Tuesday, August 1, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನಾರು.....

ಚಾಳೀಸಿನ ವಿಭ್ರಮ.....

ಯಾವುದಿಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಖರ...?
ಒಂಟಿತನದ ಉರಿ ಬೇಗೆಯೋ...?
ಅಥವಾ
ಕಡು ಶೀತಲ ಖಾಲಿತನವೋ...?
___ ಬಿಟ್ಟ ಸ್ಥಳಗಳ ತುಂಬಾ ತುಂಬಿಕೊಳಲು ಅವಳಿಲ್ಲ...

'ಹುಟ್ದಬ್ಬವಾ ನಿಂದು, ಎರ್ಡು ಕಾಳು ಶಕ್ರೆ ಆರೂ ತಿನ್ನು' ಅಂತಂದು ಖುಷಿಪಡಲು ಅವಳಿಲ್ಲ...
'ನಗು' ನನ್ನ ಗುರುತಾಗಬೇಕು ಅಂತನ್ನಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅವಳ ಸೆರಗಿನ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಂಡವನು ನಾನು...
ಒಳಗೊಂದು ತುಂಡು ಸಂಭ್ರಮದ ಹಸಿವೂ ಇಲ್ಲ ಈಗ...
ಮತ್ತು 
ಬಳಿದುಳಿದ ಕಾಯ ಕಾಮನೆಗಳಿಗೆ ಚಾಳೀಸಿನ ವಿಭ್ರಮ...
____ ನಾಕು ದಶಕ ದಾಟಿ...

ಶೋಕಗೀತೆಯ ಕೊನೇಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ಡಾಟಿಟ್ಟು ಒಂದು ನಗೆಯ ಮೊಹರಿಟ್ಟರೆ ಅದು ನಾನು ಮತ್ತು ನಾ ನನ್ನ ಹುಟ್ಟನ್ನು ಬದುಕಾಗಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವುದು ಹಂಗೇನೇ...
____ ಅವಳಿಲ್ಲದ ಕಾಲಕ್ಕೆ...

ನನ್ನ ಕಾಯುವ, ಕಾಯುವಂತೆ ಕಾಡುವ ಆ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಣ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿನ ಅವಳ ನಗು ಮಾಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ...
ಮಾತಿನ್ನು ಸಾಕೂ ಎಂದು ಮೌನವ ತಬ್ಬಿದ ಅವಳ ಕೂಗಿ ಕೂಗಿ ನನ್ನ ನೂರು ವಟವಟಗಳ ಅವಳಿಗೆ ದಾಟಿಸುವಲ್ಲಿ ನಾನು ಸೋಲುವುದೂ ಇಲ್ಲ... 
ಅವಳಿತ್ತ ಉಸಿರು ಅವಳ ಹಿತವಾಗಿ ನೆನೆಯುತ್ತ ಅವಳನಿಲ್ಲೇ ಹುಡುಕುವುದು ಹುಚ್ಚಾದರೆ ಆ ಹುಚ್ಚಲ್ಲಿ ಏಸು ಹಿತವಿದೆಯೋ ಅದನು ನನ್ನಂತ ಹುಚ್ಚನೇ ಬಲ್ಲ...
_____ ಭಾವ ಬೇಗುದಿಗಳ ಸಂಸ್ಥಾನ ಬೀದಿಯಲಿ ನೆಲ ನೆಲೆಯ ಅರಸಿ ಅಲೇಯೋ ತಬ್ಬಲಿ...


ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದು ವಯಸ್ಸೊಂದೇ – ಹೆಚ್ಚಾದಷ್ಟೂ ಕಳೆದು ಖಾಲಿಯಾಗುವುದೂ ವಯಸ್ಸೊಂದೇ...

ಇಷ್ಟಾಗಿಯೂ -
ನೀ ಹಾಯುವ ಹಾದಿ ಬದಿಯಲಿ ನಿನಗೆಂದೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಅರವಟಿಗೆಗಳಿವೆ, ನಮ್ಮ ಎದೆ ಅಂಗಳದಲಿ ನಿನ್ನ ಇರುವಿಕೆ ಚಂದವಿದೆ, ಜೊತೆಗಿರು ಮಾರಾಯಾ ಅಂದು ಆಗ್ರಹಿಸುವ ನಿಮ್ಮಗಳ ಹಾರೈಕೆಗಳಲಿ "ಹಗಲಾಗುವವರೆಗೆ ಇರುಳ ಭಯ ಕಾಡದ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಕಾಯುವ ಪುಟ್ಟ ದೀಪವೊಂದು ಉರಿಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ..." 
ಸೂತಕದ ಮನೆ ಅಂಗಳದಲೂ ಸಂಕ್ರಮಣದ ಹಗಲು, ವಸಂತದ ಚಿಗುರು ಅರಳುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ನೋಡೀ...
ಇರಬಹುದು,
ನನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಅವಳ ಹಬ್ಬ - ಅವಳಿಲ್ಲದ ಊರಲ್ಲೂ; ಅವಳನೇ ನೆನಪಿಸುವ, ಅವಳಂಗೇ ಹಾರೈಸುವ ನನ್ನದೆಂಬೀ ಭಾವ ಬಂಧಗಳಲಿ...
ಪ್ರೀತಿ ಕಾಯಲಿ ಅನವರತ - ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ವಿಶ್ವರೂಪಗಳಲಿ...
_____ ಧನ್ಯವಾದ... 

ಗೂಡಲ್ಲಿ ಅವಳಿದ್ದ ಕಾಲಕ್ಕೆ…


&&&

ಮಸಣ ಕಾಯುವವನ ಕೈಯ್ಯ ಕುಡಿಕೆಯ ಹುಳಿ ಹೆಂಡದಲಿ ಉಸಿರು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿರುವ ಒಂದು ಮಧುರ ಪ್ರೇಮದ ಕಥೆ...
ಹುಟ್ಟುತಲೇ ಸತ್ತ ಕರುವ ನೆಕ್ಕಿ ನೆಕ್ಕಿ ಅಳುತ ನಿಂತ ತುಂಬು ಹಾಲ್ಗೆಚ್ಚಲ ದನದ ಕರುಣ ಕಥೆ...
ಹಿರಿತಲೆಯ ಸೂತಕದ ಮನೆಯ ಹೊಸ್ತಿಲಲಿ ತಾಳಕ್ಕಿ ಬಡಿದು ಕುಣಿವ ಎಳೆ ಮಗುವ ಮುದ್ದು ನಗುವ ಕಥೆ...
ವೃದ್ಧರ ಗೂಡಿನ ಅಜ್ಜಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊರಳುವ ಕಳೆದೋದ ಮಗು ಮುಗ್ಧ ಮನಸಿನ ಸುಂದರ ಬದುಕಿನ ಹುಡುಕಾಟದ ಕಥೆ...
ವೈದ್ಯರ ಕೈಗಿಟ್ಟ ತನ್ನ ಹೃದಯ ನಾಡಿ ನೋವ ನುಡಿಯದಿರಲೀ ಎಂದು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೈಮುಗಿವ ರೋಗಿಯ ದೈನೇಸಿ ಕಥೆ...
ಯಾವ ಹುತ್ತದಲಿ ಯಾವ ಹಾವೋ, ಯಾವ ದೇವ ದರ್ಶನದಲಿ ಕಾವ ಹಾರೈಕೆಯೋ, ಅರಿವಿನಾಚೆಯ ಹರಿವಿಗೆ ಸರತಿಯಲಿ ನಿಂತ ಭಕ್ತರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಕಥೆ...
ಸೋಂಬೇರಿಯ ಎದುರಲ್ಲಿ ನಿದ್ದಂಡಿಯಾಗಿ ಮೂಗು ಮುಚ್ಕೊಂಡು ಕನಸ ಜಪಕ್ಕೆ ಕೂತ ಮತ್ತು ದಂಡಿಯಾಗಿ ದುಡಿವವನ ಕೆಸರು ಕೈಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸ್ಕೊಂಡು ಶರವೇಗದಿ ಓಡುವ ಕಳ್ಳ ಕಾಲನ ಕಥೆ...
ಎದೆ ಹಾಲನುಣಿಸದೇ ಹೆಗಲ ತಬ್ಬಿ ತಾಯಾದ ಗೆಳೆತನದ ಕಥೆ...
ಜೊತೆ ಬೆಳೆದೂ ಜೊತೆ ಬೆರೆಯಲಾಗದೇ ಬದಲು ದಾರಿಯಾಗಿ ಬಡಿದಾಡುವ ಮತ್ಸರದ ಕಥೆ...
ಪರಲೋಕದ ಪಿತೃಗಳ ಬಂಟ ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡ ಕಾಕೆಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ವಸಂತದ ಮಧುರ ಹಾಡಿನ ಕೋಗಿಲೆಯ ಮೊಟ್ಟೆ ಮರಿಯಾಗಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಬೆಳೆಯುವ ವಿಪರ್ಯಾಸದ ಕಥೆ...
ಗುಬ್ಬಿ ಎಂಜಲಿನ ಪ್ರೀತಿ, ತುತ್ತು ಎತ್ತಿಟ್ಟ ಅಕ್ಕರೆ, ಎಳೆ ಕನಸುಗಳ ಛವಿ ಬಿಡಿಸುವ ಹಂಡೆ ಒಲೆಯ ಹೊಗೆ, ಬಡಿದು ಬಾಗಿಸುವ ವಿಚಿತ್ರ ಹಗೆ, ಅಲ್ಲಿಂದಿಲ್ಲಿಗೆ ಹಾದಿಯಲಿ ಬೆನ್ನೇರಿ ಬಂದ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಭಾವ ಅಭಾವಗಳ ಬಗೆಹರಿಯದ ಬೇತಾಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಕಥೆ...
ಬದುಕೆಂಬೋ ಕಡಲು ನಿತ್ಯವೂ ಎದೆ ದಂಡೆಗೆ ತಂದೆಸೆವ ಹತ್ತಾರು ಕತ್ತಲು, ಬೆಳಕಿನಂಥ ತರಹೇವಾರಿ ಹಸಿ ಬಿಸಿ ಕಥೆಗಳಲಿ ಒಂದನಾದರೂ ಚೆಂದವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕು ನಾ ನಿನಗೆ...
ನಾ ಮುಗಿದರೂ ಹೇಳಿ ಮುಗಿಯದಷ್ಟು ಕಥೆಗಳಿವೆ ನೋಡು...
ಆದರೋ, 
ಕಥೆ ಹೇಳಲು ಹೋಗಿ ಕಥೆಯೇ ಆಗಿ ಕಥೆ ಕರಗಿ ಹೋಗಿ ಖಾಲಿ ಆಗುವ ನಾನು ಪದಗಳಲಿ ಆತ್ಮವ ತುಂಬಿ ಕೊಡಲಾಗದ ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸೋಲನೊಪ್ಪಿ ಮೌನವಹಿಸುತ್ತೇನೆ ನನ್ನೊಳಗೇ...
ಬೆಂಕಿಯ ಹಣೆಗಿಟ್ಟು, ಪ್ರಳಯವ ಮುಡಿಗಟ್ಟಿ, ಬೆಳಕ ಮುಡಿದು, ವಿಷವ ಗಂಟಲಲೇ ತಡೆದು, ತೊಡೆ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಲಹುತ್ತಾ, ಸ್ಮಶಾನ ಕಾಯುವ ಬೋಳೆ ಭೀರುಗಳು ಎಷ್ಟಿಲ್ಲ ಹೇಳು ಇಲ್ಲಿ - ಪಿಳ್ಳಂಗೋವಿಯನೂದಿ ದನಗಳ ಮೇಯಿಸಿ, ಶಂಖನಾದದಲಿ ಕುದುರೆಗಳ ಕುಣಿಸಿ, ನುಡಿ ನೀಡಿ ಬದುಕ ಯುದ್ಧವ ಗೆದ್ದು, ಗೆಲ್ಲಿಸಿದ ಮೇರುಗಳು ನಮ್ಮ ನಡುವೆಯೇ ಎಷ್ಟೊಂದಿಲ್ಲ ಹೇಳು...
ಹೌದು ಬಿಡು,
"ಕಥೆಯಾದವರು, ಒಳಗೆ ಕಥೆಗಳಿದ್ದವರೇ ಎಲ್ಲಾ - ಆದರೆಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ಕಥೆಗಾರರಾಗಬೇಕಿಲ್ಲ..."
___ ಶಾಯಿ ಖಾಲಿಯಾದ ಕಿಲುಬು ಲೇಖನಿ...

Wednesday, July 19, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನೈದು.....

ಘೋರಿ ಮೇಲಿನ ತುಳಸೀ ಗಿಡ.....

