Monday, January 25, 2021

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರರ‍್ವತ್ತೊಂದು.....

ನಮನ.....
"ಎನ್ನ ಎದೆ ಸಾಲಿನ ಒಂದಕ್ಷರ ಓದಿದ ಪ್ರತೀ ಪ್ರೀತಿ ಜೀವಕೂ ಶಿರಸಾ ಆಭಾರಿ..."
ಹೇಳಬೇಕಿದ್ದದ್ದನ್ನು ಹೇಳಲು ನಡೆಸುವ ತಯಾರಿಯ ಗೊಣಗಾಟದಲ್ಲೇ ಚಿತ್ತಭಿತ್ತಿಯಿಂದ ಸಿಡಿದು ಬಿದ್ದ ಬರಹವೆಂಬ ಭಾವ ಬಯಲಾಟದ ರಂಗ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ವರುಷಗಳ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಹೆಜ್ಜೆ ಕಾಲ ಸರಿದುಹೋಯಿತು...!!!


ಹಾಯ್ದ ಬೆಂದ ಬದುಕಿನ ಹೊರತಾಗಿ ಓದಿಕೊಂಡದ್ದು ಭಾಷೆಯ ವರ್ಣಮಾಲೆಯನಷ್ಟೇ, ಅದನ್ನೇ ಭಾವಗಳ ಗೋಂದನು ಬಳಸಿ ಜೋಡಿಸಿ ಜೋಡಿಸಿ ಬದುಕನ್ನು, ಬದುಕಿನ ಸುಪ್ತ ಕೋಶಗಳನು ಅಕ್ಷರಗಳಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಲು ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ...
ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಬಂದ ಸೋಲು, ನೋವು, ನಿದ್ದಂಡಿತನ, ದಕ್ಕದ ಸುಖಗಳೆಡೆಗಿನ ಹಾತೊರೆತ, ಅವಮಾನಗಳೆಲ್ಲವುಗಳ ನಡುವೆ ನನ್ನ ನಾನು ಸಮಾಧಾನಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಪುಟಾಣಿ ಗೆಲುವು ಹಾಗೂ ಪಾಪಚ್ಚಿ ನಗು ಈ ಬ್ಲಾಗ್ - 'ಸಾವಿನ ನೋವಿಗೆ ಬದುಕಿನ ನೋವು ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳಿದಂಗೆ...'

ಉಣುಗಿನ ಕಜ್ಜಿ ಕೆರ್ದಂಗೆ ಎದೆ ಗೋಡೆಯ ಕೆರೆಯುವಾಗ ಹುಡಿಹುಡಿಯಾಗಿ ಬೀಳೋ ಒಟ್ರಾಶಿ ಭಾವಗಳ ಒಡ್ಡೊಡ್ಡಾಗಿ ಒಟ್ಟಾಕಿ ಒತ್ತೊತ್ತು ಪದಗಳಲಿ ಹರಡಿಡುವ ನರಕ ಸುಖದ ಉತ್ತುಂಗದಂಥಾ ಹುಚ್ಚು ಗೀಳಿಗೆ ಇದೀಗ ಸುದೀರ್ಘ ಹತ್ತು ತುಂಬಿತು..‌.

ಉಸಿರಾಡಿದ ನಾಕು ದಶಕಗಳ ನೋವಿನ ಬಿರುಸನ್ನು ನೆನೆದು, ನಗೆಯ ಮೆದುವನ್ನು ಮಿಡಿದು, ಠೂ ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದ ಕನಸುಗಳನು, ಉಸಿರಿಗಂಟಿ ಕರುಳರಿತೂ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಧಿಕ್ಕರಿಸೋ ಸಾವನ್ನು, ಶೃಂಗಾರದ ಕಾವನ್ನು ಆಪ್ತವಾಗಿ ಎದೆಗೊತ್ತಿಕೊಂಡು ಸುತ್ತಿ ಸುತ್ತಿ ಅದದನ್ನೇ ಬಹುವಿಧ ಅಲಂಕಾರಗಳ ಪದಗಳಲಿ ಗೀಚಿದೆ - ಕೊನೆಗೆ ಅಮ್ಮನೆಂಬ ಆತ್ಮ ಸಂವೇದನೆ / ಸಂವಾದವನೂ ನನ್ನ ಕಣ್ ಕಾಣ್ಕೆಯ ವಲಯದಲೇ ಚಿತ್ರಿಸಿ ಬೆನ್ತಟ್ಟಿಕೊಂಡೆ...

ಸಾಲು ಸಾಲು ಭಾವದೀಪಗಳ ಹಣತೆ ಬೆಳಕಿಗೆ ಶಬ್ದಗಳ ಅಡವಿಟ್ಟು, ಪದಗಳ ಎಡೆಯಿಟ್ಟು ಏನ ಹುಡುಕಿದೆ ಮತ್ತು ಏನನ್ನ ಪಡೆದೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದರೆ - "ನನ್ನನ್ನ ಹುಡುಕಿದೆ ಹಾಗೆಂದೇ ನಿಮ್ಮನ್ನ ಪಡೆದೆ ಅಂತೀನಿ..."
ಓದಲು ತೆರಕೊಂಡ ನಿಮ್ಮಗಳಿಗೇನು ಸಿಕ್ಕಿತೋ, ಏನಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಅದು ನನ್ನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಆಚೆಯದ್ದು ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಅದು...

"ಹೃದಯ ರಕ್ತದ ಗೂಡು - ಆದರೋ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲದ ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಅದರ ನೋವು ನಗುವಿನ ಹೆದ್ದೆರೆಗಳ ನೆಚ್ಚಿನ ಹಾಡು..."
ಈ ರುದಯದ ಪಾಡು ಹಾಡು ಇನ್ನಾವುದೋ ಎದೆಯ ನೋವು ನಗುವಿನ ಕಡಲ ತುಳುಕಿನ ತೇವವಾಗಿ ಆ ಕಣ್ಣು ಮಿಂದರೆ ಅದು ಭಾವಕುಲದ ಆಪ್ತ ನೆಂಟಸ್ತಿಕೆ...
ಅಂಥಾ ನೆಂಟಸ್ತಿಕೆಗಳೇ ಈ ಪಾಪಿ ಬದುಕಿನ ಜೀವಭಾವ ಧಾತು - ಮತ್ತವನ್ನು ಬೆಸೆದದ್ದು ಓದು ಬರಹವೆಂಬ ಅಭಿರುಚಿಯ ರುಚಿ...

