ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಎಂಟು.....

ನಾಯಿ ಕಾಲಿನ ಹುಡುಗ.....

ಮಗುವಾಗಬೇಕೆಂದರೆ ಮೊದಲು ಬೆತ್ತಲಾಗಬೇಕು...
____ 'ಮನದ' ಬೊಮ್ಮಟೆ ನಗ್ನತೆ - ಮಗುತನದ ನಿಜ ಬೆಳಕು...
␥␦␥

ಪ್ರತಿ ಜೀವಕ್ಕೂ ಒಂದು ಚೆಲುವಿದೆ, 
ಹೌದು ಕಣೇ, 
ಜೀವಂತ ಅನ್ನಿಸೋ ಪ್ರತೀ ಜೀವಕ್ಕೂ ಒಂದು ಘನ ಚೆಲುವಿದೆ...
ಅಂತೆಯೇ,
ಚೆಲುವನ್ನು ಚೆಲುವಾಗಿ ತೋರುವುದೂ ಒಂದು ಚಂದ ಕಲೆ - ನಿನ್ನಾ ಆ ಜೀವ/ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನನ್ನೀ ರಸಿಕ ಜೀವ ಮನಸಾ ಸೋತಿದೆ... 
_____ ಜೀವದ ಚೆಲುವು ಶುದ್ಧ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ - ಅದೇ ಜೀವದ ಚೆಲುವಿಗೆ ಭಾವದ ಬೆಳಕ ನೇಯ್ದು ಒಪ್ಪವಾಗಿ ತೋರುವುದು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಎರಕ...
␥␦␥

ಪ್ರಜ್ಞೆ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಿಸಿರುವಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಹೇಳುವುದು ಹುಚ್ಚುತನವೇ ಇರಬೇಕು...
___ ಜಗದ ಅಮಲುಗಳೆದುರು ಮೂಕನಾಗಿರುವುದೇ ಲೇಸು...
␥␦␥

ನಾನೆಂಬ ಸಜೀವ ಸೋಲನೂ ನಿರಂತರ ಹೊತ್ತು ಮೆರೆದ ತೇರು...
ಮರುಳನ ಹೆತ್ತು ರಾಯನಂತಾಡಿಸಿದ ಮಡಿಲು...
____ ಆಯಿ ಅಂಬೋ ಎಂದೂ ಸೋಲದ ಪ್ರೀತಿ ಗದ್ದುಗೆ...
␥␦␥

ಸಾವಿತ್ರೀ -
ಊಟ ಮಾಡಿದ್ಯಾ ಅಂತ ಕೇಳಿ, ಹೊಟ್ಟೆ ಕಾಯ್ಸಡಾ ಅಂತ ಬೈದು ಎಷ್ಟ್ ದಿನ ಆತು ಹೇಳಿ ನೆನ್ಪಿದ್ದಾ ನಿನ್ಗೆ...
........ಭರ್ತಿ ಒಂಭತ್ತು ಮಾಸಗಳು...
____ ಸಾವು ಮೌನವಾಗಿ ಕೊಲ್ಲುತ್ತದೆ...

ಬದುಕು ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೆ ಹೋಗಲಿ, ನಿದ್ದೆ ಕೊಲ್ಲುವ ಈ ನೋವಾದರೂ ಅರ್ಥವಾಗಬೇಕಲ್ಲ...
ಇಡಿಯಾಗಿ ಸಿಗದ ವಿಚ್ಛಿದ್ರ ಭಾವವೊಂದು ಧುತ್ತನೆ ಮಾತನೆಲ್ಲ ನಿವಾಳಿಸಿ ಹಾಕುವಲ್ಲಿ ಕಡು ಮೌನವೊಂದು ಗಂಟಲ ಮುಳ್ಳಾಗಿ ಚುಚ್ಚುತ್ತದೆ...
ಮೂಲ ಹುಡುಕಿದರೆ ಮಸಣದ ಮೂಲೇಲಿ ಚಂದ್ರನ ಹೆಣ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತ ನಾನೇ ಕಾಣುತ್ತೇನೆ...
ನನಗೇ ನಾನು ಸಿಗದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಇರುಳ ಹಾಯುವುದು ಕಡು ಕಷ್ಟ...
____ ಮಾತನು ಕಸಿದುಕೊಂಡ ಬೆಳಕು, ಮೌನವ ಹುಟ್ಟಿಸದ ಸಾವು - ನಾನಿಲ್ಲಿ ಮುಖಬೆಲೆಯೇ ಅಳಿಸಿಹೋದ ಸವಕಲು ಪಾವಲಿ...
␥␦␥

ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಲು ಭಯ - ನೀ ಕಾಣದೇ ಹೋದರೆ...
ಮುಂದೋಡಲೂ ಭಯವೇ - ನೀ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟರೆ...
ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ ಕಾಲು ಕಟ್ಟಿದಂತೆ ಕೈಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು...
___ ಪ್ರೀತಿ.‌‌..
␥␦␥

ನಾನೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಇಕ್ಕಟ್ಟು ಬೀದಿಗಳ ಪರಿಶೆಗಳ ಜಂಗುಳಿಯಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದವನು...
ಎದೆಗೇರಿದ ನಂಜನು ಜಾತ್ರೆ ಬೀದಿಯ ನಶೆಯ ಉಬ್ಬಸದಲಿ ಕಳೆದೇನೆಂಬ ಕುರುಡು ಹಂಬಲದ ಮಹಾ ಮರುಳನು...
ಎದುರು ಬಂದ ಅಪರಿಚಿತ ಕಂಗಳಿಗೆ ಹುಡುಕದೆಯೇ ಸಿಕ್ಕಿ ಪರಿಚಯಕೆ ಮರೆಯಾದ ‌ಗಾಂಪನು...
___ ಕನಸಿನ ಯೌವನವ ಯಾವುದೋ ಗಲ್ಲಿ ದೀಪದ ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿಸಿ ಮರೆತು ಓಣಿ ಓಣಿ ಅಲೆಯುವ ನಾಯಿ ಕಾಲಿನ ಹುಡುಗ...
␥␦␥

ಕಾಲ ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ...
ಕಾಲು ಸೋತವನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಕನಸೂ, ಶಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಗಡಿಯಾರದ ಮುಳ್ಳೂ ಕಾಲ ಓಡುವುದಕ್ಕೆ ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತ ಕರುಳಿನ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತ್ತವೆ...
ಯಾರೋ ನೊಂದು ಇಟ್ಟ ಶಾಪಗಳ ಮೂಟೆ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಹಾಗೆ, ಹಸಿವಿಗೆಂದು ಅದೇ ಹೆಣೆದುಕೊಂಡ ಬಲೆ ಉರುಳಾಗಿ ಸುತ್ತಿ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿದ ಜೇಡನ ಹೆಣಗಾಟದ ಹಾಗೆ ಕಾಲು ನಿಂತ ಮರುಳನೊಬ್ಬ ನರಳಿದರೆ ಕಾಲ ಕತ್ತಲ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತದೆ...
ಕಾಲ ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ; ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಅಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಚಲನೆಯಿಂದಲೇ ಸಮಾಧಾನಿಸುತ್ತದೆ ಕೂಡಾ...
___ 'ನಾನು' ಉರುಳುವುದಕ್ಕೆ ಇಮಾರತ್ತುಗಳೂ ಪುರಾವೆಯೇ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಏಳು.....

ನಾನೇನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ.....

ಸುಡು ಸುಡು ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಆಲಸ್ಯದಲಿ ಅವಳ ತಬ್ಬಬೇಕು - ಕಣ್ಣ ದೀಪವು...
ನನ್ನೇ ನಾನು ಹುಡುಕಹೊರಡುವ ನಿರಾಮಯ ಸಂಜೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅವಳದೇ ಹೆಸರಿಡಬೇಕು - ಎದೆಯ ಕಾವ್ಯವು...
ಕೆನೆಗಟ್ಟಿದ ಹಗಲು - ನನ್ನ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
____"ಆ ಕಪ್ಪು ಮೋಡದಂತವಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು ನನ್ನ ನಿತ್ಯದ ಹೋಳಿ..."
            __ 07.03.2023
&&&

ಪ್ರೇಮದ ಬೆಳಕೇ -
ಕಡಲುಕ್ಕಿ ಬಂದಂತೆ ಮೈಮನ ಕೆರಳಿ ಅರಳುವುದು ಕೊಳಲ ಖಾಲಿಯ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುವ ನಿನ್ನುಸಿರ ರಾಗಕೆ ಗೆಳೆಯಾ...
ನಿನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೂಡುವ, ಕೂಡಲೆಂದೇ ಕಾಡುವ ಗಂಡು ಗೊಲ್ಲ ಜಗದೆಲ್ಲ ಗೋಪಿಯರ ಎದೆಯಾಳದ ಕಳ್ಳ ಕನಸು ಕಣೋ ಕರಿಯಾ...
___ ಗೋಪಿ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಅನುಕ್ಷಣದ ಅನುಲಾಪ...
&&&

ನಿನ್ನ ಅರಳು ಕಂಗಳಲಿ ತುಂಬಿ ತೊನೆಯುವ ಆಸೆ ಹುಯಿಲಿನ ಕಂಗಾಲು...
ನನ್ನ ನೋಟಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಸಿಡಿದು ಸಣ್ಣ ಸೆಳಕಿನ ಮಿಂಚಿನಂದದಿ ನಿನ್ನ ಮೈಯ್ಯ ಯೌವನದ ನಾಡಿಗಳ ತುಳಿಯುವ ಸಿಹಿ ಕಂಪನ...
ಅಲ್ಯಾರೋ ಕರೆದಂತೆ, ಇಲ್ಯಾರೋ ಬಂದಂತೆ, ಬೆರಳ ಬೆಸೆದು ಕೊರಳ ಕುಣಿಸುವ ನಿನ್ನೊಳಗಣ ಎಳೆಗರುವಿನಂತ ಹುಸಿ ನಾಚಿಕೆ...
ಜನ ಜಾತ್ರೆಯ ಸೆರಗಿನ ಆಚೆ ಈಚೆ ಕಳ್ಳ ಕಿಂಡಿಗಳಲಿ ಬೆರಗಿನಲೇ ಆತುಕೊಳ್ಳುವ, ಹುಡುಹುಡುಕಿ ಹೂತು ಸೋಲುವ ನಿನ್ನಾ ಕಣ್ ಕಣ್ಣ ಸಲಿಗೆ...
ಹೇ ಮೋಹವೇ, 
ಕಳ್ಳು ಕುಡಿದಂತ ಈ ಹರೆಯದ ಹಳ್ಳ ಹರಿವಿಗೆ ನಿನಗಿಂತ ಅನ್ಯರಿಲ್ಲ ಎಂಬುವಂತೆ ಕಾಡುವ ಕಪ್ಪು ಕಡಲು ನೀನು....
ಜಾತ್ರೆಯಲಿ ಇಂದ್ರಚಾಪದಂದದಿ ಕಂಡ ನಿನ್ನ ಯೌವನವ ಇರುಳ ಕನಸಲಿ ಕೆಣಕಿ ಕಾಡಿ 'ಕಾಯುವ' ಪರಮ ಪೋಲಿ ಹರೆಯ ನಾನು...
___ ಬಲು ಚಂದ ಕಾಡುವ ಕಾಡು ಮೌನ - ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
&&&

ಈ ಬದುಕ ಕೊರಳ ಬಳಸಿದ ದಿವ್ಯಾನುಭೂತಿಯೇ -
ಕೇಳು,
ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಲಹೀನತೆ ಆಗಿರುವಾಗ ನಿಂಗೆ ನನ್ನಿಂದ ಸಿಗಬಹುದಾದದ್ದು ಎದೆಯ ತುಂಬಾ ಗೊಂದಲಗಳ ಕಲೆಸಿದ ನೋವಿನದೇ ಕಸರು ಅಷ್ಟೇ...
ಅದೇ, 
ನಾನು ನೀನು ಎಂಬುದು ನನ್ನಲ್ಲೂ ನಿನ್ನಲ್ಲೂ ಈ ಹಾದಿಯ ಹಲ ಕ್ಷಣಗಳ ಮಧುರ ಸಂಭ್ರಮದ ಸಂಗಮವೆನಿಸುವಾಗ ಕಾಲ ಕವಿತೆಯಾಗಿ ಉಸಿರೊಳಗರಳುವ ನೆನಹು ಕನಸುಗಳ ಹಾಸು ಹಸಿರು ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ...
____ ಈಗಿಲ್ಲಿ ನಾನೇನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ...
&&&