ಈ ಬದುಕೊಂದು ಉತ್ಕಟ ವಿಫಲ ಪ್ರೇಮ...
&&&

ಬೆನ್ನಾದ ನಿನ್ನ ಹಾದಿಯೆಡೆಗೆ ತದೇಕ ಕಣ್ಣ ದೀಪ...
ನೆನಪ ತೈಲ ಧಾರೆ - ಎದೆ ಧಗಧಗಿಸೋ ಅಗ್ನಿ ಕುಂಡ...
___ ಕನಸೇ ಕ್ಷಣವೊಂದಕಾದರೂ ಮಧುರ ಕಾವ್ಯವಾಗು - ಸಾವು ನಗೆಯ ಮೀಯಲೀ...
&&&

ನಾ ಕರೆವ ಹಾದಿಯಲಿ ನೂರು ಕಾರಣ ಕೂ(ನೀ)ಡಿ ನೀ ಸುಳಿಯದೇ ಹೋದರೆ ಸೋಲು ನಂದೇ ಇರಬಹುದು...
ನೀ ಕೂಡುವಷ್ಟು ನಾ ಕಾಡಿಲ್ಲದಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ನಾ ಕಾಡಿದ್ದು ನೀ ಕೂಡಲಾಗದಷ್ಟಿರಬಹುದು...
___ ಬಿಡು ನೆನಪಿಡಬೇಕಾದ ಸೋಲು ನಂದೇ ಇರಬಹುದು...
&&&

ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಸುಸ್ತಾಗಿ ಕಣ್ಣು ನೀರಾಯ್ತು...
ನೋವ ಹುಣ್ಣು ಹಣ್ಣಾಗಿ ಒಳಗೇ ಒಡೆದೋಯ್ತು...
___ ಜೊತೆಗಿರು...
&&&

ಬರೆಸಿಕೊಂಡ ಒಂದು ಕಥೆಯ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಬರೆಯಲಾರದ ನೂರು ವ್ಯಥೆಗಳ ಹುರುಳಿದೆ...
___ ನಗು...

ನೆರಳು ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ಬಂದಿದೆ ಎಂದರೆ ಬೆಳಕು ನಿನ್ನ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿದೆ  ಅಂತಲೇ ಅರ್ಥ...
____ ಸುಖ - ದುಃಖ....
&&&

ಹಾರಲಾರದ ಎತ್ತರಕೆ
ಹಾಯಲಾಗದ ಆಳಕೆ
ಕಣ್ಣ ಶರದ ಸೇತುವೆ...
___ ಎದೆಗಡಲಲಿ ಭರ್ತಿ ಉಬ್ಬರ...

ಕೇಳಸ್ಕೊಳ್ಳೋನು ಮೂಗ
ಹೇಳ್ತಾ ಹೋಗೋನು ಕಿವುಡ
ನಡುವೆ ನಿರಂತರ ಕುರುಡು ಸಂವಾದ
ಕಣ್ಣೀರಿಂದೂ ಪನ್ನೀರಿಂದೂ ಬಣ್ಣ ಒಂದೇ...
____ (ನನ್ನ) ಬದುಕು - ಪ್ರೇಮ - ಆಧ್ಯಾತ್ಮ...
&&&

ತುಂಬಾ ತುಂಬಾ ಖಯಾಲಿಯಿಂದ ಮಾತಾಡ್ತೇನೆ - ಮೊದಮೊದಲು ಚಂದ ಅನ್ಸಿದ್ರೂ ಬರ್ತಾ ಬರ್ತಾ ಇವನಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯವಧಾನವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಅರಿವಿನಂತೆ/ಅರಿವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಅರಿವು ನನ್ನ ತಾಕುವಾಗ ಮಾತು ತಡವರಿಸತ್ತೆ ಅಥವಾ ನಿಷ್ಠುರವಾಗತ್ತೆ...
ನಾಲಿಗೆಗಿಂತ ಕಿವಿ ಚುರುಕಿರಬೇಕಿತ್ತು...

ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ನಾಡಿ ಹಿಡಿದು ಮನಸಿನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತೇನೆ - ಪ್ರತಿ ಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳ ಹಿಂದಿನ ವಾಸ್ತವದ ಬಿಸಿಗೆ ಭಾವಗಳ ಬೇರು ಘಾಸಿಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನಸು ನೋಯಿಸಿದ ಪಾಪಕ್ಕೆ ನಡುವಿನ ಮಾತು ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಸಾಯುತ್ತದೆ...
ಮಾತು ರುಚಿಸಲು ಮನಸಿಗೇ ಜೈ ಅನ್ನಬೇಕಿರುತ್ತೆ...

ಮೌನದ ಭಯಕ್ಕೆ ಚೂರೂ ಕಸರುಳಿಯದಂತೆ ಬಯಲಾಗುತ್ತೇನೇ - ವಾಚಾಳಿಯ ಪರಿಚಯ 'ಸುಲಭ' ಮತ್ತು ಇದಿಷ್ಟೇ ಅನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೆರಗಳಿದ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕೂ ರೇಜಿಗೆಯೇ... 
ಬೇಲಿ ಹಾವು ಮತ್ತು ಬಯಲ ಖಾಲಿ...
____ ನಾ ಕಂಡಂತೆ ನನ್ನೆಡೆಗಿನ ನಿಮ್ಮಾ ತೀವ್ರತೆ ಅಳಿಯಲು ನನ್ನೊಳಗಿನ ಇಂಥ ನಾನೇ ಕಾರಣ... 
(ನೀವು ಕಂಡಂತೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇಂಥವು ಇನ್ನೆಷ್ಟಿವೆಯೋ)
&&&

ಹೆಣಕ್ಕೆ ಹೊತ್ತಿಸಿದ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರು ನಂದಿಸುವುದಿಲ್ಲ...
ಹೆಣದ ಬೆಂಕಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ನಿಂದಿಸುವುದೂ ಇಲ್ಲ...
ಆದರೂ,
ಆ ಕ್ಷಣ ಎದೆ ಉರಿಬಿದ್ದು ಕಣ್ಣು ಝರಿಯಾದರೆ ಅಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬದುಕು ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಫಲಿಸೀತು - ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾ ಸಾಯದೇ ಉಳಿದೇನು...
____ ಘೋರಿ ಮೇಲಿನ ತುಳಸೀ ಗಿಡ...
&&&

ಸಾವು ಗೋಡೆ ಕಟ್ಟಿ 'ಗೆದ್ದೆ' ಅಂದರೆ, 
ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ರ ಬರೆದು 'ಅವಕಾಶ' ಅಂದೆ...
'ನಾ ನಂಬಿದ್ದಲ್ಲವಾ ನನ್ನ ಗೆಲುವು...'
ಬಯಲಿಗೆ ಹೂಡಿದ ಬಾಣ ಶೂನ್ಯವ ಸೇರಿ ಮುಕ್ತ...
___ ನನಗೆ ನಾನು ನನ್ನ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ನನ್ನ ಬದುಕು...
*** ಅರ್ಥ ಗಿರ್ಥ ಕೇಳಬೇಡಿ...
&&&

ಮಾನವಂತೆ, ಧ್ಯಾನವಂತೆ, ಯಾವುದೋ ಗಳಿಕೆ, ಇನ್ಯಾವುದೋ ಸಾಧನೆ ಎಂತೆಲ್ಲ ಉದ್ಧರಿಸಿ; ಬದುಕಿಗೆ ಒಂದು ಗುರಿ ಇರ್ಬೇಕು, ಗುರಿ ಇರೋದು ಬಾಳಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಬಹಳಾ ಮುಖ್ಯ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳ್ತಿರ್ತೇವೆ...
ಆದರೆ,
ಪ್ರತಿ ಹುಟ್ಟೂ ಸಾವನ್ನೇ ತನ್ನ ಅಂತಿಮ ನೆಲೆಯಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೇ ಜನ್ಮ ತಳೆದಿರುವಾಗ, ಇವೆಲ್ಲಾ ಉಪಚಾರಗಳ, ಪ್ರಭಾವಳಿಗಳ ಹಡಾಹುಡಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಬದುಕಿನ ಹಾದಿಯ ಮಗ್ಗಲುಗಳ ಹೂ ಮುಳ್ಳುಗಳಷ್ಟೇ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಗ್ರಹಿಸೋಕೆ ಮರೆತಿರ್ತೇವೆ...
ನಾವಾಡೋ ಈ ಗುರಿಗಳೆಲ್ಲಾ ನಿಜದಲ್ಲಿ ಗುರಿಗಳಲ್ಲ, ನಮಗೆ ನಾವೇ ಒಪ್ಪ ಅಂದುಕೊಂಡು ಬೀಗಲು ನಾವೇ ನಮ್ಮ ಮುಡಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡ ಗರಿಗಳಷ್ಟೇ ಅನ್ನಿಸಲ್ಲವಾ...
ಈ ಗುರಿ ಮತ್ತು ಗರಿಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಅರಿವಾದರೆ ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿನ ಮಡುವಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಾವೊಂದಿಷ್ಟು ವಿನೀತರಾಗಿರಬಹುದೇನೋಪಾ...
ನಿಲ್ದಾಣಗಳೆಲ್ಲಾ ನಲ್ದಾಣಗಳಾಗಬಹುದೇನೋ ಅಲ್ವಾ...
____ ಬಿಟ್ಟಿ ಬೋಧನೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದ್ನಾಕು.....

'ನಾನು' ನನಗಾಗಿ.....

ಕಾಯುವುದು ಮತ್ತು ಕಾದು ಕಾದು, ಕಾಯುತ್ತಲೇ ಸಾಯುವುದು...
___ 'ನಾನು' ನನಗಾಗಿ...
&&&

"ಸುತ್ತಣ ಜಗತ್ತು ಏನನ್ನತ್ತೆ ಎಂಬ ಕಿಂಚಿತ್ ಚಿಂತೆಯೂ ಸುಳಿಯದೇ ನಿಸೂರಾಗಿ ಒಡನಾಡಬಲ್ಲ ಸ್ನೇಹ ನೀನೂ, ಅಂಥದೊಂದು ಸುಭದ್ರ ಭಾವ ನೀನನಗೆ" ಅಂತಂದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಯಾರು ಯಾರಿಗೇ ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿದರೂ ಒಂದು ಖುಷಿ, ಒಂದು ಬೆರಗಿನ ಮಂದಹಾಸ ಅರಳುತ್ತೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ಆ ನೇಹಿ ಜೀವಗಳೆಡೆಗೆ...
ಅಂತದೊಂದು ಭಾವ ಬೆಸುಗೆ ಕೂಡಿಕೊಳಲು ಆ ಮನದ ಮೂಸೆಯಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದ ಕಸುವಿರಬೇಕು...
___ಗೆಳೆತನವೆಂದರೆ ಸುಲಲಿತ ಸಲುಗೆಯ ಸಂವಹನ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ ಎನಗೆ...
&&&

'ನೀನಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ಇಷ್ಟ' ಅನ್ನೋದು ಒಂದು ಚೆಂದನೆಯ ನವಿರು ಭಾವ - ಕೊಳಲನ್ನು ನವಿಲ್ಗರಿ ಸಿಂಗರಿಸಿದ ಹಾಂಗೆ...

ಇಷ್ಟ ಅನ್ನೋ ಮಾತು, ಮೌನ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮುಚ್ಚಟೆ ಅನ್ಸೋದು ನೀನಿಷ್ಟ ಅಂದವರ ಕಣ್ಣ ಭಾಷೆ ನನ್ನ ಎದೆಯದೇ ಭಾವವಾಗಿದ್ದಾಗ - ನೇಹವೆಂಬೋ ಪ್ರಾಮಾ (ಪ್ರಯಾ)ಣಿಕ ಪಾತ್ರ...

ಈ ಇಷ್ಟ ಅಂಬೋ ಮಧುರ ಭಾವದ ಕಂಪು ಇಷ್ಟವಷ್ಟೇ ಆಗಿ ಆಗೀಗ ಮೃದುವಾಗಿ ಎದೆಯ ತೀಡುತಿರಲಿ - ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
&&&

ಎನ್ನೆದೆಯ ಹೆಗ್ಗಾಲಿಗೆ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುವುದು ನೀ ಬಿಡದೆ ಭೋರ್ಗರೆವಲ್ಲಿ, ಒಲವ ಮಳೆ ಕಾಲದಲಿ...
___  ಎದೆಯ ಎದೆ ತಬ್ಬಿ ಹಬ್ಬಲಿ ಹಿಂಗೇ ಇಂಗುತಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಗಂಗೆ...

ಪಟ ಸೌಜನ್ಯ: ವಿನಾಯಕ ಭಟ್ಟ ಬೋಳಪಾಲ
ನೀ ಮೈದುಂಬಿ ಧೋss ಸುರಿವಾಗ ನಾ ಎದೆನೆರೆದು ಬಿಗುಮಾನದಲಿ ಬಿಡಿಬಿಡಿಯಾಗಿ ಅರಳಿ ಮತ್ತೆ ಲಜ್ಜೆ ಕಳೆದು ಅಣುರೇಣು ಅರಳರಳಿ ನೆನೆನೆನೆದು - ಹರಿವು ಸಗ್ಗ ಸೊಬಗಿನ ಸವಿ ಸಂಗಮ...
___ ಮಳೆದುಂಬಿ ಮೈತುಂಬಿ ಇಂಗುವೊಲು ಹೂ ಗರಿಕೆ ವಸುಧೆ ಒಡಲಿನ ಕಂಪು...
&&&

ಮಲೆನಾಡ ಮಳೆ ಎದೆ ತುಳಿಯುವಾಗ ಎದೆಗೇರಲು 'ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು' ಅಂತ ಬರೆದುಕೊಂಡೆ...
ನಾನಾss! ಅಂತ ರೋಮಾಂಚವ ನಟಿಸಿ ಕಣ್ಮಿಟುಕಿಸಿದಳು...
___ ನಿದ್ದೆಗೂ ಮುನ್ನವೇ ಸ್ವಪ್ನ ಸ್ಖಲನ...
&&&

ಮಳೆ ಹಬ್ಬಿ ಹಸಿರೊಡೆದ ಇಳೆ...
ನಡು ತಬ್ಬಿ ಬೆವರೊಡೆಯಲು ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು...
___ ಆಷಾಢದ ಬಾಗಿಲು...
&&&

ಕನಸಿನ ನವಿಲುಗರಿ ಮರಿ ಹಾಕಲು ಮಡಿಲಾಗಬಹುದು ಬಾನು...
ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿಯಾದರೂ ಅದೇ ಹಾದಿಯಲಿ ಮತ್ತೆ ಬರಬಹುದು ನೀನು...
ಪ್ರಣಯದ ಪಯಣಕೆ ಬೆರಳು ಬೆಸೆಯಲು ತುಟಿ ಬಿರಿಯಬಹುದು ನಾನು ನೀನು...
___ ಬತ್ತದಿರಲಿ ಭರವಸೆಯ ಬಣ್ಣದ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿದು ಕಾಯುತ್ತ ನಿಂತವನ ಎದೆ ಜೇನು...

