ಗೊಂಚಲು - ನಾಕ್ನೂರ್ನಲ್ವತ್ತರಮೇಲೊಂಭತ್ತು.....

ಮಾಗಿಯ ಮೈನೋವು..... 

ಹೊಗಳಿ ಹೊಗಳಿ ಒಲಿಸಿಕೊಂಡೇನೆಂಬ ಭ್ರಮೆ ಬೇಡ - ಗುರ್ರ್ರ್ರ್ ಅಂದು ಮೂಗು ಮುರಿದಳು...
ಪರಾಕಿನ ಪಾಂಡಿತ್ಯವಲ್ಲವೇ, ಎದೆಯ ಮೀಯಿಸುವ ಕಣ್ಣೆದುರಿನ ಹೆಣ್ತನದ ಚೆಲುವನ್ನು ಸುಳ್ಳೆನ್ನಲಾಗದ ರಸಿಕನೆದೆಯ ನಲಿವು ಅದು ಅಂದೆ ಬಿಡುಗಣ್ಣಲಿ ನಗುತ್ತಾ...
ಹಿಂಗೆ ಛಳಿಗೆ ಕಂಪನಗಳ ಬೆರೆಸಿ ಏನೇನೋ ಅಂದು ಅಂದೇ ನನ್ನಂತ ಎಷ್ಟು ಹೆಣ್ಣುಗಳ ಎದೆ ಕದ್ದೆಯೇನೋ ಕಳ್ಳ ಕೊರಮ ಅಂತ ಬಿರುಗಣ್ಣಲಿ ಎದೆಯ ತುಳಿದುಬಿಟ್ಟಳು...
ಕದ್ದದ್ದು ಖರೆಯೋ ಸುಳ್ಳೋ ಕಾಣೆ, ಕಾಲಕೂ ಹೆಣ್ಣೆದೆಯ ಚೆಲುವಿಗೆ ಬೇಷರತ್ತಾಗಿ ಸೋತವನಂತೂ ಹೌದೇ ಹೌದು - ಹೀಗೆ ಶರಣು ಬಂದವನನು ನಿನ್ನಾ ಹೆಣ್ಣೆದೆಯ ಬಿಗಿಯಲೇ ಬಂಧಿಸಿ ಈ ಉಕ್ಕುವುಸಿರಿಗೆ ಆ ಬಿಸಿಯೂಡಿ ಗೆಲ್ಲಿಸೇ ಅಂದೆ ಕಣ್ಣ ನಶೆಯಲವಳ ತೇಲಿಸುತ್ತಾ... 
ಬಿಟ್ಟರೆ ತುಂಬಾ ಮಾತಾಡ್ತೀಯಾ ಪಾಪಿ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಬೆನ್ನ ಪರಚಿ ತುಟಿಗಳ ಮು(ಕ)ಚ್ಚಿದಳು...
___ ಮಾಗಿಯ ಮೈನೋವಿಗೆ ಸೋತಲ್ಲದೇ ಪೋಲಿಯ ಉಸಿರಿಗೆ ಬೆಲೆಯೇನು...
&&&

ಎದೆಗಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ಭಾವ ಸಾಂದ್ರತೆಯಿಂದ ಕಾಣದೇ, ದೇಹದ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆಯನಷ್ಟೇ ಕಂಡು ಆಡಿಕೊಂಡು ಪ್ರೀತಿ ಬಂಧಗಳನು ಪವಿತ್ರ ಅಪವಿತ್ರ ಅಂತ ನೈತಿಕತೆಯ ತಕ್ಕಡಿಯನು ತೂಗುವ ನಾವು ರಾಧೆ ಕೃಷ್ಣರನ್ನು ದೇವರಾಗಿಸಿ ಸಮಾಧಾನಗೊಂಡೆವು...
____ ಪ್ರಕೃತಿ ಸಂಗೀತವ ಮೈಲಿಗೆ ಅನ್ನುವ ಅಹಂಕಾರ...
&&&

"ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ನಗೆಯ ಬೆಳಕಾಗಿ ನಿಂತವಳ ರೋಮಾಂಚಕ ಕತ್ತಲ ತಿರುವುಗಳನು ಹುಡುಕುವಾಗ ಪೋಲಿ ಹೈದನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಾಗಿ ಕರಗುತ್ತದೆ" ಅಂತ ನಾಟಕೀಯ ಮಾದಕತೆಯಲಿ ಉಸುರಿದೆ...
"ಎದೆಯಾಳದ ಕತ್ತಲನೂ ನೋಡು" ಅಂದಳು ಮುಗುಮ್ಮಾಗಿ...
ಅಯ್ಯೋ ಬಿಟ್ಟೇನಾsss, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಅಲೆದೂ ಅಲ್ಲೇ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುವುದು ಕಣ್ಣ ಕವಣೆಯ ಬಿಗಿತ, ಅದು ರಸಿಕನೆದೆಯ ನೂರು ಹಸಿ ಆಸೆ ಕಂಪನಗಳ ಹೋರಿನ ಕಂಪಿನುಸಿರ ಮೊದಲ ಚಾರಣದ ಕಿರು ಏರು ಹಾದಿ ಅಂದೆ...
ಪಾಪೀsss ಎಂದವಳ ಹುಸಿ ಮುನಿಸಿನ ತಲೆ ಮೊಟಕಿ ಅಳುವಿನ್ನೂ ಬಾಕಿ ಇದೆಯಾ ಎನ್ನುವಾಗ ಕರುಳಾಳದಲೆಲ್ಲೋ ಹೂತಿದ್ದ ನೋವ ಹನಿ ಕಣ್ಣ ಕಡಲಲ್ಲಿ ತುಳುಕಿ ಮಾತಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತದಲ್ಲ, ಅದು ನಾಚಿಕೆ ಬಿಟ್ಟ ಪೋಲಿಯೊಬ್ಬನ ನೇಹವೂ ಚಿಪ್ಪಿನೊಳಗವಿತು ಕೂತವಳ ಒಡೆದ ಎದೆಗೆ ಪರಮಾಪ್ತವಾಗಿ ಬೆಸೆದು ಬದುಕ ತೂಗುವ ಹೊತ್ತು...
___ ಗೋಪಿಯೆದೆಯಲಿ ಗೊಲ್ಲ ಗಾರುಡಿಯಾಗುವುದು ಹೀಗೇ ಇರಬಹುದು...
&&&

ಮಾತಾಡಿ(ಸಿ)ದರೆ 'ಮುತ್ತು' ಉದುರಿಸೋ ಹುಟ್ಟಾ ಪೋಲಿ ನಾನು - ಅವಳ ತುಂಬು ಯೌವನಕೊಂದು ತುಂಟ ನುಡಿ ನಮನ ಸಲ್ಲಿಸಿದೆ...
ನಿನ್ನಾsss - ಸಾಯ್ಸೋಕೆ ಯಾವ ಆಯುಧ ಬಳಸಲೀ ಅಂತ ಯೋಚಿಸ್ತಿದೇನೆ ಅಂದ್ಲು, ಮುನಿಸಿನಲಿ ಎದೆ ಸೆಟೆಸಿ, ಊರಗಲ ಕಣ್ಣಾಗಿ...
ಸೆಳೆದು ಎದೆ ಗೊಂಚಲ ನಡು ಕುಲುಮೆಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೋ - ರಸಿಕನ ಕೊಲೆಗೂ ಒಂದು ಮಾಧುರ್ಯ ಮತ್ತು ಘನತೆ ಇರಲೀ ಅಂದೆ...
ಮೂಗಿನ ತುದಿ ಕೆಂಪಾಗಿ, ಕಂಗಳು ಕಲಮಲಿಸಿ, ಕಂಪಿಸುವ ತುಟಿಯ ತೇವದಲಿ ಮಾತು ಮರೆತು, ಎದೆಗೆ ಕೈಕಟ್ಟಿ ನಿಂತಿದಾಳೀಗ - ಹೆಣ್ಣ ಲಜ್ಜೆಯ ವಜ್ಜೆಗಿಂತ ಚೆಲುವು ಇನ್ನಾವುದಿದೆ...
___ ಆಹಾ!!! ಕಿವಿ ಹಾಲೆಯ ಬಿಸಿಗೆ ಹಲ್ಲೂಡುವ ಮಾಗಿ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಪ್ರಣಯ ಕಲಹಕ್ಕೆ ನವಿಲ್ಗರಿಯ ನವಿರು...
&&&

