ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರೆಪ್ಪತ್ತು.....

ಒಡಕು ಯೆದೆಯವನ ಹರಕು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ.....

ಚಂದಿರನ ಕೂಡಲು ಓಡುವ ಬೆಳಕಿಗೆ ನೀ ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ರಂಗು ಬಳಿದಾಗ - ಆ ಸೊಬಗಿಗೆ ಸಂಜೆಯಾಯಿತೂ ಅನ್ನುವುದು ಮರುಳ ಜಗ...
____ ಪ್ರೀತಿ ಯೆದೆತೆರೆದು ಮೈಮರೆಯುವ ಹೊತ್ತು/ಗತ್ತು...

ಯೆದೆ ಹಿಗ್ಗಿ ಹೊಮ್ಮುವ ನಗುವಿಗಿಂತಾ ಕರುಳಿಂಗೆ ಇಂಪಾದ ಹಾಡು, ಕಣ್ಣಿಂಗೆ ತಂ(ಸೊಂ)ಪಾದ ಚಿತ್ರ ಬೇರೇನಿದೆಯೋ ವತ್ಸಾ...
___ ಪ್ರೀತಿಯ ನೆಲೆ, ನೆರಳು... 

ಮಳೆಯ ಮಿಂದ ಹಸಿರ ಹಾದಿ - ಹುಚ್ಚು ನಗೆಯ ಪುಣ್ಯ ಪಯಣ... 🚂
____ ಸಂಜೆಗಳು ಹೀಗೆ ನಗೆಯ ಮೆಲ್ಲಬೇಕು... 
&&&

ಹೇಳು ಶ್ರೀ -
ಜಗದ ಮೈಮನದ ಕೊಳೆಯನೆಲ್ಲ ತೊಳೆದು ತಂಪಾಗಿಸುವಂಥಾ ಅನಂತ ವಿಸ್ತಾರದ ಬೆಳದಿಂಗಳಿದ್ದರೂ ನೋಡುವ ಹುಳು(ಕು) ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಲೆಯಷ್ಟೇ ಕಂಡರೆ ಅದು ಚಂದ್ರಮನ ತೂಕವಾ...!?
____ ಬರ್ಕತ್ತಾಗದ ಪ್ರೀತಿ...
&&&

ನನ್ನ(ನ್ನೆ)ದೇ ಸಾಲುಗಳ ನನಗೆ ಕೇಳಿಸೀ ಅಳಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು - ನೋವನೇ ಹಾಡಿಯೂ ನೋವೆದೆಗೆ ನಗೆಯ ಹೆಗಲಾದಳೂ...
ಈ ಕಣ್ಣಲೀ ಕದಲುವಾ ಕಾವ್ಯಕೇ ಉಸಿರಿತ್ತಳೂ - ನೆನಪಿನಾ ಅಂಗಳದಾ ಪಾತಿಯಾ ಹಸಿರಾದಳೂ...
ನನ್ನದೀ ಬದುಕನೂ ತನ್ನದಾಗಿಸೀ ಬದುಕಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು - ಭಾವದಾ ಬಯಲಿನಾ ಬೆಳಕಾದಳೂ...
ಹೆಸರೇ ಇಲ್ಲದಾ/ಹೆಸರಿಗೆ ಕಾಡದಾ ಕಾಡ ಕನಸಾದಳೂ - ಕಡಲಿನಾ ದಂಡೆಯಾ ಕಡು ಮೌನದಂತವಳೂ...
ಸೋತ ಹುಡುಗನಾ ನೀಲಿ ಕನಸಿಗೇ ಮಳೆಯಾ ಪರಿಚಯಿಸಿದಳೂ - ಪ್ರೀತಿಯಲೀ ಮೈದುಂಬಿ ಕೋಡಿ ಹರಿದು ಹೊಳೆಯಾದಳೂ...
___ ಎನ್ನ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ - ಶಬ್ದ ಸೋಲುವ ಒಲುಮೆ, ಯೆನ್ನೆದೆಯ ಕಾರ ಹುಣ್ಣಿಮೆ...
&&&

