ಜಗುಲಿಗೆ ಇಣುಕಿದ ಚಂದಿರ; ಮನಮಂದಿರದಿ ಮೂಡಿಸುವ ಭಾವಗಳೆ ಸುಂದರ... ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೂ ಅದಲುಬದಲಾಗುವ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನದೇ ಭಾವಗಳು ನನ್ನನೇ ಬೆಚ್ಚಿಬೀಳಿಸುತ್ತವೆ ಹಲವೊಮ್ಮೆ...
Friday, November 20, 2020
ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ಮೂರು.....
Monday, November 16, 2020
ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೆರಡು.....
ಕಳ್ಳು ಕಾವ್ಯ.....
ಕಣ್ಣ ದೀಪದಿಂದೇ ಬೊಗಸೆ ತುಂಬಾ ಬೆಳಕ ಭಿಕ್ಷೆ ಸುರಿವ ಅಕ್ಷಯ ಜ್ಯೋತಿ ನೀನು...
ಮತ್ತು
ಮುಟಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬೇಲಿಯಾಚೆ ಕಾದು ನಿಂತ ಕತ್ತಲೂರ ಬಡ ಜೋಗಿ ನಾನು...
ಹಾಗೇ
ನನ್ನನೇ ನಾನು ದಾಟಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಗ್ಣದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕರುಳ ಕರುಣೆ ನೆತ್ತಿ ಸೋಕಿ ಬದುಕು ಚೂರು ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ - ಮತ್ತೆ ಬದುಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ...
ನೀನೆಂದರೆ -
ಬದುಕ ಕೊಳಲಿಗೆ ಜೀವ ತುಂಬಿದ ಭಾವದುಸಿರು; ಹೆಸರ ಬೇಡದ ಮಾಯೆ...
ನೀ
ಒಡಲುಕ್ಕಿ ನಕ್ಕ ದಿನ ನನ್ನ ದೀಪಾವಳಿ...
#ಉಸಿರ_ಛಾಯೆ...
♡♤♥♤♡
ದೇವಕಣಗಿಲೆ ಹೂವಿನಂಥವಳೇ -
ಸಣ್ಣ ಮಳೆಯ ನಾಕು ಚಣ ಮತ್ತು ಸುಮ್ಮನೇ ನನ್ನ ಬಳಸಿದ ನಿನ್ನ ಕೈ...
ಸ್ವಯಂ ಬಂಧಿ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ತಟವಟ ತಿಳಿಗತ್ತಲು...
ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹರಸಿದ ವಿದಾಯದ ಮಗ್ಗುಲಿನ ಗಟ್ಟಿ ತಬ್ಬುಗೆ...
ಉಸಿರ ಕಿಬ್ಬಿಗಳಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿದ ನಿನ್ನ ಹೆರಳ ಗಂಧ...
ಬದುಕಿನ ಕರುಣೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಮಾರಾಯ್ತೀ...
ಮಾತಿನ ಮಲ್ಲನ ಗೋನಾಳವನೂ ಪ್ರೇಮದಿ ಅಪ್ಪುವ ಮೌನ...
ಎಂದಿನದೋ ಒಂದು ಅಪ್ಯಾಯ ಭೇಟಿ ಮುಂದಿನ ಸಾವಿರ ಸಂಜೆಗಳ ಕಾಯ್ದುಕೊಡೋ ಸೊಬಗಿಗೇನೆನ್ನಲೀ...
#ಆಯಸ್ಸಿನ_ಖಾತೆ_ಪಟ್ಟಿಯ_ಸವಿನೆನಪುಗಳ_ಜಮಾಬಂದಿ...
#ನಿನ್ನ_ನೇಹ...
♡♤♥♤♡
ಬೆಳಕಿನ ಬಣ್ಣ ಕೇಳಿದರು
ನಿನ್ನ ಕಿರು ನಗೆಯ ತೋರಿದೆ...
