ಗೊಂಚಲು - ನಾಕು ನೂರಾ ಎರಡು.....

ಹನ್ನೆರಡರ ಎಳೆಗರು.....
(ಏನು ಬರೆದೆನೋ, ಏನೇನ ಬರೆದೆನೋ, ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ ಹಗುರಾದ ಕರುಣ ಕಾಲಕ್ಕೆ ದಶಕದ ಮೇಲೆ ಎರಡು ವರ್ಷ ತುಂಬಿತು.....)

ಆತ್ಮಸ್ಥ ನೇಹವೇ -
ಖಾಲಿ ಎದೆಯ ಕವುಚಿಕೊಳುವ ಹೆಪ್ಪು ಛಳಿಯ ಈ ಮೃತ ಸಂಜೆಗಳಲಿ ಕಳವಳದ ಕಂಗಳಿವು ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತವೆ... 
ಮತ್ತೇನಿಲ್ಲ -
ಕತ್ತಲಿನಂತೆ ಸುಮ್ಮನೊಮ್ಮೆ ನೀ ನನ್ನ ಹಗುರಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡೇಯಾ...?
ನೆತ್ತಿ ನೇವರಿಸೋ ನಿನ್ನ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಎಲ್ಲ ಮರೆತೇ ಹೋಗಿ ನಿನ್ನೆದೆಯ ನಿರುಮ್ಮಳ ಪ್ರೀತಿಯನಿಷ್ಟು ನಾ ಕುಡಿಯಬೇಕು...
ಮತ್ತೆ ನಾಳಿನ ಬೆಳಕಿಗಾಗಿ ಜೀವ ಈ ಹೊತ್ತಿನ ಕಾವಳವ ಹಾಯಬೇಕು...
____ ನೀ ತಬ್ಬುವುದೆಂದರೆ ಲಾಲಿ, ನಿನ್ನ ತಬ್ಬಿ ಹಬ್ಬುವುದೆಂದರೆ ಸುಪ್ರಭಾತ...
☺☺☺

ತಮ್ಮ ಮರಣ ವಾರ್ತೆ‌ಯೇನೂ ನಮ್ಮನ್ನು ತಲುಪದ ಕಾರಣ ತಾವು ಜೀವಂತ ಇದ್ದೀರೆಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಹಾಗೆ ನಂಬುವುದು ನಮ್ಮ ಜರೂರತ್ತು ಕೂಡಾ ಆಗಿದೆ...
ಆಗಾಗ ಚಿವುಟಿ ನೋಡ್ಕೋಬೇಕು ನಾನು ಬದ್ಕಿದೀನಾ ಅಂತ...
____ ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಹೀಗೇ ಬದುಕುಳಿವುದು...
☺☺☺

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಚಿತೆ ಉರಿಯುವಾಗ ಕನಸಿಗೆ ರತಿಯ ಕರೆಯುವ ಹಡಾಹುಡಿಯ ಈ ನಿದ್ದೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಸ್ತಾಗಿ‌ಸುತ್ತದೆ ಮರುಳ ಮಾನಸವ...
____ ಮಸಣಕ್ಕೆ ಬೇಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಳ್ಳಿಯ ಹಬ್ಬಿಸುವಾಸೆ...
☺☺☺

ನಾ ಕಾಣದ ಖಾಲಿತನ ನಿನ್ನ ಕಾಡಿತಾ...?
ಕಾಡುವುದಾ!!! ಉಫ್ -
ನನ್ನೇ ನಾ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ವಿಚಿತ್ರ ನಿತ್ರಾಣ...
ನನಗೆ ನನ್ನ ತೋರುವ ಹಾದಿ ದೀಪ ಆರಿ ಹೋದ ಭಾವ...
ನಿನ್ನೆದುರು ಮಾತ್ರ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ನನ್ನದೇ ಚಂದ ರೂಪಾಂತರವೊಂದು ನೀನಿಲ್ಲದೇ ವಿಳಾಸ ಮರೆತು ಮೂಲೆ ಹಿಡಿದು ಕೂರುತ್ತದೆ...
ಎದೆಯ ತುಂಬಿದ ಜೀವಕಳೆ ನೆನಪಲ್ಲಿ ನಕ್ಕು ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗಿ...
ಮೈಯ್ಯ ತೀರದ ತುಂಬಾ ದೃಷ್ಟಿ ಬೊಟ್ಟುಗಳಂಥ ನಿನ್ನ ಕರಡಿ ಮುದ್ದಿನ ಗುರುತುಗಳು ಮಿಂಚಿ ಒಂದು ಸೆಳಕು ಆಸೆ ಬಳ್ಳಿ ಚಿಗುರಿ...
ಜೀವಾಭಾವವೆಲ್ಲ ಕಲಸುಮೇಲೋಗರ...
ಉಹುಂ ನೀನು ಖಾಲಿಯಾಗುವ ಭಾವ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲ - ಕಾಣದಾದರೆ ಈ ಜೀವ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ...
ಕಾಡು ಮಲ್ಲಿಗೆ‌ಗೆ ಸೋತ ಮೇಲೆ ಕಾಡು ಕಾಡದೇ ಇದ್ದೀತೇ...
ಆದರೂ ಈ ಸೋಲು ಸೋಲಲ್ಲ...
____ ದಿನವೂ ಅಂಗಳದ ಮೂಲೆಯ ಸಂದಿನಲಿ ಮನೆ ಬಾಗಿಲ ಕೀಲಿಕೈ ಇಟ್ಟು ಹೊರ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ ಮತ್ತು ಮರಳುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೀ ಬಂದಿರಬಹುದೆಂದು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆ...
☺☺☺

