ಆನು.....
ಎತ್ತಿಡುವ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ಒಂದು ಹೊಸ ಕಲಿಕೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯೇ; ಹಾದಿಯ ಹಾಳೆಯ ಅಂಕುಡೊಂಕು ಸಾಲುಗಳ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಓದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಏನಿದೆಯೋ ಅದನ್ನೇ ಆಲಿಸೆ...
ಜೊತೆ ನಡೆವ, ಟೂ ಬಿಡುವ, ಮುಂದೋಡುವ, ಹಿಂದಡಿಯಿಡುವ, ಎದುರಿಂದ ಬರುವ, ಎದುರಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವ ಎಲ್ಲರೂ, ಎಲ್ಲವೂ ಅರಿವಿನ ಓಘದ ಅರವಟಿಕೆಗಳೇ...
ಎದೆ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿನ ನೋವಿನ ಗೀರುಗಳು, ಕಣ್ಣಂಚಿನ ನಗೆ ಹನಿಗಳೇ ಅಂಕಪಟ್ಟಿ - ಅಂಡಿನ ಮೇಲಿನ ಸೋಲಿನ ಬಾಸುಂಡೆಗಳೂ, ಜುಟ್ಟಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಗೆಲುವಿನ ತುರಾಯಿಗಳೂ ಮಂಡೆಗೆ ಬಂಡೆ ಬಲ ತುಂಬುವ ಬಯಲ ಆಟೋಟಗಳು...
ಓದಬೇಕಷ್ಟೇ - ಉಂಡಾಡಿ ಉಡಾಳನೂ ಓದಲೇಬೇಕಷ್ಟೇ - ಮಹಾ ಗುರು ಅಂತಕ ಉಸಿರಿಗೆ ಒದ್ದು ಅವನೂರಿಗೆ ಒಯ್ಯುವವರೆಗೂ ನಿಲ್ಲಿಸುವಂತಿಲ್ಲ ಈ ಊರ ಕಲಿಕೆ...
ಸಾವೆಂಬೋ ಮಹಾಗುರುವಿನ ವಿಧೇಯ ಶಿಷ್ಯ ಈ ಬದುಕು - ನಾನಾದರೋ ಬದುಕೆಂಬ ಪಾಠಶಾಲೆಯ ಅತಿ ದಡ್ಡ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ - ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಕಲಿತದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಶಿಕ್ಷೆಯಿಂದ ಕಲಿತದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚು...
#ಅರಿವಿನ_ಉರಿಗೆ_ಬಿದ್ದರೆ_ನನಗೆ_ನಾನೇ_ಗುರು...
↟↜↝↜↝↟
"ಅರ್ರೇ ನಿನ್ನ ನಗುವಿಗೇನಾಯ್ತು...!!?
ನಿಂಗೆ ನಗು ಚಂದ..."
ಸಹಚರ ಸಲಿಗೆಯ ವಿಚಿತ್ರ ತಳಮಳದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ, ಅಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಉತ್ತರ ಎಲ್ಲಿಂದ...? ಹೇಗೆ...??
ಕೆಲವಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವಾಗೋದು ಮಾತಿಗೂ, ಮೌನಕ್ಕೂ ಸಲೀಸಲ್ಲ...
ಆದರೊಂದು, ಇಂಥ ಸಣ್ಣ ಸಲಿಗೆಯಿಂದ ಒಳಗೊಳಗೇ ಸೋತು ಸುಸ್ತುಬಡಿದು ಮುರುಟಿ ಹೋದ ಮನಸಿನಲ್ಲೇನೋ ಹೊಸ ಚಡಪಡಿಕೆ - ಹಗುರ ಜೀವಂತಿಕೆಯ ಕದಲಿಕೆ...