ಈ ಮಾಣಿ ಹೇಳುವ ಕಥೆಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿಂದಲೇ ಶುರುವಾಗಿ ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಿ ನೆನೆನೆನೆದು ಮುಗಿಯುತ್ತವೆ...
ಮತ್ತು
ತಾರುಣ್ಯವನ್ನು ಹೀಗೂ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು; ನಗೆಯ ರುಚಿಯ ಹೀಗೂ ನೆಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು...
&&&

ಆದರೆ,
ಅಂತರಂಗಕೆ ಎಲ್ಲರಲೂ ಕೃಷ್ಣ ಸಖ್ಯವೇ ಕಳ್ಳ ಬಯಕೆ...
ಬಹಿರಂಗಕೆ ಮಾತ್ರ ರಾಮ ಸಂಗವೇ ಸಾಧು ಬಳಕೆ...
___ ಲೋಕಾಚಾರ...
&&&

ನನಗಾಗಿ ನಂಗೆ ಬದುಕಿಡೀ ಬಿದ್ದಿದೆ...
ನಿನಗಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಎತ್ತಿ ಕೊಡಬಲ್ಲೆ...? ಅಲ್ಲಲ್ಲ ನಮಗಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಎತ್ತಿಡಬಲ್ಲೆ...?
ಪ್ರಶ್ನೆ ಸಣ್ಣ ಕಂಗಾಲಿನ ಗೊಂದಲವನ್ನೆಬ್ಬಿಸತ್ತೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ...
ಕಾರಣ,
ನಾನು ಪೂರಾ ಪೂರಾ ನಾನಾಗಿ ನಿನ್ನೊಂದಿಗಿರಬಲ್ಲೆನಾ...? ನಿನಗಾದರೂ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾ...? ಇಂಥವೇ ಸುಮಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿವೆ ಒಳಗೆ...
'ನನಗೆ' ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು 'ನಮಗೆ' ಸಿಗುವುದಷ್ಟು ಸುಲಭವಾ...?! ಸಮಯವಾಗಲೀ, ಭಾವಾವೇಗವಾಗಲೀ, ಬದುಕೇ ಆಗಲೀ...
ಹಾಗೆ ಸಿಗದೇ ಹೋಪಲ್ಲಿ ಆಪ್ತ ಪರಿಚಯದ ಬೆನ್ನಿಗೂ ಅಪರಿಚಿತತೆಯ ನೆರಳೊಂದು ಅಂಟಿಕೊಂಡೇ ಸಾಯುತ್ತದಲ್ಲ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
ನಾನೂ ನೀನೂ ನಾವಾಗುವ ಕನಸು ಸುಡುಗಾಡು ಸಿದ್ಧನ ಕಳ್ಳು ಕಾವ್ಯ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲವಾ...
ಮತ್ತೆ ಈ ತುಡಿತ ಮಿಡಿತಗಳೆಲ್ಲಾ ಶುದ್ಧ ಸುಳ್ಳಾ ಅಂದರೆ; ಉಹೂ, ಹಾಗೂ ಅನ್ಸಲ್ಲ...
ನಾನು ನನ್ನ ಹುಡುಕುವ, ನೀನು ನಿನ್ನ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಪಡಿಪಾಟಲಿನ ಆ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಎದೆಗಾತು ಕೆಲ ಘಳಿಗೆಗಳ ಮಾಧುರ್ಯವ ಹೀರುತ್ತೀವಲ್ಲ ಅದಷ್ಟೇ ನೇಹವೆಂದರೂ, ಪ್ರೇಮವೆಂದರೂ, ಪ್ರಣಯಾಗ್ನಿ ಹೋಮವೆಂದರೂ ಅಂತನ್ನಿಸತ್ತೆ...
ಅದರಾಚೆ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾಡು ನನ್ನದು, ನಿನ್ನ ಗೂಡು ನಿನ್ನದು...
'ನಾನು' + 'ನಾನು' = 'ನಾನು' ಮಾತ್ರ... 'ನಾವಲ್ಲ...'
____ ನಗೇಂತ ಚೂರು ಸಮಯ ಕೊಡು, ನಮಗೇ ಅಂತ ಕಾಲನ ಜೋಳಿಗೆಯಲಿಷ್ಟು ಕಾಲವ ಕೂಡಿಡೂ ಅಂದವರೆಲ್ಲಾ ಕಾಯುತ್ತಲೇ ಕಳೆದು ಹೋದರು...
***ಅರ್ಥ ಗಿರ್ಥ ಕೇಳಬೇಡಿ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹದಿಮೂರು.....

ಸ್ಮಶಾನ ಭಸ್ಮ.....

07.02.1948 - 07.07.2022
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನಗಾಗಿ...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನಂತೆ ನಾ ನಡೆಯಲು ಕಿವಿ ಹಿಂಡುವ ಕಾಳಜಿ ಕಳೆದೋಗಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನ ನಗೆಯ ನಂಗೆ ಎತ್ತಿ ಕೊಡುವ ಮಡಿಲಿಗೆ ಮುಪ್ಪು ಬರಲೇಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನಮ್ಮ ಮುಗಿಯದ ಸಲುಗೆಯ ಜಗಳ ಮುಗಿಯಲೇಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನಗೆ ಅನಾಥ ಭಾವ ಕಾಡದಂತೆ ಕಾಯುವ ನಿನ್ನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ನೀ ಮರೆಯಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನೆದೆಯ/ಕಣ್ಣಂಕೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ನಿಲ್ಲಬಾರದಿತ್ತು...
ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು - ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಬಾಕಿಗಳೆಲ್ಲ ಚುಕ್ತಾ ಆಗುವವರೆಗಾದರೂ ಜೊತೆಗಿರುವ ಸಾವಧಾನ ನಿನಗಿರಬೇಕಿತ್ತು...
ಆದರೆ,
ಈ ಬದುಕಿಗಿರುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ಉದ್ದೇಶವೂ ಒಂದಾಣೆ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಅಳಿದುಹೋಯಿತು...
ನಿಜಕೆಂದರೆ ಆ ರಾತ್ರಿ ನನ್ನ ಸಾವಾಯಿತು...
___ ಎದೆಗಣ್ಣು ಬತ್ತಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ವರುಷ ಒಂದಾಯಿತು...

ದಿನಾಂಕಗಳ ಸಾರಾಸಗಟಾಗಿ ಮರೆವ ನಾನು ಮರೆಯಲಾಗದೇ ಹೆಣಗುತಿರುವ ಈ ತೇದಿ...
ಮುಗಿಲು ಮುರಿದು ಬಿದ್ದ ಆ ರಾತ್ರಿ - ಅಳಲರಿಯದವನ ಕಣ್ಣ ತೊಳೆಯಲು ಭರ್ತಿ ಮಳೆಯಿತ್ತು...
ಮಗನೆಂದು ಕರೆವ ಕೊರಳು ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಪ್ರದೇಶದ ಹೊರ ಹೋಗಿಯಾಯಿತು...
____ ಕರುಳ ಕಣ್ಣು ಬತ್ತಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ವರುಷ ಒಂದಾಯಿತು...

ಕೆಂಡ ಹಬ್ಬಲಿಗೆ ದಂಡೆಯ ಮೋಟು ಮುಡಿಗೆ ಮುಡಿದು ಮೆಲ್ಲ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಆ ನಗೆಯ ಹಗುರ ನೆನಪಾಗುವಾಗ, ಪಟಕೆ ಸಿಂಗರಿಸುವ ತುಳಸೀ ಪತ್ರದ ಮಾಲೆಯ ಭಾರಕೆ ನನ್ನ ಮೈ ನಡುಗಿದರೆ ನಿನ್ನ ಯಾವ ದೇವರ ಹಳಿಯಲಿ...
ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಆಡಿಕೊಂಡು ನಕ್ಕು ನಗಿಸಿದ ನೆನಪೆಲ್ಲ ಈಗ ಕನ್ನಡಿಯ ಮುಂದಿನ ಹಳಹಳಿಕೆಯಾಗಿ ಕಾಡುವಾಗ, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಇಣುಕೋ ಬಿಳಿಗೂದಲ ಕಿತ್ತೆಸೆದು ಮಳ್ಳ ನಗೆಯ ಮೆಲ್ಲದಂತೆ ನನ್ನ ನಾ ಹೇಗೆ ತಡೆಯಲಿ...
ಈಗ ನಭದ ನಕ್ಷತ್ರ ಮಾಲೆಯ ನಕ್ಷೆಯಲಿ ನೀನೂ ಒಂದು ನಕ್ಷತ್ರವೇ ಅಂತೆ - ಅಂತೆ, ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಸಮಾಧಾನದ ಕಥೆ...
____ ನೆನಪ ಹೊಳೆಯ ರಭಸದಲಿ ಕನಸ ಕಣ್ಣು ಬತ್ತಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ವರುಷ ಒಂದಾಯಿತು...
&&&

ಅವ್ಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಾಲ ಇರಕಾಯ್ತೂ ಅನ್ನೋ ಆಶೆಯ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಗಿ ಸುಖಕ್ಕೆ ಬಿತ್ತು ಅನ್ನೋ ಸತ್ಯ ಕಟುವಾಗಿ ಕಾಡ್ತು...
ನಾನಿಲ್ಲಿ ಅಳಿದುಳಿದ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಸಾಕ್ಷಿ - ಅವಳ ಸಾವು ಕಾಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಅವಳ ಪುಣ್ಯ ಕಾಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ...
____ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಸ್ಮಶಾನ ಭಸ್ಮ...

ಆಯಿ ಎಂಬ ಅಂತಃಕರಣದ ಆಲಂಬನಕೆ ತರ್ಪಣ ಬಿಡುವಾಗ ರಾಕ್ಷಸನ ಎದೆಯಲ್ಲೂ ಸಣ್ಣ ಅಳುವಿನುಮ್ಮಳಿಕೆ...
ನನಗೀಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹಿಡಿತವಿಲ್ಲ - ಕಾರಣ ಅವಳೀಗ ಬೆನ್ನಿಗಿಲ್ಲ...
___ ಶ್ರಾದ್ಧ...

ಒಂದು ಸಾವಿನ ಸುತ್ತ ಅದಕಂಟಿದ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಜೀವ ತಂತುಗಳು ಕಡಿದುಹೋಗುತ್ತವಲ್ಲ...!!!
ಜೊತೆಗೆ ನೆನಪ ಉಪ್ಪು ಸವರಿದ ಗಾಯದ ಉರಿಯೊಂದು ದಿನಗಳನೆಣಿಸುತ್ತಾ ಉಳಿದೇ ಹೋಗುತ್ತದಲ್ಲ...
____ ಭಾವ, ಬಂಧ, ಬದುಕು...
&&&

ಭಯವಾಗುತ್ತದೆ -
ಒಂದೇ ಒಂದು ಫಾಲ್ತು ಉದ್ದೇಶವೂ ಇಲ್ಲದ ಬದುಕು...
ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಕಳೆದು ಹೋಗುತಿರುವ ಜೀವಾಭಾವದ ತೀವ್ರತೆಯ ಸೆಳಕು...
ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಭಯ ಕಾಡುತ್ತದೆ -
ಕಸುವಿಲ್ಲದ ಬಿಸಿ ಹಸಿವಿನ ನನ್ನ ನಾನು ನೋಡಿಕೊಂಡಷ್ಟೂ...
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಪೊಳ್ಳನು ನಾ ಕಂಡುಕೊಂಡಷ್ಟೂ...
ಭಯವಷ್ಟೇ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ - 
ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಕಣ್ಣ ಗೋಳ ಉರಿಯುವಾಗ... 
ಅನಾಥ ಕೂಸಿನ ಧುನಿಯ ದನಿಯ ಸೋಲಿನ ನಿತ್ರಾಣಕೆ ಪದ ಕುಸಿಯುವಾಗ... 
..........ಭಯವಾಗುತ್ತದೆ........

Thursday, June 15, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹನ್ನೆರಡು.....

'ಮೌನ' ಮಣ್ಣು.....