ಕೇಳೇ -
ಬಿಮ್ಮಗೆ ಸೋನೆ ಸುರಿವ ಮಳೆ
ಬರಿ ಮೈಯಲಿ ಸುಳಿವ ಛಳಿ ಗಾಳಿ 
ತೊಯ್ದ ಎದೆಗಂಟಿದ ಕರಿ ಪತ್ತಲದ ಒದ್ದೆ ಒದ್ದೆ ಕತ್ತಲು...
ಈ ನಿಶೆಯ ಬಾಗಿಲ ತಂಬೆಲರ ಬಾಗಿನಕೆ ನಿನ್ನ ಹರೆಯದ ಬೆತ್ತಲು ನನ್ನ ತೋಳಿನಾಳ್ಕೆಯ ಸಹಚಾರಿಯಾದರೆ; ಇರುಳು ಆರುವ ಮುನ್ನ ಕಾಲನೋಲಗಕೆ ಹಿಡಿ ಹಿಡಿ ಪ್ರೀತಿ ಕಪ್ಪ ಕಾಣಿಕೆ - ಬೆನ್ನ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ ಬೆರಳು ಗೀಚಿದ ಗೀರುಗಳಲಿ ಉಪ್ಪು ಬೆವರ ಉರಿ ಉರಿ ಉರವಣಿಗೆ... 
ಹಸಿ ತುಟಿಗಳ ಘಮವಂಟಿದ ಬಿಸಿ ಉಸಿರಿನ ಮೊದಲ ಕಂತಿನ ಪ್ರೀತಿಗೂ, ಹೊರಳಿ ಹೊರಳಿ ಅರಳುವಾಟದಿ ಸಜ್ಜೆಮನೆಯ ಗಾಳಿಗೇ ಅಂಟಿದಂತಿರುವ ಅದಲು ಬದಲಾದ ಮೈಗಂಪಿನ ಕೊನೆಯ (?) ಕಂತಿನ ಪ್ರೀತಿಗೂ ನಡುವೆ ಕೋಳಿ ನಿದ್ದೆಯ ಅಂತರ... 
___ ಛಳಿಯ ಛವಿಯಿಳಿಸುವ ಸಾಲು ಸಾಲು ಕಂತುಕೇಳಿಯ ಕಂಪು (ಚಂಪೂ) ಕಾವ್ಯ... 
&&&

ಅವಳ ಕೈತುಂಬಾ ಹೊಸ ಬಳೆಗಳ‌ ಖಣ ಖಣ - ಹೌದು, ಹಬ್ಬವಂತೆ...
ನನ್ನ ಬೆನ್ಬಯಲ ತುಂಬಾ ಹೊಸ ಗೀರುಗಳ ನರಕ ಸುಖದ ಕಳ್ಳ ಕನಸು - ಹಬ್ಬವೇ ಹೌದು...
___ ರಸಿಕನೆದೆಯ ಪುಳಕದ ಪಟಾಕಿ ಸದ್ದು ಊರ ಕಿವಿಗಳಿಗೆ ಕೇಳದಿರಲಿ...

ಕಾಡುವ ನಿನ್ನ ಕೂಡದೇ
ಕೊರೆಯುವ ಈ ಇರುಳ ದಾಟುವುದು ಹೇಗೆ...
___ ಮಳೆ(ಯಲ್ಲೂ)ಯಾಗಿ ಬೆವರುವ ಬಯಕೆ...

ಯಾವುದೂ ಮೊದಲಿನಂತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಾ ಮಧುರ ಪಾಪಗಳ ಮತ್ತೆ ಮೊದಲಾಗಿ ಶುರು ಮಾಡಲು ಹವಣಿಸುವ 'ನಡು ವಯಸ್ಸ'ನು ಹಾಯುತಿರುವ ಪರಮ ಪೋಲಿ ಪ್ರಾಣಿ ನಾನು...
___ ಹರೆಯದ ಸಂಜೆಗಳ ಬೆನ್ನಮೇಲಿನ ಪಾಪದ ಮಧುರ ಗೀರುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಎದೆಗೆ ಛಳಿ ಗಾಳಿಯ ಬೀಸುವ ಕಾಲನೇ ಹೊಣೆ...
&&&

ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ -
ನಾ ನನ್ನ ನೋವುಗಳಲಿ ಕಳೆದೋಗಿ ಕೊರಡಾದ ಇಳಿಗತ್ತಲ ಹಾಡಿಯಲಿ ಇನ್ನೇನೂ ಆಗದ, ಬೇರೇನನೂ ಬೇಡದ ಒಂದು ಹೊಚ್ಚಹೊಸಾ ಅಪ್ಪಟ ಮೋಹವಾಗಿ ನೀ ನನ್ನ  ತಾಕಿ ಬಲವಾಗಿ ತಬ್ಬಬೇಕು; ಆ ಬೆಚ್ಚಾನೆ ಬಿರುಸಿಗೆ ನನ್ನೊಳಗೆಲ್ಲ ಬರಿದಾಗಿ, ಬಯಲಾಗಿ ಮತ್ತಲ್ಲಿಗೆಲ್ಲ ಮುಗಿದೇ ಹೋದಂತಿರಬೇಕು... 
ಭಾವದ ಉರಿ ಉಸಿರಲಿ ಮೈಕಡೆದು ಹರಿದ ಹಸಿ ಬೆವರಲೀ ಮನಸ ಮೀಯಿಸಿ ಮಡಿ ಮಾಡಿ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೊಸ ಹುಡುಕಾಟವನ್ನು ನೀನೇ ಜೀವಂತ ಇಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಏನೆಂದು ಅರಿವಿರದ ಏನನ್ನೋ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟ ನನ್ನ ಹಾದಿಯಲೆಲ್ಲ ನೀನೇ ಹೊಸದಾಗಿ ಸಿಗಬೇಕು...
____ ಒಡಕು ಯೆದೆಯವನ ಹರಕು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...

