ಗೊಂಚಲು - ಮೂರು ಸೊನ್ನೆ ನಾಕು.....

ಉರಿಉರಿ ಮೋಹ..... 

ಮಿಂದು ಬಂದ ಆಸೆ ಹೆಣ್ಣು ಒದ್ದೆ ಮುಡಿಯ ಹನಿ ಸಿಡಿಸಿ ಜನುಮಗಳ ಹಸಿವು ಸಾಕಿಕೊಂಡ ನನ್ನ ಗುಂಡಿಗೆಯ ಬಿಚ್ಚು ನಗೆಯಲೇ ಮಿಡಿವಳು...
ಮೋಡ ಮುಸುಕಿದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಆಲಸ್ಯವ ಅವಳ ಕಂಕುಳ ಘಮದ ನಶೆಯಲ್ಲಿ ನೀಗಿಕೊಂಡು, ಎದೆ ಗೊಂಚಲ ಮಿದುವಲ್ಲಿ ಉಸಿರು ಕಳಕೊಂಡವನ ಬೊಗಸೆಯಲೆತ್ತಿ ತುಟಿ ಜೇನ ಅಮೃತವನೂಡಿ ತೋಳ ತುಂಬಿಕೊಂಬಳು...
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೇರಿ ಹೆಣ್ಮೈಯ್ಯ ತೀರಗಳನಾಳಲು ಹೊರಟ ಗಂಡುಸಿರು ಅವಳ ನಾಭಿ ಕಮಲದ ಕೊರಳಲ್ಲಿ ಮೈಮರೆಯಲು, ಬೆನ್ನ ಸೀಳಿ ಬಾಚಿ ಸೆಳೆದು ನೀಳ ತೊಡೆಗಳ ಹಸಿ ಬಿಸಿ ಬಿರುಸಿನಿಕ್ಕಳದಲ್ಲಿ ಪೀಠಸ್ಥವಾಗಿಸಿ ಜೀವರಸ ಕಡೆದು ಕುಡಿದು ಪ್ರಕೃತಿ ಧರ್ಮವ ಮೆರೆಸುವಳು...
ಹಾಡಹಗಲೇ ಹರೆಯ ಸೊಕ್ಕಿ ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ತೊಯ್ಯುವಾಗ ಕಡಲೂ ತುಸು ನಾಚೀತು.‌‌..
ಬೆನ್ನಿಂದ ಜಾರೋ ಬೆವರ ಹನಿಗಳಲಿ ಸುಖದ ಸುಸ್ತಿನ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು...
ಕರಡಿ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಮೈಯ್ಯ ಮಡಿಯೆಲ್ಲ ಕರಗುವ ನಡು ಹಗಲಿಗೆಲ್ಲ ಅವಳದೇ ಹೆಸರು - ಇನ್ನು ಇರುಳ ಕಥೆ ಇರುಳಿಗೇ ಗೊತ್ತು...
#ಅವಳೆಂದರೆ_ಜನುಮಗಳ_ಹಸಿವು #ಉಂಡು_ತೀರದ_ದಾಹ...
↼↺↰↱↻⇀

ಮಧುರ ಪಾಪಗಳಿಗಿಷ್ಟು ಮಾಫಿ ಇದ್ಯಂತೆ ಅವಳಲ್ಲಿ - ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಪಿಸುನುಡಿಯ ಸಂಭ್ರಮವ ಹೇಗೆ ಹೇಳಲಿ ಇಲ್ಲಿ...
ಹೇ ಇರುಳೇ ತುಸು ಉದ್ದುದ್ದವಾಗು - ಅವಳ ವಯ್ಯಾರದ ತಿರುವುಗಳಲಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ನಶೆ ಹಾದಿ ತಪ್ಪುವಾಗ, ಉಸಿರಿಗುಸಿರು ತೀಡಿ ಜೀವದಾದ್ಯಂತ ಬೆಂಕಿ ಹೊತ್ತುವಾಗ; ತೆಕ್ಕೆ ಬಿಗಿಯಲ್ಲಿ, ಬೆವರ ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಜನ್ಮಗಳ ಹಸಿವು ಕಳೆದೋಗುವಾಗ...
#ಉರಿಉರಿ_ಮೋಹ...
↼↺↰↱↻⇀

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಿನ್ನಿರುವಿಕೆಯೇ ಕವಿತೆ...
#ಬದುಕಿನ_ಸಮಗ್ರ_ಸಂಪುಟ...
↼↺↰↱↻⇀

ಮುಸ್ಸಂಜೆ:
ಅಪರಿಚಿತಳಾಗುಳಿದೇ ನಗೆಯ ಪರಿಚಯಿಸಿದವಳೇ -
ಸತ್ಯವಾ ಈ ನಗು - ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಲ; ನೀ ಬಿತ್ತಿ ಹೋದ ನಗೆಯ ನೀನೇ ಮೇಯಬೇಕು...
ಇರುಳು:
ನುಗ್ಗೆ ಹೂವಿನ ಘಮಕೆ ಉಸಿರು ನಜ್ಜುಗುಜ್ಜಾಗುವಾಗ - ಶುದ್ಧ ಸುಭಗನ ಪೋಲಿ ಕನಸೊಂದು ಮುಂಜಾನೆಗೂ ಮೂರು ಘಳಿಗೆ ಮುನ್ನ ಕನಸಲ್ಲೇ ಸ್ಖಲಿಸುತ್ತದೆ...
ಆಗಾಗ ಹಾದಿ ತಪ್ಪಬೇಕು ಹೀಗೆ - ತಪ್ಪು ಹಾದಿಯ ತಿರುವಲ್ಲೇ ಮಧುರ ಪಾಪಗಳ ಬೆಚ್ಚನೆ ಅರವಟಿಕೆಗಳು ಸಿಗೋದು ಅಂತಂದು ಕಂಪಿಸುತ್ತದೆ ಛಳಿಯ ತೆನೆ...
ಹಂಬಲದ ಹಾದಿ:
ಇನ್ನೀಗ ಒಂಟಿ ಅಲೆಯಬೇಕು ನಾನು ನಿನ್ನ ದಿಟ್ಟಿ ಪಾತಳಿಯಲ್ಲಿ - ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಕಂಗಳವು ಚಂದ ಚಂಚಲ...
ಸುತ್ತ ಹಿಂಡು ಗದ್ದಲವ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಲೆವವನು ಕಣ್ಣಿಂದ ಎದೆಗಿಳಿದು ನೆಲೆಯಾದಾನು ಹೇಗೆ - ಮೋಹವೇ ಆದರೂ ಎದೆಗಿಳಿದು ಕಾವು ಕೂರದೇ ಆಸೆ ನಡು ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದೀತು ಹೇಗೆ...
#ಬೆಳದಿಂಗಳ_ನೆಳಲಲ್ಲಿ_ಸ್ವಪ್ನಸ್ಖಲನ...
↼↺↰↱↻⇀

