"ನಾನು....."
ಆ ಅಮಲುಗಂಗಳ ಸೆಳಕು ಸುಖದ ಹಾಯಿಯ ತಿಳಿ ಲಾಸ್ಯವಾ ಅಥವಾ ನಾ ಸುರಿದು ಬರಿದಾದದ ಮೇಲೂ ಅವಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ತೀರದೆ ಉಳಿದು ಹೋದ ಹಸಿ ದಾಹದ ಹಾಸ್ಯವಾ...?
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಚಿಗುರು ಬೆರಳಲ್ಲಿ ನೆತ್ತಿ ನೇವರಿಸುತ್ತಾಳೆ - ಸುಖದ ಮುಚ್ಚಟೆಯಾ? ಸುಸ್ತಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನವಾ?? ಅಥವಾ, ಅಥವಾ ಇಷ್ಟೇನಾ ಅಂತಿದಾಳಾ...???
ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣಾಳವ - ಅದುರುವ ಕಣ್ಣ ಚಮೆಗಳು, ತುಟಿಗಚ್ಚಿದ ಹಲ್ಲು ಗುಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ...
ನನ್ನೊಳಗಿನ ತಟವಟ ಗುರುತಿಸಿ ನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟರೆ..?
ಆವರೆಗಿನ ಪುರುಷ ಪೌರುಷದ ಪಸೆ ಆರಿದಂತಾಗಿ ಪಕ್ಕನೆ ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ಅವಳ ಮಿದುವಲ್ಲೇ ಅಡಗುತ್ತೇನೆ - ಗೊತ್ತಲ್ಲ 'ಜಟ್ಟಿ ಮೀಸೆ' ಕಥೆ...
ಮತ್ತಲ್ಲಿ ಉಸಿರ ಬೆವರಿಗೆ ಅವಳ ಮೊಲೆ ಮಲ್ಲೆ ಮತ್ತೆ ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿ ಬಿರಿದು ತುಸು ಕಂಪಿಸಿದರೂ ನನ್ನ ತೊಡೆ ನಡುಗುತ್ತೆ - ಮದವಿಳಿದ ಮೋಡಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಹನಿಗಟ್ಟಿ ಹದವೇರಲು ಕೆಲ ಸಮಯ ಬೇಕು - ಮತ್ತಾಗ ಜೀವಕಾಯದ ಸೋಲನ್ನ ಸೊಕ್ಕಿನ ತೋಳ ಬಲದಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಲೆಳಸುತ್ತೇನೆ...
ಭಣಿತಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಿರುಸಾಗೋ ಅವಳ ಉಸಿರ ಮುಲುಕುಗಳು, ಹಾರಿ ಬೀಳೋ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಥಿಯಾದ ಕಾಲಿನಿಕ್ಕಳದ ಹಸಿವಿನ ಪಲುಕುಗಳು ತನ್ನ ದೇಹದ ಬದಲು ಅಹಂ ಅನ್ನು ಕಾಡಿ "ಗಂಡು ಸೋತು ಮೃಗವಾಗುವಾಗ ಹೆಣ್ಣು ಮಿಂದು ನದಿಯಾಗುವಳಾ...??"
ಕೆರಳೋ ದೇಹಬಾಧೆಗಿಂತ ಕಾಡೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಧಾಳಿಯೇ ಜೋರಾಗಿ ಸಿಗದ ಉತ್ತರವ ಹುಡುಹುಡುಕಿ ಸೋತು ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರುತ್ತೇನೆ ಪ್ರತಿ ಇರುಳೂ...
#ನಾನು...