ವತ್ಸಾ - 
ಹೂವಂತೆ ಆರೈದು ಯೆದೆಗೂಡಲಿ ಕಾದುಕೊಳ್ತೇನೆ ನಿನ್ನ ಅಂದ್ಲು...
ನವಿಲ್ಗರಿಯ ಮಗ್ಗುಲಲಿ ಒಣ ಹೂವನಿಟ್ಟರೆ ಹೂವಿಗೂ ಗರಿ ಮೂಡಿ ಮರಿ ಹಾಕೀತು ಅನ್ನೋದು ಮುಗ್ಧತೆಯಾ ಇಲ್ಲಾ ಭ್ರಮೆಯಾ ಅಂದೆ...
ಮುನಿಸಿಕೊಂಡು ಹೆಗಲು ಕಚ್ಚಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದವಳಿನ್ನೂ ಮಾತಿಗೆ ಕೂತಿಲ್ಲ - ಎದೆರೋಮಗಳ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಇಂಗಿ ಮರೆಯಾಗಲು ಆ ಅವಳ ಕಣ್ಣಹನಿಗಳು ಜಾಗ ಹುಡುಕುತ್ತಿವೆ...
___ ಜಗವೆಲ್ಲಾ ಸೂರ್ಯನ ಹಂಬಲಿಸುವಾಗ ಚಂದರನ ಕಲೆಯನೂ ಪ್ರೀತಿಸಿ ಇರುಳಿಗೆ ಅರಳೋ ಪಾರಿಜಾತದ ಕರುಳ ಕಡು ಘಮದ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಏನಿದ್ದೀತು...!!
&&&

ಅವಳ ಶಾಪವೋ, ವರವೋ ಅವಳೇ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಂತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕನಸಾಗುತ್ತದೆ...
ಚಿರ ವಿರಹಿಯೆದೆಯಲಿನ ಅನುಗಾಲದ ಸ್ವಪ್ನ ಸ್ಖಲನ ಅವಳು...
___ ಮೋಹಾಮಾಯೆಯ ಸುಖ ಸಖ್ಯ...
&&&

ನಿನ್ನೆಗಳ ಮರೆತುಬಿಡು
ಇವತ್ತೊಂದಿನ ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು 
ನಾಳೆಯಿಂದ ನಾನು ದೇವರಂತವನು/ಳು...
ನಂಬಿದರೆ ಹಿಂಗಂದು ದೇವರನೂ ನಂಬಿಸಿಬಿಡ್ತೀವಿ - ನಶೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೇಮದ ತಲೆಮೇಲೆ ಆಣೆ ಇಟ್ಟು/ಆಣಿ ಹೊಡೆದು...
ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನೆಯಂತೆಯೇ...
___ ಕಥೆಯಲ್ಲದ ಕಥೆ ಹೇಳುವ ಪಾತ್ರ...
&&&

ವತ್ಸಾ -
ಅನುರಾಗವೇ ಆಗಲೀ, ಮೋಹವೇ ಆಗಲೀ ರುಚಿ ಇರುವುದು ಅನ್ಯೋನ್ಯರಲಿ ಮನಸಾರೆ, ಮೈಯ್ಯಾರೆ, ಒಡನಾಡಿ, ಒಳನಾಡಿ ಒದಗಿಬರುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಅಲ್ಲವಾ...!!
ಎಂಥದ್ದೇ ಒಡನಾಟದಲ್ಲೇ ಆದರೂ ಅದಾಗೇ ಅದು ಒದಗಿ ಬರುವುದು ನೋವೊಂದೇ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ನೋಡು - ನಗುವಾಗಲೀ, ನಲಿವಾಗಲೀ, ಸುಖವೇ ಆಗಲೀ ಒಮ್ಮತದಲಿ ಒದಗಿ ಬರಬೇಕೆಂದರೆ ಪರಸ್ಪರ ಒಂದಿಷ್ಟಾದರೂ ಜೀವಾಭಾವದ ಮುಂಕೇಳಿ ಬೇಕೇ ಬೇಕನ್ನಿಸತ್ತಲ್ವಾ...!!
___ ಮಾತು, ಮಾನ, ಮುತ್ತು, ಮೌನ, ಪ್ರಣಯ, ಪ್ರೇಮ, ನೇಹ, ಪ್ರೀತಿ, ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರರ್ವತ್ತೊಂಭತ್ತು.....

ಬದು(ಕಿನ)ಕೆಂಬ ಸರಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ.....

ಕೊಟ್ಟದ್ದು ನೆನಪಾಗುವಂಥ ಅಥವಾ ನೆನಪು ಮಾಡುವಂಥ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಪಡೆದದ್ದು ಮರೆತು ಹೋಗುವಂಥಾ ರೋಗ ಎರಡೂ ಬರಬಾರದು ಶ್ರೀ...
ಅದು ಪ್ರೀತಿಯಾದರೂ ಸರಿ, ನಗದಾದರೂ ಅಷ್ಟೇ...
___ ರುದಯದ ಮುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿನ ಮಾನ...
&&&

ಇಲ್ಕೇಳೋ -
ರೋಗದ್ದಷ್ಟು, ಮದ್ದಿಂದಿಷ್ಟು ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಯೆದೆ ನಲುಗಿ, ಕಾಲು ಸೋತು ಹೆಣ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗುತಿರುವ ಭಾರ / ಭಾವ ಬದುಕ ಹೆಗಲಿಗೆ...
___ ರೋಗಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಬಾರದು - ನಮಗೆ ಪ್ರೀತಿ ರೋಗ ಆಗಲೂಬಾರದು...