ಕೂಸುಮರೀ ಕನಸೇ -
ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನಿನ್ನೆಗಳಲ್ಲಿ ನೀನಿದ್ದೆ - ಈ ಸಂಜೆಯ ತೋಯಿಸಲು ಆ ನೆನಪುಗಳಿವೆ - ಅಂತೆಯೇ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳೋಕೇನೂ ಉಳಿದಿರದ ತೂತು ಜೋಳಿಗೆಯ ಫಕೀರನ ನಗು ಬತ್ತಿದ ಕಣ್ಣಲ್ಲೂ ಆಗೀಗ ಮತ್ತೆ ಜೀವಿಸೋ ಸಣ್ಣ ಸವಿ ಸಂಚೊಂದು ಮಿಂಚುವುದು; ಅದು ಉಳಿದಿರೋ ಅಪರಿಚಿತ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ನಿಸೂರು ನಾಳೆಗಳಿಗಿಷ್ಟು ಹೊಸ ಬೆಳಕ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವ ಆಸೆಯ ಬೆರಗು ಮತ್ತು ಭಯ...
ಒಂದು ಮನಸಿಗೆ ನಿನ್ನನೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ ಇನ್ನೇನ ಗಳಿಸಿಕೊಂಡೇನು ಅಂತನ್ನಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗೇ ಇನ್ನೊಂದು ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ಕನಸ ಸಾಯಗೊಡಬಾರದು ಮತ್ತದು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ ಪಥ ಬದಲಿಸುತ್ತದಷ್ಟೇ ಅಂತಲೂ ಅನ್ನಿಸುವುದು ಜೀವನ್ಮುಖೀ ನೆಲಗಟ್ಟಿನ ಅಕಳಂಕ ಸೋಜಿಗವಲ್ಲವೇ...
#ನಾನು...
↟↜↝↜↝↟
ಹೂಬನಕೆ ಬೇಲಿಯ ಹೆಣೆದೆ...
ಹೂಗಂಧ ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಕದ್ದೋಡಿತು, ಬಣ್ಣ ಬೆರಗಿನ ಅಂದ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಯಿತು...
ಬೇಲಿಯೀಗ ಬೇಸರಾದಾಗ ಕೂತೆದ್ದು ಹೋಗುವ ದುಂಬಿ ಕಾಲಿನ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಸ್ಥಂಭ...
ನಾನೋ ಹೊಸೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇನೆ ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಬೇಲಿಯ...
#ಬೇಲಿ_ಕಾಯುವ_ಬಡವ...
↟↜↝↜↝↟
ಗಂಟು ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳಲಿ ಅಂಬುದು ನಂದೇ ಗಟ್ಟಿ ನಿರ್ಧಾರ ಮತ್ತು ನಂಟೂ ಕಳಚಿ ಹೋಗೇಬಿಟ್ಟದ್ದು ನನ್ನ ಶಾಶ್ವತ ನೋವು...
ನಡುಗಡ್ಡೆ ನಡುವಿನ ಒಣ ಮರ...
#ನಾನು...
↟↜↝↜↝↟
ನನ್ನತನವ ಕಾಯ್ದುಕೊಡೋ ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಎದೆಗೂಡಿನ ಒಳಮನೆಯ ಮಿಡಿತ...
ಗೆಲುವಿನ ಭ್ರಮೆ ಮೂಡಿಸಿ ಸೋಲನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸೋ ಅಹಂಕಾರ ಹೊರಗಿನ ಕುಣಿತ...
#ನಾನು...
↟↜↝↜↝↟
ಎನ್ನದೇ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಎನ್ನ ಹಾದಿಯ ಕಂಡದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಜನದ ನಾಲಿಗೆಯ ಮೊನಚಿಂದ ಅಳೆದದ್ದೇ ಯಾವತ್ತೂ... ಹಾಗೆಂದೇ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ಆಗೀಗ ಜಗ ಎನ್ನ ಹಣಿದದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಆನೇ ಎನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಉರುಳು ಸುತ್ಕೊಂಡಿದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚೇನೋ ಅಂತ...
#ಆನು...
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
ಎತ್ತಿಡುವ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ಒಂದು ಹೊಸ ಕಲಿಕೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯೇ; ಹಾದಿಯ ಹಾಳೆಯ ಅಂಕುಡೊಂಕು ಸಾಲುಗಳ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಓದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಏನಿದೆಯೋ ಅದನ್ನೇ ಆಲಿಸೆ...
ಜೊತೆ ನಡೆವ, ಟೂ ಬಿಡುವ, ಮುಂದೋಡುವ, ಹಿಂದಡಿಯಿಡುವ, ಎದುರಿಂದ ಬರುವ, ಎದುರಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವ ಎಲ್ಲರೂ, ಎಲ್ಲವೂ ಅರಿವಿನ ಓಘದ ಅರವಟಿಕೆಗಳೇ...
ಎದೆ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿನ ನೋವಿನ ಗೀರುಗಳು, ಕಣ್ಣಂಚಿನ ನಗೆ ಹನಿಗಳೇ ಅಂಕಪಟ್ಟಿ - ಅಂಡಿನ ಮೇಲಿನ ಸೋಲಿನ ಬಾಸುಂಡೆಗಳೂ, ಜುಟ್ಟಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಗೆಲುವಿನ ತುರಾಯಿಗಳೂ ಮಂಡೆಗೆ ಬಂಡೆ ಬಲ ತುಂಬುವ ಬಯಲ ಆಟೋಟಗಳು...
ಓದಬೇಕಷ್ಟೇ - ಉಂಡಾಡಿ ಉಡಾಳನೂ ಓದಲೇಬೇಕಷ್ಟೇ - ಮಹಾ ಗುರು ಅಂತಕ ಉಸಿರಿಗೆ ಒದ್ದು ಅವನೂರಿಗೆ ಒಯ್ಯುವವರೆಗೂ ನಿಲ್ಲಿಸುವಂತಿಲ್ಲ ಈ ಊರ ಕಲಿಕೆ...
ಸಾವೆಂಬೋ ಮಹಾಗುರುವಿನ ವಿಧೇಯ ಶಿಷ್ಯ ಈ ಬದುಕು - ನಾನಾದರೋ ಬದುಕೆಂಬ ಪಾಠಶಾಲೆಯ ಅತಿ ದಡ್ಡ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ - ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಕಲಿತದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಶಿಕ್ಷೆಯಿಂದ ಕಲಿತದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚು...
#ಅರಿವಿನ_ಉರಿಗೆ_ಬಿದ್ದರೆ_ನನಗೆ_ನಾನೇ_ಗುರು...
↟↜↝↜↝↟
"ಅರ್ರೇ ನಿನ್ನ ನಗುವಿಗೇನಾಯ್ತು...!!?
ನಿಂಗೆ ನಗು ಚಂದ..."
ಸಹಚರ ಸಲಿಗೆಯ ವಿಚಿತ್ರ ತಳಮಳದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ, ಅಕಾರಣ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಉತ್ತರ ಎಲ್ಲಿಂದ...? ಹೇಗೆ...??
ಕೆಲವಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವಾಗೋದು ಮಾತಿಗೂ, ಮೌನಕ್ಕೂ ಸಲೀಸಲ್ಲ...
ಆದರೊಂದು, ಇಂಥ ಸಣ್ಣ ಸಲಿಗೆಯಿಂದ ಒಳಗೊಳಗೇ ಸೋತು ಸುಸ್ತುಬಡಿದು ಮುರುಟಿ ಹೋದ ಮನಸಿನಲ್ಲೇನೋ ಹೊಸ ಚಡಪಡಿಕೆ - ಹಗುರ ಜೀವಂತಿಕೆಯ ಕದಲಿಕೆ...
