ಸಂತೆಮಾಳದ ಬೀದಿಗುಂಟ ಗಾರುಹಿಡಿದ ಅಪರಾತ್ರಿಯಲಿ ಗೋಳುಸುರಿವ ಕುಂಟು ಬೆಳಕಿನ ವಿಚಿತ್ರ ಅಸ್ವಸ್ಥ ಖಾಲಿತನ - ನಂದ್‌ನಂದೇ ಅನ್ನಿಸೋ ಗಳಿಕೆ, ಉಳಿಕೆಯೆಲ್ಲ ಈಗಿಲ್ಲಿ ಈ ಕೊನೆಮೊದಲಿಲ್ಲದ ಖಾಲಿತನವೊಂದೇ......
ಬದುಕಿನಂಥಾ ಬದುಕಿನ ಹುಚ್ಚು ನಶೆಯೂ ತುಂಬಲಾರದ ಈ ನಿರ್ವಾತವ ನೀನಾದರೂ ತುಂಬಬಲ್ಲೆಯಾ ನಿರ್ವಾಣಿ ನಿದ್ದೆಯೇ...
#ಬೆಳದಿಂಗಳ_ನಿತ್ಯಶ್ರಾದ್ಧ...
↰↲↳↱↝↜↰↲↳↱

ಚಿತ್ರಗುಪ್ತನ ವಿಳಾಸ ಸಿಕ್ಕೀತಾ...?
ಯಾರು ಕೊಟ್ಟಾರು...??
ಮತ್ತೇನಲ್ಲ, ಖಾಸಾ ಮಸಣ ಪೂಜೆಗೆ ಮುಹೂರ್ತ ಕೇಳಲಿಕ್ಕಿತ್ತು...
ಕಾಡು ಹಾದಿಗೆ ಎರಡಾದರೂ ಗಟ್ಟಿ ಹೆಗಲು ಹೊಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಲ್ಲ...
#ಬಡ_ಬದುಕಿನ_ಸಿದ್ಧತೆ...
↰↲↳↱↝↜↰↲↳↱

ಫಕ್ಕನೆ ಗೆಲುವೊಂದು ದಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟಾಗಲೂ, ಎಲ್ಲ ಸರಾಗ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಅಂದಾಗಲೂ ತುಂಬ ಭಯವಾಗುತ್ತೆ - ವಿಚಿತ್ರ ತಳಮಳ - ರುಚಿಯೇ ಬೇಧಿಯ ಮೂಲವಲ್ಲವಾ...
ಅಮ್ಮನೂರಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲೂ ಕನಸ ಹೂಳಿದ ಗುರುತು ಕಣ್ಣಿಗಡರುತ್ತೆ - ದಕ್ಷಿಣ ಬಾಗಿಲ ಊರ ದೊರೆ ಅಡಿಗಡಿಗೆ ಮುಳ್ಳಾಗಿ ನಗುತಾನೆ - ಶಾಪಗ್ರಸ್ತ ಪಯಣ...
ನಿನ್ನೆಯ ಮೋಹಕೆ ಕರುಳು ಕಲಮಲಿಸಿದರೆ ಯಾರ ಹೊಣೆ ಮಾಡಲಿ...
ಗ್ರೀಷ್ಮದಲ್ಲೇ ಕಣ್ಣ ಕೊಳದಿ ನೆರೆ ಉಕ್ಕುವುದಂತೆ...

ತಯಾರಿ ಇರಬೇಕಂತೆ ಹೊರಡೋ ಮುಂಚೆ - ಏನ್ಮಾಡೋದು ಹಾಳು ಆಲಸ್ಯ, ಹುಟ್ಟು ಎದೆಯ ಜಡ್ಡು, ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ ತಯಾರಿಯ ತರಾತುರಿ ಶುರುವಾಗುವ ಮುನ್ನವೇ ಹೊರಡೋ ಹೊತ್ತು ಮೀರಿರುತ್ತೆ...
ರಣ ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಕಾಲವೋ ನನಗೆಂದು ಚೂರೂ ಕಾಯುವುದಿಲ್ಲ - ಜವನ ಕೋಣಕ್ಕೆ ಕುಣಿಕೆ ಇಲ್ಲ...
ಹೌದೂ, ಕಂದಮ್ಮಗಳ ಹೀಚು ನಗೆಯನೂ ತಿಂದು ತೇಗುವ ಆ ಗಡವ ಕಾಲನ ಕ್ರೂರ ಹಸಿವಿಗೆ ಅಮ್ಮಂದಿರ ಬೆಂದ ಕರುಳ ಶಾಪ ತಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲವೇ...

ಹೇಗಿಷ್ಟು ಮರೆಗುಳಿಯಾದೆ ನಾನು - ಗೋಳು ಸುರಿವ ನನ್ನ ಉಳಿವಿನ ಅಂಬಲಿಯ ಹಂಬಲಕೆ ನಿನ್ನನೂ ಮರೆತುಬಿಡುವಷ್ಟು...
                       .............ಇನ್ನು ಹೊರಡಬಹುದು...

ಭಾವಗಳೆಲ್ಲಾ ಸುತ್ತಲಿನ ಕಣ್ಗಳಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಸೋಲ್ತಾ ಇವೆ - ಜೀವ ಹೋಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲು ತೇಕು ತೇಕು ಉಸಿರಾಟವೊಂದೇ ಪ್ರಮಾಣ - ಬದುಕೆಂಬೋ ಬದುಕು ತೀವ್ರ ನಿಗಾ ಘಟಕದ ಮೂಲೆಯ ಬೆಡ್ ನಂ...‌‌‌‌.......
#ಇದೆಂತಾ_ಕರ್ಮ_ಮಾರಾಯ್ರೆ...
↰↲↳↱↝↜↰↲↳↱

ಅಲ್ಲೊಂದು ಮಡಿಲ ನಗು - ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಎದೆಯ ಸೂರು - ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಕಿತ್ತು ತಿಂದರೂ ಜವನ ತಿಜೋರಿಗೆ ಬರ್ಕತ್ತಿಲ್ಲ; ಯಾರೂ ಕರೆಯದೆ, ಯಾರನೂ ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೇ, ಯಾವ ಮಂತ್ರ ಏನು ತಂತ್ರಕೂ ತಲೆಕೊಡದೇ ತಲೆಗಳುರುಳಿಸಿ ಕಣ್ಣೀರ ಕೋಡಿ ಕುಡಿವ ಅಚಲ ಕಾಯಕ ನಿಷ್ಠೆ ಅವನದು...
ಅವನ್ಯಾರೋ ದೇವನಂತೆ, ಶಿಷ್ಟ ಶಿರವ ಕಾವನಂತೆ - ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಅವ...
ಮುಗುಳು ನಗೆಯ ಬೆರಗನು ಕಾಯದ ದೈವವಿದ್ದರೆ ಅವನಿಗೆನ್ನ ಧಿಕ್ಕಾರವಿರಲಿ - ಅಸಮ ಸಾವು ವಿಜೃಂಭಿಸುವಲ್ಲಿ ದೇವನಿರವಿನ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಬಲವಿಲ್ಲ...
ಉಹುಂ - ಚಿತೆಯ ಎದುರು ನಿಂತವನಲ್ಲಿ ಕರ್ಮಾಕರ್ಮದ ವಾದಕ್ಕೆ ಕೂರಬೇಡಿ...
#ನಿನಗಿದೋ_ಹಿಡಿಶಾಪ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

No comments:

Post a Comment