ಶ್ರೀ,
...... ಸಾವಿನ ನೋವಿಗಿಂತ ದಿನಾ ನೋವಿನಲಿ ಸಾಯುವುದು ಅಸಹನೀಯವೆನಿಸುತ್ತಲ್ಲವಾ...
ಹೆಣದ ವಜ್ಜೆಯಾದರೋ ಅವರಿವರ ನಾಕು ಹೆಗಲಿಗೆ ಹಂಚಿಹೋಗತ್ತೆ - ನೋವಿನ ಹೊರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮದೇ ಬದುಕಿನ ಹೆಗಲು ಹರಿಯಬೇಕು...
____ ನುಂಗಲಾರದ ಉಗುಳಲಾರದ ಭಾರ ಭಾರ ಕಟ್ಟುಸಿರು...
&&&

ಶ್ರೀ, ಕೇಳೋ ಇಲ್ಲೀ - 
ಬರೀ ಇಪ್ಪತ್ತು ಮತ್ತೊಂದು ದಿನದ ನಿರಂತರತೆ ಸಾಕಂತೆ ನಾವು ಮಾಡೋ ಕ್ರಿಯೆಯೊಂದು ನಮ್ಮ ನಿತ್ಯವಿಧಿಯಾಗಿ ರೂಢಿಗತಗೊಳ್ಳೋಕೆ...
ನಿಶ್ಯಬ್ದದಲಿ ತಣ್ಣಗೆ ಬಂಧವೊಂದನು ಕೊಲ್ಲೋದೂ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾ ಹಂಗಾರೆ...
ಮಾರನೇದಿನವೇನು ಕರೆದು ಮಾತಾಡಬಾರದು ಅಂತೇನಿಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಮಾತು ಅಷ್ಟು ಸರಾಗ ಹುಟ್ಟಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ...
ಎಳೆದು ಜೋಡಿಸಿದ ದಾರದಲ್ಲಿ ಗಂಟೊಂದು ಹಂಗೇ ಉಳೀತದಲ್ಲ...
___ ಬಲು ಕಠಿಣ ಕಣೋ ನಿರ್ವಾತದ ಶಾಸನ...
&&&

ಏನೋ -
ಯಾಕೆ ಯಾರೂ ನಿನ್ನೊಡನೆ ಹೆಚ್ಚು ದಿನ ಜೊತೆಗಿರಲಾರರು...?
ನನ್ನ ಹೊರತು ನಂಗೆ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಬೇರ್ಯಾರೂ ಕಾಣರು - ಬದಲಾಯಿಸಲು ಹೊರಡುವವಗೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟಾದರೂ ಬದಲಾಗಲೂ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕಿತ್ತು...
ಹಂಗಂತ ನೀನು ಅಷ್ಟೊಂದು ಕೆಟ್ಟವನೆಂದೇನೂ ಅನ್ನಿಸಲ್ವಲ್ಲ - ಒಂದು ಚಂದ ಒಡನಾಟವೇ...!
ಕೆಟ್ಟವನಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಒಳ್ಳೆಯವನೂ ಅಂದಂಗಲ್ವಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟವನಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕೆ ಸಮಾನಾರ್ಥಕ ಪ್ರಮಾಣ ಪತ್ರವೂ ಅಲ್ಲ; (ಅಷ್ಟೇನೂ) ಕೆಟ್ಟವನಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ - ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ನಾನು ಒಂಥರಾ ಬದುಕಿನೊಂದು ಹಾದಿಯ ಮಧುರ(?) ಅವಘಡ...
ಏನೋಪಾ, ನಿನ್ನ ಭಾಷೆಯೇ ತಿಳಿಯಲ್ಲ...
ಹೂಂ, ಅದೇ ಸಮಸ್ಯೆ; 'ಭಾಷೆ'ಯಿಲ್ಲದವನು - ಅವರಿವರು ಕೇಳಲು ಬಯಸುವ ಮಾತನು ನಂಗೆ ಹೇಳೋಕೇ ಬರಲ್ಲ, ಯೆದೆಯಲಿಲ್ಲದ ಮಾತು ನಾಲಿಗೆಗೆ ಹೊಳೆಯೋದೇ / ಹೊರಳೋದೇ ಇಲ್ಲ; ಮತ್ತೆ ಅವರೆದೆಗಿಳಿವ ಪದಗಳಲಿ ಬದುಕ ಭಾವಗಳ ಬಿಡಿಸಿ ಅವರೆದುರು ಹರವಲು ನಂಗೆ ತಿಳಿಯೋದೇ ಇಲ್ಲ...
ಅಯ್ಯೋ ಸುಮ್ನಿರು ಮಾರಾಯ...
...........................
___ ಎನ್ನ ಹೊರತು ಅನ್ಯರ(ರಿ)ಲ್ಲ - ನನ್ನ ಕೊಲ್ವವರು, ಹಾಂಗೇ ಯೆನ್ನ ಕಾಯ್ವವರೂ...
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
"ಸಾವಿನಂಥಾ ಗಾಢ ನಿದ್ದೆ
ಮತ್ತು 
ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲೇ ಸಮಾಧಾನದ ಸಾವು..."
ಆಹಾ...!! 
ಎರಡೂ ಎಂಥ ಚಂದ ಕನವರಿಕೆಗಳು...
___ ಪಡೆದು ಬಂದಿರಬೇಕು ಬಿಡು...
&&&

ನಗುತಿರು ವತ್ಸಾ -
ಅಪ್ರತಿಮ ಸೌಂದರ್ಯ ಅಂದರೆ ಕಾದಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ಗಟ್ಟಿ ಎದೆಯ ಯೌವನ ಅಲ್ವೇನೋ...
ಜಗಜಟ್ಟಿ ಯೌವನವೆಂದರೆ ಸಾವು ನೋವಿನಲೂ ಸೋಲರಿಯದ ಮುಕ್ತ ನಗು ಕಣೋ...
ಗಟ್ಟಿ ನಗು, ಜಟ್ಟಿ ಗುಂಡಿಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಸಲಹಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಬದುಕಿನ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದ ಕಣ ಕಣವನೂ ಆಸೆಯಿಂದ ಅದಿದ್ದಂಗೇ ಅರ್ದು ಕುಡಿಯೋ ಅಮಲಿಗೆ ಬೇರೆಯದೇ ಎತ್ತರ ನೋಡು ಮರೀ...
____ ಬದು(ಕಿನ)ಕೆಂಬ ಸರಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ...
&&&

ವತ್ಸಾ -
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ, ಸಂಪರ್ಕದ ದಾರಿಗಳೇ ಇಲ್ಲದ ಊರಿಗೆ ಮೇಘವೂ ದೂತನಾಗಿ, ಹಕ್ಕಿಯೂ ಅಂಚೆಕಾರನಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತು ಮನಸುಗಳ ಸೇರುತ್ತಿತ್ತಂತೆ ಆಗ; ಸುಳ್ಳಲ್ಲ, ಕಾಡುವ ಕಾಡು ಕೀಟಗಳೂ ಕಾಲನ ಗತಿ ಸೂಚಕಗಳಾಗುವಲ್ಲಿ ಸಂವಹನಕ್ಕೆ ನೂರು ಹಾದಿ - ಚಂದಕೆ ಒಡನಾಡುವ ಒಲವಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೇ...
ಕೂತಲ್ಲೇ ಕೂತು ಕೈಯ್ಯಲ್ಲೇ ಜಗದ ಆಳ ಅಗಲ ಅಳೆವ ಸಾಧನವಿದ್ದೇನು ಸಾಧನೆ - ಸಣ್ಣ ಕಾಳಜಿ, ಹಿಡಿಯಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ, ಹೋಗಲಿ ಒಂದು ಮಾತು ಶುಭದ 'ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದನೆ'ಗೆ ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಭಾವಗಳ ಬರಡು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರೀ 'ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ'ಗಳಲ್ಲೇ ಮನಸನ್ನು ಒಣ ಹಾಕುವಲ್ಲಿ ಓಡುವ ಸಮಯ ಒಂದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಖರೆಯಲ್ಲ ಎಂಬಂತಾ ಸುಲಭ ಸಬೂಬು ಇಲ್ಲೀಗ - ಬಿಡು, ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಒಡನಾಡಲು ಒಲವಿರಬೇಕಷ್ಟೇ...
___ ಪ್ರೀತಿಸುವುದನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲರಿಯದವರ ಕಾಲ...!!
&&&

ಕೇಳಿಲ್ಲಿ -
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನೆರೆದ ನನ್ನವರ ಸಂತೆಯಲ್ಲೂ "ಗೆಳೆತನ" ಎಂಬುವ ಸಾದಾ ಶಬ್ದವೊಂದು ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ದರೂ ನಿನ್ನ ಮೊಗವೇ ಕಣ್ಣ ತುಂಬುವಾಗ ಇಲ್ಲಿಯದೆಲ್ಲಾ, ಈ ಬಂಧ ಬಾಂಧವ್ಯವೆಲ್ಲಾ ನಶ್ವರ ಎಂಬೋ ಮಾತಿಗ್ಯಾವ ಕಾರಣವೂ ಇಲ್ಲ...
'ಸಾವೊಂದೇ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯ' ಎಂದು ಹಲುಬುತ್ತಾ ನಿರಾಶನಾಗಿ ನಿಂತವನಿಗೆ 'ಬದುಕೂ ಮಿಥ್ಯಾ ನಗೆಯೇನಲ್ಲ' ಎಂಬುವುದನು ನಗುತ್ತಾ ಹೆಗಲು ತಬ್ಬಿ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿದ ಗಟ್ಟಿ ಹೆಗಲಿಗೆ "ಗೆಣೆತನ" ಯೆಂದಲ್ಲದೇ ಬೇರೇನೂ ಹೆಸರಿಲ್ಲ...
____ ಈ ಬದುಕೆಷ್ಟು ಚಂದ ಚಂದ - ನಿನ್ನ ಮಡಿಲ ಸಾಂಗತ್ಯದಿಂದ; ಕುಚೇಲನೆದೆಯ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ - ಕೃಷ್ಣನೊಡಲ‌ ಸಖ್ಯ...
&&&

