Sunday, November 27, 2011

ಗೊಂಚಲು - ಇಪ್ಪತ್ಮೂರು....

ಪ್ರೇಮ - ಕಾಮಗಳ ನಡುವೆ...


ಪ್ರೇಮ

ಮನದ ಮೂಲೆಯಲಿ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು      
ಬಳ್ಳಿಯಾಗಿ ಹಬ್ಬಿ ಹರಡಿ                              
ಮನವನೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿ
ಮೊಗ್ಗು ಬಿರಿದು ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿ
ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಅಂದ - ಗಂಧವ ಚೆಲ್ಲಿ
ಬದುಕು ಹಿಗ್ಗಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಬಲ್ಲ
ಮಧುರ ಭಾವಗಳ ಗುಚ್ಛ...

ಕಾಮ
  
ನಾಭಿಯಾಳದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ 
ಮನಸು ಮೈಯನೆಲ್ಲ ಕೆರಳಿಸಿ

ಉನ್ಮತ್ತಗೊಳಿಸಿ
ಘರ್ಷಣೆಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಶಮನಗೊಳ್ಳುವ
ಬೆವರಿಳಿಸಿ
ಕೆರಳಿದಷ್ಟೇ ವೇಗವಾಗಿ ಕ್ಷಣಗಳಲಿ ಇಳಿದೂ ಹೋಗುವ
ಉನ್ಮಾದಿತ ಭಾವ...


ಒಂದು ಅಲೌಕಿಕ.
ಇನ್ನೊಂದು ಶುದ್ಧ ಭೌತಿಕ.

ಒಂದು ಅಗೋಚರ ಮನದ 'ಅನುಭಾವ'.
ಇನ್ನೊಂದು ಶುದ್ಧ ಗೋಚರ ದೇಹದ 'ಅನುಭವ'.

ಆದರೂ ವಿಪರ್ಯಾಸ ನೋಡಿ
ಪ್ರೇಮ - ಕಾಮಗಳು ಒಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ ಎಂಬಷ್ಟು ಒಂದರೊಡನೊಂದು ಬೆರೆತು ಹೋದ ವಿರುದ್ಧ ಭಾವಗಳು...

ಒಂದಿಲ್ಲದೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅಪರಿಪೂರ್ಣ...

ಅಪ್ಪಟ ಮನಸಿನ ಭಾವ  ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಸಶಕ್ತವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಇರುವ ಏಕೈಕ ಮಾಧ್ಯಮ ದೇಹವೊಂದೇ...
ಪ್ರೇಮದ ಭವ್ಯತೆ ಇರುವುದು ಅರ್ಪಣಾ ಭಾವದಲ್ಲಿ...
ತನ್ನದೆನ್ನುವುದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತನ್ನವರಿಗರ್ಪಿಸಿದ ಸಂತೃಪ್ತ ಭಾವ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರುವುದು ಮಿಲನಮಹೋತ್ಸವದುತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ...
ಉತ್ಕಟವಾದ ಪ್ರೇಮಭಾವದ ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ ಮನಸು ದೇಹದ ಮಿಲನವ ಬಯಸುತ್ತೆ...

ಭೌತಿಕ ದೇಹಗಳ ಮಿಲನದುತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ ಅಲೌಕಿಕ ತೃಪ್ತ ಭಾವ - ಕ್ಷಣಿಕವೇ ಆದರೂ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸಶಕ್ತ...

ಉನ್ಮಾದದ ಬೆವರಿಳಿದ ಮೇಲೂ ತಬ್ಬಿ ಮಲಗುವ ಬಯಕೆ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ...
ಎದ್ದು ಹೋಗಲು ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯೊಂದು ನೆಪ ಬರೀ ಕಾಮಕ್ಕೆ...

ದಿನಕ್ಕೆ ಹಲವರೊಂದಿಗೆ ಹೊರಳಾಡಿದ ಮೇಲೂ ಅತೃಪ್ತ - ಪ್ರೇಮದ ಬೆಂಬಲವಿಲ್ಲದ ಸೂಳೆಯ ಕಾಮ...
ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷ ಒಂದೇ ಗಂಡಿನ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದೂ - ಅದದೇ ಚುಂಬನ,ಆಲಿಂಗನ,ಮಿಲನಗಳಲ್ಲಿ ತೃಪ್ತ - ಗರತಿಯ ಪ್ರೇಮ...

ಒಂದಿನಿತೂ ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲದ ಮಿಲನ ಬರೀ ಶುಷ್ಕ ಸಂಭೋಗ...
ಕಾಮದ ಸವಿಯಿಲ್ಲದ ಪ್ರೇಮ ಬರೀ ನೀರಸ ಸಂಯೋಗ...

ಅದಕೇ ಅಂದಿದ್ದು ಪ್ರೇಮ ಕಾಮಗಳು ಒಂದನ್ನುಳಿದು ಇನ್ನೊಂದು ಪೂರ್ಣವಲ್ಲ ಎಂದು...

ಆದರೂ ಪ್ರೇಮ ಪವಿತ್ರ - ಕಾಮ ಅಪವಿತ್ರ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ...
ಏಕೇನೋ...???
ಕಾರಣ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...
ಪ್ರಾಕೃತಿಕವಾಗಿ ಸಮಾನವಾದ
ಒಂದನ್ನುಳಿದು ಇನ್ನೊಂದು ತುಂಬ ಕಾಲ ಬದುಕಲಾರದ
ಎರಡು ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪವಿತ್ರ ಇನ್ನೊಂದು ಅಪವಿತ್ರ ಹೇಗಾದೀತು...???
ಅರ್ಥವೇ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ...
ಗಂಭೀರ ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ದ್ವಂದ್ವವೇ ಅಂತಿಮವೇನೋ...!!!