ಊರಿನಾಚೆ ನಿಂತರೆ ದೇವರೂ ಏಕಾಂಗಿಯೇ...!!
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮಾತಾಗುತ್ತಾನಂತೆ ಎದೆಗೆ ಕಿವಿಯಿಟ್ಟರೆ...
ಮಾತು ಬಯಲಿಗೆ ಬಿದ್ದರೆ ಪೂಜೆಯಾದೀತು...¡¡
ಒಳಗಿನ ಮಾತು ಒಳಗೇ ಉಳಿದರೆ ಮೌನ - ಚಂದ ಬೆಳೆದರೆ ಧ್ಯಾನ...
____ ಒಣ ವೇದಾಂತ...
☺☺☺

ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ, ಆದರದು ನನ್ನತನದ ಲೇವಾದೇವಿ ಅಲ್ಲ...
ಪ್ರೀತಿ ಕೂಡಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಈಜಬೇಕಾದ ಸೆಳವು...
___ 'ನಾನು' ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಅಹಂಕಾರ‌ವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ...
☺☺☺

ಚೂರು ಸಣ್ಣತನದ ತುಂಬ ಸಣ್ಣ ವಿಷಯವೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಲ ಅಸಹಜವೆನಿಸೋ ಕೆಟ್ಟ ನಿರ್ವಾತವ ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ ಬೆಸೆದ ಗಾಢ ಬಂಧಗಳ ನಡುವೆಯೂ...
____ ಎಚ್ಚರವಿರು ಮನವೇ ಅತೃಪ್ತ ಮೌನದ ಜೊತೆಗೆ...
☺☺☺

ಸಂಬಂಧಗಳನು ನಾನಾವಿಧ 'ಅವಶ್ಯಕತೆ' (ಸಂ)ಬಾಳಿಸಿದಷ್ಟು ಏಕೋಭಾವದ 'ಪ್ರೀತಿ' ಜೀವಿಸುವುದು ಖರೆಯಾ...?!
'ನಿನಗೆಲ್ಲ' ಕೊಟ್ಟೆ ಎನುವ ನಾನು - 'ನಿನಗಾಗಿ' ಕೊಟ್ಟದ್ದಲ್ಲವಾ ಅನ್ನುವ ನೀನು...
______ "ನಾನೂ" ಎಂಬೋ ಮನೋ ವ್ಯಾಪಾರ...
☺☺☺

ಕೋಳಿ ಗೂಡಿಗೆ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿಯುವ ಮನೆಯ ಮಗು ಏನು ಚಂದ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಮಾನವೀಯ ಅನ್ನೋದು ಅರಳೀಕಟ್ಟೆಯ ಮಾತುಕಥೇಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕೀತು ಮತ್ತು ಮುಗ್ಧ‌ವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವುದು ಆಪ್ತವೂ ಹೌದು...
ಹಾಗಂತ ಮಗುವನೊಯ್ದು ಮನೆಗೆ ಯಜಮಾನನ್ನಾಗಿ ಕೂರಿಸಿ ಬರೀ ಚಂದ ನೋಡಿ ಬದುಕಲಾದೀತಾ...
____ ಅರಿವಾಗಬೇಕಾದ ಬದುಕಿನ ರಾಜಕೀಯ...
☺☺☺