ವತ್ಸಾ -
ಆರೆಂಟು ನೂರು ಸುಧೀರ್ಘ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಭರತ ಭೂಖಂಡವನ್ನು ಆಳಿದ್ದಲ್ಲ ಮಹಮ್ಮದೀಯರ ಗೆಲುವು - ಧರ್ಮ, ದೇವಾಲಯಗಳ ಭಗ್ನ ಮಾಡುವ ನೆವದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿನ ಜ್ಞಾನ ಶಾಖೆಗಳ ಮೂಲವನ್ನು ಸುಟ್ಟುರಿಸಿದ್ದು...
ಇನ್ನೂರು ವರ್ಷಗಳು ದೇಶವ ಶಾಸಿಸಿದ್ದಲ್ಲ ಬ್ರಿಟೀಷರ ಸಾಧನೆ - ಆಧುನಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳಿಗಾಗಿಯೂ ಮಿಗುವಷ್ಟು ಗುಲಾಮಿತನವ ನಮ್ಮ ತಲೆಗೆ ತುಂಬಿ ಹೋದದ್ದು...
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನೀನು ಲಘುವಾಗದ ಹಾಂಗೆ ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ಪರಿಚಯಿಸುವ/ಕಾಯ್ದುಕೊಡುವ ಆತ್ಮ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯದ ಗುರುವಿನ ಗುಲಾಮನಾಗು ಅಂದರು ದಾಸರು - ನಾವಿಲ್ಲಿ ನನ್ನತನದ 'ಗುರು'ವೊಂದನುಳಿದು ಉಳಿದೆಲ್ಲಕೂ ಗುಲಾಮರಾದಂತೆ ಅಂಡಲೆಯುತಿದ್ದೇವೆ ಅನ್ಸತ್ತೆ - ಅನುಶಾಸನವಿಲ್ಲದ ಶಾಸನ, ಶಿಕ್ಷಣ...
ಗುರುವು ಪೂರ್ಣಿಮೆಯಂಥ ಬೆಳಕಿನ ಭಾವವಾಗಬೇಕಿತ್ತಲ್ಲವಾ - ಗುರುಪೂರ್ಣಿಮೆ ದಿನಾಚರಣೆಯಷ್ಟೇ ಆಗಿದೆ ಅನ್ಸಲ್ವಾ...!!
___ ಶುಭಾಶಯವು ನಿನಗೆ...
೧೦-೦೭-೨೦೨೫
&&&

ಹೇಳೋ -
ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯ ಸಂಭ್ರಮ ಮತ್ತು ಕೊನೇಯ ಮಿಲನದ ತೀವ್ರತೆ ಅಥವಾ ವಿಷಾದ - ಎರಡರಲ್ಲಿ ಯಾವುದರ ಘಮ ಹೆಚ್ಚು ಗಾಢ ಅಂಟುತ್ತದೆ ನೆನಪ ಕೋಶಕ್ಕೆ / ಬದುಕ ಪಾಶಕ್ಕೆ...!?
ಹುಟ್ಟು/ಬದುಕು ಮತ್ತು ಸಾವು ಸೇರುವ ಅತಿಸೂಕ್ಷ್ಮ ಬಿಂದು ಯಾವುದು...!??
___ ಕೇಳಬಾರದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕರೆ ಉಳಿಗಾಲವಿಲ್ಲ ನಗೆಯ ಕಂದೀಲಿಗೆ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)

ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರರ್ವತ್ತೆಂಟು.....

ಕಾಡು ಹೂವಿನಂಥ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ.....

ಜಗವನೆಲ್ಲ ಗೆದ್ದೇನು ಸಾಧನೆ
ಅವನ ಅಹಂಕಾರವ ಗೆಲ್ಲದ ಮೇಲೆ...
ತಾನೆಂಬುದೇ ಪ್ರೀತಿ ಅಂತಂದು ಸಾಧಿಸುವವನ ಅಹಂಭಾವವ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಕಾದು ಕೊಲ್ಲದ ಮೇಲೆ...
___ ನನ್ನ ನಾನು ಗೆಲ್ಲಬೇಕು...

