ಪ್ರಣಯ ಕಾವ್ಯದ ಕಾಲ್ಸಂಕ.....
ಪರಿಚಿತ ಹಾದಿಯಲಿ ಅಪರಿಚಿತ ಕವಿ ಬರೆದೆಸೆದ ಅಪೂರ್ಣ(ರ್ವ) ಭಾವಗೀತೆಯೊಂದು ನನಗೇ ಕಾದು ಎದೆಯ ಹೊಕ್ಕಂಗೆ - ನೀ ಸಿಗುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಜೆಗಳು... 🥰
____ ಪ್ರಣಯ ಕಾವ್ಯದ ಕಾಲ್ಸಂಕ...
&&&
ವತ್ಸಾ -
"ನೀ ನನ್ನ ಇಷ್ಟ ಅನ್ನೋದರ ಅರ್ಥ ನೀ ನನ್ನ ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಅಂತ ಅಲ್ಲ..."
ನಿನ್ನ ನೆನೆವವರ ನೆನೆಯುತ್ತಿರು, ನೆನೆನೆನೆದು ಒಡನಾಡುತ್ತಿರು ಭಾವವೇ - ಆಗ ನಿನ್ನನೇ ತೊರೆದವರ ನೆನೆದೂ, ನೆನಪುಗಳು ಸೆಳೆದೂ, ತುಳಿದೂ ನಗಬಹುದು ಜೀವವೇ...
____ ನನ್ನ ಧ್ಯಾನ - ನನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ...
&&&
ಇಲ್ಲಿ ಮೋಡ ಮುಸುಕಿದ ವಾತಾವರಣ, ಯಾವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೂ ಹುಚ್ಚು ಮಳೆಯಾಗಬಹುದು ಅಂತ ಸಂದೇಶ ಬಂತು - ಆಹಾ!! ಎಂಥ ಚಂದ ಪೋಲಿ ಕಾವ್ಯ ಎಂದು ನಲಿದೆ...
ಸದಾಶಿವಂಗೆ ಅದೇ ಧ್ಯಾನ ಅಂತಂದು ಮೂಗು ಮುರಿದವಳ ಹೊಳೆದ ಮೂಗುತಿಯಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳ ಆಸೆಯ ಸೆಳಕು...
ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗಲಿ ಮೈ ಮನಕೆ ತುಟಿ ಕೊಂಕಲೇ ಕಡು ರೋಮಾಂಚವ ಸುರಿದು "ಹೋಗೋ, ಕೆಲ್ಸ ನೋಡು ಹೋಗು" ಅಂತ ಹಿತವಾಗಿ ತಿವಿದರೆ ಹೆಂಗೆ ತಡೆದೀತು ಪೋಲಿ ಜೀವ ಆ ಸವಿ ಸುಖವಾ...
____ ಕರಿ ಮೋಡ ಬಿತ್ತಿದ ಛಳಿಯ ಛವಿ ಮತ್ತು ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯ ವಲವ ವಯ್ಯಾರದ ಬಿಸಿ...
&&&
ಉರಿದುರಿದು ಘಮಿಸಲು ಇರುಳಿಗಾಗಿ ತಪಿಸುವ ನಾ ನಿನ್ನ ಮೋಹದ ಧೂಪ...
ಮಳೆ ಛಳಿಯ ಮಡುಹಿನಲಿ ನಾಭಿ ಕೋಡಿಯಿದು ಮದನನ ಮಧುರ ಶಾಪ...
ಕೇಳೇ -
ಮೊದಲ ಮಳೆಯಲಿನ ಮೃದ್ಗಂಧದಂಗೇ ಕಾಡುತ್ತದೆ, ಮರಳಿ ಹೊರಳಿ ಕರೆಯುತ್ತದೆ, ಪ್ರತೀ ಮಿಲನೋತ್ಸವದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದದಲೂ ಹೊಮ್ಮುವ ನಿನ್ನ ಮೈತಿರುವುಗಳ ಮತ್ತ ಘಮ...
____ ಮಳೆ ನುಡಿಸುವ ಹೂ ಹಕ್ಕಿ ಹಾಡಿನ ಧರ್ಮ...
&&&
ಹೇ ದೇವಾ,
ಅವಳ ಭಕ್ತಿಗೆ ಒಲಿದೆಯಾದರೆ ನನ್ನನೇ ಕರುಣಿಸು...
