ಗೊಂಚಲು - ಎರಡ್ನೂರಾ ನಾಕು.....

ಒಂದ್ನಾಕು ಉಪದ್ವ್ಯಾಪಿ ಭಾವಗಳು......   

ಆ ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸಲ್ಲುವಂತೆ, ಎದುರಾದ ಅವಕಾಶಗಳು ಸಲಹಿದಂತೆ, ಬದಲಾದ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಬಯಸಿದಂತೆ ತನ್ನ ಇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಗಳಿಗೆ ತನ್ನಿಷ್ಟದ ಹೆಸರಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಅದೇ ಸತ್ಯ ಎಂದು ನಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಡೆಯುವ ಈ ಮನಸು ಮಹಾ ಮಾಯಕ... 
ಮತ್ತದು ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೂ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಉಪದ್ವ್ಯಾಪಿ ಸಂಚಾರಿ ಭಾವಗಳ ಮಹಾಮನೆಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕಾದ ಅದರ ಸಹಜ ಸಂಕಟಕ್ಕೆ ಸರಳ ಮದ್ದೂ ಇರಬಹುದು... 
ನಡೆವ ಹಾದಿ, ಹಾದಿಯ ಹೆಸರು, ದಿಕ್ಕುಗಳೆಲ್ಲ ಬದಲಾದರೂ ನಡಿಗೆ ನಿಲ್ಲಬಾರದು - ಕಾರಣ ಬದುಕ ನೆತ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಸಾವಿನ ಋಣಭಾರವಿದೆ...
ಅರೇ - 
ಮೂರೇ ಮೂರು ಹೆಜ್ಜೆ
ಒಂದೇ ಒಂದು ದಿನ
ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಈ ಹೆಗಲಿಗೆ ಏಸೊಂದು ಋಣದ ಸುಂಕ...!!!
ಜನ್ಮದ್ದು, ಅನ್ನದ್ದು, ಭಾವದ್ದು, ಬಂಧದ್ದು, ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ...
ಬದುಕಿದು ಋಣಾಋಣಗಳ ಮೂರುಸಂಜೆಯ ಮರಿಸಂತೆಯಂತಿದೆ...
ಇಂತಿಪ್ಪ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ತನ್ನುಳಿವಿಗೆ ಮನಸು ಮಂಗನಂತಾಡಿದರೆ ಹಳಿಯುವುದು ಹೇಗದನು...
```!!!```
ಇಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ 'ಪ್ರೇಮಿ'ಗಳು - ಹುಡುಕಹೋದರೆ 'ಪ್ರೇಮ' ಮಾತ್ರ ಮರೀಚಿಕೆ...
ಕೇರಿಗೆ ಮೂರು ಶ್ರೀಮಂತ ಗುಡಿಗಳು - ಬಾಗಿಲ ಸೇವಕನ ಮನೇಲಿ ದಿನವೂ ಏಕಾದಶಿ...
'ಪ್ರೇಮ' ಮತ್ತು 'ಭಕ್ತಿ'ಗಳೆಲ್ಲ ನಾಮಪದಗಳಷ್ಟೇ -  ಮಡಿ, ಮಂತ್ರ, ತಂತ್ರ, ಅಲಂಕಾರ, ಅಹಂಕಾರಗಳೇ ವಿಜ್ರಂಭಿಸುವಲ್ಲಿ...
```!!!```
ಜನ್ಮ ಸಾವಿರ ಸಿಕ್ಕರೇನು ಎದೆಯ ಕನಸೇ ತೊರೆದ ಮೇಲೆ...
ಎಲ್ಲ ಹಸಿರಿನ ನಡುವೆ ನಾನಿಲ್ಲಿ ಬೇರು ಬೆಂದ ಒಂಟೊಂಟಿ ಬೋಳು ಮರ...
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಶಬ್ಧಕೋಶವ ಕವಿತೆಯೆಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದಂತಿದೆ ಕನಸಿಲ್ಲದೀ ಹಾದಿ...
```!!!```
ಹೇ ಇರುಳ ಸವತಿಯೇ -
ಈ ಮಾಗಿಯ ಮುಂಜಾವಿನ ಅಡ್ನಾಡಿ ಮಳೆಯಲಿ ಕೊಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಡೆವಾಗ ನನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಹರೆಯ ನಿನ್ನೆದೆ-ನಡುವಿನ ಬೆಂಕಿಯ ಕನವರಿಸಿದರೆ ಪೋಲಿ ಎಂದು ಬೈಯ್ಯದಿರೇ ಹುಡುಗೀ; ಕಾರ್ತೀಕ ಕಳೆದಿದೆ ಇಲ್ಲಿ ಊರ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲಲಿ ತೋರಣ, ವಾಲಗಗಳದ್ದೇ ಕಾರುಬಾರಿನ ಕಾಲ ಕಣೇ... ;)
```!!!```
ಅವಳೆಂದರೆ ಹಾಡು...
ಅವಳೆಂದರೆ ಗೂಡು...
ಅವಳೆಂದರೆ ಮಳೆ...
ಅವಳೆಂದರೆ ಇಳೆ...
ಅವಳೆಂದರೆ ಮೊಳಕೆ...
ಥತ್ - ಅವಳಿಗಿದೆಲ್ಲ ಯಾವ ಹೋಲಿಕೆ...
ಅವಳೆಂದರೆ ಅವಳು ಅಷ್ಟೇ...
ನನ್ನಾಸೆಯ ಕನಸಿನ ಕಿಡಿ...
ನನ್ನಾತ್ಮದ ನೆನಪಿನ ಹುಡಿ...
..................ಮತ್ತೇನಿಲ್ಲ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)