ವತ್ಸಾ -
ಆಡಿದ ಮಾತಿನ ಹಿಂದಿನ ಔಚಿತ್ಯ‌ವನ್ನು 'ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ' ಗ್ರಹಿಸದೇ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ಅಥವಾ ಗ್ರಹಿಸದಿರುವಂತೆ ಮುಖ ತಿರುವಿ ನೀಡುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಸುಶಾಂತ ಮೌನವೇ ನಿನ್ನ ಉತ್ತರವಾಗಲಿ...
___ ಸುಸ್ತು...
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ನದಿ ಸದಾ ಧುಮ್ಮಿಕ್ತಾನೇ ಇರೋಕಾಗಲ್ಲ, ಸಮಾಧಾನದಲ್ಲಿ ಹರಿದರೂ ಅದು ನದಿಯೇ;
ಆದರೆ ಪಾತ್ರ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ...
ಬತ್ತಿದರೆ ನದಿ ಅನ್ಸೊಲ್ಲ...
ಬದುಕು, ಜೀವ, ಭಾವ, ಬಂಧ, ಸಂಬಂಧ ಯಾವುದಾದ್ರೂ ಅಷ್ಟೇ; 
ತೀವ್ರತೆಯ ಏರಿಳಿತಗಳ ಒಪ್ಪಿದ ತುಂಬಿದ ಹರಿವಿರಬೇಕು ಚಂದ ಅನ್ಸೋಕೆ...
ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಬಣ್ಣ ಕಾಣದ ಬರೀ ಹೆಸರು ಸುಖ ಅನ್ಸಲ್ಲ...
___ ಹೇಳ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಇದು ನನ್ನ ಹೇಳಿಕೆ...
&&&

ವತ್ಸಾ -
"ಸತ್ತ ಭಾವಗಳ ಹೂತ ನೆಲದಲ್ಲೇ ಭರವಸೆಯ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಬೇಕು..."
ಆಗ, 
ಬಯಲ ಭಯಕ್ಕೆ ಭದ್ರತೆಯ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಅಲ್ಲವಾ ಸುತ್ತ ಗೋಡೆಗಳ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡದ್ದು...
ಈಗ, 
ಬೆಳಕಿನ ಕಿಡಿ ಸೋಕಬೇಕೆಂದರೆ ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಹಾಗೂ ಬಾಗಿಲುಗಳನೂ ನಾನೇ ಕೊರೆಯಬೇಕು...
ಆನು ಆತುಕೊಂಡ ಅಥವಾ ಎನ್ನ ಅಮರಿಕೊಂಡ ಈ ಬದುಕಿನ ಬಾಧ್ಯತೆ ಏನಿದ್ದರೂ ಎನ್ನದೇ ಅಲ್ಲವಾ - ಭಾವದ್ದಿರಲೀ, ಜೀವದ್ದಿರಲಿ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ,
"ನಾನುಳಿಯಬೇಕೂ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಭರವಸೆ ನಾನೇ ಆಗಬೇಕು..."
____ ಕನಸು ಗುರಿಯಾದರೆ, ಭರವಸೆ ದಾರಿ, ಗೆಲ್ಲುವ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
&&&

'ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ' ಅನ್ನೋದು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ ಅಂತಾದಾಗ, ವರ್ತಮಾನದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಭೂತವ ನೋಡೋದು, ಭವಿಷ್ಯವ ಕನಸುವುದು ಎಷ್ಟು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಅನ್ಸಲ್ವಾ...
ಹಂಗಿದ್ದಾಗ ಈ ಘಳಿಗೆಯ ಗಾಳಿ ಗುಂಜನದಂಥಾ ಅಳು, ನಗು, ಖಾಲಿತನಗಳಿಗಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಬಾಧ್ಯತೆ ಅಲ್ಲವಾ...
____ ಜೀವಿಸಿಬಿಡಬೇಕು ಜೀವ ಹೋಪಂಗೆ ಈ ಇಡೀ ಕ್ಷಣದ ತುಂಡು ತುಂಡು ಭಾವಗಳ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನನು, ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನನೂ...
&&&

ನಗಬೇಕು ನಗುವಂತೆ 
ಎದುರು ನೆರೆದಿಹ ಸಂತೆ... 
ನಗಬೇಕು ಮಗುವಂತೆ
ಎದೆಯಲೇ ಅಳಿವಂತೆ ಎದೆಯ ಚಿಂತೆ...
ನಾನಳಿದು ನಗಬೇಕು
ನಾನುಳಿವ ನಗು ಬೇಕು
ನಗುವನೇ ಹಾಸಬೇಕು
ನನ್ಹೆಸರ ಅಂತೆ ಕಂತೆ...
___ ನಗುವೆಂಬ ನಲ್ಮೆ ನೆಲೆ - ಆತ್ಮದಾ ಶಕ್ತಿ ಸೆಲೆ...
&&&

'ಮೌನ' ಹೂವಿನಂತ ಕಮ್ಮನೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ - ಪರಕ್ಕೂ, ವಿರೋಧಕ್ಕೂ...
'ಮೌನ' ಸಾವಿನಂತ ತಣ್ಣನೆ ಪ್ರತಿರೋಧ - ಇಹಕ್ಕೂ, ಪರಕ್ಕೂ...
____ 'ಮೌನ' ಮಣ್ಣು...
&&&

ಇಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಹಾದಿಯ ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಾಣಬೇಕು...
ಇಲ್ಲಿನಾ ಗದ್ದಲಕೆ ಅಲ್ಲಿನ ಮೌನ ಮದ್ದಾಗುವುದ ತಿಳಿಯಬೇಕು...
___ ಎತ್ತರವೆಂಬೋ ಭಯ ಮತ್ತು ಒಳಗಣ್ಣಿನ ಬೆರಗು...
&&&

ಪರಿಚಿತವೋ, ಅಪರಿಚಿತವೋ ಅನವರತ ಹಾಯಲೇಬೇಕಾದ ಈ ಹಾದಿಯ ನಿತ್ಯದ ಅಂಬಲಿ - ಚಿಟಿಕೆ ಬೇವು, ಚಮಚ ಬೆಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅದಲೀ ಬದಲೀ...
ಬೇವಿಗೆ ಮುಖ ಹಿಂಡಿ, ಬೆಲ್ಲವ ಚಪ್ಪರಿಸಿ, ಮಗು ನಗೆಯ ನಕ್ಕು ಆರದಂತೆ ಕಾಯಬೇಕು ಬದುಕ ಕಾವಲಿ...
ನಿನ್ನೆ - ಬೀಜ ಬೇರು, ಇಂದು - ಹೊಸತು ಚಿಗುರು, ನಾಳೆ - ತೊನೆಯುವ ಫಲ; ಹೊಸತೇ ಹರುಷಕೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಕನಸು, ನೆನಹಿನ ನೆಪ ತುಂಬಿ ಬರಲಿ...
ಹಬ್ಬ ನಗೆಯ ಮಗುವಾಗಲಿ - ಹಬ್ಬ ಆತ್ಮದಾ ನಗುವಾಗಲಿ...
___ ಯುಗಾದಿ...
----22.03=2023
&&&

ಹಿತ್ತಲ ಬಾಗಿಲ ಸೆರಗಿನ ಬೆಳಕಿನ ನದರಿನಾಚೆ ಅಯಾಚಿತವಾಗಿ ಉದುರಿದ
ನಿನ್ನ ಒಂದು ಕಣ್ಣ ಹನಿ,
ನೂರು ಭಾವಗಳು ಒಡ್ಡೊಡ್ಡಾಗಿ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ
ಒಂದು ಶೀತಲ ಕವಿತೆ...
____ ಯಾರ ಓದಿಗೂ ಸಿಗದೇ ಉ(ಅ)ಳಿದವೋ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕವಿತೆಗಳು...
----21.03.2023
&&&

ಕತ್ತಲ ಕರುಳನು ಬಗೆದರೆ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ಸಂಸಾರ ಬೆಳಕ ಬೀದಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಊರ ನಾಲಿಗೆ ತುಂಬಾ ಅಡಾಪಡಾ ಸುದ್ದಿಗಳ ಸುಗ್ರಾಸ ಭೋಜನ...
____ ಮುಖವಾಡವ ಪ್ರೀತಿಸಲು ಇರುವ ನೂರು ಕಾರಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು...
&&&

ಬೆತ್ತಲನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಬೆಳಕನ್ನು ಬಯಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನಗೆಯ ಬಾಗಿನ ಕೊಟ್ಟು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟ ಅನಾಮಧೇಯ ಫಕೀರ ನಾನು...
___ ಕತ್ತಲು ನನ್ನ ಅಗದೀ ಸರಳ ಪರಿಚಯ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹನ್ನೊಂದು.....

ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯ ಕಾವ್ಯ...

'ನಾನು' ಅಂಬುದು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ...
'ನಾನು ಮಾತ್ರ' ಅಂದರೆ ಅಹಂಕಾರ...
 ___ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಣಯ...
&&&


ಮೋಹದುತ್ತುಂಗದಲೆನ್ನ ತುಟಿಯ ಒಡೆದ ಹುಡುಗಿ 'ನೀನು ಪಪ್ಪಿ ಕೊಟ್ಟೇ ಇಲ್ಲಾ' ಅಂತ ಮೂಗು ಮುರಿದು ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗುವಾಗ ಸಂಜೆಯೊಂದು ಬೆರಗಿನಿಂದ ಇರುಳ ಸೆರಗಲಡಗಿತು...
ಅವಳ ತೋಳಲ್ಲಿ ಬೇಶರತ್ ಸೋತವನನ್ನು ಎದೆ ಕಣಿವೆಯಲಿ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳೇ ಸಂತವಿಸುತ್ತಾ, ನೀ ಗಟ್ಟಿ ತಬ್ಬದೇ ದಿನವೆಷ್ಟಾಯಿತು 'ನಿಂಗೆ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಇಲ್ಲಾ' ಅಂದವಳು ಕುರುಳ ಬಗೆದು, ಬೆವೆತ ಹೆಗಲು ಕಚ್ಚುವಾಗ ಇರುಳು ಕೊರಳ ತಬ್ಬಿ ಹಿತವಾಗಿ ಆಕಳಿಸಿತು...
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯ ಕಾವ್ಯ...
&&&

ಕೊಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು, ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು...
ಪಡೆದು ಪಡೆದು ಖಾಲಿಯಾದೆ, ಖೂನಿಯಾದೆ...
____ ಪ್ರೀತಿ ವೃತ್ತಾಂತ...
&&&

ಉಸಿರ ಗೂಡಿನ ಪ್ರೀತಿಯೇ -
'ನನ್ನೇ ನಾನು' ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಒಮ್ಮೆ,
'ನನ್ನೊಳಗೇ ನನ್ನ' ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಒಮ್ಮೆ,
'ನಾನು ನಾನು' ಎಂದುಕೊಂಡು ಒಮ್ಮೆ,
ಕೈಬೀಸಿಕೊಂಡು ಬಿಡುಬೀಸಾಗಿ ಹಾಯುತ್ತೇನೆ ಈ ತಿಕ್ಕಲು ಬದುಕಿನ ಕತ್ತಲ ಹಾದಿಯ...
___ "ನೀನಿರುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ........"
&&&

ಆ ತುಟಿಗಳು ಮೀಸೆಯಂಚನು ತೀಡಿ ಈ ತುಟಿಗಳ ಹಸಿವ ಕೆಣಕುವ ಮೋದ...
ಉಸಿರಿಂದ ಉಸಿರ ಉಜ್ಜಿ ಆ ಬಿಸಿಯಲ್ಲಿ ಮೈ ಖಾಯಿಸಿಕೊಳುವ ಚಂದ...
ತುಟಿಗಳು ತುಟಿಗಳ ಮುತ್ತುವ ಈ ಮುತ್ತಿನಲ್ಲೇನಿಷ್ಟು ಮತ್ತು, ಮೈಮರೆತು ಮೈತುಂಬ ಮುತ್ತು ಬಿತ್ತುವ ಉನ್ಮತ್ತಿಯ ಕರಾಮತ್ತು...
ಮುತ್ತು ಬಿತ್ತಿದ ಒದ್ದೆ ತುಟಿಗಳಲಿ ಶರಧಿ ಸೇರುವ ಸರಿ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ನದಿಯ ಮುಖಕೆ ಮೆತ್ತಿದ ಚಿಟಿಕೆ ಉಪ್ಪಿನ ರುಚಿಯ ಗಮ್ಮತ್ತೇ ಗಮ್ಮತ್ತು... 
ಮುತ್ತೆಂದರೆ ಸಾನುರಾಗ ನಾಂದಿ - ಪ್ರಣಯ ನಾವೆಯ ಸಾಗರಕಿಳಿಸುವ ಸಂಕಲ್ಪ ಹೋಮ...
ಮತ್ತಲ್ಲದೇ,
ಈ ಮುತ್ತು ಮತ್ತದರ ಮತ್ತು - ಜೀವ ಹಿಂಡುವ ಹಸಿವಿಗೂ, ಉಂಡು ತೇಗಿದ ತೃಪ್ತಿಗೂ ಪ್ರೀತಿ ಒತ್ತುವ ಆಪ್ತ ಮುದ್ರೆ...
____ ಮೋಹದ ಮೇನೆಯ ತುಟಿಗಳಿಂದ ತುಟಿಗಳಿಗೆ...
&&&