ಪ್ರೀತಿಯೂರ ದಾರಿ ತೋರೆಂದರು
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಬೆಳಕಿನೆಡೆ ಬೆರಳು ಮಾಡಿದೆ...
#ದೃಷ್ಟಿಯಾಗದಿರಲಿ...
♡♤♥♤♡
"ನನ್ನೇ ನಾ ಮರೆತು ತೋಳ್ದೆರೆದ ಹುಯಿಲಿನಲ್ಲೂ ನಿನ್ನ ಮರೆಯಲಾಗದ ಸಿಹಿ ಸೋಲಿನ ಸಂಗಾತವ ಏನೆಂದು ನಾ ಕೂಗಲಿ..."
ಖಾಲಿ ತೋಳಿಗೂ ಇಳಿದಾವು ನೂರು ಕನಸು ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಹಾದಿಗಂಟಿ - ಮೋಡ, ಮಳೆ ತೇಲಿದಂಗೆ ಗಾಳಿಗುಮ್ಮನ ಹರಿಗೋಲಿಗಂಟಿ...
ನೀನು ಬರೆಸಿದರಷ್ಟೇ ನಿನ್ನ ಬರೆದೇನು ಚೂರುಪಾರು ಮತ್ತು ನಾನೀಗ ಬರೆದಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನದೇ ಒಕ್ಕಲ ಪೈರು...
ಬೆಳಕು, ಬದುಕು, ಪ್ರೇಮ, ಕಾಮ, ಕತ್ತಲು, ಸಾವು, ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಎಲ್ಲಾ ಎಂದರೆ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮೋಹಾಮಾಯೆಗಳನೂ ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಆಳುವ ಅಖಂಡ ಪ್ರೀತಿ ಹಸಿವು ನೀನು...
#ಉಪಮೇಯ_ಉಪಮಾನಗಳಾಚೆಯ_ಉಸಿರ_ಉರುವಲು...
♡♤♥♤♡
ನೀ ಹೀಗೆ ಕಾಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಮತ್ತು ಕಾಡುತ್ತಲೇ ಇರು ಸದಾ ನನ್ನ ಅಂದವಳು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ...
ನಾನೀಗ ಕರುಳ ಒಣಗಲು ಹಾಕಿ ಮಳೆಗೆ ಕಾಯುವ ಸುಖಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...
#ದಣಪೆಯಾಚೆಯ_ಕಣ್ಣಹಾದಿ...
♡♤♥♤♡
ಈ ಕ್ಷಣದ ಸತ್ಯವನ್ನಷ್ಟೇ ನಂಬಬೇಕು ಬದುಕಾಗಿ...
ಉಹೂಂ -
ನಂಬುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಈ ಘಳಿಗೆಯ ಸತ್ಯವನ್ನಷ್ಟೇ ಅರುಹಬೇಕು ಕೂಡಾ ಒಪ್ಪವಾಗಿ...
#ಕೆಲವೆಲ್ಲ_ಖುಷಿಗಳಿಗಾಗಿ...
#ನೀನು_ಸುಳ್ಳೂ_ಅಲ್ಲ_ಸತ್ಯವೂ_ಅಲ್ಲ...
♡♤♥♤♡
ನಗುವ ತುಟಿಯ ಮೇಲಿಂದ ಉರುಳಿದ ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಹೇಳುವ ಒದ್ದೊದ್ದೆ ಕಥೆ - ವಿರಹ...
ಮನೆಯ ಪ್ರತಿ ಗೋಡೆ ವಾಡೆಯ ಸೆರಗಿಗೂ ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಬೆವರಿನಂಟಿನ ನಂಟಿರುವ ಹಗೂರ ಕಾಲವೊಂದಿತ್ತು....
ಈಗಿಲ್ಲಿ ಒಡೆದ ಎದೆಯ ಕನ್ನಡಿ ಹರಳು ಅಣಕಿಸುವಾಗ ಹೊರಲಾಗದ ಭಾರಾಭಾರದ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಬೇನೆಯ ಅಡಗಿಸಲು ಗೋಡೆಗಳ ಕತ್ತಲ ಮೂಲೆಗಳ ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ...