ಅವಳು - 
ಈ ದೇಹದ ಬೆತ್ತಲು ನಿನಗಲ್ಲ, ಆಸೆ ಬಿಡು; ಆದರೋ, ಭಾವದಲಿ ನಿನ್ನೆದುರು ಕತ್ತಲೆಯೇ ಇಲ್ಲ ನೋಡು...
ಇವಳು -
ನನ್ನೀ ಜೀವ ಭಾವಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಬಿಸುಪನು ಹೊಕ್ಕು ಬಳಸಿ ನೀರಾಗಿ ನಿಸೂರು ನಿರಾಳ ಹಾಡು...
___ ನೇಹಾಮೋಹದ ಬಿಗಿಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಹಗುರಾಗುವ ನಾನಾ ಬಗೆ‌.‌..
&&&

ಹೇ ಹತ್ತಿರದವಳೇ -
ನಿನ್ನ ನಡು ಯೌವನವು ಕಣ್ಣ ಕುಡಿಯ ಬಾಣವಾಗಿ,
ತುಟಿಗಳ ತೇವದ ಆಸೆ ಹಸಿಯಾಗಿ,
ಮೂಗು ಮೊನೆಯ ಬಿಗುಮಾನದ ಕಾವಾಗಿ,
ಎದೆ ಮಿದುವು ಬಿಗಿದ ಬಿಲ್ಲಾಗಿ ಎನ್ನ ತೋಳ ಹಸಿವ ಕೆಣಕಿ ಕರೆವಾಗ ಬಾಚಿ ತಬ್ಬದೇ ದೂರ ನಿಲ್ಲುವುದು ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟ‌ವೇ ಮಾರಾಯ್ತೀ...!!
____ಬಾ, ಮಾಗಿಯ ಬೇಗೆಗೆ ಮೋಹದ ತುಟಿಯ ಗಾಯ ಮಾಯಗೊಡಬಾರದು...
&&&

ಒಲವೇ -
ಅಲೆಗಳ ನಿರಂತರ ಪೆಟ್ಟು ತಿಂದೂ ಶಿಲ್ಪವಾಗದೇ ಉಳಿದ ಒರಟು ಶಿಲೆ ನಾನು...
ಜಲಗರ್ಭದ ಮೊರೆತವ ನೋಡುವ ನಿನ್ನ ಬೆರಗಿನ ಪಾದ ನೆತ್ತಿ ತುಳಿದದ್ದರಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಪುನೀತ ಭಾವ...
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತಲಿರು ಕನಸೇ ನನ್ನ ತೀರಕೆ...
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ...
&&&

ಕಡು ನೀಲ ಮುಗಿಲಿಗೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯೊಡನೆ ಕೆಂಡ ಹಬ್ಬಲಿಗೆಯ ಸೇರಿಸಿ ಹೆಣೆದ ದಂಡೆಯ ಅಂಟಿಸಿದಂಗೆ ಸಂಜೆಯ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆವಾಗ ಅಧರದ ಸವಿ ಮುತ್ತಾಗಿ ಮೋಹದಾ ಹೆಣ್ಣೇ ನೀನು ಸಿಗಬೇಕು...
ವಸಂತ ಬಯಲಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಎದೆಗೆ ಬಾಗ್ಲಾಕ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಯಾವ ನ್ಯಾಯಾ ಹೇಳು...
ಉತ್ಕಟ‌ತೆಯಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲವಾ ಜೀವಾಭಾವದ ಜೀವಂತಿಕೆ...
ಶಿಲೆ ಶಿಲ್ಪವಾಗಿ, ಶಿಲ್ಪ ಕಲ್ಪದ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ, ಹೃದಯ‌ಕ್ಕದು ಪವಿತ್ರ ಅನ್ನಿಸೋದು ಭಾವದ ಉತ್ಕಂಠ ಮಂತ್ರ‌ದಲ್ಲಲ್ಲವಾ...
ಹಾಗೆಂದೇ,
ನಿನ್ನ ಕೂಡುವಾಗಲೇ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಜೀವಂತ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು...
____ತುಟಿಯಂಚಿನ ಮಚ್ಚೆ, ಕೊರಳ ಶಂಖ ಇತ್ಯಾದಿ - ಭಾವಕ್ಕೆ ಜೀವ ಚಿತ್ರದ ಚಿತ್ತಾರ... 

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಆರು.....

ವಿಧವಿಧ ಮುತ್ತಿನಾ ಕಥೆ.....

ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಿನಾ ಸ್ವರ್ಗ ನನ್ನ ಅನುದಿನದಾ ಹಂಬಲ...
ಇರುಳ ಹಬ್ಬದ ಹಾದಿ ನೀನು...
ಎದೆಯಿಂದ ಎದೆಗೆ ಹಸಿಬಿಸಿಯು ಹಂಚಿ ಹರಡಿ ಪ್ರಾಯವ ಸಲಹುವ ಮಧುರ ಪಾಪದ ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲ ಸರಾಗ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಕತ್ತಲನು ಅಂಧಕಾರ ಕೂಪ ಅಂದವರ್ಯಾರೇ...
ಎದೆಯ ಭಾರವೆಲ್ಲ ಮೈಯ್ಯ ಬೆವರಾಗಿ ಇಳಿದಿಳಿದು ಹೋಪಾಗ ಅರಸಿಕರ ಬುಧ್ವಾದದ ಮಾತೆಲ್ಲ ಯಾವ ಲೆಕ್ಕ ಬಿಡು ನನಗೂ, ನಿನಗೂ...
___ ಇರುಳ ನಡು ಸುಡುವ ಸಖಜ್ವಾಲೆ...

ಎದೆಯ ಹಸಿಬಿಸಿಯ ಮಾತು ಮಾತು ಮಥಿಸಿ ಸಲಿಗೆಯಲಿ ಕೊಟ್ಟ, ಪಡೆದ ಸವಿ ಮುತ್ತುಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಇಟ್ಟಾನೆಯೇ ರಸಿಕ...
ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ
ಸಮ್ಮೋಹದಲಿ ಕೊಟ್ಟದ್ಯಾರು, ಪಡೆದದ್ಯಾರು ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ಪರಿವೆಲ್ಲಿ ಉಳಿದೀತು ತಳಿಬಿದ್ದು ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ ಇತ್ತ ಪುಳಕ...
__ಮತ್ತೆ ಮತ್ತದೇ ರುಚಿಯ ಹಂಬಲದ ಮತ್ತನೇರಿಸೋ ವಿಧವಿಧ ಮುತ್ತಿನಾ ಕಥೆ...

ಕೊಟ್ಟದ್ಯಾರೋ ಪಡೆದದ್ಯಾರೋ ತೇವ ತುಟಿಗಳ ಸವಿರಾಗ ನಶೆ ಮಾತ್ರ ಎರಡೂ ಎದೆಯಲಿ ಬಿಸಿ ಉಸಿರ ತಿಲ್ಲಾನದ ಝೇಂಕಾರ‌ವೇಳುತ್ತದೆ...
ಕುದಿ ಉಸಿರನು ಕಿವಿಯಲೂದಿ ಆ ಕಚಗುಳಿ‌ಯಲಿ ತನ್ನಾಸೆಯ ಉಡಿಸುತ್ತಾಳೆ...
ಆ ಅವಳ 'ಮೇಲೆ' ಶೃಂಗಾರ‌ದ ಸಿಂಗಾರ‌ದ ಖಂಡಕಾವ್ಯ ಬರೆವ ಎನ್ನ ಪೋಲಿ ಕಣ್ಣ ಕಂದೀಲಿನಲಗಲಿ ಇರುಳೇ ನಾಚಿಕೆಯ ವಸನವ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ...
ಜೀವಕಾಯಕೆ ಹಲ್ಲೂಡುವ ಅವಳದ್ದೂ ನನ್ನಂತೆಯೇ ಸಮೃದ್ಧ ಪೋಲಿತನ...
ಮೈತೀರಗಳಲಿ ಅಲೆವ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಈರ್ವರದೂ ಸರಿಸಮಾನ ಚಲನೆ ಮತ್ತು ಕೈಗುಣ... 
____ರಸಿಕ ರಸ ಸಂಗಮ...

ಇನ್ನೆಷ್ಟು ರಾತ್ರಿ ಹರೆಯದುರಿಯಲಿ ಉಕ್ಕುವ ಈ ಆಸೆಬಿಸಿಯ ರಕ್ತ ದಿಕ್ಕುಗಾಣದೆ ಮಣಿಯಬೇಕು...
ಎದುರು ದಿಕ್ಕಿಂದ ಅಸುವ ದಿಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸು ಬಾ - ಸೊಗದಿ ಸೊಕ್ಕಳಿದು ಪವಡಿಸುವಾ...
___ನಿದ್ದೆಗೂ ಮುನ್ನ...

ನಿನ್ನ ಮೆಲ್ಲುವ ಸವಿಗನಸಲೀ ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ಸಂತೆ... 
ನಿದ್ದೆ ಕಂಗಳಿಗೂ ನಿನ್ನ ಉಲುಹಿನ ಚಲುವಂತೆ...

ಹೆಗಲಿಗಾತು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಆಗಸವ ಕುಡಿಯುವ ಮತ್ತು ಒಡಲ ತುಂಬಾ ಕನಸುಗಳ ಬಸಿದುಕೊಳ್ಳೋ ಈ ಕನಸನು ಕೂಡಾ ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ಬರೆದೆ ನಾನು...
___ ಒಂದು ಒಂದು ಸೇರಿ ಒಂದೇ ಆಗಿ ಮತ್ತೆ ಮೂರಾದ ಕಥೆ...

ನಂಗೆ ಎಂಜಲೆಂದರೆ ಅಲರ್ಜಿ ಅಂದವಳೇ ಸಹಚಾರಿ ಬಯಲಾಗು ಮೈಯ್ಯ ತೀರಗಳುದ್ದಕೂ ನಾಲಿಗೆ ಮೊನೆಯಲಿ ಹಚ್ಚೆ ಹಾಕುತೇನೆಂದಾಗ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲಾಗಿ ಎ(ಹೆ)ದೆಯೇರುತಾಳೆ...
ಮತ್ತಾಗ ಕಳ್ಳ ನಾಚಿಕೆ‌ಯ ನೂರು ನಖರೆಗಳು ಮತ್ತೇರಿದ ಸಜ್ಜೆಮನೆ ತುಂಬಾ ಚೆಲ್ಲಾಡುತಾವೆ...
____ಪ್ರಣಯಾಘಾತದೆಂಜಲಿಗೆ ಮುಸರೆ, ಮಡಿ, ಮೈಲಿಗೆ, ನಂಜೆಲ್ಲ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕಿಲ್ಲವಂತೆ...
&&&

ಇಲ್ಲಿ ಈಗಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಸಾವಾಯಿತು - ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದ ಹೆಸರು ನಿನ್ನದು...
____ ಬದುಕೆಂಬೋ ಒಂದು ಅಪೂರ್ಣ ಕಥೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಐದು.....

ಹರಿವೇ ಹೊಳೆಯ ಧ್ಯಾನ.....

ಪ್ರೀತಿ ಅಂದರೆ ಹೂ ಅರಳುವ ಸದ್ದು; ಹಂಗೇ ಅವಳ ಹೂವಾಗಿಸುವ ನನ್ನ ಮುದ್ದು...
ಅವಳೋ ಮಹಾ ಮೌನದ ಗರ್ಭವ ಕಡೆಕಡೆದು ಉದಿಸಿದ ಒಂದು ತುಂಟ ನಗು...
___ ಪ್ರೀತಿಯೋ ತುಂಬಿ ಹರಿವ ಹೊಳೆ ಮತ್ತು ಹರಿವೇ ಹೊಳೆಯ ಧ್ಯಾನ...
␢␢␢

ಬಯಸೀ ಬಯಸೀ ಪ್ರೇಮದಲ್ಲಿ(?) ಕೊಚ್ಕೊಂಡೋಗಿ ಸಮಾಧಾನದಲ್ಲೂ ಇರಲ್ಲ - ಪ್ರೇಮ ಸುಖವಲ್ಲ ಸಾಯದಿರಿ ಅಂದ್ರೆ ಹಲಹಲಾ ಅಂದು ಏರಿ ಬಂದು ಮಾತಲ್ಲೇ ಕೊಂದಾಕೋರೇ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾ...
____ ಪ್ರೇಮ ಕುರುಡು ಅಂತಂದು ಪ್ರೇಮಿಸಲು ಕತ್ತಲನ್ನು (ಗೌಪ್ಯತೆಯ) ಆಯ್ದುಕೊಂಡ ಪರಮ ಸಭ್ಯರು...
␢␢␢

ಇಲ್ಕೇಳೇ -
ಇಲ್ಲಿ ನಾ ಹೇಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಸಹಜ ಇರುವಿಕೆಯ ಬಿತ್ತರ...
ಜಗತ್ತಿಗೆ ನೀ ನನ್ನ ಹೇಗೆ ತೋರಿದೆ ಎಂಬುದು ನಿನ್ನ ನಿಜ ಪ್ರೇಮದ ಎತ್ತರ...
___ ರಾಧೆಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಯಮುನೆಯ ಹರಹು ಕೃಷ್ಣನ ಪ್ರೇಮ...
␢␢␢