ಉತ್ಕಟವಾಗಿ ಜೀವಿಸುವುದಕ್ಕೊಂದು ಗೆಲುವಿನ ನಗು ಬೇಕಿತ್ತು...
ನಿನ್ನ ಬೆತ್ತಲೆ ತೋಳ ಬಿಗಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಗಿ, ಊರು ಸರಸಿಯಲಿ ಕರಗಿ ಕರಗಿ ಎದೆಗೊರಗಿದೆ...
ಇರುಳೀಗ ಹೊರಳಿ ಹೊರಳಿ ಎದೆಯಿಂದ ಎದೆಗಂಟಿ ಬೆನ್ನಿಗಿಳಿದ ಬೆವರ ಹನಿಗಳೊಡಗೂಡಿ ಇಬ್ಬರ ಗೆಲುವನೂ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತಿದೆ...
____ ಸೋಲರಿಯದ ಸಂಗಮ...
&&&

ಕತ್ತಲನ್ನೂ
ಬೆತ್ತಲನ್ನೂ
ಬೆಳುದಿಂಗಳನ್ನೂ 
ಎಳೆ ಬಿಸಿಲನ್ನೂ 
ಅಪಾರವಾಗಿ ಮೋಹಿಸುತ್ತೇನೆ...
ಕಾರಣ - 
ಕಾರಣವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಅವು ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುವಂತೆ ಎನ್ನೆದೆಯ ಕಾಡುತ್ತವೆ...
ನನ್ನೇ ನಾನು ಕಾಣುವುದಕ್ಕೆ ಚಂದ ಕಾರಣಗಳ ಕಟ್ಟು ಕಟ್ಟುತ್ತವೆ...
___ ಕಾರ್ಯ ಕಾರಣಗಳ ಆಚೆಯ ಕಾವ್ಯ - ನಿನ್ನ ನೆನಪು, ನಮ್ಮ ಕನಸು, ಬದುಕ ಧ್ಯಾನ(ಧ್ವನಿ)...
&&&

ನಿನ್ನದೊಂದು ಕಳ್ಳ ನಗುವಿನಲ್ಲೂ ನೂರು ಮಾಧುರ್ಯವಿದೆ ಅಂದೆ...
ಎಷ್ಟು 'ಮುಗ್ಧ ಮರುಳ' ನೀನೂ ಅಂದಳು - ಕಣ್ಣ ತುಂಬಾ ಸೋಬಾನೆಯ ಸರಿಗಮ ತುಂಬಿಕೊಂಡು...
ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿ 'ದೊಡ್ಡವ'ನಾಗಿ ಹೋದೆ - ತಿರುಬೋಕಿ ಮನಸಿನ ಮೋಹಾಲಾಪದ ಕಂಪನ ಮೈತುಂಬ ಸಿಡಿದು...
ಸಂಜೆಯ ಪಾದಕಂಟಿದ ಬಣ್ಣಾ ಬಣ್ಣದ ಕವಿತೆ - ಅವಳ ಕೊರಳ ಕಂಪಿನ ಹಾಡು ಹಬ್ಬ... 
ಬಳಸು ತೋಳಲ್ಲಿ ತಿಳಿಗತ್ತಲ ತಿರುವಿನ ಸ್ವೇದ ಸಾಲುಗಳೆಲ್ಲಾ ಉಸಿರ ಪೂಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾವೆ - ಈರ್ವರ ಮೈತುಂಬಾ ತುಟಿಯಿಂದ ಗೀಚಿದ ಹೃದಯದ ಕಲೆಗಳು...
___ ಕುಡಿದವನೇ ಬಲ್ಲ ಮೋಹೀಮಿಳನದ ಮಧುರ ವಿಷದ ನಶೆಯಾ...
&&&