ಅಷ್ಟು ವರುಷಗಳ ಹಿಂದೆ ದಟ್ಟ ಕಾಡು ಕಣಿವೆ ನಡುವೆಯ ಪುಟ್ಟ ಮಿಡಿತವೊಂದು ಫಟ್ಟನೆ ಬೀಸಿ ಹೊಡೆದ ಬದುಕಿನ ಸುಳಿ ಗಾಳಿಗೆ ಮಣ್ಣಿನ ಮಡಿಲಿಂದ ತೂರಿ ಮಹಾನಗರವೆಂಬ ಸಿಮೆಂಟು ಧೂಳಿಗೆ ಬಿತ್ತು...
ಅಂಥ ತಳಮಳದ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನಾ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡ ನನ್ನೊಡನೆಯ ನನ್ನ ಹುಚ್ಚುಚ್ಚು ಸಂವಹನದ ವ್ಯಕ್ತ ಹಾದಿಯನೇ ಚೂರು ಹಿಗ್ಗಲಿಸಿ ನಿಮ್ಮ ಅಂಗಳದ ಸನಿಹ ಸುಳಿದು ನಿಮ್ಮದೊಂದು ನಗೆಯ ಕದಿಯಬಹುದಾ ಎಂಬ ಹಂಬಲಕೆ ಬಿದ್ದು ಶುರುಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಭಾವ ಬರಹಗಳೆಂಬ ವಟವಟ ಬಡಬಡಿಕೆಗಳ ಗುಚ್ಛವೇ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ - "ಭಾವಗಳ ಗೊಂಚಲು..."
ನೆನಪು ಕನಸಿನಾಟದ ಹಿಂದು ಮುಂದಿನ ಬದುಕು - ಬದುಕರಿಯದ ಅವಳ್ಯಾರೋ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ - ಕೈಕುಲುಕಿಯೂ, ಸ್ವಂತದವರ ಸೂತಕಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿಯೂ, ಸ್ವಂತಕ್ಕಿನ್ನೂ ತುಟ್ಟಿಯೇ ಆಗಿರೋ ಜವರಾಯ - ಭಂಡತನದಿ ಉಂಡೆದ್ದ ಒಂಭತ್ತು ರಸಗಳು - ಕಂಡದ್ದು, ಉಂಡದ್ದು, ಕಲ್ಪಿಸಿದ್ದು, ಕಾಮಿಸಿದ್ದು ಮುಂತೆಲ್ಲವನು ಪದಗಳ ಪೇರಿಸಿ ವೈಭವೀಕರಿಸಿ 'ಸಾವಿನ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಶೃಂಗಾರದ ಕಳಶ ಕೂರಿಸಿ ಮೆರವಣಿಗೆಗೆ ಬಿಟ್ಟಂತೆ' ಬರೆದೇ ಬರೆದೆ...
ತೀರಾ ಸಣ್ಣದೇ ಆದರೂ ನನ್ನದೇ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ನನ್ನ ಹಪಹಪಿಯ ಅಡುಂಬೋಲಕ್ಕೆ ಭರ್ತಿ ತುಂಬಿದ ಹತ್ತರ ಪ್ರಾಯ ಇಂದು...

ತಿಂಗಳೊಂದಕ್ಕೆ ಕಡೇ ಪಕ್ಷ ಒಂದಾದರೂ ಗೊಂಚಲು ಎಂಬ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ - ಹತ್ತು ವರುಷ - ನೂರಿಪ್ಪತ್ತು ತಿಂಗಳು - ಮೂನ್ನೂರರ‍್ವತ್ತು ಗೊಂಚಲುಗಳು; ಯಾವ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳಿಗೂ ಒಗ್ಗದೇ ಒಡ್ಡೊಡ್ಡಾಗಿ ಎಳೆದು ಬೆಳೆದು ಆಡಿ ಕಾಡಿದ ಎನ್ನೆದೆಯ ಭಾವಗಳ ತೇವ ತೀಡಿ ಹಸಿ ಹಸಿ ಪದಗಳ ಗುಪ್ಪೆಯಾಗಿಸಿದೆ - ನೀವದನ್ನು ಎತ್ತಿ ಎದೆಗೊತ್ತಿಕೊಂಡು ಮೆದುವಾದೆ ಅಂದಿರಿ...
ಬರಹದ, ಓದಿನ ಕಾಲ್ಹಾದಿಗುಂಟ ಬಂದಪ್ಪಿದ ಬಂಧಗಳಿಗೂ, ಅಪರಿಚಿತ ತೀರದಿಂದಲೇ ಕೈಬೀಸೋ ಅಜ್ಞಾತ ಅಭಿಮಾನಗಳಿಗೂ, ಬೆಸೆದು ಬಸಿದು ಆದರಿಸಿದ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಿಯ ಓದುಗ ಮನಸುಗಳಿಗೂ ಶಿರಸಾ ಆಭಾರಿ...

ಪ್ರತಿ ಹತ್ತರ ಆಚೀಚೆ ಬದುಕು ಮಗ್ಲು ಬದಲಿಸ್ತಾ ಬಂದಿದೆ - ಎಂದೂ ನನ್ನದಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ...
ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ನನ್ನದೆನಿಸಿದ ಏನೇನೋ ಗೋಳುಗಳನು ಗೀಚಿ ಗೀಚಿಯೇ ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿ ಬರಹಗಾರನ ಪಟ್ಟವ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೆ - ಹಹಹಾ!!! ಆ ಪಟ್ಟ ಮಹೋತ್ಸವಕ್ಕೆ, ಅಂದರೆ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಪಯಣಕೀಗ ಹತ್ತರ ಹುಟ್ದಬ್ಬ...
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಪರಿಚಿತ ಕಾಲ್ಹಾದೀಲೂ ಕೊಳ್ಳಿ ದೆವ್ವಗಳು ಎದುರಾಗೋ ಭಯ ಬಿತ್ತೋ ಅಮಾಸೆ ಕತ್ಲಂಥ ಬದುಕನ್ನು ಬೇಶರತ್ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ - ಸಾವಿನ ಭಯವೇನೋ ಅಂದರು; ಸಾವಿನ ಬಗೆಗೆ ದಕ್ಕಿದ್ದಷ್ಟನ್ನೂ ಪದಗಳಲಿ ಭಟ್ಟಿಯಿಳಿಸಿದೆ - ನಿರ್ವಾಣವ ಬಿಡ್ಸ್‌ಬಿಡ್ಸಿ ಹೇಳ್‌ಹೇಳಿಯೇ ಬದುಕಿನ ಮೋಹ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದೆ ನೋಡು ಅಂತಾರೆ...
ಧೋss ಮಳೆ, ಹೆಸರ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ಪುಟ್ಟ ಸಲಿಲ, ಅಪರಂಪಾರ ನೀರ ಸಾಗರ, ಸೂರ್ಯನ ರಥವೂ ಹಾದಿ ತಪ್ಪೋ ದಟ್ಟ ಕಾಡು, ಬಾನ ಬಯಲ ತುಂಬಾ ಬಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ತಾರೆಗಳನೂ ಹೆಕ್ಕಿ ಹೆಕ್ಕಿ ತೊಳೆವಂಥ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಬಗೆಗೆಲ್ಲ ತೀವ್ರ ಹುಚ್ಚಿದೆ - ಅದಕೇ ಅವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೆದೆ - ಬಾಲ್ಯ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಣ್ಣ ಸಂಸರ್ಗ ಅದು, ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳುವುದಾಗದು...
ಪ್ರಕೃತಿಯ ಜೀವೋಲ್ಲಾಸ ಸೌರಭವಾದ ಶೃಂಗಾರವ ಬರೆದೇ ಬರೆದೆ - ಹಪಾ ಪೋಲಿ ಎಂಬ ಮಾತನ್ನು ಬಿರುದಿನಂತೆ ಆಸ್ವಾಧಿಸಿದೆ - ಹೆಣ್ಣೆಂದರೇ ಮಾಧುರ್ಯ, ಅವಳೆಂಬ ಸೃಷ್ಟಿ ಚೈತನ್ಯ ಜನ್ಮತಃ ಒಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಬೆರಗು / ಬಯಕೆ / ಬೆಳಕು ನನ್ನಲ್ಲಿ...
ಹೌದೂ -
ಇನ್ನಾದರೂ ನಿಂತೀತೇ ಈ 'ಹಾಡಿದ್ದೇ ಹಾಡೋ ಕಿಸ್ಬಾಯ್ ದಾಸನ' ಹುರುಳಿಲ್ಲದ ಅಪದ್ಧ ಬಡಬಡಿಕೆ - ಕಾರಣ ಮತ್ತೆ ಹತ್ತಾಯಿತಲ್ಲ - ಹೊರಳಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಇನ್ನಾವುದೋ ಬದಿಗೆ ಅಥವಾ ಉರುಳಿಕೊಂಡರಾದೀತು ಮಣ್ಣ ಎದೆಗೆ...
ಕಾಯುವಿಕೆಯ ಕಿಡ್ಕಿ ತೆಗೆದೇ ಇದೆ...
ಹರಿದರೂ, ನಿಂತೇ ಹೋದರೂ, ಕಾಣಲು, ಕಾಯಲು ನೀವಿದ್ದೀರಲ್ಲ - ಈ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ ನಡಿಗೆಯ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಧನ್ಯತೆ ಅದು...
ನಿಮಗೆ - ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ ಅಷ್ಟೇ...