ಅಲ್ಲಾ,
ಈ ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೇಮಿ/ಕೆಯೊಡನೆ ಜೀವಾಭಾವದ ಒಡನಾಟ ಚಂದ ತೀವ್ರತೆಯಲಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ಪ್ರೇಮಿ/ಕೆ ಮುಖ ತಿರುವಿದ ಭಾವ ಖಡಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಡುತಿರುವ ಎಡಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಲಿನ ಜಗದ ಸಂವಾದಗಳೆಲ್ಲ ಬರೀ ನೀರಸ ವ್ಯವಹಾರ ಅನ್ನಿಸುವುದೇಕೋ ಕಾಣೆ...
ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನು ಅವಲಂಭಿಸಿ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಜೀವಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂಬುದು ಕಳ್ಳ ಮನಸಿನ ಮರುಳಲ್ಲದೇ ಇನ್ನೇನು...
____ ಪ್ರೇಮ(?)ವೆಂಬೋ ವಿಚಿತ್ರ ವ್ಯವಹಾರ/ಆಚರಣೆ...
␢␢␢

ಪ್ರೇಮವಾಗಲೀ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮ‌ವಾಗಲೀ ಎದೆ ಹೊಕ್ಕ ಮಧುರ ಬೆರಗಾಗಿರುವವರೆಗೂ ಚಂದ ಚಂದ - ಅದೇ, ವಾಸ್ತವಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆ‌ಯನೇ ಕೊಲ್ಲುವ ತುಡುಗು ಆಡಂಬರದ ನಶೆಯಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಕಷ್ಟ ಕಷ್ಟ...
____ ಮೋಹಾ - ಮಾಯೆ - ಸುಭಗತನ - ಧಾರ್ಮಿಕತೆ...
␢␢␢

ಇಷ್ಟು ಕೊಡುವಾಗ ಅಷ್ಟಾದರೂ ಪಡೆಯುವ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ ಪ್ರೇಮ ರಸಹೀನವಲ್ಲವಾ...?
ಕೇವಲ ನಂದ್‌ನಂದೇ ಅಂತ ಅಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ ಅದು ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಹೇಗಾದೀತು...??
ನಾ ಹೀಗೆ ನಂಬಿರುವವರೆಗೂ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮದ(?) ಫಲ ನೀನೆಂಬ ನೋವು ಮಾತ್ರ...
ಕಾರಣ - ಕೊಡುವ ಪಡೆವ ಲೇವಾದೇವಿ‌ಯಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತೂ ನೀನು ಕಂಜೂಸು ಪ್ರೇಮಿ, ನಾನು ಅತಿ ಆಸೆಯ ಕಾಮಿ...
ನಿಜದಲ್ಲಿ,
ಪ್ರೇಮವೆಂದರೆ ನಿನ್ನ ಹಬ್ಬಿ ನನ್ನ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು...
ನಿನ್ನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಕು ನನ್ನೊಳಗೆ "ನಾನು..."
____ "ರಾಧಾಕೃಷ್ಣ..."
␢␢␢

ಒಂದೊಂದೇ ದಳ ದಳವ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬೆಳದಿಂಗಳ ತಬ್ಬುವ ಕನ್ನೈದಿಲೆಯಂತೆ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಹಬ್ಬುತ್ತಾಳೆ ಅವಳು...
_____ ಕಾಡು‌ಗಪ್ಪು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀಲಿ ನೀಲ ಕನಸು...

ಈ ರಣ ಅಮಾಸೆಯ ಕತ್ತಲ ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ನೆಟಿಗೆ ಮುರಿಯುತಿರೋ ಬೆರಳ ಸಂಧಿಗಳಲಿ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ಮುಟ್ಟಾಟ ಆಡುತ್ತಿವೆ - ನಾ 'ನಿನಗಾಗಿ' ಬರೆದ ಕವಿತೆ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ 'ಮೇಲೆ' ಬರೆದ ಕವಿತೆ...
______ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಮೈಮರೆತ ನನ್ನ ಉಸಿರು...

ಬಿಸಿ ಉಸಿರ ಕಾವ್ಯ - ನಿನ್ನಾ ನೆನಪು...
ಮೋಹಾಗ್ನಿ ಪಾದದ ಸೋಬಾನೆ ಪದ - ಇರುಳ ಬೆಮರು...
____ ಮಧುರ ಪಾಪದ ಸಾರಥಿ...

ನನ್ನ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಕತ್ತಲ ಏಕಾಂತ - ಎಂಥಾ ಸುಂದರ ಸಂಯೋಜನೆ... 
____ ನಾವೇ ಅಲ್ಲಿ ಉರಿಯುತಿರೋ ದೀಪ/ಧೂಪ...

ಕೊರಳ ಬಳಸಿ ತುಟಿ ಕಚ್ಚಿ ನಾಭಿ ಮೂಲವ ಗಾಯಗೊಳಿಸಿ ಸಿಕ್ಕೂ ಸಿಗದಂಗೆ ಸಂಜೆಯಲಿ ಜಾರಿ ಇರುಳ ಮಂಚವ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ‌ಸಿದವಳೇ -
"ವಿರಹದ ದೀಪ ಜ್ವಾಲೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ರೆಕ್ಕೆ ಸುಟ್ಟುಕೊಂಡಿದೆ ಪೋಲಿ ಪೋರನ ಮೋಹದ ಹಾತೆ..."
____ ಎದೆಯ ಸುಡುವ ಮಧುರ ಜ್ವಾಲೆ...

ರಕ್ತ ತಣ್ಣಗಾದರೆ ಜೀವ ಸತ್ತಂತೆ ಲೆಕ್ಕ...
ಚೂರು ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚು ನಾಭಿಗೆ...
ದಯಪಾಲಿಸೂ ಈ ಸಂಜೆಗೊಂದು ಕರಡಿ ತಬ್ಬುಗೆ...
______ ತುಟಿಯಂಚಿನ ಜೇನು, ಕಟಿಯಂಚಿನ ಸುಖ ಸೋಮ ದುಕಾನು, ಬೆನ್ನ ಬಯಲಿನ ಮಚ್ಚೆ, ನೀನೆಂಬ ಅಗ್ಗಿಷ್ಟಿಕೆ...

ಆ ಕಡು ಸಂಜೆ ಅಂಚಿನ ಅಪರಿಚಿತ, ಅಯಾಚಿತ ಮಂದಹಾಸ‌ದಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಕನಸಿನ ಚಿಲ್ಟಾರಿ ಮರಿಯೊಂದು ಇರುಳ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಸಮ ಚೀಂವ್ಗುಡುತಿದೆ - ಎಂಥ ಚಂದವೇ ಮೋಹದ ಕಲರವ...
ನೀ ಮತ್ತೆ ಸಿಗಬಹುದೇ - ನಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತದೇ ನಗೆ ಮುಗುಳ ಹೆಕ್ಕಬಹುದೇ...
____ಕಾಯುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹುಡುಕಾಟ‌ಗಳಲಿ ಕರುಳು ಜೀವಂತ...

ನನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಿನ ಕರಿ ಮೋಡದ ಬಿಳಲು - ನೀನು...
ನಾ ಉಟ್ಟು ಮೆರೆವ ಚಂದದ ಉತ್ತುಂಗ ನಿನ್ನ ಬಿಡುಗಣ್ಣ ಬಿಚ್ಚು ತೋಳಲ್ಲಿ... 
_____ಎದೆ ಬಿರಿವ 'ನಾಚಿಕೆ' ಮುಳ್ಳು... 

ಕರಿ ಮುಗಿಲಿಗೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯೊಡನೆ ಕೆಂಡ ಹಬ್ಬಲಿಗೆಯ ಸೇರಿಸಿ ಹೆಣೆದ ದಂಡೆಯನು ಅಂಟಿಸಿದಂಗೆ - ನಸು ನಾಚಿಕೆಯ ಹೊದ್ದ ನಿನ್ನ ನಗು...
___ ನನ್ನ ಹುಡುಕುವ ಕನಸು ಕಂಪನ...

ನನ್ನ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯ ಕಾಡುಗಪ್ಪು ಕಂಗಳೇ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರನ ಅಂತಃಪುರದ ಕನ್ನಡಿ...
ಅವು ನಾ ಬಯಸಿ ಬಯಸಿ ಮುಳುಗಿದ ಅಂತಃಕರುಣೀ ಸರೋವರ...
________ ಮಡಿಲು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ನಾಕು.....

ಮಳೆಯೊಂದಿಗೆ.....

ಎಳೆ ಕನಸಿನಂತಾ ಕೂಸೇ -
ಚಂದ್ರ ಮುಳ್ಗಿದ್ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಮಿಂದ್ಕಂಡ್ ಮೈಯ್ ಒರಸ್ಕ್ಯಳದ್ದೆ, ಮುಡಿಂದ ಇಳಿಯು ನೀರನ್ನ ಹಂಗೆ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ತೀಡ್ಕ್ಯತ್ತಾ ಕಟ್ಟೆ ಮೇಲೆ ಕುಂತಂಗೆ ಕುಂತು ತೆರಗಣ್ಣಲ್ಲೇ ಎದೆಯ ತಿವಿದ್ರೆ ನೀನು,
ಹ್ಯಾಂಗ್ ತಡ್ಕಳವು ಮಧುರ ಪಾಪಕ್ಕೆ ಸದಾ ಹಾತ್ಬರಿಯೂ ಹುಟ್ಟಾ ಪೋಲೀ ಹೈದ ನಾನು... 😍🙈
___ ಸೂರ್ಯ ಎದ್ದ ಮೇಲೂ ಚಂದ್ರ ಮಲಗದಿದ್ದಾಗ ಸೂರ್ಯನ ಮರಿ ಕಿರಣಗಳು ಚಂದಮನ ಮೇಲೆ ಆಡಿದಂತಿದೆ ಇಲ್ಲೀಗ ದಿನ ಬೆಳಗು...
↟↜↺↻↝↟

ಕರಿ ಮೋಡದಾ ಸವತೀ -
ಸುರಿವ ಮಳೆಯ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗಿಷ್ಟು ಬೆವರೂ ಸುರಿದು ಬೆರೆಯಲಿ....
ಬಾ 
ಬೆತ್ತಾಲೆ ತೋಳ ತೊಟ್ಟಿಲಲ್ಲಿ ಮಕ್ಳಾಟ ಆಡೋಣ...
ಪೋಲಿ ಪೋರನ ಕಣ್ಣ ತುಂಟ ಓಡಾಟಕ್ಕೆ ಸೋತು ಖಾಲಿ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಪಾನ ಮತ್ತ ಚಿಟ್ಟೆ ಓಡಾಡಿದಂಗಾಗಿ ಉಸಿರಿಗೆ ಕಚಗುಳಿ‌ ಇಟ್ಟಂಗಾದರೆ ತಪ್ಪೇನಲ್ಲ ಬಿಡು... ಜೀವಂತಿಕೆ‌ಯ ಸಿಹಿ ಲಕ್ಷಣ ಅದು ಅಷ್ಟೇ...
ಸಂಜೆ ಮಳೆ ತೊಳೆದ ಹೊಸ್ತಿಲಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಬೆಳದಿಂಗಳು ರಂಗೋಲಿ ಇಟ್ಟಂಗೆ, ನನ್ನ ನೆನಪ ನವಿರು ರೋಮಾಂಚದಲಿ ನಿನ್ನಾ ಮೈಮನವು ಮೋಡಗಟ್ಟಿ ತೊನೆದು ಮೈನೆರೆದು, ನಿನ್ನನೇ ನೀನು ಹೊಸತೆಂಬಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಬಾಗ ಆ ಕನ್ನಡಕದೊಳಗಿನ ಅಬೋಧ ಕಂಗಳಲಿ ನಾ ಕೂತು ಜಗ ಮರೆಯಬೇಕು - ಕನ್ನಡಿ ತೋರುವ ಹಸಿ ಮೈಯ್ಯ ಹಸಿವನ್ನ ನಾ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ನಾಚಿಕೆಯಲೇ ಕುಡಿಯಬೇಕು...
"ನಶೆಯಲಿ ತೇಲುವವಳ ನಿಶೆಯ ಆಹಾರವಾಗಬೇಕು..."
ಹೊಕ್ಕುಳ ಸುಳಿ ಅಗ್ನಿಯೊಂದೇ ನನ್ನ ಜೀವಂತವಿಟ್ಟ ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರ...
↟↜↺↻↝↟

ಮೋಹದ ಮೊಗ್ಗೊಡೆದು ಸಿಗ್ಗು ಹರಿದು ಸಗ್ಗವಾಗಬಹುದಿದ್ದ ಈ ಛಳಿ ಮಳೆಯ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನೀನಿಲ್ಲ ಸಜ್ಜೆಮನೆಯಲ್ಲಿ...
___ ಬರಗಾಲದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕ ಮಾಸ...
↟↜↺↻↝↟

ಎಂಥದ್ದೇ ಇರುಳನಾದರೂ ಹಾಯಬಹುದು - ತೋಳ ಆಳ್ಕೆಯಲಿ ನಿನ್ನ ಹೂ ಮೈಯ್ಯಿ ಆಸೆಯಾ ಬೆಳಕನುಟ್ಟು ಅರಳುತಿದ್ದರೆ...
____ ಚೆಲುವಿನುನ್ಮಾದವಿಲ್ಲದ ಇರುಳು ನನ್ನ ಕನಸಿಗೂ ಸುಳಿಯದಿರಲಿ...
↟↜↺↻↝↟

ಮಳೆಗೆ ನೆಂದು ಗಡಗುಡುವ ಮೈಯನ್ನು ನಿನ್ನಾ ಬೆತ್ತಾಲೆ ಬೆಂಕಿಗೆ ಒಡ್ಡಿ ಮಲಗುವ ಆಮೋದದಾಸೆಗೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಳೆಯ ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ / ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ...
___ ಮಳೆಯೊಂದಿಗೆ...

