ಗೊಂಚಲು - ಒಂದು ಸೊನ್ನೆ ಎಂಟು.....

ವಸುಂಧರೆಯ ಚೆಲುವಿಗೆ ಬೆರಗಾಗಿ.....

ಸಾಗರನ ಸಖ್ಯ ಬಯಸಿ – ಗಾಳಿಯಲೆಗಳ ಸೀಳಿ – ಲಾಸ್ಯವಾಡುವ ಹಕ್ಕಿ ರೆಕ್ಕೆಯಂತೆ ಇಲ್ಲೀಗ ನನ್ನ ಮನಸು...

ಮೋಡಕಿಂತ ಎತ್ತರ ನಾನೀಗ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಮನಸಲ್ಲಿನ ಭಾವದಲೆಗಳು ಬೀಸು ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಜಿದ್ದಿಗೆ ಬಿದ್ದಿವೆ...

ಕೊಡಚಾದ್ರಿ ಗಿರಿಯ ನೆತ್ತಿಯ ಚುಂಬಿಸಿದ ಪಾದಗಳಲ್ಲಿ ದಾರಿ ತುಳಿದ ಆಯಾಸ – ಮನದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಒಗ್ಗೂಡುತಿರುವ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಜೀವನ ವ್ಯಾಮೋಹ...

ಒಂದೆಡೆ ಬಯಲು – ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಹಸಿರ ಸಾಗರ – ಅಲ್ಲೊಂದು ಕೊಳ – ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಒಂದು ಹಳ್ಳ – ಕಾಡೆಂದರೆ ಸಾಸಿರ ಸಾಸಿರ ಬೆರಗು ತುಂಬಿದ ಬಳ್ಳ...

ಹಕ್ಕಿಗಳ ಉಯಿಲು – ಜೀರುಂಡೆಗಳ ಗಿಜಿ ಗಿಜಿ – ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಓಡಾಡೋ ಮೃಗಗಳ ಹೆಜ್ಜೆ ಸಪ್ಪಳ – ಸರಿದಾಡೋ ಸರಿಸೃಪಗಳ ಸರಬರ; ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಸದ್ದುಗಳ ನಡುವೆಯೂ ನೆಲೆ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಗವ್ವೆನ್ನೋ ಮೌನ...

ಕಾಂಕ್ರೀಟು ಕಾಡು ಸುಸ್ತೆನಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಆ ಹಸಿರು ಕಾಡು ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಕಾಡಿ ತನ್ನ ಮಡಿಲಿಗೆ ನನ್ನ ಕರೆಯುತ್ತೆ...

ಆ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮನಸಿಗೇನೋ ಬೆಳಗು ಮೂಡಿದ ಭಾವ...

ಮೊನ್ನೆ ದಿನ ನನ್ನದೇ ಆಪ್ತ ಬಳಗದೊಂದದಿಗೆ ಹೀಗೆ ಅಲೆದದ್ದು ಕೊಡಚಾದ್ರಿಯ ಕಾಡಲ್ಲಿ...

ಇಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳಿವೆ – ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ತುಂಬಿ ತಂದ ಅಲ್ಲಿಯ ಸವಿನೆನಪುಗಳು...

ಶರಾವತಿಯ ಹಿನ್ನೀರು ಮತ್ತು ಕೊಡಚಾದ್ರಿಯ ಹಸಿರು ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣನೂ ತುಂಬಲಿ...

ಸುಮ್ಮನೆ ನೋಡಿ ಅನುಭಾವಿಸಿ – ಆ ಏರಿಯಲ್ಲಿನ ನಮ್ಮ ಏದುಸಿರು, ಇಳಿದಾದ ಮೇಲಿನ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಎರಡೂ ನಿಮ್ಮನೂ ತಾಕೀತು...

ಶರಾವತಿ ಹಿನ್ನೀರು...

ದಾರಿ ನಡುವೆ ಬಾಲ್ಯ ನೆನಪಾಗಿ...

ಹಾಗೇ ಸುಮ್ಮನೆ...

ಕಬ್ಬಿನ ಗದ್ದೆಗೆ ಪುಂಡರ ಹಿಂಡು...:)

ಹಳ್ಳಿ ಹಾಡು...

ಕಾಡ ನಡುವೆಯ ಸೊಬಗು ಹಿಡ್ಲುಮನೆ ಜಲಪಾತ...

ಹನಿಗಳ ನರ್ತನ...

ಏದುಸಿರ ಏರು ಹಾದಿ...

ಹಸಿರ ಹಾಸಿನ ದಾರಿ...

ಕೊಳದ ನೀರ ಹೀರಿ ಸುಸ್ತು ಮರೆವಾಗ...

ಬಯಲು ದಾರಿ...

ರವಿ ತಾನು ವಸುಂಧರೆಯ ವಕ್ಷೋಜಗಳ ನಡುವೆ ಮರೆಯಾಗೋ ಹೊತ್ತಿನ ನಾಚಿಕೆಯ ರಂಗು...

ಬೆಳಗಾಗೋ ಹೊತ್ತು...

ಸರ್ವಜ್ಞ ಪೀಠ...

ಮೋಡಕೆ ಮುತ್ತಿಕ್ಕೋ ಗಿರಿಯ ಹಂಬಲವಾ – ಈ ಎತ್ತರ...

ಹಸಿರ ಹಾಸಿಗೆ ಮೋಡದ ಹೊದಿಕೆ...

ಕಾಲು ಜಾರಿದರೆ ಕೈಲಾಸ...:)

ಕೊಡಚಾದ್ರಿಯ ನೆತ್ತಿಯ ಮೇಲಣ ಸರ್ವಜ್ಞ ಪೀಠದೆದುರು ನನ್ನ ಬಳಗದೊಂದಿಗೆ ನಾನು...

ಇನ್ನೀಗ ಮುಕ್ತಾಯ ಸಮಯ...

ಆ ಹಸಿರ ಒಡಲಲ್ಲಿ, ಜಲಪಾತದ ತುಂತುರಿನಲ್ಲಿ, ಹಿನ್ನೀರ ಜಲರಾಶಿಯ ನಡುವಲೆಲ್ಲ ಓಡಾಡಲು ಜೊತೆಯಾದ, ನನ್ನ ಆ ಕಾಡು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಕೈಹಿಡಿದು ನಡೆದಾಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಆಪ್ತ ಬಳಗದ ವಿನಾಕಾರಣದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಾನು ಶರಣು...