ನೀನು ಹೀಗೆ ಮಾಡು/ಹಾಗೆ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು ಎಂದು ಅವಳು,
ನೀನು ಹೀಗಿರಬಾರದು/ಹಾಗಿರಬೇಕಿತ್ತು ಎನ್ನುವ ಅವನು,
ಒಬ್ಬರಿನ್ನೊಬ್ಬರನು ತನ್ನಂತಾಗಿಸಲು/ತನ್ನಿಷ್ಟದಂತಾಗಿಸಲು ಶರಂಪರ ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಾ...
'ನಿಂಗೆ ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಅರ್ಥವೇ ಆಗಿಲ್ಲ' ಎಂಬ ಹರಕು ವಾದಿಂದಲೇ ಒಬ್ಬರಲ್ಲೊಬ್ಬರು ಹರವಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ...
ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಒಬ್ಬರಿನ್ನೊಬ್ಬರನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡವರಂತೆ ಗಂಭೀರರಾಗಿ, ಇವನು ಅವಳಂತಾಗಿ, ಅವಳು ಇವನಂತಾಡಲುತಾಗಿ ಅಥವಾ ಅವರಂತವರನು ಬದುಕಲು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡುವ ಒಣ ವಾದಕ್ಕೆ ಜೋತುಬಿದ್ದು, ಮಾತು ಮೌನಗಳೆರಡೂ ಭಾವ ಬೆಸೆಯಲು ಸೋತು ಮೂಲೇಲಿ ಕೂತು, ಅದೇ ತಾಕಲಾಟಗಳು ಅದಲು ಬದಲಾಗಿ, 'ನೀನು ಮೊದಲಿನಂತಿಲ್ಲ' ಎಂಬ ಹೊಸ ಅಸ್ತ್ರವೊಂದು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬಾಂಧವ್ಯದ ಅಂಕದ ರೋಚಕತೆಯನ್ನು ಕಾಯುವಲ್ಲಿಗೆ...
ಅಲ್ಲಿಗೆ -
ಬಂಧ, ಬಾಂಧವ್ಯ, ಸಂಬಂಧಗಳ ಸುಳಿ ಚಕ್ರದ ಒಂದು ಸುತ್ತು ಸಂಪನ್ನ...
____ ಹಿಡಿಯಲುಳಿಯದ_ಬಿಡಲೊಲ್ಲದ_ಪ್ರಿಯಾನುಭಾವ ರಾಗ...
&&&

ನದಿ ಅಂದರೆ ಹರಿವು - 
ಧಾರೆ ಧಾರೆ ಕಣ್ಣಸುಳಿತೀರ್ಥವ ಹರಿಸಿ ರಾಧೆ ಕಾದದ್ದು ಯಮುನೆ ಹರಿದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಸುದ್ದಿ...
ಶರಧಿಯದು ಇದ್ದಲ್ಲೇ ಕರುಳ‌ ಕೀಳುವ ಹೊಯ್ದಾಟ - 
ಒಳಗೇ ನುಂಗುವ ಕೃಷ್ಣನ ವಿರಹದ ಪರಿತಪನೆಯ ಉಗುಳೂ ಗಾರು ಉಪ್ಪೇ ಇರಬಹುದು...
___ ರಾಧಾ ರಾಧೇ...

ಕಾಯುವುದರಲೂ ಸುಖವಿಲ್ಲ, ಕಾದದ್ದನ್ನು ಅಂದೂ ಸುಖವಿಲ್ಲ - ಬಾರದವರಿಗೆ, ಬರಲಾಗದವರಿಗೆ...
___ ಕೃಷ್ಣ ಕೃಷ್ಣಾ...
&&&

ಪ್ರತಿ ಭೇಟಿಗೂ ಒಂದು ವಿದಾಯ ಇದ್ದೇ ಇದೆಯಂತೆ...
ಎಂದೋ 'ಒಂದು ದಿನ' ಇದು ಹೀಗಾಗುತ್ತೆ/ಹೀಗೇ ಆಗುತ್ತೆ/ಹೀಗಾಗಬಹುದು ಎಂಬುವ ಒಂದು ಅಂದಾಜಿರುತ್ತೆ ಬುದ್ಧಿಗೆ...
ಆದ್ರೆ,
ಆ 'ಒಂದು ದಿನ' ಇಂದೇ ಆಗಿರಬಹುದು/ಬರಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನಸು ತಯಾರಿರುವುದಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ...
ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಂಗೆ ಎಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ........
____ ಜೋಡಿಸಿದ ತುಂಡು ಹಗ್ಗದ ಗಂಟಿನಲ್ಲಿ ಅದೇನೇನು ಕ(ವ್ಯ)ಥೆಗಳಿರುತ್ತವೆಯೋ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)