ತಾರಕದಲಿ ಮಿಡಿವ ದುಂಬಿಗೆ ಮಂದ್ರದಲಿ ಜೇನುಣಿಸುವ ಹೂವಂತೆ ಅಂಗಳದ ಕೂಗಿಗೆ ಒಳ ಮನೆಯ ಗೊಣಗೊಣ ಮಾರುತ್ತರವಿಲ್ಲ...
ವಿರಹವೆಂದರೆ ಇಷ್ಟೇ - ಮೈದುಂಬಿ ಸುರಿವ ಮಳೆಯ ಧಾರೆ ಮತ್ತು ಮೈಯ್ಗಳರಳಿ ಬೆವರ ಮೀಯದ ಹಾಸಿಗೆ...
___ ರೆಕ್ಕೆ ನೆನೆದ ಒಂಟಿ ಕಾಡು ಹಕ್ಕಿ...

ನೀನು ಒಂದೊಳ್ಳೆಯ ಕವಿತೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಅತಿ ದಡ್ಡ ಓದುಗ - ಎಂಥಾ ಚಂದ ಸಂಸಾರ...
ನಿನ್ನ ನಗು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬೆರಗು - ಈ ಬದುಕಿನ ಸಿರಿ ಸಾರ...
____ ಮಳೆಹನಿಯ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಕರಿಕಾನು ಹಾಯುವ ಸಾಂಗತ್ಯ...

ದೂರವಿದ್ದಾಗ ನಿನ್ನ ಭಾರ ಉಸಿರಿನ ಮೌನ ಮತ್ತು ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಇನಿ ದನಿ ಸಮ್ಮತಿ ಸಂಚಲನ‌ದಂತೆ ಹಾಡಿ, ಕಾಡಿ ಅಪೂರ್ವ ಉನ್ಮತ್ತ ನಶೆ ತುಂಬುತ್ತದೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ...
ನೀನೆಂಬ ನಲ್ಮೆ ಮೋಹದೆದುರು 'ನಾನು' ಸೋಲುವುದು ಎಂಥ ಚಂದ ಮಾಯಕ ಹದ ಗೊತ್ತಾ..‌.
____ ಮಳೆಯ ಮಗ್ಗುಲಿನ ಪ್ರಣಯ ಕುಶಲೋಪರಿ...

ಅವಳ ಮುಡಿಗೋ
ಅವಳಡಿಗೋ
ಘಮ ತುಂಬುವ ಅಂಗಳದಾ ಹಸೆ ಹಾಡು...
___ ಅಕಾಲ ಮಳೆಗೆ ಕೆನ್ನೆ ತೋಯಿಸಿಕೊಂಡ ಅರೆ ಬಿರಿದ ಪಾರಿಜಾತ...

ಪ್ರಾಣವಾಯು ಗಂಗೆಯೇ -
ನಿನ್ನ ಜಗದ ಸುಪ್ತ ಆಸೆಗಳೆಲ್ಲ ನನ್ನನ್ನೇ ಸೇರಬೇಕಿದೆ ಅನ್ನುವಂಗೆ ಅಮಲು ಅಮಲು ಅರೆಗಣ್ಣಾಗಿ, ತೋಳಲ್ಲಿ ಕೊರಳ ಬಳಸಿ, ತುಟಿಯಿಂದ ಎದೆಯ ಎಂಜಲಾಗಿಸುತ್ತೀಯಲ್ಲ, 
ನಿಗಿ ನಿಗಿ ಉರಿವ ಆ ಉತ್ಸವ ಕಾಲ; 
ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಸಹಾ ಜೀವಂತ ಅನ್ನಿಸೋ ಮಹಾ ಮಧುರ ಪ್ರಹರ ಅದೊಂದೇ ನೋಡು...
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಿಗುತಿರು, ಉಸಿರ ತುಂಬಿ ಕೊಡುತಿರು...
___ ಮಳೆಯಂಗೆ / ಮಳೆ ಗಂಗೆ...

ಮೋಹಗಳು ನಿಗಿ ನಿಗಿ ಸುಡುತ್ತವೆ, ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ಬಡಿಯುತ್ತವೆ - ಅತೃಪ್ತ ಒಡಲನ್ನೂ, ನಾಭಿ ಕಡಲ ದಂಡೆಯನ್ನೂ...
____ ಮಳೆ ಇರುಳ ವೃತ್ತಾಂತ...

ಹೇ ಕಾಡಿಗೆ ಹೊಳಪಿನ ಕಾವ್ಯ ಕನ್ನಿಕೆಯೇ -
ಮನಸು ಹಾಗೂ ದೇಹ ಎರಡನೂ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ದುಡಿಸಿಕೊಂಡು ಒಂದೇಸಮ ಬೆಚ್ಚಗಿಡುವ ಮಧುರ ಪಾಪದ ದಿವ್ಯ ಒಡಲಾಗ್ನಿಯ ಅಗ್ಗಿಷ್ಟಿಕೆ ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯ...
ನನ್ನ ಕನಸಿನ ರೂಹು ನಿನ್ನ ಗೆಲುವು...
___ ಮಳೆಗೊಡ್ಡಿಕೊಂಡ ಮೆದು ರುದಯ...

ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ಸವಿಗನಸುಗಳ ಸವಿಸ್ತಾರ ಚಿತ್ರ ಚಿತ್ತಾರಗಳನು ನಿನ್ನ 'ಮೇಲೆಯೇ' ಬರೆಯಬೇಕೆಂಬುವುದು ಈವರೆಗಿನ ಎಲ್ಲಕಿಂತ ನವಿರಾದ ಸಿಹಿ ಪೋಲಿ ಕನಸು...
_____ ಮಳೆ ಇರುಳ ಬೆತ್ತಾಲೆ ಕಣ್ಣು...

ಆ ತೀರದ ಜಂಗಮ‌ಳು ನೀನು...
ಹಾದಿಗಿಂತ ಮೊದಲೇ ನಿನ್ನ ತಲುಪುವ ಹುಚ್ಚು ಕಣ್ಣ ಬೆಳಕಿನ ನಾನು...
ಮೋಹಾಂಬುಧಿಯ ಹನಿಯೇ -
ಮಾತಿಗೆ, ಮುತ್ತಿಗೆ, ತೋಳು ಕಡೆಯುವ ಮತ್ತಿಗೆ ಸಂಗಾತವೊಂದಿಲ್ಲದ ಛಳಿ ಛಳಿ ರಾತ್ರಿಗಳು ಕಡು ವಿರಹಿ ಹಾಸಿಗೆಯನ್ನೂ, ಸೃಷ್ಟಿ‌ಬೀಜದ ಕನಸುಗಳನೂ ತುಂಟು ನಗೆಯಲ್ಲೇ ಅಣಕಿಸುತ್ತವೆ...
_______ ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು ಈ ಮಳೆಯೊಂದಿಗೆ...


*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಮೂರು.....

ಮಡಿಲು.....

ಮಗುವಂಥ ನಗೆಯಲೇ ಎನ್ನ ಬದುಕ ತೂಗಿದ ತೊಟ್ಟಿಲೇ -
ಹುಡುಗೀ ಇಂದು ನಿನ್ನ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ...
ನೀನು ಇಹ ತೊರೆದ ಮೇಲೆ ನಾ ಎದುರ್ಗೊಳ್ಳುತಿರೋ ನಿನ್ನ ಹುಟ್ಟನು ಹೇಳುವ ಮೊದಲ ದಿನ...
ಈಗಿಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನೆನೆನೆದು ನನಗೇ ನಾನು ಶುಭಕೋರಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...
ಉಂಡು ತೇಗುವ ಮುನ್ನ ಕಣ್ಣ ತೀರ್ಥ ಕದಡಿದರೆ ಮಗುವಾಗಿರು ಎನ್ನೆದೆಯಲ್ಲೀ ಎಂದು ನಿನ್ನ ನಾ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಬೇಕು...
ನಿನ್ನದಲ್ಲಿ ಎಂದಿನಂತೆ ಗೋಡೆಯ ಚಿತ್ರದ ತುಂಬಾ ಬದಲಾಗದ ಬೆಚ್ಚನೆ ನಗೆಯ ಹಾರೈಕೆ...
ತುಂಬಾನೇ ಹಿಂಡುವ ಬಲು ಬೆರಕಿ ಹಿಡಿ ಮೌನ...
___ ಇದ್ದಾಗ ನೆನೆಯಲಿಲ್ಲ, ಈಗ ಮರೆಯುವ ದಾರಿ ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಸೋಲುತ್ತೇನೆ...
ಲವ್ಯೂ ಶಣ್ಣೀ... 😘

ಅವಳೊಳಗಿನ ಮಗು ನಕ್ಕಾಗ...

"ಅವಳ ಇರುವಿಕೆಯೇ ಒಂದು ದಿವ್ಯ ಸಾಂತ್ವನವಾಗಿತ್ತು..."
ಅವಳ ಅಗಲಿಕೆಯ ಅಸೀಮ ಖಾಲಿಯನ್ನು, ಅಜೀಬು ಮೌನವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಡಬಲ್ಲ ಒಂದಾದರೂ ನಶೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗದೇ ಹೋದದ್ದು ಅವಳ ಭಗವಂತನ ಯಾವತ್ತಿನ ಸೋಲು...
____ ಮಡಿಲು...
←↑→

ಅವಳಿಗೇನೋ ಹೇಳಬೇಕು, ಅವಳ ನೆನಪೊಂದನು ಎದೆಗೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಂತನಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಪದಗಳ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾನು ನಾಕು ಸಾಲು ಅವಳ ಬರೆದು ನಿಸೂರಾಗುತ್ತೇನೆ...
ಅವಳು ಓದುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಓದದೆಯೂ ನನ್ನನು ನಾನಾಗಿ ಅಣು ಅಣುವನೂ ಬಲ್ಲವಳು, ಅಂತೆಯೇ ಆದರಿಸಿದವಳು ಅವಳೇ ಅಥವಾ ಅವಳೊಬ್ಬಳೇ...
ಜಗ ನನ್ನ ಹಳಿಯುವಾಗಲೆಲ್ಲ ಅವಳು ನನ್ನ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮಡಿಲಿಗೆಳೆದುಕೊಳ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ನಾನು ನಾನಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತೇನೆ...
____ ಲವ್ಯೂ ಕಣೇ ಸುಂದ್ರೀ...😘
←↑→

ಹುಟ್ಟಾ ಪರಿಚಿತ ಊರು ಮತ್ತು ಪರಿಚಯಗಳ ನಡುವೆಯೇ ಸುಳಿವ ಒಂದು ಅಪರಿಚಿತ ಭಾವ...
ಕತ್ತಲು ಭಯವಾಗದಂತೆ, ಬೆಳಕು ಬಾಧೆಯಾಗದಂಗೆ ಕಾಯಲೀ ನನ್ನ ಮೈತ್ರಿ ನನ್ನನೂ - ಮೊರೆವ ಕಡಲಿನಂತೆ, ಪೊರೆವ ಕಾಡಿನಂತೆ...
___ ನಾ ಅಳಿಯಬೇಕು, ಅಳಿದಮೇಲೂ ನನಗೆ ನಾನುಳಿಯಬೇಕು...
←↑→

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ,
ಆ ಎಲ್ಲಾ ಮನೆಯೆಂಬ ಮನುಷ್ಯರ ಗೂಡಿನ ಮುಂಬಾಗಿಲ ಮೂಲೆಗಳಲಿ ನೇತಾಡುವ ಅಂದೆಂದೋ ಕಟ್ಟಿದ ತೋರಣದ ಒಣಗಿದ ಮಾವಿನ ಸುಳಿ - ಸುಮ್ಮನೆ ಸವರಿದರೆ ಒಳಮನೆಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ತೇವ ಅಂಗೈಗೆ ಅಂಟೀತೆನಿಸುತ್ತೆ...
ಕಾರಣ,
ಪ್ರತಿ ಮನೆಯಲೂ ಸೂರು ಸೋರುವ ಒಂದಾದರೂ ವ್ಯಥೆಯಿದೆ - ಕರುಳ ಕಡೆಯುವ ಕಳ್ಳ ನೋವಿನದ್ದು, ಕಣ್ಣ ತೀರ್ಥದಲಿ ತೊಳೆದು ಒಣ ಹಾಕಿದ ದೊಡ್ಡ ನಗೆಯದ್ದೂ ನಾಲ್ಕಾರಾದರೂ ಕಥೆಯಿದೆ...
___ ಜಂಗಮ ತಾ ತುಳಿದ ಸ್ಥಾವರಗಳ ಧೂಳಿನಲಿ ದೇವರ ಸೋಲಿನ ನಗೆಯಿರಬಹುದಾ...!!
←↑→

ನೆಲದ ಒಳಗೆ ಮಲಗುವವರೆಗೂ ಕನಸ ಕಾಣುತಲೇ ಇರಬೇಕು...
ಇರುಳು ಬೆಚ್ಚಗಿರುವುದಾದರೆ ಹಗಲುಗನಸನೂ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕು...
____ ಅಂತಿಮ 'ದರ್ಶನ'ವೆಂದರೆ ನಾನಿಲ್ಲಿ ನಗುತಿರಬೇಕು, ನಗುನಗುತ ಉರಿಯಬೇಕು...