             - ವಿಶ್ವಾಸ ವೃದ್ಧಿಸಲಿ, 
                                   ___ ಶ್ರೀವತ್ಸ ಕಂಚೀಮನೆ


Thursday, January 14, 2021

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರರ‍್ವತ್ತು.....

ಭಾವಾನುಭಾವದ ನಿಲುವಿನ ಸೋಜಿಗ.....

ಬಾಲ್ಯಕ್ಕೆ ಕತ್ತಲ ಭಯವಾಗಿ ಕಾಡಿದ ಅಮ್ಮ, ಅಜ್ಜಿಯರ ಮಾಯದ ಕಥೆಗಳ "ಕಾಣದೂರಿಗೆ ಸೆಳೆದೊಯ್ಯುವ ಬಿಳಿ ಸೀರೆಯ ಮೋಹಿನಿಯರು" ಹರೆಯದ ಹೊಕ್ಕುಳಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ರಕ್ತದ ಬೆರಗಾಗಿ ಕನಲುವಲ್ಲಿ ನಾನೆಂಬ ಕಳ್ಳ ಪೋಲಿಯೊಬ್ಬ ಹುಟ್ಟಿದ... 😉
#ನಿಶಾಚರಿ_ಮನಸಿನ_ನೀಲಿ_ನೀಲಿ_ನಶೆ...
⇡↺⇗⇖↻⇡

ನಿನ್ನೆಡೆ(ದೆ)ಗೇ ಹರಿಯುತಿದೆ ಈ ಜೀವತೊರೆ -
ತುಟಿಗಂಟಿದ ಆತ್ಮದೆಂಜಲನು ಒರೆಸಿಕೊಂಬುದಾದರೂ ಹೇಗೇ ಸಖೀ...
ನಾನು ಮೋಹದಂಬಲಿ ಕುಡಿದ ಅಮರ ಸುಖಿ...
ನಿನ್ನೊಡನಾಡಿದ ಸೃಷ್ಟಿಶೀಲ ಇರುಳು ಹನಿದ ಪುಣ್ಯಕಾಲದ ಬೆವರನು ತೊಡೆದುಕೊಂಡರೆ ಮಹಾಪಾಪ...
ಪೋಲಿಯೊಬ್ಬನ ನಾಳೆಗಳ ನವಿರು ನಶೆಗೆ ಮರೆವು ಉಗ್ರ ಶಾಪ...
ನೆನಪಲ್ಲಾದರೂ ಕೂಡಿಡಬೇಡವೇನೇ ಹೂವು ತುಟಿಕಚ್ಚಿ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕರೆ ಕೊಡುವ, ತುಂಬಿ ತೋಳ್ಬಳಸಿ ಹೂವೆದೆಗೆ ಮುದ್ದಿಡುವ ಮೋಹದ ರಮ್ಯ ಕಾವ್ಯ ಕಲಾ ಪಾಕವ...
ದುಂಬಿ ಕಾಲ್ತೊಳೆದಲ್ಲಿ ಪರಾಗಕ್ಕೆ ಮು(ಶ)ಕ್ತಿ - ಪ್ರಕೃತಿಮಾನ್ಯ ಮೋಹದುಂಬಳಿಯಲಿ ಪ್ರಣಯಕಂಟಿಸಿದ ಪಾಪವೆಲ್ಲ ಮುಕ್ತ ಮುಕ್ತ - ನಾನೋ ಮಾಧುರ್ಯದ ಕಣಿವೆಯಲಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿದ ಜೀವನ್ಮೋಹೀ ಪಾಪಿ ಪ್ರಣಯಿ...
#ಮಧುರ_ಪಾಪ_ಸಮಾಹಿತಂ...
⇡↺⇗⇖↻⇡

ಆ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ -
ನನ್ನಂತರಂಗವ ನನಗೇ ಒಡೆದು ತೋರುವ ಕಡಲ ಕಣ್ಣಿನವಳು...
ದೊಡ್ಡವಳಾಗುವ ಕಂಗಾಲು ಮತ್ತು ಎದೆ ಬಿರಿಯುವ ಸಂಭ್ರಮ ಎರಡೂ ಸೇರಿ ಸೊಂಪಾದ ಹೆಣ್ತನದ ಬಿಳಲುಗಳ ಮೈಮನದಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡವಳು...
ದಾರಿಗಡ್ಡ ನಿಂತ ತನ್ನ ಮೊದಮೊದಲ ಮೋಹಮಾಯಾ ಪಲ್ಲವದೆದುರು ನಾಚಿಕೆಯ ಸುಳಿ ಸೆಳೆದು ಕಣ್ಣ ಬಾಗಿಸಿದಳು...
ನಿನ್ನ ಮೋಹದಾರತಿಗೆ, ಮತ್ತಾss ಮತ್ತ ಹರೆಯದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸೋತು ವರ ಕೇಳಲು ಬಂದ ಬಲು ಬೆರಕಿ ಪೋಲಿ ಹೈದ ನಾನೂ ಅಂತಂದು ಕೈಚಾಚಿದೆ...
ನಿನ್ನ ತೋಳ್ಬಲದಲಿ ಉಸಿರು ಸೊಕ್ಕಿಳಿಯುವ ಸುಖಕೆ ತಲೆಕೊಡುವ ಈ ಹುಂಬನ ಹಂಬಲದಿ ಆವರಿಸು ಅಂದು ಮಂಡಿಯೂರಿದೆ...
ತುಟಿಯಂಚಿನ ತುಂಟು ನಗುವಿಗಿಷ್ಟು ಕಳ್ಳ ಆಸೆಯ ಘಮ ಬೆರೆಸಿ ಛಳಿಯ ಸೀಮೆಯಲಿ ಪ್ರಣಯ ಪುಷ್ಪ ಮಾರಲು ನಿಂತ ಹುಡುಗ ಬಲು ಉದಾರಿ ಬಿಡಿ - ರತಿಯ ತೋಳಲ್ಲಿ ವಿಲಾಸೀ ಮದನನೂ ವಿಧೇಯ ವಿಹಾರಿ ನೋಡಿ...
ಅವಳ ಕಣ್ಣ ಮಡುವಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣ ಮಡಗಿ ಓದಿಕೊಂಡು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಎದೆಯ ಒದ್ದೆ ಭಾವಗಳಿಗೆ ಭಾಷ್ಯ ಬರೆಯಲು ಹೆಣಗುವಾಗ ಒದ್ದು ಬರುವ ಮುದ್ದು ಸಮ್ಮೋದದಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಎಂಥಾ ಚಂದ ಗೊತ್ತೇ...
#ನಾನೋ_ಅಖಂಡವಾಗಿ_ಅವಳ_ಮೋಹಿಪ_ಮಹಾ_ಮಧುರ_ಚಟಕ್ಕೆ_ಬಿದ್ದವನು...
⇡↺⇗⇖↻⇡

