ಉಸಿರಿರುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ.....
ಒಣ ಮರದ ಕೊರಡು ಗೆಲ್ಲುಗಳಲೂ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವ ಮನಸನೂ ನೀಲಾಕಾಶವ ತೋರಿ ಸಾವಧಾನದಿ ಲಾಲೈಸಬಹುದು - ನೀಲ ನಭದ ಖಾಲಿಯೇ ಕರಿ ಮೋಡದ ಹಾದಿಯೆಂದು ಮಳೆಗೆ ಕಾಯುವ ಭರವಸೆಯ ಬಲ ತುಂಬಬಹುದು...
___ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಬೇರಿಗೆ ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿಯದಂಗೆ ನನ್ನ ನಾ ಅನುವುಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ...
ಅಲ್ವೇ -
ಅದ್ಯಾವ ಪರಿ ದಡ್ಡತನವೋ ನನ್ನಲ್ಲಿ...
ಈ ಇಂದಿನ ಈ ವತ್ಸ ಹೀಗೆ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳಲು ಈ ಹಿಂದಿನ ನಲವತ್ತು ಗ್ರೀಷ್ಮ, ವಸಂತಗಳ ಹಾಯಬೇಕಾಯ್ತು...
ಎಷ್ಟು ದೂರಾಭಾರದ ಹಾದಿ...
ಇಷ್ಟಾಗಿಯೂ ಇನ್ನೂ ಅರೆಬೆಂದ ಕಾಳೇ ಈ ಬದುಕು...
____ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ನಾಚಿಸುವ ಕಟು ಸತ್ಯ...
ಗರ್ಭ ಪಾತ್ರೆಯಲಿ ಎನ್ನನಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಉಸಿರ ತುಂಬಿ ಕೊಟ್ಟವಳು ತನ್ನ ಉಸಿರನಿಲ್ಲೇ ಉಳಿಸಿ ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ತಿಂಗಳು ಕಂತುತಿದೆ...
ನನ್ನ ಹುಟ್ಟನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ ಪ್ರೀತಿಗಳೆದುರು ದಡದ ಯಾವುದೋ ಜೊಂಡಿಗೆ ಆತು ನಿಂತ ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲದ ನಾವೆಯಂತೆ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ...
ಎದೆಯಲಿನ್ನೂ ಅವಳ ಚಿತೆ ಉರಿಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ...
____ ಕಣ್ಣ ಹನಿಯೂ ತೊಳೆಯಲಾರದ ದುಃಸ್ವಪ್ನಗಳು...
ಕರುಳ ಕುಂಚದಲಿ ಎನ್ನ ಬರೆದು ಬೆಳಕ ಹರಸಿ, ನನ್ನ ಹುಚ್ಚಾಟಗಳನೂ ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ನೋಡುತಿದ್ದ ಮಮತೆಯ ಕಣ್ಗಡಲು ಬತ್ತಿದ ಸತ್ಯವ ಒಪ್ಪಲಾಗದ ಎನ್ನ ಭಾವ ಬದುಕು ಬರಡು ಬರಡು...
ಅವಳದೊಂದು ಮರುದನಿಗೆ ಏನೆಲ್ಲ ಹಲುಬಾಟ...
.........ಉಸಿರಿರುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ.......
ಜಗುಲಿಗೆ ಇಣುಕಿದ ಚಂದಿರ; ಮನಮಂದಿರದಿ ಮೂಡಿಸುವ ಭಾವಗಳೆ ಸುಂದರ... ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೂ ಅದಲುಬದಲಾಗುವ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನದೇ ಭಾವಗಳು ನನ್ನನೇ ಬೆಚ್ಚಿಬೀಳಿಸುತ್ತವೆ ಹಲವೊಮ್ಮೆ...
Monday, August 1, 2022
ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರ್ತೊಂಭತ್ತೆರಡು.....
Subscribe to:
Posts (Atom)