ಗೊಂಚಲು - ಮೂರು ನೂರಾ ಹತ್ತೊಂಭತ್ತು.....

ಮಾಗಿ ಮತ್ತೇರಿದಾಗ.....

ಎದೆಯ ಪಲ್ಲಂಗಕೆ ಮೆಲ್ಲನೊಲಿದು ಬರಬಾರದೇ...
ಸೆಜ್ಜೆವನೆಯಲಿ ಗೆಜ್ಜೆ ಮೆಲ್ಲನುಲಿಯಬಾರದೇ...
ತಳುಕು ತೋಳ ಅಂಬಾರಿಯಲಿ ನಗ್ನಾಂಗ ಮೆರವಣಿಗೆಗೆ ಒಂಚೂರು ಸಹಕರಿಸಬಾರದೇ...
ಮಾಗಿಯಿದು ಮೈಯ್ಯಾರೆ ಮದವಳಿದು ಮೈಮರೆಯಬಾರದೇ...
#ಮತ್ತೆ_ಮತ್ತ_ಸಮಾಗಮ...
⇴⇱⇲⇴

ಮೊಲೆಹೂ ಅರಳಿ ಮೈಮುರಿವ ಕನಸಿಗೆ ಹೊದ್ದ ದುಪ್ಪಟಿಯ ನೂಲು ನಲುಗುತಲಿ ನನ್ನಾಸೆ ಅಂಗನೆ ಮೈಛಳಿಯ ಕಳೆವ ಹೊತ್ತು...
ಇರುಳೆಂದರೆ ಶೃಂಗಾರದಲೆಯ ಅಬ್ಬರದ ಸ್ವತ್ತು...
#ಮಾಗಿ_ಮತ್ತೇರಿದಾಗ...
⇴⇱⇲⇴

ನೀ ಎದ್ದು ಹೋದ ದಶಕಗಳ ನಂತರವೂ ನಿನ್ನ ತೋಳಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ನನ್ನೀ ಪರವಶತೆಗೆ ಏನೆಂದು ಹೆಸರಿಡಲಿ...?!
ಅದ್ಯಾವ ಬೇಹದ್ ಸೆಳೆತ ಈ ಮೈಮನವ ನಿನ್ನ ಸುಪರ್ದಿಗೆ ಬೇಶರತ್ ಅಡವಿಟ್ಟದ್ದು...??!!
ನಾ ಹಾಯುವ ಕಾಲನ ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿದ ರತಿ ಹೋಮದ ಬೆಮರು ನೀನು...
#ಮೋಹ...
⇴⇱⇲⇴

ನಾನೆಂಬೋ ನನ್ನ ಜೀವಾಭಾವಗಳೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸೋತುಹೋಗಿ, ಎದೆಯಾಗ್ನಿ ಕಿಡಿ ಹೊತ್ತಿ ಕೊಲ್ಲುವಂಥ ಅದೋ ಆ ಮಾಟಗಣ್ಣು...
ಇವಳೇ -
ಬ್ರಹ್ಮ ರಂದ್ರದಲಿ ಹುತ್ತಗಟ್ಟಿದ ಮೋಹ ನೀನು...
#ರಜನಿಗಂಧ...
⇴⇱⇲⇴

ಗದ್ದಕಂಟಿದ ಬಿಂದಿಯ ತೆಗೆದು ಹಣೆಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡಂತೆ ಭುಜದ ಅಂಚಲಿ ಕೆತ್ತಿದ ಕಿವಿಯೋಲೆಯ ಅಚ್ಚನು ಅಳಿಸಲಾದೀತೇನೇ - ಇರುಳ ಉತ್ಸವದ ಚಂದ ಚಂದ ಕುರುಹುಗಳು ಹಗಲ ಕಾಡುವ ಚಂದದ ಪರಿಯ ಕನ್ನಡಿಯ ಕಣ್ಣಿಂದ ಕೀಳಲಾದೀತೇನೇ...
#ಮೂಗನ_ಎದೆ_ರೋಮದ_ಬುಡದಲ್ಲಿ_ಹಾಗೇ_ಉಳಿದ_ನಿನ್ನಯ_ಉಸಿರ_ಬೆಂಕಿ...
⇴⇱⇲⇴

ಮಡಿಯ ಬೇಲಿಯ ಮುರಿದು - ದುರದುಂಡಗಿನ ತಿಳಿ ಬೆಳಕನು ಹೊದೆದು - ಛಳಿಯ ತುಪ್ಪಳ ಸುಲಿದು - ರತಿಯ ಊರು ಕೇರಿಯ ನಡುವೆ ಮದನ ಮೆರೆಯಬೇಕು...
ಋತು ಮಾಗಿ ಮಧು ಈಯ್ದು ಈ ಗಂಧರ್ವರೀರ್ವರ ಬೆದೆಗೆ ಮೈಯ್ಯ ಮರೆಯಬೇಕು...
#ನಾನು_ನೀನು...
⇴⇱⇲⇴

ನೀನಿರದ ರಾತ್ರಿಗಳಲಿ ಕಣ್ಣಪಾಪೆಯ ಕಾಡೋ ಕನಸು ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನ ಹುರಿಯ ಬುಡದಿ ನನ್ನುಗುರ ಬಳಪ ಬರೆದ ನಿನ್ನದೇ ಹೆಸರ ಗುರುತನು ಹುಡುಕುತ್ತದೆ - ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ನೀನುಳಿಸಿ ಹೋದ ಉನ್ಮಾದದ ಗುರುತು ಸುಳ್ಳೇ ತುರಿಸುತ್ತದೆ - ಬಿಸಿ ರಕ್ತದ ಧಾಳಿಗೆ ತೊಡೆಯ ತಿರುವಿನ ತಾಳ ತಪ್ಪುತ್ತದೆ - ಮೋಹದ ರುಚಿ ವಿರಹದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹಾಯುತ್ತದೆ...
#ಪೋಲಿಯಂತೆ_ನಾನು...
⇴⇱⇲⇴

ತೋಳ ಬಳ್ಳಿ ಕೊರಳ ಬಳಸಿ, ಹೆರಳ ಹೂವು ಹರಡಿ ಘಮಿಸಿ, ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಉಸಿರ ಸುಳಿಗೆ, ಮೈಯ್ಗೆ ಮೈ ಹೊಸೆವ ಉರವಣಿಗೆಗೆ, ಬೆರಳ ಸಲಿಗೆ, ಮುತ್ತು ಸುಲಿಗೆ, ರತಿ ರಂಗಿಗೆ ರೋಮ ರೋಮ ಅರಳೋ ಪರಿಗೆ - ನೀನಿದ್ದರೆ ಛಳಿಯೊಂದಿಗೆ ನಿದ್ದೆಯೂ ಸನಿಹ ಸುಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ...
ಕಾಯ್ದು ಕಾಯಿಸಿ ಕಡೆದು ಕರಗಿ ಕರಗಿಸಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಝೋಮು ಹತ್ತಿಸಿ ಕಾಯುತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಕಾಯ ಜೊತೆಗಿರದ ರಾತ್ರಿಗಳಲಿ ಈ ಕಂಗಳು ನಿದ್ದೆ ಕೂಡದೇ ನಿನ್ನ ಒದ್ದೆ ತುಟಿಯ ಕರಡಿ ಮುದ್ದಿಗೆ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ಕಾದು ಕಾದು ತಳಮಳಿಸುತ್ತವೆ...
#ನೀನಿರದೇ_ನಿದ್ದೆಯಿಲ್ಲ_ನೀನಿದ್ದರೆ_ನಿದ್ದೆ_ಬೇಕಿಲ್ಲ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)