ಹೇ ಬಲು ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಹುಡುಗೀ -
ನೀ ತೊಟ್ಟ ಗೆಜ್ಜೆಯಿಂದ ಕಳಚಿಬಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಗಿಲಕಿ - ಉಸಿರು ನೀಡಿದೆ ನನ್ನ ಉಸಿರ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಕನಸೊಂದನು ಹುಡುಕಿ...
ಪ್ರೀತಿಯಿಟ್ಟು ಕೂಸ ಕಾಯಲು ನಿನ್ನೆದೆಯ ಕಾವು ಬೇಕಿದೆ - ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕನ್ನಡಿಯಲೊಮ್ಮೆ ನನಗೆ ನಾನೇ ಸಿಗಬೇಕಿದೆ...
ಬಾ
ನಿನ್ನಾ ಪಾದಕಂಟಿದ ಸಂಜೆ ಮಳೆಯ ಹಣ್ಣು ಹನಿಗಳು ಎನ್ನ ಎದೆಯ ನೆನೆಸಲಿ...
ನಿನ್ನೊದ್ದೆ ಕೊರಳು ಈ ಬಿಸಿ ತುಟಿಗಳ ಪೋಲಿ ಪೋಲಿ ಮಾತ ಕದಿಯಲಿ...
ಗೆಜ್ಜೆ ನುಡಿವ ಲಜ್ಜೆಯಲ್ಲಿ ಒಡಲು ಅರಳಲಿ... 
ಲಾಲಿಗಾಗಿ ಜೋಲಿ ಕಟ್ಟೋ ಕರುಳ ಹಂಬಲು ಮಡಿಲ ತುಂಬಲಿ...
ಕನಸು ಕನಸು ತೋಳ ತಬ್ಬಿ ಪ್ರೇಮವಾಗಲಿ...
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ - ಬೆಳ್ಳಿ ಹೆಜ್ಜೆ...
&&&

ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ -
ಬಿರು ಬೇಸಿಗೆಯ ಮಟ ಮಟ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ದಾಹವನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೆಣಕುತ್ತವೆ ಆ ನಿನ್ನ ಒದ್ದೊದ್ದೆ ಕಂದು ತುಟಿಗಳು...
ಮಳ್ಳ ನಾನು ಉಸಿರ ವೇಗ ನೀಗಲು ಅರಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತದೇ ನಿನ್ನ ಪುಟ್ ಪುಟಾಣಿ ಎದೆ ಕಣಿವೆಯ ತೆಳು ನೆರಳು...
ನಿನ್ನ ಸಂಗಾತವ ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ ಅರಳಿ ಮಿಡಿವ ನಡು ನಾಡಿಗಳ ಝೇಂಕಾರ, ಹೂಂಕಾರಗಳಿಗೆ ಶರಣಾಗಿ ಜಗ ಮರೆಯಲು...
ಸಹಚಾರಿಯಾಗು ಬೆಸೆದು ಹೊಸೆವ ಮೈಯ್ಯ ತಿರುವುಗಳಿಂದ ಸುರಿವ ಬೆವರ ಮಳೆಯಲಿ ಬೇಸಿಗೆಯ ತೀರಗಳ ಸುಖದ ಜಾಡು ಮೀಯಲು...
ಕಡು ಮೋಹದಲ್ಲಿ ಬೆರೆತು ಮಾತು ಮರೆಯುವ ಮೈಮನದ ಮಧುರ ರೋಮಾಂಚದಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲವಾ ಜೀವರಾಗಗಳ ಯೌವನದ ವೈಭವ ಇರುವುದು...
ಅಡಿಮುಡಿಯೆಲ್ಲ ಸಿಡಿದು ಕಡಲಂತೆ ಮೊರೆವ ಆಸೆ, ನದಿಯ ಬಾಹುಗಳ ಸೆಳೆದು ಬಳಸಿ ಕರಗಿ ಕಡಲಾಗಿ ಮೊರೆವ ಆಸೆ ಎದೆತುಂಬಿ ಬಲಿಯುವುದು...
____ ಸಜ್ಜೆಮನೆಯ ವಸಂತೋತ್ಸವ ನೀನೇ ಹುಡುಗೀ...
&&&

ಸದಾ ತಕರಾರು ಅವಳದ್ದು: 
ನಾ ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ನಿಂಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳ್ತೇನೆ, ಆದ್ರೆ ನೀನು ಮಾತ್ರ ಒಮ್ಮೆಯೂ 'ನಾನೂ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೇನೆ' ಅಂತ ಬಾಯ್ಮಾತಿಗೂ ಹೇಳಲ್ವಲ್ಲೋ, ಎಷ್ಟು ಕಾಯ್ತಿರ್ತೀನಿ ಗೊತ್ತಾ ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ನಿಂಗೆ 'ಐ ಲವ್ಯೂ' ಅನ್ನೋವಾಗ್ಲೂ...
ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕು ಎಳೆದು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ತೇನೆ, ಎದೆಯಲಿ ಎದೆ ಇಂಗುವ ಹಾಗೆ...
ಅಷ್ಟೇ,
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಗದ್ದಕೆ ಹಲ್ಲೂರಿಸಿ ಒದ್ದೆ ಗಂಟಲಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪಿಸುನುಡಿಯುತಾಳೆ "ರಾಶಿ ರಾಶಿ ಲವ್ಯೂ ಲವ್ಯೂ ಲವ್ಯೂ ಕಣೋ ಪಾಪೀ..."
____ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳದೆ ಇರುವುದು ಹೇಗೆ - ಕೇಳಿಸ್ತಿಲ್ಲಾsss ಅನ್ನುವ ಹುಸಿ ಕೋಪವ ಮುದ್ದಿಸದೇ ಇಪ್ಪೂದಾದರೂ ಹೆಂಗೆ...
&&&

ತಿಳಿ ಬೆಳದಿಂಗಳು ಸುರಿವಾಗ ಅಂಗಳದ ಪ್ರಖರ ದೀಪಕ್ಕೆ ಹನಿಗಂಗಳ ಶಾಪ...
___ ಕಾಡು ವಿರಹಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು...

ಬೆಳದಿಂಗಳು ಎದೆಯ ಕಚ್ಚಿ ಗಾಯ ಮಾಡುತಿದೆ...
ತಾರೆಗಳು ಹೊಕ್ಕುಳ ಸುತ್ತಾ ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ಕಣ್ಣ ಚಮೆಯ ಆಡಿಸುತಿವೆ...
ಬಿಸಿಲ ದಿನಗಳ ಮಂದ ಗಾಳಿಯಲಿ ಆಸೆಗೆ ತಿಳಿಯಾಗಿ ಬೆವೆತ ಹೆಣ್ಮಯ್ಯ ಕಂಪು...
ತೊಟ್ಟು ಕಳಚಿದ ಎಲೆಗಳಿಂದೆ ಸೆರಗು ಸರಿಯುವ ಸದ್ದು...
ದಣಪೆಯಾಚೆ ನೆಲವ ತುಳಿವ ನೆನಪು, ಕನಸಿನ ಭಾರ ಭಾರ ಗಂಡು ಹೆಜ್ಜೆಗಳಲಿ ಪ್ರಣಯದಾತುರ...
___ ಕಾಡು ಸರಸವ ಹಾಡೋ ವಿರಹಕ್ಕೆ ನಿನ್ನದೇ ಹೆಸರು...

ಮೊದಲ ಮಳೆಯ ಮಿಂದ ಕಾಲಂದುಗೆಯಿಂದ ಮಂದ್ರ ಜಲತರಂಗ...
ಚಾಯ್‌ನ ಬಿಸಿ ಹಸಿ ತುಟಿಯ ಸೋಕಿ ಕರುಳ ಝೇಂಕಾರ...
ಮೃದ್ಗಂಧ ಉಸಿರ ಕಡೆದು ನಾಭಿ ಶೃಂಗಾರ...
ಮೇಘ ಮಲ್ಹಾರ ಕಿವಿಯ ತುಂಬಿ ಹೃದಯ ಮಂದಾರ...
ಮಳೆ ತೊಳೆದ ನೀಲ ಬಯಲ ಬೆಳುದಿಂಗಳು ಕಣ್ಣ ಕೊಳದಲಾಡಿ ಮೈಮನ ಮತ್ತ ಭೃಮರ...
ಬೈರಾಗೀ,
ಕಾಲ ಮೈಮರೆಯಲು ಇಲ್ಲೀಗ ನಿನ್ನಿರುವಿಕೆಯೊಂದೇ ಬಾಕಿ...
___ ಕಾಡು ಹೂವನು ಕಾಡೋ ವಿರಹಕ್ಕೆ ನಿನದೊಂದೇ ಹೆಸರು...
&&&

ನಿನ್ನಿಂದ ನಿನ್ನ ಕದಿಯಲೆಂದೇ ಬರೆಯಲೆಳಸುವ ನಾನು ನನ್ನಿಂದ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನನ್ನನೇ ಹೊಸದೆಂಬಂತೆ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ತೇನೆ...
ಪದಗಳ ಬಡಿವಾರದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡವಳಂತೆ ಕಣ್ಬೆರೆಸಿ ನನ್ನನೇ ಓದುವ ನೀನು ನಿನ್ನ ಕಂಡುಕೊಂಡು ಎದೆ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀಯ...
___ ಎಂಥ ಚಂದ ನೋಡು ಈ ಬದುಕಿನ ಸಂಕಲನ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರಾ ಹತ್ತು.....

ಉಪ್ಪುಪ್ಪು ತುಟಿಯ ಅಲಂಪಿನ ನಗು.....

ಹೇಯ್ -
ಎದೆಯ ಆಪ್ತ ಭಾವಾವೇಗವ ಸರಾಗ ಹರವಿಡಬಲ್ಲ ಈ ಮುಕ್ತತೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಮಾರಾಯ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ...
ಅಲ್ವೇ -
ನಿರಾಳವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಸಲುಗೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದಕ್ಕೇ ಅಲ್ಲವಾ ಯಮುನೆ ಸೆರಗಿನ ಜೀವಜಾಲಕೆಲ್ಲ ಕರಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊಳಲಾಗಿ ಪ್ರಿಯನಾದದ್ದು ಎದೆಯ ಕನಸೊಂದಿಗೆ...
___ ಸಖ ಸಖೀ ಸಾಂಗತ್ಯವೆಂಬ ಆತ್ಮದ ತಂಪು ಕಂಪು...
&&&

"ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸೋತು, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸೋತು, ಪ್ರೀತಿ ಸೋಲದಂತೆ ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು; ಆದರೆ - ಗೆಳೆಯನಾಗಿ, ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿ, ಗಂಡನಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಗೆಲ್ಲಬಹುದಾಗಿದ್ದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಗಂಡಸಾಗಲು ಹೋಗಿ ಸೋತದ್ದಲ್ಲವಾ ನೀನೂ..."
ನೆನಪಿದ್ಯಾ, 
ಸಮಾಧಾನಕರ ಬಹುಮಾನ ಅಂತ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ರು ಶಾಲೇಲಿ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ; ಹಾಗೆ ನಿನ್ನ ಸೋಲನ್ನೂ ಗೆಲುವಿನಂತೆ ಬಣ್ಣಿಸ್ತೇನೆ ನಾನು ನನ್ನ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ...
ಯಾಕ್ಹೇಳು, 
ನೀನು ಸೋತೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನಾನು ನನ್ನ ಆಯ್ಕೆಯ ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಂಗಲ್ಲವಾ; ನಿನ್ನ ಅಹಂಕಾರವ ಮುರಿವ ಹಂಬಲಕ್ಕಿಂತ 'ನನ್ನ ಆಯ್ಕೆ' ಎನ್ನುವ ನನ್ನ ಅಹಂ ಅನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹುಚ್ಚು ದೊಡ್ಡದಿರತ್ತೆ ನೋಡೂ...
ಮನವ ಅಡವಿಟ್ಟು ಎದೆಯ ಅಂತರಾಳವ ಗೆಲ್ಲಬೇಕಾದವನು ಮೈಯ್ಯ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟು ಸೋತು ಬಳಲಿ ಎದೆಯ ಉಬ್ಬಿನ ಮೇಲೆ ಬುಸುಗುಡುತ್ತಾ ಮಲಗಿರುವಾಗ ಕತ್ತಲು ಸಂತೈಸಬೇಕಿದ್ದದ್ದು ನಿನ್ನನ್ನಾ ಅಥವಾ ನನ್ನನ್ನಾ...?
ಕೆಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಬಾರದೇನೋ, ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಲೇಬಾರದೇನೋ; ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಉಸಿರೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ...!?
___ ಕಥೆಯಾಗದೇ ಉಳಿದ ಪಾತ್ರಗಳ ಕಣ್ಣ ಮೌನ ಮಾತಾಡುತ್ತದೆ...
&&&

ಮಡಿವಂತರ, ಸಭ್ಯರಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡವರ ಬದುಕಿನ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಅಂದ್ರೆ "ಪ್ರೇಮವಾಗುವುದು..."
____ ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನು ಪ್ರೇಮವೆಂದು ಅಂಟಿಕೊಂಡವರು...
&&&