#ವಿಯೋಗ...
♡♤♥♤♡
ಬೇಹದ್ ಮಾತಾಡಿದ್ದು ದೇಹ - ಬೇಶರತ್ ಅರಳಿ ಹರಿದದ್ದು ಮನಸು...
#ಪ್ರಣಯ_ವಿಲಾಸ...
♡♤♥♤♡
ಮಧುರವಾದುದೊಂದು ತಪ್ಪನೂ ಮಾಡದೆ ಬದುಕು ಇನ್ನಷ್ಟು ಅಪೂರ್ಣವಲ್ಲವೇ...
ಕಳ್ಳ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಬಾಗಿಲಲಿ ನಿನ್ನ ಕಾಯುತ್ತಾ...
#ಕಳ್ಳು_ಕಾವ್ಯ...
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೊಂದು.....
ನನ್ನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ.....
ಹುಟ್ಟುವಾಗ ಮನಸ್ಸಿನ ಯಾವುದೋ ಹವಣಿಕೆಯ ಬೇಶರತ್ ಅನ್ನಿಸೋ ಎತ್ತರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಹಾರಾಡಿ ಹಡಾಹುಡಿ ನಡೆಸೋ ಅದೇ 'ಪ್ರೇಮ' ಮದುವೆಯ ಹಾದಿಗೆ ಹೊರಳಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವಾಗ ನೀಯಿಸಬೇಕಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ಗುಪ್ಪೆ ಹಾಕಿಡುವ ಚಂದ ಪಾತ್ರ ಅಷ್ಟೇ ಆಗುವ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಿವುದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ...!?
ಪ್ರೇಮಿ ಸಿಕ್ಕರೆ ಪೂರಾ ಪ್ರೇಮ ಸಿಕ್ಕಂತೇನಾss...!?
ಓಘಕ್ಕೆ ಒಡ್ಡು ಕಟ್ಟಿ ಇಕ್ಕೆಲದಲಿ ಹಸಿರ ಬೆಳೆದರೆ ಹರಿವಿನ ಸಾಗರದೆಡೆಯ ಹಸಿವು ತೀರೀತಾss...!?
ಪ್ರೇಮದ ಪರಿಭಾಷೆ ಬಂಧನ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದೂ ಸತ್ಯವೇ ಅಲ್ವಾ...!?
ಎಲ್ಲಾ ಗೋಜಲು ಗೋಜಲು...
ಈ ಗೊಂದಲ ಹುಟ್ಟಿದರೆ ಪ್ರೇಮ ಅರಳಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ - ಪ್ರೇಮ ಬೆಸೆಯದೇ ಗೌಜಿ ಕರಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಂ ಅಯೋಮಯಂ...
#ಪ್ರೇಮಿ_ಪ್ರೇಮದ_ಪಾತ್ರ_ಮಾತ್ರ...
