ಗೊಂಚಲು - ಒಂದು ಸೊನ್ನೆ ಐದು.....

ಮೊದಲ ಬೆತ್ತಲೆ ಇರುಳು.....
(ಪೋಲಿ ಪೋಲಿ ಪ್ರಲಾಪ...)

ಮಾಗಿಯ ಛಳಿಯ ಇರುಳೊಂದು ಮಗುವ ನಗುವಂತೆ ಮಧುರವಾಗಿ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ...

ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟಾಗಿ ಹತ್ತಿರಾಗುತ್ತ, ಹಸಿಯಾಗುತ್ತ, ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತ – ಹಿತವಾದ ನಡುಕಕ್ಕೆ ಪಕ್ಕಾಗುತ್ತ – ನಾಚಿಕೆ, ದುಗುಡಗಳ ತೆರೆಗಳ ಜತೆ ಜತೆಗೆ ದೇಹವ ತಬ್ಬಿದ ತೆರೆಗಳನೂ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಬಯಲಾಗುತ್ತ – ಕೆರಳಿ, ಅರಳುವ - ತೋಳ ಬಂಧ, ಕಾಲ ಇಕ್ಕಳಗಳಲಿ ಕಾಲನ ಮರೆಯುವ ಮಧುರ ಘಳಿಗೆಗೆ ಓಂಕಾರ...

ನಿನ್ನ ಏರಿಳಿಯುವ ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಚಂಡಮಾರುತಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ನನ್ನೆದೆಯ ರೋಮಗಳೆಲ್ಲ ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿ...

ನನ್ನ ಒರಟು ಹಸ್ತಗಳ ರುದ್ರ ನರ್ತನಕೆ ಮೃದುವಾಗಿ ದಕ್ಕಿದ ನಿನ್ನೆದೆ ಗೊಂಚಲ ಯೌವನದ ಮಧುರ ಚೀತ್ಕಾರ...

ಉಸಿರುಗಳ ರಣ ಕಹಳೆ – ತುಟಿ, ಕಟಿಗಳ ಯುದ್ಧೋನ್ಮಾದ...

ನಮ್ಮೀರ್ವರ ಮೈಯ ಮೈದಾನವೇ ಮಧುರವಾಗಿ ನಲಿದು ನಲುಗುವ ಯುದ್ಧಭೂಮಿ...

ಸೊಕ್ಕಿದ ಯೌವನದ ಬೆತ್ತಲೆ ರಣೋತ್ಸಾಹದ ಬಿಸಿಯ ಕಂಡು ಮಂದ ಬೆಳಕಿನ ತಂಪು ಕತ್ತಲಿಗೂ ಹಸಿ ಬಿಸಿ ರೋಮಾಂಚನ...

ತೆಕ್ಕೆಗಳ ನೇರ ಬಿಗಿ ಬಂಧಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಮೈಯ ಕಣ ಕಣವೂ ಒದ್ದೆ ಮುದ್ದೆ - ಬೆವರ ಹನಿ ಹನಿಯಲ್ಲೂ ಬೆರೆತ ಹೊಸಕಿ ಹೋದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಕಂಪು...

ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯಾಳದಲೆಲ್ಲೋ ಮೇಘಸ್ಪೋಟ...

ನಿನ್ನೊಡಲೊಳಗೆ ನಾ ಮೊದಲ ಮಳೆಯಾಗಿ ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕೋ ಮತ್ತು ನೀ ನನ್ನ ಹೀರಿ ಜೀವದಾಯಿಯಾಗೋ ದಿವ್ಯ ಘಳಿಗೆಯ ಸಂಭ್ರಮದ ತೀವ್ರತೆ ಎಷ್ಟೆಂಬುದನು ನಿನ್ನ ಕಂಕುಳ ಏರಿಯಲಿನ ನನ್ನ ಹಲ್ಲಿನ ಗುರುತು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬೆನ್ನ ಬಯಲಲ್ಲಿ ನಿನ್ನುಗುರುಗಳು ಬಿಡಿಸಿದ ಚಿತ್ರ ವಿಚಿತ್ರ ಚಿತ್ತಾರಗಳೇ ಹೇಳುವುದಲ್ಲವೇನೇ ಸಖೀ...