ಬೆಳಗು ಇರುಳನು ತಬ್ಬುವಾಗ ನಡುವೆ ಸುಳಿದ ಮಂದಹಾಸ‌ದ ಅರಳು ಸಂಧ್ಯೆ...
ಬೆಳಕ ಕಿರುಬೆರಳ ಹಿಡಿದ ಕತ್ತಲು ಪತ್ತಲದ ನೆರಿಗೆ ಬಿಡಿಸಿ ನುಡಿಸೋ ಸೋಬಾನೆಗೆ ನಾಚಿ ಕೆನ್ನೆ ರಂಗಾದ ಜಾಣೆ...
ಉಂಡು ತೇಗಿದ ಮೇಲೂ ನಾಲಿಗೆಗಂಟಿಯೇ ಉಳಿವ ಮೊಸರನ್ನದ ಸವಿರುಚಿ...
ಕಚಗುಳಿಯ ಮೋದಕೆ ಕಿಲಕಿಲನೆ ನಗುವ ಮುಗ್ಧ ಹಸುಳೆಯ ಮುದ್ದು...
ಚಿತ್ರಕಾರನ ಕುಂಚದಿ ಮೆರೆದುಳಿದ ನೂರು ಬಣ್ಣಗಳ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತದ ಚೆಲುವು...
ದಿನವಿಡೀ ಆಡಿ ನಲಿದವರ, ದುಡಿದು ಬಳಲಿದವರ ಕಾಲ ಧೂಳಿನ ಸುತ್ತ ಕಾಲನ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕುವ ಮಂದಸ್ಮಿತೆ...
ಒಳ ಹೊರಗಿನ ರಂಗಿನಾಟದ ರಂಗಮಂದಿರ‌ದ ಬಣ್ಣ ಬೆಡಗಿನ ರಂಗ ಪರದೆ...
ನನ್ನೊಳಗೆ ನನ್ನ ನುಡಿಯುವ ನನ್ನ ಭಾವ ವೀಣೆ....
____ ಒಂದು ಮುಸ್ಸಂಜೆ‌ಯ ಬೆಡಗು/ಬೆರಗು...
☺☺☺

ನೋವು ನನ್ನ ನೋಯಿಸಬಹುದು ಅಷ್ಟೇ, ಹಾಗಂತ ನನ್ನ ನಗೆಯ ಅಳಿಸಲಾರದು - ಮೋಡ ಸೂರ್ಯ‌ನ ಕೊಲ್ಲಲಾದೀತೇ...
____ ನನ್ನ ನಗು ನನ್ನ ಕರುಳಿಗಂಟಿದ ಪ್ರೀತಿ...
☺☺☺

ನಿಂಗೇನು ಗೊತ್ತು ನಿರಾಕರಣೆ‌ಯ ನೋವಿನ ತೀವ್ರತೆ ಅಂತ ಅಸಹನೆ ತೋರಿದರು - ಮನದಲ್ಲೇ ಬದುಕೇ ಕೈಕೊಡವಿದ ಆ ದಿನಗಳ ನೆನಪುಗಳ ಬೆನ್ತಟ್ಟಿದೆ...
ಸಾವು ಎದುರಿಗಿಡುವ ನಿರ್ವಾತದ ಕಿಂಚಿತ್ತು ಅರಿವಾದರೂ ಇದೆಯಾ ನಿಂಗೆ ಅಂತ ಸಿಡಿಮಿಡಿಗೊಂಡರು - ಈದಿನದವರೆಗೂ ಬದುಕಿದ್ದೀನಲ್ಲಾ ಎಂದು ಖುಷಿಪಟ್ಟೆ...
ಏನ್ಗೊತ್ತಾ -
ಶುದ್ಧ ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯ ಒಳನೋಟ ಮತ್ತು ನಗೆಯ ಸೂಡಿಯ ಮುಂದೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನಡೆವ ನಾನೆಂಬ ಪ್ರಾಣಿ ಇಲ್ಲಿ ಅಪೂಟು ಇಷ್ಟವಾಗದ ವ್ಯಂಜನ...
____ ನಾನೆಂದರಿಲ್ಲಿ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರದ ಪದ...
☺☺☺

ಅದೆಷ್ಟು ಜನುಮದ ಪುಣ್ಯ ಫಲ ಬಾಕಿಯಿತ್ತೋ ನಾಲಿಗೆಯೇ ನಿನ್ನದು... 😋
ನಿನ್ನೊಳಗಣ ನೂರು ರುಚಿಯನೂ ಹಿಂಗೇ ಸವಿದುಣ್ಣುವಾಸೆ - ಬದುಕೆಂಬೋ (ಬದುಕಿನಂಥ) ಮಾಯಾವಿಯೇ... 🥰

*** ಇಲ್ಲಿನ ತುಂಡು ಭಾವಗಳು ಮುಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಬರಹದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸೀತು... :)