♦♣♣♣♦
ಪ್ರೇಮ, ಪ್ರಣಯಗಳೆಲ್ಲ "ಕೇಳದೇ ಕೊಟ್ಟೂ ಮತ್ತು ಕೇಳಿ ಪಡೆದೂ" ಒಂದೇ ಅಳತೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಹಾಗೂ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಒಡನಾಡೀ ಆಪ್ತ ಸಂವೇದನೆಗಳೇ ತಾನೆ... ಮದುವೆ ಅಥವಾ ಸಂಸಾರದ ಸಮರಸದಲ್ಲಿ ಇದು ಇನ್ನಷ್ಟು ವೇದ್ಯವೇನೋ... ಅಂಥ ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಕೂಡಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಮಧುರ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ‘ನಾ ಹೇಳದೇ ನೀ ನನ್ನ ಅರಿಯಬೇಕು, ನಾ ಕೇಳದೇ ನೀ ಎಲ್ಲ ಕೊಡಬೇಕು’ ಎಂದು ಹಠ ಹೂಡಿದರೆ ಕೊನೆಗೆ ಉಳಿಯುವುದು ‘ನಾನೂ’ ಎಂಬ ಒಣ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲವಾ... ಇನ್ಯಾರದೋ ಮನಸನ್ನು ಹೂಬೇಹೂಬು ಓದಿ ಅವರಿಷ್ಟದಂಗೆ ನಡೀತೀನಿ ಅನ್ನೋದು ಕ್ಲೀಷೆ ಅನ್ಸಲ್ಲವಾ... ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಒಡನಾಡುತ್ತಾ ಒಡನಾಡುತ್ತಾ ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಅರಿವಾದರೆ ಸೈ, ಅರಿವಾಗದೇ ಹೋದರೆ ಮಡಿಲಿಗೆಳಕೊಂಡು ಕಿವಿ ಹಿಂಡಿ ಇದು ಹಿಂಗಿಂಗೆ ಅಂತ ಬಿಡಿಸಿ ತಿಳಿಸೋದೇನೂ ತಪ್ಪಲ್ಲವಲ್ಲ... ಪರಿಣಾಮ ಚಂದವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುಬಳಸಿನ ಹಾದಿಯೂ ಚಂದವೇ ಇರತ್ತಲ್ವಾ... ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಜೊತೆ ನಡೆವುದೆಂದರೂ, ಪರಸ್ಪರ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದೆಂದರೂ, ಅಂತರಂಗದ ಭಾವ ಬಹಿರಂಗದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನಿರಂತರ ಕಲಿಕೆಯೇ ಅಲ್ಲವೇ...
ಅನುರಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಮರಸ್ಯ ಅಂದರೆ ಕೇಳೋದ್ರಲ್ಲೂ ಕೊಡೋದ್ರಲ್ಲೂ ಸಮಭಾವದ ಸವಿರಸವೇ ಅನ್ಸತ್ತಲ್ಲ...
ಇದೆಲ್ಲ ಹಾದಿ ಹಾಯ್ದೂ ರಸ ಒಸರದೇ ಸೋತ ಅಬ್ಬೆಪಾರಿಗಳ ತುಂಬಿದ ಕಂಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಮಾತ್ರ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಭಾರದ ಹೊರತಾದ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ...
#ಪ್ರೇಮ_ಪ್ರಣಯ_ಇತ್ಯಾದಿ...
♦♣♣♣♦
"ನಾಟಕ ಜಾರಿಯಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತೆ..."
ಅಂಕದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಪಾತ್ರ ಮುಗಿಯಬಹುದು...
ವೇಷ ಬಳಿದ ಬದಲೀ ಮುಖಗಳು ಬರಬಹುದು...
ನಾನು ಆಡಿಬಿಟ್ಟ, ಚೂರು ಆಡದೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡ ಅದೇ ಹಪ್ಪು ಹಳೆಯ ನವಿರು, ಒಗರು ಸಂಭಾಷಣೆ ಈಗ ಹೊಸ ದನಿಯಲ್ಲಿ...
ನಸನಸೆಯೊಂದಿಗೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಸ್ವಂತಿಕೆಯ ಪರಿಭಾವಿಸುವ ಅಪರಿಚಿತ ರೂಪದ ಹೊಸತನದ ಖುಷಿ - ತಿಳಿಗತ್ತಲಿಗೆ ಒಗ್ಗಿದ ಬಿರುಗಂಗಳಲ್ಲಿ...
#ಚಿತ್ರದ_ಪರದೆ...
#ಹಿಂದುಮುಂದಿನ_ಪಾತ್ರ...
#ಒಡನಾಟ...
♦♣♣♣♦
ಎಲ್ಲರಂತಾಗುವುದು ಎಷ್ಟು ಸಸ್ತಾ...
#ನನ್ನ_ಪಾಲಿನ_ಸಾವು...
♦♣♣♣♦
#ನನ್ನ_ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ...
ಶ್ರೀ ಜೀವನ ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ...?