🔀🔃🔀
ಬೇಕೆನ್ನಿಸಿದ ಓಲೆ ಬೆಲ್ಲವ ಮೊಣಕಾಲ ತಬ್ಬಿ ಓಲೈಸಿಯೋ ಅಥವಾ ಸಂತೆಯಲಿಯೇ ಗಳಗಳಿಸಿ ಅತ್ತಾದರೂ ಪಡೆದು ತಿನ್ನುವ ಮತ್ತು ಬೇಡದ ಊಟಕ್ಕೆ ರಣ ರಂಪ ಮಾಡಿ, ಅವಳ ಕೋಪಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗಿ ಲತ್ತೆ ತಿಂದು, ಮತ್ತೆ ಚಂದಿರನ ಉಂಡು, ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳ ಲಾಲಿಯಲಿ ರಾಜನಾಗಿ ಮಲಗುವ ಕಂದನೊಳಗಣ ಆಯಿಯ ಮಡಿಲ ಸಲಿಗೆಯಾಪ್ತತೆಯ ಹಕ್ಕಿನ ಪ್ರೀತಿ ಸಿಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ಇಂದಿನ ನನ್ನೆಲ್ಲ ನೇಹಕೂ ಲಾಗೂ ಆಗುವಂತೆ ಮನಸ ಒಪ್ಪ ಮಾಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಿದ್ದರೆ......ರೆ........ರೆ.....
ಬೆಳೆದ ದೇಹದಲ್ಲೂ ಮಗುತನದ ಹಿಗ್ಗು, ತಾಯ್ಮನದ ಬಾಗು ಎದೆ ಕಡಲ ಅಲೆಯಾಗಿ ತುಯ್ಯುತಿದ್ದರೆ ನನ್ನೊಡನೆ ನನ್ನ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ, ಅಂತೆಯೇ ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ನನ್ನ ಅನುಬಂಧದಲ್ಲಿ ಅನವರತ ನಗೆ ದೀಪ ಬೆಳಗುತಿರುವುದೇನೂ ತೀರ ಕಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ...
ಆದರೆ......
ಆದ್ರೇನು,
ಸುಳ್ಳೇ ಮೇಲರಿಮೆ, ಕಳ್ಳ ಕೀಳರಿಮೆ, ಅತೀ ಸ್ವಾಭಿಮಾನ, ಹುಚ್ಚು ದುರಭಿಮಾನ - ಸರಗೋಲು ತೆರೆದಿಟ್ಟ ಒಟ್ರಾಶಿ ನೂರಾರು ಭ್ರಮೆಗಳ ಒಡ್ಡೋಲಗದಲ್ಲಿ ಮೆರೆವ ಮನಸಿಗೆ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ನೆನೆದಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಕಾಲಕೂ ಜೀವಿಸುವುದು...
#ನಾನು...
➢➤➣
ಭಾವ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಗಾಢತೆ ತೆಳುವಾಗುತ್ತ ಸಾಗಿದ ಹಾಗೆ ಸಂವಹನದ ತೀವ್ರತೆಯ ಕೊಂಡಿಗೆ ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿಯುತ್ತ ಸಾಗುತ್ತೆ...
ಒಡಲ ಒಡನಾಟದ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಂಡ ಕೊಂಡಿಗಳ ಸಂದಿನಲ್ಲಿ ಸಬೂಬುಗಳ ಬಂದಳಕ ಹಬ್ಬಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಹೋಗಿ ಬಂಧವೆಂಬ ಅಶ್ವತ್ಥದ ಉಸಿರಿಗೆ ಉಬ್ಬಸ...
ಯಾವ ಕವಲಿನಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಕೈಬೀಸಿದ್ದು ನೀನು...?
ಶವಪರೀಕ್ಷೆಯ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಕರುಳು ಬಗೆದಾಗ ಬೆರಳಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಣ ಬೀಜವಾದರೂ ತಾಕೀತಾ...??
ಬೀಜವಿದ್ದರೂ ಹೊಸ ಸಂಪುಟಕೆ ನಾಂದಿ ಯಾರು ಹಾಡೋದು...???
ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಉಬ್ಬಸಕೆ ಮದ್ದು ಮಾಡಿ ಮತ್ತೆ ಬಂಧವ ಮುದ್ದು ಮಾಡೋ ಉಮೇದು ಇದೆಯಾ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ...????
ಜೋಡಿ ಕನಸ ಕೊರಳ ಸೆರೆಯ ಕೊಯ್ದಾಗ ಅಳಿದದ್ದು ನೀನಲ್ಲ 'ನಾನು' ಸಾಯದ ನಾನು...
#ನಾನು...