ಹೊರಳಿ ಅರಳಿದ ಈ ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡೂ ಏನೊಂದೂ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದಂಥ ಉನ್ಮತ್ತ ಸ್ಥಿತಿ – ಆಡಿದ್ದು, ಉಸುರಿದ್ದು, ಕೊಟ್ಟ, ಪಡೆದ ಲೆಕ್ಕವೆಲ್ಲ ಮರೆತು ಹೋದಂಥ ಹಗುರ ಹಗುರ ಭಾವ...

ಮುತ್ತಿಗೆ, ಮತ್ತಿಗೆ ಮಾತಿನ ಹಂಗಿಲ್ಲ – ಸುಖದ ಸುಸ್ತಿಗೆ ಮದ್ದು ಬೇಕಿಲ್ಲ – ನಾಳೆ ಈ ಅನುಭವವ ವಿವರಿಸಲಾಗದಿದ್ದರೂ ಈ ಕ್ಷಣದ ಅನುಭಾವದ ಗುಂಗು ಎಂದೂ ಮಾಯಲ್ಲ...

ಮೊದಲ ಮಳೆಯ ಆರ್ಭಟಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಸುಖದ ಸುಸ್ತಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೆದುವಾದ ನೀನೀಗ ಗಂಧವತೀ ವಸುಧೆ...

ಸುರಿದು ಬರಿದಾಗಿ ಹಗುರಾಗಿ ತೃಪ್ತವಾಗಿ ಮೈಚಾಚಿದ ನಿರರ್ಭರ ಬಾನು ನಾನೀಗ...

ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗೀ ನಿನ್ನ ಹೊಳೆವ ವಿಗ್ರಹದಂಥ ಕಪ್ಪು ಮೈಮೇಲೆಲ್ಲೆ ನಾ ಮೂಡಿಸಿದ ಚಂದ್ರನ ಗುರುತು...

ನಂಗೊತ್ತು ನಿನ್ನ ಮುಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೀಗ ಕುಲಾವಿ ಹೊಲಿಯುವ ಕನಸುಗಳ ತಾರಾಲೋಕ...

ಇಬ್ಬರ ಕನಸೊಂದು ಕವನವಾದ ಘಳಿಗೆ - ಇದು ನಮ್ಮೀರ್ವರ ಮೊದಲಿರುಳು...

***

ಸಸ್ನೇಹಿಗಳೇ -
ನನ್ನೀ “ಭಾವಗಳ ಗೊಂಚಲು” ಎಂಬ ಭಾವಗಳ ಮಿನಿಮಯ ತಾಣಕ್ಕಿಂದು ಮೂರು ವಸಂತ ಭರ್ತಿಯಾದ ಸಂಭ್ರಮ...

ಭಾವಗಳ ಹರಿಬಿಡುವ, ಬರೆದು ಹಗುರಾಗುವ, ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ನಿಮ್ಮ ಭಾವಲೋಕವ ಸೇರುವ, ನಿಮ್ಮಗಳ ಸ್ನೇಹಲೋಕದಲಿ ಜೀಕುವ ನನ್ನಲಿನ್ನೂ ಆ ಮೊದಲ ದಿನದಲ್ಲಿದ್ದಂತದ್ದೇ ಭಾವೋನ್ಮಾದ...

ಭಾವ ಬಾಂದಳದಲ್ಲಿ ಬಾನಾಡಿಯಾಗುವಾಸೆ – ನಾಡಿ ಮಿಡಿತದ ಹಾಗೆ ಜೊತೆಗಿರುವಿರಲ್ಲ...

ವಿಶ್ವಾಸ ವೃದ್ಧಿಸಲಿ – ಶ್ರೀವತ್ಸ ಕಂಚೀಮನೆ.