ಮುಷ್ಟಿ ಹೃದಯ ಒಸರೋ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೊಗಸೆಯಲಿ ಮೊಗೆದು ಆದಷ್ಟೂ ಹಂಚಿ ಹಂಚಿ ತಿನ್ನೋದು ಮತ್ತು ನೋವು ನಲಿವುಗಳ ನಗ್ನತೆಯ ಆ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಾ ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾ ಅರಳೋದು - ಒಂದು ಸುಂದರ ತಪನೆ...
ನನ್ನೊಡನೆ ನಾನು ಸರಸಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ನನ್ನ ನಾ ಕಾಣುವಂತೆ ಆಂತರ್ಯವ ಬೆದಕುತ್ತಾ, ನುಣುಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಸಾಬಕ್ಕಿ ಪಾಯಸವ ಬಟ್ಟಲೆತ್ತಿ ಸುರಿವಂಗೆ ಜೀವನವನ್ನ ಉಪಾಯದಲಿ ಸಂಭಾಳಿಸಿ ಆಮೋದಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸವಿದು ಸಾಯೋದು - ಅರ್ಥಾರ್ಥಗಳ ಮೀರಿದ ಮಧುರ ನಿರ್ವಾಣ...
ಮತ್ತೆ ಸಾಧನೆ ಅಂತಾರಲ್ಲ ಅದೇನು...???
ಜೀವನ ಹಾಗೂ ಪ್ರೀತಿ ಎರಡನ್ನೂ ಅವಿದ್ದಂಗೇ, ಅವು ದಕ್ಕಿದಂಗೇ, ದಕ್ಕಿದಷ್ಟನ್ನೇ, ಅಲ್ಲಿಗಲ್ಲಿಗೆ ಎಂಬಂತೆ ಬೇಶರತ್ ಸಮಾss ಜೀವಿಸೋದು - ಕತ್ತಲು ಮತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ಬೆಚ್ಚಬೆರಗು...
ಈ ಅವಮಾನ ಅಂದ್ರೇನು...????
ಈ ಘಳಿಗೆಯನ್ನ ಅದು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದಂಗೇ ಬಸಿದು ಬಡಿದುಂಡು ಜೀವಿಸಲಾಗದೇ, ನನ್ನ ನಾ ಗೆಲ್ಲಲಾಗದೇ ಯುದ್ಧವಿಲ್ಲದೇನೇ ಶರಣಾಗಿ ಅಳುವುದು - ಹೊರಗಿನ ಊನವನ್ನ ಶತಾಯಗತಾಯ ಗೆಲ್ಲಬೇಕಾದದ್ದು ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾನು...
♦♣♣♣♦
ಕೂಡಿಕೊಂಡದ್ದು ತಾ ಕೂಡಿಯಾಡಿ ಬೇಸರಾಗಿ ಸುಸ್ತೆಂದು ಕಳಚಿಕೊಂಬುವ ಕಾಲವೂ ಒಂದಿರತ್ತೆ - ಆ ಕಾಲದ ತಪ್ತ ಮೌನದಲಿ ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲುಕಾಡಲೆಂಬಂತೆ ಈ ಹೊತ್ತು ತೆರಪು ಕೊಡದೇ ಗುಪ್ಪೆ ಗುಪ್ಪೆ ನೆನಕೆಗಳ ಪೇರಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತೇನೆ...
ಹೊಸ ಹೆಸರಿನವು, ಹೆಸರು ಭಾಗಶಃ ಅಳಿಸಿಹೋದವುಗಳು, ಹೆಸರು ಕೆತ್ತಲು ಮರೆತಂತಿರುವ ಅಥವಾ ಹೆಸರು ಬೇಕಿಲ್ಲದಂತೆ ಬೋಳಾಗಿ ನಿಂತವುಗಳು, ತಿದ್ದಲಾಗದ ಹತಾಶೆಯಲಿ ಓತಪ್ರೋತ ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ ವಿರೂಪವಾದವುಗಳು - ಹಿಂಗೆ ಹೆಂಗೆಂಗೋ ಆತುಕೊಂಡ ಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳೆಲ್ಲ ಹಾದಿಗುಂಟ ಮೂರಡಿಗೊಂದು, ಆರಡಿಗೊಂದು, ಮೂರು ಆರರ ಕೂಡು ಗಡಿಗಿನ್ನೊಂದು ಎಂಬಂತೆ ಕತ್ತಲು, ಬೆಳಕಿನ ಬಣ್ಣಗಳ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳಾಗುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಅವುಗಳ ನೆನಪುಗಳೆಲ್ಲ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ನೆರಳಿನಂಗೆ ಜೊತೆ ನಡೆಯುತ್ತವೆ...