ನಿಂಗೆ ಸೋತೇ ಅಂದಳು - ಮತ್ತೀಗ ನನ್ನ ಬದುಕನೇ ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ...
"ಸೋತವರು/ರೇ ಆಳುವುದು ಒಲವಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವೇ ಇರಬೇಕು..."
___ ಮಧುರ ಪಾಪದ (ಹುಚ್ಚು) ಕಿಚ್ಚು...
&&&
ಇದಿರು ಹಾಯುವ ಪ್ರತಿ ನಡೆ ನುಡಿಗಳಲೂ ಮಧುರ ಸ್ವರ ವಿನ್ಯಾಸವ(ನಷ್ಟೇ) ಹುಡುಕುವ ತುಂಬು ಎದೆ ಭಾವಕೆ ಅವಳದೇ ಹೆಸರಿಡುವೆ...
___ ಅವಳೆಂದರೆ - ಎನ್ನ ಹಾದಿಯ ಕರಿ ಕಾನು / ಕಾರ್ಮುಗಿಲು / ಪಾಳು ಗುಡಿಯ ಕಪ್ಪು ಕಲ್ಲು ದೇವರೆದುರಿನ ಕಿರು ಘಂಟೆ...
&&&
ಕಾಲನೇ, ಒಂದೇ ಒಂದು ಕೊನೆಯಾಸೆ / ಪ್ರಾರ್ಥನೆ:
ಬರೀ ಕಲ್ಲಲ್ಲ ನೀನೆಂದು ನಂಬಿದವಳ ರುದಯದ ಕನಸುಗಳೆದುರು ಕಲ್ಲಾಗಬೇಡ...
ಸುಳ್ಳೇ ಆದರೂ ಮುನಿದು ಅವಳ ನಗೆಯ ಹಾದಿಗೆ ಮುಳ್ಳು ಸುರಿಯಬೇಡ...
ಯುದ್ಧವೇನಿದ್ದರೂ ಸಮ ಬಲರ ನಡುವೆ ಇರಬೇಕು - ನಾನಿಲ್ಲದಲ್ಲಿ ಅವಳನು ಕಾಡದಲೇ ನೀನೇ ಕಾಯಬೇಕು...
___ ಭಾವುಕತೆ...
&&&
ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಡೂ ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಓಡೋಗ್ತೀನಿ - ನಂಗ್ನಂಗೂ ಮಾತ್ರ ಕೊಡೋ ಅಂದಲ್ಲಿ ಭರಪೂರ ಸುರೀತೀನಿ...
____ ಪ್ರೀತಿ ಪಲ್ಲಂಗ ಪುರಾಣ...
&&&
ಎಷ್ಟೊಂದು ಶಬ್ದಗಳ ಕೂಡಿಸಿ, ಕಳೆದು, ಭಾಗಿಸಿ ಶೇಷವಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಿತು ಭಾವ...
ನಿನ್ನದೊಂದು ಸುನೀತ ಸ್ಪರ್ಷದಿಂದ ಕವಿತೆಯಾಯಿತು ಜೀವ...
ನೋಡು
ಕವಿತೆ ಅಂದರೆ ಅದೇ ಅಂತೆ - ಶಬ್ದಾಲಂಕಾರಗಳ ಕೊಡವಿ ನೇರ ಎದೆಯನೇ ಮುಟ್ಟುವ ಸಂಪ್ರೀತ ಸನ್ನಿಧಿಯ ಶ್ವಾಸ...
___ ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೂ......
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)
ಜಗುಲಿಗೆ ಇಣುಕಿದ ಚಂದಿರ; ಮನಮಂದಿರದಿ ಮೂಡಿಸುವ ಭಾವಗಳೆ ಸುಂದರ... ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೂ ಅದಲುಬದಲಾಗುವ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನದೇ ಭಾವಗಳು ನನ್ನನೇ ಬೆಚ್ಚಿಬೀಳಿಸುತ್ತವೆ ಹಲವೊಮ್ಮೆ...
Monday, September 16, 2024
ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರ್ಮೂವತ್ತೊಂಭತ್ತು.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment