ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೊಂದು.....

ನನ್ನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ.....

ಹುಟ್ಟುವಾಗ ಮನಸ್ಸಿನ ಯಾವುದೋ ಹವಣಿಕೆಯ ಬೇಶರತ್ ಅನ್ನಿಸೋ ಎತ್ತರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಹಾರಾಡಿ ಹಡಾಹುಡಿ ನಡೆಸೋ ಅದೇ 'ಪ್ರೇಮ' ಮದುವೆಯ ಹಾದಿಗೆ ಹೊರಳಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವಾಗ ನೀಯಿಸಬೇಕಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ಗುಪ್ಪೆ ಹಾಕಿಡುವ ಚಂದ ಪಾತ್ರ ಅಷ್ಟೇ ಆಗುವ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಿವುದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ...!?
ಪ್ರೇಮಿ ಸಿಕ್ಕರೆ ಪೂರಾ ಪ್ರೇಮ ಸಿಕ್ಕಂತೇನಾss...!?
ಓಘಕ್ಕೆ ಒಡ್ಡು ಕಟ್ಟಿ ಇಕ್ಕೆಲದಲಿ ಹಸಿರ ಬೆಳೆದರೆ ಹರಿವಿನ ಸಾಗರದೆಡೆಯ ಹಸಿವು ತೀರೀತಾss...!?
ಪ್ರೇಮದ ಪರಿಭಾಷೆ ಬಂಧನ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದೂ ಸತ್ಯವೇ ಅಲ್ವಾ...!?
ಎಲ್ಲಾ ಗೋಜಲು ಗೋಜಲು...
ಈ ಗೊಂದಲ ಹುಟ್ಟಿದರೆ ಪ್ರೇಮ ಅರಳಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ - ಪ್ರೇಮ ಬೆಸೆಯದೇ ಗೌಜಿ ಕರಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ...
ಪ್ರೇಮಂ ಅಯೋಮಯಂ...
#ಪ್ರೇಮಿ_ಪ್ರೇಮದ_ಪಾತ್ರ_ಮಾತ್ರ...
♦♣♣♣♦

ಪ್ರೇಮ, ಪ್ರಣಯಗಳೆಲ್ಲ "ಕೇಳದೇ ಕೊಟ್ಟೂ ಮತ್ತು ಕೇಳಿ ಪಡೆದೂ" ಒಂದೇ ಅಳತೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಹಾಗೂ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಒಡನಾಡೀ ಆಪ್ತ ಸಂವೇದನೆಗಳೇ ತಾನೆ... ಮದುವೆ ಅಥವಾ ಸಂಸಾರದ ಸಮರಸದಲ್ಲಿ ಇದು ಇನ್ನಷ್ಟು ವೇದ್ಯವೇನೋ... ಅಂಥ ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಕೂಡಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಮಧುರ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ‘ನಾ ಹೇಳದೇ ನೀ ನನ್ನ ಅರಿಯಬೇಕು, ನಾ ಕೇಳದೇ ನೀ ಎಲ್ಲ ಕೊಡಬೇಕು’ ಎಂದು ಹಠ ಹೂಡಿದರೆ ಕೊನೆಗೆ ಉಳಿಯುವುದು ‘ನಾನೂ’ ಎಂಬ ಒಣ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲವಾ... ಇನ್ಯಾರದೋ ಮನಸನ್ನು ಹೂಬೇಹೂಬು ಓದಿ ಅವರಿಷ್ಟದಂಗೆ ನಡೀತೀನಿ ಅನ್ನೋದು ಕ್ಲೀಷೆ ಅನ್ಸಲ್ಲವಾ... ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಒಡನಾಡುತ್ತಾ ಒಡನಾಡುತ್ತಾ ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಅರಿವಾದರೆ ಸೈ, ಅರಿವಾಗದೇ ಹೋದರೆ ಮಡಿಲಿಗೆಳಕೊಂಡು ಕಿವಿ ಹಿಂಡಿ ಇದು ಹಿಂಗಿಂಗೆ ಅಂತ ಬಿಡಿಸಿ ತಿಳಿಸೋದೇನೂ ತಪ್ಪಲ್ಲವಲ್ಲ... ಪರಿಣಾಮ ಚಂದವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುಬಳಸಿನ ಹಾದಿಯೂ ಚಂದವೇ ಇರತ್ತಲ್ವಾ... ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಜೊತೆ ನಡೆವುದೆಂದರೂ, ಪರಸ್ಪರ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದೆಂದರೂ, ಅಂತರಂಗದ ಭಾವ ಬಹಿರಂಗದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನಿರಂತರ ಕಲಿಕೆಯೇ ಅಲ್ಲವೇ...
ಅನುರಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಮರಸ್ಯ ಅಂದರೆ ಕೇಳೋದ್ರಲ್ಲೂ ಕೊಡೋದ್ರಲ್ಲೂ ಸಮಭಾವದ ಸವಿರಸವೇ ಅನ್ಸತ್ತಲ್ಲ...
ಇದೆಲ್ಲ ಹಾದಿ ಹಾಯ್ದೂ ರಸ ಒಸರದೇ ಸೋತ ಅಬ್ಬೆಪಾರಿಗಳ ತುಂಬಿದ ಕಂಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಮಾತ್ರ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಭಾರದ ಹೊರತಾದ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ... 
#ಪ್ರೇಮ_ಪ್ರಣಯ_ಇತ್ಯಾದಿ...
♦♣♣♣♦