ಮನಸು: ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಸೋಲಬೇಕು - ಪ್ರೀತಿಯಲಿ ಕರಗಿ...
ದೇಹ: ಒಮ್ಮೆ ಗೆಲ್ಲಲೇಬೇಕು - ಮೋಹಾಮದದಲಿ ಬೆವರಿ...
ಪ್ರಜ್ಞೆ: 'ನಾನು' ಸೋತಲ್ಲದೇ ಮನಸು ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಗಲಿಗೊರಗುವುದಿಲ್ಲ, 'ನಾನು' ಸೋತು ಒಲುಮೆಯಲಿ ನನ್ನ ನಾನು ಗೆದ್ದಲ್ಲದೇ ಜೀವದ ಬಲ ಗೆಲುವಾಗಿ ಹೊಮ್ಮುವುದಿಲ್ಲ...
___ ನಾನಳಿದು ನಾನುಳಿಯಬೇಕು...
&&&

ರಾಧೆ ತೋರಿದ ಒಲವು 
ಕರಿಯನ ಹಾದಿಯ ಬೆಳಕಾಗಿ 
ಜಗವ ಪೊರೆದ ಕಾರುಣ್ಯ ಗಾಥೆಯ
ಪ್ರೀತಿ ಅಂತ ಕೂಗಲಾ...? 
ಬೆಳಕೂ ಯೆಂದು ಸಾರಲಾ...??

ಗೋಕುಲದ 
ಗೋಪಿಯರ
ಜಗದ 
ಗೋವೆದೆಯ
ಗುಟ್ಟುಗಳ ಭಾರ ಇಳುಕಿದ ಪ್ರೇಮ 
ಮಡಿಲು ತುಂಬಿದ ದಿನವಂತೆ...
___ ಅವರ ನೆಪದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನಪು...
೧೫.೦೮.೨೦೨೫
&&&

ಕಪ್ಪು ಶರಧೀ -
ನಾ ತಬ್ಬುವ ನೂರು ನೂರಾರು ಅನುಭವ, ಅನುಭಾವಗಳಲೂ ರೋಮಾಂಚವನೇ ಸುರಿವ ನವಿರು ಭಾವ ವಲ್ಲರಿ ನೀನು...
ನನ್ನ ಪರಮ ಪೋಲಿ ಕವಿತೆಯೊಳಗಣ ಒಂದೆಳೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮವೂ ನೀನೇ...
ನಗ್ನತೆಯ ದಿವ್ಯತೆಯಲಿ ಇರುಳ ಮೂರು ಪಾದಗಳ ಒಂದಾಗಿ ಅರ್ಚಿಸಲು ಎನ್ನೆದೆಯು ಹಪಹಪಿಸೋ ಮೋಹದ ಸಿರಿ ಸೊಬಗಿನ ಶೃಂಗಾರ ಶರ ಮಂಜರಿ ನೀನೂ...
___ ಇರುಳು ಕನಸ ಕೂಡುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಕನಸು ಜೋಡಿಯಾಗು(ಡು)ವ ಕನಸಿಗೆ ಮೈಮನವ ಕೂಡಿ ಬೆವರ ಹನಿ(ರಿ)ಸುವ ಬಾ...
&&&

ಮೌನವ ಮುದ್ದಾಡುವ ಹೂವಂದ ಗಂಧ, ಕರಿಮೋಡ ಮಳೆ, ಕಗ್ಗಾಡು ಕವಲು, ಅಲೆಅಲೆ ಅಗಾಧ ಶರಧಿ - ಯೆನ್ನೆದೆಯ ಕೊರಳನು ಸವರಿ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳಿದ ಯಲ್ಲಯೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಿಯ ಮಾತಿನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲೂ ಈ ಭಾವಕೋಶದಲಿ ಸದಾ ಕನಲುವ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಚಿತ್ರ ಅವಳೇನೇ / ಅವಳದೇನೆ...
ಯೆನ್ನೊಳಗೆ ಹಾಡು ಹುಟ್ಟುವ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದವಳು - ದೇವರಿಗೂ ಕೇಳದಂತೆ ನಾ ಗುನುಗುವ ಹಾಡವಳು (ದೃಷ್ಟಿಯಾಗಬಾರದು ನೋಡಿ)...
___ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
&&&

ಮಿಲನದ ಬೆವರಿಗಂಟಿ ಪ್ರೀತಿ ಗಂಧ ಯೆದೆಯಿಂದ ಎದೆಗೆ ದಾಟುವುದು, ಇರುಳು ತಾನಳಿಯದಲೇ ಬೆಳಕಿನ ಬೆರಗ ಕಾಣುವುದು - ನಿನ್ನ ಬೆತ್ತಲೆ ಬೇಗೆಯಲಿ...
___ ನೆನಪುಗಳ ಸೃಜಿಸಿ ಪ್ರಣಯ ಕಾವ್ಯ ಚಿಗುರುವ ಹಾದಿ...
&&&

