ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರೊಂದು.....

ಪರಮಾಪ್ತ ಪೋಲಿ ಸಾಂಗತ್ಯ.....

ಬೇಲಿಯಾಚೆಯ ಹಸಿರು ಬಯಲು ನೀನು - ಹಾರುವ ಹಂಬಲ ಮತ್ತು ಮೀರಲಾಗದ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ನಾ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ನಾನು...
ಮೋಹದ ಹಾತೆಯ ರೆಕ್ಕೆಯ ಮೇಲಿನ ಬೆಂಕಿಯ ಮೋಹಕ್ಕೆ ಬೆದರುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಬೆಳಗುತ್ತೇನೆ...
ಕೊನೇಯದಾಗಿ -
ಸುಟ್ಟ ಎನ್ನದೇ ರೆಕ್ಕೆಯಿಂದ ಹೊಮ್ಮುವ ಬೆಂಕಿಯ ಘಮವ ಹೀರಿ ಬೆಂಕಿಯ ಧರಿಸಿದ ಸಂಭ್ರಾಂತಿಯಲಿ ಕಣ್ಣೀರಾಗುತ್ತೇನೆ...
___ ಈ ಬೇಲಿಯ ಕಟ್ಟಿ(ಕೊಂಡ)ದ್ಯಾರು...?!
💏💏💏

ಅಳಬೇಡವೇ ಸಖೀ,
ಎಳೆದು ಕೆಡವುವ ಆ ಮಥುರೆಯ ಸಾಗರದ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಕೃಷ್ಣ‌ನ ಅಂತಃಸ್ಸತ್ವವನ್ನು ಕಾಯಬೇಕಾದದ್ದು, ಕಾಯಬಹುದಾದದ್ದು ಈ ಗೋಕುಲದ ಗೋಪಿಯರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಅನುರಾಗದ ಯಮುನೆಯೇ...
____ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಕಾಯುವ ಗೋಕುಲದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನ ಕಾದ ಗೊಲ್ಲತಿ ರಾಧೆ...
💏💏💏

ಯಾಕಂದ್ರೆ -
ಸಿಗಲಾರದ್ದಾದರೆ ದೂರ ಇದ್ದಷ್ಟೂ ಸುಖ... 
ಮತ್ತು ಪರಮ ಸುಖಕ್ಕೆ ಕಾದಷ್ಟೂ ಕಾವು ಹೆಚ್ಚು...
______ ನನ್ನ ಕಾವ್ಯದ ಬೆಂಕಿ ನೀನು...
💏💏💏

ಚಂದಿರನ ತೋರಿಸ್ತೀನಿ ಅಂಗಳಕೆ ಬಾರೇ ಅಂದರೆ, 
ನೀನಿದೀಯಲ್ಲ ಇಲ್ಲೇ ಅಂತ ಒಂಟಿ ಹುಬ್ಬು ಕುಣಿಸ್ತಾಳೆ ನನ್ನ ಗೌರಿ... 😉
___ ಚೌತಿ... 
💏💏💏

ಒಬ್ಬ ಶಂಭು, ಒಬ್ಬ ಶ್ಯಾಮ
ಬೆಟ್ಟ ಬಯಲಿನ ದಿವ್ಯತೆ...
ಅವನ ಗಂಗೆ, ಇವನ ಯಮುನೆ
ನೂರು ಒಡಲಿನ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ...
ಅಲ್ಲೊಂಚೂರು ಇಲ್ಲೊಂಚೂರು
ಚೂರು ಚೂರೇ ಒಲವ ಹೋರು
ಎದೆಯ ಭಾವ ಕೆರಳಿ ಕುಣಿಯೇ 
ಅನುಭಾವದ ಚರಮ ತೋರೋ ಕೊಳಲು, ಡಮರು...
ಏದುಸಿರಲ್ಲೂ ಬಾಡಬಾರದು ಶಂಭು ಶ್ಯಾಮರ ಭಾವಲತೆ
ನನ್ನಲ್ಲೂ ನಿನ್ನಲ್ಲೂ ಮುಗಿಯಬಾರದು ಜೀವಂತಿಕೆ‌ಯಾ ಛಂದ ಕವಿತೆ...
___ ಕೇಳೇ ಎನ್ನ ಕಪ್ಪು (ಹುಡುಗಿ) ಕುಸುರಿ...
💏💏💏

ಹೆಣ್ತನಕೆ ವಯಸಾಗಬಾರದು, ವೈರಾಗ್ಯವೂ ಬರಬಾರದು...
___ ರಸಿಕನೆದೆಯ ಢವ ಢವ...
💏💏💏

ಅವಳು ಗುರಾಯ್ಸೋದ್ ನೋಡದ್ರೆ ಕಚ್ಬಿಡ್ತಾಳೇನೋ ಅಂತ ಆಸೆ ಆಗತ್ತೆ... 😉
💏💏💏

ಅರೆಗಣ್ಣು, ಅರೆ ಮನಸಿಂದಲೇ ತೋಳಿಂದ ಜಾರಿಕೊಂಡೆದ್ದು ಮೈಮುರಿದು, ಇರುಳು ಬೆವರುವ ಮೇಳದಲಿ ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾದ ನಾಚಿಕೆಯ ಕಿಡಿಗಳನೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿ ಹೆಕ್ಕಿ ಒಪ್ಪ ಮಾಡುವಂತೆ ಚದುರಿದ್ದ ವಸನಗಳ ಮೈಗೇರಿಸಿ ಮಡಿ ಮಾಡಿ, ಹರಡಿದ್ದ ಹೆರಳ ಮುಡಿ ಕಟ್ಟಿ, ತುಸು ನಿದ್ದೆಯಿನ್ನೂ ಬಾಕಿ ಇರುವ ಮತ್ತ ಕಂಗಳ ಮುದ್ದಿಸಿ ಅವಳು ಬೀರಿದ ತೃಪ್ತ ನಗೆಯಲ್ಲಿ ಎನ್ನ ಬೆಳಗಿನ ಭಾಷ್ಯ...
ಲಜ್ಜೆ‌ಯ ತೆಳು ಮಿಂಚಿನ್ನೂ ತನ್ನ ಕಿರು ಕಂಪನಗಳ ಹಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಮಹಾ ಪೂಜೆಯ ಆ ಮರು ಹಗಲು ಅವಳ ಮೊಗ ನೋಡಬೇಕು - ಕಾಲ ಅಲ್ಲೇ ಮಂಡಿಯೂರಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕು; ಈ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಅಚ್ಚಾದ ಅವಳ ಹುಕಿಯ ಚಿತ್ತಾರದುರಿ ಆರಲೇಬಾರದು, ಇಲ್ಲೇ ಇಟ್ಟು ಮರೆತ ಇಷ್ಟದ್ದೇನನ್ನೋ ಹುಡುಕುವವಳಂತೆ ಮೂಗುಜ್ಜಿ ಎದೆಯ ರೋಮಕುಲವ ಕೆದಕುತ್ತಾ ನಿತ್ಯ ಅವಳು ಎನ್ನ ತೋಳಲ್ಲರಳುವಂತೆಯೇ ಎನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹಗಲೂ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟಾಗಿ ತನ್ನ ಚಂದವ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು......
____ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿ...
💏💏💏

ಎಳೆದು ಎದೆಗವುಚಿಕೊಂಡು 'ನಂಗಿಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಇದೆಲ್ಲಾ, ಥೂ, ದೂರ ಹೋಗೂ' ಎಂದು ಗೊಣಗುವ ನಿನ್ನ ಆಮೋದಕ್ಕೆ ಮಳ್ಳಾಗದ ರಸಿಕನ್ಯಾವನು...
ಅಷ್ಟು ದೂರ ನಿಂತೇ ಸೋತವನನು ಇಷ್ಟು ಸನಿಹ ಸೆಳೆದು ಉಸಿರ ಪೂಸಿ ಹೋಗು ಎಂದರೆ ಉಸಿರೇ ಹೋದೀತು ಚೆಲುವಿನೆದೆ ಕೊರಕಲಲಿ...
____ ರತಿ ರಾಗ ಸಲ್ಲಾಪ...
💏💏💏

ನಾನು ನೀನು ಮತ್ತು ಟಬುಬಿಯ ಹೂಗಳರಳಿದ ಹಾದಿ ಅಷ್ಟೇ... 🥰
ಉಳಿದವೆಲ್ಲಾ ಬರೀ ನಶ್ವರ... 🤭
ಹಾಗಂದವಳ ಕನಸು ನಚ್ಚಗಿರಲಿ... 😍
💏💏💏

ಯಪ್ಪಾ
ಈ ಛಳಿ ಇರುಳ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಎದೆ ಬಿಗಿದು ಉಸಿರ ವೀಣೆ ತಾರಕದಿ ಮಿಡಿಯಲು ಬಲು ತುಂಟ ಪೌರೋಹಿತ್ಯ ನಿನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯದು - ಮಾತಾಗಿಯೂ, ಮುತ್ತಾಗಿಯೂ...
____ ನೀನೊಂದು ಪರಮಾಪ್ತ ಪೋಲಿ ಸಾಂಗತ್ಯ...

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು...:)