ಗೊಂಚಲು - ಎರಡ್ನೂರಾ ಎಪ್ಪತ್ತೆರಡು.....

ಪ್ರೇಮ ಹೊಕ್ಕುಳ ಬೆಂಕಿ.....  

ಸಾಖೀ -
ಈ ಪ್ರೇಮಕ್ಕಿರೋ (?) ಭ್ರಮೆಯ ಜೀವಿಸುವ ಮಾಯಕ ತೀವ್ರತೆ ನೀ ತುಂಬಿ ಕೊಡುವ ಮಧು ಬಟ್ಟಲ ಉನ್ಮತ್ತ ಅಮಲಿಗೂ ಇಲ್ಲವಲ್ಲೇ...!!!
#ಕತ್ತಲ_ಸತ್ಯ...
⇴⇵⇴

ಜೋಗಿಯ ಕಾಲಿನ ಜಂಗಮ ಮೋಹವೇ -
ಓಡೋ ಮೋಡದ ಮೂಗು ಚಿವುಟೋ ಘಾಟಿ ಗುಡ್ಡದ ಮೇಲೆ ನೆನಪ ಮೇಯುತ್ತ ಕಾದು ಕೂತಿದ್ದೇನೆ ಕಣೇ - ಮರಿ ಕನಸಿಗೆ ತುರಾಯಿ ಕಟ್ಟಲು ನೀ ಬರಬಹುದಾ ನವಿಲ ಗರಿ ಹೆಕ್ಕೋ ನೆಪ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು...
ಹಸಿ ಹುಲ್ಲಿಗೆ ನಿನ್ನ ಆಸೆ ಹುಯಿಲಿನ ಮೆದು ಪಾದದ ಬಿಸಿ ತೀಡುವಾಗ ಬೆನ್ನ ತುಂಬ ಮೆರೆವ ಹೆರಳ ಘಮ ಸೋಕಿ ಕಾಡು ಮೊಲ್ಲೆಯೊಂದು ಮೆಲ್ಲ ಕಂಪಿಸೀತು...
ಕೇದಗೆಯ ತೋಪನು ಬಳಸಿ ಕಾಡು ಕೋಳಿ ಕೆದರಿದ ಹಾದಿಯಲಿ ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ಬರೆದಿಟ್ಟು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ - ಆ ಪುಳಕಕ್ಕೆ ಪುಟ್ಟ ಮೊಲೆಗಳ ಕಟ್ಟು ಬಿಗಿದರೆ ಹರೆಯಕ್ಕೆ ಹಗಲು ಅಡ್ಡವಿದೆ ಅನ್ನದಿರು - ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಡ್ಡ ಇಟ್ಟರೆ ಗುಡ್ಡದ ಕಿಬ್ಬಿಯ ಇಬ್ಬದಿಗೂ ಜೊಂಪೆ ಜೊಂಪೆ ಹಸಿರು ಪೌಳಿಯ ಕಾವಲಿದೆ...
ಪ್ರಕೃತಿ ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರಣಯ ಪಕ್ಷಪಾತಿ, ನನ್ನಂತೆ - ಒಲ್ಲೆ ಒಲ್ಲೆ ಅನ್ನುತಲೇ ಒಪ್ಪಿ ನಾಭಿ ಒಲೆಯ ಹೊತ್ತಿಸಿಬಿಡು, ನೀನೂ ನನ್ನಂತೆ - ಒಳಗೊಳಗೇ ಕಾಡಲು ನಾಳೆಗಿಷ್ಟು ಮಧುರ ಪಾಪದ ನೆನಪುಳಿಯಲಂತೆ...
ಕಿಬ್ಬದಿಯ ಕೀಲು ಕನಲುವಂತೆ ತಬ್ಬಿಕೊಳಲಿ ಹರೆಯ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ -  ಬೆವರಲ್ಲಿ ಬೆವರು ಬೆರೆವಂತೆ ಜೀಕುವಾ ಮೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಮೈಯ್ಯ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ...
ಹೆದರಬೇಡ ಮಳೆ ಮತ್ತು ಇಳೆ ಪ್ರಣಯದ ವಿರುದ್ಧ ಸಾಕ್ಷಿ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅಂತೆಯೇ ಪ್ರತಿ ಸಂಜೆಗೂ ದಿಕ್ಕು ಬದಲಿಸೋ ಜೋಗಿ ತಾ ನಡೆದ ಹಾದಿಯಲಿ ಅವನ ನೆನಹುಗಳ ಹೊರತಾದ ಗುರುತುಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ...
#ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ_ಒಡಲಾಗ್ನಿ_ಸುಡದೇ_ಸುಖ_ಹುಟ್ಟೀತೆಂತು...
⇴⇵⇴

ಕಾಲಕೂ ಪ್ರೇಮವ ಸಾಕಿದ್ದು 'ಸುಳ್ಳೇ' ಅನ್ಸುತ್ತೆ...
#ಸಾವನೂ_ಸುಳ್ಳೆಂದವನು...
⇴⇵⇴

ಮಳೆಯ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ ಜೀವ, ಭಾವಗಳೆರಡೂ ಬಯಕೆ ಬೆಂಕಿಯ ತಬ್ಬಿ ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ಕೂಗುತ್ತವೆ...
#ಪ್ರೇಮ_ಹೊಕ್ಕುಳ_ಬೆಂಕಿ...
⇴⇵⇴

ಪಡೆಯುವುದಷ್ಟನೇ ರೂಢಿ ಮಾಡಿಸಿದ್ದು ನಿಮ್ಮದೇ ತಪ್ಪಲ್ಲವಾ.....
#ಪ್ರೀತಿ_ಪೇರಳೆ...
⇴⇵⇴

ಅವನು ಕೊಂದ ಪ್ರೇಮ (?) ಅವಳಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಿದೆ...
#ಬಲಿ...

