Tuesday, December 4, 2018

ಗೊಂಚಲು - ಎರಡ್ನೂರೆಂಬತ್ನಾಕು.....

ಚಿಟ್ಟೆ ಪಾದದ ಧೂಳು.....
(ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯೆಂಬ ಕನಸ ಕನವರಿಕೆ - ಮಾಗಿ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ...) 

ಈಗಷ್ಟೇ ತನ್ನ ವರ್ಷದ ಪಾಳಿ ಆರಂಭಿಸಿದ ಛಳಿ ತನ್ನ ಬಾಗಿಲಲಿ ಬಿಡಿಸಿದ ರಂಗೋಲಿಯನು ಕಳ್ಳ ದಾರಿಯಲಿ ಬಂದ ಸಣ್ಣ ತುಂತುರು ಮಳೆಯೊಂದು ಅಳಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಕಾರಣ, ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕಡಲ ಗರ್ಭದಲಿ ಸಿಡಿದ ಗಾಳಿಯಲೆಯ ಉದ್ವೇಗಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿಯ ಎಂದೋ ಹೆಪ್ಪಾದ ತುಂಡು ಮೋಡಗಳು ಕರಗಿ ಕವಿತೆಯಾಗುತ್ತಿವೆ...
ಹೊಸ ಹಗಲು ಅರಳುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಅಂಥಾ ಛಳಿ ಮಳೆಯ ತಿಲ್ಲಾನಕ್ಕೆ ಮೈಯ್ಯೊಡ್ಡಿ ಇದ್ಯಾವುದೋ ರಣ ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಬೀದಿ ನಡುವಿನ ಕವಲಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವಿರದ ಖಾಲಿ ಕೈಯ್ಯ ಅಬ್ಬೆಪಾರಿಯಂತೆ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ...
ವಿನಾಕಾರಣ ಎದೆಯ ಪದ ಪಾದವ ತೋಯಿಸೋ ನಿನ್ನ ನೇಹದ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ - ಅರ್ಥವಾಗದ ನವಿರು ಮಾಧುರ್ಯವೊಂದು ಮೈಮನವ ಹೊಕ್ಕಿ ಸುಳಿಸುತ್ತುತ್ತೆ; ಮಾಗಿಯ ಇರುಳಿಗೆ ಗಟ್ಟಿ ಹೊದ್ಕೊಂಡ ಮೇಲೂ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಛಳಿ ಉಳಿದು ಮುದ ನೀಡುತ್ತಲ್ಲಾ ಹಾಗೆ...
ಭಾವದ ಬಿಗಿತ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಸಾಗಿ ಅಪರಿಚಿತ ಹಾಡಿಯಲಿ ಕಣ್ಣು ಕೋಡಿ ಹರಿದರೆ ನೀನೇ ಹೊಣೆ ಹೊರಬೇಕು - ನೋವಿಗೆ ಕಲ್ಲಾದ ಎದೆಯನೂ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಕಣ್ಣು ತುಳುಕುವಂತೆ ಕೆತ್ತಿದ್ದು ನೀನೇ ತಾನೆ...
ಹೇಳಿದ್ದು ನೀನೇ ಅಲ್ಲವಾ, "ಎದೆಯ ಮೌನವ ಆಲಿಸು - ಕರುಳ ಮಾತನು ಲಾಲಿಸು; ನಗೆಕಾವ್ಯನಾದೋಪಾಸನೆಯ ನೈವೇದ್ಯವಾಗಲೀ ಬದುಕು..."
ನೋಡಿಲ್ಲಿ, ಮಾಗಿಬಾಗಿಲ ಮಳೆಗೆ ನಿನ್ನ ಸೆರಗಿನಂಚು ಹಿಡಿದ ಮೂಗ ಹಾಡಾಗುತಿದ್ದಾನೆ - ಮಡಿಲ ಮಗುವಾಗಿಸಿಕೋ...
#ಬೆಳಕವಳು_ಕಪ್ಪು_ಹುಡುಗಿ...💞
§§¿?¿?§§