ಅರಳಿ ಮರಳಿ ಅರಳಿ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗುವ ಸುಖಕ್ಕೆ ಕಾಯಾ ವಾಚಾ ಮನಸಾ ಒಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡವನು ನಾನು - ಅವಳೆಂಬ ಬಂಗಾರ ಬೆಂಕಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆ ಒಡ್ಡಿ...
#ಪೋಲಿ_ಅಂದಿತು_ಜಗ...
⇡↺⇗⇖↻⇡

ಹೇ ಸುಂದ್ರಾಣೀ -
ನಿನ್ನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನೆನಪ ಗಾಳಿ ಬೀಸಿದ ಸಿಹಿ ಸಂದೇಶಕೆ ನನ್ನೆದೆಯ ಕನಸ ಹಕ್ಕಿಗೆ ಹೊಸ ಪುಕ್ಕ ಮೂಡುತ್ತದೆ...
ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಕಾಯುತ್ತೇನೆ ಕಾಯದೊಡಗೂಡಿ - ನಿನ್ನ ತುಂಟು ಇಶಾರೆಗಳಲಿ ಹೆಣ್ಣಾಸೆ ಹಣ್ಣಾದ ಸಣ್ಣ ಸುಳಿವೊಂದು ಸಿಕ್ಕರೆ...
"ನನ್ನ ಕಿವಿಗಿಂಪಾಗುವಂಗೆ ನೀ ನುಡಿವ ಸುಂದರ ಸುಳ್ಳಿನಲೂ ನನ್ನ ಸೆಳೆದು ಕೊಡು(ಲ್ಲು)ವ ಮೋಹಾವೇಶದ ಮೋಹಕ ಪರವಶತೆಯ ಸೆಳಕೊಂದಿದೆ..."
ಬಿಸಿನೀರ ಹೊಂಡದಲಿ ಜೋಡಿಯಾಗಿ ಬೆತ್ತಾಲೆ ಈಸುಬಿದ್ದು ಸುಖ ಸುಸ್ತಾಗಿ ನಿನ್ನೆದೆ ಗುಂಬದ ನಡು ಮಡುವಿನ ಕಿರು ಹಾದಿಯಲಿ ವಿರಮಿಸಿದಂತ ವಿಲಾಸ ಭಾವವೊಂದು ಎನ್ನೆದೆ ಬಡಿತದಲಿ ಬಡಬಡಿಸುತ್ತದೆ ಆ ಕಳ್ಳ ಸಲ್ಲಾಪದಲಿ...
ಎದೆ ಎದೆ ನೆಲದ ನಲ್ಮೆ ಆಶಾಭಾವಗಳು ಬೆವರುವಾಗ ನೆಲದ ನೆಲೆಯ ದೂರಗಳೆಲ್ಲ ದೂರವೇ ಅಲ್ಲ ಮತ್ತು ಮಧುರ ಪಾಪದ ಹೊಳೆಯ ಮೀಸುವಾಗ ಸುಂದರ ಸುಳ್ಳೇನೂ ಹಾಳಲ್ಲ ಬಿಡು - ಬೆಳಕ ಕಡ ತಂದ ಚಂದಿರನ ಮೋಸಗಾರ ಎನ್ನಲೇನು ಹೇಳು...
ಈ ಇರುಳ ಬೆಚ್ಚಾನೆ ಹುಚ್ಚು ಕನಸಿನ ಸಾರಥಿ ಮತ್ತೀಗ ನೀನೇ ಆದರೆ ತಪ್ಪು ನಂದಲ್ಲ ನಿಂದೇನೇ ಒಪ್ಪಿಸಿಕೋ...
#ಸುಳ್ಳಾದರೂ_ಆಡುತಿರು_ಅಷ್ಟಾದರೂ_ಹಿತವುಳಿಯಲಿ...
⇡↺⇗⇖↻⇡

ಆಲಾಪದ ಕಿರು ಅಲೆಯೊಂದು ಎದೆಯಲ್ಲೇ ಅಲೆಯುತಿರುವಂತೆ ಹಾಡು ಮುಗಿದ ಮೇಲೂ...
ಉಸಿರಿನ್ನೂ ಉರಿಯುತಿದೆ ನೀನು ಹಿಂತಿರುಗದೇ ಬದುಕಿಂದ ಎದ್ದುಹೋದ ಮೇಲೂ...
#ಕೊನೆಯ_ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ_ದಾರಿ_ಮರೆತಂತಿದೆ...
⇡↺⇗⇖↻⇡

ನೀನು ಪಾಪದ ಜೀವಿ...
ನಾನೋ ಪಾಪಗಳನೇ ತಿಂದುಂಡು ಬೆಳೆದ ಪ್ರಾಣಿ...
ನಡುವೆ ನೇಹದ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆದದ್ದಾದರೂ ಹೇಗೆ...!!
#ಭಾವಾನುಭಾವದ_ನಿಲುವಿನ_ಸೋಜಿಗ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೊಂಭತ್ತು.....

ನಿಶಾಚರಿ ಮನಸಿನ ನೀಲಿ ನೀಲಿ ನಶೆ.....

ಜೇನ್ಮಯ್ಯ ಜೀವಂತ ಪುತ್ಥಳಿಯೇ -
ಬೆಳುದಿಂಗಳ ತೂಕಕಿಟ್ಟ ನೀಲಿ ಬಯಲು - ನಿನ್ನ ಕಂಗಳ ಹೊನಲು...
ನಗೆ ಬೆಳಕಿನ ಹಸಿ ಬಣ್ಣ ನೀನು...
ನಿನ್ನೊಡಗೂಡಿದ ಏಕಾಂತ - ಉಬ್ಬೆಗಟ್ಟಿದ ಮೋಡ ಮೈಯ್ಯ ಕನಸ ಕೇಳಿ...
ನೀನಿರದ ಏಕಾಂತ - ನಿನ್ನ ಕೂಡಿಯಾಡಿದ ನೆನಪುಗಳ ಆವರ್ತನದ ಹಾವಳಿ...
ನಡುವೆ ಉರಿ ಉರಿ ವಿರಹದ ಮಹಾನದಿ...
#ನನ್ನೆದೆಯಂಗಳದಲೀಗ_ಅನುಕ್ಷಣ_ಪ್ರಣಯ_ಪೇಯ_ಕುಡಿದ_ಮಯೂರ_ನರ್ತನ...
⇖⇠⇡⇢⇗

ಕಣ್ಣ ಬಿಂಬವ ತುಂಬಿ ನಾಭಿ ತೀರ್ಥವ ಕಲಕಿದ ಸೌಂದರ್ಯ ಲಹರಿಯೇ -
ನಿನ್ನ ಕುಂಟು ನೆನಪೂ ಹಚ್ಚುವ ಉರಿ ಬಯಕೆ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಮೈಕಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಿದ್ದೆಗೆಟ್ಟು ದಾಟಿದ ಛಳಿ ರಾತ್ರಿಗಳ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ ನನ್ನಲ್ಲಿ...
#ರತಿಗಣ_ಗಣಿತ...
⇖⇠⇡⇢⇗

ಮೂರ್ತ ನಾನೂ ಅಮೂರ್ತ ನೀನೂ ನೆನಪ ಹೊಳೆಯಾಗಿ, ಕನಸ ಕನವರಿಕೆಯಾಗಿ ಎದೆಗಣ್ಣ ಸಂಧಿಸಿ ಬಯಕೆ ಬಳ್ಳಿಯ ಹಿಳ್ಳುಗಳಲಿ ವಿರಹವ ಕಡೆಯುವ ಖಾಯಂ ಮುಹೂರ್ತ - ಬೆಳದಿಂಗಳಿಗೆ ಪಾರಿಜಾತದ ಘಮಲ ಅಮಲೇರುವ ಮುಸ್ಸಂಜೆ...
#ಇರುಳ_ಬಾಗಿಲ_ನಾಭಿ_ಬೇಗೆ...
⇖⇠⇡⇢⇗

ನೀ ಚಂದ ಅಂದ್ರೆ ಮೂಗು ಮುರೀತಾರೆ...
ನಿನ್ನ ಪಕ್ಕದವಳ್ಯಾರದು ಚಂದ ಇದಾಳಲ್ಲ ಅಂದ್ರಂತೂ ಪರ್ಚೋಕೇ ಬರ್ತಾರೆ...
ಅಲ್ಲಾss ಈ ಕೂಸ್ಗೋ ಎಂಥಾ ಮಳ್ಳು ಹೇಳಿ...
#ರಸಿಕರ_ಕಥೆ_ಕಷ್ಟ_ಕಷ್ಟ...
⇖⇠⇡⇢⇗

ಒಲವಿನೂರ ಬಯಲಲಿ ಕನಸ ಕಣ್ಮಳೆ ಹರಿಸೆ ಬೆಳೆದ ನಗೆಮುಗುಳ ಪೈರು ನಿನ್ನ ಹೆಸರು...
ಕೃಷ್ಣತುಳಸಿಗಂಟಿದ ಪ್ರೇಮ ಗಂಧ - ರುಕ್ಮಾಯಿ...
#ಛಾಯಾನುವರ್ತಿ...
⇖⇠⇡⇢⇗

ಏಕಾಂತ ಸಂಗಾತವೊಂದು ಕನಸಲಿತ್ತು...
ಮತ್ತು
ನೂರು ಗದ್ದಲದ ನಡುವೆಯೇ ಆ ಸಂಜೆ ನಿನ್ನ ಸುತ್ತ ಸುಳಿವಾಗ ಎನ್ನೆದೆಯ ಹೆಪ್ಪು ಮೌನ ಒಳಗೇ ಕರಗುತಿತ್ತು...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
ಯಥಾರ್ಥದಲಿ ಕನಸು ಕನಸಲೇ ಇದ್ದೂ ಕನಸಿಗೊಂದು ಬೆಚ್ಚಾನೆ ಸಮಾಧಾನದ ರೆಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಬಿಚ್ಚಿದಂಗಾಯ್ತು...
"ಸಿಕ್ಕಷ್ಟು ಬಾಚಿಕೋ, ಚಂದ್ರನ ತಬ್ಬಬೇಕೆನಿಸಿದರೆ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಕುಡಿ - ಬದುಕು ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿದೆ" ಎಂಬ ನಿನ್ನ ಎಂದಿನ ಮಾತಲ್ಲಿ ಈಗ ನೀನೇ ಸಿಕ್ಕಂತಿದೆ...
"ಕೈಗೆ ಸಿಗದ ದೂರ ಕನಸಿಗೆ ಯಾವ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲ..." 
ಎಷ್ಟು ಸಣ್ಣ ಮಾತು ನೀ ನುಡಿದದ್ದು - ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮ ಸ್ನಿಗ್ಧ ನಗೆಯೊಂದು ಎನ್ನೆದೆಯ ಖಾಯಂ ಅತಿಥಿಯಾದದ್ದು...
ನಾ ತಲುಪಲಾಗದೇಹೋಗಬಹುದಾದ ನಿನ್ನ ಹೆಗಲನಾತುಕೊಳ್ಳುವ ವಾಸ್ತವದ ಆ ತೀರಕೆ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕನಸ ಹಾಯಿಯ ತೇಲಿಸಿ ಈಗಿಲ್ಲಿನ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಂಜೆಗಳ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಕಲಿತಿದ್ದೇನೆ...
ಏಕಾಂತವಿನ್ನು ಏಕಾಂಗಿಯಲ್ಲ - ಎದೆಯ ಗೂಡಿನ್ನೆಂದೂ ಖಾಲಿಯಲ್ಲ...
ಮೆಲುನಗುತಲೇ ಎನ್ನಲ್ಲಿ ನೀನೆಟ್ಟ ನೇಹದ ಮಡಿಲ ಆರ್ದ್ರ ನಗು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷಯವಾಗಲಿ...
#ನೀನೆಂಬ_ಆತ್ಮಾನುಭಾವ...
⇖⇠⇡⇢⇗

ಮಳೆಯ ಕುಡಿದ ಮಣ್ಣಂಥವಳೇ -
ಮುಕ್ಕರಿಸೋ ನೆನಹುಗಳನೆಲ್ಲ ಮರೆತಂಗೆ ನಟಿಸುತ್ತ ಕಾಲವೂ ಜೀವಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯವೇ...?!
ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿದ ನಿನ್ನ ಗೀರನು ನೀನೇ ನೇವರಿಸೋ ಸುಖದ ಕನಸನು ದೂರ ನಿಲ್ಲೆಂದು ಗದರುವುದು ಎನಿತು ಸಿಂಧುವೇ...?!
ಒಳಮನೆಯ ಕಲಕುವ ಮೌನ ಸಾಕೆನಿಸಿದಾಗೆಲ್ಲ ನಾನರಸುವ ಹೆಗಲು ನೀನಹುದು - ನನ್ನ ಹಾದಿಯ ನೆಳಲು...
ಮಾತು ಸೋತ ಹೊತ್ತಲ್ಲೂ ಕೂಗುವ ಅನಾಯಾಸದ ಹೆಸರು ನಿಂದೇ ಅಹುದು - ಒಲವಿನಾಲದ ಬಿಳಲು...
ಎದೆಯಲಿ ಇಂಗಿದ ಹೊಳೆ ನೀನು - ನಿರ್ವಚನಕೂ ಆಸರೆಯಾದ ನೀಲ ಬಾನು...
ನಿನ್ನಾ ನೆನಹು ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದ ಹಾಂಗೆ ಜೀವ ಹಕ್ಕಿ ಜಾಡು...
ಬಾನು ಭೂಮಿ ಕೂಡುವಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟುವಾಸೆ ನನ್ನಾ ನಿನ್ನಾ ಗೂಡು...
ಕಂಡು ಹೋಗು ಹೀಗೇ ಒಮ್ಮೆ ಜೀವ ಮಧುಬನಿ - ನನ್ನೇ ನಾನು ಹಡೆದ ಹಾಗೆ ನಿನ್ನಾ ಮರುದನಿ...
#ಕನಸ_ಹರಿಗೋಲು_ಗಾಳಿರೆಕ್ಕೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೆಂಟು.....

ಉತ್ತರಾಯಣ ಪುಣ್ಯ ಕಾಲ.....

ಎಳ್ಳು ಬೆಲ್ಲದಾ ಹದ ಬೆರೆಸಿ ಹಿಂಜಿ ಕಟ್ಟಿದ ಪ್ರೀತಿ ಪಾಕದ ಉಂಡೆ,
ಊರೆಲ್ಲ ಬೀರಿ ಬೀರಿ ಎದೆಯ ಬಳ್ಳದ ತುಂಬಾ ನಗೆಯ ಸಿರಿ ಪೈರು,
ಹೃದಯದಿಂ ಹೃದಯಕೆ ಪ್ರೀತಿ ನಗೆ ಬೆಳಕ ಸಂಕ್ರಮಣ... 🌾ಶುಭವೊಂದೇ ಆಶಯ... 🥳
↽⇈⇋⇊⇁

ಉತ್ತರಾಯಣ ಪುಣ್ಯ ಕಾಲವಂತೆ - ಕಾಲ ಕರೆದರೆ...

ಮತ್ತು -
ಹೊರಡೋ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ 'ಒಂದು ಘಳಿಗೆ ಇದ್ದು ಹೋಗೋ ಗೂಬೆ' ಅಂತ ಕಣ್ತುಂಬಿ ಪೀಡಿಸೋರು ಎದುರಾಗಿಬಿಟ್ರೆ ಕೊರಳುಬ್ಬಿ ಬಾಗಿಲ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಲು ಎಡವುತ್ತಲ್ಲ ಅದು ಬದುಕಿನ ಮಹಾ ಪುಣ್ಯ ಕಾಲ...

ಗಳಿಕೆ -
ಅಂತಿಮ ಸತ್ಯಕೂ ಅಗಣಿತ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ಪರ್ಶ - ಚಿತೆಯ ಮೇಲಿನ ಪಾದ ತೊಳೆದ ಕಣ್ಣ ಹನಿ...
↽⇈⇋⇊⇁

ನಿನ್ನ ಕಾಳಜಿಯಾಗಿ ಒಮ್ಮೆ, ನಾ ಬದ್ಕಿದೇನೆ ಅಂತ ನಿಂಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ, ನೀನೆಂಬ ನೇಹವೊಂದು ನಗುವಿಗೂ, ಅಳುವಿಗೂ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಲೊಂದು ಆಪ್ತ ಎದೆಯಾಗಿ ಜೀವಿಸಿದ್ದ ನಿನ್ನೆಗಳ ನೆನಪಿನ ಉರಿಯ ಆರಿಸಲಾಗದ ಎದೆಗುದಿಗೆ ಬೆಳಗಾಗಿದ್ದಕ್ಕೋ, ಹಗಲು ಮುಗಿದದ್ದಕ್ಕೋ ಯಾವುದಕ್ಕೋ ಶುಭಾಶಯ, ಒಂದೇನೋ ಹಳಸಲು ನಗು, ಹಂಗೋ ಹಿಂಗೋ ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಕುಂಟು ನೆಪ ಬಳಸಿ ನಿನ್ನ ಮಾತಾಡಿಸುವುದು ಎನ್ನ ಹುಚ್ಚೆದೆಯ ಖಾಯಂ ಖಯಾಲಿ..‌.
#ನೀ_ದೂರ_ನಿಂತದ್ದು_ಅರಿವಾದ_ಮೇಲೂ...
↽⇈⇋⇊⇁

ಇಲ್ಕೇಳು,
ಎಲ್ಲ ನಡೆವ ಹಾದಿಯಲ್ಲೇ ಸಾವೂ ನಡೆಯುವುದು...
ನಿನ್ನ ತೋರೋ ಹಾಳಿಗುಂಟ ಬದುಕು ಚಿಗುರುವುದು...
ವಸಂತ ಮುತ್ತಿ ಹಸಿರನುಟ್ಟ ಲತೆಯ ನಡುವನು ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಗ್ರೀಷ್ಮವೂ ಬಳಸುವುದು...
ಹಾದಿ ಸವೆದು, ಚಪ್ಪಲಿ ಹರಿದು, ಪಾದ ಒಡೆದು ನೋವು ಕಣ್ಣ ತೊಟ್ಟಿಲ ತೂಗಿದರೂ ನಿನ್ನ ತೋಳಿನಂಗಳ ಸೇರುವಾಗ ಎದೆಯ ನಗೆಯು ಸೋಬಾನೆ ಹಾಡುವುದು...
ನಿನ್ನೂರ ಮುರ್ಕಿ ಹಾಗೂ ಸಾವಿನೂರ ಬಯಲು - ಕೆರೆ ದಂಡೆ ಬಾಲ್ಯದ್ದಲ್ಲ ಬದುಕಿನ ಆಟ...
ಆಟ ಕಲಿಯದೇ ತರಬೇತಿಯ ಅಖಾಡಕ್ಕಿಳಿದಂತೆ ಬದುಕ ಬಯಲಿಗೆ ಬಿದ್ದವನಿಗೂ ಗೊತ್ತು; ನಿಲ್ದಾಣದ ಹೆಸರಿಟ್ಟುಕೊಂಡವೆಲ್ಲ ಹಾದಿಬದಿಯ ಅರವಟಿಗೆಗಳಷ್ಟೇ ಎಂಬುದು...
ಆದರೂ,
ಹಂಗೇ ಸಾಗುವಾಗ ಒಂದು ಚಿಪ್ಪು ಪ್ರೀತಿ ಅಂಬಲಿಯ ಉಂಡು ಹೋಗೋ ಗೂಬೆ ಅಂದವಳ ತೆರೆದ ಎದೆ ಕದದ ಹಣೆಪಟ್ಟಿಯ ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳದೇ ಹೆಂಗೆ ಭವ ದಾಟುವುದು...
ಸಾವು ಹಾಯುವ ಮುನ್ನ ಒಂದು ರಜ ಬದುಕಿಗೆ ಹಾಯ್ ಅನ್ನಬೇಕು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಬಾಹು ಬಳ್ಳಿ ಬಿಗಿ ಬಂಧದಲ್ಲಿ ತೃಪ್ತ ಕಣ್ಣು ತೂಗಬೇಕು, ಮೈಮನವು ತೇಗಬೇಕು...
#ಯಾವ_ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದ್ದೀನೋ_ಅಂತೂ_ಹೊರಟದ್ದಾಗಿದೆ_ತಲುಪಬಹುದು...
↽⇈⇋⇊⇁

ನನ್ನ ಕರೆ, ಅರಿಕೆ, ಅಹವಾಲು ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿ ಮಾರುತ್ತರ ಬರುವ ಖಾತರಿ ಏನಿಲ್ಲ...
ಹಾಗಂತ,
ಅಲ್ಲಿಂದ ಬರುವ ಸಣ್ಣ ಕೂಗಿಗೂ ಓಗೊಡದೆ ಮುಖತಿರುವಲು ನನ್ನಲ್ಲಂತೂ ಕಾರಣಗಳೇ ಇಲ್ಲ...
ಬಿಡಿ,
ಮೌನ ಶ್ರೇಷ್ಠವಂತೆ - ನಾನು ಮಾತಿನ ಗೊಲ್ಲ...
#ದೇವರಂಥವರು...
↽⇈⇋⇊⇁

ಯಾವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದ್ದೀನೋ...
ನಾ ಸವೆಯುತಿರುವುದು ನನಗೆ ನನ್ನ ಹೊರತು ಬೇರೇನೂ ಕಾಣದ ಭಂಡತನದ ಗರಡಿಯಲ್ಲಾ ಅಥವಾ ನನಗೇ ನಾನೂ ಸಿಗದ ಸಾವಿನ ಕೋವೆಯಲ್ಲಾ...?!
ನಿನ್ನ ಅಂತಃಕರಣದ ನುಡಿ ನಡೆಗಳೂ ಬರೀ ಹೇಳಿಕೆ ತೋರಿಕೆಗಳಾಗಿ ಕಾಣುವ ನನ್ನ ಭಾವರಾಹಿತ್ಯವ ಏನೆಂದು ಸಮರ್ಥಿಕೊಳ್ಳಲಿ ಅಥವಾ ಸಮರ್ಥನೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಸಮ ಅಂತ ಒಪ್ಪಲಾದೀತಾ...!!
ಮತ್ತು
ಅನಿಸಿಕೆಗಳ ಜೋತು ಬದುಕು ನಿಲ್ಲೊಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಸಮರ್ಥನೆಗಳಗಳನು ಸಾವು ಕೂತು ಕೇಳೊಲ್ಲ...
ಮೌನವ ನೀನೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಸಿದ್ದು ಮಾತಿನ ಸೋಲೇ ಇದ್ದೀತು ಬಿಡು...
ಒಂದು ಬಿರುಕಾದರೂ ಇದ್ದರೆ ಅದರೆಡೆಯಿಂದಲೇ ಹಸಿರ ಚಿಗುರೊಂದು ಉಸಿರಾಡೀತೇನೋ, ಆದ್ರೆ ಉರುಟು ಬಂಡೆ ಮೇಲೆ ಪಾಚಿ ಕೂಡಾ ಗಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲೊಲ್ಲ...
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ನನಗಿನ್ನೂ (ಎಂದೂ) ಅರ್ಥವಾಗದ್ದನ್ನು ಪದಗಳ ಪಾದದ ಪಾದುಕೆಯಾಗಿಸಲು ಹೊರಟಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಇಂಥ ಅಸಂಬದ್ಧ ಪದಮಾಲೆಯಾಗುತ್ತದೆ... 
#ಹೆಣ_ಕಾಯುವವನ_ಹುಳಿ_ಹೆಂಡ_ಮಾತಾಡುವಾಗ_ಬದುಕಿನ_ಬಿಡಿ_ಸತ್ಯಗಳು_ಬಲ_ಮಗ್ಗುಲಾಗಿ_ಮೈಮುರಿಯುತ್ತವೆ...
↽⇈⇋⇊⇁

ಪ್ರೀತೀನ ವಾಚಾಮಗೋಚರ ಹಾಡಿ ಹೊಗಳುವ ರುದಯ ಚತುರ ನಾನೇ 'ನನ್ನದೇ ನೂರಿರುವಾಗ ನಿನ್ನದೇನ ಕೇಳಲೀ' ಅನ್ನಬಲ್ಲೆ ಸುಲಭವಾಗಿ...
ನುಡಿವಲ್ಲಿ, ಪಡೆವಲ್ಲಿ ಚೂರೂ ಅಡ್ಡ ಬರದ ಅಹಂ ಕೊಡುವ ಸಹನೆಯ ಎದುರು ಮಾತ್ರ ಗಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೆ...
#ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳ_ನಂಬಿದರೆ_ಸತ್ರಿ...
↽⇈⇋⇊⇁

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ಮರೆತುಬಿಡೂ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹೋದದ್ದಲ್ಲ ನೀನು, ನೀನೇ ಮರೆತಂತೆ ನನ್ನಿಂದ ದೂರ ನಿಂತು ಬದುಕಲು ಕಲಿತದ್ದು - ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಪುಣ್ಯ...
ಮರೆಯ ಹೊರಟದ್ದೇ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗುವಂತಾಗಬಾರದು ನೋಡು ಅಡಿಗಡಿಗೆ, ನನ್ನ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಅಲೆವ ಯಾವ ಅನಿವಾರ್ಯ ಕೆಲಸವೂ ಬಾರದಿರಲಿ ಎಂದೂ ನಿನಗೆ - ನನ್ನದಿದೊಂದೇ ಹಾರೈಕೆ...
ಕಲೆಸಿಹೋದ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು - ಕಣ್ಣ ಚುಚ್ಚುವ ಧೂಳ ಕಣ - ಯಾರು, ಯಾರಲ್ಲಿ, ಎಷ್ಟು, ಹೇಗೆ ಜೀವಂತವೋ - ಹೆಣ ತೂಗುವ ಹಗಣವೇತಕೆ ಹೇಳು...
ಸೋಲಿನ ಪಟ್ಟ ನನಗೇ ಇರಲಿ - ಜೊತೆಗೆ ಚೂರು ಮರೆವೂ ದಕ್ಕಲಿ...
#ಕಂಗಾಲು_ಕನವರಿಕೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೇಳು.....

ವತ್ಸಾ ನಿನ್ನದೇನು ಕೊಸರು.....

ಮೌನವನ್ನು ಆಚರಿಸಿ ಎಂದು ಮಾತಿನ ಮೂಲಕ ಸಾರಲಾಯಿತು...
ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಗುರುವಿನ ಚಿತ್ರಪಟದ ಅಡಿಗೆ ಆತನ ಸಾವಿರ ಮಾತುಗಳ ಪೈಕಿ ಹೆಕ್ಕಿ ತೆಗೆದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವಾಕ್ಕುಗಳ ಬರೆದಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ...
#ಮೌನ_ಶ್ರೇಷ್ಠವಂತೆ_ಆದರೆ_ನಂಗೋ_ಸಾವೆಂದರೆ_ಭಯ...
↜⇍⇑⇏↝

ಕಾಯುವ ಎದೆ ಕೊಳಲ ನೂರು ರಾಗಗಳಲೂ ಕೃಷ್ಣನೊಂದೇ ಉಸಿರು...
#ಸಖತ್ವ...
↜⇍⇑⇏↝

ಸುಮ್ಮನೇ ಬಿಟ್ಟಿಟ್ಟರೂ ಲಡ್ಡಾಗಿ ಹರಿದು ಹೋಗತ್ತೆ...
ಗಟ್ಟಿ ಎಳೆದಾಡಿದ್ರೂ ಬಲ ತಾಳದೆ ತುಂಡಾಗಿಬೀಳತ್ತೆ...
ಮೌನ - ಮಾತು - ಭಾವ - ಬಂಧ - ಸಂಬಂಧ ಎಲ್ಲಾ ಅಷ್ಟೇ ಅಷ್ಟೇ...
ಬಗೆಹರಿಯದ ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಮದೂಗಿಸೋ ಬಗೆ ಅರಿವುದರೊಳಗೆ ಬದುಕು ಮುಗಿದೇ ಹೋಗಿರತ್ತೆ...
#ವತ್ಸಾ_ನಿನ್ನದೇನು_ಕೊಸರು...
↜⇍⇑⇏↝

ಶರಧಿಯ ಹಾರಿದ್ದು ಹನುಮನ ಶಕ್ತಿಯಾದರೂ ಹಾರಿಸಿದ್ದು ಜಾಂಬವನ ಯುಕ್ತಿ...
ಒಡನಾಡಿಯ ಒಳಗನರಿತು ಒಡನಾಡುವ ನೇಹಿಗಳೆಲ್ಲ ಜಾಂಬವನ ಕುಲದವರೇ ಅನ್ಸತ್ತೆ...