ಮಾತುಗಳ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು, ಮೌನ ದೈವೀಕ ಅಂತಂದು, ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಆಟ ಕಲಿತು, ಕತ್ತಲಲ್ಲಷ್ಟೇ ಪ್ರೇಮವ(?) ಸುಲಿದು ತಿಂದು ಸುಭಗರೆಂದು ಹುಳ್ಳನೆ ನಗೆ ನಕ್ಕರು...
ಹುಟ್ಟಾ ಪೋಲಿ ನಾನು, ಬಯಲ ಬೆತ್ತಲಿಗೆ ಮರುಳಾದ ಮೋಹಿ, ದಂಡೆಗೂ/ಬಂಡೆಗೂ ಎದೆನುಡಿಗಳ ತೇವ ಮೆತ್ತುವ ಅಲೆಗಳ ಹೋರಿನ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನದು, ಮಾತೇ ನನ್ನ ಬಂಡವಾಳ, ಮಾತೇ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಸುಖದ ಸೀಯಾಳ...
___ ಮಾತಿನ ಗಂಟಲು ಬಿಗಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮೌನದ ಮೂಗು ಹಿಡೀಬೇಕನ್ನಿಸುತ್ತೆ...
&&&

"ನಾನೇ(ನು)" ನನ್ನ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣ - ನಿನ್ನೊಳಗೆ...
&&&

ಕೂಸೇ -
ಜಗಕೆ ಬೆನ್ನಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನೊಡನಾಡಬಹುದು ಹರಿವಾಗಿ - ಪ್ರಕೃತಿ/ಪ್ರೇಮ...
ಸುಲಭಸಾಧ್ಯವಲ್ಲ ಜಗವ ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ರಾಮನ ಹಿಂದೆ ನಡೆವುದು - ವಿರಕ್ತಿ/ಆದರ್ಶ...
___ ಗುಣಗಳು ಮಾತಾಡುತ್ತವೆ, ಗುಣವೇ ಬಯಲು, ಗುಣವೇ ನೆರಳು...
&&&

ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬದುಕಿಲ್ಲಿಲ್ಲ
ಸಾಯಕ್ಕೆ ಕಸುವೂ ಇಲ್ಲ
ಮಸಣದ ಬಾಗ್ಲಲ್ಲಿ ಹಲ್ಕಿಸ್ಕೊಂಡ್ ಕುಂತಿದ್ದೆ...
ಭಿಕ್ಷೆ ಹಾಕಿ ಶಿವಾ!!
ಬದ್ಕೋಕಾದ್ರೂ ಸೈ, ಸಾವಿಂದಾದ್ರೂ ಸೈ...
___ ಮನ್ಶಂ(ನ್ಸಿಂ)ಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಹಸ್ವು...
&&&

ವತ್ಸಾ -
ಕಥೆ(ಗಾಗಿ) ಓದಬೇಡ, ಓದುವುದಾದರೆ ಕಥೆಯೊಳಗಣ ಬದುಕನ್ನ ಆಲಿಸು, ಆಗಷ್ಟೇ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲರ ಬದುಕಿನೆಡೆಗೆ ಸಂವೇದನೆಯಿಂದ ಸಂವಾದಿಸುವುದು ಎದೆಯ ಧರೆ... 
ಮತ್ತೂ
'ಬದುಕಿನ' ಬಗ್ಗೆ ಜಗದ ಜನರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನೆಂದೂ ಕೇಳಬೇಡ - ಪ್ರೀತಿಯಷ್ಟನ್ನೇ ಹೀರಿಕೋ; ಸಿಕ್ಕರೆ, ಸಿಕ್ಕಷ್ಟು ಮನಸಾರೆ...
ಒಳಿತನ್ನೇ ಹಾಯುವುದಾಗ ನಿನ್ನ ಮನದ ಆರೋಗ್ಯ ಧಾರೆ...
____ ಪರರ ಭಾರಕ್ಕೆ ಎದೆ ತುಂಬಿ ಹೆಗಲು ಹಗುರ ಹಗೂರ... 
&&&

ವತ್ಸಾ,
ಭಯ ಕೊಲ್ಲದ ಹಾಗೆ, ಭಯ ಕಾಯುವ ತೆರದಿ ಬದುಕನೀಸಲು ಬೇಕು...
ಬದುಕಿನ ಚಂದವ ಚಂದ ಸವಿಯಲು ಎದೆಯ ಸಹಜ ಭಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಸೋಲಿಸದ ಹಾಗೆ ಭಯವ ಪಳಗಿಸಬೇಕು...
___ ಜೀವ ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿಗೆ...
&&&

ಅರ್ರೇ ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಿದ್ದೇನೆ...!!!
ನೀರೆಂದರೆ ವಿಪರೀತ ಭೀತಿಯ ಪ್ರಾಣಿಯೊಬ್ಬ ಜಲರಾಶಿಯ ಆಳಕಿಳಿದು ತರಹೇವಾರಿ ಗಾತ್ರದ, ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಮೀನುಗಳನು ಮಾತಾಡಿಸಿ ಬಂದ ಕಥೆಯು...
ನೆನಪಿನ ಕೋಶವ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಉಪ್ಪುಪ್ಪು ತುಟಿಯ ಅಲಂಪಿನ ನಗು...
ಈ ಬದುಕು ಕರುಣಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮತ್ತು ಈ ಬದುಕನು ಕರುಣಿಸಿದ ಅವಳಿಗೆ ನೂರು ನೂರು ನಮನ...
@ ನೇತ್ರಾಣಿ ದ್ವೀಪ_ಮುರುಡೇಶ್ವರ_ಕರ್ನಾಟಕ...
***ವಿಡಿಯೋ‌ದಲ್ಲಿ ಮೀನುಗಳನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲಾಗಿದೆ... 😉🫢


*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಒಂಭತ್ತು.....

ದೇವನಿಗೂ ಲಾಲಿ ಹಾಡುವ ಮಡಿಲು.....

ನಿನ್ನ ನೋವಿಗೆಂದೂ ಅತ್ತಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಸಾವಿನಲ್ಲೂ ಅಳಲಿಲ್ಲ
ಅಳಲರಿಯದೇ ನಗು ಕಳೆದುಕೊಂಡವನ
ಹರಿದ ಕರುಳ ಅಳಲು ನಿನ್ನನೀಗ ತಲುಪುತ್ತಿಲ್ಲ...
ಯಾರ ಹಳಿಯಲೀ
ಎದೆಯಲಿ ದೇವರ ಹೆಣ ಮಲಗಿದಲ್ಲಿ...
____ ಸುಸ್ತು...
&&&

ಕೇಳು -
ಅಷ್ಟುದ್ದ ಹಗಲು ಒಂದೇ ಒಂದಾದರೂ ಸವಿ ನುಡಿಯ ಮಿಡಿಯಬೇಡವೇ; ಈ ಸಂಜೆ ಹಾಗೂ ಅದರಾಚೆಯ ಇರುಳು ಸಹನೀಯವೆನಿಸಲು...
ಹೇಳು -
ಎಷ್ಟು ಸುಟ್ಟು ಹದ ಮಾಡಿದರೆ ಎನ್ನೀ ಎದೆಯ ಹಾಳಿಯ...
ಅಷ್ಟು ಬೆಳೆಯಬಹುದು ಇಲ್ಲಿ ನಿನ್ನಂತೆ ನಗೆಯ ಮೊಗೆಯ...
ಕೊನೆಗೆ -
ನಿನ್ನ ಚಿತೆಯ ಉರಿ ಮೌನಕೆ ತಾಕಿ ಸುಟ್ಟ ಎನ್ನೆದೆಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳನು ಸಂತವಿಸುವ ಮಮತೆಯ ಋಣ ಭಾರ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳದ್ದೇ...
ನೀ ನೆನಪಾಗಿ ಹೋದದ್ದು ಕರುಳ ಕೊಯ್ವಾಗ, ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕೊರಳ ಹಾಡಾಗಬೇಕು...
ನಿನ್ನವನು ನಾ - ನೀ ಕೊಟ್ಟ ನಗೆಯ ನಿನ್ನಂತೆ, ಮಣ್ಣಂತೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಟ್ಟು ಕಾಯಬೇಕು...
____ ಆಯೀ...
&&&

ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆಯವರೆಗೂ,
ಅಮ್ಮನ ದಿನವೆಂದರೆ ಅವಳ ಕಾಲೆಳೆದು ಕೆಣಕುವ, ಅವಳ ಕಾಡಿ ಅವಳದೇ ವರಸೆಯ ಹುಸಿ ಮುನಿಸಿನ ಜೊತೆ ಆಡುವ, ಅವಳ ಭಯಗಳನ್ನು ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ, ನಗುತ್ತಾ ಅವಳ ನಗಿಸುವ ನನ್ನ ದಿನವಾಗಿತ್ತು...
ಇನ್ನೀಗ,
'ಅಮ್ಮನ ದಿನ' ಅನ್ನುವ ಮಾತು ಬೇರೆಯದೇ ಅರ್ಥ ಧ್ವನಿಸುತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮನದ ಸಾಧು ಭಾವವೊಂದು ಸಣ್ಣಗೆ ತಲ್ಲಣಿಸುತ್ತೆ...
ಕವಳದಲ್ಲಿನ ಹದ ತಪ್ಪಿದ ಸುಣ್ಣ ನಾಲಿಗೆಯ ಸುಟ್ಟಂತೆ ನೆನಪೆಲ್ಲ ಏರುಪೇರಾಗಿ ಎದೆಯ ಪೇಳಿ ಮಗುಚಿ ಬೀಳತ್ತೆ...
ಮತ್ತಿದು ನಾನಿಲ್ಲದ ಅವಳ ದಿನ...
____ ಆಯೀssss
&&&

ನೋವುಗಳ ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ನಗಲು ಕಲಿಸಿದವಳೇ -
ಈ ಬದುಕಿನ ಜಾದೂ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ನಗೆಯಲ್ಲಿದೆ...
ಈ ಬೇವರ್ಸಿ ಬದುಕನ್ನು ನಡುರಾತ್ರಿ ನಡುರಸ್ತೇಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನಾ ಕೇಳುವ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ಅಸಡ್ಡಾಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೂ ಚಿತ್ತುಕಾಟಿಲ್ಲದ ಒಂದು ಉತ್ತರ - ನೆತ್ತಿ ಕಾಯುವ ಆ ನಿನ್ನಾ ನಗೆಯ ಕಾರುಣ್ಯದಲ್ಲಿದೆ...
ನೀನಿಲ್ಲದ ಊರಲ್ಲೂ ನನ್ನಾ ಹೆಸರಿನ ಉಸಿರಿನ್ನೂ ಇದೆ -
ಕಾರಣ,
ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ನೀ ಕಲಿಸಿದ ಆ ನಗುವ ಬಗೆಯ ಪಾಠ ಇನ್ನೂ ಎದೆಯಲ್ಲಿದೆ...
____ ಜೋಲಿಯಲಿ ಅಳುವ ಮಗುವ ಜಗವಾಳುವ ಅರಸುವಾಗಿಸಿ, ದೇವನಿಗೂ ಲಾಲಿ ಹಾಡುವ ಮಡಿಲೇ...
&&&

ಚಂದ ನಗಬಹುದು ಯಾವ ನೋವೂ ಕಾಣದ ಹಾಗೆ...
ಆದ್ರೆ
ಮರೆಯುವುದು ಹೇಗೇ ಎದೆಯ ನೋವು ಕಾಡದ ಹಾಗೆ...
ಮತ್ತು
ನಡೆಯುವುದು ಹೇಗೆ ಕರುಳ ನೋವು ಎಡವದ ಹಾಗೆ...
___ ಜೀವದ ನೆರಳು ತಪ್ಲಕ್ಕು, ಹಂಗೇಳಿ ಭಾವದ ಬೇರು ಸಾಯ್ತ್ಲೆ ಅಲ್ದಾ....
&&&

ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾ ಬರೆದದ್ದಲ್ಲ,
ನಾ ಬರೆದದ್ದೆಲ್ಲದರಾಚೆ ಅವಳು ಬದುಕಿದ್ದು - ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕ...
ನಾ ಓದಿದ್ದಲ್ಲ,
ನನ್ನ ಓದಿನ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಅವಳ ನಗು - ಅದು ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕ...
ಪುಸ್ತಕದ ದಿನವಂತೆ - ಸಣ್ಣ ಅಪರಾಧೀ ಭಾವದಲ್ಲೇ ಅವಳ ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ, ನಮಿಸುತ್ತೇನೆ ಹಾಗೇ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮುದ್ದಿಸುತ್ತೇನೆ...
___ ಆಯೀ ಎಂಬ ಕರುಳ ಗ್ರಂಥ...
___ 23.04.2023
&&&