ಕೂಸುಮರೀ ಕನಸೇ -
ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನಿನ್ನೆಗಳಲ್ಲಿ ನೀನಿದ್ದೆ - ಈ ಸಂಜೆಯ ತೋಯಿಸಲು ಆ ನೆನಪುಗಳಿವೆ - ಅಂತೆಯೇ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳೋಕೇನೂ ಉಳಿದಿರದ ತೂತು ಜೋಳಿಗೆಯ ಫಕೀರನ ನಗು ಬತ್ತಿದ ಕಣ್ಣಲ್ಲೂ ಆಗೀಗ ಮತ್ತೆ ಜೀವಿಸೋ ಸಣ್ಣ ಸವಿ ಸಂಚೊಂದು ಮಿಂಚುವುದು; ಅದು ಉಳಿದಿರೋ ಅಪರಿಚಿತ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ನಿಸೂರು ನಾಳೆಗಳಿಗಿಷ್ಟು ಹೊಸ ಬೆಳಕ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವ ಆಸೆಯ ಬೆರಗು ಮತ್ತು ಭಯ...
ಒಂದು ಮನಸಿಗೆ ನಿನ್ನನೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ ಇನ್ನೇನ ಗಳಿಸಿಕೊಂಡೇನು ಅಂತನ್ನಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗೇ ಇನ್ನೊಂದು ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ಕನಸ ಸಾಯಗೊಡಬಾರದು ಮತ್ತದು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ ಪಥ ಬದಲಿಸುತ್ತದಷ್ಟೇ ಅಂತಲೂ ಅನ್ನಿಸುವುದು ಜೀವನ್ಮುಖೀ ನೆಲಗಟ್ಟಿನ ಅಕಳಂಕ ಸೋಜಿಗವಲ್ಲವೇ...
#ನಾನು...
↟↜↝↜↝↟
ಹೂಬನಕೆ ಬೇಲಿಯ ಹೆಣೆದೆ...
ಹೂಗಂಧ ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಕದ್ದೋಡಿತು, ಬಣ್ಣ ಬೆರಗಿನ ಅಂದ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಯಿತು...
ಬೇಲಿಯೀಗ ಬೇಸರಾದಾಗ ಕೂತೆದ್ದು ಹೋಗುವ ದುಂಬಿ ಕಾಲಿನ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಸ್ಥಂಭ...
ನಾನೋ ಹೊಸೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇನೆ ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಬೇಲಿಯ...
#ಬೇಲಿ_ಕಾಯುವ_ಬಡವ...
↟↜↝↜↝↟
ಗಂಟು ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳಲಿ ಅಂಬುದು ನಂದೇ ಗಟ್ಟಿ ನಿರ್ಧಾರ ಮತ್ತು ನಂಟೂ ಕಳಚಿ ಹೋಗೇಬಿಟ್ಟದ್ದು ನನ್ನ ಶಾಶ್ವತ ನೋವು...
ನಡುಗಡ್ಡೆ ನಡುವಿನ ಒಣ ಮರ...
#ನಾನು...
↟↜↝↜↝↟
ನನ್ನತನವ ಕಾಯ್ದುಕೊಡೋ ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಎದೆಗೂಡಿನ ಒಳಮನೆಯ ಮಿಡಿತ...
ಗೆಲುವಿನ ಭ್ರಮೆ ಮೂಡಿಸಿ ಸೋಲನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸೋ ಅಹಂಕಾರ ಹೊರಗಿನ ಕುಣಿತ...
#ನಾನು...
↟↜↝↜↝↟
ಎನ್ನದೇ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಎನ್ನ ಹಾದಿಯ ಕಂಡದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಜನದ ನಾಲಿಗೆಯ ಮೊನಚಿಂದ ಅಳೆದದ್ದೇ ಯಾವತ್ತೂ... ಹಾಗೆಂದೇ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ಆಗೀಗ ಜಗ ಎನ್ನ ಹಣಿದದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಆನೇ ಎನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಉರುಳು ಸುತ್ಕೊಂಡಿದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚೇನೋ ಅಂತ...
#ಆನು...
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
No comments:
Post a Comment