"ನಾಟಕ ಜಾರಿಯಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತೆ..."
ಅಂಕದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಪಾತ್ರ ಮುಗಿಯಬಹುದು..‌.
ವೇಷ ಬಳಿದ ಬದಲೀ ಮುಖಗಳು ಬರಬಹುದು...
ನಾನು ಆಡಿಬಿಟ್ಟ, ಚೂರು ಆಡದೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡ ಅದೇ ಹಪ್ಪು ಹಳೆಯ ನವಿರು, ಒಗರು ಸಂಭಾಷಣೆ ಈಗ ಹೊಸ ದನಿಯಲ್ಲಿ...
ನಸನಸೆಯೊಂದಿಗೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಸ್ವಂತಿಕೆಯ ಪರಿಭಾವಿಸುವ ಅಪರಿಚಿತ ರೂಪದ ಹೊಸತನದ ಖುಷಿ - ತಿಳಿಗತ್ತಲಿಗೆ ಒಗ್ಗಿದ ಬಿರುಗಂಗಳಲ್ಲಿ...
#ಚಿತ್ರದ_ಪರದೆ...
#ಹಿಂದುಮುಂದಿನ_ಪಾತ್ರ...
#ಒಡನಾಟ...
♦♣♣♣♦

ಎಲ್ಲರಂತಾಗುವುದು ಎಷ್ಟು ಸಸ್ತಾ...
#ನನ್ನ_ಪಾಲಿನ_ಸಾವು...
♦♣♣♣♦

#ನನ್ನ_ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ...
ಶ್ರೀ ಜೀವನ ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ...?
ಮುಷ್ಟಿ ಹೃದಯ ಒಸರೋ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೊಗಸೆಯಲಿ ಮೊಗೆದು ಆದಷ್ಟೂ ಹಂಚಿ ಹಂಚಿ ತಿನ್ನೋದು ಮತ್ತು ನೋವು ನಲಿವುಗಳ ನಗ್ನತೆಯ ಆ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಾ ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾ ಅರಳೋದು - ಒಂದು ಸುಂದರ ತಪನೆ...

ಪ್ರೀತಿ ಅಂದ್ರೆ...??
ನನ್ನೊಡನೆ ನಾನು ಸರಸಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ನನ್ನ ನಾ ಕಾಣುವಂತೆ ಆಂತರ್ಯವ ಬೆದಕುತ್ತಾ, ನುಣುಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಸಾಬಕ್ಕಿ ಪಾಯಸವ ಬಟ್ಟಲೆತ್ತಿ ಸುರಿವಂಗೆ ಜೀವನವನ್ನ ಉಪಾಯದಲಿ ಸಂಭಾಳಿಸಿ ಆಮೋದಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸವಿದು ಸಾಯೋದು - ಅರ್ಥಾರ್ಥಗಳ ಮೀರಿದ ಮಧುರ ನಿರ್ವಾಣ...

ಮತ್ತೆ ಸಾಧನೆ ಅಂತಾರಲ್ಲ ಅದೇನು...???
ಜೀವನ ಹಾಗೂ ಪ್ರೀತಿ ಎರಡನ್ನೂ ಅವಿದ್ದಂಗೇ, ಅವು ದಕ್ಕಿದಂಗೇ, ದಕ್ಕಿದಷ್ಟನ್ನೇ, ಅಲ್ಲಿಗಲ್ಲಿಗೆ ಎಂಬಂತೆ ಬೇಶರತ್ ಸಮಾss ಜೀವಿಸೋದು - ಕತ್ತಲು ಮತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ಬೆಚ್ಚಬೆರಗು...