ಆಯಿ -
ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಇದ್ದನೋ, ಎಂತಕ್ಕೋ ನೀ ಯಾವಾಗ್ನಂಗೆ ಇದ್ದಂಗಿಲ್ಲೆ ಅಂತಿದ್ದಳು ಫೋನೆತ್ತಿದರೆ ಮಾತಿಗೂ ಮುನ್ನವೇ; ದನಿಯಾಗಿ ಹೊಮ್ಮದ ನನ್ನೆದೆಯ ಕಳ್ಮಳವೊಂದು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕೂತ ಅವಳಿಗೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದುದಾದರೂ ಹೇಗೆ...!!!
ಈಗಲೂ ಕೇಳುತ್ತಿರಬಹುದಾ...?
ಫೋನಾಯಿಸಿ ಕೇಳೋಣವೆಂದರೆ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಪ್ರದೇಶದ ಹೊರಗಿದ್ದೇನೆ...
ನಾ ತಲೆಗೂದಲು ಕತ್ತರಿಸೋಕೆ ನಾಕು ದಿನ ತಡವಾದರೆ ಈಗ್ಲೂ ಅವಳು ಬೈದಂತೆ ಭಾಸವಾಗತ್ತೆ - ಒಂದೊಂದೇ ಬಿಳಿ ಕೂದಲನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಕಿತ್ತು ತಾನು ಮುದಿಯಾದದ್ದನ್ನು ಮರೆಮಾಚಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು ಮಹಾ ಸೌಂದರ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಮಳ್ಳು ಹುಡುಗಿ...
ಖರ್ಚು ಮಾಡದೇ ಹುಗ್ಶಿ ಇಡ್ತಿದ್ದ ಹೊಸಾ ಹೊಸಾ ನೋಟುಗಳ ಪುಡಿಗಾಸಿನ ಗಂಟಲ್ಲಿ ಅವಳದದ್ಯಾವ ಕನಸು ಮರಿ ಹಾಕುವುದಿತ್ತೋ - ಕಾವು ಕೊಡಲು ಪುರ್ಸೊತ್ತಿಲ್ಲದವಳಂತೆ ಸುಮ್ಮನೆದ್ದು ಹೊರಟೇ ಹೋದಳು ಕೂಸುಮರಿ...!!
ಅವಳ ಮನಸನ್ನು ಅವಳ ಕರುಳು ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತದೆ/ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ...
ಹೊಕ್ಳ ಬಳ್ಳಿ ಕತ್ತರಿಸಿದ್ದು ನನ್ನ ನಾನಾಗಲು ಬಿಡಲಷ್ಟೇ...
ರುದಯದ ಚೂರೊಂದು ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿರಬಹುದಾ...?!
ನನ್ನ ಹೆತ್ತು ತನ್ನ ಮರೆತು, ನನ್ನ ಹಾರಲು ಬಿಟ್ಟು ಅವಳು ಬಾನಾದದ್ದಲ್ಲವಾ ಅವಳ ಮಮತೆ ಅಂದರೆ...
____ ನೆನಪಲ್ಲ ಅವಳು ನಿರಂತರ ನೆರಳು - ಉಸಿರ ನಾವೆಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಹಾಯಿ ಅವಳು...
&&&

ಕೇಳ್ತಿದ್ದಾ -
ಇಬ್ಬರೂ ಮಾಡಿದ ದಿನದಿನದ ಜಗಳ (ಕಾಳಜಿ ವ್ಯಕ್ತವಾದದ್ದೇ ಹಾಗಲ್ಲವಾ),
ನಿನ್ನ ದೇವರ ಶಪಿಸಿ ನೀ ಹಾಕಿದ ಕಣ್ಣೀರು (ನನ್ನ ನದರಿನಾಚೆ ನೀ ಹಗುರಾದ ಹಾದಿಯಲ್ಲವಾ),
ನಿನ್ನಿಂದ ಬೈಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಅದದೇ ತಪ್ಪುಗಳು (ಹೊತ್ಹೊತ್ತಿಂಗೆ ಸರೀ ಊಟ ಮಾಡು, ಮೊಬೈಲ್ ನೋಡಿದ್ಸಾಕು ಮನ್ಕ್ಯಾ),
ನಿನ್ನ ಮುದಿ ಮುಡಿಗಂಟು ಬಿಚ್ಚಿ ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಮತ್ತು ಬಡ್ದೇಬಿಡ್ತೆ ಇಂದು ನಿನ್ನ ಅಂತ ಅಟ್ಟಿಸ್ಕ್ಯಂಡು ಬರ್ತಿದ್ದ ನೀನು (ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲೂ ನಗಲು ನಿನಗಿರುವ ನನ್ನೊಡನೆಯ ಏಕೈಕ ನೆನಪು),
ಎಮ್ಮೆ ತುಪ್ಪದ ಮೇಲಿನ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ (ಗಂಟಲ ಬಿಸಿ ತುಪ್ಪ ನನಗೀಗ)
ಇವೇ ಇಂಥವೇ ನೆನಪುಗಳು - ಹೊತ್ತಿಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...
ಸಾವಿಗಂಟಿದ ಸಂಭಾಷಣೆಯಲ್ಲೇ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಯ ರುಚಿ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಎರಡು ಹುಂಬ ರುದಯಗಳ ಹಡಾಹುಡಿ ಬಿಡು ಅದೆಲ್ಲ...
'ಆಯೀ ಮಿಸ್ ಯೂ' ಅಂತಂದು ರೂಢಿಯಿಲ್ಲ, ಹಾಗಂದರೇನೆಂದು ನಿನ್ಗೆ ಅರ್ಥವೂ ಆಗಲ್ಲ - ನೆನಪಿಗೊಮ್ಮೆ ಎದೆ ಮುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ನಗುತ್ತೇನೆ, ನಿನಗೆ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದ ನಂಗೆ ಒಳಿತಾಗುವ ಭಾವ ಬವಣೆಗಳಲಿ ಈ ಇಂದನ್ನು ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳಲು ಹೆಣಗುತ್ತೇನೆ...
ಅಷ್ಟೇ...
ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಕೊನೇಯ ಪಪ್ಪಿ - ತುಟಿಯ ಸುಟ್ಟು ಅಂಟಿಯೇ ಉಳಿದ ಸಾವಿನ ತಂಪು - ಮಸಣ ಮೌನಕ್ಕೆ ಮರಗಟ್ಟಿದ ಬದುಕು ಭಾವ...
____ ಯಮನ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಮರೆವಿನ ಔಷಧಿ ಇದ್ದಾ - ಅಲ್ಲಾದ್ರೂ ನಿಂಗೆ ಸುಖ ಅನಸ್ತಿದ್ದಾ...!?
&&&

"ಮೌನವ ಕಲಿಸದೇ 'ನಿಂತ' ಮಾತು ಅವಳು..."
ಮಸಣ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಲಾಡಿಸುತ್ತಾ ಕೂತ ರೌರವ ನಿಶ್ಯಬ್ದದಂಥಾ ಖಾಲಿತನವೊಂದನು ಎದೆಯ ಪೀಠದಲಿ ಕೂರಿಸಿ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗುತ್ತೇನೆ ದಿನ ಸಂಜೆ...
ಎದೆಯ ಭಾಷೆಗೆ ಅಲಂಕಾರ‌ಗಳೆಲ್ಲಿ...
ರುದಯದ ಭಾವ ಬೇಗುದಿಯ ವಜನು ಅರಿಯಲು ವಿದಾಯದ/ವಿಯೋಗದ ಕಣ್ಣ ಹನಿಯ ಕುಡಿಯಬೇಕು...
'ಬಿಸಿ ಉಸಿರನು ನುಂಗಿದ ಸಾವು ಎಷ್ಟು ತಣ್ಣಗಿದೆ...'
ಹನಿಯೊಡೆದ ಕಂಗಳಲಿ ನೆನಪುಗಳ ಚಿತ್ರಗಳೆಲ್ಲ ಮಸಿಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ಕೂತಿವೆ; ಅಂತರಂಗದ ಉಯಿಲು ಕಂಬನಿಯ ಬಣ್ಣವಾಗಿ ಕತ್ತಲೊಂದೇ ಸತ್ಯವೇನೋ ಅಂದಂತೆ...
___ ಸಾವೂ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಾಗುತ್ತದೆ...
&&&

ಜಗಳ ಮುಗಿದ್ಮೇಲೆ 'ಬೇಕೈತ್ತಾ ಇದು ನಮ್ಗೆ' ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ ಒಂದ್ಸಲ ಆಯೀನ...
ಆಯಿ ಆಗ 'ನೋಡೂ ನೀ ಬೈದ್ರೂ ಮಗ ಬೈದದ್ದು, ಬೈಸ್ಕ್ಯಂಡ್ರೂ ಮಗಂಗೆ ಬೈದದ್ದು', ಹಂಗಾಯಿ ಇಲ್ಲಿ ಸಿಟ್ಟಿಂಗೂ, ನೋವಿಂಗೂ ಆಯುಷ್ಯ ಇಲ್ಲೆ ಅಂದಿತ್ತು...
ಕೆಲವು ಬಾಂಧವ್ಯ‌ಗಳು ಹಂಗಿದ್ರೇ ಚಂದವೇನೋ ಅನಸ್ತು, ಎಲ್ಲಾ ಔಪಚಾರಿಕತೆಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಪಕ್ವ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ...
ಒಪ್ತೇನೆ -
ಆಗೀಗ ಮುದ್ದಾದ ಸಂವಹನಕ್ಕೆ ಮುದ್ದಾಗಿ ಥ್ಯಾಂಕೀಈಈಈ ಅಂದು ತಬ್ಬಿ, ಸ್ವಾರೀಈಈ ಸ್ಮೈಲ್ ಪೀಈಈಶ್ ಅಂದು ಗದ್ದ ಹಿಡಿದು ತುಂಟ ನಗೆಯೊಂದ ಬಿತ್ತಿಕೊಳುವುದು ಪ್ರೀತಿ ಪರಿಪಾಕದ ಮುದ್ಮುದ್ದು ಕ್ಷಣಗಳೂ ಹೌದು...
ಆದಾಗ್ಯೂ -
ಶುದ್ಧಾನುಶುದ್ಧ ಬೇಷರತ್ತಾದ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ (Pure Unconditional) ಈ 'ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಅಥವಾ ಸದರವಾಗಿ ಕಂಡದ್ದು (Taken For Granted)' ಅನ್ನೋ ಭಾವಕ್ಕೆ ಅಂಥ ಬೆಲೆಯೇನೂ ಇರ್ತ್ಲೆ ಅನಸ್ತು ನಂಗಂತೂ...
____ ಆಯಿ ಕಲಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿ ಪಾಠ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

Tuesday, March 14, 2023

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಎಂಟು.....

ನಾಯಿ ಕಾಲಿನ ಹುಡುಗ.....

ಮಗುವಾಗಬೇಕೆಂದರೆ ಮೊದಲು ಬೆತ್ತಲಾಗಬೇಕು...
____ 'ಮನದ' ಬೊಮ್ಮಟೆ ನಗ್ನತೆ - ಮಗುತನದ ನಿಜ ಬೆಳಕು...
␥␦␥

ಪ್ರತಿ ಜೀವಕ್ಕೂ ಒಂದು ಚೆಲುವಿದೆ, 
ಹೌದು ಕಣೇ, 
ಜೀವಂತ ಅನ್ನಿಸೋ ಪ್ರತೀ ಜೀವಕ್ಕೂ ಒಂದು ಘನ ಚೆಲುವಿದೆ...
ಅಂತೆಯೇ,
ಚೆಲುವನ್ನು ಚೆಲುವಾಗಿ ತೋರುವುದೂ ಒಂದು ಚಂದ ಕಲೆ - ನಿನ್ನಾ ಆ ಜೀವ/ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನನ್ನೀ ರಸಿಕ ಜೀವ ಮನಸಾ ಸೋತಿದೆ... 
_____ ಜೀವದ ಚೆಲುವು ಶುದ್ಧ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ - ಅದೇ ಜೀವದ ಚೆಲುವಿಗೆ ಭಾವದ ಬೆಳಕ ನೇಯ್ದು ಒಪ್ಪವಾಗಿ ತೋರುವುದು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಎರಕ...
␥␦␥

ಪ್ರಜ್ಞೆ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಿಸಿರುವಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಹೇಳುವುದು ಹುಚ್ಚುತನವೇ ಇರಬೇಕು...
___ ಜಗದ ಅಮಲುಗಳೆದುರು ಮೂಕನಾಗಿರುವುದೇ ಲೇಸು...
␥␦␥

ನಾನೆಂಬ ಸಜೀವ ಸೋಲನೂ ನಿರಂತರ ಹೊತ್ತು ಮೆರೆದ ತೇರು...
ಮರುಳನ ಹೆತ್ತು ರಾಯನಂತಾಡಿಸಿದ ಮಡಿಲು...
____ ಆಯಿ ಅಂಬೋ ಎಂದೂ ಸೋಲದ ಪ್ರೀತಿ ಗದ್ದುಗೆ...
␥␦␥

ಸಾವಿತ್ರೀ -
ಊಟ ಮಾಡಿದ್ಯಾ ಅಂತ ಕೇಳಿ, ಹೊಟ್ಟೆ ಕಾಯ್ಸಡಾ ಅಂತ ಬೈದು ಎಷ್ಟ್ ದಿನ ಆತು ಹೇಳಿ ನೆನ್ಪಿದ್ದಾ ನಿನ್ಗೆ...
........ಭರ್ತಿ ಒಂಭತ್ತು ಮಾಸಗಳು...
____ ಸಾವು ಮೌನವಾಗಿ ಕೊಲ್ಲುತ್ತದೆ...