←↑→

ಆಯೀ -

ಆ ನೀಲಿ ಬಯಲ ತುಂಬಾ ಮಿರಿ ಮಿರಿ ಮಿನುಗುತ್ತಾ ನನ್ನೊಡನಾಡುವ ಆ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ತಾರೆಗಳಲಿ ನಿನ್ನಾತ್ಮ ನಗುವ ನಕ್ಷತ್ರ ಯಾವುದೇ...

ಸತ್ತವರೆಲ್ಲ ನಕ್ಷತ್ರವಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಂಬಿಸಿದ ಹಿರಿಯರು ಎಷ್ಟೊಂದು ಒಳ್ಳೆಯವರು ಅಲ್ವಾ...!!

ಈಗೀಗ ನೆಲ ನೋಡಿ ನಡೆಯುವುದನು ಬೇಕೆಂದೇ ಮರೆಯುತ್ತೇನೆ...

ಹಾಗೆಂದೇ ಇರುಳ ಹಾದಿಯ ಕಣ್ಣ ತುಂಬಾ ನಿನ್ನದೇ ಬೆಳಕು...

____ ನನ್ನ ಆಗಸದ ತುಂಬಾ ನೀನೇ ನೀನು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಎರಡು.....

ಹನ್ನೆರಡರ ಎಳೆಗರು.....
(ಏನು ಬರೆದೆನೋ, ಏನೇನ ಬರೆದೆನೋ, ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ ಹಗುರಾದ ಕರುಣ ಕಾಲಕ್ಕೆ ದಶಕದ ಮೇಲೆ ಎರಡು ವರ್ಷ ತುಂಬಿತು.....)

ಆತ್ಮಸ್ಥ ನೇಹವೇ -
ಖಾಲಿ ಎದೆಯ ಕವುಚಿಕೊಳುವ ಹೆಪ್ಪು ಛಳಿಯ ಈ ಮೃತ ಸಂಜೆಗಳಲಿ ಕಳವಳದ ಕಂಗಳಿವು ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತವೆ... 
ಮತ್ತೇನಿಲ್ಲ -
ಕತ್ತಲಿನಂತೆ ಸುಮ್ಮನೊಮ್ಮೆ ನೀ ನನ್ನ ಹಗುರಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡೇಯಾ...?
ನೆತ್ತಿ ನೇವರಿಸೋ ನಿನ್ನ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಎಲ್ಲ ಮರೆತೇ ಹೋಗಿ ನಿನ್ನೆದೆಯ ನಿರುಮ್ಮಳ ಪ್ರೀತಿಯನಿಷ್ಟು ನಾ ಕುಡಿಯಬೇಕು...
ಮತ್ತೆ ನಾಳಿನ ಬೆಳಕಿಗಾಗಿ ಜೀವ ಈ ಹೊತ್ತಿನ ಕಾವಳವ ಹಾಯಬೇಕು...
____ ನೀ ತಬ್ಬುವುದೆಂದರೆ ಲಾಲಿ, ನಿನ್ನ ತಬ್ಬಿ ಹಬ್ಬುವುದೆಂದರೆ ಸುಪ್ರಭಾತ...
☺☺☺

ತಮ್ಮ ಮರಣ ವಾರ್ತೆ‌ಯೇನೂ ನಮ್ಮನ್ನು ತಲುಪದ ಕಾರಣ ತಾವು ಜೀವಂತ ಇದ್ದೀರೆಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಹಾಗೆ ನಂಬುವುದು ನಮ್ಮ ಜರೂರತ್ತು ಕೂಡಾ ಆಗಿದೆ...
ಆಗಾಗ ಚಿವುಟಿ ನೋಡ್ಕೋಬೇಕು ನಾನು ಬದ್ಕಿದೀನಾ ಅಂತ...
____ ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಹೀಗೇ ಬದುಕುಳಿವುದು...
☺☺☺

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಚಿತೆ ಉರಿಯುವಾಗ ಕನಸಿಗೆ ರತಿಯ ಕರೆಯುವ ಹಡಾಹುಡಿಯ ಈ ನಿದ್ದೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಸ್ತಾಗಿ‌ಸುತ್ತದೆ ಮರುಳ ಮಾನಸವ...
____ ಮಸಣಕ್ಕೆ ಬೇಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಳ್ಳಿಯ ಹಬ್ಬಿಸುವಾಸೆ...
☺☺☺

ನಾ ಕಾಣದ ಖಾಲಿತನ ನಿನ್ನ ಕಾಡಿತಾ...?
ಕಾಡುವುದಾ!!! ಉಫ್ -
ನನ್ನೇ ನಾ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ವಿಚಿತ್ರ ನಿತ್ರಾಣ...
ನನಗೆ ನನ್ನ ತೋರುವ ಹಾದಿ ದೀಪ ಆರಿ ಹೋದ ಭಾವ...
ನಿನ್ನೆದುರು ಮಾತ್ರ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ನನ್ನದೇ ಚಂದ ರೂಪಾಂತರವೊಂದು ನೀನಿಲ್ಲದೇ ವಿಳಾಸ ಮರೆತು ಮೂಲೆ ಹಿಡಿದು ಕೂರುತ್ತದೆ...
ಎದೆಯ ತುಂಬಿದ ಜೀವಕಳೆ ನೆನಪಲ್ಲಿ ನಕ್ಕು ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗಿ...
ಮೈಯ್ಯ ತೀರದ ತುಂಬಾ ದೃಷ್ಟಿ ಬೊಟ್ಟುಗಳಂಥ ನಿನ್ನ ಕರಡಿ ಮುದ್ದಿನ ಗುರುತುಗಳು ಮಿಂಚಿ ಒಂದು ಸೆಳಕು ಆಸೆ ಬಳ್ಳಿ ಚಿಗುರಿ...
ಜೀವಾಭಾವವೆಲ್ಲ ಕಲಸುಮೇಲೋಗರ...
ಉಹುಂ ನೀನು ಖಾಲಿಯಾಗುವ ಭಾವ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲ - ಕಾಣದಾದರೆ ಈ ಜೀವ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ...
ಕಾಡು ಮಲ್ಲಿಗೆ‌ಗೆ ಸೋತ ಮೇಲೆ ಕಾಡು ಕಾಡದೇ ಇದ್ದೀತೇ...
ಆದರೂ ಈ ಸೋಲು ಸೋಲಲ್ಲ...
____ ದಿನವೂ ಅಂಗಳದ ಮೂಲೆಯ ಸಂದಿನಲಿ ಮನೆ ಬಾಗಿಲ ಕೀಲಿಕೈ ಇಟ್ಟು ಹೊರ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ ಮತ್ತು ಮರಳುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೀ ಬಂದಿರಬಹುದೆಂದು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆ...
☺☺☺

ಊರಿನಾಚೆ ನಿಂತರೆ ದೇವರೂ ಏಕಾಂಗಿಯೇ...!!
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮಾತಾಗುತ್ತಾನಂತೆ ಎದೆಗೆ ಕಿವಿಯಿಟ್ಟರೆ...
ಮಾತು ಬಯಲಿಗೆ ಬಿದ್ದರೆ ಪೂಜೆಯಾದೀತು...¡¡
ಒಳಗಿನ ಮಾತು ಒಳಗೇ ಉಳಿದರೆ ಮೌನ - ಚಂದ ಬೆಳೆದರೆ ಧ್ಯಾನ...
____ ಒಣ ವೇದಾಂತ...
☺☺☺

ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ, ಆದರದು ನನ್ನತನದ ಲೇವಾದೇವಿ ಅಲ್ಲ...
ಪ್ರೀತಿ ಕೂಡಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಈಜಬೇಕಾದ ಸೆಳವು...
___ 'ನಾನು' ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಅಹಂಕಾರ‌ವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ...
☺☺☺

ಚೂರು ಸಣ್ಣತನದ ತುಂಬ ಸಣ್ಣ ವಿಷಯವೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಲ ಅಸಹಜವೆನಿಸೋ ಕೆಟ್ಟ ನಿರ್ವಾತವ ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ ಬೆಸೆದ ಗಾಢ ಬಂಧಗಳ ನಡುವೆಯೂ...
____ ಎಚ್ಚರವಿರು ಮನವೇ ಅತೃಪ್ತ ಮೌನದ ಜೊತೆಗೆ...
☺☺☺

ಸಂಬಂಧಗಳನು ನಾನಾವಿಧ 'ಅವಶ್ಯಕತೆ' (ಸಂ)ಬಾಳಿಸಿದಷ್ಟು ಏಕೋಭಾವದ 'ಪ್ರೀತಿ' ಜೀವಿಸುವುದು ಖರೆಯಾ...?!
'ನಿನಗೆಲ್ಲ' ಕೊಟ್ಟೆ ಎನುವ ನಾನು - 'ನಿನಗಾಗಿ' ಕೊಟ್ಟದ್ದಲ್ಲವಾ ಅನ್ನುವ ನೀನು...
______ "ನಾನೂ" ಎಂಬೋ ಮನೋ ವ್ಯಾಪಾರ...
☺☺☺

ಕೋಳಿ ಗೂಡಿಗೆ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿಯುವ ಮನೆಯ ಮಗು ಏನು ಚಂದ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಮಾನವೀಯ ಅನ್ನೋದು ಅರಳೀಕಟ್ಟೆಯ ಮಾತುಕಥೇಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕೀತು ಮತ್ತು ಮುಗ್ಧ‌ವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವುದು ಆಪ್ತವೂ ಹೌದು...
ಹಾಗಂತ ಮಗುವನೊಯ್ದು ಮನೆಗೆ ಯಜಮಾನನ್ನಾಗಿ ಕೂರಿಸಿ ಬರೀ ಚಂದ ನೋಡಿ ಬದುಕಲಾದೀತಾ...
____ ಅರಿವಾಗಬೇಕಾದ ಬದುಕಿನ ರಾಜಕೀಯ...
☺☺☺

ಬೆಳಗು ಇರುಳನು ತಬ್ಬುವಾಗ ನಡುವೆ ಸುಳಿದ ಮಂದಹಾಸ‌ದ ಅರಳು ಸಂಧ್ಯೆ...
ಬೆಳಕ ಕಿರುಬೆರಳ ಹಿಡಿದ ಕತ್ತಲು ಪತ್ತಲದ ನೆರಿಗೆ ಬಿಡಿಸಿ ನುಡಿಸೋ ಸೋಬಾನೆಗೆ ನಾಚಿ ಕೆನ್ನೆ ರಂಗಾದ ಜಾಣೆ...
ಉಂಡು ತೇಗಿದ ಮೇಲೂ ನಾಲಿಗೆಗಂಟಿಯೇ ಉಳಿವ ಮೊಸರನ್ನದ ಸವಿರುಚಿ...
ಕಚಗುಳಿಯ ಮೋದಕೆ ಕಿಲಕಿಲನೆ ನಗುವ ಮುಗ್ಧ ಹಸುಳೆಯ ಮುದ್ದು...
ಚಿತ್ರಕಾರನ ಕುಂಚದಿ ಮೆರೆದುಳಿದ ನೂರು ಬಣ್ಣಗಳ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತದ ಚೆಲುವು...
ದಿನವಿಡೀ ಆಡಿ ನಲಿದವರ, ದುಡಿದು ಬಳಲಿದವರ ಕಾಲ ಧೂಳಿನ ಸುತ್ತ ಕಾಲನ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕುವ ಮಂದಸ್ಮಿತೆ...
ಒಳ ಹೊರಗಿನ ರಂಗಿನಾಟದ ರಂಗಮಂದಿರ‌ದ ಬಣ್ಣ ಬೆಡಗಿನ ರಂಗ ಪರದೆ...
ನನ್ನೊಳಗೆ ನನ್ನ ನುಡಿಯುವ ನನ್ನ ಭಾವ ವೀಣೆ....
____ ಒಂದು ಮುಸ್ಸಂಜೆ‌ಯ ಬೆಡಗು/ಬೆರಗು...
☺☺☺