ತುಟಿ ಒಡೆದದ್ದು ಸುರಿವ ಶೀತಕ್ಕೆ ಅಂತಂದು ಆಯಿಯ ನಂಬಿಸಿದೆ...(?)
ಉಫ್... ಛಳಿಗೆ ಮಾತು ಬರುವುದಿಲ್ಲ ನೋಡಿ - ಅಬ್ಬ ಬಚಾವಾದೆ...
ತಂಪು ಮುಸ್ಸಂಜೆಗಳಲಿ ಬಲು ತುಂಟಿ ಅವಳು - ಅವಳ ಸನ್ನಿಧಿಯಲಿ ನಾ ಚಂದಿರನನೂ ಮೆಚ್ಚಬಿಡೆನೆಂಬ ಹಠದವಳು...
ಎನ್ನೆದೆ ಮಾಳವ ಶೃಂಗಾರದಿ ಸಿಂಗರಿಸಿ ಆಳಿ ತಾರೆಗಳ ಅಣಕಿಸಿ ಮೆರೆವ ಕಾರ್ತೀಕ ದೀಪ...
#ನನಗೆಂದೇ_ಉರಿವ_ಕಪ್ಪು_ಹುಡುಗಿಯ_ಕರುಳ_ಹಣತೆ...
§§¿?¿?§§

ಅದೇನಂದ್ರೆ -
ಮಾಸ್ತರ್ ಗೋಡೆಯ ಕರಿ ಹಲಗೆ ಮೇಲೆ ರೇಖಾ ಗಣಿತದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕೋನಗಳ ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸುವಾಗ ಅವಳ ಬಿಂದಿ, ಮೂಗುತಿ ಹಾಗೂ ಝುಮ್ಕಿಗಳನು ಕಣ್ಣ ರೇಖೆಯಲಿ ಸೇರಿಸಿ ಎದೆಯ ರೇವಿನಲಿ ಮಳ್‌ಮಳ್ಳ ಕನಸುಗಳ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುತಿದ್ದ ಅಡ್ಡ ಬೆಂಚಿನ ಹೆಡ್ಡ ನಾನು...
ಸಣ್ಣದೊಂದೂ ಸುಳಿವೀಯದೇ ಸಟಕ್ಕನೆ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿ ಅರಳುತ್ತಿದ್ದ ಆಕೆಯ ಜೋಡಿ ಬಿಂಬಿರಿಯಂಥ ಚಂಚಲ ಕಂಗಳು ನನ್ನ ಉಸಿರಿನೆಲ್ಲಾ ಬಿಳಲಿನಲೂ ಪೆಕರು ಪೆಕರಾಗಿ ಎಬ್ಬಿಸುತಿದ್ದ ಕಮ್ಮನೆ ಕಂಪನಕೆ ಎಂದಿಗೂ ಭಾಷೆಯ ವಿವರಗಳಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ...
ಎನ್ನೆದೆಗೆ ಕಣ್ಣೋಟದ ಕಿಡಿ ತೂರಿ ಮರು ಘಳಿಗೆ ಮುಂಗುರುಳನು ಕಿವಿಗೆ ಮುಡಿಯುವ ನೆವದಿ ಅವಳ್ಯಾಕೋ ಅಡಗಿಸಿಡಲು ಹೆಣಗುತಿದ್ದ ತುಟಿಯಂಚಿನ ಸಣ್ಣ ನಗೆ ಲಾಸ್ಯ ಇಂದಿಗೂ ಒಗಟೇ ನನ್ನಲ್ಲಿ...
ನಿನ್ನೆಗಳ ಕಡೆದು ಕಾಯ್ದಿಟ್ಟ ನಗೆಯ ಅಫೀಮು ಅವಳು - ಎದೆಯ ಹೊಕ್ಕುಳಲಿ ಹೊಯ್ದಾಡೋ ಜೊಂಪೆ ಜೊಂಪೆ ನೆನಪ ಕಂಪು...
ಅಂದು ನನ್ನಾ ಹೊಸ ಹರೆಯದ ಬೀಗವಿಲ್ಲದ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಜೇನ್ದುಂಬಿ ಕನಸುಗಳ ಬಲೆ ನೇಯ್ದು ಕೊಟ್ಟ ಪಾಪದ ಕೂಸು - ಇಂದೀಗ ಯಾವ ಪ್ರೇಮದ ತೋಳಿನ ಅರಳು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವೋ...
ಎದೆಯ ದೈವವದು ಎಲ್ಲಿದ್ದರೇನಾತು - ನಚ್ಚಗಿರಲಿ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಆ ನವಿಲ್ಗರಿಯ ಮರಿ...
#ಚಿಟ್ಟೆ_ಪಾದದ_ಧೂಳು...
§§¿?¿?§§