ಅದಲ್ಲದೇ -
ಎದೆಯಂಗಳದ ಕಿಚಿಪಿಚಿಯ ಒದ್ದೆಯಲೂ, ರಣ ರಣ ಧೂಳಿನಲೂ ಹೆಜ್ಜೆ ತುಳಿದಾಡಿದ ಇಂತವೇ ಝುಂಗುಡುವ ನೆನಪುಗಳಿವೆ ಮತ್ತು ಅವಿರುವ, ಅವಿರುತ್ತವೆ ಅನ್ನುವ ಘನ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಈ ಬದುಕಿಷ್ಟು ಸಹನೀಯವಾಗಿದೆ...
ಹಾಗೇನೇ -
ತಮ್ಮೆಲ್ಲ ಧಾಂಗುಡಿಯ ಗುಡುಗುಡು ನಡಿಗೆಯಲಿ ಒಡನಾಡಿಗಳ ಬಗಲ ಚೀಲದಲೂ ನನ್ನೊಡನಾಡಿದ ನೆನಹುಗಳ ಹೊಳಹುಗಳಿಷ್ಟು ಮಿಸುಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಸಾವು ಸಾರ್ಥಕ...
#ಸಾವಧಾನಕೊಂದು_ಮುರುಕು_ಆವಾಹನೆ...
♦♣♣♣♦
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
Sunday, November 15, 2020
ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತು.....
ಮಳೆಮಿಡತೆ ನನ್ನ ಹಾಡು.....ಚಿತ್ರ ಪಟ: ನನ್ನೂರ ಸಣ್ಣ ಝಲಕು...
ಹಗಲೂ, ಇರುಳೂ ಅವಳ ಉಡಿ ತುಂಬಿದ ಒಲವು...
ಚಂದಿರ ಅವಳ ಕಣ್ಣ ಬಿಂಬ -
ಇರುಳೆಂದರೆ ನಿದಿರೆ, ನಕ್ಷತ್ರ ಮಾಲೆ, ಬಾನ್ಬೆಳಕ ಕಡಲು, ಕನಸಿಳಿವ ಬೆರಗು, ಹೊಳೆಹೊಳೆವ ಬಾನ ನೀಲಿ ಕಣ್ಣು, ಇಳಿವ ತಾರೆಗಳ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಭುವಿಯ ಸಾವಿರ ಬಣ್ಣಗಳ ಬಾಚಿ ತಬ್ಬಿದ ಕತ್ತಲ ಕಪ್ಪು ಕಾಡಿಗೆ ಮೆರಗು, ನಿದ್ದೆ ಮರುಳಿನ ಮಾತಿನಂತೆ ಎಲೆ ಎಲೆಗಳ ನಡುವಿಂದ ಕೋಕೋ ಆಡುವ ಗಾಳಿ ಗುಮ್ಮನ ಮೆಲುದನಿ, ನಿಶ್ಶಬ್ದದ ಎದೆಯ ತುಳಿದು ಬೆವರೋ ಮಾರ್ಜಾಲ ಮಿಥುನ ಕಾವ್ಯ, ಬೆಟ್ಟದಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಬೆಲಗ ಹಾದಿಯಲಿ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲಿ ಹರಿವ ನೀರ ದನಿಯಲಿ ವಿರಹ - ಶೃಂಗಾರದ ಮೇಘದೂತ...