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
ಆ ಅಮಲುಗಂಗಳ ಸೆಳಕು ಸುಖದ ಹಾಯಿಯ ತಿಳಿ ಲಾಸ್ಯವಾ ಅಥವಾ ನಾ ಸುರಿದು ಬರಿದಾದದ ಮೇಲೂ ಅವಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ತೀರದೆ ಉಳಿದು ಹೋದ ಹಸಿ ದಾಹದ ಹಾಸ್ಯವಾ...?
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಚಿಗುರು ಬೆರಳಲ್ಲಿ ನೆತ್ತಿ ನೇವರಿಸುತ್ತಾಳೆ - ಸುಖದ ಮುಚ್ಚಟೆಯಾ? ಸುಸ್ತಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನವಾ?? ಅಥವಾ, ಅಥವಾ ಇಷ್ಟೇನಾ ಅಂತಿದಾಳಾ...???
ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣಾಳವ - ಅದುರುವ ಕಣ್ಣ ಚಮೆಗಳು, ತುಟಿಗಚ್ಚಿದ ಹಲ್ಲು ಗುಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ...
ನನ್ನೊಳಗಿನ ತಟವಟ ಗುರುತಿಸಿ ನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟರೆ..?
ಆವರೆಗಿನ ಪುರುಷ ಪೌರುಷದ ಪಸೆ ಆರಿದಂತಾಗಿ ಪಕ್ಕನೆ ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ಅವಳ ಮಿದುವಲ್ಲೇ ಅಡಗುತ್ತೇನೆ - ಗೊತ್ತಲ್ಲ 'ಜಟ್ಟಿ ಮೀಸೆ' ಕಥೆ...
ಮತ್ತಲ್ಲಿ ಉಸಿರ ಬೆವರಿಗೆ ಅವಳ ಮೊಲೆ ಮಲ್ಲೆ ಮತ್ತೆ ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿ ಬಿರಿದು ತುಸು ಕಂಪಿಸಿದರೂ ನನ್ನ ತೊಡೆ ನಡುಗುತ್ತೆ - ಮದವಿಳಿದ ಮೋಡಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಹನಿಗಟ್ಟಿ ಹದವೇರಲು ಕೆಲ ಸಮಯ ಬೇಕು - ಮತ್ತಾಗ ಜೀವಕಾಯದ ಸೋಲನ್ನ ಸೊಕ್ಕಿನ ತೋಳ ಬಲದಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಲೆಳಸುತ್ತೇನೆ...
ಭಣಿತಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಿರುಸಾಗೋ ಅವಳ ಉಸಿರ ಮುಲುಕುಗಳು, ಹಾರಿ ಬೀಳೋ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಥಿಯಾದ ಕಾಲಿನಿಕ್ಕಳದ ಹಸಿವಿನ ಪಲುಕುಗಳು ತನ್ನ ದೇಹದ ಬದಲು ಅಹಂ ಅನ್ನು ಕಾಡಿ "ಗಂಡು ಸೋತು ಮೃಗವಾಗುವಾಗ ಹೆಣ್ಣು ಮಿಂದು ನದಿಯಾಗುವಳಾ...??"
ಕೆರಳೋ ದೇಹಬಾಧೆಗಿಂತ ಕಾಡೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಧಾಳಿಯೇ ಜೋರಾಗಿ ಸಿಗದ ಉತ್ತರವ ಹುಡುಹುಡುಕಿ ಸೋತು ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರುತ್ತೇನೆ ಪ್ರತಿ ಇರುಳೂ...
#ನಾನು...