ಘೋರಿಯ ಮೇಲೆ ಗರಿಕೆಯಿಷ್ಟು ಹುಟ್ಟಲಿ ಈ ಮಳೆಗೆ...
#ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...

ಪ್ರೇಮಿಯೆಡೆಗಿನ ಹುಚ್ಚು ಅಳಿದ ಮೇಲೆ ಬದುಕ ಪ್ರೇಮ ತುಸು ನಿರಾಳ ಉಸಿರಾಡುತಿದೆ...
#ನನ್ನೊಳಗಿನ_ಹಣತೆ...
⇴⇵⇴

ನಿನ್ನ ಕುಪ್ಪಸ ಗೂಡಿನ ಶ್ರೀಮಂತ ಸೀಮೆಯಲಿ ಸ್ವಯಂ ಬಂಧಿಯಾದ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಬೆಳಕಿಗೆ ತೋಳಾಸರೆ ನೀಡಿ ನೀನೆ ಕಾಯಬೇಕು...
ಬಿಗಿದ ಉಸಿರಿಗೆ ಕಂಕುಳ ಬೆವರ ಉನ್ಮತ್ತ ಘಮದ ಉರಿ ತುಂಬಿ ಈ ಕಾಯವ ಕಾಯಿಸಬೇಕು...
ನಿನ್ನ ಕಿವಿಯ ತಿರುವಿನ ಕಳ್ಳ ಮಚ್ಚೆಯಿಂದ ಹೊರಳಿ ಕೊರಳ ಶಂಖ ಮಾಲೆಗೆ ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆ ಮೊನೆ ತೀಡಿ, ನನ್ನೊರಟು ಬೆನ್ನ ಹಾಳಿಯಲಿ ನಿನ್ನುಗುರ ಉಂಗುರ ಕೇಳಿ...
ಆಸೆ ಬೆಂಕಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಐದರ ಮೇಲರ್ಧ ಅಡಿ ಆಕಾರವ ಊರು ಮೋರೆಯ ತೇವದಲದ್ದಿ ನೀರೇ ನೀನೆ ಕರಗಿಸಬೇಕು...
ಉತ್ಕಂಠ ಕೊಂಡಾಟದ ಉರುಳುರುಳು ಉಜ್ಜುಗದಿ ಮಂಚದ ಮೆತ್ತೆ ಹೊತ್ತಿ ಸ್ವರ್ಗ ಸಾಲಿನ ದೀಪ ಉರಿಯಬೇಕು...
ಹುಡುಗೀ, ನಿನ್ನ ತೋಳ್ತೊಡೆಗಳ ಹೂಂಕಾರ, ಸುಖೀ ಮುಲುಕಿನ ಝೇಂಕಾರಗಳಲಿ ಒರಟೊರಟು ಗಂಡು ಮೈಯ ಕೀಲುಗಳೆಲ್ಲ ಕಡೆದು ಒಂದೇಟಿಗೇ ಈ ಜನ್ಮದ ನಾಭಿ ಹಸಿವಿನ ಜಾಡ್ಯ ಹರಿಯಬೇಕು...
ಬೆವರ ಮಳೆಯ ಮಿಂದ ಮೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಮನಸೂ, ಕನಸೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಅರಳಬೇಕು...
#ಪ್ರಕೃತಿ_ಪೂಜೆಗೆ_ಹರೆಯದ_ಪೌರೋಹಿತ್ಯ...
⇴⇵⇴

ಸುಡು ಸುಡು ಒಂಟೊಂಟಿ ಸಂಜೆಗಳ ಒರಟು ಅಂಗೈಯ ಮುರುಕು ರೇಖೆಗಳಿಗೆ ಕನಸ ಬೆವರ ನವಿರು ಘಮ ‌ಸವರಿದ ರೇಷಿಮೆ ಪಕಳೆಗಳ ಸ್ವರ್ಗ ಸೀಮೆಯ ಕುಸುಮ ಅವಳು...
ಸೋತ ಹಗಲಿನ ಹೆಗಲಂಥ ನಿತ್ರಾಣ ಇರುಳಲೂ ಆರದಂತೆ ಕಾಯ್ದುಕೊಟ್ಟು ನಾಭಿ ಜ್ವಾಲೆಯ; ಮರು ಹಗಲ ಗೆಲುವ ಎತ್ತಿ ಕೊಡೋ ಮಡಿಲು ಅವಳಲ್ಲದೇ ಇನ್ನಾರು...
#ಅವಳು_ಪಾರಿಜಾತ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)