ಬದುಕು ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೆ ಹೋಗಲಿ, ನಿದ್ದೆ ಕೊಲ್ಲುವ ಈ ನೋವಾದರೂ ಅರ್ಥವಾಗಬೇಕಲ್ಲ...
ಇಡಿಯಾಗಿ ಸಿಗದ ವಿಚ್ಛಿದ್ರ ಭಾವವೊಂದು ಧುತ್ತನೆ ಮಾತನೆಲ್ಲ ನಿವಾಳಿಸಿ ಹಾಕುವಲ್ಲಿ ಕಡು ಮೌನವೊಂದು ಗಂಟಲ ಮುಳ್ಳಾಗಿ ಚುಚ್ಚುತ್ತದೆ...
ಮೂಲ ಹುಡುಕಿದರೆ ಮಸಣದ ಮೂಲೇಲಿ ಚಂದ್ರನ ಹೆಣ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತ ನಾನೇ ಕಾಣುತ್ತೇನೆ...
ನನಗೇ ನಾನು ಸಿಗದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಇರುಳ ಹಾಯುವುದು ಕಡು ಕಷ್ಟ...
____ ಮಾತನು ಕಸಿದುಕೊಂಡ ಬೆಳಕು, ಮೌನವ ಹುಟ್ಟಿಸದ ಸಾವು - ನಾನಿಲ್ಲಿ ಮುಖಬೆಲೆಯೇ ಅಳಿಸಿಹೋದ ಸವಕಲು ಪಾವಲಿ...
␥␦␥

ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಲು ಭಯ - ನೀ ಕಾಣದೇ ಹೋದರೆ...
ಮುಂದೋಡಲೂ ಭಯವೇ - ನೀ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟರೆ...
ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ ಕಾಲು ಕಟ್ಟಿದಂತೆ ಕೈಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು...
___ ಪ್ರೀತಿ.‌‌..
␥␦␥

ನಾನೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಇಕ್ಕಟ್ಟು ಬೀದಿಗಳ ಪರಿಶೆಗಳ ಜಂಗುಳಿಯಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದವನು...
ಎದೆಗೇರಿದ ನಂಜನು ಜಾತ್ರೆ ಬೀದಿಯ ನಶೆಯ ಉಬ್ಬಸದಲಿ ಕಳೆದೇನೆಂಬ ಕುರುಡು ಹಂಬಲದ ಮಹಾ ಮರುಳನು...
ಎದುರು ಬಂದ ಅಪರಿಚಿತ ಕಂಗಳಿಗೆ ಹುಡುಕದೆಯೇ ಸಿಕ್ಕಿ ಪರಿಚಯಕೆ ಮರೆಯಾದ ‌ಗಾಂಪನು...
___ ಕನಸಿನ ಯೌವನವ ಯಾವುದೋ ಗಲ್ಲಿ ದೀಪದ ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿಸಿ ಮರೆತು ಓಣಿ ಓಣಿ ಅಲೆಯುವ ನಾಯಿ ಕಾಲಿನ ಹುಡುಗ...
␥␦␥

ಕಾಲ ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ...
ಕಾಲು ಸೋತವನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಕನಸೂ, ಶಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಗಡಿಯಾರದ ಮುಳ್ಳೂ ಕಾಲ ಓಡುವುದಕ್ಕೆ ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತ ಕರುಳಿನ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತ್ತವೆ...
ಯಾರೋ ನೊಂದು ಇಟ್ಟ ಶಾಪಗಳ ಮೂಟೆ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಹಾಗೆ, ಹಸಿವಿಗೆಂದು ಅದೇ ಹೆಣೆದುಕೊಂಡ ಬಲೆ ಉರುಳಾಗಿ ಸುತ್ತಿ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿದ ಜೇಡನ ಹೆಣಗಾಟದ ಹಾಗೆ ಕಾಲು ನಿಂತ ಮರುಳನೊಬ್ಬ ನರಳಿದರೆ ಕಾಲ ಕತ್ತಲ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತದೆ...
ಕಾಲ ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ; ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಅಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಚಲನೆಯಿಂದಲೇ ಸಮಾಧಾನಿಸುತ್ತದೆ ಕೂಡಾ...
___ 'ನಾನು' ಉರುಳುವುದಕ್ಕೆ ಇಮಾರತ್ತುಗಳೂ ಪುರಾವೆಯೇ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಏಳು.....

ನಾನೇನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ.....

ಸುಡು ಸುಡು ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಆಲಸ್ಯದಲಿ ಅವಳ ತಬ್ಬಬೇಕು - ಕಣ್ಣ ದೀಪವು...
ನನ್ನೇ ನಾನು ಹುಡುಕಹೊರಡುವ ನಿರಾಮಯ ಸಂಜೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅವಳದೇ ಹೆಸರಿಡಬೇಕು - ಎದೆಯ ಕಾವ್ಯವು...
ಕೆನೆಗಟ್ಟಿದ ಹಗಲು - ನನ್ನ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
____"ಆ ಕಪ್ಪು ಮೋಡದಂತವಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು ನನ್ನ ನಿತ್ಯದ ಹೋಳಿ..."
            __ 07.03.2023
&&&

ಪ್ರೇಮದ ಬೆಳಕೇ -
ಕಡಲುಕ್ಕಿ ಬಂದಂತೆ ಮೈಮನ ಕೆರಳಿ ಅರಳುವುದು ಕೊಳಲ ಖಾಲಿಯ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುವ ನಿನ್ನುಸಿರ ರಾಗಕೆ ಗೆಳೆಯಾ...
ನಿನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೂಡುವ, ಕೂಡಲೆಂದೇ ಕಾಡುವ ಗಂಡು ಗೊಲ್ಲ ಜಗದೆಲ್ಲ ಗೋಪಿಯರ ಎದೆಯಾಳದ ಕಳ್ಳ ಕನಸು ಕಣೋ ಕರಿಯಾ...
___ ಗೋಪಿ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಅನುಕ್ಷಣದ ಅನುಲಾಪ...
&&&

ನಿನ್ನ ಅರಳು ಕಂಗಳಲಿ ತುಂಬಿ ತೊನೆಯುವ ಆಸೆ ಹುಯಿಲಿನ ಕಂಗಾಲು...
ನನ್ನ ನೋಟಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಸಿಡಿದು ಸಣ್ಣ ಸೆಳಕಿನ ಮಿಂಚಿನಂದದಿ ನಿನ್ನ ಮೈಯ್ಯ ಯೌವನದ ನಾಡಿಗಳ ತುಳಿಯುವ ಸಿಹಿ ಕಂಪನ...
ಅಲ್ಯಾರೋ ಕರೆದಂತೆ, ಇಲ್ಯಾರೋ ಬಂದಂತೆ, ಬೆರಳ ಬೆಸೆದು ಕೊರಳ ಕುಣಿಸುವ ನಿನ್ನೊಳಗಣ ಎಳೆಗರುವಿನಂತ ಹುಸಿ ನಾಚಿಕೆ...
ಜನ ಜಾತ್ರೆಯ ಸೆರಗಿನ ಆಚೆ ಈಚೆ ಕಳ್ಳ ಕಿಂಡಿಗಳಲಿ ಬೆರಗಿನಲೇ ಆತುಕೊಳ್ಳುವ, ಹುಡುಹುಡುಕಿ ಹೂತು ಸೋಲುವ ನಿನ್ನಾ ಕಣ್ ಕಣ್ಣ ಸಲಿಗೆ...
ಹೇ ಮೋಹವೇ, 
ಕಳ್ಳು ಕುಡಿದಂತ ಈ ಹರೆಯದ ಹಳ್ಳ ಹರಿವಿಗೆ ನಿನಗಿಂತ ಅನ್ಯರಿಲ್ಲ ಎಂಬುವಂತೆ ಕಾಡುವ ಕಪ್ಪು ಕಡಲು ನೀನು....
ಜಾತ್ರೆಯಲಿ ಇಂದ್ರಚಾಪದಂದದಿ ಕಂಡ ನಿನ್ನ ಯೌವನವ ಇರುಳ ಕನಸಲಿ ಕೆಣಕಿ ಕಾಡಿ 'ಕಾಯುವ' ಪರಮ ಪೋಲಿ ಹರೆಯ ನಾನು...
___ ಬಲು ಚಂದ ಕಾಡುವ ಕಾಡು ಮೌನ - ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
&&&

ಈ ಬದುಕ ಕೊರಳ ಬಳಸಿದ ದಿವ್ಯಾನುಭೂತಿಯೇ -
ಕೇಳು,
ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಲಹೀನತೆ ಆಗಿರುವಾಗ ನಿಂಗೆ ನನ್ನಿಂದ ಸಿಗಬಹುದಾದದ್ದು ಎದೆಯ ತುಂಬಾ ಗೊಂದಲಗಳ ಕಲೆಸಿದ ನೋವಿನದೇ ಕಸರು ಅಷ್ಟೇ...
ಅದೇ, 
ನಾನು ನೀನು ಎಂಬುದು ನನ್ನಲ್ಲೂ ನಿನ್ನಲ್ಲೂ ಈ ಹಾದಿಯ ಹಲ ಕ್ಷಣಗಳ ಮಧುರ ಸಂಭ್ರಮದ ಸಂಗಮವೆನಿಸುವಾಗ ಕಾಲ ಕವಿತೆಯಾಗಿ ಉಸಿರೊಳಗರಳುವ ನೆನಹು ಕನಸುಗಳ ಹಾಸು ಹಸಿರು ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ...
____ ಈಗಿಲ್ಲಿ ನಾನೇನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ...
&&&

ಅವಳು - 
ಈ ದೇಹದ ಬೆತ್ತಲು ನಿನಗಲ್ಲ, ಆಸೆ ಬಿಡು; ಆದರೋ, ಭಾವದಲಿ ನಿನ್ನೆದುರು ಕತ್ತಲೆಯೇ ಇಲ್ಲ ನೋಡು...
ಇವಳು -
ನನ್ನೀ ಜೀವ ಭಾವಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಬಿಸುಪನು ಹೊಕ್ಕು ಬಳಸಿ ನೀರಾಗಿ ನಿಸೂರು ನಿರಾಳ ಹಾಡು...
___ ನೇಹಾಮೋಹದ ಬಿಗಿಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಹಗುರಾಗುವ ನಾನಾ ಬಗೆ‌.‌..
&&&

ಹೇ ಹತ್ತಿರದವಳೇ -
ನಿನ್ನ ನಡು ಯೌವನವು ಕಣ್ಣ ಕುಡಿಯ ಬಾಣವಾಗಿ,
ತುಟಿಗಳ ತೇವದ ಆಸೆ ಹಸಿಯಾಗಿ,
ಮೂಗು ಮೊನೆಯ ಬಿಗುಮಾನದ ಕಾವಾಗಿ,
ಎದೆ ಮಿದುವು ಬಿಗಿದ ಬಿಲ್ಲಾಗಿ ಎನ್ನ ತೋಳ ಹಸಿವ ಕೆಣಕಿ ಕರೆವಾಗ ಬಾಚಿ ತಬ್ಬದೇ ದೂರ ನಿಲ್ಲುವುದು ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟ‌ವೇ ಮಾರಾಯ್ತೀ...!!
____ಬಾ, ಮಾಗಿಯ ಬೇಗೆಗೆ ಮೋಹದ ತುಟಿಯ ಗಾಯ ಮಾಯಗೊಡಬಾರದು...
&&&

ಒಲವೇ -
ಅಲೆಗಳ ನಿರಂತರ ಪೆಟ್ಟು ತಿಂದೂ ಶಿಲ್ಪವಾಗದೇ ಉಳಿದ ಒರಟು ಶಿಲೆ ನಾನು...
ಜಲಗರ್ಭದ ಮೊರೆತವ ನೋಡುವ ನಿನ್ನ ಬೆರಗಿನ ಪಾದ ನೆತ್ತಿ ತುಳಿದದ್ದರಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಪುನೀತ ಭಾವ...
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತಲಿರು ಕನಸೇ ನನ್ನ ತೀರಕೆ...
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ...
&&&

ಕಡು ನೀಲ ಮುಗಿಲಿಗೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯೊಡನೆ ಕೆಂಡ ಹಬ್ಬಲಿಗೆಯ ಸೇರಿಸಿ ಹೆಣೆದ ದಂಡೆಯ ಅಂಟಿಸಿದಂಗೆ ಸಂಜೆಯ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆವಾಗ ಅಧರದ ಸವಿ ಮುತ್ತಾಗಿ ಮೋಹದಾ ಹೆಣ್ಣೇ ನೀನು ಸಿಗಬೇಕು...
ವಸಂತ ಬಯಲಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಎದೆಗೆ ಬಾಗ್ಲಾಕ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಯಾವ ನ್ಯಾಯಾ ಹೇಳು...
ಉತ್ಕಟ‌ತೆಯಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲವಾ ಜೀವಾಭಾವದ ಜೀವಂತಿಕೆ...
ಶಿಲೆ ಶಿಲ್ಪವಾಗಿ, ಶಿಲ್ಪ ಕಲ್ಪದ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ, ಹೃದಯ‌ಕ್ಕದು ಪವಿತ್ರ ಅನ್ನಿಸೋದು ಭಾವದ ಉತ್ಕಂಠ ಮಂತ್ರ‌ದಲ್ಲಲ್ಲವಾ...
ಹಾಗೆಂದೇ,
ನಿನ್ನ ಕೂಡುವಾಗಲೇ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಜೀವಂತ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು...
____ತುಟಿಯಂಚಿನ ಮಚ್ಚೆ, ಕೊರಳ ಶಂಖ ಇತ್ಯಾದಿ - ಭಾವಕ್ಕೆ ಜೀವ ಚಿತ್ರದ ಚಿತ್ತಾರ... 

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)