🔀🔃🔀
ಬೇಕೆನ್ನಿಸಿದ ಓಲೆ ಬೆಲ್ಲವ ಮೊಣಕಾಲ ತಬ್ಬಿ ಓಲೈಸಿಯೋ ಅಥವಾ ಸಂತೆಯಲಿಯೇ ಗಳಗಳಿಸಿ ಅತ್ತಾದರೂ ಪಡೆದು ತಿನ್ನುವ ಮತ್ತು ಬೇಡದ ಊಟಕ್ಕೆ ರಣ ರಂಪ ಮಾಡಿ, ಅವಳ ಕೋಪಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗಿ ಲತ್ತೆ ತಿಂದು, ಮತ್ತೆ ಚಂದಿರನ ಉಂಡು, ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳ ಲಾಲಿಯಲಿ ರಾಜನಾಗಿ ಮಲಗುವ ಕಂದನೊಳಗಣ ಆಯಿಯ ಮಡಿಲ ಸಲಿಗೆಯಾಪ್ತತೆಯ ಹಕ್ಕಿನ ಪ್ರೀತಿ ಸಿಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ಇಂದಿನ ನನ್ನೆಲ್ಲ ನೇಹಕೂ ಲಾಗೂ ಆಗುವಂತೆ ಮನಸ ಒಪ್ಪ ಮಾಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಿದ್ದರೆ......ರೆ........ರೆ.....
ಬೆಳೆದ ದೇಹದಲ್ಲೂ ಮಗುತನದ ಹಿಗ್ಗು, ತಾಯ್ಮನದ ಬಾಗು ಎದೆ ಕಡಲ ಅಲೆಯಾಗಿ ತುಯ್ಯುತಿದ್ದರೆ ನನ್ನೊಡನೆ ನನ್ನ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ, ಅಂತೆಯೇ ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ನನ್ನ ಅನುಬಂಧದಲ್ಲಿ ಅನವರತ ನಗೆ ದೀಪ ಬೆಳಗುತಿರುವುದೇನೂ ತೀರ ಕಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ...
ಆದರೆ......
ಆದ್ರೇನು,
ಸುಳ್ಳೇ ಮೇಲರಿಮೆ, ಕಳ್ಳ ಕೀಳರಿಮೆ, ಅತೀ ಸ್ವಾಭಿಮಾನ, ಹುಚ್ಚು ದುರಭಿಮಾನ - ಸರಗೋಲು ತೆರೆದಿಟ್ಟ ಒಟ್ರಾಶಿ ನೂರಾರು ಭ್ರಮೆಗಳ ಒಡ್ಡೋಲಗದಲ್ಲಿ ಮೆರೆವ ಮನಸಿಗೆ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ನೆನೆದಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಕಾಲಕೂ ಜೀವಿಸುವುದು...
#ನಾನು...
➢➤➣
ಭಾವ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಗಾಢತೆ ತೆಳುವಾಗುತ್ತ ಸಾಗಿದ ಹಾಗೆ ಸಂವಹನದ ತೀವ್ರತೆಯ ಕೊಂಡಿಗೆ ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿಯುತ್ತ ಸಾಗುತ್ತೆ...
ಒಡಲ ಒಡನಾಟದ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಕಳಚಿಕೊಂಡ ಕೊಂಡಿಗಳ ಸಂದಿನಲ್ಲಿ ಸಬೂಬುಗಳ ಬಂದಳಕ ಹಬ್ಬಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಹೋಗಿ ಬಂಧವೆಂಬ ಅಶ್ವತ್ಥದ ಉಸಿರಿಗೆ ಉಬ್ಬಸ...
ಯಾವ ಕವಲಿನಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಕೈಬೀಸಿದ್ದು ನೀನು...?
ಶವಪರೀಕ್ಷೆಯ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಕರುಳು ಬಗೆದಾಗ ಬೆರಳಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಣ ಬೀಜವಾದರೂ ತಾಕೀತಾ...??
ಬೀಜವಿದ್ದರೂ ಹೊಸ ಸಂಪುಟಕೆ ನಾಂದಿ ಯಾರು ಹಾಡೋದು...???
ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಉಬ್ಬಸಕೆ ಮದ್ದು ಮಾಡಿ ಮತ್ತೆ ಬಂಧವ ಮುದ್ದು ಮಾಡೋ ಉಮೇದು ಇದೆಯಾ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ...????
ಜೋಡಿ ಕನಸ ಕೊರಳ ಸೆರೆಯ ಕೊಯ್ದಾಗ ಅಳಿದದ್ದು ನೀನಲ್ಲ 'ನಾನು' ಸಾಯದ ನಾನು...
#ನಾನು...
*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)
No comments:
Post a Comment