Saturday, October 12, 2024

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರ್ನಲ್ವತ್ತರಮೇಲೈದು.....

ವೈರುಧ್ಯಗಳಿಗೆ ಹಣೆಬರವೇ ಹೊಣೆಯಂತೆ(!).....

ನಾವೆಲ್ಲಾ,
ಕಳೆಗೆ ಬೇಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಕಾಯುತ್ತಾ,
ಬೆಳೆಯ ಬಯಲಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಹಳಹಳಿಸುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ ವತ್ಸಾ...
ನಮ್ಮ ಸಮಯವ ನಾವೇ ಹರಣ ಮಾಡಿದರೆ ಆಲಸ್ಯದ ಸುಖವಾದರೂ ಇರುತ್ತೆ ಕಣೋ - 
ನಾವೇ, ಅದೇ ನಮ್ಮ ಸಮಯವ ಹಡಬೆ ದನ ತುಡುಗು ಮೇಯುವಂತೆ ಇನ್ಯಾರೋ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ತಿಂದು ತೇಗಲು ಬಿಟ್ಟು ಕನಲುತ್ತ ಕೂರುವಂತಾದರೆ ಅದಕೇನೆನ್ನುವುದು, ಯಾರ ಹಳಿಯುವುದು ಹೇಳು...?!
ನಮಗೆ ನಾವೇ ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಏನೇನೋ ಸುಳ್ಳು ಸಮಜಾಯಿಷಿಗಳು ಆ ಕ್ಷಣಕೆ ಸಮಾಧಾನಿಸಿದರೂ, ಒಳಗಿಂದೊಳಗೆ ಮನಸು ಅಶಾಂತವೇ ಅಲ್ವಾss...
___ ಸುತ್ತ ನೆರೆಯುವ ಸುಖವಿಲ್ಲದ, ಹಾಗಂತ ಅಸಮಾಧಾನವ ಮುಕ್ತ ಹೇಳಲೂ ಆಗದ ಹತ್ತಿರದ (?) ಸಂಬಂಧಗಳು... 
&&&

ಜಗವೆಲ್ಲಾ ತುಂಡಿಲ್ಲದ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ (?) ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ನಾನೊಬ್ಬ ಖಾಲೀ ಕುಂತು ಮಾಡುವುದೇನು...!?
ನಾನು ಕೋಣೆ ಸೇರಿ ಸುಖವಾಗಿ ಮಲಗಿ ಸಂಪರ್ಕಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಬೀಗ ಹಾಕಿ ಜಗತ್ತಿನಿಂದ ಬೇರೆಯಾಗಿ ಅದೇನೋ ಅಗೋಚರ ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿದ್ದೇನೆಂದು ಸ್ವಯಂ ಸಾರಿಕೊಂಡೆ...
ಇದೀಗ -
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕೃತಕ ಕುತೂಹಲ ಮತ್ತು ಅಚ್ಚರಿಯ ಭಯ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಸುಖವೂ ನನ್ನದಾಯಿತು...
____ ಬಲು ಬೆರಕಿ ಬುದ್ಧಿವಂತ... 😜
&&&

ಬೆತ್ತಲ ಅರಸುವ ಆ ಕಾಮಕ್ಕಿಂತ ಬೆಳಕ ಮೇಯುವ ಈ ಪ್ರೇಮವೇ ಹೆಚ್ಚು ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸುತ್ತದೆ...
____ ಬೆಳಕಿನ ನಿಗಿ ನಿಗಿ ಉರಿ ಪ್ರೇಮ - ಇರುಳಿಗೂ ಬೆಳಕೀವ ಧಗಧಗ ಕಾಮ...
*** ಅರ್ಥ ಗಿರ್ಥ ಕೇಳಬೇಡಿ...
&&&

ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರ ಬರಬೇಡ - ಪರಮ ಪೋಲಿ (?) ಹಾಡಲ್ಲೂ ಒಂದು ಪದ ಪಾದ ನೋವಿನ ಬೀಜ ಕಂಡೀತು...
___ ಉಗೋಡಾಗದ ಕಾಡು(ವ) ಮಾತು...
&&&

ಜಗವೆಲ್ಲಾ ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಓಡುವಾಗ ನಾನೊಬ್ಬ ನಿಂತು ನೋಡುತ್ತೇನೆ, ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತೇ ಇರುತ್ತೇನೆ...
ನಿಂತು ನೋಡುತ್ತಲಿರುವಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಗಳಿಸಿದ್ದೇನಂತ ಅಲ್ಲ; ನಿಂತು ನೋಡುವ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ, ಬದುಕಿದು ಬಡಿದು ಕಲಿಸಿದ ಅಂಥ ಸಾವಧಾನದ ಸಮಪಾಕವ ಹಾಂಗೇ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ...
ಓಡಲಾಗದ ಆಲಸ್ಯ ಅಂತೀರೇನೋ - ಅದನ್ನೂ ಅತೀವ ಆರಾಮದಲೇ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇನೆ...
ಗೆಲುವಿನಷ್ಟೇ ಗೆಲುವಿಗಾಗಿ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟುವುದೂ ಹಿರಿಮೆಯೇ ಅಂತನ್ನಿಸುತ್ತೆ ನಂಗೆ ಈಗೀಗ...
____ ನನ್ನ ಸಾಧನೆ...
&&&