ನೋವು ನನ್ನ ನೋಯಿಸಬಹುದು ಅಷ್ಟೇ, ಹಾಗಂತ ನನ್ನ ನಗೆಯ ಅಳಿಸಲಾರದು - ಮೋಡ ಸೂರ್ಯ‌ನ ಕೊಲ್ಲಲಾದೀತೇ...
____ ನನ್ನ ನಗು ನನ್ನ ಕರುಳಿಗಂಟಿದ ಪ್ರೀತಿ...
☺☺☺

ನಿಂಗೇನು ಗೊತ್ತು ನಿರಾಕರಣೆ‌ಯ ನೋವಿನ ತೀವ್ರತೆ ಅಂತ ಅಸಹನೆ ತೋರಿದರು - ಮನದಲ್ಲೇ ಬದುಕೇ ಕೈಕೊಡವಿದ ಆ ದಿನಗಳ ನೆನಪುಗಳ ಬೆನ್ತಟ್ಟಿದೆ...
ಸಾವು ಎದುರಿಗಿಡುವ ನಿರ್ವಾತದ ಕಿಂಚಿತ್ತು ಅರಿವಾದರೂ ಇದೆಯಾ ನಿಂಗೆ ಅಂತ ಸಿಡಿಮಿಡಿಗೊಂಡರು - ಈದಿನದವರೆಗೂ ಬದುಕಿದ್ದೀನಲ್ಲಾ ಎಂದು ಖುಷಿಪಟ್ಟೆ...
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಶುದ್ಧ ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯ ಒಳನೋಟ ಮತ್ತು ನಗೆಯ ಸೂಡಿಯ ಮುಂದೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನಡೆವ ನಾನೆಂಬ ಪ್ರಾಣಿ ಇಲ್ಲಿ ಅಪೂಟು ಇಷ್ಟವಾಗದ ವ್ಯಂಜನ...
____ ನಾನೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರದ ಪದ...
☺☺☺

ಅದೆಷ್ಟು ಜನುಮದ ಪುಣ್ಯ ಫಲ ಬಾಕಿಯಿತ್ತೋ ನಾಲಿಗೆಯೇ ನಿನ್ನದು... 😋
ನಿನ್ನೊಳಗಣ ನೂರು ರುಚಿಯನೂ ಹಿಂಗೇ ಸವಿದುಣ್ಣುವಾಸೆ - ಬದುಕೆಂಬೋ (ಬದುಕಿನಂಥ) ಮಾಯಾವಿಯೇ... 🥰

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರೊಂದು.....

ಪರಮಾಪ್ತ ಪೋಲಿ ಸಾಂಗತ್ಯ.....

ಬೇಲಿಯಾಚೆಯ ಹಸಿರು ಬಯಲು ನೀನು - ಹಾರುವ ಹಂಬಲ ಮತ್ತು ಮೀರಲಾಗದ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ನಾ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ನಾನು...
ಮೋಹದ ಹಾತೆಯ ರೆಕ್ಕೆಯ ಮೇಲಿನ ಬೆಂಕಿಯ ಮೋಹಕ್ಕೆ ಬೆದರುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಬೆಳಗುತ್ತೇನೆ...
ಕೊನೇಯದಾಗಿ -
ಸುಟ್ಟ ಎನ್ನದೇ ರೆಕ್ಕೆಯಿಂದ ಹೊಮ್ಮುವ ಬೆಂಕಿಯ ಘಮವ ಹೀರಿ ಬೆಂಕಿಯ ಧರಿಸಿದ ಸಂಭ್ರಾಂತಿಯಲಿ ಕಣ್ಣೀರಾಗುತ್ತೇನೆ...
___ ಈ ಬೇಲಿಯ ಕಟ್ಟಿ(ಕೊಂಡ)ದ್ಯಾರು...?!
💏💏💏

ಅಳಬೇಡವೇ ಸಖೀ,
ಎಳೆದು ಕೆಡವುವ ಆ ಮಥುರೆಯ ಸಾಗರದ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಕೃಷ್ಣ‌ನ ಅಂತಃಸ್ಸತ್ವವನ್ನು ಕಾಯಬೇಕಾದದ್ದು, ಕಾಯಬಹುದಾದದ್ದು ಈ ಗೋಕುಲದ ಗೋಪಿಯರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಅನುರಾಗದ ಯಮುನೆಯೇ...
____ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಕಾಯುವ ಗೋಕುಲದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನ ಕಾದ ಗೊಲ್ಲತಿ ರಾಧೆ...
💏💏💏

ಯಾಕಂದ್ರೆ -
ಸಿಗಲಾರದ್ದಾದರೆ ದೂರ ಇದ್ದಷ್ಟೂ ಸುಖ... 
ಮತ್ತು ಪರಮ ಸುಖಕ್ಕೆ ಕಾದಷ್ಟೂ ಕಾವು ಹೆಚ್ಚು...
______ ನನ್ನ ಕಾವ್ಯದ ಬೆಂಕಿ ನೀನು...
💏💏💏

ಚಂದಿರನ ತೋರಿಸ್ತೀನಿ ಅಂಗಳಕೆ ಬಾರೇ ಅಂದರೆ, 
ನೀನಿದೀಯಲ್ಲ ಇಲ್ಲೇ ಅಂತ ಒಂಟಿ ಹುಬ್ಬು ಕುಣಿಸ್ತಾಳೆ ನನ್ನ ಗೌರಿ... 😉
___ ಚೌತಿ... 
💏💏💏

ಒಬ್ಬ ಶಂಭು, ಒಬ್ಬ ಶ್ಯಾಮ
ಬೆಟ್ಟ ಬಯಲಿನ ದಿವ್ಯತೆ...
ಅವನ ಗಂಗೆ, ಇವನ ಯಮುನೆ
ನೂರು ಒಡಲಿನ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ...
ಅಲ್ಲೊಂಚೂರು ಇಲ್ಲೊಂಚೂರು
ಚೂರು ಚೂರೇ ಒಲವ ಹೋರು
ಎದೆಯ ಭಾವ ಕೆರಳಿ ಕುಣಿಯೇ 
ಅನುಭಾವದ ಚರಮ ತೋರೋ ಕೊಳಲು, ಡಮರು...
ಏದುಸಿರಲ್ಲೂ ಬಾಡಬಾರದು ಶಂಭು ಶ್ಯಾಮರ ಭಾವಲತೆ
ನನ್ನಲ್ಲೂ ನಿನ್ನಲ್ಲೂ ಮುಗಿಯಬಾರದು ಜೀವಂತಿಕೆ‌ಯಾ ಛಂದ ಕವಿತೆ...
___ ಕೇಳೇ ಎನ್ನ ಕಪ್ಪು (ಹುಡುಗಿ) ಕುಸುರಿ...
💏💏💏

ಹೆಣ್ತನಕೆ ವಯಸಾಗಬಾರದು, ವೈರಾಗ್ಯವೂ ಬರಬಾರದು...
___ ರಸಿಕನೆದೆಯ ಢವ ಢವ...
💏💏💏

ಅವಳು ಗುರಾಯ್ಸೋದ್ ನೋಡದ್ರೆ ಕಚ್ಬಿಡ್ತಾಳೇನೋ ಅಂತ ಆಸೆ ಆಗತ್ತೆ... 😉
💏💏💏

ಅರೆಗಣ್ಣು, ಅರೆ ಮನಸಿಂದಲೇ ತೋಳಿಂದ ಜಾರಿಕೊಂಡೆದ್ದು ಮೈಮುರಿದು, ಇರುಳು ಬೆವರುವ ಮೇಳದಲಿ ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾದ ನಾಚಿಕೆಯ ಕಿಡಿಗಳನೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿ ಹೆಕ್ಕಿ ಒಪ್ಪ ಮಾಡುವಂತೆ ಚದುರಿದ್ದ ವಸನಗಳ ಮೈಗೇರಿಸಿ ಮಡಿ ಮಾಡಿ, ಹರಡಿದ್ದ ಹೆರಳ ಮುಡಿ ಕಟ್ಟಿ, ತುಸು ನಿದ್ದೆಯಿನ್ನೂ ಬಾಕಿ ಇರುವ ಮತ್ತ ಕಂಗಳ ಮುದ್ದಿಸಿ ಅವಳು ಬೀರಿದ ತೃಪ್ತ ನಗೆಯಲ್ಲಿ ಎನ್ನ ಬೆಳಗಿನ ಭಾಷ್ಯ...
ಲಜ್ಜೆ‌ಯ ತೆಳು ಮಿಂಚಿನ್ನೂ ತನ್ನ ಕಿರು ಕಂಪನಗಳ ಹಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಮಹಾ ಪೂಜೆಯ ಆ ಮರು ಹಗಲು ಅವಳ ಮೊಗ ನೋಡಬೇಕು - ಕಾಲ ಅಲ್ಲೇ ಮಂಡಿಯೂರಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕು; ಈ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಅಚ್ಚಾದ ಅವಳ ಹುಕಿಯ ಚಿತ್ತಾರದುರಿ ಆರಲೇಬಾರದು, ಇಲ್ಲೇ ಇಟ್ಟು ಮರೆತ ಇಷ್ಟದ್ದೇನನ್ನೋ ಹುಡುಕುವವಳಂತೆ ಮೂಗುಜ್ಜಿ ಎದೆಯ ರೋಮಕುಲವ ಕೆದಕುತ್ತಾ ನಿತ್ಯ ಅವಳು ಎನ್ನ ತೋಳಲ್ಲರಳುವಂತೆಯೇ ಎನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹಗಲೂ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟಾಗಿ ತನ್ನ ಚಂದವ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು......
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
💏💏💏

ಎಳೆದು ಎದೆಗವುಚಿಕೊಂಡು 'ನಂಗಿಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಇದೆಲ್ಲಾ, ಥೂ, ದೂರ ಹೋಗೂ' ಎಂದು ಗೊಣಗುವ ನಿನ್ನ ಆಮೋದಕ್ಕೆ ಮಳ್ಳಾಗದ ರಸಿಕನ್ಯಾವನು...
ಅಷ್ಟು ದೂರ ನಿಂತೇ ಸೋತವನನು ಇಷ್ಟು ಸನಿಹ ಸೆಳೆದು ಉಸಿರ ಪೂಸಿ ಹೋಗು ಎಂದರೆ ಉಸಿರೇ ಹೋದೀತು ಚೆಲುವಿನೆದೆ ಕೊರಕಲಲಿ...
____ ರತಿ ರಾಗ ಸಲ್ಲಾಪ...
💏💏💏

ನಾನು ನೀನು ಮತ್ತು ಟಬುಬಿಯ ಹೂಗಳರಳಿದ ಹಾದಿ ಅಷ್ಟೇ... 🥰
ಉಳಿದವೆಲ್ಲಾ ಬರೀ ನಶ್ವರ... 🤭
ಹಾಗಂದವಳ ಕನಸು ನಚ್ಚಗಿರಲಿ... 😍
💏💏💏

ಯಪ್ಪಾ
ಈ ಛಳಿ ಇರುಳ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಎದೆ ಬಿಗಿದು ಉಸಿರ ವೀಣೆ ತಾರಕದಿ ಮಿಡಿಯಲು ಬಲು ತುಂಟ ಪೌರೋಹಿತ್ಯ ನಿನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯದು - ಮಾತಾಗಿಯೂ, ಮುತ್ತಾಗಿಯೂ...
____ ನೀನೊಂದು ಪರಮಾಪ್ತ ಪೋಲಿ ಸಾಂಗತ್ಯ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರು.....

ಆಗಂತುಕ ಪರವಶತೆ.....

