ಚಿನ್ನದ ಗೊಂಚಲಿದು.....

ಕಾಲನ ಕುಣಿಕೆ.....

ಹೋಗುವವರೆಲ್ಲ
ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ
ಕಳೆದುಕೊಂಬ ಇಚ್ಛೆ ಇರದಿದ್ದರೂ
ಉಳಿಸಿಕೊಂಬ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ನಮಗಿಲ್ಲ...

ಕಾಲನ ಕೈಯ ಕುಣಿಕೆಗೆ

ದಯೆಯ ಹಂಗಿಲ್ಲ

ಧರ್ಮದ ದರ್ದಿಲ್ಲ

ಯಾವ ಜಪ 

ಯಾವ ಜನಿವಾರವೂ

ಅವನ ಗೆದ್ದದ್ದಿಲ್ಲ...

ಎಂಥ ಕುಲ
ಯಾವ ಗೋತ್ರ
ಗಂಜಿಯೂ ಸಿಗದ ಬಡವ
ಸುಪ್ಪತ್ತಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿಳಿಯದ ಬಲ್ಲಿದ
ಅವನ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ 
ಎಲ್ಲರೂ ಸಮಾನ...
ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೇ
ನ್ಯಾಯದಾನ...

ಕಣ್ತೆರೆಯುತಿರುವ ಶಿಶು

ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾದ ವೃದ್ಧ

ಯಾವುದು ಅಕಾಲ

ಯಾರದು ಸಕಾಲ

ಕಾಲನಿಗೆ ವಯಸೊಂದು

ಲೆಕ್ಕವೇ ಅಲ್ಲ...

ಅವನ ತೂಗುಗತ್ತಿ 

ನಮ್ಮ ತಲೆಮೇಲೆ

ಸದಾಕಾಲ... 

ನಮ್ಮ ಮುಂಚಿನವರು ಹೋದರು
ಹಿಂಚಿನವರೂ ಹೋದಾರು
ನಮ್ಮ ಸರದಿಗೆ ಕಾಯುತ್ತಾ
ನಾವು ಸಾಲಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೇವಷ್ಟೇ...
ಅವನ ಬತ್ತಳಿಕೆ ಖಾಲಿಯಾದದ್ದಿಲ್ಲ
ಅಂಬಿಗೆ ಗುರಿ ಯಾರೆಂಬುದೂ
ತಗಲುವವರೆಗೆ 
ಅನಿಶ್ಚಿತ...

ಎಲ್ಲ ಹೋಗುವುದು ನಿಶ್ಚಿತ

ಹೋದವರ ನೆನಪೊಂದೇ ಶಾಶ್ವತ...

ನೆನಪು ಸಿಹಿಯಾ.? 

ಇಲ್ಲ ಕಹಿಯಾ.??

ಅದು

ಬದುಕಿದ್ದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತ...

ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ
ಸುತ್ತಲಿನ ನಾಕು ಮನಗಳಲಿ
ಸಿಹಿ ಭಾವಗಳ ಬಿತ್ತಿ ಹೋಗೋಣ...
ಅಳಿದ ಮೇಲೂ
ಉದುರೀತು ಎರಡು ಹನಿ
ಉಳಿದವರ ಕಣ್ಣಂಚಲ್ಲಿ...
ಸಾರ್ಥಕ್ಯ ಅಷ್ಟೇ
ಇಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ...
ಇಷ್ಟು ಕಾಲ ಬದುಕಿದ್ದಕ್ಕೆ...

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : ಅಂತರ್ಜಾಲ...