ಈ ಅವಮಾನ ಅಂದ್ರೇನು...????
ಈ ಘಳಿಗೆಯನ್ನ ಅದು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದಂಗೇ ಬಸಿದು ಬಡಿದುಂಡು ಜೀವಿಸಲಾಗದೇ, ನನ್ನ ನಾ ಗೆಲ್ಲಲಾಗದೇ ಯುದ್ಧವಿಲ್ಲದೇನೇ ಶರಣಾಗಿ ಅಳುವುದು - ಹೊರಗಿನ ಊನವನ್ನ ಶತಾಯಗತಾಯ ಗೆಲ್ಲಬೇಕಾದದ್ದು ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾನು...
♦♣♣♣♦

ಕೂಡಿಕೊಂಡದ್ದು ತಾ ಕೂಡಿಯಾಡಿ ಬೇಸರಾಗಿ ಸುಸ್ತೆಂದು ಕಳಚಿಕೊಂಬುವ ಕಾಲವೂ ಒಂದಿರತ್ತೆ - ಆ ಕಾಲದ ತಪ್ತ ಮೌನದಲಿ ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲುಕಾಡಲೆಂಬಂತೆ ಈ ಹೊತ್ತು ತೆರಪು ಕೊಡದೇ ಗುಪ್ಪೆ ಗುಪ್ಪೆ ನೆನಕೆಗಳ ಪೇರಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತೇನೆ...
ಹೊಸ ಹೆಸರಿನವು, ಹೆಸರು ಭಾಗಶಃ ಅಳಿಸಿಹೋದವುಗಳು, ಹೆಸರು ಕೆತ್ತಲು ಮರೆತಂತಿರುವ ಅಥವಾ ಹೆಸರು ಬೇಕಿಲ್ಲದಂತೆ ಬೋಳಾಗಿ ನಿಂತವುಗಳು, ತಿದ್ದಲಾಗದ ಹತಾಶೆಯಲಿ ಓತಪ್ರೋತ ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ ವಿರೂಪವಾದವುಗಳು - ಹಿಂಗೆ ಹೆಂಗೆಂಗೋ ಆತುಕೊಂಡ ಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳೆಲ್ಲ ಹಾದಿಗುಂಟ ಮೂರಡಿಗೊಂದು, ಆರಡಿಗೊಂದು, ಮೂರು ಆರರ ಕೂಡು ಗಡಿಗಿನ್ನೊಂದು ಎಂಬಂತೆ ಕತ್ತಲು, ಬೆಳಕಿನ ಬಣ್ಣಗಳ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳಾಗುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಅವುಗಳ ನೆನಪುಗಳೆಲ್ಲ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ನೆರಳಿನಂಗೆ ಜೊತೆ ನಡೆಯುತ್ತವೆ... 
ಅದಲ್ಲದೇ -
ಎದೆಯಂಗಳದ ಕಿಚಿಪಿಚಿಯ ಒದ್ದೆಯಲೂ, ರಣ ರಣ ಧೂಳಿನಲೂ ಹೆಜ್ಜೆ ತುಳಿದಾಡಿದ ಇಂತವೇ ಝುಂಗುಡುವ ನೆನಪುಗಳಿವೆ ಮತ್ತು ಅವಿರುವ, ಅವಿರುತ್ತವೆ ಅನ್ನುವ ಘನ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಈ ಬದುಕಿಷ್ಟು ಸಹನೀಯವಾಗಿದೆ...
ಹಾಗೇನೇ -
ತಮ್ಮೆಲ್ಲ ಧಾಂಗುಡಿಯ ಗುಡುಗುಡು ನಡಿಗೆಯಲಿ ಒಡನಾಡಿಗಳ ಬಗಲ ಚೀಲದಲೂ ನನ್ನೊಡನಾಡಿದ ನೆನಹುಗಳ ಹೊಳಹುಗಳಿಷ್ಟು  ಮಿಸುಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಸಾವು ಸಾರ್ಥಕ...
#ಸಾವಧಾನಕೊಂದು_ಮುರುಕು_ಆವಾಹನೆ...
♦♣♣♣♦

ಪ್ರೀತಿ ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೇನಲ್ಲ ಶಾಲೀನತೆಯಲಿ ಬಾಗುವುದು...

ಬಾಗುವುದೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಸೋತಂತಲ್ಲ ಅಥವಾ ತನ್ನತನವ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವುದೂ ಅಲ್ಲ...

ಬದಲಾಗಿ,

ಎದುರಿನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ನಮಗಿಂತ ಹಿರಿಯದಾದರೆ ಅದರ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಅಭಿಮಾನ ತೋರುವುದು...

ಜೊತೆಯ ಚಹರೆ ನಮಗಿಂತ ಕಿರಿದಾದರೆ ಅದರ ಮಗುತನಕೆ ಇಳಿದು ಸಂಭಾಳಿಸುವುದು...

ಇಷ್ಟೇ -

ಹಿರಿಮೆಯ ಕೈಹಿಡಿದು, ಕಿರು ಮುಷ್ಟಿಗೆ ಕೈನೀಡಿ, ಎರಡೂ ಸನ್ನಿಧಿಯಲೂ ತಾನು ತಾನಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತ, ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಸಾಗುವುದು... 

ಪ್ರೀತಿ ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೇನಲ್ಲ ಬಾನು ಭುವಿಯಂತೆ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಶಾಲೀನತೆಯಲಿ ಬಾಗುವುದು...

#ಪ್ರೀತಿ_ದಾರಿ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)