ಸೂರ್ಯ ವಸುಧೆಯ ಹಣೆ ಬಿಂದಿ -
ಬೆಳಗಾಗುವುದೆಂದರೆ ಚಾಪೆ ಮಡಿಸುವ ಕತ್ತಲಿನ ಧಾವಂತ - ಕಣ್ಬಿಡುವ ಬೆಳಕ ಲಾಸ್ಯ - ಕಾಡು ಹೂವಿನ ಅಪರಂಜಿ ನಗು - ಹೆಸರ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಕಿಲಿಕಿಲಿ ಸುಪ್ರಭಾತ - ಇಬ್ಬನಿ, ಮೋಡ ದಿಬ್ಬಣ ಸಾಲು - ಒಡಲುಕ್ಕಿ ಹರಿವ ಜೀವಜಲ ಜಂಝಾರವ - ದುಡಿವ ಜನಗಳ ರಟ್ಟೆಗಳಲಿ ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದುಳಿದ ನಿನ್ನೆಯ ಚೂರು ಆಯಾಸ, ದುಪ್ಪಡಿ ಮುಸುಗಿನ ಸಣ್ಣ ಆಲಸ್ಯ - ಛಳಿಯ ಛವಿಯ ಕೊಡೆ ಅಡಿಯಲಿ ಹನಿ ಮೌನ ನಿಜ ಧ್ಯಾನ ಅಲ್ಲಿ - ಸದ್ದು ಸಡಗರದ ಸಲ್ಲಾಪದಲಿ ಅನಾಯಾಸದಲಿ ತನ್ನ ತಾನೇ ಆರೈಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಬೀಜ ಬಿಳಲು ಚಿಗುರು ಹಸಿರು ನಿತ್ಯ ವಸಂತದ ಘಮ್ಮನುಸಿರು...
ಮಾತಿಗೊಲಿಯದ ಅಲಂಕಾರ, ಆಡಿ ಮುಗಿಯದ ಅನುಭಾವದ ಭಾವ ಧ್ಯಾಸ ಅದು...
ಅವಳಾ ಕರುಳಾ ಬಿಳಲು ನಾನು - ಮಣ್ಣಾಗುವ ಮನ ಜೀವಂತ ಅವಳಾ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ...
#ಮಲೆನಾಡು_ನನ್ನ_ಗೂಡು_ಮಳೆಮಿಡತೆ_ನನ್ನ_ಹಾಡು...
↰⇋↩↪⇌↱
![]() |
ಚಿತ್ರ ಪಟ: ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ದೀಪಾವಳಿ... |
ಉಸಿರ ಬತ್ತಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಎಣ್ಣೆ ಸವರಿ
ಭರವಸೆಯ ಸಣ್ಣ ಕಿಡಿ ತಾಕಿಸಿ
ಗಾಳಿ ಮುಗುಳ ನೆಚ್ಚಿ ಮೆಚ್ಚಿ
ಜೀವ ಹಣತೆಯ ಹಿಡಿದು ನಿಂತೆ...
ಬೊಗಸೆಯೊಳಗೆ ನೆರಳನಿಟ್ಟು
ಬಯಲ ತುಳಿದ ಬೆಳಕ ಕಾಲು...
ಕತ್ತ(ಲ)ಲೂ ಕನಸಿಗೆ ಗಬ್ಬ ಕಟ್ಟಿ
ಎದೆಯ ಗರ್ಭದಿಂದೆದ್ದ ನಗೆಯ ಸೆಳಕೇ ಹಬ್ಬ...
ದೀಪ ಹಚ್ಚಬೇಕು ನಾನೂ - ಬೆಳಕ ಹಂಚುವ(ದೇ) ಹಬ್ಬ...
#ಶುಭವೊಂದೇ_ಆಶಯ...
__ 14.11.2020 (ದೀಪಾವಳಿ)
↰⇋↩↪⇌↱
ಆತ್ಮದ ಬೆಳಕು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ...
#ವಂದೇ_ಮಾತರಂ...
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)