ಜುಮುರು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆಂದು ಬಂದ ಗಾಳಿ ಕಿವಿಯಲೇನೋ ಉಸುರಿ ಮೈಮನದಿ ಸುಡು ಬಿಸಿಯ ಭಾವಗಳ ತುಂಬುವ ತಂತುವಿಗೆ ನೀನೆಂದು ಹೆಸರು...
#ಕಪ್ಪುಹುಡುಗಿಯೆಂಬ_ಉಸಿರ_ನೆಳಲು...
↼↺↰↱↻⇀

ಯಾವುದೋ ಮಾಯದ ಮಂಕಲ್ಲಿ ಹಸಿ ತುಟಿಯ ತಿರುವನ್ನು ಅನಾಯಾಸದಿ ಕಚ್ಚಿದ ಹಲ್ಲು ನಿನ್ನ ನೆನಪ ತೀಡುತ್ತದೆ...
ಇರುಳ ಬಾಗಿಲ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯಲಿ ನಿನ್ನ ಘಮಲಿನುಬ್ಬರ...
ಸಂಜೆ ತಂಪು ಗಾಳಿಯಲ್ಲೂ ಎದೆ ಮೆದುವ ಕಿಬ್ಬಿಗಳಲಿ ಕುಡಿಯೊಡೆವ ಬೆವರ ಹನಿಗಳು ಮೊದಲಾಗಿ ಆಷಾಢವ ಹಳಿಯುತ್ತವೆ...
ನಿನ್ನ ಘಮವೇ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹಸಿವ ತುಂಬಿ, ನನ್ನ ಘಮವನರಸಿ ನೀ ಹಿಂದಿಂದೆ ಸುಳಿದು ಆವರಿಸಿ ಕತ್ತಲ ಮೂಲೆಗಳಿಗೆ ಉಸಿರ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುತಿದ್ದ ಹುಚ್ಚು ದಿನಗಳ ನೆನಪ ಕಿಡಿಗಳು ಹೊಕ್ಕುಳ ಸುತ್ತ ಕುಣಿಯುತ್ತವೆ...
ನಾಚಿಕೆ ಹರಿದ ಮೂರು ಕ್ಷಣಗಳಾಚೆ ನಿನ್ನ ಒರಟು ಹೂಂಕಾರವ ಬಳಸಿ ಬಂಧಿಸುತಿದ್ದ ಈ ಬೆತ್ತಲೆ ತೋಳು ಕಾಲ್ಗಳು ಇಲ್ಲಿ ತಮಗೆ ತಾವೇ ಬಳ್ಳಿಯಾಗಿ ಬಿಗಿದು ಚಡಪಡಿಸುತ್ತವೆ...
ಕೂತಲ್ಲಿ ನಿಂತಲ್ಲಿ ಘಳಿಗೆಗೊಮ್ಮೆ ದೊಡ್ಡ ಉಸಿರು ಚೆಲ್ಲುವ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಅಮ್ಮ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ಬಿಡು ಅನ್ನುವಂತ ತುಂಟ ನಗೆ ಬೀರುತ್ತಾಳೆ - ಅಪ್ಪನ ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ಓಡಾಡುತ್ತೇನೆ...
ನೀ ಬಳಸಿದ ಹಳೆ ಅಂಗಿಯೊಂದನು ತೊಳೆಯದೆ ಹಾಗೇ ಹೊತ್ತು ತಂದಿದ್ದೇನೆ - ಅದನ್ನು ಹೊದ್ದ ದಿಂಬೋ, ಟೆಡ್ಡಿಯೋ ತೋಳ ಬಿರುಸಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ತಣ್ಣಗೆ ನಲುಗುತ್ತವೆ...
ನನ್ನ ಕಥೆಯೇ ಹಿಂಗಾದರೆ ನಿನ್ನ ಒದ್ದಾಟ ಇನ್ನೆಷ್ಟಿರಬಹುದು - ನೆನೆದು ನಖ ಶಿಖಾಂತ ಕಂಪಿಸಿ ಆ ರೋಮಾಂಚಕ್ಕೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ದ್ರವಿಸುತ್ತೇನೆ...
ವಿರಹದ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಉಂಡುಂಡು ಕೊಬ್ಬಿದ್ದಕ್ಕಾ ಈ ಆಷಾಢದ ದಿನಗಳು ಇಷ್ಟೊಂದು ಉದ್ದುದ್ದ...!?
#ಹಸಿಬಿಸಿ_ಆಷಾಢ...
↼↺↰↱↻⇀

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)