ಈ ಬಂಧ, ಸಂಬಂಧಗಳ ನೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಲೇಬಾರದು ನೋಡು...
ಯಾಕೆ...? ಏನಾಯ್ತು...??
ನನ್ನವರೂ ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡವರು ನನ್ನನು ನಿತ್ಯವೂ ಮಾತಾಡಿಸ್ತಿರಬೇಕು ಅನ್ಕೋತೀನಿ...
ಅದ್ಕೆ...?
ಮಾತು ಹೋಗ್ಲಿ, ಹಗಲಿಗೆ, ರಾತ್ರೀಗೆ ಒಂದು ಶುಭಾಶಯವೂ ತತ್ವಾರ ಈಗಿತ್ಲಾಗೆ...
ಅದೇ ನಿನ್ನವರೂ ಅಂತ ನೀ ಅಂದುಕೊಂಡವರನ್ನು ನೀನೇ ಮುಂದಾಗಿ ನಿತ್ಯವೂ ಮಾತಾಡಿಸ್ತೀಯಾ...?  
ಮಾತಾಡ್ತೀನಲ್ಲ, ಯಾವಾಗ ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡದೇ ಇದೀನಿ ಹೇಳೂ...
ಅವರ ಸಂದೇಶಕ್ಕೆ, ಅವರ ನುಡಿಸಾಣಿಕೆಗೆ ಮರು ಉತ್ತರ/ಮಾರುತ್ತರಗಳನ್ನು ಕೊಡುವುದನಲ್ಲ ನಾ ಕೇಳ್ತಿರೋದು, ನೀನೇ ನೀನಾಗಿ ಅವರೊಡನೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಂವಾದಕ್ಕಿಳೀತೀಯಾ ಅಂತ...
ಅವರು ಮಾತಾಡಿಸದೇ ನಾನ್ಯಾಕೆ ಮಾತಾಡಿಸ್ಲಿ, ಅವ್ರಿಗೆ ಬೇಡ ಅಂದ್ಮೇಲೆ ನಂಗೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ...
ನಿನ್ನ ಮೌನವನೂ ಅವರು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಹಠ ಹೂಡ್ತೀಯಲ್ಲ, ಅವರ ಮೌನಕೆ ಕಿವಿಯಾಗುವ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಯತ್ನವನಾದರೂ ಮಾಡ್ತೀಯಾ ಹೋಗ್ಲೀ...? 
ಹೇಳಿದ್ರೆ ಹೇಳಿದ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಿಸ್ಕೊಳ್ಳಲ್ವಾ...? ಅವರಾಗಿ ಹೇಳದೇ ನಾನಾಗಿ ಕೆದಕಿ ಕೇಳುವುದೇನು...?? ನಂಗೆ ಬೇರೆಯವರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮೂಗು ತೂರ್ಸೋದು ಆಗಲ್ಲ...
ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನವರೂ ಅಂದದ್ದಲ್ವಾ ನೀನು ಅಥವಾ ಅವರು ಹಂಗಂದಿದ್ದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಯೇ ಈಗ ಇಷ್ಟು ಅವರು, ಇವರು, ಬೇರೆಯವರು ಎಂಬ ಪರಿತಾಪದ ಆರೋಪಗಳು ತಾನೆ...
ನಿಂಗೆ ನನ್ನ ನೋವು ಅರ್ಥ ಆಗಲ್ಲ ಬಿಡು - ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದೀನಿ ನಾ ಅವರಿಗೆ, ಈಗ ನಾನೇ ಬೇಡಾಗಿದೀನಿ, ನೀನೂ ಅವರ ಪರವೇ ಅಥವಾ ಅವರಂಥವನೇ, ನಿನ್ನತ್ರ ಹೇಳ್ಕೊಂಡಿದ್ದೇ ನನ್ನ ತಪ್ಪು - ಎಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟೇ, ಒಳ್ಳೇತನಕೆ ಬೆಲೆ ಇಲ್ಲ...
"ಧ್ವನಿಯಾಗುವುದಕ್ಕೂ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯನಷ್ಟೇ ನೀಡುವುದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ/ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತಾಡುವ ಪರಮ ಮುಗ್ಧ (?) ಹೃದಯಿಗಳ ವಿಲಾಪ" ಇದು ಅನ್ಸಲ್ವಾ...
ಹೋಗೋ, ನಿನ್ನತ್ರೆಂತಾ ಮಾತು - ನೀನು ಭಾಳ ತಿಳ್ಕೊಂಡೋನು ಬಿಡು, ನಾವೆಲ್ಲ ದಡ್ರು, ಸುಮ್ಮಿರು ಸಾಕು, ನಂಗೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು...
____ ಟಾಟಾ, ಬೈಬೈ, ಗಯಾ... 
&&&

ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಿಡಾರ...
ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ಸಂಸಾರ...
ನನ್ನೀ ಸುಖವ ಆಡಿಕೊಂಡು ನರಿಯು ಊಳಿಡುವಾಗ - ಕುಂಡೆ ಕುಣಿಸಿ ನಗುವ ಈ ಬದುಕದೆಷ್ಟು ಸುಂದರ...
____ ವೈರುಧ್ಯಗಳಿಗೆ ಹಣೆಬರವೇ ಹೊಣೆಯಂತೆ(!)...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

No comments:

Post a Comment