ಮಳೆಯ ಕೊರಳಿಂದ ಮಿಡಿದು ಬರುವ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು...
ಖಾಲಿ ಬೆಂಚಿನಾಚೆ ಕತ್ತಲಲೆಲ್ಲೋ ಸುಳಿದು ನಕ್ಕಂತೆ ನಿನ್ನ ನೆಳಲು...
ಒದ್ದೆ ಹಾದಿಯ ಅಂಚು - ಹೂ ಗೆಜ್ಜೆ ಪಾದದ ಗುರುತು...
ಮಳೆ ಬರೆದ ಕವಿತೆಯಾ ಮೈಗಂಟಿದಾ ಘಮಲು ನಿನ್ನುಸಿರು...
ಕುಡಿಯೊಡೆದ ಭಾವದ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಬೆಳಕು ಇನ್ನರ್ಧ ಗಾಢ ಕಗ್ಗತ್ತಲು - ಪೂರ್ಣ‌ವಾಗದ, ಪೂರ್ಣ ದಕ್ಕಲೂ ಬಾರದ ಕಾಡು ಕವನ ನೀನು...
___ ನೆನಪು ಮಧುರ ಶಾಪ...
💏💏💏

ತೀರದ ಹಸಿವಿನ/ವಲ್ಲಿ ಕಾಮ ತುಟಿ ಕಚ್ಚುವಾಗ ಆರದ ಕನಸಿನ/ಸಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಸೋಬಾನೆ ಹಾಡುತ್ತೆ...
____ಅಲ್ಲಿಂದಿಲ್ಲಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಂದಲ್ಲಿಗೆ...
____ ಭಾವಾನುಭಾವ ಸಮಾಧಿ...
💏💏💏

ಈ ಸಂಜೆಗಳ ಅಡ್ನಾಡಿ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆಂದ ಮೈಗೆ ಅವಳ ಅಪರಿಚಿತ ನಗುವೂ ಎಷ್ಟು ಬೆಚ್ಚಗಿದೆ...
ಮೋಡ ಮಳೆಯಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅವಳಂಥ ಹೊಸ ನಗುವೊಂದು ತಬ್ಬುತಿರಲಿ ಹೀಂಗೆ - ಕಣ್ಣ ಚಮೆಯಲ್ಲಿ ನಾಭೀಮೂಲವ ಕೆದಕಿದ ಹಾಂಗೆ...
____ ಪೋಲಿ ಹೈದನಿಗೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಹಿಂಗಿಂಗೆ...
💏💏💏

ಮನಸೋ ಇಚ್ಚೆ ಉಂಡು ಬೆರಳು ಚೀಪಿ, ಕೈ ನೆಕ್ಕುವಾಗ ನಾಲಿಗೆ ಹೊಮ್ಮಿಸುವ ತೃಪ್ತ ರುಚಿಯಿರುತ್ತಲ್ಲ ಅಂಥದ್ದೇ ವಿಶಿಷ್ಟ ರುಚಿಯೊಂದು ಹೊಕ್ಕುಳ ಕೆಳದಂಡೆಯಲಿ ಸುಳಿದಿರುಗುತ್ತದೆ ಆರ್ಭಟ‌ದಿ ಸುರಿದು ನಿಂತ ಮೋಡದಿಂದ ಪಿಟಪಿಟನೆ ಉದುರುತ್ತಲೇ ಉಳಿದ ಮಳೆಯ ಕೊನೆ ಹನಿಗಳಿಗೆ ಮೈಯ್ಯೊಡ್ಡಿ ನಿನ್ನ ನಡು ಬಳಸಿ ಅಷ್ಟು ದೂರ ನಡೆಯುವಾಗ...
____ ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತೇನೆ - ಮತ್ತೆ ಮಳೆಯಾಗಬಹುದೇ... 
💏💏💏

ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ಮೋಹಕ್ಕೆ, ಪ್ರಣಯ ಸಲ್ಲಾಪ ಭಾವಕ್ಕೆ, ವಿರಹದಾಲಸ್ಯಕ್ಕೆ ಕಲ್ಪನಾ ವಿಲಾಸದ ಕಣ್ಣಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ನೋಡು... 
ಅಲ್ಲಿ ಮೌನವೂ ನವಿರು ಕಾವ್ಯ ಕಂಪನ...
ಆದರೋ,
ನೆತ್ತಿ ನೇವರಿಸೋ ಸಾಂತ್ವನ‌ಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ನಿನ್ನೆದೆಯ ನೋವ ಬೇರು ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಛಡಿಯಾಗಿಯಾದರೂ ಮಾತಾಗಿ ನನ್ನ ಕರುಳ ತಾಕಲೇ‌ಬೇಕು... 
ಮೌನ ಸಾಂತ್ವನ ಎಂದರದು ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿಯ ತಲ್ಲಣ...
ಇಷ್ಟರಾಚೆ -
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕತ್ತಲ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಕೂತವನ ಕಾವ್ಯದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ತಂಪು ರಮ್ಯತೆ, ಕರುಳಿನಾಳದ ಬಿಸಿ ಮೌನ ಎರಡರ ಅನುಭಾವದಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ನೀನೇ ಸಾಂತ್ವನ‌ವಾದರೆ ಕವಿ ಗೆದ್ದು ಗೆಳೆಯನಾಗಿ ಜೊತೆ ನಿಂದಂತೆ ಲೆಕ್ಕ...
____ ಮಾತಾಗು, ನಾನೂ ಗೆಳೆಯನಾದೇನು...
💏💏💏

ಕಡಲೇ -
ಸುಖದ ಕನಸು ಮತ್ತು ನೆನಪುಗಳ ನಶೆಯಲ್ಲಿ ಮೈಮನದ ತೀರಗಳಲಿ ಪಲ್ಲವಿಸುವಷ್ಟು ಸುಖೀ ರಸ ರಾಜಿ ಸುಖ ಸುರಿವ ಆ ಘಳಿಗೆಗಳಲೂ ತುಂಬಿ ಬರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ನೋಡು ಸಾಖೀ...
____ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಬಟ್ಟಲು ಮತ್ತು ಸಿಕ್ಕುಸಿಕ್ಕು ಈ ಭಾವ ದಿಕ್ಕು...
💏💏💏

ನವಿಲು ನಡೆದ ಹಾದಿ ಬದಿ ಬಿದ್ದ ಗರಿಯ ಮೇಲೆ ಇರುವೆ ಮರಿಗಳು ಬಣ್ಣದಾಟ ಆಡುತಿವೆ - ಮೆಲ್ಲನೆತ್ತಿ ಎದೆಯಮೇಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡೆ - ನಿನ್ನುಸಿರು ತುಳಿದಂತಿದೆ ಎದೆ ರೋಮವ...
ಕೆಂಡ ಹಬ್ಬಲಿಗೆಯ ಮೊಗ್ಗನೆಲ್ಲ ಮಡಿಲ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ವೈಯ್ಯಾರದಿ ಒಳನಡೆದವಳ ಲಂಗದ ಕುಚ್ಚಿನ ಕಿರು ಗೆಜ್ಜೆಯ ಗಿಲಕಿಯೊಂದ ನಿನ್ನಂಗಳದಿಂದ ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದು ಅದನಿಲ್ಲಿ ಕುಣಿಕುಣಿಸಿ ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ - ಕಲ್ಯಾಣಿಯ ತೀರದಲಿ ಮೀನುಗಳು ಮುದ್ದಿಕ್ಕಿಕೊಂಡು ಅಲೆಗಳು ಕಂಪಿಸುವಾಗ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಮೆಲುನಗೆಯಲಿ ಕಳ್ಳ ಪ್ರೇಮಿಯೊಬ್ಬ ಕನಲುತ್ತಾನೆ...
ಕಿವಿ ಏರಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಬಿಳಿಗೂದಲುಗಳ ಎಣಿಸಿ ಎಣಿಸಿ ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ತಿದೇನೆ - ನಾಳೆ ದಿನ ಸಂಕಷ್ಟಿಯಂತೆ, ಮನೆ ಎದುರಿನ ಗಣಪನ ಗುಡಿಗೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ತಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ - ದೇವಳದ ಗರುಡ ಗಂಬದ ಹಲ್ಲಿ ನಾನು...
ನಿನ್ನ ಕೂಡುವ ನನ್ನ ಮೋಹದ ಕಾಲ್ದಾರಿಯ ಕಿಬ್ಬಿಗಳ ತುಂಬಾ ರಾತ್ರಿರಾಣಿ, ಪಾರಿಜಾತ, ಸೂಜಿಮಲ್ಲಿಗೆಗಳು ಘಮ್ಮೆಂದು ಅರಳುತ್ತವೆ - ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ ಊರ ಹೆಂಗಳೆಯರ ಸೋಬಾನೆ ಗೀತೆಗಳನೆಲ್ಲ ಅರ್ಧರ್ಧ ಗುನುಗುತ್ತಾ ಕಮ್ಮಗೆ ಬೆವರುತ್ತೇನೆ...
ಬೆಳುದಿಂಗಳ ಬಳುಕಿಗೆ, ಮೋಡಗಳ ಗುಡುಗಿಗೆ, ಮಳೆಮಾಲೆಯ ನಡುಕಿಗೆ, ಹಸಿ ಹಗಲ ಛಳಿಗೆ, ಕಾರಿರುಳ ಬಿಸಿಗೆ - ಹೀಗೆ ನಿನ್ನ ಮೃದುಲ ನೆನಪು, ಮತ್ತ ಕನಸುಗಳು ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆ‌ಗೆ ವಿರಹವ ಸೃಜಿಸುವಾಗ ನಾನು ಪರಮ ಪೋಲಿ ಕವಿಯಾಗುತ್ತೇನೆ...
___ಮತ್ತು ಮಳೆಯ ಸಂಜೆಯ‌ಲಿ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ‌ಯ ನೆನೆಯಬಾರದೆಂದುಕೊಂಡೇ ನೆನೆನೆನೆದು ಸೋಲುತ್ತೇನೆ...
💏💏💏

ಮೀಸೆ ತಿರುವಿಗೆ ಆಸೆ ನಗೆ ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಮಾತಿಗಿಳಿದೆಯೆಂದರೆ 
ಮುದ್ದುಕ್ಕಿ ಬರುವಂತೆ ಒಳಗಿಳಿದು ಬರ್ತೀಯಾ ಕಣೋ ಗೂಬೆ ಅಂದವಳೇ -
ಒಣಕಲು ಎದೆಯವನ ಹ‌ಸಿ ಹೊಕ್ಕುಳ ನಿತ್ಯಾಗ್ನಿ ನೀನು...
ಗಲಗಲಿಸಿ ನಗುವ ನಿನ್ನನೇ ತಾಕಿದಂತೆ 
ಧಾರೆ ಧಾರೆ ತಂಪು ತಂಪು ಎಳೆ ಎಳೆಯ ಬಿರು ಮಳೆಯು
ಸಂಜೆಯ ಗದ್ದದಿಂದ ಜಾರಿ ಎದೆ ರೋಮವ ತೊಳೆಯುತ್ತದೆ...
ನೆಂದು ಬಂದವನ ಒದ್ದೆ ಮೈಯ್ಯನೇ ತೋಳ್ಚಾಚಿ ಬಳಸಿ
ನನ್ನ ಛಳಿ ನಡುಕದ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದು
ಬಿಸಿಯುಣಿಸಿದ ನಿನ್ನ ನುಂಪು ಮೈಯ್ಯ ಮೈದಾನವ ನೆನಪಿಸಿ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ 
ಆ ಚಿಗುರೆಲೆಯ ಮೈಗಂಟಿ ಇಳಿವ ಹನಿ ಹನಿ ಇಬ್ಬನಿ/ಮಳೆಹನಿ... 🙈
ಎದೆಗೆಳೆದುಕೊಂಡು ನೆತ್ತಿ ಒರೆಸುವ ಮೋದಕೆ ಸೋತು
ಹಂಡೆ ಒಲೆ ಬೆಂಕಿಯ ಜಂಬೆ ಕುಂಟೆಯ ನಿಗಿ ನಿಗಿ ಕೆಂಡದಂಗೆ ನಾಭಿ ದಂಡೆ ಸುಡುತಿರುವಾಗ 
ಇರುಳ ಬೆತ್ತಾಲೆ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೆಯದಿರಬಹುದೇ ನಿನ್ನ ಹೆಸರ...
ಈರ್ವರೂ ನೆಣೆ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿದು 
ಮೈಯ್ಯ ಕತ್ತಲ ಬಳ್ಳಿಗಳಿಗೆ ಮರಮರಳಿ ಉಂಡು ಉಣಿಸದಿರಲಾದೀತೇ 
ಉರಿ ಉರಿ ಸುಖದ ಉಸಿರ...
ಇರುಳ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಕರಿ ಮೋಡದ ದಿಬ್ಬಣ ಬಂದಾಗ
ಆಪಸ್ನಾತೀಲಿ ಸಿಕ್ಕರೆ ಏಕಾಂತವೇ ಏಕಾಂತ...
ಉದ್ದುದ್ದ ಬಿದ್ದ ಭರಪೂರ ಏಕಾಂತ...
ಯಾವೆಡೆಯಿಂದ ಸವಿಯಲಿ - ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಸವಿಯಿಹುದಾ...?!!
_____ ಹನಿ ಹನಿಯೂ ಶೃಂಗಾರವೇ...
💏💏💏