ಹೆಣ್ಣೇ -
"ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ತನ್ನ ತಾ ಸಿಂಗರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಆಸೆ ಅತಿಯಾದಾಗ ನಿನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಮೈಮುರಿದು ನಾಚಿತು..."
ಎನ್ನೆದೆ ರೇವಿನ ಖಾಲಿಯ ತುಂಬ ನಿನ್ನ ಮನದ ಹುಕಿಯಂತೆ ನೀ ನಡೆದಾಡಿದ ನಿಂದೇ ಗೆಜ್ಜೆ ಪಾದದ ಗುರುತು...
#ಹೆಣ್ಣೆಂದರೇ_ಸೊಬಗು...

ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಕನಸುಗಳು ಸುತಾರಾಂ ನನಸಾಗದೆಯೂ ನಿರಂತರ ಹಿತ ಭಾವದಲ್ಲಿ ತೋಯಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ - ಉದಾಹರಣೆಗೆ ನೀನು...
ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿವರ ಬೇಕಾ - ಧಿಮಿಗುಡುವ ಮಳೆ, ನಿನ್ನ ಮೃದು ಸ್ಪರ್ಷಕೆ ಸುಳಿ ಗಾಳಿಯ ಸೀಳಿ ನಯವಾಗಿ ಓಡೋ ಬೈಕ್, ಹಿಂದಿನಿಂದ ನಿನ್ನ ಗಟ್ಟಿ ತಬ್ಬಿ ಕುಳಿತ ನಾನು ಮತ್ತು ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಮೈಮರೆತು ಮುಗುಳ್ನಗುವ ಕಾಲ...
#ಸತ್ತೋಗೋಷ್ಟು_ಖುಷಿಯಾಗೋ_ಪುಟ್ಟ_ಆಸೆ...
§§¿?¿?§§

ಈ ಮಾಗಿಯ ಅಟಾಟೋಪಕ್ಕೆ ಎಲುಬಿನಾಳದಿಂದೆದ್ದು ಬರೋ ಛಳಿ ಮಗ್ಗಲು ಬದಲಿಸದೇ ಕಾಡುವಾಗ "ನಾಚಿಕೆಯ ಕದವ ಮುಚ್ಚಿ, ಬೆತ್ತಲ ದೀಪವ ಹಚ್ಚಿ, ಎನ್ನೆದೆಯ ಮಂಚವನೇರಿ ಮಲಗೇ ಮಲಗೆನ್ನ ಮಡಿಲ ಹೂವೇ - ಕಾಮನೊಲೆಯ ಹಚ್ಚಿ, ಹರೆಯ ಮದವ ಮಥಿಸಿ, ಸುಖದ ನಿತ್ರಾಣದಲಿ ಛಳಿಯ ಸೊಕ್ಕನು ಸುಡುವ ಬಾರೇ ಬಾರೆನ್ನ ತೋಳ ಕಾವೇ" ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಹುಚ್ಚುಚ್ಚು ಬಡಬಡಿಸಿ ಸಂದೇಶ ಬರೆದು ನಿಂಗೆ ಕಳಿಸದೇನೇ ನಿಂಗೆ ತಲುಪಿತು ಅನ್ಕೊಂಡು ಮುಸುಕೆಳೆದುಕೊಳ್ತೇನೆ...
ಬೆಳಗಿನ ಮೂರು ಜಾವ ಮುಂಚೆ, ಅಲಾರಾಂ ಕೂಗೋಕೂ ಮೂರೂವರೆ ನಿಮಿಷ ಮುನ್ನವೇ ಸ್ವಪ್ನ ಮೇಳನದ ಸೂರು ಹರಿದು ಎಚ್ಚರಾಗಿಬಿಡತ್ತೆ; ಮುಂಬೆಳಗಿನ ಕನಸು ನಿಜವಾಗುವುದಂತೆ ಕಣೇ ಹುಡುಗೀ - ಆಸೆ ಬಲಿಯುತಿದೆ ಈ ಕಾರ್ತೀಕದ ಮಗ್ಗುಲಿಗಾದರೂ ಉಸಿರ ಬೆವರಿನ ಸಂಕಲನದಿ ಮೈಯ ಬಯಲು ಮಿಂದೀತೇ...
#ತೋಳ_ಕಸುವಿಗೆ_ನಿನ್ನ_ತೂಗುವ_ಕನಸು...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)

No comments:

Post a Comment