ಕೇಳೇ -
ಊರ ಗದ್ದಲವೆಲ್ಲ ಕಳೆದು 
ನೀರವ ಇರುಳು ಆಕಳಿಸುವಾಗ,
ಹಾಸಿಗೆ ಕಾಲ್ಚಾಚಿ ಮಲಗಿ,
ತೇಲುಗಣ್ಣಿನೆಚ್ಚರಕೆ
ದಿಂಬಿನೆದೆಯಲಿ ಹೆರಳ ಘಮ ಹೊಯ್ದಾಡುವಾಗ,
ಉಸಿರ ಬಿರುಸಿಗೆ ರಕುತ ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿ ಬಿಸಿಯೇರುವಲ್ಲಿ,
ದಿಗ್ಗನೆದ್ದು ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕೂತು
ಮೈಯ್ಯೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಪಿಸಿ, ಆಲಾಪಿಸುವ,
ನಿನ್ನೊಡನಾ(ಗೂ)ಡಿ ತೋಳ್ಗಳ ಕಡಗೋಲಾಗಿಸಿ ಮೈಮನವ ಕಡೆಯುವ 
ಕಡು ಮೋಹೀ ನಿತ್ಯ ಬಯಕೆಗೆ,
ಮಾರ ಮದ ಬಾಗಿಸುವ ರತಿ ರಾಗ ಬೆತ್ತಲೆ ಆಸೆಗೆ
ನಿನ್ನ(ದೇ) ಹೆಸರು...
____ ಕಾಡು ಹೂವಿನಂಥ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
&&&

ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಾಗಿ ಅರಳುವ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ -
ಕೇಳೇ,
ಇದು ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡುವ ವಿಷಯವಂತೂ ಅಲ್ಲ...
ಅದು ಒತ್ತಾಯದಿಂದ ಮೂಡುವ ಭಾವವೂ ಅಲ್ಲ...
ಹಂಗಾಗಿಯೇ
ಎಂದೂ ನೀನೆಂಬ ನನ್ನ ಮೋಹದೆದೆ ಮಂಜರಿಯ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿ ಕರೆ(ಡೆ)ದು ಕೆಡುವುದಿಲ್ಲ...
ಆದರೂ,
ಒಪ್ಪಿಗೆಯಿಂದ ಕಾಡುವ, ಕೂಡುವ ಕೊಂಡಾಟದ ಚಂದ ಬೇರಿನ್ನಿಲ್ಲ...
ಅದಕೆಂದೇ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ಕೂಗುವುದು, ಬೆತ್ತಲ ಬಳಸಿದ ಉಸಿರು ಕಾದುಕ್ಕುವ ಆ ಮಿಲನ ಮಹಾಪೂಜೆಯ ಇರುಳಿಗಾಗಿ ಕಾದು ಕಾದು ಕಾಯುವುದು...
ಓಯ್,
ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಬಂದು ಹೋಗಬಾರದೇ ಮೆಲ್ಲಗೆ - ಈ ಬಡ ಜೋಗಿಯ ಜೋಪಡಿಗೆ - ಧುಮುಧುಮು ಸುರಿ ಮಳೆಯ ಆಷಾಢದ ಛಳಿ ಛವಿಯ ಕತ್ತಲ ಹೊತ್ತಿಗೆ...
___ ಮೋಹಾ ಮದ್ಯದ ಮತ್ತಿನಿರುಳಾಸೆಯ ಮರುಳು...
&&&

ಮುಡಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮುಡಿದಂತೇ ಮುಡಿಯಲ್ಲೇ ಬಾಡುವಾಗ ಉಸಿರಿಗೆ ತಾಕಿದಂತಾಗುವ ಹೊತ್ತುಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಶ್ವಾಸೋಚ್ಛ್ವಾಸವ ಅವುಚಿ ಹಿಡಿವ ನಿನ್ನ ತೋಳಂಚಿನ ಘಮ - ನೆನಪಾಗಿ (ಕ)ತುಟಿಯ ತೇವವನು ಕಾಡುವ 'ಪ್ರಣಯದೆಂಜಲಿಗೆ ಮಡಿಯ ಹಂಗಿಲ್ಲ ಕಣೇ' ಎನ್ನುತಾ ಮುದ್ದಿಗಿಳಿಯುವ ನಿನ್ನಾ ನಾಲಿಗೆಯ ದರಕು ದರಕಿನ ರಣ ರುಚಿ  - ಮತ್ತೀ ಆಷಾಢದ ಒಂಟಿ ಸಂಜೆ...
ಏ ಇವನೇ -
ಮೋಹಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟ ಹೆಸರೇ ವಿರಹಕ್ಕೂ ಲಾಗೂ ಮಾರಾಯಾ...
___ ಕನಸಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂತರಳುವ ಮೈಯ್ಯಿ ಎಚ್ಚರವನು ಮಧುರವಾಗಿ ಶಪಿಸುತ್ತದೆ - ಆಷಾಢವೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಮಾಸವಲ್ಲ ನಮ್ಮ 'ನಡು'ವಿನ ತಿಂಗಳ ಮಾಪು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)