ಗೊಂಚಲು - ಮುನ್ನೂರೆಪ್ಪತ್ತು.....

ಜೀವಜೀವಾಂತರ ಭಾವಸಾನಿಧ್ಯ.....

ಎದೆಯ ಅಮೃತವ ಕರುಳಿಗೆ ಹನಿಸುತ್ತಾ ಎನ್ನ ನೋಟ, ರುಚಿ, ದನಿ, ಘಮ, ಸ್ಪರ್ಶಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಮೊದಲಾಗಿ ಜೀವ ತುಂಬಿದ್ದು - 'ಅಮ್ಮ...'
ಕಟ್ಟುಸಿರ ಹಾಡಾಗಿ ಸದಾ ಎದೆಯ ಸುಷುಪ್ತಿಯಲಿ ಜೀವ ತಳೆದು ನಿಂತ ನನ್ನ ತೊದಲು - 'ಅಮ್ಮಾ'..‌‌.
ಒಡಲುಕ್ಕಿ ಹರಿವ ನಗುವಿನಂಚಲಿ ಹಾಗೂ ಜೀವಾಭಾವದ ನೋವಿನ ಬಿಕ್ಕಿನುದಯದಲಿ ದೇವಗಿಂತ ಮೊದಲು ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ಕೊರಳೂ ದನಿ ಎತ್ತಿ ಕೂಗುವ ಮಮತೆ ಕಡಲಿನ ಕುಡಿ - 'ಅಮ್ಮಾ...'
ದೇವರಲ್ಲ ಅವಳು, ಮಿಗಿಲು ದೇವರಿಲ್ಲದ ಎದೆಗೂ/ಎದೆಗಾಗಿಯೂ ತನ್ನ ಉಡಿಯಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ನೂರು ಕವಲುಗಳ ಹೃದಯ ಹಡೆಯುವವಳು; ಬೆನ್ನ ಹಿಂದಿನ ನೆರಳಂತ ಶಕ್ತಿ ಸುಧೆ - 'ಅಮ್ಮ...'
ಕೇಳಿ,
ಯಾರ ಮನೆಗೇ ಹೋದರೂ ಅವರ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಲೊಮ್ಮೆ ಇಣುಕಿ ಬರುತ್ತೇನೆ, ಬದುಕಿಂಗಿಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿ ಸ್ಫೂರ್ತಿ, ಎದೆ ಜೋಳಿಗೆಗಿಷ್ಟು ಅಕ್ಕರೆಯ ಪಡಿ ಕೇಳದೆಯೂ ಸಿಕ್ಕುತ್ತದೆ; ಬೇಶರತ್ತಾಗಿ ಉದರಕಿಷ್ಟು ಅನ್ನ, ಎದೆಗಿಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯ ಬಡಿಸೋ ಅಕ್ಷಯ ಪಾತ್ರೆಯೊಂದು ಎಲ್ಲರ ಗೂಡುಗಳ ಅಡಿಗೆಮನೆಯ ಗೊಣಗು, ಗುಣುಗುಗಳಲಿ ಜೀವಂತ - 'ಅಮ್ಮ...'
ಏನು ಹೇಳುವುದು! ಹೇಳಿ ಮುಗಿಸಲಾಗುವ ಗುಣ ಭಾವವೇ ಅದೂ!! ಅವಳ ಹೇಳದೆಯೂ, ಅವಳದೇನನ್ನೂ ಕೇಳದೆಯೂ ನನ್ನ ಒಳಿತನಷ್ಟೇ ಹರಸಲೊಂದು ಹಸ್ತವಿದ್ದರೆ ಆ ಯಾವುದೇ ಕರಗಳಿಗೆ ನಾ ಕರೆಯುವುದು - 'ಅಮ್ಮಾ ಅಮ್ಮಾ...'

ನನ್ನ ನಗುವಲ್ಲಿ ನನಗಿಂತ ಹಿಗ್ಗಿ ಅಮ್ಮನ ನೆನಪಿಸೋ, ನಾ ನೋವೂ ಅಂದರೆ ಅಮ್ಮನೇ ಆಗಿ ವಿಲಪಿಸೋ ಎಲ್ಲರೊಳಗಿನ ಅಮ್ಮನಂಥ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಿತ್ಯ ನಮನ...
____ ಇಂತಿ ನಿಮ್ಮ ಶ್ರೀ...
💞💕💞

ಏಕಾಂತದಲ್ಲೆಲ್ಲ ನೆನಹೋ, ಕನಸೋ, ಕನವರಿಕೆಯೋ ಆಗಿ ಎದೆಗೂಡಿನ ಪಡಸಾಲೆಗೇ ಬಂದು ಕೂತು ಹೆಗಲು ತಬ್ಬಿ ನೆತ್ತಿ ಮೂಸುವವರನ್ನು ಮಾರು, ಮೈಲು, ಸಾಗರ ತೀರಗಳ ನಡುವಿನಂತರಗಳಲ್ಲಿ ಅಳೆದು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿ ದೂರಾಭಾರವೆನ್ನಲಿ ಹೇಗೆ...
____ಜೀವಜೀವಾಂತರ ಮತ್ತು ಭಾವಸಾನಿಧ್ಯ...
💞💕💞

ಒಂದು ಸಾಸಿವೆಯಷ್ಟೇ ಆದರೂ ಶುದ್ಧಾತ್ಮ ಆಪ್ತತೆಯ ಎನ್ನೆದೆ ಬಟ್ಟಲಿಗೆ ಸುರಿದ ಜೀವವ ನಾ ಮರೆತ ದಿನ ಯೆನ್ನ ಸಾವಾಗಲಿ...
___ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ...
💞💕💞

ನನ್ನೊಳಗಿನ ಸುಖದ ಹಂಬಲ ನಿನ್ನ ನೋವುಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಪಾತ್ರ ದೂರ ನಿಂಬಂತೆ ಮಾಡುವುದು ಎಂಥ ಸ್ವಾರ್ಥ...
___ ನಿಜವಾಗಿ ನೀನಂದುಕೊಂಡಷ್ಟು ನಾನು ನಿನ್ನವನಲ್ಲ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)