ನನ್ನ ಜೀವಿತ ಚೈತನ್ಯವ ನನಗಿಂತ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ನಂಬಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಕತ್ತಲ ಕುಹರದಲಿ ನಾ ತೆವಳುವಾಗದನು ನನಗೇ ಬಿಡಿಸಿ ತೋರುವ ಹೊರಗಿನ ಬೆಳಕ ಕಿಡಿ - ಅದು ಆಪ್ತ ನೇಹ...
"ಒಂದೊಂದು ಆತ್ಮೀಯ ನೇಹವೂ ಅಗಣಿತ ನೆನಪು, ಕನಸುಗಳ ಹೆತ್ತುಕೊಡೋ ಹೇಮಗರ್ಭವೇ..."
ಬಂದದ್ದು ಕಾಲವೂ ಇರಲಿರಲಿ, ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪಿ ಬಪ್ಪಷ್ಟು ಯಾವತ್ತೂ ಜೊತೆ ಬರಲಿ ಬದುಕಿನುಡಿತುಂಬಿ ನಗೆಯಾಗಿ ನೇಹಿಗಳೆದೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಫಲತಾಂಬೂಲ...
#ಗೆಳೆತನವೆಂಬೋ_ಹೃದಯಸ್ಥ_ಸಂಭಾಷಣೆ...
↜⇍⇑⇏↝

ಕೇಳಿಸ್ತಾ -
ಸತ್ಯಕ್ಕೂ ಕೂಡಾ ಸುಳ್ಳಿನೆದುರು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿಕೊಂಡಾಗಲೇ ಜಗಮನ್ನಣೆ ಇಲ್ಲಿ...
ಹಾಗೆಂದೇ,
ನನ್ನ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ನನ್ನ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವಕಾಶ ಇಲ್ಲವಾಗುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ "ನಾನು" ತೀರಾ ಕಂಗಾಲಿಗೆ ಬೀಳ್ತೇನೆ...
ಅದರಲ್ಲೂ ದೇಹದ ನಿತ್ಯವಿಧಿಗಳು ಎಷ್ಟು ಪ್ರಾಕೃತಿಕವೋ ಅಷ್ಟೇ ಅವುಗಳ ಲೋಕಮರ್ಯಾದಿಯ ಬಣ್ಣವೂ ಗಾಢ ಮತ್ತು ಅದನ್ನೇ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೂ ನಾನು ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡಾಗಿದೆಯಲ್ಲ...
ಇಲ್ಕೇಳು,
ಹೆಣವಾದಾಗ ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸಿ ಸುಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಬೆತ್ತಲೆ ಮಲಗಿದಲ್ಲೇ ಸಾಯುವ ಧೈರ್ಯ ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ ನೋಡು - ಅದಕೆಂದೇ ನಿನ್ನಿಂದಲಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ನನ್ನಿಂದಲೂ ದೂರ ನಿಂತು ಬಟ್ಟೆಯ ಬಡಿವಾರಕ್ಕೆ ಜೋತುಬೀಳ್ತೇನೆ...
ಆ ತೀರದಲಿ ನೀನು, ಈ ದಂಡೆಯಲಿ ನಾನು - ಮನಸುಗಳ ದೋಣಿ ವಿಹಾರ; ಕನಸುಗಳು ಬೆರೆತರೆ ನಿರ್ಬಂಧವೇನಿಲ್ಲ ಬಿಡು - ಬೆರಳುಗಳ ಬೆಸೆದು ನಡೆದರಲ್ಲವಾ ಬೀದಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಖಾರ...
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ,
ಬೀದಿ ಹೆಣವಾಗೋ ಭಯದಿಂದ ಲೋಕಮಾನ್ಯತೆಯ ಸಗಟು ಮಾರಾಟದ ಬೀದಿ ಬೀದಿ ಸುತ್ತುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಬೆತ್ತಲಲ್ಲೇ ಹೆಣವಾಗೋ ನಡುಕಕ್ಕೆ ಸಭ್ಯತೆಯ ಸೋಗನ್ನು ಸಾಕಿಕೊಳ್ತೇನೆ...
ಅಲ್ವೇ,
ಮನಸನಾದರೂ ಮಗುವಂತೆ ದುಂಡಗೆ ಆಡಲು ಬಿಡಬಹುದಿತ್ತು ನಿನ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ...
ಆದರೋ,
ಮೌನವ ದಾಟಿಸಲಾರೆ - ಮಾತಿನ ಶಾಪವಿರಬೇಕು... 
ಮಾತಿನ ಅಂಬಲಿ ಅರಗುವುದಿಲ್ಲ - ಮೌನದ ಅಭಿಶಾಪವೇನೋ...
#ವಿಕ್ಷಿಪ್ತನ_ನಿವೇದನೆ...
↜⇍⇑⇏↝

ದನಿ ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನವೇ ಸಂಭಾಷಣೆ ಮುಗಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ - ಭಾವ ಬರಡಾದ ನೆಲದಲ್ಲಿ..‌.
ಕಟ್ಟು ಕಥೆಗಳೂ ಹುಟ್ಟದ ಖಾಲಿತನದೊಳಗೆ ಇಂಚಿಂಚಾಗಿ ಜಾರುವ ದಿನ ಸಂಜೆಗಳು..‌.
ಇವನ ಎದೆಯೀಗ ಒಳಗೆ ತಿರುಳಿಲ್ಲದ ಬರಿ ತೌಡು...
ಮಸಣದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಹೆಗಲ ಭಾರವನೇನೋ ಇಳಿಸಿಬಿಡಬಹುದು...
ಆದ್ರೆ ಎದೆಯ ಭಾರವನಾದರೋ ಇಳುಕಲು ಕಾಲನೂ ಹೆಣಗಬೇಕು...
ಬುಟ್ಟಿ ಬುಟ್ಟಿ ಭಾವಗಳಿಗಿಂತ ಮುಟಿಗೆ ನಿರ್ವಾತಕ್ಕೇ ತೂಕ ಹೆಚ್ಚೆಂಬುದು ನೀ ಎದ್ದು ನಡೆಯುವ ತನಕ ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ ನೋಡು...
ಮುರಿದು ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಮುಗಿದು ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು...
ಕುಂಟು ನೆಪಗಳ ಜೋತು ಎಷ್ಟೂಂತ ನಡೆಯಬೇಕು ಹೇಳು...
ಸಾವಿನ ಮನೆಯಲೂ ನಗೆಯ ಹುಡುಕೋ ಮೋಹಿಯೂ ಒಳಗೇ ಸಾವಿಗೆ ಕಾಯಬೇಕು..‌.
#ಭಾವನಿರ್ವಾಣ...
#ಕೆಟ್ಟ_ಅಲವರಿಕೆ...
↜⇍⇑⇏↝

ನೀ ಬಳಸಿಕೊಂಡ ಹಾಗೆ ಹಾಗೂ ನೀ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಷ್ಟು ನಾನು ನಿನ್ನವನೇ...
#ಕೇಳಿಸ್ತಾ...
↜⇍⇑⇏↝

ಸ್ಪರ್ಶ ಮಳೆಯಂತೆ - ತಂಪಾಗುತ್ತೇನೆ ಒಮ್ಮೆ, ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ...
ಒಂದು ಸ್ಪರ್ಶ - ಮಾತು ಮೌನಗಳೆಲ್ಲ ಮೈಮರೆತು ಸ್ಥಾನ ಕಳಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ...
#ತಬ್ಬಿಕೊಂಡದ್ದು_ಭಾವ_ಕಾವ್ಯ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)