ಕರಿ ಮೋಡದಾ ಕೂಸೇ -
ಅಕಾಲದ ಅಡ್ನಾಡಿ ಪಿರಿ ಪಿರಿ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ತೋಯ್ದು ತೊಪ್ಪೆಯಾದ ಮುಸ್ಸಂಜೆ - ಅರೆಬರೆ ತಂಪಾಗಿ ಹನಿ ಹೊತ್ತ ಮೆಲು ಗಾಳಿ - ಭುವಿಯ ಬಿಸಿ ಉಸಿರಿಂದ ಹೊಮ್ಮಿ ಬರುವ ಮಣ್ಣ ನವಿರುಗಂಪು - ಕರುಳಿನಾಳದಿಂದ ಪುಟಿ ಪುಟಿಯುವ ಸಮ್ಮೋಹೀ ಕಚಗುಳಿ...
ಇರುಳ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೋ ತಂಗಾಳಿಯು ಬೆಂಕಿಯೊಂದಿಗೆ ಸರಸಕಿಳಿದಂಗೆ ನಿನ್ನ ಬಿಗಿ(ಸಿ) ಆಸೆಯ ತೆಳು ನಾಚಿಕೆಯ ಕಣ್ಣ ಕುಡಿ ನೋಟದ ನೆನಹೊಂದು ಕಳ್ಳ ಬಾಣವಾಗಿ ನನ್ನ ನಾಭಿ ಮೂಲವ ಚುಚ್ಚುತ್ತದೆ...
ಎದೆಯಾಳದಿಂದೆದ್ದು ಬಂದು ನರನಾಡೀ ಹಾದಿಯಲೆಲ್ಲ ಪರವಶದಾ ಅಲೆಯೆಬ್ಬುವ ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ನಿಗಿ ನಿಗಿ ನಗ್ನ ಕನಸು - ತಿಳಿಗಪ್ಪುಗತ್ತಲ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಎಂದೋ ಉಸಿರಲುಸಿರ ಕಲೆಸಿ ನಲಿದು ಉಸಿರಲೇ ಉಳಿಸಿ ಹೋದ ಪರಮಾಪ್ತ ಪರಿಮಳದ ಸುಡು ಸುಡು ವಿರಹ...
ಇನ್ನೂ ಏನೋ ಏನೇನೋ...
_____ ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು ಈಗಿಲ್ಲಿ, ಚಾದರದ ಬದಲೀ...
💏💏💏

ಹೂವು ಎಲೆಯ ಮೂಸಿ ಮೈನೆರೆದಂಗೆ... 
ಉಸಿರ ಗೂಡಿನ ಕಿಬ್ಬಿಗಳ ತುಂಬಾ ಅವನ ಘಮ...
ತೇವ ತೇವದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಪಟಪಟಿಸೋ ನಾಚಿಕೆಯ ಕಳ್ಳ ನಗೆರಂಗಿನ ಅಲರು...
ರುದಯದಿಂದೆದ್ದ ಪುಳಕದ ಸುಳಿ ಸುರುಳಿ ಅಲೆಗಳು ನಾಭೀ ದಂಡೆಗೆ ಬೀಸಿ ಬಡಿದು ನೂರು ಸಾವಿರ ಆಸೆ ಹನಿಗಳ ಹೋಳಾಗಿ ಸಿಡಿದು ಮೈಯ್ಯ ತೀರಗಳುದ್ದಕ್ಕೂ ಬೆವರ ಮುಂಗಾರು...
____ ಆಗಂತುಕ ಪರವಶತೆ...
💏💏💏

ಇದೆಲ್ಲ ಸೋಲು ಎಷ್ಟು ಸವಿಯಾದ ಶಾಪ - ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಿ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರ್ತೊಂಭತ್ತೊಂಭತ್ತು.....

ಹಾದು ಹೋಗುವಾಗ.....

ನಿನ್ನ ಆರೈಕೆ ಅವರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಅಲ್ಲದಿರುವಾಗ ಕಾಳಜಿ ತೋರುವುದು ಬಲು ಸುಲಭ...
ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಆಗಿದ್ದೂ ಕಾಳಜಿ ಮಾಡುವ ಅಥವಾ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಅಲ್ಲದೆಯೂ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ಜವಾಬ್ದಾರಿ‌ಯಿಂದ ನಿಭಾಯಿಸುವ ಜೀವ ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದಷ್ಟು ಕಾಲ ಬದುಕಿನ ನಡಿಗೆ ಚೂರು ಸುಲಭ...
____ ನಾನು ನಿನಗೇನೆನ್ನುವುದು ಕೇಳಬಾರದ ಯಕ್ಷ ಪ್ರಶ್ನೆ...!!
☺☺☺

ಒಂದು ಹಗಲಿನ ಹಿಂದೆ, ಒಂದು ರಾತ್ರಿ‌ಯ ಮುಂದೆ ಒಂದೊಂದೇ ಅಧ್ಯಾಯಗಳು ಮುಗಿಯುತ್ತವೆ - ಭಾವದ್ದು, ಜೀವದ್ದು, ಜೀವನದ್ದೂ ಇಲ್ಲಿ...
ನಕಲು ತಿದ್ದಲಾಗದ ಆಯುಷ್ಯ‌ ಗ್ರಂಥದ ಕೊನೆಯ ಪುಟವ ಈ ಉಸಿರು ಸವರಿದ ಘಳಿಗೆ ಪುಸ್ತಕ‌ವ ಮುಚ್ಚಿಡಲೂ ನಾನಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ...
ಮೌನದ ಗೋಡೆ ಕಟ್ಟಿ ಎದೆಯ ಬಂಧಿಸಿದವರೂ, ಮಾತಿನ ಈಟಿಯಿಂದ ಬೆನ್ನ ಇರಿದವರೂ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿನ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ ಸಲ್ಲಿಸಬಹುದೇನೋ ಆಗ, ಅಲ್ವಾ ಮಲ್ಲೀ...
____ ಹಾದು ಹೋಗುವಾಗ...
☺☺☺

ಮಾಸಿದ್ದಾದರೂ ಸರಿಯೇ ಒಂದ್ನಾಕು ಮುಖವಾಡಗಳಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ಬಗಲಲ್ಲಿ, ಎಂಥಾ ಬಿರು ಹಗಲನಾದರೂ ಹೆಂಗೋ ದಾಟಿಕೊಂಡು ಬಿಡಬಹುದು...
ಆದರೋ -
ಎಲ್ಲಾ ಕಳಚಿಟ್ಟು ಹಾಯಬೇಕಾದ ಅಥವಾ ಬೆಳ್ಳಾನೆ ಬಿಳೀ ಮುಖವಾಡವೂ ಕಪ್ಪಾನೆ ಕಪ್ಪು ಕತ್ತಲ ಇರುಳಲಿ ಕಪ್ಪಾಗಿ ಕರಗಿ ಹೋಗುವ ಈ ಇರುಳಿನದ್ದೇ ರಣ ಚಿಂತೆ...
____ ದಿಂಬಿಗಂಟಿದ ಕಣ್ಣ ಪಸೆ...
☺☺☺

ಕೂಪ ಮಂಡೂಕ ಅಂತ ಬೈದರು...
ಕಡಲ ಮೀನು ಅಗಾಧತೆಯನು ವರ್ಣಿಸಬಹುದು,
ಆದರೆ
ಬಾವಿ ನೀರಿನ ರುಚಿಯನು ಬಾವಿ ಕಪ್ಪೆಯೇ ಹೇಳಬೇಕಲ್ಲವಾ...
ಅರಿವು ಮತ್ತು ಹಿರಿಮೆ ಎದೆಯ ಆನಂದದ್ದಲ್ಲವಾ...
ಕಣ್ಣ ಪಾಪೆಯೊಳಗಿನ ಆಕಾಶ - ಬೊಗಸೆ‌ಯಷ್ಟು ಸಾಗರ...
___ 'ನಾನು' ಬಾವಿಯ ಕಪ್ಪೆ...
 ***ಅರ್ಥ ಗಿರ್ಥ ಕೇಳಬೇಡಿ...
☺☺☺

ವತ್ಸಾ -
ಬದುಕಿನ ಮುಂದೆ ಸಾವು ಎಷ್ಟು ದೈನೇಸಿ ನೋಡು...
ಸಾವು ನಿಶ್ಚಿತ‌ವೇ ಎಂಬ ಅರಿವಿದ್ದರೂ ಪ್ರತಿ ಜೀವ ಜಂತುವೂ ನಾಳಿನ ಬೆಳಕನು ನೋಡುವ ಗಟ್ಟಿ ನಂಬಿಕೆಯಲ್ಲೇ ಇಂದನ್ನು ಸುಡುತ್ತಾ ಹಗಲಿರುಳನು ಹಾಯುತ್ತೆ...
ಭ್ರಾಂತು ಭ್ರಾಂತು ಎನ್ನುತ್ತಾ ನಶ್ವರತೆಯ ರಾಗ ಹಾಡುತ್ತಲೇ ನಾಳಿನ ಭದ್ರತೆ‌ಗೆ ಬಹುವಿಧ ಭಲ್ಲೆಗಳ ಕೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಜೀವಕೋಟಿ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
ಸಾವು ಎಷ್ಟು ಯಕಶ್ಚಿತ್ ಸತ್ಯ ಅನ್ಸಲ್ವಾ ಈ ಬದುಕಿನ ಭರವಸೆಯ ಮುಂದೆ...
____ ಚಿಗುರು...
☺☺☺

ಭಾವ ಸತ್ತವನೊಬ್ಬ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಕೂಸಿಗೆ ಅವನ ಸುತ್ತ ಬಂಧ ಅಂಟುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ...
ಭಾವ ಒಡಮೂಡದೇ ಹೋದ, ರಕ್ತವಷ್ಟೇ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟ ಸಂಬಂಧದ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿಯ ಗಬ್ಬೆನ್ನುವ ಅಸಹನೀಯ ಸೂತಕದ ವಾಸನೆಯನು ಬದುಕ ತುಂಬಾ ಭರಿಸುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ...
ಹೇಳು -
ನನಗೆ ನನ್ನ ನಗುವ ಕೊಡದಲ್ಲಿ ನಾನಿರಲಿ ಹೇಗೆ...
ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ಅಂತಲ್ಲಿ ನನಗೆ ನನ್ನ ಉಳಿಸಿಕೊಡುವ ಸುರಕ್ಷಿತ ಅಂತರವಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಆಯ್ಕೆಯಾದರೆ ತಪ್ಪು ಹೇಗೆ...
____ ರಕ್ತ‌ಕೇ ಅಂಟಿದ ಕ್ಷುದ್ರ (ಸಂಬಂಧ) ಕಲೆಯ ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಕಲೆ ಯಾವುದೂsss...
☺☺☺

ಒಳಗಣ ನಿರ್ವಾತವ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳೋ ಹಪಹಪಿಯಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚು ಬಡಬಡಿಕೆಗಳ ನಂಬಿ ನನ್ನ ತುತ್ತೂರಿಯ ನಾನೇ ಊದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಿನ್ನ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತೇನೆ...
ಬೆಳಕಿಗೆ ಸೋತ ಬಣ್ಣದ ಹುಳ ಮತ್ತು ಹೊಂಚಿ ಕೂತ ಹಲ್ಲಿಯ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಹಸಿವು ಒಂದು ಜಾವ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನನ್ನೆಡೆಗೇ ಕರುಣೆಯ ನಡುಕವ ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ...
____ ಅಲ್ಪನ ಆಲಾಪಗಳೆಲ್ಲಾ ಇಂಥವೇ...
☺☺☺

ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಯ, ಬೆರಳಂಚಿಗೊಂದು ಭರವಸೆಯ ತಣ್ಣಗೆ ತುಂಬಿ ಕೊಡುವ ಪ್ರಾಂಜಲ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬಾಲ್ಯ‌ವೆಂದು ಕೂಗಬಹುದು...
___ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ‌ಯ ಅನನ್ಯತೆ - ಮಗು ಮನವೆಂಬ ಹಿರಿತನ...
☺☺☺

ಮೂಟೆ ಮೂಟೆ ಪ್ರೀತಿಯನು ಚಮಚೆ ಸಿಹಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿ ಕರುಳಿಗಿಡುವ ಮಗುವ ನಗುವ ತಾಯ್ತನ - ನನ್ನ ಉಸಿರ ಭರವಸೆ...‍

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)